...προκατάληψη

john,
Η αναγκη σου για επικοινωνία ειναι το ζητούμενο σου.
Μη στρεφεσαι πια στους αλλους ,ουτε στις συνθηκες ,για να βρεις τους λόγους της αποτυχίας,το εχεις ηδη κάνει αυτό.Τοσες και τοσες φορές εχεις σκεφτει και εχεις αναλύσει τους λόγους αυτούς.
Προχωρα λοιπόν.
Με δεδομενο οτι σε διαφορετικές συνθηκες οι σχεσεις αλλαζουν,κανε την προσαρμογή.
Δυσκολο πραγμα ,θέλει αγωνα αλλα και μια βασική σκεψη,να μην αλλαζεις το \"ειναι σου\" ,απλως να το εκθετεις σταδιακα σε διαφορετικά ερεθισματα.
Αποδέξου τους αλλους σαν διαφορετικους απο σενα ,οχι ανωτερους ή κατωτερους,απλα διαφορετικούς.Και εσυ σαν ενας απο αυτούς μπες μεσα στον χορό.
Ολοι χορευουν ,καποιος καλα ,καποιος χειροτερα, αλλα ολοι ΔΙΑΣΚΕΔΑΖΟΥΝ ,γιατι ολοι εχουν βρεθει στη θέση σου και εσυ δεν χρειαζεται να απολογηθείς γι αυτό,οι αλλοι δεν θελουν να απολογηθεις γαιτι ετσι τους λες οτι δεν θελεις κι εσυ να απολογηθουν εκεινοι..
Μη πιεζεις τον εαυτό σου να \"ανήκει\" και να κανει χωριό μονο με συγκεκριμένους τυπους.
Εκει νομιζω ειναι το θεμα σου,περιορίζεις τον εαυτό σου,γιατι εχεις νιωσει οτι κανενας δεν νιωθει τοσο ασχημα,δεν το μοιραστηκες αυτό,και ετσι εμεινες με την εντυπωση οτι συμβαίνει μονο σε εσενα.Και εγω μια απο τα ιδια.Ομως δεν πιστευω πια οτι ισχύει αυτό.
Οταν εγω εμπαινα στο χορό, αισθανόμουν αταιριαστη ακομα κι αν οι αλλοι με δεχονταν,και αυτο ειναι το αλλο κομματι ,το πιο σημαντικό..Εσυ.
Εισαι κι εσυ μέρος του ολου.Θέλεις να συμμετεχεις χωρις ΠΡΟΚΑΤΑΛΗΨΗ γιατι οπως εσυ νιωθεις την προκαταληψη αυτη η ιδια μπορει να σε κανει να βλέπεις με προκαταληψη τον απεναντι,μπορεις να προσφερεις,ολοι εχουν τις ιδιες βασικές αναγκες,με παραλλαγές.

Η λύση η δική μου, με βάση τον χαρακτηρα μου ειναι αυτή.
Να βλεπεις τον αλλο σαν να βλέπεις τον εαυτό σου..ολοι εχουν αδυναμίες και θέλουν να μπορουν να τις εκφραζουν και να βρισκουν κατανόηση,
να μην τον πληγώνεις σαν να ηταν εσυ,
να τον δέχεσαι σαν να ηταν εσύ..
Εγω σου προτεινω να παλέψεις την προκατάληψη σου απεναντι σε εσενα και μετα απεναντι στους αλλους.

Δεν χρειαζεται να σου πω οτι εγω μπορει να ειμαι \"περα βρεχει\" για τα δεδομενα σου,εσυ διαβάζεις και οτι σου χρειάζεται,παίρνεις,Οκ?

John,βγαίνεις καθόλου από το σπίτι,σε ποιο βαθμό η αγοραφοβία έχει \"παρέμβει\"στην καθημερινότητά σου;
Υπάρχουν περιπτώσεις που μπορείς να απεγκλωβιστείς από το περιβάλλον της οικίας,ή μόνο σε αυτό το περιβάλλον μπορείς να έρθεις σε επαφή με τα άτομα των οποίων η παρέα θα σε βοηθούσε να αποκτήσεις κάποιες από τις κοινωνικές δεξιότητες που δεν είχες την ευκαιρία να αποκτήσεις;
Mε λίγα λόγια,θα μπορούσαμε να πάμε ένα σινεμά,ή για έναν καφέ οι δυο μας,αν με ήθελες στη ζωή σου;
Σε φοβάμαι όσο με φοβάσαι φίλε μου,αυτή είναι η αλήθεια και όσο σε κρατάνε πράγματα εκεί,άλλα κρατάνε εμένα ή τον άλλον αλλού.Όμως θα ήθελα να σε βοηθήσω,αρκεί να μου ανοίξεις την πόρτα,να μη με δικάζεις και να μην είσαι ούτε εσύ προκατειλημμένος απέναντί μου.
Αν ήθελες να απαντήσεις ποια πράγματα μπορείς να μοιραστείς ως εμπειρία με κάποιο άλλο άτομο,πράγματα που είναι λόγω της κατάστασης που αντιμετωπίζεις λιγότερο απειλητικά για σένα,που δε σε τρομάζουν και που θα το σκεφτόσουν να τα κάνεις,πχ μια βόλτα έστω σε κάποιο χώρο όχι φορτωμένο με ανθρώπους,ένα χαλαρό απόγευμα όχι στριμωγμένο ανάμεσα σε κόσμο,αυτά είναι απαγορευτικά για σένα στη φάση που βρίσκεσαι;

Θα ήθελα να συζητήσουμε και να δοκιμάσουμε να καταλάβουμε και τα άλλα μέλη,γιατί και οι περισσότεροι εδώ μέσα δεν είμαστε ειδικοί,κι εγώ δεν είμαι ειδική,αν και προσπάθησα τις τελευταίες μέρες να ψάξω όσο γινόταν το θέμα της αγοραφοβίας,να κατανοήσω όσο το δυνατόν καλύτερα τι περνάνε τα άτομα που είναι στη φάση που είσαι κι εσύ.Αυτό που κατάλαβα είναι η αίσθηση της ανημπόριας,πως ενώ θέλουν να κάνουν κάτι για να βγουν απ\'αυτό ή ίδια η φύση της αγοραφοβίας κάνει τη λύση να απομακρύνεται.Προκατάληψη δεν έχω όμως απέναντι σε κανέναν αγοραφοβικό,ούτε σε κανέναν άλλον άνθρωπο που περνάει τίποτε,έχω κι εγώ περάσει κι αρκετοί άλλοι από άσχημες καταστάσεις,γιατί να αισθάνεσαι ως κάτι το ξεχωριστό και αυτόματα διαφορετικό από τους υπόλοιπους άτομο;
Αν έβρισκες ένα πρόσωπο που θα το ήθελες στη ζωή σου,τι θα περίμενες απ\'αυτό,με ποιον τρόπο αισθάνεσαι πως θα σου ήταν υποβοηθητική η επαφή μαζί του;

υποσημείωση,δεν είσαι υποχρεωμένος να απαντήσεις αν δε θες,ούτε να μπεις σε καμία διαδικασία που θα σε κάνει να αισθανθείς άβολα,απάντησε σε ό,τι θες ή σε τίποτε,εγώ δεν θα παρεξηγηθώ καθόλου πάντως.:)

Κατ\' αρχήν να πω ότι είμαστε σε δημόσιο διάλογο, έτσι θα πρέπει να είμαι προσεκτικός.

> John,βγαίνεις καθόλου από το σπίτι,
Nαι.

> σε ποιο βαθμό η
> αγοραφοβία έχει \"παρέμβει\"στην καθημερινότητά σου;
> Υπάρχουν περιπτώσεις που μπορείς να απεγκλωβιστείς από
> το περιβάλλον της οικίας,ή μόνο σε αυτό το περιβάλλον
> μπορείς να έρθεις σε επαφή με τα άτομα των οποίων η
> παρέα θα σε βοηθούσε να αποκτήσεις κάποιες από τις
> κοινωνικές δεξιότητες που δεν είχες την ευκαιρία να
> αποκτήσεις;
Δεν θα ήθελα να δώσω εντελώς ακριβείς \"πληροφορίες\". Αλλά θα πω ότι με άτομο που αισθάνομαι καλά δεν έχω πρόβλημα να πάω οπουδήποτε και να συναντήσω οποιονδήποτε. Και μπορώ να το εξηγήσω αυτό. Και γιατί γίνεται έτσι (μπορεί να εκπλήξει κάποιους) και την εξήγηση του γιατί γίνεται αυτό. Μόνος μου μπορώ λιγότερα πράγματα. Π.χ. να βγω με το αυτοκίνητο ναι, αλλά να πάρω το μετρό όχι.

> Mε λίγα λόγια,θα μπορούσαμε να πάμε ένα σινεμά,ή για έναν
> καφέ οι δυο μας,αν με ήθελες στη ζωή σου;
Ναι.

> Σε φοβάμαι όσο με φοβάσαι φίλε μου,αυτή είναι η αλήθεια
> και όσο σε κρατάνε πράγματα εκεί,άλλα κρατάνε εμένα ή
> τον άλλον αλλού.
Μη βάλεις τη σύγκριση του \"όσο\". Καλύτερα να πεις φοβάμαι ΚΑΙ εγώ. Έχει σημασία να είναι ακριβώς ίδια; Αν βάλεις το \"ίδια\", όταν αισθανθείς να είναι περισσότερος ο δικός σου φόβος θα έρχεται η αντίδραση. Αν όμως δεις το φόβο σου σαν τον φόβο μου, τότε δεν θα πειράζει αν κάτι φοβάμαι 10 φορές περισσότερο, σε άλλα θέματα θα είσαι εσύ στη θέση να φοβάσαι 10 φορές περισσότερο. Και έτσι η μέτρηση δεν έχει νόημα. Είναι περίεργο πράγμα η μέτρηση. Καλύτερα είναι να βλέπουμε αυτό που συμβαίνει.

> Όμως θα ήθελα να σε βοηθήσω,αρκεί να μου ανοίξεις την
> πόρτα,να μη με δικάζεις και να μην είσαι ούτε εσύ
> προκατειλημμένος απέναντί μου.
Αυτή η μία πρόταση περικλείει το πλέγμα ολόκληρης σκέψης που χωρά σε βιβλίο. Στην αρχή σκέφτηκα να \"μεταφράσω\" την πρόταση σε όλα της τα νοήματα. Μετά σκέφτηκα ότι καλύτερα να μην το κάνω, και να το κουβεντιάσουμε με άλλο τρόπο. Αν κοιτάξουμε γύρω θα δούμε ότι στην ουσία οι περισσότεροι άνρθωποι αυτοκτονούν. Ας υποθέσουμε ότι προστατεύομαι (ψυχολογικά), πράγμα που οι περισσότεροι άνρθωποι αυτό κάνουμε. Βλέπω την προστασία αυτή, και βλέπω πόσο δυσκολεύει τους άλλους. Δεν έχει σημασία το μέγεθος της προστασίας, αλλά αν την βλέπω. Η ίδια η προστασία μου, που είναι όμοια με την προστασία του άλλου μας κάνει να απομονονώμαστε. Αυτό με αποτρέπει από το να ζήσω και να μπορέσω να κάνω τα πράγματα που θέλω. Αναβάλλω το να ζήσω για το μέλλον. Και ο χρόνος περνά, χωρίς να ζω. Και στην ουσία αυτοκτονώ. Η αναβολή για το μέλλον είναι που με κάνει να αυτοκτονώ. Υπάρχουν βέβαια πολλοί τρόποι αυτοκτονίας, αυτός είναι ένας.

