... έ όχι δα!... ο Θεός έκανε το λάθος να μας το περνά για θέσφατο, εμείς θα το ανεχόμαστε;...
;)
Printable View
... έ όχι δα!... ο Θεός έκανε το λάθος να μας το περνά για θέσφατο, εμείς θα το ανεχόμαστε;...
;)
Σοφια ,τι εννοεις δεν τους υπολογιζω?Quote:
Originally posted by Sofia
σε αδικουν τα πεθερικα? εσυ ομως φαινεται οτι δεν τους υπολογιζεις...ή καταλαβα λαθος?
Τις αποψεις τους δεν υπολογιζω.
Δεν μου αρεσει να διαδιδουν οτι εγω τους στερω το παιδι και τα εγγονια τους,και μαλιστα τη στιγμη που ο γιος τους τους εχει γραψει προ πολλου.Ουτε τηλεφωνο δεν θα τους επαιρνε..
Νομίζω ότι το επόμενο βήμα είναι να σταματήσεις να υπολογίζεις το τι διαδίδουν. Αν ο γιός τους επιλέγει να μην τους παίρνει ούτε τηλέφωνο, είναι δικαίωμα του και δική του απόφαση. Και όσο για το τι στερούνται και γιατί...σόρι αλλά ο καθένας όπως στρώνει κοιμάται. Δεν μπορείς εσύ να στρώσεις τα κρεβάτια όλων.Quote:
Originally posted by Αφωτεινή
Σοφια ,τι εννοεις δεν τους υπολογιζω?Quote:
Originally posted by Sofia
σε αδικουν τα πεθερικα? εσυ ομως φαινεται οτι δεν τους υπολογιζεις...ή καταλαβα λαθος?
Τις αποψεις τους δεν υπολογιζω.
Δεν μου αρεσει να διαδιδουν οτι εγω τους στερω το παιδι και τα εγγονια τους,και μαλιστα τη στιγμη που ο γιος τους τους εχει γραψει προ πολλου.Ουτε τηλεφωνο δεν θα τους επαιρνε..
Δεν υπολογιζεις τις αποψεις τους, αλλα υπολογιζεις την αποψη τους περι του τι ειναι σωστο κ τί οχι? Δεν υπολογιζεις την γνωμη τους, αλλα σε νοιαζει το τί διαδιδουν προς τα εξω?Quote:
Originally posted by Αφωτεινή
Σοφια ,τι εννοεις δεν τους υπολογιζω?Quote:
Originally posted by Sofia
σε αδικουν τα πεθερικα? εσυ ομως φαινεται οτι δεν τους υπολογιζεις...ή καταλαβα λαθος?
Τις αποψεις τους δεν υπολογιζω.
Δεν μου αρεσει να διαδιδουν οτι εγω τους στερω το παιδι και τα εγγονια τους,και μαλιστα τη στιγμη που ο γιος τους τους εχει γραψει προ πολλου.Ουτε τηλεφωνο δεν θα τους επαιρνε..
Εφοσον δεν μπορεις να κοντρολλαρεις τι θα πουν κ τί οχι, μιας κ που μοιαζει να μην σε σεβονται, εισαι διατεθειμενη να λουστεις την ασεβεια κ την πιεση που σου ασκουν?
Σε καθε επιλογη υπαρχουν + κ - . Εσυ αποφασιζεις ακομα κ τωρα τί εχει μεγαλυτερη σημασια μεσα σου. Η γνωμη τους ή η δικη σου.
ΠΑΡΟΛΑ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΓΙΝΕΙ ΚΙ ΕΓΩ ΤΗ ΝΟΙΑΖΟΜΑΙ ΤΗ ΠΕΘΕΡΑ ΜΟΥ ΚΑΙ ΣΕ ΚΑΜΙΑ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΔΕ ΘΕΛΩ ΝΑ ΜΑΛΩΣΕΙ ΠΑΛΙ ΜΕ ΤΟΝ ΓΙΟ ΤΗΣ ,ΒΛΕΠΕΙΣ ΑΥΤΟΙ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΕΧΟΥΝ ΠΙΑ ΚΑΙ ΜΙΑ ΗΛΙΚΙΑ ΚΑΙ ΟΡΘΑ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΣΚΕΦΤΕΣΑΙ ΟΤΙ ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΜΑΛΩΜΕΝΟΙ ΚΑΙ ΣΥΜΒΕΙ ΤΟ ΜΟΙΡΑΙΟ ΣΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΔΙΑΣΤΗΜΑ ΠΩΣ ΘΑ ΝΙΩΘΕΙΣ ΥΠΕΥΘΥΝΗ ΞΕΡΕΙΣ ΟΜΩΣ ΚΑΤΙ..ΤΟ ΝΑ ΑΠΟΣΤΑΣΙΟΠΟΙΗΘΕΙΣ ΕΣΥ ΑΠΟ ΑΥΤΟΥΣ ΔΕΝ ΚΑΝΕΙ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΣΟΥ ΝΑ ΜΗΝ ΕΧΟΥΝ ΠΑΠΠΟΥΔΕΣ ΟΥΤΕ ΤΟΝ ΑΝΤΡΑ ΣΟΥ ΓΟΝΕΙΣ.ΝΑΙ ΚΑΙ ΘΑ ΕΙΣΑΙ ΕΚΕΙ ΟΤΑΝ ΤΟ ΧΡΕΙΑΣΤΟΥΝ ΓΙΑ ΚΑΠΟΙΟ ΘΕΜΑ ΥΓΕΙΑΣ..ΝΑΙ ΚΑΙ ΘΑ ΕΙΣΑΙ ΕΚΕΙ ΝΑ ΑΚΟΥΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΑ ΦΑΡΜΑΚΑ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟΝ ΠΟΝΟ ΤΟΥΣ...ΟΜΩΣ ΘΑ ΕΙΣΑΙ ΣΤΟ ΔΙΚΟ ΤΟΥΣ ΧΩΡΟ ΚΑΙ ΟΧΙ ΣΤΟΝ ΔΙΚΟ ΣΟΥ, ΤΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΤΟΥΣ ΘΑ ΤΟΥΣ ΤΑ ΛΥΝΕΙΣ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΤΟΥΣ ΣΤΟ ΔΙΚΟ ΣΟΥ ΜΟΝΟ ΤΙΣ ΧΑΡΕΣ ΤΟΥΣ.ΝΑ ΣΕ ΡΩΤΗΣΩ ΟΜΩΣ ΚΑΤΙ..ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΠΟΙΑ ΣΧΕΣΗ ΕΞΑΡΤΗΣΗΣ ΔΙΚΗΣ ΣΟΥ ΑΠΟ ΑΥΤΟΥΣ? ΜΗΠΩΣ ΣΟΥ ΠΡΟΣΕΧΟΥΝ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ?
