να εισαι καλα κουκλα μου!!!!
σε ευχαριστω πολυ για το μηνυματακι σου!!!
φιλακια:)
Printable View
να εισαι καλα κουκλα μου!!!!
σε ευχαριστω πολυ για το μηνυματακι σου!!!
φιλακια:)
αμελιε κανε υπομονη και θα τα καταφερεις
ετσι αγχωνοσουν και για το acdl και τα πηρες ολα με καλους βαθμους!
ειμαι σιγουρη οτι θα πας καλα ακομη και στο κολολισενινγκ.εχεις πεισμα και δυναμη!
keep going!filia!!!!!!!!!!!!!!
σας ευχαριστω πολυ παιδια για τις απαντησεις σας αλλα η κριση πανικου μου ξαναχτυπησε την πορτα.
αφορμη ηταν που ηρθε παλι στο σπιτι μας να εγκατασταθει για μερες το σοι της μανας μου απο την επαρχεια.
τους συγκεκριμενους δεν τους αντεχω απλα!
την ξαδερφουλα μου οκ αλλα τους υπολοιπους με τπτ.
ΔΕΝ ΑΝΤΕΧΩ ΡΕ ΠΑΙΔΙΑ
ΑΠΟ ΤΗ ΜΙΑ ΟΙ ΥΠΟΤΡΟΠΕΣ ΤΗΣ ΑΔΕΡΦΗΣ ΜΟΥ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΛΛΗ Η ΑΓΟΡΑΦΟΒΙΑ Η ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΦΟΒΙΑ ΜΟΥ ΚΑΙ ΟΙ ΚΡΙΣΕΙΣ ΠΑΝΙΚΟΥ ΣΕ ΟΛΟ ΤΟΥΣ ΤΟ ΜΕΓΑΛΕΙΟ ΚΑΙ ΠΑΛΙ.
τον διπολισμο τον εχουμε ελεγξει αλλα το υπερμετρο αγχος δεν λεει να φυγει με τπτ.
ΔΕΝ ΑΝΤΕΧΩ ΑΛΛΟ ΡΕ ΠΑΙΔΙΑ.
ΕΚΑΝΑ ΜΠΑΝΙΟ.
ΠΗΡΑ ΗΡΕΜΙΣΤΙΚΑ ΚΑΙ ΑΚΟΜΑ ΤΑΡΑΓΜΕΝΗ ΕΙΜΑΙ.
ΣΚΑΤΑΑΑΑ.
ΑΥΡΙΟ ΠΑΛΙ ΘΑ ΒΓΕΙ Η ΑΔΕΡΦΗ ΜΟΥ ΜΕ ΜΙΑ ΠΑΡΕΑ ΠΟΥ ΤΗΝ ΤΑΡΑΖΕΙ ΚΑΙ ΘΑ ΕΡΘΕΙ ΣΠΙΤΙ ΧΑΛΙΑ.
το ξερω οτι η λυση θα ηταν να φυγω απο το σπιτι η εστω να βρω μια δουλεια αλλα στην παρουσα φαση δεν μπορω.
ΓΑΜΗΜΕΝΟ ΑΓΧΟΣ ΜΟΥ ΕΧΕΙς ΦΑΕΙ ΤΗ ΜΙΣΗ ΜΟΥ ΖΩΗ!!!
ΣΟΡΡΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΕΚΦΡΑΣΗ ΑΛΛΑ ΜΟΥ ΒΓΗΚΕ ΑΥΘΟΡΜΗΤΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΓΑΝΑΚΤΙΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΟΛΑΣΗ ΠΟΥ ΖΩ
ΦΕΥΓΕΙ Η ΖΩΗ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΜΟΥ ΓΙΑΤΙ Ο ΓΙΑΤΡΟΣ ΜΟΥ ΔΕΝ ΜΟΥ ΕΠΙΤΡΕΠΕΙ ΟΥΤΕ ΜΙΑ ΜΠΙΡΑ ΚΑΙ ΧΩΡΙΣ ΜΠΙΡΕΣ ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΒΓΩ ΕΞΩ.(ΜΕ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΝΑ ΕΧΩ ΓΙΝΕΙ ΑΚΡΩΣ ΑΝΤΙΚΟΙΝΩΝΙΚΗ)
ΦΕΥΓΕΙ Η ΖΩΗ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΜΟΥ ΛΟΓΩ ΤΩΝ ΔΥΣΜΕΝΩΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΩΝ ΣΥΝΘΗΚΩΝ...
ΦΕΥΓΕΙ Η ΖΩΗ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΜΟΥ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΕΧΩ ΤΙΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΚΑΙ ΤΑ ΜΕΣΑ ΓΙΑ ΝΑ ΦΥΓΩ ΑΠΟ ΤΟ ΣΠΙΤΙ.
ΦΕΥΓΕΙ?ΤΙ ΛΕΩ ΦΕΥΓΕΙ....ΠΑΕΙ ΕΦΥΓΕ....
amelie μην περιμένεις να αλλάξουν τα πράγματα γύρω σου για να αισθανθείς κι εσύ καλύτερα. Νιώθω ώρες ώρες ότι αυτό περιμένεις.
