Quote:
Originally posted by weird
Θα ήθελα να συμπληρώσω κάποια πράγματα.. η όλη φιλοσοφία της αυτορύθμισης, οδηγεί στην ιδέα του φόρουμ αυτοάμυνας..Κι όμως, αυτό που είδα να συμβαίνει, όχι μόνο επι του δικού μου προσωπικού τωρινού καβγα, αλλά και παλιότερα, είναι να δικαιολογούν τους εαυτούς τους οι επιτιθέμενοι, καθώς ο άλλος, πρέπει να βρει έναν τρόπο να το διαχειριστεί. Είτε με το νταιλίκι του, είτε με την αδιαφορία του.
Κάποτε είπες Νίκο, ότι απογοητεύεσαι που βλέπεις τα εκάστοτε μέλη, να μην «ενεργοποιούνται» για να καταδικάσουν συμπεριφορές που δεν συνάδουν με την φιλοσοφία της κοινότητας.
Πάνω σε αυτό, έχω να πω το εξής.
Θα μπορούσα να παρομοιάσω την κατάσταση του φόρουμ με εκείνη του δρόμου, που πολλά άτομα ταυτόχρονα θέλουν να διασχίσουν, αλλά δεν υπάρχει φανάρι που να ρυθμίζει στοιχειωδώς, ποιόν χώρο θα καταλάβει ο ένας και πότε θα περάσει ο άλλος. Έτσι, το μεμονωμένο άτομο, αν θέλει να περάσει τον δρόμο, για να μην τον πατήσει κανενας άλλος με το αμάξι του ( χλευασμοί, βρισιές, ειρωνίες, χτυπήματα κάτω από την μέση, σεξισμός), θα πρεπει να βρει έναν τρόπο, κάθε φορά, αφού δεν υπάρχουν σηματοδότες και κοινοί κώδικες συμπεριφοράς.
Έτσι, θα πρέπει είτε να σταματήσει κάπως το αμάξι ( νταϊλίκι, μια σου και μια μου, μετά από ενδεχομένως πολλές φορές ψύχραιμης αντιμετώπισης) είτε να βρει έναν τρόπο να περάσει τρέχοντας ή ανάμεσα από τα διάφορα αμάξια ( αδιαφορία). Σε κάθε περίπτωση, να βαδίσει ήρεμα σαν άνθρωπος, δεν μπορεί.
Ενδεχομένως σε κάποιον ο οποίος δεν έχει γράψει χιλιάδες μηνύματα υποστήριξης, δίνοντας και την ψυχή του σε αυτά, ούτε έχει εξομοληγηθεί εδώ μέσα πράγματα που στο ημερολόγιό του το ίδιο, δεν τα έχει γράψει, το φόρουμ να φαίνεται σαν ένα από τα πολλά φόρουμ και να το βλέπει με μια πολύ χαλαρή ματιά το τι γίνεται σε αυτό.
Αλλά και πάλι, σάπμως και εγώ, πολλές φορές δεν είδα τα πράγματα με μια χαλαρή ματιά? Όλο αυτό το σκηνικό χλεύης που υπέστην από τον Πετράν, με ξύπνησε, με ταρακούνησε. Και διαπίστωσα, ότι έχουν γίνει πολύ πολύ χειρότερα σκηνικά. Στα οποία, έκλεινα τα μάτια. Και έχουνε γίνει και από μέλη που μου είναι συμπαθή, και από μέλη που αντιπαθώ. Και δεν επεδείκνυα κάθε φορά την ίδια ευαισθησία. Ευτυχώς όμως, τώρα, ξύπνησα. Τώρα, είμαι λιγότερο επιλεκτική στην ευαισθησία μου. Μπορώ να δω καθαρά, ότι πολλές φορές έχουνε πληγωθεί άνθρωποι εδώ μέσα, και εμένα ούτε που πήγε το μυαλό μου. Μπορώ να πω με θυμό ότι αρνούμαι να συμμετάσχω σε ένα φόρουμ- αρένα και να βλέπω καθαρά τις κακοήθειες που πλέον έχουνε γίνει συνήθεια και δεδομένες.