Γιατι λοιπον δεν μπορω να κανω τα προφανή?
Να τους πω βρειτε αλλον να σας γηροκομησει..εδω δεν βοηθανε τα παιδια σας γιατι περιμενετε απο μένα?
Γιατι δεν μπορω να κανω περισσοτερα απο αυτα που εχω κανει?
Τι ωραιο αστειο το τελευταιο..γελασα με την καρδια μου.Quote:
Originally posted by MARIAVAS
ΠΑΡΟΛΑ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΓΙΝΕΙ ΚΙ ΕΓΩ ΤΗ ΝΟΙΑΖΟΜΑΙ ΤΗ ΠΕΘΕΡΑ ΜΟΥ ΚΑΙ ΣΕ ΚΑΜΙΑ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΔΕ ΘΕΛΩ ΝΑ ΜΑΛΩΣΕΙ ΠΑΛΙ ΜΕ ΤΟΝ ΓΙΟ ΤΗΣ ,ΒΛΕΠΕΙΣ ΑΥΤΟΙ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΕΧΟΥΝ ΠΙΑ ΚΑΙ ΜΙΑ ΗΛΙΚΙΑ ΚΑΙ ΟΡΘΑ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΣΚΕΦΤΕΣΑΙ ΟΤΙ ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΜΑΛΩΜΕΝΟΙ ΚΑΙ ΣΥΜΒΕΙ ΤΟ ΜΟΙΡΑΙΟ ΣΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΔΙΑΣΤΗΜΑ ΠΩΣ ΘΑ ΝΙΩΘΕΙΣ ΥΠΕΥΘΥΝΗ ΞΕΡΕΙΣ ΟΜΩΣ ΚΑΤΙ..ΤΟ ΝΑ ΑΠΟΣΤΑΣΙΟΠΟΙΗΘΕΙΣ ΕΣΥ ΑΠΟ ΑΥΤΟΥΣ ΔΕΝ ΚΑΝΕΙ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΣΟΥ ΝΑ ΜΗΝ ΕΧΟΥΝ ΠΑΠΠΟΥΔΕΣ ΟΥΤΕ ΤΟΝ ΑΝΤΡΑ ΣΟΥ ΓΟΝΕΙΣ.ΝΑΙ ΚΑΙ ΘΑ ΕΙΣΑΙ ΕΚΕΙ ΟΤΑΝ ΤΟ ΧΡΕΙΑΣΤΟΥΝ ΓΙΑ ΚΑΠΟΙΟ ΘΕΜΑ ΥΓΕΙΑΣ..ΝΑΙ ΚΑΙ ΘΑ ΕΙΣΑΙ ΕΚΕΙ ΝΑ ΑΚΟΥΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΑ ΦΑΡΜΑΚΑ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟΝ ΠΟΝΟ ΤΟΥΣ...ΟΜΩΣ ΘΑ ΕΙΣΑΙ ΣΤΟ ΔΙΚΟ ΤΟΥΣ ΧΩΡΟ ΚΑΙ ΟΧΙ ΣΤΟΝ ΔΙΚΟ ΣΟΥ, ΤΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΤΟΥΣ ΘΑ ΤΟΥΣ ΤΑ ΛΥΝΕΙΣ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΤΟΥΣ ΣΤΟ ΔΙΚΟ ΣΟΥ ΜΟΝΟ ΤΙΣ ΧΑΡΕΣ ΤΟΥΣ.ΝΑ ΣΕ ΡΩΤΗΣΩ ΟΜΩΣ ΚΑΤΙ..ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΠΟΙΑ ΣΧΕΣΗ ΕΞΑΡΤΗΣΗΣ ΔΙΚΗΣ ΣΟΥ ΑΠΟ ΑΥΤΟΥΣ? ΜΗΠΩΣ ΣΟΥ ΠΡΟΣΕΧΟΥΝ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ?
Ποτε δεν με βοηθησαν με τα παιδια ουτε οταν μπορούσαν ,οσο ημουν εγκυος αρνιοταν να με βοηθησουν..μονο με κοιτουσαν..
ποια ειναι τα προφανη?Quote:
Originally posted by Αφωτεινή
Γιατι λοιπον δεν μπορω να κανω τα προφανή?