Σίγουρα ένα ήρεμο και υποστηρικτό περιβάλλον μπορεί να συμβάλλει θετικά στο να αντιμετωπίσεις τα όποια προβλήματα έχεις.
Κάποια στιγμή όμως θα πρέπει να πάρεις αποφάσεις που στην σκέψη και μόνο να σου φαίνονται ακατόρθωτες. Κατά την δική μου κρίση (εσύ βέβαια ξέρεις καλύτερα), νομίζω ότι αυτό που σε εμποδίζει να πάρεις αποφάσεις για τη ζωή σου είναι η αγοραφοβία και η κοινωνική φοβία καθώς σε αποτρέπουν από το να δουλέψεις, να γίνεις οικονομικά ανεξάρτητη, να αισθανθείς αυτοπεποίθηση, να νοικιάσεις ένα σπίτι κ.ο.κ.
Εφόσον βλέπεις ότι η κατάσταση στο σπίτι σου δεν σε βοηθάει στο να αντιμετωπίσεις τα προβλήματα σου και η φαρμακευτική αγωγή δεν λειτουργεί θεραπευτικά στο άγχος σου (και κατά συνέπεια στην αγοραφοβία-κοινωνική φοβία), παρά μόνο για πρόσκαιρη ανακούφιση, γιατί δεν δοκιμάζεις να κάνεις ψυχοθεραπεία?
Έχω διαβάσει ότι συζητάς με τον ψυχίατρό σου. Σε τέτοιες περιπτώσεις όμως -το λέω χωρίς να είμαι ειδικός- χρειάζεται κάτι πιο μεθοδευμένο. Ίσως να σε αποτρέπει το οικονομικό, αλλά αξίζει γιατί πρόκειται για την ποιότητα της ζωής σου.
Θέλει προσπάθεια, πολλή υπομονή και εσωτερική δύναμη, ξέρω ότι δεν είναι εύκολη υπόθεση να έρχεσαι αντιμέτωπη με τους φόβους σου. Δεν πιστέυω όμως ότι υπάρχει άλλος δρόμος. Μία ψύχραιμη προσέγγιση των προβλημάτων σου, θα σε κάνει να δεις πιο ξεκάθαρα τα πράγματα και να πάρεις τις αποφάσεις αυτές που θα είναι ωφέλιμες για σένα.
Μπράβο και για τις νέες σου δραστηριότητες! Δεν ξέρω κατά πόσο το καταλαβαίνεις, αλλά το ότι μπήκες στην διαδικασία να πάρεις το ecdl και τώρα που κάνεις μαθήματα αγγλικών είναι μικρά βηματάκια προς τη σωστή κατεύθυνση. Φάνηκε άλλωστε και από την αισιοδοξία που έβγαλες σε πολλά posts σου τον τελευταίο καιρό.
Φιλικά
ιμπερις μου εχεις δικιο οτι επηρεαζομαι υπερ του δεοντος απο το οικογενειακο περιβαλλον.
πολλες φορες μαλιστα-για να ειμαι ειλικρινης-τα πραγματα πανε καλουτσικα στο σπιτι αλλα και παλι βρισκω σαν δικαιολογια για το οτι ειμαι χαλια την οικογενειακη ατμοσφαιρα.
ισως αυτο γινεται επειδη κολωνω να δω την αληθεια καταματα και να φτασω στην ριζα του \"κακου\".
ναι ειναι δυσκολα τα πραγματα στο σπιτι αλλα πολλες φορες τα μεγαλοποιω για τους λογους που προανεφερα.
δυνοτοτητα να κανω ψυχοθεραπεια δεν υπαρχει δυστυχως.
αλλα θυμαμαι παλιοτερα που πηγαινα και σε ψυχιατρο και σε ψυχολογο ποσο με \"μπερδευε\" αυτη η κατασταση.
μια λυση βεβαια θα ηταν να παω σε κανποιον ψυχιατρο-ψυχοθεραπευτη(2 σε 1),αλλα δεν θελω να το κανω γιατι εχω παει γυρω σε 20! ειδικους και απο ολους εφευγα για καποιον λογο.
αυτος που εχω τωρα ναι μεν δεν ειναι ψυχοθεραπευτης αλλα ειναι ενας ευφυεστατος ανθρωπος και υπαρχει πολυ καλη θεραπευτικη σχεση.
δεν θελω να φυγω ΚΑΙ απο αυτον.
σε ευχαριστω μεσα απο την ψυχη μου για οσα μου εγραψες.
λουσιφερ μου οσοι βγαινουν εξω και περνανε καλα χωρις μπιρες ειτε δεν πασχουν απο αγχος ειτε εχουν βρει ανθρωπους με τους οποιους εχουν ουσιαστικη επικοινωνια.
εγω μονο με δυο ατομα εχω τετοια επικοινωνια αλλα και τα δυο μενουν παρα πολυ μακρυα μου.
