οτι ειχα να πω προς το παρον το ειπα.Quote:
Originally posted by dora-agxos
μην απαντας αν δεν εχεισ κατι να πεις.κρινε
Printable View
οτι ειχα να πω προς το παρον το ειπα.Quote:
Originally posted by dora-agxos
μην απαντας αν δεν εχεισ κατι να πεις.κρινε
Quote:
Originally posted by dora-agxos
στα λεω εκτος οδοντων αν με εχεις καταλαβει.κρινε
ναι αλλα αυτο δεν αφορα την σεπια.
μα λες οτι θυμηθηκες ξαφνικα ασχημα γεγονοτα κακοποιησης τα οποια ομως πριν δεν θυμοσουνα!! φυσικο ειναι να ειχες σοκαριστει στο καπακι της θυμησης.Quote:
Originally posted by sepia
Quote:
Originally posted by PETRAN
Καλά τώρα αυτό με τις \"απωθημένες τραυματικές μνήμες\" μιλάμε είναι μεγάλη μπαρούφα. Οι μόνες δύο περιπτώσεις μάλιστα( που έχουν εξετασθεί επιστημονικά στην Αμερική από experts ψυχολόγους στον τομέα της μνήμης) φτάσαν στο δικαστήριο με πολύ βαριά κατηγορία εναντίον του πατέρα από την κόρη του, που τον κατηγορούσε μετά από μια \"flashback ανάμνηση\" ότι είχε βιάσει και σκοτώσει την αδερφή της σε μια εκδρομή. Η κατηγορία ήταν πολύ βαριά και βασίζονταν καθαρά στην ξαφνική ανάμνηση της κοπέλας και αν νικούσε την δίκη ο πατέρας της θα πήγαινε για θάνατο.
πραγματικά το κειμένο σου ειναι πολύ βάσιμο..και σε ευχαριστώ...αύτο λέω και γώ γίνεται ή δεν γίνεται όμως??έχει η δεν έχει σ΄χεση με το κείμενο? γιατί πρίν 2 βδομάδες δεν μου φάνηκε και πολύ ψεύτικο...και πίστεψε με ότι δεν είχε μεσολαβήσει πρίν καμμία υπνοθεραπεία, ούτε βρισκόμουν σε τέτοια ψυχολογική διάθεση...είμαι βέβαιη ότι κάποια τα γεννά και η φαντασία μέσα σε όλο αυτό το \"πράμα\"..αλλά όλα μα στη δική μου περίπτωση έχουν βάσεις..που δυστυχώς είναι αληθινές...και πάντα ένα ψέμα κρύβειι μέσα του και αλήθεια...όποτε μπάρουφα δεν είναι...φρίκη σίγουρα, ναι..
τωρα αν αυτα τα γεγονοτα φταινε κ μονο αυτα για ολα τα προβληματα της ενηλικης ζωης σου, επιτρεψε μου να μην ειμαι σιγουρη!
Quote:
Originally posted by krino
οτι ειχα να πω προς το παρον το ειπα.Quote:
Originally posted by dora-agxos
μην απαντας αν δεν εχεισ κατι να πεις.κρινε
καλύτερα να μου τα πεί αύριο σώστα...δεν πειράζει...:)
εσένα ποιος σε έχει κακοποιήσει;
μα λες οτι θυμηθηκες ξαφνικα ασχημα γεγονοτα κακοποιησης τα οποια ομως πριν δεν θυμοσουνα!! φυσικο ειναι να ειχες σοκαριστει στο καπακι της θυμησης.
τωρα αν αυτα τα γεγονοτα φταινε κ μονο αυτα γιαολα τα προβληματα της ενηλικης ζωης σου, επιτρεψε μου να μην ειμαι σιγουρη! [/quote]
δεν φταίνε μόνο αυτά..αλλά τα υπόλοιπα δεν αρκόυν για κάποια χαρακτηριστικά και κάποιες ενέργειες που έχω κάνει...η για την πόρεια που έχει πάρει η ζωή μου..θα ήμουν καλύτερη...
Quote:
Originally posted by Sepia
Quote:
Originally posted by krino
οτι ειχα να πω προς το παρον το ειπα.Quote:
Originally posted by dora-agxos
μην απαντας αν δεν εχεισ κατι να πεις.κρινε
καλύτερα να μου τα πεί αύριο σώστα...δεν πειράζει...:)
δεν μου αρεσει να μιλαω χωρις να εχω την σκεψη μου συγκεντρωμενη.
Αλλωστε δεν ειναι κατι που θα το λυσεις ειτε σημερα ειτε αυριο.
Οπως επισης πολυ πιθανον να φαμε αρκετες νυχτες με ολη την παρεα εδω συζητωντας.....