> Αν ήθελες να απαντήσεις ποια πράγματα μπορείς να
> μοιραστείς ως εμπειρία με κάποιο άλλο άτομο,πράγματα
Απαντήθηκαν ήδη προηγούμενα.

> Προκατάληψη δεν έχω όμως απέναντι σε κανέναν
> αγοραφοβικό,ούτε σε κανέναν άλλον άνθρωπο που περνάει
> τίποτε,έχω κι εγώ περάσει κι αρκετοί άλλοι από άσχημες
> καταστάσεις,γιατί να αισθάνεσαι ως κάτι το ξεχωριστό και
> αυτόματα διαφορετικό από τους υπόλοιπους άτομο;
Η προκατάληψη είναι ένα παιχνίδι που παίζει το μυαλό μας συνεχώς. Προκαταλήψεις έχουμε. Είναι σχεδόν αδύνατο κάποιος που έχει μεγαλώσει σε αυτή την κοινωνία να μην έχει προκαταλήψεις. Είναι καλύτερο να τις δούμε. Και είναι δύσκολο να τις ανακαλύψουμε, γιατί το μυαλό παίζει το συνηθισμένο του παιχνίδι που τις καλύπτει. Γι\' αυτό μεγάλη μπουκιά φάε, μεγάλη κουβέντα μην πεις (ρητό).
Αν αναφέρω κάποιες προκαταλήψεις, μπορεί να πει κάποιος: \"εντάξει αυτό είναι λεπτομέρεια\". Αλλά εκεί βρίσκεται η ρίζα των προκαταλήψεων, στα λόγια και στις σκέψεις είμαστε εντάξει. Αλλά στην πράξη, οι προκαταλήψεις δουλεύουν συνεχώς. Εντάξει, λέω δεν έχω προκατάληψη με κάποιον που έχει π.χ. κατάθλιψη, αλλά αν βρεθώ μαζί του δυσκολεύομαι. Αυτή η δυσκολία προέρχεται από την προκατάληψη.
Δεν ξέρω αν είμαι καλός στο να εξηγώ, αλλά θέλω να εξηγήσω καλύτερα. Γι\' αυτό θέλω να δώσω ένα συγκεκριμένο κείμενο. Όταν έτυχε να το διαβάσω, νόμισα ότι το κατάλαβα. Έτυχε να το ξαναδιαβάσω μετά από δύο χρόνια, και τότε το κατάλαβα πραγματικά. Στο αμέσως επόμενο post.

> Αν έβρισκες ένα πρόσωπο που θα το ήθελες στη ζωή σου,τι
> θα περίμενες απ\'αυτό,με ποιον τρόπο αισθάνεσαι πως θα
> σου ήταν υποβοηθητική η επαφή μαζί του;
Eιλικρίνεια και εντιμότητα. Παλιότερα θα απαντούσα μόνο αυτό. Τώρα που έχω δει πολλά στη ζωή μου, χρειάζεται να πω, ότι είναι καλύτερο να είμαστε πολύ ψεύτες και να το παραδεχόμαστε, από το να είμαστε λίγο ψεύτες και να μην το παραδεχόμαστε. Ειλικρίνεια είναι να παραδέχεται κανείς το λάθος σαν λάθος.

Είναι μια από τις συζητήσεις που μου άρεσε όσο καμμιά άλλη.

Ερώτηση: Έκανα πολύ δρόμο για να σας δω. Αν και είμαι παντρεμένος και έχω παιδιά, έζησα μακριά τους, περιπλανώμενος, στοχαζόμενος, σα ζητιάνος. Έχω βασανίσει πολύ το μυαλό μου πάνω σ’ αυτό το περίπλοκο πρόβλημα της σχέσης. Όταν πάω σε ένα χωριό και μου δώσουν φαγητό σχετίζομαι μ’ αυτόν που μου το έδωσε, όπως σχετίζομαι με τη γυναίκα μου και τα παιδιά μου. Σ’ άλλο χωριό, όταν κάποιος μου δώσει ρούχα, σχετίζομαι μ’ ολόκληρο το εργοστάσιο που τα έφτιαξε. Σχετίζομαι με τη γη που πάνω της περπατάω, με τα δένδρα, που κάτω απ’ αυτά βρίσκω καταφύγιο, με το κάθε τι. Κι όμως είμαι μόνος, απομονωμένος. Όταν είμαι με τη γυναίκα μου, νιώθω χώρια της ακόμα και την ώρα που κάνουμε έρωτα -είναι μια πράξη χωρισμού-. Όταν μπαίνω σε ένα ναό ακόμα και τότε είναι ο λάτρης που σχετίζεται με το πράγμα που λατρεύει: χωρισμός ξανά. Έτσι, σ’ όλες τις σχέσεις, όπως το βλέπω, άρχει αυτός ο χωρισμός, ο δυϊσμός, και πέρ’ από αυτόν ή μέσα απ’ αυτόν ή γύρω του, υπάρχει μια ιδιόμορφη αίσθηση ενότητας. Όταν βλέπω το ζητιάνο, πληγώνομαι, γιατί είμαι σαν αυτόν και αισθάνομαι όπως αυτός -μόνος, απελπισμένος, άρρωστος, πεινασμένος-. Τον συμπονώ και πάσχω μαζί του για τη στερημένη από νόημα ύπαρξή του. Κάποιος πλούσιος που περνάει με το μεγάλο του αυτοκίνητο, με παίρνει μαζί του, αλλά δε νιώθω άνετα με τη συντροφιά του. την ίδια στιγμή όμως, αισθάνομαι κάτι γι’ αυτόν, σχετίζομαι μαζί του. Έχω συλλογιστεί λοιπόν πάνω σ’ αυτό το περίεργο φαινόμενο της σχέσης. Μπορούμε, αυτό το θαυμάσιο πρωινό με τη θέα αυτής της βαθιάς κοιλάδας μπροστά μας, να ξανασυζητήσουμε μαζί αυτό το θέμα;

Κρισναμούρτι: Η σχέση, είναι έξω απ’ αυτήν την απομόνωση; Μπορεί να υπάρχει σχέση ενόσω υπάρχει κάποιος χωρισμός, διαίρεση; Μπορεί να υπάρχει σχέση αν δεν υπάρχει επαφή με τον άλλο, επαφή όχι μόνο σωματική αλλά σε κάθε επίπεδο της ύπαρξής μας; Μπορεί κάποιος να κρατάει το χέρι κάποιου κι όμως να βρίσκεται μίλια μακριά, απορροφημένος από τις δικές του σκέψεις και τα προβλήματα. Μπορεί κάποιος να είναι σε μια παρέα και όμως να είναι οδυνηρά μόνος. Έτσι, ρωτάμε: μπορεί να υπάρχει κανένα είδος σχέσης με το δένδρο, το λουλούδι, την ανθρώπινη ύπαρξη, ή με τους ουρανούς και με το όμορφο ηλιοβασίλεμα, όταν ο νους στις δραστηριότητές του απομονώνεται; Και είναι δυνατό να υπάρχει ποτέ καμιά επαφή, μ’ οτιδήποτε, ακόμα κι όταν ο νους δεν απομονώνεται;

Ερώτηση: Το καθετί και ο καθένας έχει τη δική του ύπαρξη. Το καθετί και ο καθένας σκεπάζεται με τη δικιά του ύπαρξη. Δεν μπορώ να διαπεράσω αυτό το περίφραγμα της ύπαρξης του άλλου. Ακόμα κι αν αγαπάω κάποιον πολύ, η ύπαρξή του υπάρχει ξέχωρα από τη δικιά μου. Μπορώ ίσως να τον αγγίξω εξωτερικά, νοητικά ή σωματικά, αλλά η ύπαρξή του είναι δικιά του, και η δικιά μου είναι για πάντα έξω απ’ αυτήν. Το ίδιο κι αυτός δεν μπορεί να αγγίξει τον πυρήνα μου. Θα πρέπει πάντοτε να παραμείνουμε δύο ξεχωριστές οντότητες, ο καθένας στο δικό του κόσμο, με τους δικούς του περιορισμούς, μέσα στη φυλακή της δικιάς του συνειδήσεως;

Κρισναμούρτι: Ο καθένας ζει μέσα στο δικό του ιστό, εσείς στο δικό σας, αυτός στο δικό του. Και υπάρχει, ποτέ, καμιά δυνατότητα να σπάσουν αυτοί οι ιστοί; Είναι αυτός ο ιστός -αυτό το κάλυμμα, αυτός ο φάκελος- η λέξη; Φτιάχνονται από το ενδιαφέρον σας για τον εαυτό σας και ο δικός του για το δικό του εαυτό αντίστοιχα, από τις επιθυμίες σας που αντιτίθενται στις επιθυμίες του; Είναι αυτός ο θύλακας το παρελθόν; Είναι όλα αυτά μαζί, έτσι δεν είναι; Δε είναι ένα ιδιαίτερο πράγμα αλλά ένα ολόκληρο δεμάτι που μεταφέρει ο νους. Εσείς έχετε το δικό σας φορτίο, ο άλλος έχει το δικό του. Είναι δυνατόν ποτέ αυτά τα φορτία να αποβληθούν έτσι ώστε ο νους να συναντήσει το νου; -η καρδιά την καρδιά;- Αυτή είναι πραγματικά η ερώτηση, δεν είναι;

Ερώτηση: Ακόμα κι αν όλ’ αυτά τα φορτία αποβληθούν, αν κάτι τέτοιο ήταν δυνατό, ακόμα και τότε παραμένει στο καβούκι του μαζί με τις σκέψεις του, και γω στο δικό μου με τις δικές μου σκέψεις. Καμιά φορά το χάσμα είναι μικρό, καμιά φορά είναι μεγάλο, μα πάντοτε είμαστε δύο ξεχωριστές νησίδες. Το χάσμα φαίνεται να γίνεται πιο μεγάλο όταν νοιαζόμαστε περισσότερο γι’ αυτό και προσπαθούμε να το γεφυρώσουμε.