αυτο που ρωτας στην ουσια ειναι \"απο που πηγαζει η αγχωδης διαταραχη\" .
μεγαλο ερωτημα...
παντως το γεγονος οτι περα απο την αδερφη μου πασχουν απο αγχος-ελεγχομενο- και οι δυο γονεις μου ειναι μια απαντηση.
μεγαλωσα σε ενα αγχογονο και καταθλιπτογενες περιβαλλον.
βαλε και μια προδιαθεση στα γονιδια,βαλε και μερικες αποριψεις πασης φυσεως...ε δεν θελει και πολυ για να γινει το μπαμ....
τωρα αυτο που λες περι ερμηνειας γεγονοτων απο την πλευρα μου ισχυει μεν αλλα απο την αλλη δεν ειναι επιλογη μου να ερμηνευω γεγονοτα με τροπο που θα με ριξουν.
και ειναι πολυ δυσκολο εως ακατορθωτο να το αλλαξω αυτο.
τα παρουσιαζεις νομιζω τα πραγματα(αν κανω λαθος διορθωσε με) σαν να ειναι το πιο απλο πραγμα στον κοσμο να παψει κανεις να υποφερει απο αγχος ή να αλλαξει ολοκληρη κοσμοθεωρεια....
καλημερα λουσιφερ:)
εμενα σε αντιθεση με την φιλη σου, μου αρεσει που \"χωνεσαι στα χωραφια μου\":P και θα ηθελα πολυ να μου παρουσιασεις μερικα παραδειγματα που μας βοηθουν να δουμε μεσα απο αλλο προισμα καποιες καταστασεις με αποτελεσμα να μπορουμε να μειωσουμε το αγχος μας.
περιμενω:)
τελικα εχω σοβαρο προβλημα κοινωνικης φοβιας?αγοραφοβιας να το πω?
ειχαμε κοσμο σημερα σπιτι και ηπια 1 μπιριτσα.οσο ημουν υπο την επηρεια της χαλαροτητας της μπιρας ολα καλα.γελαστη,κοινωνικη,επι� �οινωνιακη.
μετα που περασε η χαλαρωση του αλκοολ παλι τα ιδια.
αγχος,καταθλιψη και να μην εχω κεφι να επικοινωνησω με κανεναν.
τωρα ειμαι στο δωματιο μου κλεισμενη και οι υπολοιποι μεσα συζητανε-γλεντανε....
τι κριμα να νιωθω ετσι...αλλα δεν μπορω να το ελεγξω...:(:(:(
Quote:
Originally posted by amelie74
τελικα εχω σοβαρο προβλημα κοινωνικης φοβιας?αγοραφοβιας να το πω?
ειχαμε κοσμο σημερα σπιτι και ηπια 1 μπιριτσα.οσο ημουν υπο την επηρεια της χαλαροτητας της μπιρας ολα καλα.γελαστη,κοινωνικη,επι� �οινωνιακη.
μετα που περασε η χαλαρωση του αλκοολ παλι τα ιδια.
αγχος,καταθλιψη και να μην εχω κεφι να επικοινωνησω με κανεναν.
τωρα ειμαι στο δωματιο μου κλεισμενη και οι υπολοιποι μεσα συζητανε-γλεντανε....
τι κριμα να νιωθω ετσι...αλλα δεν μπορω να το ελεγξω...:(:(:(
Δεν νομίζω 1 μπιρίτσα να τα έκανε όλα αυτά. Πιο πολύ το \"state of mind\" που είχες όταν ήπιες την μπιρίτσα που για κάποιο λόγο άλλαξε μετά. Γι αυτό σου έχω πει να κάνεις γνωσιακή-συμπεριφορική θεραπεία (δεν θυμάμαι αν έχεις κάνει) για να μάθεις να αναγωνρίζεις πιες σκέψεις και συναισθήματα σε ρίχνουνε ώστε να τις αλλάξεις.
Θα σε συμβούλευα σε τέτοιες περιπτώσεις να μην αποτραβιέσαι αλλά να προσπαθείς να επικεντρώνεις την προσοχή σου στον κόσμο και να πιάνεις κουβέντα (μην την επικεντρώνεις στην σκέψη σου). Απλά κάντο έστω με το ζόρι λίγο να δεις αν ξανα-αλλάξει. Δεν υπάρχει καμία σκέψη και συναίσθημα που να μπορεί να σε ελέγξει εσύ έχεις το πάνο χέρι. Απλά σε σένα είναι πιο έντονα και θέλει πιο μεγάλη προσπάθεια. Όσο πιο πολύ απομονώνεσαι και σκέφτεσαι \"πάλι δεν τα κατάφερα, αυτό το πράγμα είναι πάνω από με΄να\" τόσο θα χειροτερεύει. Κάνε μια προσπάθεια
Αμελί μου,πως το βλέπω εγώ.Quote:
Originally posted by amelie74
τελικα εχω σοβαρο προβλημα κοινωνικης φοβιας?αγοραφοβιας να το πω?