Το να αντιδρά μάλιστα κανείς, να θεωρείται ευθιξία, υπερβολή και να καλείται να βρει έναν τρόπο να γίνει πιο…χοντρόπετσος, να μην είναι τόσο υπερευαίσθητος.. να μην είναι τόσο άνθρωπος θα έλεγα. Γιατί έτσι είναι η ζωή έκει έξω ( κολυμπάμε στον παραλογισμό μου φαίνεται). Ας βρει ο καθένας έναν τρόπο να γράφει στα παλιά του τα παπούτσια τις κακοήθειες ή να πουλά νταιλίκι και όλα οκ. Καλείσαι μάλιστα να σχετιστείς με άτομα που κρύβονται πίσω από ένα πληκτρολόγιο για να κάνουν το καυστικό χιουμοράκι ή τις επιθέσεις τους και που στην καθημερινότητά σου, ούτε καλημέρα δεν θα τους έλεγες.
Με το να μπλέκεται κανείς σε αγώνες αυτοάμυνας ( πολλές φορές όταν βρεθεί σε μια ευάλωτη στιγμή), είναι σαν να παίζει ένα παιχνίδι σε μια αρένα, όπου καλείται να υπερασπιστεί τον εαυτό του από άλλους παίκτες. Κατά την προσωπική μου εκτίμηση, αυτό συμβάλλει στα φαινόμενα πολύωρης παραμονής μέσα στο φόρουμ ( ενώ αν αναχαιτιζόταν η ένταση αυτό φυσικά δεν θα γινόταν) και κολλήματος. Μου το έχουνε πει και το έχω δει και σε άλλα μέλη, να μην μπορούν να συγκεντρωθούν σε κάτι, γιατί σκέφτονται την τάδε προσβολή που τους πετάχτηκε και πώς θα απαντήσουν. Ακόμα και αυτοί που είναι υπεράνω, κάποια στιγμή, την πατάνε.
Αυτό, Νίκο μου, που επίσης με στεναχωρεί, είναι ότι με άλλα μέλη, έχουμε συζητήσει πόσο δύσκολο είναι πια, να μπει κανείς και να γράψει άφοβα, ελεύθερα, με την καρδιά του εδώ μέσα, αυτό το αληθινό που θέλει να καταθέσει με την ψυχή του.
Φοβάται, τις αντιδράσεις, στεναχωρήθηκα όταν μια κοπέλα μου είπε ότι δεν γράφει κάτι που θα ήθελε πολύ να μοιραστεί, λέγοντας ότι ποτέ δεν θα έγραφε κατι τόσο δικό της εδω μέσα, να πέσουν να την φάνε. Επίσης, σε πολλούς έχω πει να μπούνε να συμμετάσχουν και μου είπαν ένα θορυβώδες, όχι, όπως η κολλητή μου. Η αιτιολογία της είναι ότι , με αυτά που είδαν τα ματάκια της ( αυτό το καλοκαίρι ήταν) δεν είχε καμια διάθεση, αν και το είχε πολύ ανάγκη τότε.
Τι να κάνουμε, είπαμε, παλιά ήταν αλλιώς. Πλέον, έχεις και τον πετράν να σου κάνει βίαιες \"υποδείξεις\" για το πόσο λυρικά ή αγαπησιάρικά γράφεις, τόσο ξέφραγο αμπέλι και τόσο απροστάτευτος αφέθηκε αυτός ο χώρος. Και όταν λέω προστασία, δεν εννοώ σωματοφύλακες. Εννοώ μια στοιχειώδη παρουσία της διαχείρισης στον χώρο.
Κλείνοντας Νίκο, θα ήθελα να σου πω ότι θέλω να σβήσω κάποια πολύ προσωπικά μου που έχω γράψει εδώ μέσα, σχετικά με την μητέρα μου, τα άλλα μέλη της οικογένειας και άλλα βιώματά μου, καθώς και τα ποιήματά μου που δειλά δειλά εδώ μέσα άρχισα να γράφω, γιατί δεν θα ήθελα σε καμία περίπτωση να εξακολουθήσουν να μένουν εδώ, έτσι όπως έχει γίνει πλέον το φόρουμ.
Αυτά.