Να τους πω βρειτε αλλον να σας γηροκομησει..εδω δεν βοηθανε τα παιδια σας γιατι περιμενετε απο μένα?
Γιατι δεν μπορω να κανω περισσοτερα απο αυτα που εχω κανει?
αυτο που λες περι του ποιος θα τους γηροκομησει, νομιζεις οτι ειναι κατι που πρεπει να πεις εσυ ή ο γιος τους? ποιος πιστευεις οτι πρεπει να κανει αυτην την κουβεντα?
Κ τελος, τί περισσοτερο πιστευεις οτι πρεπει να κανεις?
ΣΥΓΝΩΜΗ, ΑΛΛΑ ΤΙ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΤΟΥΣ ΕΧΕΙΣ ΔΩΣΕΙ ΚΑΙ ΣΟΥ ΤΑ ΚΑΝΟΥΝ ΟΛΑ ΑΥΤΑ?ΑΛΛΑ ΠΑΙΔΙΑ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ?
εφόσον τα παιδιά τους, δεν βοηθάνε, ίσως κι εσύ να πρέπει να βοηθάς όταν μπορείς και να διώξεις ΄τον φόβο ότι κάτι θα πάθει η πεθερά σου. δεν είσαι υπεύθυνη εσύ γι αυτό.Quote:
Originally posted by Αφωτεινή
Ελα μου ντε..
chris οι αλλοι, ειτε απο βιτσιο ειτε απο αδιαφορια βρισκουν προσφορο εδαφος..αυτος που κοντευει να κλαταρει τι κανει για να σταματησουν επιτελους?
Εγω ειμαι ακομα σε βρεφικο σταδιο..μολις παιρνω χαμπαρι οτι για να σταματησουν πρεπει να βρω αποτελεσματικο τροπο να μην τους αφηνω..
φωτεινή, το μόνο δικαίωμα που τους έχεις δώσει, από αυτά που καταλαβαίνω από ο,τι διαβάζω φυσικά, είναι ότι έχεις αφήσει τον προσωπικό σου χώρο ξέφραγο αμπέλι, χωρίς όρια, χωρίς συρματόπλεγμα να το πω κάπως πιο παραστατικά, και σε συνδυασμό με το γεγονός πως τα πεθερικά σου μάλλον είναι λίγο ... γαϊδουράκια (sorry για τον χαρακτηρισμό, αλλά...) γίνεται ο,τι γίνεται. και, ναι, δυστυχώς υπάρχουν τέτοια άτομα.
καιρός να αρχίσεις να φέρεσαι πιο \"κατά διάκριση\".
να είσαι καλή με τους καλούς, χλιαρή με τους χλιαρούς και με τις βαρεμένες περιπτώσεις... σταρχιδίστρια.
σε αυτό πατάνε όμως βρε φωτεινή.Quote:
Originally posted by Αφωτεινή
Σοφια ,τι εννοεις δεν τους υπολογιζω?Quote:
Originally posted by Sofia
σε αδικουν τα πεθερικα? εσυ ομως φαινεται οτι δεν τους υπολογιζεις...ή καταλαβα λαθος?
Τις αποψεις τους δεν υπολογιζω.
Δεν μου αρεσει να διαδιδουν οτι εγω τους στερω το παιδι και τα εγγονια τους,και μαλιστα τη στιγμη που ο γιος τους τους εχει γραψει προ πολλου.Ουτε τηλεφωνο δεν θα τους επαιρνε..
πρέπει να αφήσεις τον άντρα σου να τους ξαναμιλήσει. δεν είναι ανάγκη να τους φωνάξει και να είναι επιθετικός. μια πολιτισμένη κουβέντα.
και στην τελική, αν εξακολουθήσουν να πιστέυουν ότι εσύ τον βάζεις κτλ κτλ, ε αφήστε τους να το πιστεύουν. στους μεγάλους ανθρώπους δύσκολα αλλάζεις μυαλά...
Η κατω βολτα με πηρε οταν επαθα την καταθλιψη..
Εκει εχασα τον ελεγχο παιδια..
Εχετε δικιο που λετε οτι τους αφησα να κανουν γιουργια..
Ομως δεν περιμενα τετοιες εξελιξεις.
Δεν σας κρυβω οτι ακομα και μαλακες που ειναι μου ειναι πολυ δυσκολο να τους αφησω μονους τους.
Εχω ζητησει πολλες φορες να κανουν πισω αλλα με γραφουν,ο αντρας μου ξερω οτι θα τους αφησει στη μοιρα τους,αυτος εχει οριοθετησει εγω ειμαι ππου δεν τα καταφερνει..
Δεν φοβαμαι εναν απλό καυγα ,αλλα αν με πιεσουν θα ξεφύγω ειμαι στο τσακ..μιλαω για υστερια τωρα..
Το μονο που θα με βοηθουσε ειναι να ξαναμετακομισω, ετσι κι αλλιως το σπιτι δεν μας χωραει..θα νοικιασω σε ενα προαστιο ειναι κατι που το εχουμε συζητησει με τον αντρα μου ασχετα με αυτα που γινονται.Θα τους βαλω μερικα εμποδια..Λεω εγω τωρα..
Μένετε πολύ κοντά-δίπλα ή κάτι τέτοιο? Αν ναι, έτσι κι αλλιώς θεωρώ καλή ιδέα να αλλάξετε σπίτι, αν μάλιστα πρακτικοί λόγοι να μείνετε (π.χ. οικονομικοί, αλληλοβοήθεια) δεν υπάρχουν, αφού το σπίτι δεν σας χωράει και οι καλές, ζεστές, οριοθετημένες σχέσεις δεν υπάρχουν.
