Printable View
Αλλωστε ποσο ρεζιλι μπορει να γινει κανεις...να σου ξεφτιλιζουν την προσωπικοτητα επειδη εισαι αφηρημενος και δεν μπορεις να συνειδητοποιησεις πολλες φορες αν μιλανε για σενα....οχι δεν τους ακουω ο εγκεφαλος μου εχει κλεισει αλλα καταλαβαινω οτι μιλανε για μενα.
Πολυ αχνα τους καταλαβαινω.
Εχω αυτη την αδυναμια πρεπει να ζησω ημιζωη?
Μπααααααααααααααααααααααα ααααααααααααααααααααααααα ααααααααααααααααααααααααα ααααααααααααααααααααααααα ααααααααααααααααααααααααα αααααααααααααα οχι δεν το νομιζω....
Αλλα σιγουρα καθυστερημενος δεν ειμαι για να μου συμπεριφερονται με αυτο τον τροπο και μου αξιζει καθε ευτυχια.
Ευτυχια που δεν προκειται να βρω εδω...υπαρχουν καλοι ανθρωποι , υπαρχουν κακοι αλλα δεν προκειται να βρω ευτυχια εδω ως ενα αξιοπεριεργο της φυσης.
κηπ
τα εχεις βαλει με τους αλλους ,νιωθεις οτι δεν σε αποδεχονται..
Θα καταλαβαινες ειπες οτι σου συμβαινει αυτό και θα επαιρνες το fucking χαπι...
Δεν ειναι θεμα αποδοχης...ειναι ζησε σαν ημικαθυστερημενος και αξιοπεριεργος επειδη εχεις μια fucking αδυναμια ή ζησε φουλ ζωη.
Αν εχεις μια αδυναμια δεν ζεις σαν ημικαθυστερημενος..ξεκολλα ..
Κανεις λαθος.
keep_walking, έχεις φορτώσει ε? Κάτι σου είπαν και τα πήρες, δε μου το βγάζεις από το μυαλό. Πιστεύω πως θα περάσει, φάση είναι. Και μένα μου άναψαν τα λαμπάκια χτες γιατί έμαθα κάποια πράγματα που είπε ο πατέρας μου (πάλι) για μένα. Χτες ήμουν πολύ ανήσυχη και θυμωμένη, σήμερα ψιλο-ok. Πάντως ειλικρινά και μένα με βοηθήσατε πάρα πολύ, νιώθω ότι έχω μια παρέα.. Και πάνω από όλα ότι καταλαβαινόμαστε ακριβώς..
Εγω νοιωθω οτι εχω καποιους να συζηταω.
Ax bre Kipako moy afoy ksereis poso se agapameeeee!!!!Quote:
Originally posted by keep_walking
Ευχαριστω που με κρατησατε ζωντανο και μου δωσατε τη δυναμη να προσπαθησω να φυγω απο τη γαμημενη κολαση που μου φτιαξαν για να ζω.
Εαν δεν εισασταν εσεις ειλικρινα παιδια θα ειχα αυτοκτονησει προ πολλου.
Να εισαστε καλα:)
Λοιπον ζωντας εντελως αποκομμενος απο το κοινωνικο συνολο εισαστε εσεις που με κρατατε για να μην μετατραπω σε ενα αγριο θηριο και παραμενω ανθρωπινος.
Ειχα καποιες επαφες αλλα μιας και ειμαι αποκομμενος ειμαι ενα χαζουλι που τον πλακωνεις στην κλωτσοπατιναδα...
Kip moy θημασαι που μασ εχεισ πει πολλεσ φωρεσ πωσ εκει που ζεισ δεν σε αποδεχοντε και σε κοροιδευουν κλπ?
θυμασαι που ελεγεσ να φυγεισ απο την πολη σου να κανεισ μια νεα αρχη?
θυμασαι επισεισ εκει που ησουν γεματοσ σιγουρια πωσ οι λιγοι και καλοι φιλοι εχουν σιμασια και οχι το πληθοσ που και δεν καταλαβαινει μα και δεν το νιαζει?
Κιπακο.. παλι μασ ανυσυχεισ το καταλαβαινεισ νομιζω ετσι δεν ειναι?... νιωθουμε πωσ κατι δεν παει καλα παλι... σκεψου..μηπωσ νιωθεισ παλι δυσπιστοσ..? και αυτη η μαυριλα... μηπωσ δεν ειναι απλο συμπερασμα? μηπωσ οδευεισ προσ κριση καλε μου?