Κρισναμούρτι: Μπορείτε να ταυτιστείτε μ’ αυτόν το χωριάτη ή μ’ αυτή τη λαμπερή μπουκαμβίλια -πράγμα που είναι ένα νοητικό τέχνασμα για να υποκριθείτε πως υπάρχει ενότητα-. Η ταύτιση με κάτι είναι μια από τις πιο υποκριτικές καταστάσεις -να ταυτιστεί κανείς με ένα έθνος, με μια πίστη και όμως να παραμένει μοναχός είναι το αγαπημένο τέχνασμα των ανθρώπων για να ξεγελάσουν τη μοναξιά. Ή ταυτίζεστε τόσο τέλεια με την πίστη σας, ώστε να γίνεστε αυτή η πίστη, και αυτό είναι μια νευρωτική κατάσταση. Ας παραμερίσουμε αυτή τη βιασύνη να ταυτιστείτε μ’ ένα πρόσωπο ή μια ιδέα ή ένα πράγμα. Μ’ αυτό τον τρόπο δεν υπάρχει αρμονία, ενότητα ή αγάπη. Η επόμενη ερώτηση μας λοιπόν είναι: Μπορείτε να σχίσετε το περίβλημα έτσι ώστε να μην υπάρχει πια περίβλημα; Τότε μόνο θα μπορούσε να υπάρχει δυνατότητα ολοκληρωτικής επαφής. Πώς μπορεί κανείς να σκίσει το περίβλημα; Το «πώς» δε σημαίνει μέθοδο, αλλά μάλλον μια αναζήτηση που θα μπορούσε ν’ ανοίξει την πόρτα.

Ερώτηση: Ναι, καμιά άλλη επαφή δεν μπορεί να ονομαστεί σχέση, ακόμα κι αν λέμε ότι είναι.

Κρισναμούρτι: Σκίζουμε το περίβλημα λίγο λίγο ή το κόβουμε αμέσως; Αν το σκίσουμε λίγο λίγο, πράγμα που οι ψυχίατροι ισχυρίζονται μερικές φορές πως κάνουν, δε γίνεται ποτέ η δουλειά. Δεν είναι με το χρόνο που μπορείς να γκρεμίσεις αυτό το φράγμα του χωρισμού.

Ερώτηση: Μπορώ να μπω στο περίβλημα ενός άλλου; Και αυτό το περίβλημα δεν είναι η ίδια του η ύπαρξη, οι χτύποι της καρδιάς του, το αίμα του, τα αισθήματά του και οι αναμνήσεις του;

Κρισναμούρτι: Δεν είσαστε εσείς αυτό το ίδιο το περίβλημα;

Ερώτηση: Ναι.

Κρισναμούρτι: Η ίδια η κίνηση για ν’ ανοίξετε σκίζοντας το άλλο περίβλημα, ή ν’ απλωθείτε έξω από το δικό σας είναι η επιβεβαίωση και η δράση του δικού σας περιβλήματος: Εσείς, είστε το περίβλημα. Επομένως είσαστε αυτός που παρατηρεί το περίβλημα και είσαστε και το ίδιο το περίβλημα. Σ’ αυτή την περίπτωση είσαστε ο παρατηρητής και το παρατηρούμενο: το ίδιο είναι και ο άλλος, και έτσι παραμένουμε. Και προσπαθείτε να τον πλησιάσετε κι αυτός προσπαθεί να σας πλησιάσει. Είναι δυνατό αυτό; Είσαστε το νησί που περιστοιχίζεται από θάλασσες και είναι κι αυτός το νησί που περιστοιχίζεται από θάλασσες. Καταλαβαίνετε λοιπόν, πως είστε το νησί και η θάλασσα. δεν υπάρχει διαίρεση ανάμεσά τους. Είστε ολόκληρη η γη με τη θάλασσα. Ο άλλος δεν το βλέπει αυτό. Είναι κι αυτός το νησί που περιβάλλεται από θάλασσα, προσπαθεί να σας πλησιάσει, ή αν είσαστε αρκετά ανόητος, μπορεί εσείς να προσπαθήσετε να τον πλησιάσετε. Είναι δυνατό; Πώς μπορεί να υπάρξει επαφή ανάμεσα σ’ έναν άνθρωπο που είναι ελεύθερος και έναν άλλο που είναι δεσμευμένος; Αφού είσαστε ο παρατηρητής και το παρατηρούμενο, είσαστε ολόκληρη η κίνηση της γης και της θάλασσας. Αλλά ο άλλος που δεν το καταλαβαίνει αυτό, εξακολουθεί να είναι το νησί που περιβάλλεται από το νερό. Προσπαθεί να σας φτάσει και διαρκώς αποτυγχάνει γιατί διατηρεί την περιορισμένη του αντίληψη. Μόνο όταν την αποβάλει και γίνει, όπως εσείς, ικανός να νιώσει την κίνηση των ουρανών, της γης και της θάλασσας, είναι δυνατό να υπάρξει επαφή. Εκείνος που καταλαβαίνει πως το εμπόδιο είναι ο ίδιος, δεν έχει πια εμπόδιο. Γι’ αυτό αυτός, μέσα του, δε νιώθει χωρισμό. Ο άλλος δεν έχει καταλάβει πως το εμπόδιο είναι ο ίδιος κι έτσι διατηρεί την πίστη του στο χωρισμό του. Πώς μπορεί αυτός ο άνθρωπος να πλησιάσει τον άλλο; Είναι αδύνατο.

.

Καλημέρα John.Ο δημόσιος διάλογος είναι ό,τι καλύτερο,γιατί καθώς κι ο ίδιος καταλαβαίνεις,η άγνοια πάνω στο τι αντιμετωπίζεις ακριβώς δημιουργεί ένα φράγμα ανάμεσα σε σένα και σε όσους δεν έχουν όλα τα δεδομένα για να κατανοήσουν τη φύση της αγοραφοβίας(και πάλι σε ένα βαθμό,σίγουρα όχι στο επίπεδο που εσύ βιώνεις).
Καταλαβαίνω πως κάποια πράγματα μπορεί να σε κάνουν να αισθάνεσαι άβολα μιλώντας γι αυτά σε ένα φόρουμ,όμως είναι σημαντικό να αντλούν και τα μέλη πληροφόρηση,ωφελεί και τη δική σου επικοινωνία όσο και των άλλων μελών με σένα.:)
Θα βοηθήσει λοιπόν και άλλα μέλη να συμμετέχουν στην προσπάθεια αυτή που κάνεις να ανοιχτείς στον κόσμο και στο μέλλον που θες να σε περιέχει,μην ξεχνάς πως γι αυτό βρίσκεσαι εδώ,για να αλληλεπιδράσεις με όσο περισσότερα άτομα μπορείς.Κάτι άλλο,έχεις μία απέχθεια για τη σύγκριση,ένα είδος κολλήματος που δεν μπορώ να γνωρίζω από πού προέρχεται,κάποιο δικό σου άτομο σε σύγκρινε και από κει πηγάζει η αντιπάθεια αυτή ή προέρχεται από δική σου καθαρά νοητική επεξεργασία του ζητήματος;

Χαίρομαι ωστόσο που έχεις τη δυνατότητα να απολαμβάνεις,έστω και με περιορισμούς,κάποιες εμπειρίες συναναστροφής με τον κοινωνικό περίγυρο,που κάποιοι άλλοι συνάνθρωποί μας δεν τις έχουν εξαιτίας της αγοραφοβίας.Αυτό σου δίνει μεγαλύτερες δυνατότητες να καλύψεις τα κενά που έχουν δημιουργηθεί εξαιτίας της και να αποκτάς όλο και μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση στην επαφή σου με τους άλλους.

Διάβασα πως κάποια άτομα που περνάνε παρόμοια φάση στη ζωή τους,βοηθούνται στο να αντιμετωπίσουν το φόβο της εξόδου από τον οικείο χώρο τους με κάποιο έμψυχο σύντροφο,ένα ζώο,ή ένα γνώριμο αντικείμενο.Έχεις δοκιμάσει κάτι ανάλογο ποτέ;
Και υπάρχει στήριξη από ειδικό στην περίπτωσή σου,ένας ψυχίατρος,ένας ψυχολόγος,ακολουθείς κάποιου είδους θεραπεία ανάλογη για την αγοραφοβία;
Άλλο ένα ερώτημα,είναι μορφή αγοραφοβίας με συνοδό σύμπτωμα κρίσεις πανικού ή από τη μορφή την ανεξάρτητη της παρουσίας κρίσεων;Kι αυτή είναι μία σημαντική παράμετρος για κατανόηση της φύσης της αγοραφοβίας όπως εσύ τη βιώνεις.

Για τα υπόλοιπα,τα λέμε μέσω u2u.:)
Ξεκίνα τη μέρα σου με ένα χαμόγελο,η ζωή γίνεται ομορφότερη και όσα περνάμε φαντάζουν λιγότερο απειλητικά όταν κατορθώνουμε να βάζουμε στα χείλια μας αυτό το χαμόγελο.Βλέπω πως αγαπάς πολύ Κρισναμούρτι,το έχεις αναφέρει και αλλού,να σου πω την αλήθεια δεν έχω καθόλου διαβάσει οτιδήποτε ανάλογο,ενώ γενικά είμαι του διαβάσματος.

και να χες και άδικο..στα δύσκολα φαίνονται ποιοι αξίζουν..

Quote:

---

Originally posted by John11
Δεν είναι η απόρριψη το κυρίαρχο. Όχι πως δεν με ενοχλεί στην παρούσα φάση. Το κυρίαρχο είναι πως είμαι μόνος. Και έχοντας αγοραφοβία, δυσκολεύει αφάνταστα να βρω ανθρώπους. Αυτοί που είναι γύρω μου, ήρθαν μόνο γιατί είμαι κατά κάποιο τρόπο \"καλός\". Αλλά είναι τόσο απαράδεκτοι που δεν υπάρχει πιθανότητα μέσα από αυτούς να γνωρίσω άλλους ανθρώπους. Αποτελώ κατά κάποιο τρόπο κτήμα τους, και στη φάση που είμαι δεν μπορώ να ξεφύγω. Και έτσι το ψάξιμό μου είναι δύσκολο. Και οδηγεί σε φαύλο κύκλο. Αν δεν το έχει ζήσει κανείς δεν μπορεί να το καταλάβει. Αν είχα ένα φίλο (στο μισό όπως λες) δεν νομίζω ότι θα είχα πρόβλημα.
Από την άλλη έχοντας ζήσει βία (όχι σωματική αλλά τη γνωστή βία της κοινωνίας, σε κάποιο μεγαλύτερο βαθμό) έχω μάθει να είμαι κάπως διαφορετικός με την έννοια ότι έμαθα κάποια πράγματα. Νομίζω τώρα έχω πολύ λιγότερη βία, απ\' ότι παλιά.
Αν είχα κάποιον ανθρωπο να βγαίνω έξω για δουλειές ή διάφορα, θα με βοηθούσε αφάνταστα. Όσο κι αν το έχω ψάξει δεν έχω.

> (και επίσης το τι θα σκεφτεί ο καθένας για το πρόβλημα σου είναι πρόβλημα του καθένα και όχι δικό σου).