Όμως αυτό δεν θα σου λύσει γενικά το πρόβλημα. Γιατί έτσι όπως τα λες, σε βλέπω να ταλαιπωρείσαι ακόμη περισσότερο, αυτή τη φορά τρέχοντας να τους συνδράμεις ξεκινώντας από το...προάστιο! (βλέπω να διανύει μεγαλύτερη απόσταση ο ...ταξιτζής χεχε). Το θέμα δεν είναι να τους βάλεις εμπόδια, αλλά πώς θα βγάλεις τα \'εμπόδια\' από το μυαλό σου. Τι είναι αυτό που σε κάνει να δυσκολεύεσαι τόσο να τους αφήσεις μόνους τους? Γιατί είναι δικιά σου ανάγκη και άγχος και όχι δική τους.
Μενουμε σχετικα κοντα Μαρινα,οχι διπλα αλλα ευκολα να ερθεις .
Αυτο που λες το σκεφτηκα κι εγω..για τα μεγαλυτερα δρομολογια.
Αλλα ειναι επιτακτικη η αναγκη για μεγαλυτερο σπιτι.Δεν το διαπραγματευομαι αυτο.
Ειναι προγραμματισμενο απο το καλοκαιρι,πριν αρρωστησει η γριουλα..
Και δεν σκοπευω αυτο να το θυσιασω για κανενα και τιποτα,πολυ πιθανο βρισκω να μας παρουν απο πισω..
Πως να τα βγάλω βρε Μαρίνα που με πολιορκουν με τηλεφωνηματα,που ερχονται και φωναζουν απο το δρόμο \"Ανοιξεεεεεε\",οταν μετανιωνουν και μου φερνουν δωρα που με προσβαλλουν με αυτον τον τροπο...
Ειμαι καλυτερα απο παλιοτερα ,βλέπω οτι πρεπει να βρω μια αποτελεσματικη λυση,μια λυση που θα καλυψει τις αναγκες μου.
Εχθες που με πηραν μου ειπαν οτι ερχονται τους ειπα οχι,φρενο,περιμενω κοσμο..το δεχτηκαν και ανανεωσαν για το σκ..δεν ξερω γιατι εχω τοσο αγχος με αυτο,με βαρυνει τοσο πολυ που κρεμονται απο μενα ,δεν ειμαι τοσο δυνατη,αυτοι νομιζουν ετσι..
Απ όσο καταλαβαίνω, έχεις πιεστεί τόσο πολύ πια που δεν αντέχεις ούτε το \'καλύτερα\' από παλιότερα, ούτε τίποτα.
Έχει προφανώς ξεκινήσει στραβά το πράγμα εδώ και πολύυυ καιρό και τώρα είναι δύσκολο.
Έχεις άγχος όταν λες όχι και ενοχές υποθέτω....γι\' αυτό είπα πριν πως αυτό που συμβαίνει είναι δικιά σου ανάγκη και άγχος και όχι δική τους. Απλά τα πραγματικά δεδομένα (μεγάλοι άνθρωποι, προβλήματα υγείας) κάνουν ακόμα πιο δύσκολο να ασχοληθείς με το καθαρά δικό σου κομμάτι: δεν κρέμονται αυτοί από εσένα, εσύ κρέμεσαι από αυτούς, δεν νομίζουν ότι είσαι δυνατή (τη δουλειά τους και το κέφι τους κάνουν), εσύ ίσως έχεις (είχες) ανάγκη να παρουσιάζεσαι \'δυνατή\'.
Ο άντρας σου τι σου προτείνει για αυτή την κατάσταση?
να κάνω μια υποθετική ερώτηση?
αν αυτοί είχαν ολόιδια συμπεριφορά με αυτήν που έχουν τώρα (φοβερή επιμονή να γίνονται τσιμπούρια), ΑΛΛΑ ΕΣΥ δεν είχες καμία μα καμία δυσκολία να τους λες όχι σε ότι ζητάνε και σε φέρνουν σε δύσκολη θέση και έλεγες ναι μόνο μα μόνο όταν πραγματικά ήθελες (μπορεί και ποτέ), θα σε ενοχλούσε εξίσου η συμπεριφορά τους?
Αν είχες ευκολία να λες όχι, όχι μόνο επειδή πχ είσαι κουρασμένη αλλα ακόμα κι επειδή πχ θέλεις να δεις την αγαπημένη σου ταινία στην TV.
τέσπα, μια λύση φαίνεται να είναι να εστιάσεις στη δική σου τη δυσκολία να λες όχι στα πεθερικά σου, γιατί το να γίνουν τα πεθερικά σου φιλότιμα δεν το βλέπω να πολυπαιζει (χώρια που δεν είναι και στο χέρι σου).
όμως το να αλλάξεις εσύ σε κάποια σημεία τον εαυτό σου, αυτό είναι στο χέρι σου, και αν και μάλλον θα σου είναι δύσκολο στην αρχή, νομίζω ότι γίνεται και μετά αν εξασκηθείς και πάρεις το κολλάει θα σου είναι και πολύ πιο απλό στην συνέχεια.
Αυτην την εξηγηση την εχω ξανακουσει αλλα δεν την καταλαβαινω να σου πω την αληθεια.