ειχαμε κοσμο σημερα σπιτι και ηπια 1 μπιριτσα.οσο ημουν υπο την επηρεια της χαλαροτητας της μπιρας ολα καλα.γελαστη,κοινωνικη,επι� �οινωνιακη.
μετα που περασε η χαλαρωση του αλκοολ παλι τα ιδια.
αγχος,καταθλιψη και να μην εχω κεφι να επικοινωνησω με κανεναν.
τωρα ειμαι στο δωματιο μου κλεισμενη και οι υπολοιποι μεσα συζητανε-γλεντανε....
τι κριμα να νιωθω ετσι...αλλα δεν μπορω να το ελεγξω...:(:(:(
Το αλκοολ όπως ξέρεις(κ ξέρω) φέρνει στην επιφάνεια μια διάθεση πιο χαλαρή,πιο ανάλαφρη μοιάζει σαν να κουκουλώνει τα δυσάρεστα συναισθήματα όταν είμαστε υπό την επήρεια.Μας κάνει πιο επικοινωνιακούς,πιο ελευθερους,άσχετο αν τελικά βλάπτει.
Μια μπύρα λοιπόν,μπορεί να σε ξελάφρωσε λίγο απ\'το βάρος-άγχος που έχεις μέσα σου κ έτσι να ήταν πιο εύκολο ή και επιθυμητό να συζητάς κ να μπεις σε μια πιο ανάλαφρη φάση.
Αυτό δε σημαίνει πως έχεις σοβαρό πρόβλημα αγοραφοβίας!
Αλλά στην ουσία ότι είσαι σε άλλη φάση.
Δλδ εσύ τώρα έχεις ανάγκη να είσαι δίπλα και να γλεντάς αλλά για κάποιο λόγο δε μπορείς να το κάνεις?ή απλά δεν έχεις διάθεση για κάτι τέτοιο?
Κοινωνική φοβία Αμελί μου δεν έχουμε όταν απλά δεν γουστάρουμε την παρέα των άλλων ή όταν δεν έχουμε τη διάθεση να επικοινωνήσουμε με τον τρόπο που επικοινωνούν τη δεδομένη στιγμή οι άλλοι. Άνθρωποι είμαστε και έχουμε τις στιγμές μας και πρέπει να τις σεβόμαστε. Μπορεί κάποια στιγμή να μην έχουμε τη διάθεση να γλεντάμε-κάνουμε χιούμορ και άλλη στιγμή να μην έχουμε τη διάθεση να μπούμε στα βαθιά...Δεν σημαίνει ότι η διάθεσή μας πρέπει να πάει πάντα πακέτο με τις διαθέσεις των άλλων.Quote:
Originally posted by amelie74
τελικα εχω σοβαρο προβλημα κοινωνικης φοβιας?αγοραφοβιας να το πω?
ειχαμε κοσμο σημερα σπιτι και ηπια 1 μπιριτσα.οσο ημουν υπο την επηρεια της χαλαροτητας της μπιρας ολα καλα.γελαστη,κοινωνικη,επι� �οινωνιακη.
μετα που περασε η χαλαρωση του αλκοολ παλι τα ιδια.
αγχος,καταθλιψη και να μην εχω κεφι να επικοινωνησω με κανεναν.
τωρα ειμαι στο δωματιο μου κλεισμενη και οι υπολοιποι μεσα συζητανε-γλεντανε....
τι κριμα να νιωθω ετσι...αλλα δεν μπορω να το ελεγξω...:(:(:(
Η αγοραφοβία είναι άλλο πράγμα.
παιδια σας ευχαριστω πολυ για τις απαντησεις και τον χρονο σας αλλα τπτ απο τα παραπανω δεν ισχυει.
πολυ απλα οταν με κυριευει το αγχος(το οποιο επιτεινεται απο την παρουσια πολλων ανθρωπων μαζεμενων) μου περναει μονο οατν απομονωθω στο δωματιο μου.
εσας μπορει να σας φαινεται περιεργο αλλα εγω απο τη στιγμη που ξαπλωσα και σταματησε ολη αυτη η βαβουρα γυρω απο τα αυτια μου ειμαι αλλος ανθρωπος.
πολυ απλα χρειαζομαι ηρεμια.
και με 10 ανθρωπους να γελανε και να μιλανε δυνατα μονο ηρεμια δεν εχεις....