Είναι μια εύκολη κουβέντα, και σωστή, αλλά στην πράξη θα σου πω ότι απέχει εξαιρετικά από την πραγματικότητα. Αν π.χ. είχες ένα κέρατο στο κεφάλι, μπορώ να σου επιβεβαιώσω με σιγουριά ότι θα είχες αυτόματα και ένα εξαιρετικά μεγάλο πρόβλημα. Και όπως είπε η Φωτεινή, δεν κρίνω τους άλλους πάντα για τη στάση τους. Και εγώ άλλωστε το ίδιο δεν είμαι; Κάποιους ανθρώπους που έχουν πρόβλημα δεν μπορώ να τους πλησιάσω ή γιατί λυπάμαι πολύ ή γιατί ντρέπομαι. Μερικά προβλήματα μπορώ να τα πλησιάσω, άλλα όχι.
Τώρα που τα γράφω αυτά, σκέφτηκα άλλο ένα συμβάν. Ο ξάδελφός μου (κάποτε κολλητός φίλος) μετά από ένα μεγάλο διάστημα που χαθήκαμε (υπερβαίνει τη δεκαετία) όταν ξαναβρεθήκαμε μου είπε: \"θέλω να κάνουμε παρέα αλλά δεν θέλω να κουβεντιάσουμε ποτέ για την αγοραφοβία\". Ξέρεις πόσο άσχημα μπορεί να αισθάνεσαι όταν κάποιος άλλος ντρέπεται για σένα; Μάλλον είναι το πιο πιθανό, γιατι στην ουσία δεν ξέρω τι σκέφτεται αφού δεν είναι ελικρινής. Αν ήταν ειλικρινής θα είχε δει και η συμπεριφορά του θα ήταν εντελώς διαφορετική.
Αγοραφοβία σημαίνει αυξημένες \"ανάγκες\". Αν κάπου δεν μπορείς να πας πρέπει να πάει κάποιος άλλος ή να πας μαζί του. Είναι εξαιρετικά ψυχοφθόρο, να παρακαλάς για ψίχουλα όταν έχεις ανάγκη. Γιατί μην νομίσεις ότι κάποιος \"ξένος\" θα δώσει και πολλά πράγματα. Τώρα κατάλαβα πόσο βία περιέχει η έννοια ξένος. Ενώ θα έπρεπε να ζούμε όλοι οι άνθρωποι μαζί, ο περισσότερος κόσμος διαχωρίζει τον εαυτό του ονομάζοντας \"ξένος\". Στους φίλους συμπαραστεκόμουνα. Γι\' αυτό δεν κατάλαβα ότι μπορεί να την πατήσω. Νόμιζα ότι και οι άλλοι είναι το ίδιο.
Στην ουσία αν το καλοσκεφτείς όλοι οι άνθρωποι αγοραφοβία δεν έχουν; Π.χ. μπορούν όλοι να πάνε σε μια εκπομπή στην τηλεόραση; Όχι. Μπορούν όλοι να πουλάνε cd σε καφετέριες; Πάλι όχι. Και λέω σε ανθρώπους, κάτσε να το δούμε μαζί, και να είμαστε απόλυτα ειλικρινείς, τότε θα δούμε πολλά. Ε! κανείς δεν το κάνει.
Με το τείχος του εγωισμού της προκατάληψης και της μη ειλικρίνειας δεν υπάρχει περίπτωση να υπάρξει οποιαδήποτε καλή σχέση. Μπορεί να αναγκαζόμαστε να φοράμε το τείχος του εγωισμού και της προστασίας, αλλά εγώ δεν μπορώ πια να το κάνω. Και γιατί δεν θέλω και γιατί δεν μπορώ.

---

John, εχω διαβάσει μέχρι εδώ και σταματώ εδώ για την ώρα για να σου απαντήσω.

Quote:

---

Originally posted by John11Αν δεν το έχει ζήσει κανείς δεν μπορεί να το καταλάβει. Αν είχα ένα φίλο (στο μισό όπως λες) δεν νομίζω ότι θα είχα πρόβλημα.

---

Ότι θα σε βοηθούσε ναι, αλλά όχι ότι δε θα είχες πρόβλημα. Απλά θα το κουκούλωνες, έτσι;

Quote:

---

Originally posted by John11

> (και επίσης το τι θα σκεφτεί ο καθένας για το πρόβλημα σου είναι πρόβλημα του καθένα και όχι δικό σου).

Είναι μια εύκολη κουβέντα, και σωστή, αλλά στην πράξη θα σου πω ότι απέχει εξαιρετικά από την πραγματικότητα. Αν π.χ. είχες ένα κέρατο στο κεφάλι, μπορώ να σου επιβεβαιώσω με σιγουριά ότι θα είχες αυτόματα και ένα εξαιρετικά μεγάλο πρόβλημα.

---

Στην πράξη δεν απέχει καθόλου από την πραγματικότητα, απλά στην πράξη φαντάζει ακατόρθωτο να καταφέρεις να το πιστέψεις.
Επίσης η αγοραφοβία, όσο κι αν κάποιος δεν ξέρει τί ακριβώς είναι, δε φαντάζει τόσο τρομαχτική λέξη όσο να πεις πχ τη λέξη σχιζοφρένεια... στο κάνω χτυπητό για να γίνω πιο κατανοητή. Δηλαδή, οκ είναι μια κατάσταση που σε μπλοκάρει τρομερά από το να συνεχίσεις τη ζωή σου. Δεν το βλέπω σαν κάποια αρρώστια και οπωσδήποτε δεν είναι κάτι φανερό στους άλλους, όχι μόνο σε σύγκριση με ένα κέρατο στο κεφάλι, αλλά ούτε και με μια ελιά στο μάγουλο. Στα λέω αυτά έχοντας μικρότερη περάσει τέτοια περίοδο, τώρα αγοραφοβία ήταν, κοινωνική φοβία;; Επίσης έχοντας φίλη που πέρασε τρομερό πρόβλημα μ\' αυτό (σκεφτόταν να πάει μέχρι τη γωνία). Ακόμα και κοπέλα που ενώ δεν είχε να φάει, της πρόσφεραν φαγητό και φοβόταν να βγει στο δρόμο της να το πάρει. Έχω λοιπόν μια υποψία αν και σωστά ποτέ δε θα καταλάβω τί περνάει ένας άνθρωπος με αγοραφοβία, ούτε μπορώ να δώσω τον ορισμό και τα συμπτώματα. Αλλά μέσα στην άγνοιά μου, θα σου πω με κάθε ειλικρίνεια ότι στα μάτια μου η αγοραφοβία είναι μια κατάσταση που βασανίζει το άτομο που βρίσκεται εκεί, ενώ οι γύρω μπορεί και να μην καταλάβουν τίποτα. Ξέρεις, δε χρειάζεται να καταλάβουν. Ο κάθε άνθρωπος έχει κάνει τη δική του πορεία, έχει το δικό του βαθμό ωριμότητας εκείνη τη στιγμή, έχει γράψει αλλιώς την κασέτα του μυαλού του.

Quote:

---

Originally posted by John11
Τώρα που τα γράφω αυτά, σκέφτηκα άλλο ένα συμβάν. Ο ξάδελφός μου (κάποτε κολλητός φίλος) μετά από ένα μεγάλο διάστημα που χαθήκαμε (υπερβαίνει τη δεκαετία) όταν ξαναβρεθήκαμε μου είπε: \"θέλω να κάνουμε παρέα αλλά δεν θέλω να κουβεντιάσουμε ποτέ για την αγοραφοβία\". Ξέρεις πόσο άσχημα μπορεί να αισθάνεσαι όταν κάποιος άλλος ντρέπεται για σένα; Μάλλον είναι το πιο πιθανό, γιατι στην ουσία δεν ξέρω τι σκέφτεται αφού δεν είναι ελικρινής. Αν ήταν ειλικρινής θα είχε δει και η συμπεριφορά του θα ήταν εντελώς διαφορετική.

---

Τον ξαδελφό σου μπορούσες να τον κρατήσεις για παρεούλα. Αν δεν επιθυμούσε να μάθει και να μπλεχτεί, τόσο ένιωθε, τόσο άντεχε... οκ, ίσως κάποιες στιγμές δεχόταν να έρθει σπίτι σου ή να κάτσετε στο κοντινό καφενεδάκι σε τραπέζι που θα αισθανόσουν εντάξει. Έτσι θα είχες μια παρεούλα και παράλληλα θα ήσουν ανοιχτός να βρεις το άτομο που θα είναι έτοιμο να σε καταλάβει και να το εντάξεις ταυτόχρονα στη ζωή σου. Δε χρειάζεται να μας καταλαβαίνουν όλοι, υπάρχουν πράγματα που μπορώ να τα συζητήσω με μια φίλη και άλλα που μπορώ να τα συζητήσω με άλλη. Δεν κατηγορώ γιατί καταλαβαίνω ότι δεν είναι θέμα αποδοχής, δεν είναι προσωπικό, είναι θέμα ωριμότητας δικής του. Δεν εννοώ ότι όποιος δεν καταλαβαίνει είναι ανώριμος, εννοώ ότι σ\' αυτόν τον τομέα αυτή τη δεδομένη στιγμή, μέχρι εκεί φτάνει για τον Α ή Β λόγο. Και είναι άσχετο με μένα.
Έτσι κι ο ξαδελφός σου. Δε σου είπε ότι ντρέπεται για σένα. Πολύ απλά γιατί κανένα κέρατο δε φυτρώνει απ\' το κεφάλι σου και καμία λεζάντα δεν είναι γραμμένη στο κούτελό σου. Σου είπε ότι σε θέλει στη ζωή του, αλλά δεν είναι έτοιμος να μπει ψυχολογικά, νοητικά ή και πρακτικά ακόμα στο πρόβλημά σου. Αυτό, είναι δική του αδυναμία που δεν έχει να κάνει με σένα. Και αν με ρωτήσεις, εγώ εκτίμησα την ειλικρίνειά του. Πιο καθαρός δεν μπορούσε να είναι. Εκτός φυσικά κι αν στο είπε με άσχημο τρόπο -απαξιωτικά φερ ειπείν. Ξέρεις, όταν μου μίλησαν για κατάθλιψη το είπα ξεκάθαρα. \"Σε ακούω. Δεν ξέρω πώς νιώθεις και δεν ξέρω τί πρέπει να σου πώ, αλλά πες μου\". Όταν μου μιλάνε για μια κατάσταση που δε γνωρίζω και λογικά περιμένουν να πω έναν καλό λόγο, αισθάνομαι λίγη κι ότι δε θα καλύψω τις προσδοκίες αυτού που μου εκμυστηρεύεται. Ίσως και να πιστέψει ότι αδιαφορώ ή ότι το παίρνω ελαφρά-σκέφτομαι. Αυτό είναι εξαιρετικά άβολο. Σκέψου μήπως ο ξάδελφος φοβόταν αυτό και όχι τον κόσμο στο δρόμο. Σκέψου μήπως φοβόταν να έρθει αντιμέτωπος με πληροφορίες που ίσως φοβάται να διαχειριστεί (ο φόβος για τον φόβο που λέμε), ή να φοβόταν μην πάθεις καμία κρίση και του λιποθυμήσεις και δεν ξέρει ή δεν μπορέσει να σε βοηθήσει, ή στην τελική δε θέλει να μπει σε μια τέτοια ταραχή και ευθύνη. Σκέψου μήπως φοβόταν ότι οι αυξημένες ανάγκες που λες παρακάτω πέσουν επάνω του, με την έννοια να κρεμαστείς πάνω του για κάθε σου ανάγκη. Σκέψου με λίγα λόγια ότι μπορεί η αντίδρασή του να ήταν αντίδραση φόβου και όχι ντροπής, αλλά παρόλαυτά, σε θέλει ακόμα στη ζωή του. Δεν εννοώ φόβο ότι θα του κάνεις κάτι φυσικά, φόβο για τις δικές του δυνάμεις, αντοχές, αντιδράσεις, ευθύνες ίσως... Κάτι που έχει να κάνει αποκλειστικά με δική του ανωριμότητα και αδυναμία. Προσωπικά την ανωριμότητα και την αδυναμία δεν την κατακρίνω, γιατί δεν ενοχλούν κανένα πέρα από τον κάτοχο. Αν ήταν ντροπή...χμ πάλι είναι αδυναμία του κατόχου, απλά δε θα την ανεχόμουν γιατί ξεπερνά τα όρια των αδυναμιών του και αγγίζει εμένα. Έχει να κάνει πια με την αποδοχή. Και ανθρώπους που δε μας αποδέχονται τους κρατάμε μόνο όταν έχουμε τόσο πεσμένη αυτοεκτίμηση που να μην αποδεχόμαστε και μεις τον εαυτό μας. Δεν το συνιστώ.