...η δυσπιστια παντα ειναι κακο σημαδι αφου το ξερεισ... πριν λιγεσ μερεσ μασ ειπεσ πωσ αποφασισεσ να μην περνεισ α φαρμακα σου για να ζεισ ολοκληρη ζωη..αλλα βλεπεισ τωρα πωσ χωρισ τα χαπια η διαθεση σου πευτει κατακορυφα...βρε ματια μου...
δεν ειναι κακο να τα περνεισ...μηπωσ ειναι καλητερα?....Βρε Κιπακο μου..
καταλαβαινω απολυτα την αναγκη σου να εισαι αυτονομοσ χωρισ φαρμακα... αλλα αν ειναι για να ζησεισ πιο καλη ζωη τοτε πρεπει να τα παιρνεισ...
Οχι τα παραταω...δεν ειναι θεμα φαρμακων ειναι θεμα οτι ειμαι αποκομμενος και θα παραμεινω αποκομμενος.
Φυσικα επειδη ειμαι αποκομμενος δεν θα κατσω να με γαμισει ο καθε μαλακας επειδη ζηταω λιγη παρεα.
keep δεν έχουμε ξαναμιλήσει. Αλλα διακρίνω πολύ μοναξιά και αυτό ειναι κάτι κοινό που με κάνει θα θέλω να σου μιλήσω. Δεν είσαι ο μόνος.
Εγω δεν περιμενα να με φτύσουν, με ποδοπάτησαν όσο μπορούσαν, με πλήγωσαν αλλα τους παρατησα στην τύχη τους και έφυγα....βρήκα όμως ανθρωπους άλλους που ειναι η \"διαλεγμένη\" μου οικογένεια, οι δικοι μου ανθρωποι, αυτοι που δεν ντρεπομαι να ξεγυμνωσω την ψυχη μου, να κλαψω και να χτυπησω το κεφαλι μου στον τοιχο και ναι παιρνω φαρμακα αυτή τη στιγμή γιατί δεν θα την έβγαζα αλλιώς...είμαι περηφανη για μενα γιατι τα καταφερα σ\'αυτη τη γαμημενη κοινωνια μονη μου. Οποιος μπορεσε, ήθελε, καταλαβε ακολουθησε, για τους αλλους δεν θα μπορέσουμε...
Πιστεύετε ότι μπορούμε να φτιάξουμε τη διαλεγμένη μας οικογένεια? Δλδ από φίλους, σύντροφο κτλ? Εγώ έχω αρχίσει και το πιστεύω. Σε όλη αυτήν τη φάση μου στάθηκαν οι φίλοι και το αγόρι μου και όχι η οικογένειά μου.
Ναι, εγώ τουλάχιστον το πιστεύω.Quote:
Originally posted by chr1986
Πιστεύετε ότι μπορούμε να φτιάξουμε τη διαλεγμένη μας οικογένεια? Δλδ από φίλους, σύντροφο κτλ? Εγώ έχω αρχίσει και το πιστεύω. Σε όλη αυτήν τη φάση μου στάθηκαν οι φίλοι και το αγόρι μου και όχι η οικογένειά μου.
Αυτοί που διαλέγουμε στην πορεία της ζωής μας, γίνονται οικογένειακαι σε μερικες περιπτώσεις, είναι πιο σημαντικοί απ την οικογένεια που μας εφερε στον κόσμο.
στη δύσκολη στιγμή ποιος θα ειναι διπλα σου...αυτή ειναι η \"διαλεχτή\" σου οικογένεια. Και τυχερός είναι όποιος έχει κανει το ξεδιαλεγμα...και φυσικά γινεται παιδια...σας μιλαει ενας ανθρωπος που....σχεδον...φύτρωσε..
Απλά ποιά η συμπεριφορά σου στα άτομα που δε σου στάθηκαν στο εξής? Για πχ με τους γονείς μου έχω καθημερινή επαφή. Ok, γενικά είμαι απόμακρη πλέον αλλά πιστεύω πως δεν έχουν καταλάβει το λόγο, πιστεύουν ότι είναι σύμπτωμα της κατάθλιψης.