Την αναγκη να παρουσιαζομαι δυνατη την εχω ναι .Και ξερω το γιατι.Οσες φορες εδειξα αδυναμια το εκμεταλλευτηκαν και με περιγελασανε.Δεν ΥΠΑΡΧΕΙ περιπτωση να με ξαναδουν ετσι..ακομα και αν πραγματικα ειμαι.
Αν μπορεις να μου εξηγησεις..
Πως κρέμομαι εγω απο αυτους?Δεν εκανα εγω την προσεγγιση,ισα ισα εγω απομακρυνθηκα.
Δεν πηγαινω σπιτι τους ,αποφεύγω και τις γιορτες,νιωθω να παλευω να ξεφυγω και να μη βλεπω καθαρα τον τροπο να το κανω..η επικοινωνια μου μαζι τους ειναι το τιποτα,συνηθως δεν τους παρακολουθω..
Το μονο πουμπορω να διακρινω ειναι οτι αυτοι ποντάρουν στο φιλοτιμο μου και με χρησιμοποιουν .
Ο αντρας μου προτεινει οταν μου τη δινουν να τους στελνω στο διάολο ,να βοηθησουμε για λιγο καιρο να μη τους παρατησουμε ..ποσο ειναι το λιγο?γιατι εχω παθει και το αλλο ..μολις την βλεπω με το κακομοιριασμενο υφος θελω να την μπατσισω..
Σταματαω εδω..αντε γελοιοποιήθηκα με τις μαλακιες μου..
Κανένας δεν μπορεί να παραβιάζει επανηλημμένα τα όριά μας, αν δεν του το επιτρέψουμε.
Κι όταν το κάνει και διαπιστώσει ότι υπάρχουν συνέπειες, θα σκεφτεί να το ξανακάνει.
Το πρόβλημα συνήθως δεν έχει να κάνει με τις απαιτήσεις των άλλων από μας και την παραβίαση από αυτούς των ορίων μας, αλλά με την πολύ εύκολη παραίτησή μας από αυτά, γιατί οι ίδιοι δεν έχουμε πειστεί για την αξία της διαφύλαξής τους.
Αν για παράδειγμα δεν έχεις απαλλαγεί από άχρηστες ενοχές - κατ\' εμένα, οι όποιες ενοχές είναι έτσι κι αλλιώς άχρηστες - τότε εσύ η ίδια βάζεις τα όρια στον εαυτό σου.
Αν σου έχουν περάσει ότι η σωστή μητέρα πρέπει να βάζει πάνω απ\' όλα τα παιδιά της, η σωστή σύζυγος τον άντρα και τα πεθερικά της κι εσύ προσπαθείς να ταιριάξεις μέσα σ\' όλο αυτό, ενώ ταυτόχρονα θέλεις να κάνεις πράγματα για τον εαυτό σου, τότε σίγουρα θα πνίγεσαι.
Όταν είμαστε σίγουροι γι\' αυτό που θέλουμε ή δεν θέλουμε, αυτό το εκπέμπουμε, δεν χρειάζεται να το φωνάζουμε. Όταν το \"όχι\" μας είναι \"ίσως\", πολλοί θα κοιτάξουν να το εκμεταλλευτούν προς όφελός τους.
Μιλάω απολύτως από προσωπική πείρα.
you\'re absolutely right...Quote:
Originally posted by lucifer
να κάνω μια υποθετική ερώτηση?
αν αυτοί είχαν ολόιδια συμπεριφορά με αυτήν που έχουν τώρα (φοβερή επιμονή να γίνονται τσιμπούρια), ΑΛΛΑ ΕΣΥ δεν είχες καμία μα καμία δυσκολία να τους λες όχι σε ότι ζητάνε και σε φέρνουν σε δύσκολη θέση και έλεγες ναι μόνο μα μόνο όταν πραγματικά ήθελες (μπορεί και ποτέ), θα σε ενοχλούσε εξίσου η συμπεριφορά τους?
Αν είχες ευκολία να λες όχι, όχι μόνο επειδή πχ είσαι κουρασμένη αλλα ακόμα κι επειδή πχ θέλεις να δεις την αγαπημένη σου ταινία στην TV.
τέσπα, μια λύση φαίνεται να είναι να εστιάσεις στη δική σου τη δυσκολία να λες όχι στα πεθερικά σου, γιατί το να γίνουν τα πεθερικά σου φιλότιμα δεν το βλέπω να πολυπαιζει (χώρια που δεν είναι και στο χέρι σου).
όμως το να αλλάξεις εσύ σε κάποια σημεία τον εαυτό σου, αυτό είναι στο χέρι σου, και αν και μάλλον θα σου είναι δύσκολο στην αρχή, νομίζω ότι γίνεται και μετά αν εξασκηθείς και πάρεις το κολλάει θα σου είναι και πολύ πιο απλό στην συνέχεια.
Σωστα ολοσωστα αυτα που λες..Quote:
Originally posted by marian_m
Κανένας δεν μπορεί να παραβιάζει επανηλημμένα τα όριά μας, αν δεν του το επιτρέψουμε.
Κι όταν το κάνει και διαπιστώσει ότι υπάρχουν συνέπειες, θα σκεφτεί να το ξανακάνει.
Το πρόβλημα συνήθως δεν έχει να κάνει με τις απαιτήσεις των άλλων από μας και την παραβίαση από αυτούς των ορίων μας, αλλά με την πολύ εύκολη παραίτησή μας από αυτά, γιατί οι ίδιοι δεν έχουμε πειστεί για την αξία της διαφύλαξής τους.