PS Σκέψου λίγο, μήπως (δεν το ξέρω, σκέψεις κάνω) το ότι πιστεύεις ότι ντρέπεται για σένα, αντικατοπτρίζει τη δική σου γνώμη...

Φιλικά πάντα, με ειλικρίνεια και με όλη την καλή διάθεση.

Quote:

---

Originally posted by Υφάκι
Ότι θα σε βοηθούσε ναι, αλλά όχι ότι δε θα είχες πρόβλημα. [b]Απλά θα το κουκούλωνες, έτσι;

---

Δεν θέλω να κουκουλώσω κάτι. Από που μπορεί να έβγαλες αυτό το συμπέρασμα; Ή απλά ρωτάς;
Από την άλλη, λες ότι θα βοηθούσε, αλλά πάλι θα υπήρχε πρόβλημα. Τι εννοείς; Αν κάτι βοηθάει, βοηθάει.

Quote:

---

Στην πράξη δεν απέχει καθόλου από την πραγματικότητα, απλά στην πράξη φαντάζει ακατόρθωτο να καταφέρεις να το πιστέψεις.
Επίσης η αγοραφοβία, όσο κι αν κάποιος δεν ξέρει τί ακριβώς είναι, δε φαντάζει τόσο τρομαχτική λέξη όσο να πεις πχ τη λέξη σχιζοφρένεια... στο κάνω χτυπητό για να γίνω πιο κατανοητή. Δηλαδή, οκ είναι μια κατάσταση που σε μπλοκάρει τρομερά από το να συνεχίσεις τη ζωή σου.

---

Tρομακτική λέξη λες. Μην διαβάζεις τις λέξεις, οι λέξεις δεν είναι η κατάσταση. Αν μπορείς να σκέφτεσαι κάποια κατάσταση, καλύτερα. Αν μπορείς να νιώθεις επίσης ακόμα καλύτερα.

Quote:

---

Τον ξαδελφό σου μπορούσες να τον κρατήσεις για παρεούλα. Αν δεν επιθυμούσε να μάθει και να μπλεχτεί, τόσο ένιωθε, τόσο άντεχε... οκ, ίσως κάποιες στιγμές δεχόταν να έρθει σπίτι σου ή να κάτσετε στο κοντινό καφενεδάκι σε τραπέζι που θα αισθανόσουν εντάξει. Έτσι θα είχες μια παρεούλα και παράλληλα θα ήσουν ανοιχτός να βρεις το άτομο που θα είναι έτοιμο να σε καταλάβει και να το εντάξεις ταυτόχρονα στη ζωή σου. Δε χρειάζεται να μας καταλαβαίνουν όλοι, υπάρχουν πράγματα που μπορώ να τα συζητήσω με μια φίλη και άλλα που μπορώ να τα συζητήσω με άλλη. Δεν κατηγορώ γιατί καταλαβαίνω ότι δεν είναι θέμα αποδοχής, δεν είναι προσωπικό, είναι θέμα ωριμότητας δικής του. Δεν εννοώ ότι όποιος δεν καταλαβαίνει είναι ανώριμος, εννοώ ότι σ\' αυτόν τον τομέα αυτή τη δεδομένη στιγμή, μέχρι εκεί φτάνει για τον Α ή Β λόγο. Και είναι άσχετο με μένα.
Έτσι κι ο ξαδελφός σου. Δε σου είπε ότι ντρέπεται για σένα. Πολύ απλά γιατί κανένα κέρατο δε φυτρώνει απ\' το κεφάλι σου και καμία λεζάντα δεν είναι γραμμένη στο κούτελό σου. Σου είπε ότι σε θέλει στη ζωή του, αλλά δεν είναι έτοιμος να μπει ψυχολογικά, νοητικά ή και πρακτικά ακόμα στο πρόβλημά σου. Αυτό, είναι δική του αδυναμία που δεν έχει να κάνει με σένα. Και αν με ρωτήσεις, εγώ εκτίμησα την ειλικρίνειά του. Πιο καθαρός δεν μπορούσε να είναι. Εκτός φυσικά κι αν στο είπε με άσχημο τρόπο -απαξιωτικά φερ ειπείν. Ξέρεις, όταν μου μίλησαν για κατάθλιψη το είπα ξεκάθαρα. \"Σε ακούω. Δεν ξέρω πώς νιώθεις και δεν ξέρω τί πρέπει να σου πώ, αλλά πες μου\". Όταν μου μιλάνε για μια κατάσταση που δε γνωρίζω και λογικά περιμένουν να πω έναν καλό λόγο, αισθάνομαι λίγη κι ότι δε θα καλύψω τις προσδοκίες αυτού που μου εκμυστηρεύεται. Ίσως και να πιστέψει ότι αδιαφορώ ή ότι το παίρνω ελαφρά-σκέφτομαι. Αυτό είναι εξαιρετικά άβολο. Σκέψου μήπως ο ξάδελφος φοβόταν αυτό και όχι τον κόσμο στο δρόμο. Σκέψου μήπως φοβόταν να έρθει αντιμέτωπος με πληροφορίες που ίσως φοβάται να διαχειριστεί (ο φόβος για τον φόβο που λέμε), ή να φοβόταν μην πάθεις καμία κρίση και του λιποθυμήσεις και δεν ξέρει ή δεν μπορέσει να σε βοηθήσει, ή στην τελική δε θέλει να μπει σε μια τέτοια ταραχή και ευθύνη. Σκέψου μήπως φοβόταν ότι οι αυξημένες ανάγκες που λες παρακάτω πέσουν επάνω του, με την έννοια να κρεμαστείς πάνω του για κάθε σου ανάγκη. Σκέψου με λίγα λόγια ότι μπορεί η αντίδρασή του να ήταν αντίδραση φόβου και όχι ντροπής, αλλά παρόλαυτά, σε θέλει ακόμα στη ζωή του. Δεν εννοώ φόβο ότι θα του κάνεις κάτι φυσικά, φόβο για τις δικές του δυνάμεις, αντοχές, αντιδράσεις, ευθύνες ίσως... Κάτι που έχει να κάνει αποκλειστικά με δική του ανωριμότητα και αδυναμία. Προσωπικά την ανωριμότητα και την αδυναμία δεν την κατακρίνω, γιατί δεν ενοχλούν κανένα πέρα από τον κάτοχο. Αν ήταν ντροπή...χμ πάλι είναι αδυναμία του κατόχου, απλά δε θα την ανεχόμουν γιατί ξεπερνά τα όρια των αδυναμιών του και αγγίζει εμένα. Έχει να κάνει πια με την αποδοχή. Και ανθρώπους που δε μας αποδέχονται τους κρατάμε μόνο όταν έχουμε τόσο πεσμένη αυτοεκτίμηση που να μην αποδεχόμαστε και μεις τον εαυτό μας. Δεν το συνιστώ.

---

Μπορεί να είνα και τα δύο. Αλλά έχει τόση σημασία; Σημασία έχει το να ρωτήσω το γιατί και να μου πει το λόγο. Μπορεί π.χ. να μου πει \"δεν μπορώ να το χειριστώ\" ή \"δεν αντέχω\". Τότε έχω απόλυτη κατανόηση, και δεν αποτελεί ανασταλτικό παράγοντα. Π.χ. όταν μετά από καιρό τον ρώτησα γιατί το είπε, θύμωσε και μου απάντησε: \"μην μου βάζεις λόγια που δεν έχω πει\". Σ\' αυτή την περίπτωση ή είναι απατεώνας (λέει ψέματα και δεν τα παραδέχεται) ή η επίγνωση για τον εαυτό του είναι μηδενική.
Αυτά όμως, τα γνωρίζεις και από τον πατέρα σου (όπως διάβασα σε άλλο thread). Αν ρωτήσεις κάποια φορά τον πατέρα σου γιατί θύμωσε, θα σου πει; Αν ναι, τότε υπάρχει χώρος για επικοινωνία, αν όχι, είναι αδύνατο να υπάρξει οποιαδήποτε επικοινωνία.
Όσο για τον ξάδελφό μου, για να επνανέλθω, αν κάποιος με ρωτήσει γιατί είπες αυτό, εγώ δεν θα του πω δεν το είπα! Πόσο μάλλον και να θυμώσω! Κι αν δεν θυμάμαι, θα σκεφτώ πώς σκέφτομαι και θα ξέρω αν υπάρχει πιθανότητα να το είπα ή όχι, ανάλογα με το πώς σκέφτομαι.
Τέλος να πω, ότι δεν με ενοχλεί η αδυναμία του άλλου γενικότερα. Το να το παίζει \"μη αδύναμος\" όταν είναι, είναι το χειρότερο.
Συμπερασματικά, δεν έχει σημασία ποιός είναι ο άλλος, σε τι κατάσταση είναι. Αλλά αν έχει επίγνωση της κατάστασης και αν μπορεί να είναι ειλικρινής.
Είναι εξαιρετικά δύσκολο, μέσα από γραπτό κείμενο να μεταφερθούν σκέψεις, και καταστάσεις. Ελπίζω λοιπόν να έγινα κατανοητός.

Quote:

---

Originally posted by Υφάκι
Έχω λοιπόν μια υποψία αν και σωστά ποτέ δε θα καταλάβω τί περνάει ένας άνθρωπος με αγοραφοβία, ούτε μπορώ να δώσω τον ορισμό και τα συμπτώματα. Αλλά μέσα στην άγνοιά μου, θα σου πω με κάθε ειλικρίνεια ότι στα μάτια μου η αγοραφοβία είναι μια κατάσταση που βασανίζει το άτομο που βρίσκεται εκεί, ενώ οι γύρω μπορεί και να μην καταλάβουν τίποτα.