Πολύ ωραίες σκέψεις lucifer.Quote:
Originally posted by lucifer
πάμε πίσω στο τωρινό σου πρόβλημα. ας πούμε ότι αισθάνεσαι άσχημα λόγω όλων των συμπτωμάτων σου, αλλά όχι μόνο λόγω αυτών. Ας πούμε ότι υπάρχουν κάποιες σκέψεις που γυρνούσαν στο κεφάλι σου και μόλις επιβεβαιώθηκαν, τις πίστεψες πιο πολύ, τις ξαναθυμήθηκες (ίσως να τις είχες αφήσει στην άκρη για την ώρα και περνούσες πολύ καλά) tsouf, να άγχος/κατάθλιψη. Ποιες είναι αυτές? έχεις κάποια ιδέα? Τι σε κάνει να νιώθεις πολύ άγχος με τους ανθρώπους εκεί? σου κάνανε ερωτήσεις/ανάκριση και αισθάνθηκες άβολα? πχ αν έχεις γκόμενο και πότε θα παντρευτείς? Νιώθεις ότι σε κοιτάνε όλη την ώρα? Νιώθεις ότι παρατηρούν κάτι που εσύ το θεωρείς ατέλεια στον εαυτό σου, πχ τίποτα extra κιλά, κάτι στην εμφάνιση σου? Νιώθεις ότι όλη την ώρα πρέπει να έχεις κάτι να πεις, ότι δεν επιτρέπεται η \"κοιλιά\" και η βαρεμάρα σε μια συζήτηση? ότι πρέπει μονίμως όταν είμαστε με παρέα να είμαστε 100% επικοινωνιακοί? Άλλη ιδέα, μήπως νιώθεις ότι δεν διεκδικείς καλά το χώρο σου και τα δικαιώματα σου σε μια παρέα η σε μια συζήτηση? Αναγκάστηκες πχ να φας ένα φαγητό που δεν σου άρεσε καθόλου από φόβο μην προσβάλεις έμμεσα τη μαγείρισσα? Σου έπιασε την κουβέντα ο πιο αντιπαθητικός (για σένα) άνθρωπος της παρέας και δεν ήξερες πως να του σερβίρεις ευγενικά το \"μη μου τα πρήζεις άνθρωπε μου, δεν σε πάω, άντε αλλού να συζητήσεις\"? Αναγκάστηκες να το βουλώσεις σε ένα debate από φόβο να μην παραξηγηθεις με κάποιον που έχει τις τελείως ανάποδες απόψεις από εσένα? Ρίχνω μερικές ιδέες τι θα μπορούσε να συμβαίνει, σκέψου εσύ τι συμβαίνει σε εσένα, πως μπλέκεσαι και θα το δούμε στη συνεχεια.
Εϊναι συχνά σκέψεις που κάνουμε όταν η κοινωνική συναναστροφή μας χαλάει.
Και η δική μου απάντηση είναι ότι δε χρειάζεται να υπομένουμε πάντα και οτιδήποτε μας χαλάει.
Δεν το βρίσκω και τόσο κακό πια, η επιλογή είναι αναφαίρετο δικαίωμά μας.
Ή αν θέλουμε να συμμετάσχουμε κάπου μπορούμε να απενεχοποιήσουμε τον εαυτό μας για αυτά που μας χαλάνε, να δούμε γιατί η κριτική (πραγματική η φανταστική, άμεση ή έμμεση των άλλων) μας ρίχνει στον πάτο και εν τέλει να συμμετάσχουμε κάπου βιώνοντας και τα θετικά και τα αρνητικά που παίρνουμε ως κάτι που δε χρειάζεται απαραίτητα να μας ρίχνει, αλλά να μας προβληματίσει, αν πιστεύουμε ότι είναι άξιο προβληματισμού.
τελικα προσθεσαμε το αγχολυτικο που ειχαμε βγαλει(to lyrica)
και ειμαι καλυτερα.
παραλληλα κανω καποια βηματα ως προς την κοινωνικοποιηση μου και τη μελετη των αγγλικων μου.
οπως ειπατε πολυ σωστα και οντως ισχυει τα φαρμακα δεν λυνουν τα παντα.
απλα μας βοηθουν να ηρεμησουμε και να ανασυνταξουμε τις δυναμεις μας προκειμενου να γινουμε το κατα δυναμην λειτουργικοι και κοινωνικοι.
να ειστε ολοι καλα.
ευχομαι οτι καλυτερο amelie, κρατα γερα!
σε ευχαριστω πολυ καλη μου.
και συ να εισαι παντα καλα!!!:):):)
παιδια οπως θα ξερετε ειμαι πρωην αλκοολικη και με χιλια δυο ψυχολογικα προβληματα με κυριοτερο αυτο του αγχους.
σημερα ενιωθα αφορητο αγχος με αποτελεσμα να πιω 3 ποτηρια κρασι,γιατι δεν ηθελα να παρω αλλο αγχολυτικο(παιρνω πολλα).δεν μπορω να πω οτι με ηρεμησε.η ιδεα και μονο οτι θα το ανακαλυπταν οι γονεις μου με εκανε να τρεμω την ωρα που επινα.
τελικα αφου το ηπια επειδη ημουν σιγουρη οτι θα το ανακαλυπταν πηγα και τους το ειπα απο μονη μου.
το αποτελεσμα ηταν να πεσουν πολυ ψυχολογικα και να με επιπληξουν.
οκ αυτο που εκανα μπορει να ηταν η να μην ηταν σωστο αλλα δεν θα πρεπε σαν γονεις να με ρωτησουν τι με ωθησε στο να πιω και γενικοτερα να δειξουν μια σταση κατανοησης?
τωρα μου κρατανε μουτρα και δεν μου μιλαν σαν να εκανα εγκλημα.