Ευχαριστη παρεα ειμαστε και ολοι χαιρονται οταν ερχεται καποιος καινουριος να μοιραστει τις σκεψεις του.
:)
Quote:
Originally posted by krino
Quote:
Originally posted by Sepia
Quote:
Originally posted by krino
οτι ειχα να πω προς το παρον το ειπα.Quote:
Originally posted by dora-agxos
μην απαντας αν δεν εχεισ κατι να πεις.κρινε
καλύτερα να μου τα πεί αύριο σώστα...δεν πειράζει...:)
δεν μου αρεσει να μιλαω χωρις να εχω την σκεψη μου συγκεντρωμενη.
Αλλωστε δεν ειναι κατι που θα το λυσεις ειτε σημερα ειτε αυριο.
Οπως επισης πολυ πιθανον να φαμε αρκετες νυχτες με ολη την παρεα εδω συζητωντας.....
Ευχαριστη παρεα ειμαστε και ολοι χαιρονται οταν ερχεται καποιος καινουριος να μοιραστει τις σκεψεις του.
:)
:)
Quote:
Originally posted by janet
εσένα ποιος σε έχει κακοποιήσει;
janet με σοκάρεις...
Quote:
Originally posted by olgaki82
να ξερειςQuote:
Originally posted by Sepia
Quote:
Originally posted by janet
ή ποτέ ε;
η ποτέ....ίσως...ποιό είναι καλύτερο; να ξέρεις...ή να μην ξέρεις;
μάλλον στο \"να ξέρεις\" πάει ....
αν δεν εχετε διαβασει το θεμα της σεπιας μη λετε τιποτα αν αυτο ειναι δυνατο.ελπιζω να εισακουστω
α δεν ξέρεις;
και τότε πως ξερεις ότι σε κακοποιήσανε;
τζανετ εχει γραψει η κοπελα..σεπια ολα καλα θα πανε και θα δεις που θα περασουν ολα..στο χερι σου ειναι :)
petran να σε ρωτησω κατι?
λοιπον εστω οτι κανουμε το επομενο πειραμα. παιρνουμε ενα ατομο το οποιο ξερουμε 100% οτι ΔΕΝ εχει κακοποιηθει σεξουαλικα στην παιδικη ηλικια.
κ αρχιζω να προσπαθω να το πεισω οτι εχει κακοποιηθει. μπλα μπλα, σου συνεβει το κ το, δεν θυμασαι μεν, αλλα εχεις κακοποιηθει.
ας πουμε οτι το ατομο τελικα πειθεται. η εστω αρχιζει να αμφιβαλλει.
προφανως δεν θα ταραχτει ψυχολογικα?
χωρις να υπαρχει γεγονος κακοποιησης!
οk συγνώμη!!!Quote:
Originally posted by Sepia
Quote:
Originally posted by janet
εσένα ποιος σε έχει κακοποιήσει;
janet με σοκάρεις...
Quote:
Originally posted by lucifer
petran να σε ρωτησω κατι?
λοιπον εστω οτι κανουμε το επομενο πειραμα. παιρνουμε ενα ατομο το οποιο ξερουμε 100% οτι ΔΕΝ εχει κακοποιηθει σεξουαλικα στην παιδικη ηλικια.
κ αρχιζω να προσπαθω να το πεισω οτι εχει κακοποιηθει. μπλα μπλα, σου συνεβει το κ το, δεν θυμασαι μεν, αλλα εχεις κακοποιηθει.
ας πουμε οτι το ατομο τελικα πειθεται. η εστω αρχιζει να αμφιβαλλει.
προφανως δεν θα ταραχτει ψυχολογικα?
χωρις να υπαρχει γεγονος κακοποιησης!
1. πώς ξέρεις οτι δεν έχει κακοποιήθει, αφού δεν το θυμάται..
2. αν ο κάποιος τριγυρνά συνέχεια το θέμα σε κάποιο πρόσωπο για το πάρελθον, αυτοτραυματίζεται, χώρις η παρούσα ζώη του να δείχνει κάτι που να προκάλει τον αυτοτραυματισμό, έχει φοβίες που δεν εξηγούνται, κ.τ.λ...τότε κανείς δεν τον βάζει κάτω να τον αρχίσει στο μπλά μπλά και να τον πείσει ότι έχει κακοποιήθει...μόνος του το ψάχνει..
όποτε κάτι υπάρχει..
Εννοειται!Quote:
Originally posted by lucifer
petran να σε ρωτησω κατι?
λοιπον εστω οτι κανουμε το επομενο πειραμα. παιρνουμε ενα ατομο το οποιο ξερουμε 100% οτι ΔΕΝ εχει κακοποιηθει σεξουαλικα στην παιδικη ηλικια.