---

Ξέχασα να σου πω για αυτό. Προηγούμενα σου είπα μην μένεις στις λέξεις. Και με αυτό που γράφεις, φαίνεται να μην μένεις στις λέξεις. Μπορεί να μην αισθανόμαστε -κάποιες φορές και κάποιες καταστάσεις- αλλά μπορούμε με τη λογική μας να καταλάβουμε τουλάχιστον την ύπαρξη αυτών των καταστάσεων. Όσο καταλαβαίνουμε, τόσο πιο πολύ θα καταλαβαίνουμε. Δηλαδή, θα βλέπουμε και άλλα πράγματα που στην αρχή δεν τα βλέπαμε.

Κι όσο πιο πολύ θα καταλαβαίνουμε,τόσο πιο πολλούς \"απατεώνες\"θα τσακώνουμε.Τι ξάζει το φταξούσιο στον άνθρωπο κι η γνώση,όταν τη γνώση τη χρησιμοποιούμε για να επιβεβαιώνει την καχυποψία μας άραγε...
Αν ψάχνεις για απατεώνες,βρίσκεις απατεώνες παντού.Αν ψάχνεις για μη απατεώνες,φαίνεται πως οι άλλοι σε εμπιστεύονται γιατί τους εμπιστεύεσαι.Είναι πραγματικά κρίμα να βλέπουμε τον κόσμο σαν ένα εχθρικό μέρος,γεμάτο ανθρώπους με προκαταλήψεις και στεγανά,απατεωνιά και ψέμα.Τι να την κάνω ρε άνθρωπε τη σιγουριά μου πως μπορώ να διακρίνω τους νάρκισσους,αφού θα είμαι μία έξυπνη μόνη;Προσωπικά προτιμώ να φάω και καμιά ήττα,αντί τον ξάδερφο που είχε όλη τη διάθεση να με κάνει παρέα τον σταύρωνα να εξομολογηθεί τα πάθη και τις αμαρτίες του.Ελιτισμός δεν είναι μόνο να κάνεις παρέα με γιατρούς.Ελιτισμός είναι και να βλέπεις παντού ψεύτες και λωποδύτες.Την κακία και το ψέμα τα βλέπεις,θα υπάρχουν πάντα,είναι μέσα στην ανθρώπινη φύση.Μπορείς να τα ανεχτείς αν δεν απειλούν τη ζωή σου;Tότε θα έχεις κάνει ένα βήμα προς την προσέγγιση της ανθρώπινης φύσης σου.Οι μεσσίες,οι χριστοί,οι κρισναμούρτι και οι βούδες μας τέλειωσαν.Ζούμε σε ένα κόσμο με ανθρώπους,τρωτούς,με άμυνες,με τείχη,με πληγές και με λάθη.Η δική μας τάση να ψάχνουμε το αλάθητο μας οδηγεί στη μοναξιά.

Φιλικά.

Quote:

---

Originally posted by RainAndWind
Κι όσο πιο πολύ θα καταλαβαίνουμε,τόσο πιο πολλούς \"απατεώνες\"θα τσακώνουμε.Τι ξάζει το φταξούσιο στον άνθρωπο κι η γνώση,όταν τη γνώση τη χρησιμοποιούμε για να επιβεβαιώνει την καχυποψία μας άραγε...
Αν ψάχνεις για απατεώνες,βρίσκεις απατεώνες παντού.Αν ψάχνεις για μη απατεώνες,φαίνεται πως οι άλλοι σε εμπιστεύονται γιατί τους εμπιστεύεσαι.Είναι πραγματικά κρίμα να βλέπουμε τον κόσμο σαν ένα εχθρικό μέρος,γεμάτο ανθρώπους με προκαταλήψεις και στεγανά,απατεωνιά και ψέμα.Τι να την κάνω ρε άνθρωπε τη σιγουριά μου πως μπορώ να διακρίνω τους νάρκισσους,αφού θα είμαι μία έξυπνη μόνη;Προσωπικά προτιμώ να φάω και καμιά ήττα,αντί τον ξάδερφο που είχε όλη τη διάθεση να με κάνει παρέα τον σταύρωνα να εξομολογηθεί τα πάθη και τις αμαρτίες του.Ελιτισμός δεν είναι μόνο να κάνεις παρέα με γιατρούς.Ελιτισμός είναι και να βλέπεις παντού ψεύτες και λωποδύτες.Την κακία και το ψέμα τα βλέπεις,θα υπάρχουν πάντα,είναι μέσα στην ανθρώπινη φύση.Μπορείς να τα ανεχτείς αν δεν απειλούν τη ζωή σου;Tότε θα έχεις κάνει ένα βήμα προς την προσέγγιση της ανθρώπινης φύσης σου.Οι μεσσίες,οι χριστοί,οι κρισναμούρτι και οι βούδες μας τέλειωσαν.Ζούμε σε ένα κόσμο με ανθρώπους,τρωτούς,με άμυνες,με τείχη,με πληγές και με λάθη.Η δική μας τάση να ψάχνουμε το αλάθητο μας οδηγεί στη μοναξιά.

---

Άκουσε να σου πω με απλότητα και ειλικρίνεια τι σκέφτομαι. Μιλήσαμε και από εδώ, μιλήσαμε και από u2u καθώς και λίγο από το τηλέφωνο. Kαι θεωρώ ότι λες ανοησίες. Στο έχω πει πολλές φορές. Δεν με ενδιαφέρουν οι απόψεις σου -θα έχεις δει ότι αποφεύγω να απαντάω-. Στο είπα \"μαλακά\" κάποια στιγμή (παράθεση παρακάτω), ανήκεις στους ανθρώπους με ναρκισσιστική προσωπικότητα. Κάποιοι σε λένε σκληρή. Εγώ βλέπω ναρκισσιστική προσωπικότητα (που περικλείει τη σκληρότητα).
Kαι απάντησες ότι δεν κάνεις παρέα με δυσκοίλιους ανθρώπους. Kαι μου είπες επίσης αρκετές φορές ότι δεν σου \"αρέσω\". Και χάρηκα γι\' αυτό!! Παρακαλώ, μείνε πιστή στις απόψεις σου και συνέχισε να κάνεις το ίδιο..., μην κάνεις \"παρέα\" μαζί μου!
Σημείωση, δεν κατηγορώ κανέναν για κάτι που είναι. Όμως όταν δεν έχει επίγνωση αυτού που είναι, τα πράγματα αλλάζουν.

Quote:

---

Originally posted by RainAndWind
Εσύ γιατί δε χαλαρώνεις λίγο και να πάψεις να τη λες στον έναν και στον άλλον;Και για ενημέρωσή σου υπάρχει ο υγιής ναρκισσισμός και είμαι περήφανη που τον κατέχω.Να εκτιμώ τον εαυτό μου και να με αποδέχομαι,you get me?
Όταν γνωρίσω μία γυναίκα να έλκεται από την ανασφάλεια στο άλλο φύλο,θα σ\'ενημερώσω,προς το παρόν δε μου έχει τύχει.

ps Γι αυτό δεν κάνω ποτέ παρέα με δυσκοίλιους ανθρώπους.:P

---

ομολογω εκπλησσομαι πααααρα πολυ με αυτα που διαβαζω!!!!! :o:o:o
btw ειδα κι εγω το ντοκυμαντερ για τη ναρκισσιστικη προσωπικοτητα κ μου φανηκε πολυ ενδιαφερον (ευχαριστω john για την ενημερωση).

συγγνωμη που θα διαφωνησω αλλα η rain ναρκισσιστικη προσωπικοτητα με τιποτα!!!!
εκτος κι αν διαθετει υποκριτικο ταλεντο κατινας παξινου κ φοραει αλλη προσωπικοτητα εκτος φορουμ {πιθ 1/εκατομμυριο}, αλλα σε αυτη την περιπτωση θα πρεπει να εχει πολυ καλη επιγνωση των προσωπικοτητων που αλλαζει, οποτε παλι πεφτεις εξω, στο σημειο περι επιγνωσης αυτη τη φορα.
κ συνηθως οι ναρκισσιστες δεν εχουν επιγνωση της εγωπαθειας τους.

εκτος αν για σενα το νορμαλ ειναι καποιος ο οποιος ντρεπεται κ τη σκια του, ο οποιος φοβαται να πει μια γνωμη, ο οποιος δεν πιανει ποτε κουβεντα στους αλλους για να μην τον \"δαγκωσουν\", ο οποιος δε δοκιμαζει να κανει τιποτα καινουργιο κ στο τελος δεν κανει τιποτα απο φοβο μην αποτυχει/μην τον απορριψουν!
οποτε ναι, σε αυτην τη περιπτωση ισως ο δυναμισμος της ρειν (κ της καθε ρειν) να σου φαινεται ναρκισσιστικη διαταραχη, αλλα δεν ειναι ετσι τα πραγματα, οι ναρκισσιστες ειναι κατι εγωπαθη οντα τα οποια δεν υπολογιζουν καθολου τον αλλο, κ εγω δεν ειδα τη ρειν να μην υπολογιζει τους αλλους. δλδ οποιος εχει γνωμη κ βαζει κ καποια ορια εχει ναρκισσιστικη διαταραχη?

λολ:P
Τώρα και καλά πρέπει να θιχτώ;Ι\'ll pass.Σ\'ευχαριστώ για την κριτική σου(btw αυτή την απάντηση την είχε δώσει σε ένα post της κάποια στιγμή η lucifer.Tην είχα θαυμάσει για τη στάση της.Φροντίζω να παίρνω στοιχεία απ\'όσους γουστάρω,αν αυτό το κάνουν οι ναρκισσιστές ειδοποία με να ξέρω):D

Εμένα μου αρέσει η ναρκισσιστική προσωπικότητα της ρειν. Εγώ είμαι passive-aggressive (την διάγνωση μου την είχε κάνει η anwnimi οπότε πρέπει να είναι αλήθεια) η rain narcissistic, όλοι έχουνε από και από μία διαταραχή προσωπικότητας! Με εξαίρεση τον κρίνο. Αυτός τις έχει όλες.

Quote:

---

Originally posted by PETRAN
Εμένα μου αρέσει η ναρκισσιστική προσωπικότητα της ρειν. Εγώ είμαι passive-aggressive (την διάγνωση μου την είχε κάνει η anwnimi οπότε πρέπει να είναι αλήθεια) η rain narcissistic, όλοι έχουνε από και από μία διαταραχή προσωπικότητας! Με εξαίρεση τον κρίνο. Αυτός τις έχει όλες.

---

χαχαχαχαχαχαχα!