το πιστευω με τα 10000000 αυτο.!!!!!Quote:
Originally posted by chr1986
Πιστεύετε ότι μπορούμε να φτιάξουμε τη διαλεγμένη μας οικογένεια? Δλδ από φίλους, σύντροφο κτλ? Εγώ έχω αρχίσει και το πιστεύω. Σε όλη αυτήν τη φάση μου στάθηκαν οι φίλοι και το αγόρι μου και όχι η οικογένειά μου.
επιλεγουμε παντα το καλυτερο για εμας τοσο σε σχεση με αλλους τοσο σε σχεση με τον εαυτο μας, και ετσι θα συμβει σαν επακολουθο και το καλυτερο αποτελεσμα (για ΕΜΑΑΑΣ!!!!!!)
η οικογενεια ειναι οικογενεια και οι φιλοι φιλοι.Quote:
Originally posted by chr1986
Πιστεύετε ότι μπορούμε να φτιάξουμε τη διαλεγμένη μας οικογένεια? Δλδ από φίλους, σύντροφο κτλ? Εγώ έχω αρχίσει και το πιστεύω. Σε όλη αυτήν τη φάση μου στάθηκαν οι φίλοι και το αγόρι μου και όχι η οικογένειά μου.
αλλο το ενα αλλο το αλλο.
Με την οικογενεια σου μπορει να τα σπασεις, αλλα αυτο που νιωθεις γι αυτους ειναι διαφορετικο.
Και μη νομιζετε ...και εγω σχεδον φυτρωσα..
ειμαι μεσα στο τσατ,αν θελεις ελα να μιλησουμε νικο...
Φωτεινούλα μου θα διαφωνήσω.
Οικογένεια για μένα είναι αυτός που είναι ο δικός μου ανθρωπος. Ο πατέρας μου ήταν και ειναι ξένος για μένα, δυστυχως την μητέρα μου δεν την γνώρισα ποτέ. Γιαγια και παπους με μεγαλωσαν αλλα το χασμα βλεπεις μεγαλο, ποτε δεν γεφυρωθηκε παρόλη την αγαπη που πήρα....απο παιδακι μονη ένιωθα. Αναγκαστηκα για να κανω φίλους να γίνω λιγο πιο ανοιχτός ανθρωπος, πιο κεφάτος, πιο κοινωνικός, όσοι ομως είδαν και την μαυριλα παραμέσα και έμειναν είναι η οικογενεια μου...
Ναι κι εγω εκτιμω τους \"εκτος οικογενειας\" ανθρωπους που μου σταθηκαν, που κανουν χιλιομετρα για να ερθουν να με δουν,που δεν ντρεπομαι να ειμαι σκοτεινη,βαρετη και χαλια..αλλα πολλες φορες ειναι και οι μονοι που βλεπουν και εκτιμουν τα καλα μου...Quote:
Originally posted by Fleur
Φωτεινούλα μου θα διαφωνήσω.
Οικογένεια για μένα είναι αυτός που είναι ο δικός μου ανθρωπος. Ο πατέρας μου ήταν και ειναι ξένος για μένα, δυστυχως την μητέρα μου δεν την γνώρισα ποτέ. Γιαγια και παπους με μεγαλωσαν αλλα το χασμα βλεπεις μεγαλο, ποτε δεν γεφυρωθηκε παρόλη την αγαπη που πήρα....απο παιδακι μονη ένιωθα. Αναγκαστηκα για να κανω φίλους να γίνω λιγο πιο ανοιχτός ανθρωπος, πιο κεφάτος, πιο κοινωνικός, όσοι ομως είδαν και την μαυριλα παραμέσα και έμειναν είναι η οικογενεια μου...
Ομως στα ματια της μητερας μου βλεπω και αγαπη,ο πατερας μου αν και ξενος και για μενα ,μου κλεινει το ματι οταν ξεχνιεμαι και ξεκαρδιζομαι και η αδερφή μου που ξερω οτι ειναι \"κατι αλλο\",πολλες φορες νιωθω οτι βλεπει μεσα στη ψυχή μου...