εσεις πως κρινετε τη σταση τους?
υγ.παρολο που εχουμε αυξησει τα αγχολυτικα,τελευταια νιωθω πολυ εντονη την ταση να πιω.ισως να φταει το αγχος ή το οτι προσφατα επινε κρασι ο θειος μου στο σπιτι και \"ζηλεψα\".για την ακριβεια μου ετρεχαν τα σαλια.το εχω πει στον γιατρο μου και μου απαντησε οτι αν αρχισω και ξαναπινω το εχω χασει το παιχνιδι....
αμελιε μου εαντι νιωθεις ενοχες για τους για τους γονεις σου δεν θα πρεπε να επικεντρωθεις σε σενα?τι σε ωθησε σε αυτη την αναγκη?μονο το αγχος?δεν υπηρχε αλλο τροπος να ηρεμησεις?
οσο αφορα τους γονεις σου οχι δεν ειναι σωστο να σου φαιρονται σαν να εκανες εγκλημα,εσυ η ιδια κρινεις αυτο που εκανες ασχημο δεν χρειαζονται και αλλες ενοχες.το να μη σου μιλανε αντι να καθησουν να συζητησουν μαζι σου φερνει αντιθετα αποτελεσματα
νιωθω ενοχες απεναντι στους γονεις μου Ολγα γιατι μου προσφερουν τα παντα(και τελευταια ειχαμε παρα πολυ καλη σχεση-απο οταν εκοψα το ποτο) και μολις ειδα τα ματια του ηλικιωμενου πατερα μου(που εχει ενα καρο προβληματα υγειας) τοσο θλιμμενα ηταν λογικο πιστευω να νιωσω ενοχες που τον πικρανα τοσο.Quote:
Originally posted by olgaki82
αμελιε μου εαντι νιωθεις ενοχες για τους για τους γονεις σου δεν θα πρεπε να επικεντρωθεις σε σενα?τι σε ωθησε σε αυτη την αναγκη?μονο το αγχος?δεν υπηρχε αλλο τροπος να ηρεμησεις?
οσο αφορα τους γονεις σου οχι δεν ειναι σωστο να σου φαιρονται σαν να εκανες εγκλημα,εσυ η ιδια κρινεις αυτο που εκανες ασχημο δεν χρειαζονται και αλλες ενοχες.το να μη σου μιλανε αντι να καθησουν να συζητησουν μαζι σου φερνει αντιθετα αποτελεσματα
πιστευω οτι ειναι καλο να μπαινουμε που κ που και στην θεση του αλλου.
πολυ απλα.
το να τους δινω χαρα μου δινει χαρα.
το να τους δινω λυπη μου δινει και μενα λυπη.
ναι αμελι μου το καταλαβαινω αυτο,οτι ενιωσες πολυ ασχημα επειδη στεναχωρεθηκαν.
κατα τη γνωμη μου ομως ειναι οτι θα επρεπε να επικεντρωθεις στους λογους που σε ωθησαν να πιεις επειδη τοσο καιρο το ειχες κοψει.για να τους δωσεις χαρα πρεπει μεσα σου να εισαι καλα...
ο λογος Ολγακι μου ειναι ενας και μοναδικος.
το υπερμετρο αγχος που ενιωσα.
σε ολα εχεις δικιο εκτος απο το οτι προβαλω τα ψυχολογικα μου προβληματα προκειμενου να με κανακευουνε.
ξερεις ποσες φορες προσποιηθηκα την χαρουμενη ενω ημουν σκατα για να μην τους ριξω?
ξερεις ποσες φορες απομονωθηκα στο δωματιο μου κλαιγοντας αντι να παω να κλαψω στην αγκαλια τους?
για το θεμα της τελειομανιας επεσες μεσα 100%
σε ορισμενα που ειπες εισαι ασυστολα σκληρη απεναντι μου και σε αλλα σωστη.
Αμελί δεν είναι Θεοί οι άνθρωποι,τι να πρωτοδιαχειριστούν.Εχουν τόσα προβλήματα μην πιάνεσαι απο τα μούτρα ,που μπορεί να είναι η στενοχώρια, ο φόβος.Μην ξεχνάς ότι είναι μεγάλοι άνθρωποι είναι και το πρόβλημα της αδελφής σου επίσης.Καλύτερα δες τα πράγματα πιο χαλαρά και προ πάντων μακριά απο το ποτό.
Quote:
Originally posted by amelie74
ξερεις ποσες φορες προσποιηθηκα την χαρουμενη ενω ημουν σκατα για να μην τους ριξω?
ξερεις ποσες φορες απομονωθηκα στο δωματιο μου κλαιγοντας αντι να παω να κλαψω στην αγκαλια τους?
και απο οτι φαινεται,
ολες αυτες τις φορες δεν εκανες το σωστο.
Το λειτουργω σωστα ειναι μερος του μαθαινω να ζω σωστα.