χαχαααα,άτιμε Pe-trance.Eυτυχώς που δεν είμαστε τέλειοι ρε,ποιος τη χέζει την αναθεματισμένη την τελειότητα;:P

Quote:

---

Originally posted by RainAndWind
χαχαααα,άτιμε Pe-trance.Eυτυχώς που δεν είμαστε τέλειοι ρε,ποιος τη χέζει την αναθεματισμένη την τελειότητα;:P

---

ευτυχως που δεν ειμαστε τελειοι κ ευτυχως που το καταλαβαμε εγκαιρα οτι δεν χρειαζεται να ειμαστε/γινουμε κι ολας!! :D:D

Quote:

---

Originally posted by lucifer
btw ειδα κι εγω το ντοκυμαντερ για τη ναρκισσιστικη προσωπικοτητα κ μου φανηκε πολυ ενδιαφερον (ευχαριστω john για την ενημερωση).

---

lucifer αφού το βρήκες ενδιαφέρον, θα σου κάνω μια πρόταση. Γνωρίζεις Αγγλικά σε επίπεδο λίγο πάνω από Lower; Αν ναι, θα σου πρότεινα να κάνεις κάτι καλό για άλλους. Μπορείς να γράψεις τους διαλόγους/αφήγηση ενός κομματιού μόνο, από αυτό το ντοκυμαντέρ; (σε απλό κείμενο στα αγγλικά).
Επίσης αν κάποιος άλλος μπορεί να το κάνει ευπρόσδεκτο.

Τώρα για τα υπόλοιπα. Δεν έχει νόημα να κάνω ολόκληρη ανάλυση εδώ, γιατί χρειάζονται σελίδες για να εξηγήσω αυτά που σκέφτομαι, αλλά δεν γίνεται. Ο γραπτός λόγος δεν μπορεί να μεταφέρει πολλά, χρειάζεται πολύς περισσότερος κόπος από τον προφορικό λόγο. Και δεν έχω χρόνο μόνο για εδώ, χρειάζομαι το χρόνο μου και για άλλα πράγματα.

Μα μου λέει συνεχώς δεν με \"πάει\", την άλλη δυσκοίλιο και μετά θέλει να πιάσει κουβέντα μαζί μου! Εσύ μπορείς να εξηγήσεις γιατί κάποιος να θέλει να πιάσει κουβέντα με κάποιον που θεωρεί δυσκοίλιο;;

Quote:

---

Originally posted by John11

Quote:

---

Originally posted by lucifer
btw ειδα κι εγω το ντοκυμαντερ για τη ναρκισσιστικη προσωπικοτητα κ μου φανηκε πολυ ενδιαφερον (ευχαριστω john για την ενημερωση).

---

lucifer αφού το βρήκες ενδιαφέρον, θα σου κάνω μια πρόταση. Γνωρίζεις Αγγλικά σε επίπεδο λίγο πάνω από Lower; Αν ναι, θα σου πρότεινα να κάνεις κάτι καλό για άλλους. Μπορείς να γράψεις τους διαλόγους/αφήγηση ενός κομματιού μόνο, από αυτό το ντοκυμαντέρ; (σε απλό κείμενο στα αγγλικά).
Επίσης αν κάποιος άλλος μπορεί να το κάνει ευπρόσδεκτο.

Τώρα για τα υπόλοιπα. Δεν έχει νόημα να κάνω ολόκληρη ανάλυση εδώ, γιατί χρειάζονται σελίδες για να εξηγήσω αυτά που σκέφτομαι, αλλά δεν γίνεται. Ο γραπτός λόγος δεν μπορεί να μεταφέρει πολλά, χρειάζεται πολύς περισσότερος κόπος από τον προφορικό λόγο. Και δεν έχω χρόνο μόνο για εδώ, χρειάζομαι το χρόνο μου και για άλλα πράγματα.

Μα μου λέει συνεχώς δεν με \"πάει\", την άλλη δυσκοίλιο και μετά θέλει να πιάσει κουβέντα μαζί μου! Εσύ μπορείς να εξηγήσεις γιατί κάποιος να θέλει να πιάσει κουβέντα με κάποιον που θεωρεί δυσκοίλιο;;

---

(Με ελαφριά βιεννέζικη προφορά)

Ίσως αυτός που θεωρεί τον άλλο δυσκοίλιο να είναι προσκολλημένος στο φρουδικό \"φαλλικό στάδιο\" ενώ ο άλλος που είναι δυσκοίλιος να είναι στο \"πρωκτικό στάδιο\"...



Μόνο αν υπάρξει η (ψυχική) εισχώρηση του ενώς στον άλλο μπορεί και να υπάρξει η \"εκτόνωση της απωθημένης ενέργειας\"!


Dr. Von Peterann
Specialist Psycho-anal-yst

χαχααα.Επιτέλους κατανόησα από πού ακριβώς πηγάζει η αδυναμία μου στους φαλλούς(ξετσίπωτη).:PΧρόνια το αναρωτιόμουν.Μπορεί όμως να είναι και penis envy,θα εξετάσω και αυτή την πιθανότητα με trial and error μεθοδολογία,λολζ.

Δεν κρατάω κακία,ελπίζω και ο John να μην κρατάει.Κάτι μαθαίνουμε και μέσα από κόντρες.Του είχα γράψει εκείνο το \"φιλικά\"από κάτω,για να καταλάβει πως η πρόθεσή μου δεν ήταν προσβλητική,αλλά φαίνεται χάθηκε μέσα στο συναίσθημα,συμβαίνει και σε μένα αρκετές φορές.Δεν είναι και για θάνατο.Το στυλ γραψίματός μου είναι ιδιόμορφο,εύκολα ο άλλος το εισπράττει ως πολεμικό.Παρόλ\'αυτά είναι όπως είναι,δε θα χάσω τον αυθορμητισμό μου \"σιδερώνοντας\"το λόγο μου.Είναι σημαντικότερο για μένα να διατηρώ τις δικές μου αλήθειες στην αποτύπωσή του.

Anyway,καλημέρα.Είναι πρωί,έχω όμορφη διάθεση,χαλαρή και έναν παγωμένο καφέ που φτιάχνει τον ουρανίσκο μου.Τι άλλο χρειάζεται ο άνθρωπος για να είναι ευτυχισμένος;(κυνική απάντηση:λεφτά στο πορτοφόλι του για να τα βγάζει πέρα,λοολ):P

Συνεχίζεις να κωλοτρίβεσαι γύρω μου. Ξεκαθαρίσαμε ότι δεν με πας (το έχεις πει αρκετές φορές). Ποιός ο λόγος να συνεχίζεις την κουβέντα μαζί μου.
Από την άλλη, δεν είναι το forum τσιφλίκι σου και δεν είναι σωστό να αναρτάς μηνύματα άσχετα από δω κι από κει, και σε θέματα που απασχολούν άλλους. Στο έχω ξαναπεί, μαμάς τα thread των άλλων γιατί έχεις να πεις πολλά. Άνοιξε ένα δικό σου και πες ότι θες. Έχω δει να κάνεις το ίδιο σε άλλο thread που το έφτασες 13 σελίδες... Υπάρχει μια ένοια σεβασμού που οι περισσότεροι υπόλοιποι τον έχουμε.
Παρακαλώ να σβήσεις τα τρία τελευταία σου μηνύματα από εδώ και θα σου υπόσχομαι ότι θα κάνω και εγώ το ίδιο για αυτό το μήνυμα. Έτσι τελειώνει η ιστορία εδώ. Αλλά η αλλαζονεία της ναρκισσιστικής προσωπικότητας θα σου επιτρέψει να κάνεις κάτι τέτοιο ή θα στείλεις άλλα 10; Δεν έχει νόημα να κάνεις την πλακίτσα σου πάνω στα thread των άλλων (γιατί περί πλακίτσας πρόκειται μην μας πεις ότι και το τελευταίο αποτλεί και άποψη...). Και όπως είπα στην αρχή, η εξυπνάδα σου βρίσκει τρόπο να απαντά χωρίς να φαίνεται ότι απαντά.
Παρατηρώ ότι αλλάζεις τακτική και τη γνώμη σου ανάλογα με τις ανάγκες...

Quote:

---

Originally posted by RainAndWind
χαχααα.Επιτέλους κατανόησα από πού ακριβώς πηγάζει η αδυναμία μου στους φαλλούς(ξετσίπωτη).:PΧρόνια το αναρωτιόμουν.Μπορεί όμως να είναι και penis envy,θα εξετάσω και αυτή την πιθανότητα με trial and error μεθοδολογία,λολζ.

Δεν κρατάω κακία,ελπίζω και ο John να μην κρατάει.Κάτι μαθαίνουμε και μέσα από κόντρες.Του είχα γράψει εκείνο το \"φιλικά\"από κάτω,για να καταλάβει πως η πρόθεσή μου δεν ήταν προσβλητική,αλλά φαίνεται χάθηκε μέσα στο συναίσθημα,συμβαίνει και σε μένα αρκετές φορές.Δεν είναι και για θάνατο.Το στυλ γραψίματός μου είναι ιδιόμορφο,εύκολα ο άλλος το εισπράττει ως πολεμικό.Παρόλ\'αυτά είναι όπως είναι,δε θα χάσω τον αυθορμητισμό μου \"σιδερώνοντας\"το λόγο μου.Είναι σημαντικότερο για μένα να διατηρώ τις δικές μου αλήθειες στην αποτύπωσή του.

Anyway,καλημέρα.Είναι πρωί,έχω όμορφη διάθεση,χαλαρή και έναν παγωμένο καφέ που φτιάχνει τον ουρανίσκο μου.Τι άλλο χρειάζεται ο άνθρωπος για να είναι ευτυχισμένος;(κυνική απάντηση:λεφτά στο πορτοφόλι του για να τα βγάζει πέρα,λοολ):P

---

Γιατί συμμετέχω όπου και όσο γουστάρω;Γιατί θέλω και μπορώ.

Το δίλημμα που έθεσες στυλ \"σβήστα αλλιώς θα αποδείξεις τον ναρκισσισμό και την αλαζονεία σου\",ονομάζεται double bind.Πληροφορίες στη wikipedia.Δε μασάω.

Τσιφλίκι μου μπορεί να μην είναι,ούτε όμως και δικό σου.Για τις επιθυμίες σου απευθύνσου στον admin.Είσαι σε ένα χώρο με ελεύθερη πρόσβαση και συμμετοχή,εκτός αν το thread το αγόρασες και δεν το γνωρίζω.Αν ναι,πες μου πόσο το πήρες,ενδιαφέρομαι να αποκτήσω κι εγώ ένα.:P

btw,να αναφέρεις και τη διάγνωση που έκανες στο παρελθόν και συνεχίζεις να κάνεις.Κάτι θα έχει να πει πάνω σ\'αυτό.:cool:

Κατά τ\'άλλα αντίο.

Quote:

---

Originally posted by PETRAN


Με εξαίρεση τον κρίνο. Αυτός τις έχει όλες.

---

μου αρεσεις,
αν θες μπορω να σου παραδωσω και τον εγκεφαλο μου,
μετα θανατον να τον μελετησεις, πριν το κανεις σουπα....

Quote:

---

Originally posted by PETRAN

Quote:

---

Originally posted by John11

Quote:

---

Originally posted by lucifer
btw ειδα κι εγω το ντοκυμαντερ για τη ναρκισσιστικη προσωπικοτητα κ μου φανηκε πολυ ενδιαφερον (ευχαριστω john για την ενημερωση).