είσαι τυχερή που έχεις έστω και αυτά τα \"λίγα\" πάντως Φωτεινή μου...καποιοι δεν τα ζήσαμε..δεν τα αξιωθήκαμε και παλεύουμε με θεους και κυριως δαίμονες τώρα...:(
Καταλαβαινω πως νιωθεις...Quote:
Originally posted by Fleur
είσαι τυχερή που έχεις έστω και αυτά τα \"λίγα\" πάντως Φωτεινή μου...καποιοι δεν τα ζήσαμε..δεν τα αξιωθήκαμε και παλεύουμε με θεους και κυριως δαίμονες τώρα...:(
εγω προσπαθω να αυτονομηθω χωρις να πονανε οι ελλειψεις..μαθαινω σιγα σιγα να ειμαι ικανοποιημενη με αυτα που μπορω να παρω και με αυτα που μπορω να δωσω..οχι οτι τα καταφερνω παντα..αλλα το φιλοσοφω λιγο το θεμα και οταν υπαρχει φως προσπαθω να το βλέπω..γιατι κι εγω καλο μου εμαθα να ζω μονη μου,εμαθα να νιωθω πως δεν εχω κανεναν,αλλα να σου πω?Δεν ειναι και τοσο τρομερό...πρεπει να μαθουμε να ζουμε με αυτό και να γεμιζουμε την ψυχή μας για να ζησουμε καλύτερα..
ελα βρε Fleur, νομιζω εισαι μεγαλο κοριτσι πλεον για να ξαναπροσπαθεις να ξαναζησεις την παιδικη σου ηλικια ;)
Συμφωνώ Φωτεινή μου συμφωνώ. Και το έκανα με μεγάλη επιτυχία μεχρι τώρα, απλά υπάρχει ενα σημειο που \"σπας\"...
και οχι δεν προσπαθώ να ζήσω τωρα την παιδική μου ηλικία αλλα ας αρνηθει καποιος από εμάς ότι μέσα του υπάρχει ενα μικρό παραπονιάρικο παιδάκι....που όταν είμαστε μόνοι μας θυμίζει τις...ελλείψεις..:)
μεσα μου και εμενα οντως υπαρχει ενα μικρο παραπονιαρικο παιδακι με παμπολες ελλειψεις, αλλα τι να καμω ;p
να το αφησω να αντικαταστησει την ζωη μου? να σκεφτομαι συνεχεια το πως θα ηταν αμα το ενα και αμα το αλλο.?
δε ξερω, ειμαι της λογικης του \"σημασια δεν εχει τι σου συμβαινει, αλλα το πως αντιδρας σε αυτο που σου συμβαινει\"
my humble bolt logic ;d
:))))))))))))))))))))))))
Μου αρεσετε:)))))))))))))))
Bolt, αυτή τη δύναμη προσπαθώ και εγω να βρω, αλλωστε παντα ήμουν ανθρωπος του \"από εδω και πέρα\" αλλα κάτι τελευταία μου χάλασε τη συνταγή...θα το βρω που θα μου πάει...
Δεν ξέρω παιδιά, έχω πάθει σοκ από τη συμπεριφορά των δικών μου. Δε με αγαπούν όπως θα ήθελα και όπως μου αξίζει στην τελική, δε μου στέκονται. Βέβαια, δε μπορείς να επιβάλεις αυτό που νιώθει ο άλλος αλλά όσο να \'ναι πονάει..Εγώ νιώθω παιδί πολύ συχνά.. Και τι ζητάει ένα παιδί? Αγάπη και αποδοχή άνευ όρων, έτσι ώστε να νιώσει ασφαλές. Κάτι που ποτέ δεν πήρα.:(
Θα σου πω ενα μικρο μυστικο Fleur ,
οσα πραγματα και δυναμεις χρειαζεσαι για την ζωη να εισαι κατι παραπανω απο ευτυχισμενη ειναι σε απιστευτα μεγαλες ποσοτητες ηδη μεσα σου :)
Και δεν ειναι μεσα σου καπου κρυμενες ή κλειδωμενες, απλα δεν φαινονται με την πρωτη ματια.
Οταν μαθεις να ζεις με αυτη την λογικη, μετα αρκετα πραγματα που θεωρεις δυσκολα για την ωρα θα σου φαινονται απλα αστεια τοτε..
Το παιχνίδι λογικής - συναισθήματος είναι περίεργη υπόθεση. Πολλές φορές καταλαβαίνεις με τη λογική σου κάποια πράγματα αλλά δεν παύουν να σε επηρεάζουν αρνητικά και να αντιδράς στρεσαρισμένα.
και εσυ μας αρεσεις....Quote:
Originally posted by keep_walking
:))))))))))))))))))))))))
Μου αρεσετε:)))))))))))))))