εχεις απολυτο δικιο γιωτα μου σε ολα οσα λες.Quote:
Originally posted by γιώτα2
Αμελί δεν είναι Θεοί οι άνθρωποι,τι να πρωτοδιαχειριστούν.Εχουν τόσα προβλήματα μην πιάνεσαι απο τα μούτρα ,που μπορεί να είναι η στενοχώρια, ο φόβος.Μην ξεχνάς ότι είναι μεγάλοι άνθρωποι είναι και το πρόβλημα της αδελφής σου επίσης.Καλύτερα δες τα πράγματα πιο χαλαρά και προ πάντων μακριά απο το ποτό.
ειναι μεγαλοι και πολυ βασανισμενοι ανθρωποι.
ναι κανουν λαθη απεναντι μου-ειδικα η μητερα μου-αλλα και τα λαθη ανθρωπινα ειναι...
οπως ειπα και παραπανω μπαινω και γω καμια φορα στη θεση τους και τους συμπονω.ειδικα τον πατερα μου που του εχω τεραστια αδυναμια.
λουσιφερ εχεις απολυτο δικιο σε οσα λες.
ειναι σαν να με ξερεις.
πρεπει να εχεις βιωσει και διαβασει πολλα.
μην ανησυχεις δεν σε παρεξηγω μπορει να επιζητω το \"νταντεμα\" αλλα και καμια \"σφαλιαρα\" που κ που μου χρειαζεται.
χμ....δεν μπορεσα να βρω τι ειναι αυτο που συστηματικα κανω λαθος,εκατσα ομως και σκεφτηκα τι ειναι αυτο που συστηματικα με ριχνει ψυχολογικα μηπως βγαλω μια ακρη.Quote:
Originally posted by lucifer
μια ιδέα είναι να κάτσεις να διαβάσεις τα παλιά σου threads όλα μαζί πακέτο, τώρα που έχει περάσει και κάποιος καιρός από κάποια γεγονότα και έχεις κάποια χρονική και συναισθηματική απόσταση από αυτά. δες τον εαυτό σου σαν κάποιον τρίτο και προσπάθησε να δεις τι είναι αυτό που κανεις συστηματικά λάθος.
λοιπον...
1.με διαλυουν οι ψυχωσικες υποτροπες της αδερφης μου.
αυτο ομως πιστευω να εριχνε τον οποιονδηποτε ποσο μαλλον εγω που εχω να αντιμετωπισω και τα δικα μου προβληματα.
βεβαια οταν τα εχω καλα με το μεσα μου οφειλω να ομολογησω οτι δεν πεφτω τοσο πολυ και ειμαι σε θεση να την στηριξω οσο και οπως μπορω...
2.το φλεγον θεμα του αισθηματος απορριψης που νιωθω το οποιο ειναι συνιφασμενο με την ταση τελειομανιας.
ξερω πολυ καλα που οφειλεται αλλα δεν ξερω πως μπορω να το ξεπερασω....
οφειλεται αφενος στον τροπο που μεγαλωσα-με εναν πατερα που ναι μεν με λατρευε αλλα ειχε παρα πολλες απαιτησεις απο μενα(βαθμοι κλπ).εν μερη τον δικαιολογω γιατι και κεινος μεγαλωσε με μια μητερα που τον πιεζε να ειναι παντα \"πρωτος\".
επισης οφειλεται και στην φυση της ασθενειας μου(διπολικη διαταραχη).ολοι οι διπολικοι μολις αντιμετωπισουν την απορριψη ή αποτυχια διαλυονται και υποτροπιαζουν.
ουφ...αρκετα με την αυτο-ψυχαναλυση μου.
by the way σχετικα με το θεμα του ψυχολογου που εθιξες,νομιζω οτι κανω την καταλληλη ψυχοθεραπεια η οποια ειναι υποστηριχτικου τυπου και εχω αριστη επικοινωνια και σχεση με τον γιατρο μου.γενικα εχει παρα πολλα πλεονεκτηματα σαν γιατρος.
πιστευω λοιπον ακραδαντα οτι αυτο που χρειαζομαι ειναι υποστηρικτικου τυπου θεραπεια.να φανταστεις οταν πριν απο χρονια πηγα σε ψυχαναλυτρια μου ειπε τα εξης \"κανω ψυχαναλυσεις στο ντιβανι,κανω ψυχαναλυτικου τυπου θεραπειες αλλα εσυ αυτο που χρειαζεσαι ειναι υποστηρικτικου τυπου θεραπεια,γιατι η ψυχαναλυση ποναει πολυ και εσυ εχεις ηδη πολυ πονο και αναστατωση μεσα στην ψυχη σου.η ψυχαναλυση ειναι για ασθενεις με ηπιοτερες παθησεις.\"
παντως απο τους 20 γιατρους που εχω γυρισει αυτον που μου ταιριαζει καλυτερα ειναι ο τωρινος.για τις υποτροπες μου δεν ειναι υπευθυνος αυτο(δεν ειναι θεος),αλλα καποιες αλλες συγγιριες σε συνδιασμο με την ψυχοσυνθεση μου.
αυτα....ελπιζω να μην σας κουρασα.