Αν για παράδειγμα δεν έχεις απαλλαγεί από άχρηστες ενοχές - κατ\' εμένα, οι όποιες ενοχές είναι έτσι κι αλλιώς άχρηστες - τότε εσύ η ίδια βάζεις τα όρια στον εαυτό σου.
Όταν είμαστε σίγουροι γι\' αυτό που θέλουμε ή δεν θέλουμε, αυτό το εκπέμπουμε, δεν χρειάζεται να το φωνάζουμε. Όταν το \"όχι\" μας είναι \"ίσως\", πολλοί θα κοιτάξουν να το εκμεταλλευτούν προς όφελός τους.
Μιλάω απολύτως από προσωπική πείρα.
Αν πω οχι θα σκεφτω ποσο κακια ειμαι..ντεφακτο..αλλα ειμαι ετοιμη να το παρω το ρισκο..
τι λες βρε φωτεινή!!!!Quote:
Originally posted by Αφωτεινή
Σταματαω εδω..αντε γελοιοποιήθηκα με τις μαλακιες μου..
μην το ξαναπείς αυτό.
κατά τη γνώμη μου έχεις ανοίξει ένα πάρα πολύ ενδιαφέρον θέμα για το ψυχολογικό κομμάτι που διαπραγματεύεται. εμείς και οι άλλοι και πως μας τουμπάρουν και γινόμαστε τα \"καλά\" παιδιά κλπ κλπ. εγώ τουλάχιστον βλέπω παρόλες φυσικά τις διαφορές στα γεγονότα, ένα παλιό (?) κομμάτι του εαυτού μου.
Η μόνη υποχρέωση μας είναι να μάθουμε να αποδεχόμαστε, να σεβόμαστε και να αγαπάμε τον εαυτό μας.Quote:
Originally posted by Αφωτεινή
Σωστα ολοσωστα αυτα που λες..Quote:
Originally posted by marian_m
Κανένας δεν μπορεί να παραβιάζει επανηλημμένα τα όριά μας, αν δεν του το επιτρέψουμε.
Κι όταν το κάνει και διαπιστώσει ότι υπάρχουν συνέπειες, θα σκεφτεί να το ξανακάνει.
Το πρόβλημα συνήθως δεν έχει να κάνει με τις απαιτήσεις των άλλων από μας και την παραβίαση από αυτούς των ορίων μας, αλλά με την πολύ εύκολη παραίτησή μας από αυτά, γιατί οι ίδιοι δεν έχουμε πειστεί για την αξία της διαφύλαξής τους.
Αν για παράδειγμα δεν έχεις απαλλαγεί από άχρηστες ενοχές - κατ\' εμένα, οι όποιες ενοχές είναι έτσι κι αλλιώς άχρηστες - τότε εσύ η ίδια βάζεις τα όρια στον εαυτό σου.
Όταν είμαστε σίγουροι γι\' αυτό που θέλουμε ή δεν θέλουμε, αυτό το εκπέμπουμε, δεν χρειάζεται να το φωνάζουμε. Όταν το \"όχι\" μας είναι \"ίσως\", πολλοί θα κοιτάξουν να το εκμεταλλευτούν προς όφελός τους.
Μιλάω απολύτως από προσωπική πείρα.
Αν πω οχι θα σκεφτω ποσο κακια ειμαι..ντεφακτο..αλλα ειμαι ετοιμη να το παρω το ρισκο..
Αν το καταφέρουμε αυτό, έχουμε καταφέρει τα πάντα.
Αν δεν το καταφέρουμε ή έστω δεν το προσπαθήσουμε, δεν κάναμε τίποτα.
Όχι πως είναι εύκολο.
Mε το να τους ανεχεσαι, με το να υποκυπτεις στις επιθυμιες τους πιστεύεις οτι είσαι κ δειχνεις δυνατη?Quote:
Originally posted by Αφωτεινή
Αυτην την εξηγηση την εχω ξανακουσει αλλα δεν την καταλαβαινω να σου πω την αληθεια.
Την αναγκη να παρουσιαζομαι δυνατη την εχω ναι .Και ξερω το γιατι.Οσες φορες εδειξα αδυναμια το εκμεταλλευτηκαν και με περιγελασανε.Δεν ΥΠΑΡΧΕΙ περιπτωση να με ξαναδουν ετσι..ακομα και αν πραγματικα ειμαι.
Σε αυτους πιστευω οτι δειχνω δυνατη,μεσα μου ομως νιωθω οτι ειμαι το θυμα,και θυμωνω με εμενα που απο τα δυο σκελη του στοχου μου καταφερα μονο το ενα,που εκανα παλι την ιδια κινηση.Quote:
Originally posted by Sofia
Mε το να τους ανεχεσαι, με το να υποκυπτεις στις επιθυμιες τους πιστεύεις οτι είσαι κ δειχνεις δυνατη?Quote:
Originally posted by Αφωτεινή
Αυτην την εξηγηση την εχω ξανακουσει αλλα δεν την καταλαβαινω να σου πω την αληθεια.
Την αναγκη να παρουσιαζομαι δυνατη την εχω ναι .Και ξερω το γιατι.Οσες φορες εδειξα αδυναμια το εκμεταλλευτηκαν και με περιγελασανε.Δεν ΥΠΑΡΧΕΙ περιπτωση να με ξαναδουν ετσι..ακομα και αν πραγματικα ειμαι.
Αρα εχει περισσοτερη σημασια, το πώς σε βλεπουν οι αλλοι?