---

lucifer αφού το βρήκες ενδιαφέρον, θα σου κάνω μια πρόταση. Γνωρίζεις Αγγλικά σε επίπεδο λίγο πάνω από Lower; Αν ναι, θα σου πρότεινα να κάνεις κάτι καλό για άλλους. Μπορείς να γράψεις τους διαλόγους/αφήγηση ενός κομματιού μόνο, από αυτό το ντοκυμαντέρ; (σε απλό κείμενο στα αγγλικά).
Επίσης αν κάποιος άλλος μπορεί να το κάνει ευπρόσδεκτο.

Τώρα για τα υπόλοιπα. Δεν έχει νόημα να κάνω ολόκληρη ανάλυση εδώ, γιατί χρειάζονται σελίδες για να εξηγήσω αυτά που σκέφτομαι, αλλά δεν γίνεται. Ο γραπτός λόγος δεν μπορεί να μεταφέρει πολλά, χρειάζεται πολύς περισσότερος κόπος από τον προφορικό λόγο. Και δεν έχω χρόνο μόνο για εδώ, χρειάζομαι το χρόνο μου και για άλλα πράγματα.

Μα μου λέει συνεχώς δεν με \"πάει\", την άλλη δυσκοίλιο και μετά θέλει να πιάσει κουβέντα μαζί μου! Εσύ μπορείς να εξηγήσεις γιατί κάποιος να θέλει να πιάσει κουβέντα με κάποιον που θεωρεί δυσκοίλιο;;

---

(Με ελαφριά βιεννέζικη προφορά)

Ίσως αυτός που θεωρεί τον άλλο δυσκοίλιο να είναι προσκολλημένος στο φρουδικό \"φαλλικό στάδιο\" ενώ ο άλλος που είναι δυσκοίλιος να είναι στο \"πρωκτικό στάδιο\"...



Μόνο αν υπάρξει η (ψυχική) εισχώρηση του ενώς στον άλλο μπορεί και να υπάρξει η \"εκτόνωση της απωθημένης ενέργειας\"!


Dr. Von Peterann
Specialist Psycho-anal-yst

---

ρε πρωκτολογε της τρυπιας πενταρας,
μην το γελας καθολου.....

στην ιντερνετικη μου καριερα εχω διαπιστωσει οτι οσες δεν με πηγαιναν, ειχαν λυσσαξει να ασχολουνται μαζι μου (και με μια εκανα μια πολυ ενδιαφερουσα αποτυχημενη σχεση.....)

Αυτο το απωθημενο δεν ξερω πως ονομαζεται,
εκεινο που ξερω ειναι οτι συμβαινει.
Μιλαει εμπειρια ετων.

Quote:

---

Originally posted by RainAndWind
Γιατί συμμετέχω όπου και όσο γουστάρω;Γιατί θέλω και μπορώ.

---

η ιντριγκα ειναι σεξουαλικα στρεσσογονος κατασταση γλυκεια μου καταιγιδα....

εμπεριεχει ποικιλα συναισθηματα πολυ αναμικτα.
;)

Quote:

---

Originally posted by John11
Συνεχίζεις να κωλοτρίβεσαι γύρω μου. Ξεκαθαρίσαμε ότι δεν με πας (το έχεις πει αρκετές φορές).

---

κρυβε λογια εσυ.....
πισω εχει η αχλαδα την ουρα και η μπανανα μπροστα.

Quote:

---

Originally posted by krino

Quote:

---

Originally posted by PETRAN

Quote:

---

Originally posted by John11

Quote:

---

Originally posted by lucifer
btw ειδα κι εγω το ντοκυμαντερ για τη ναρκισσιστικη προσωπικοτητα κ μου φανηκε πολυ ενδιαφερον (ευχαριστω john για την ενημερωση).

---

lucifer αφού το βρήκες ενδιαφέρον, θα σου κάνω μια πρόταση. Γνωρίζεις Αγγλικά σε επίπεδο λίγο πάνω από Lower; Αν ναι, θα σου πρότεινα να κάνεις κάτι καλό για άλλους. Μπορείς να γράψεις τους διαλόγους/αφήγηση ενός κομματιού μόνο, από αυτό το ντοκυμαντέρ; (σε απλό κείμενο στα αγγλικά).
Επίσης αν κάποιος άλλος μπορεί να το κάνει ευπρόσδεκτο.

Τώρα για τα υπόλοιπα. Δεν έχει νόημα να κάνω ολόκληρη ανάλυση εδώ, γιατί χρειάζονται σελίδες για να εξηγήσω αυτά που σκέφτομαι, αλλά δεν γίνεται. Ο γραπτός λόγος δεν μπορεί να μεταφέρει πολλά, χρειάζεται πολύς περισσότερος κόπος από τον προφορικό λόγο. Και δεν έχω χρόνο μόνο για εδώ, χρειάζομαι το χρόνο μου και για άλλα πράγματα.

Μα μου λέει συνεχώς δεν με \"πάει\", την άλλη δυσκοίλιο και μετά θέλει να πιάσει κουβέντα μαζί μου! Εσύ μπορείς να εξηγήσεις γιατί κάποιος να θέλει να πιάσει κουβέντα με κάποιον που θεωρεί δυσκοίλιο;;

---

(Με ελαφριά βιεννέζικη προφορά)

Ίσως αυτός που θεωρεί τον άλλο δυσκοίλιο να είναι προσκολλημένος στο φρουδικό \"φαλλικό στάδιο\" ενώ ο άλλος που είναι δυσκοίλιος να είναι στο \"πρωκτικό στάδιο\"...



Μόνο αν υπάρξει η (ψυχική) εισχώρηση του ενώς στον άλλο μπορεί και να υπάρξει η \"εκτόνωση της απωθημένης ενέργειας\"!


Dr. Von Peterann
Specialist Psycho-anal-yst

---

ρε πρωκτολογε της τρυπιας πενταρας,
μην το γελας καθολου.....

στην ιντερνετικη μου καριερα εχω διαπιστωσει οτι οσες δεν με πηγαιναν, ειχαν λυσσαξει να ασχολουνται μαζι μου (και με μια εκανα μια πολυ ενδιαφερουσα αποτυχημενη σχεση.....)

Αυτο το απωθημενο δεν ξερω πως ονομαζεται,
εκεινο που ξερω ειναι οτι συμβαινει.
Μιλαει εμπειρια ετων.

---

Like i give a shit



lol

ελεος με το quote

john11 δεν διαβασα ολα τα μηνυματα,,,,πιστευω οτι υπαρχει προκαταληψη απεναντι στους ανθρωπους που εχουν δυσκολιες,,,βλεπω και απο εμενα που με το ζορι μιλαω σε αγνωστους λες και θα με φανε,,,αμα δω μια παρεα απο γνωστους σε καφετερια ιδρωνω για να τα βγαλω περα,,,,με πιανει ταραχη σχεδον ψευδιζω,,,νομιζω οτι ε καταλαβαινουν και θελω να φυγω και να κατσω μονη μου,,ετσι ειμαι ασφαλεις,,εσυ τα νιωθεις αυτα?

σιγουρα οι ξενοι δε θα με φανε λουσιφερ,,,οι γνωστοι μιλανε ομως πισω απο την πλατη μου και το ξερω οτι δεν με συμπαθουνε,,,οταν συμετεχω σε μια συζητηση δεν μου απαντανε καν,,,δεν ειναι ασχημο αυτο?Δειχνει οτι δεν με υπολογιζουν,,,εγω θυμωνω και φευγω,,,τι πρεπει να κανω ρε κοπελα οχι πες μου,,,να μενω και να μη με πειραζει που κανεις δεν με υπολογιζει????

αμα σου πω οτι τους φοβαμαι θα με κοροιδεψεις?

Συγνωμη ΓΙΑΝΝΗ11,,,!!

Quote:

---

Originally posted by elena72
john11 δεν διαβασα ολα τα μηνυματα,,,,πιστευω οτι υπαρχει προκαταληψη απεναντι στους ανθρωπους που εχουν δυσκολιες,,,βλεπω και απο εμενα που με το ζορι μιλαω σε αγνωστους λες και θα με φανε,,,αμα δω μια παρεα απο γνωστους σε καφετερια ιδρωνω για να τα βγαλω περα,,,,με πιανει ταραχη σχεδον ψευδιζω,,,νομιζω οτι ε καταλαβαινουν και θελω να φυγω και να κατσω μονη μου,,ετσι ειμαι ασφαλεις,,εσυ τα νιωθεις αυτα?

---

Θα μου επιτρέψεις να σου απαντήσω μια άλλη στιγμή;
Μπήκα βιαστικά και για λίγο απλά για να ρίξω μια ματιά (αφού μου ήρθε ειδοποιητικό email). Βέβαια στο μπάχαλο που γίντεται τώρα γίνεται να κάνει κανείς κάποια εποικοδομητική συζήτηση;

Quote:

---

Originally posted by John11
lucifer αφού το βρήκες ενδιαφέρον, θα σου κάνω μια πρόταση. Γνωρίζεις Αγγλικά σε επίπεδο λίγο πάνω από Lower; Αν ναι, θα σου πρότεινα να κάνεις κάτι καλό για άλλους. Μπορείς να γράψεις τους διαλόγους/αφήγηση ενός κομματιού μόνο, από αυτό το ντοκυμαντέρ;

---

ναι, ζουσα κ αμερικη 2,5 χρονια! ειναι πολλες φωνες, καποιες τις καταλαβαινω πολυ καλα, καποιες πιο μετρια. μπορω να προσπαθησω παντως. σε γενικες γραμμες το καταλαβαινω, αλλα μπορει να ειναι κ καποια προταση/λεξη που να μην την πιασω. οποτε πες ποιο κομματι θελεις!

Quote:

---

Originally posted by John11
(αφού μου ήρθε ειδοποιητικό email).

---

αυτο πως γινεται? εμενα δεν μου εχει ερθει ποτε ειδοπoιητικο email!

Quote:

---

Originally posted by lucifer
ναι, ζουσα κ αμερικη 2,5 χρονια! ειναι πολλες φωνες, καποιες τις καταλαβαινω πολυ καλα, καποιες πιο μετρια. μπορω να προσπαθησω παντως. σε γενικες γραμμες το καταλαβαινω, αλλα μπορει να ειναι κ καποια προταση/λεξη που να μην την πιασω. οποτε πες ποιο κομματι θελεις!

---

Θα σου έλεγα ξεκίνησε από την αρχή. Άλλωστε σε μένα μου φαίνεται ενδιαφέρον το πρώτο 1/4 καθώς και το τέλος.

Quote:

---

αυτο πως γινεται? εμενα δεν μου εχει ερθει ποτε ειδοπoιητικο email!

---

Σε όποιο thread θες στο πάνω αριστερά μέρος της σελίδας πατάς \"Εγγραφή στο θέμα\". Μετά σου έρχονται ειδοποιήσεις στο email.

οκ, ευχαριστω για τις πληροφοριες.

θα δοκιμασω να σου κανω το πρωτο τεταρτο.