κ αρχιζω να προσπαθω να το πεισω οτι εχει κακοποιηθει. μπλα μπλα, σου συνεβει το κ το, δεν θυμασαι μεν, αλλα εχεις κακοποιηθει.
ας πουμε οτι το ατομο τελικα πειθεται. η εστω αρχιζει να αμφιβαλλει.
προφανως δεν θα ταραχτει ψυχολογικα?
χωρις να υπαρχει γεγονος κακοποιησης!
Θα διημιουργηθει false memory ! Το μυαλο δε μπορει να διαχωρισει μεσα μεσα αν κατι ειναι αληθινο ή οχι. Αυτο που το \"ενδιαφερει\" -και πρεπει και εμας να ενδιαφερει- ειναι η αντιδραση που θα εχεις με αυτη την σκεψη, ειτε ειναι αληθινη ειτε ειναι ψευτικη.
Αυτος ειναι και ο λογος που αισθανομαστε πραγματα οταν βλεπουμε ταινειες. Χαζοι δεν ειμαστε και ξερουμε οτι προκειται για καμερες, ηθοποιους και πολλα \"cuuuut!\" η σοκαριστικη σκηνη που βλεπουμε στην ταινεια , παρολα αυτα μια χαρα την ζουμε εντονα , ασχετα αμα ειναι ψευτικη.
Αυτο που μενει ειναι να εκπαιδευσουμε τον εαυτο μας να ενεργει αυτοματα πιο ΩΦΕΛΙΜΑ για εμας τους ιδιους σε τετοιες αντιδρασεις.
Quote:
Originally posted by Sepia
παQuote:
Originally posted by lucifer
petran να σε ρωτησω κατι?
λοιπον εστω οτι κανουμε το επομενο πειραμα. παιρνουμε ενα ατομο το οποιο ξερουμε 100% οτι ΔΕΝ εχει κακοποιηθει σεξουαλικα στην παιδικη ηλικια.
κ αρχιζω να προσπαθω να το πεισω οτι εχει κακοποιηθει. μπλα μπλα, σου συνεβει το κ το, δεν θυμασαι μεν, αλλα εχεις κακοποιηθει.
ας πουμε οτι το ατομο τελικα πειθεται. η εστω αρχιζει να αμφιβαλλει.
προφανως δεν θα ταραχτει ψυχολογικα?
χωρις να υπαρχει γεγονος κακοποιησης!
σεπια ειναι τραυματα,νιωθεις καλα ενω ισως δεν εισαι παλευεις με αυτο ενω δε θες.ειναι κατι π πρεπει να λυσεις χωρις να πιστευεις οτι πρεπει ουσιαστικα ειναι κατι π και εσυ και η ιδια αμφισβητεις δεν θες να υπαρχει στη ζωη σου.θα το βγαλεις
δεν εχω κατι αλλο να σου πω μονο πιστεψε με πως τιποτα δεν θα μεινει ετσι.
1. πώς ξέρεις οτι δεν έχει κακοποιήθει, αφού δεν το θυμάται..
2. αν ο κάποιος τριγυρνά συνέχεια το θέμα σε κάποιο πρόσωπο για το πάρελθον, αυτοτραυματίζεται, χώρις η παρούσα ζώη του να δείχνει κάτι που να προκάλει τον αυτοτραυματισμό, έχει φοβίες που δεν εξηγούνται, κ.τ.λ...τότε κανείς δεν τον βάζει κάτω να τον αρχίσει στο μπλά μπλά και να τον πείσει ότι έχει κακοποιήθει...μόνος του το ψάχνει..
όποτε κάτι υπάρχει..
πειραμα κανω. οποτε διαλεγω εγω τις παραμετρους του πειραματος.
(προφανως δεν αναφερομαι σε εσενα!)
θελω ενα ατομο που να μην εχει κακοποιηθει. παιρνω ενα τετοιο. θα μου πεις πως μπορω να ξερω με βεβαιοτητα το παρελθον καποιου?
αυτο ειναι ενα καλο ερωτημα. ε, ΕΣΤΩ οτι βρισκω ενα τετοιο ατομο! (σαν θεωρητικος μαθηματικος)
στο 2. οντως εχεις δικιο, αλλα ο στοχος του πειραματος μου ειναι αλλος.
το ερωτημα ουσιαστικα που θετω ειναι (εχει ξανατεθει στο παρελθον σε αυτο το φορουμ) αν τα δυσαρεστα συναισθηματα τα γεννα ενα γεγονος η ο τροπος που σκεφτομαστε ενα γεγονος.