Περισσοτερη οχι,αλλα σιγουρα εχει..
Ομως με καποιους ανθρωπους δεν μου συμβαινει καθολου..
Καταλαβαινω τι θελεις να πεις..
Οτι με αυτη την σταση δινω προτεραιοτητα στην εικονα που θα δωσω,παρα στην ικανοποιηση του εαυτού μου..
ομως αν τους δειξω αδυναμια πως θα ικανοποιησω τον εαυτό μου?Οταν με βλεπουν να δυσκολευομαι γελουν,οταν προσποιουμαι την χαρουμενη δυσανασχετούν..
Απλως δεν θελω να ξερουν πως νιωθω..αυτο δεν αλλαζει το τι πιστευω για μενα.Εγω ξερω πως δεν μπορω.
Ειναι σαν να λες πώς παλευεις να δειξεις δυνατη, υποκυπτωντας στις επιθυμιες τους. Ζώντας ΕΣΥ με τον τροπο που ΑΥΤΟΙ θελουν: βλεπεις την αντιφαση σ αυτο?
την βλεπω..
Ομως δεν νιωθω δυνατη που κανω υποχωρησεις,δεν παιρνω ευχαριστηση με το να τους ανεχομαι,δεν νιωθω ο σωτηρας τους ,νιωθω ο υπηρέτης τους..γι αυτο και τσαντιζομαι μαζι τους..αλλα πιο πολυ με εμενα.
Ειμαι ομως εγκλωβισμενη στη δεδομένη κατάσταση,αν δεν υπηρχε προβλημα υγειας θα μπορουσα να κινηθω πιο δραστικα,τωρα τι να κάνω?
Η μερα μου ειναι ηδη φορτωμενη,και αυτη η κατασταση ειναι για μενα βασανο ,τοσο ψυχικο οσο και σωματικό.
Θα προσπαθησω να επιμεριστουν οι ευθυνες,θα ξεκαθαρισω οτι ειμαι διατεθειμενη να συνεισφερω 1 φορα την εβδομαδα και θα τους πω να πηγαινω εγω εκει ωστε να μπορω να φευγω οποτε θέλω..
πως λεμε πνιγεται σε μια κουταλια νερο?ε για μενα ειναι αυτο..
πολλες εσωτερικες συγκρουσεις προκυπτουν ετσι. αλλα θελουμε, κι αλλα νομιζουμε οτι θελουμε. ή νομιζουμε οτι κανουμε κατι για την ψυχη μας, ενω αυτο που μας νοιαζει ειναι η εικονα μας. ομως δυσκολα μπορουμε να παρουμε αυθεντικη ικανοποιηση, περνωντας μια συγκεκριμενη εικονα προς τα εξω. ετσι περισσοτερο ξεγελιομαστε, παρα ικανοποιουμαστε.
θελει δυναμη, ψυχραιμια, ειλικρινεια και μπορει κ βοηθεια ωστε να ξεδιαλυνουμε τα πραγματα μεσα μας. ουτε τοσο απλα ειναι τα πραγματα που μας μπερδευουν, ουτε αμελητεα. μην αυτολογοκρινεσαι λεγοντας πώς ειναι αηδιες. ποτε δεν φτανουμε σε εσωτερικα εμποδια για αηδιες. οτι κ αν μπορει να λενε οι εξω παρατηρητες. ή ενας εαυτος μας, πιο αυστηρος που μπορει να ερχεται ετσι μαθημενος, απο τα παλια.
Φωτεινη,Quote:
Originally posted by Αφωτεινή
Ειμαι ομως εγκλωβισμενη στη δεδομένη κατάσταση,αν δεν υπηρχε προβλημα υγειας θα μπορουσα να κινηθω πιο δραστικα,τωρα τι να κάνω?
Η μερα μου ειναι ηδη φορτωμενη,και αυτη η κατασταση ειναι για μενα βασανο ,τοσο ψυχικο οσο και σωματικό.
Θα προσπαθησω να επιμεριστουν οι ευθυνες,θα ξεκαθαρισω οτι ειμαι διατεθειμενη να συνεισφερω 1 φορα την εβδομαδα και θα τους πω να πηγαινω εγω εκει ωστε να μπορω να φευγω οποτε θέλω..
νομιζω πώς αν μεινεις συνεπης σ αυτο που δηλωνεις σ αυτους, αποφευγοντας τα πισω μπρος, αναλογα με τις διαθεσεις τους θα δωσεις ενα καλο μηνυμα.
Στον χωρο σου, δεν μπορουν να εισβαλουν τα πεθερικα, αν δεν δωσεις εσυ τη συγκαταθεση.
Quote:
Originally posted by Αφωτεινή
Οτι με αυτη την σταση δινω προτεραιοτητα στην εικονα που θα δωσω,παρα στην ικανοποιηση του εαυτού μου..
ομως αν τους δειξω αδυναμια πως θα ικανοποιησω τον εαυτό μου?Οταν με βλεπουν να δυσκολευομαι γελουν,οταν προσποιουμαι την χαρουμενη δυσανασχετούν..
Απλως δεν θελω να ξερουν πως νιωθω..