θα χαρω να λαβω καποια απαντηση ειτε απο την λουσιφερ ειτε απο τον οποιονδηποτε :)
amelieeeee
σε σκεφτομουν πολυυυυ εντονα σημερα!
ελεγα τι να κανεις και χαιρομαι τοοοσο πολυ για την εξελιξη σου!
Quote:
Originally posted by amelie74
με εναν πατερα που ναι μεν με λατρευε αλλα ειχε παρα πολλες απαιτησεις απο μενα(βαθμοι κλπ).εν μερη τον δικαιολογω γιατι και κεινος μεγαλωσε με μια μητερα που τον πιεζε να ειναι παντα \"πρωτος\".
οποτε εσυ αυριο θα κανεις παιδια,
που θα εχεις πολλες απαιτησεις, αυτα θα αποκτησουν ψυχολογικα προβληματα, και εκεινα θα κανουν επισης παιδια που τα παιδια σου θα εχουν πολλες απαιτησεις απο τα παιδια τους, και χμμμμμμμ
και η ζωη συνεχιζεται.....
Quote:
Originally posted by krino
Quote:
Originally posted by amelie74
με εναν πατερα που ναι μεν με λατρευε αλλα ειχε παρα πολλες απαιτησεις απο μενα(βαθμοι κλπ).εν μερη τον δικαιολογω γιατι και κεινος μεγαλωσε με μια μητερα που τον πιεζε να ειναι παντα \"πρωτος\".
οποτε εσυ αυριο θα κανεις παιδια,
που θα εχεις πολλες απαιτησεις, αυτα θα αποκτησουν ψυχολογικα προβληματα, και εκεινα θα κανουν επισης παιδια που τα παιδια σου θα εχουν πολλες απαιτησεις απο τα παιδια τους, και χμμμμμμμ
και η ζωη συνεχιζεται.....
αααα
να σου πω ρουλη απο το χιτλερουλη
ποιος εισαι συ που θα κρινεις τι παιδια θα κανει η amelie? e?
Quote:
Originally posted by researcher
Quote:
Originally posted by krino
Quote:
Originally posted by amelie74
με εναν πατερα που ναι μεν με λατρευε αλλα ειχε παρα πολλες απαιτησεις απο μενα(βαθμοι κλπ).εν μερη τον δικαιολογω γιατι και κεινος μεγαλωσε με μια μητερα που τον πιεζε να ειναι παντα \"πρωτος\".
οποτε εσυ αυριο θα κανεις παιδια,
που θα εχεις πολλες απαιτησεις, αυτα θα αποκτησουν ψυχολογικα προβληματα, και εκεινα θα κανουν επισης παιδια που τα παιδια σου θα εχουν πολλες απαιτησεις απο τα παιδια τους, και χμμμμμμμ
και η ζωη συνεχιζεται.....
αααα
να σου πω ρουλη απο το χιτλερουλη
ποιος εισαι συ που θα κρινεις τι παιδια θα κανει η amelie? e?
:P:P:P:P
εεεεε????
σορυ λαθος
αλλο καταλαβα απο αυτα που εγραψες πριν
και σε χαρακτηρισα κιολας
νομιζω δηλαδη αλλο καταλαβα
αλλα δεν εχω χρονο να το εξηγησω φευγω
λαθος
νομιζα οτι της ειπες πως προδιαγραφεις πως θα παει ετσι το πραγμα και αρα να μην κανει παιδια
ναι... ναι... πανω απο ολα να εισαι καλη κοπελα....
πατ... πατ....
:P:P
Quote:
Originally posted by krino
ναι... ναι... πανω απο ολα να εισαι καλη κοπελα....
πατ... πατ....
:P:P
εεεεεεεεεεεεεεεεεεεεε?
ναι
να ειμαι καλη κοπελα
να μαζευω γρηγορα γρηγορα αυτα που λεω
αλλα και συ πολυ κριτης βρε παιδακι μου
φορουμοταιριαζουμε
ο ενοχοποιημενος με τον κριτικαρο λεβεντη
φοβαμαι μη μου ρθει παντοφλια τωρα
αλλα ποσταρω ατρομητη
ναι ναι καταχωρηση λεμε....
παρακληση προς researcher και krino
αν θελετε νακανετε chat καντε το σε αλλο thread.
αρκετα threads εχουν μαμηθει με συζητησεις οι οποιες ειναι εντελως ασχετες με το θεμα του θεματοθετη.
εδω μιλαμε για τα προβληματα μου και προσπαθουμε να βρουμε λυσεις.
σας παρακαλω σεβαστειτε αν οχι το φορουμ,την ψυχολογικη μου κατασταση και την αναγκη μου για να συζητησω για τα προβληματα μου.
ενταξει amelie
και συγγνωμη
απο μενα εδω δε θα δεις ξανα ασχετο ποστ το υποσχομαι
http://www.freeimagehosting.net/uploads/631525070e.jpg
αρπα την
χμμμ εγω δεν προλαβα να δω την παρακληση,
και την εχωσα.