φωτεινη,δεν γινεται,να αρεσουμε σε ολους,αυτο για μενα εχει να κανει με την αποδοχη που αποζητουμε,απο τους αλλους ,νομιζω οτι καταλαβαινεις τι λεω
Δεν χρειαζεται να ξερουν πως νιωθεις,γιατι και να το δειξεις οπως λες,δεν θα το καταλαβουν ,και ισως θα το εκλαβουν σαν μια νικη,,δικια τους,για λογους που δεν γνωριζω αλλα ισως μπορω να φανταστω
Η προσποιηση δεν αποφερει τιποτα,μονο συγκρουσεις μεσα μας,ο αληθηνος εαυτος μας με οτι αντικτυπο εχει αυτο,μας δινει ενα αλλο αερα,γιατι εισαι εσυ χωρις πιεσεις,εξωτερικες για μενα ,που μπορουν να λυθουν,αφου ο αντρας σου ειναι διπλα σου σε αυτο,
πιστευω οτι τα ορια πρεπει να τα θεσει και αυτος,και συ μαζι,παρεα ισως??
Δεν αποφασισες να παντρευτεις και αυτους μαζι ,νομιζω
παρε αποστασεις,αυτο δεν σημαινει οτι αν χρειαστουν κατι δεν θα εισαι διπλα τους αν αυτο νιωθεις και θελεις,ειναι 2 κομματια ξεχωριστα.Αλλο βοηθαω,και αλλο βαζω αγαδες ,και χαρατσια ψυχικα για μενα. :)
ναι.
:))
ΟΤΑΝ ΠΡΟΣΠΑΘΟΥΜΕ ΝΑ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΟΥΜΕ ΚΑΤΙ ΑΛΛΟ ΑΠΟ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΠΑΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΙ ΑΛΛΟΙ ΤΟ ΑΝΤΙΛΑΜΒΑΝΟΝΤΑΙ.ΟΠΟΤΕ ΟΤΑΝ ΕΣΥ ΘΕΣ ΜΠΡΟΣΤΑ ΤΟΥΣ ΝΑ ΦΑΙΝΕΣΑΙ ΔΥΝΑΤΗ ΕΝΩ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΣΤΙΓΜΗ ΜΕΣΑ ΣΟΥ ΛΥΓΙΖΕΙΣ ΜΗ ΝΟΜΙΖΕΙΣ ΟΤΙ ΑΥΤΟΙ ΔΕΝ ΤΟ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΟΥΝ,ΑΝΤΙΘΕΤΩΣ ΚΑΙ ΜΑΛΙΣΤΑ ΕΚΕΙ ΕΙΝΑΙ ΠΟΥ ΠΟΝΤΑΡΟΥΝ.ΔΕ ΣΕ ΠΕΡΙΓΕΛΟΥΝ ΟΤΑΝ ΣΕ ΒΡΙΣΚΟΥΝ ΑΔΥΝΑΜΗ..ΣΕ ΕΚΜΕΤΑΛΕΥΟΝΤΑΙ ΟΤΑΝ ΤΟΥΣ ΤΟ ΠΑΙΖΕΙΣ ΔΥΝΑΤΗ ΤΟΤΕ ΕΙΝΑΙ ΠΟΥ ΓΕΛΟΥΝ ΓΙΑΤΙ ΤΟΤΕ ΠΕΤΥΧΑΙΝΟΥΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΤΟΝ ΣΚΟΠΟ ΤΟΥΣ.
Δεν το χω συστημα μαρια μου..το να προσποιουμαι εννοω..
Επισης επειδη δειχνω συμπονια δεν σημαινει οτι το κανω για το φαινεσθαι..
Αλλα ειναι πολυ δυσκολο να συμπονάς αυτους που σε πονουν..
anyway,
για μενα το προβλημα ειναι κατι που αναφερθηκε ηδη,οτι κρατω μια συγκεκριμενη σταση γενικώς ,δεν προσαρμόζω την συμπεριφορα μου αναλογα με το ατομο που εχω απεναντι μου..
Ηταν μια παρατηρηση που με βοηθησε πολυ,thanks λουσιφερ..
Αντε και σήμερα το γλεντήσαμε ολη μερα..
Δυστυχως δεν κατάφερα να κρατήσω την ψυχραιμια μου και να μιλήσω ηρεμα..
Μολις ακουσαν οτι θα μετακομισουμε τους επιασε υστερια!!
\"Εισαι αναισθητη,πεσαμε στην αναγκη σου\",κι αλλα ωραια με εβγαλαν απο τα ρουχα μου.Εχασα την μπαλα τελειως..Μεχρι ουστ τους ειπα..χαλια μαυρα.
Γιατι δυστυχως,βρε Φωτεινη??Quote:
Originally posted by Αφωτεινή
Αντε και σήμερα το γλεντήσαμε ολη μερα..
Δυστυχως δεν κατάφερα να κρατήσω την ψυχραιμια μου και να μιλήσω ηρεμα..
Μολις ακουσαν οτι θα μετακομισουμε τους επιασε υστερια!!
\"Εισαι αναισθητη,πεσαμε στην αναγκη σου\",κι αλλα ωραια με εβγαλαν απο τα ρουχα μου.Εχασα την μπαλα τελειως..Μεχρι ουστ τους ειπα..χαλια μαυρα.
Θα ηταν παλι καλυτερα,η θα αισθανοσουν καλυτερα,αν δεν το γλενταγες,και συ λιγακι
Δικο σου το γλεντι,αιντε αρχισε να δινεις παραγγελιες,για ν αρχισει ο χορος:)
ποιο το κακο να χανουμε την μπαλα?
Και το ουστ ,μονο χασιμο μπαλας δεν,αλλα ενα πολυ ωραιο κοντρολ,για μενα χασιμο μπαλας σημαινει απανωτα πεναλτι,και να μην ξερουν και απο που τους ερχονται :)