η υποθεση που κανω ειναι οτι κυριως ειναι ο τροπος κ οχι το γεγονος καθεαυτο, οποτε σε περιπτωση που ενα ατομο που ΔΕΝ εχει κακοποιηθει, ΠΕΙΣΤΕΙ ΑΛΗΘΙΝΑ οτι εχει κακοποιηθει, θα νιωσει πολυ δυσαρεστα συναισθηματα, ΣΑΝ ΝΑ ειχε πραγματικα κακοποιηθει.
Quote:
Originally posted by lucifer
πειραμα κανω. οποτε διαλεγω εγω τις παραμετρους του πειραματος.
(προφανως δεν αναφερομαι σε εσενα!)
θελω ενα ατομο που να μην εχει κακοποιηθει. παιρνω ενα τετοιο. θα μου πεις πως μπορω να ξερω με βεβαιοτητα το παρελθον καποιου?
αυτο ειναι ενα καλο ερωτημα. ε, ΕΣΤΩ οτι βρισκω ενα τετοιο ατομο! (σαν θεωρητικος μαθηματικος)
στο 2. οντως εχεις δικιο, αλλα ο στοχος του πειραματος μου ειναι αλλος.
το ερωτημα ουσιαστικα που θετω ειναι (εχει ξανατεθει στο παρελθον σε αυτο το φορουμ) αν τα δυσαρεστα συναισθηματα τα γεννα ενα γεγονος η ο τροπος που σκεφτομαστε ενα γεγονος.
η υποθεση που κανω ειναι οτι κυριως ειναι ο τροπος κ οχι το γεγονος καθεαυτο, οποτε σε περιπτωση που ενα ατομο που ΔΕΝ εχει κακοποιηθει, πειστει αληθινα οτι εχει κακοποιηθει, θα νιωσει πολυ δυσαρεστα συναισθηματα, ΣΑΝ ΝΑ ειχε πραγματικα κακοποιηθει.
Οχι , καμμια σχεση.
Επεισες τον αλλον οτι κακοποιηθηκε πες και ειναι 40 ετων.Θα νοιωσει δυσαρεστα θα προσπαθησει να θυμηθει , θα το συνδυασει κλπ αλλα καμμια σχεση απο το να το κουβαλας 30 χρονια και να ειναι βιωμα σου!!!!!!!!
τα δυσαρεστα συναισθηματα τα γενναει ενος γεγονος που ισως εχουμε θαψει τοσο μα τοσο βαθει επειδη αν το επαναφερουμε στη μνημη αλλαζει τα παντα γυρω μας και μεσα μας.το θαβουμε σαν το χουμε ξεχασει και το ξεχναμε μεχρι να επανερθει ξαφνικα
μηχανισμος προστασιας για την ακριβεια. σαν τις κρισεις πανικου.
Quote:
Originally posted by keep_walking
Quote:
Originally posted by lucifer
πειραμα κανω. οποτε διαλεγω εγω τις παραμετρους του πειραματος.
(προφανως δεν αναφερομαι σε εσενα!)
θελω ενα ατομο που να μην εχει κακοποιηθει. παιρνω ενα τετοιο. θα μου πεις πως μπορω να ξερω με βεβαιοτητα το παρελθον καποιου?
αυτο ειναι ενα καλο ερωτημα. ε, ΕΣΤΩ οτι βρισκω ενα τετοιο ατομο! (σαν θεωρητικος μαθηματικος)
στο 2. οντως εχεις δικιο, αλλα ο στοχος του πειραματος μου ειναι αλλος.
το ερωτημα ουσιαστικα που θετω ειναι (εχει ξανατεθει στο παρελθον σε αυτο το φορουμ) αν τα δυσαρεστα συναισθηματα τα γεννα ενα γεγονος η ο τροπος που σκεφτομαστε ενα γεγονος.
η υποθεση που κανω ειναι οτι κυριως ειναι ο τροπος κ οχι το γεγονος καθεαυτο, οποτε σε περιπτωση που ενα ατομο που ΔΕΝ εχει κακοποιηθει, πειστει αληθινα οτι εχει κακοποιηθει, θα νιωσει πολυ δυσαρεστα συναισθηματα, ΣΑΝ ΝΑ ειχε πραγματικα κακοποιηθει.
Οχι , καμμια σχεση.
Επεισες τον αλλον οτι κακοποιηθηκε πες και ειναι 40 ετων.Θα νοιωσει δυσαρεστα θα προσπαθησει να θυμηθει , θα το συνδυασει κλπ αλλα καμμια σχεση απο το να το κουβαλας 30 χρονια και να ειναι βιωμα σου!!!!!!!!
Φυσικα για να απαντησω στον εαυτο μου εαν σε ζαλιζουν πχ πας σε εναν ψυχολογο που αρχισει και τα συνδεει ολα με μια κακοποιηση που του ανεφερες που μπορει να μη σημαινει πολλα πραγματα για σενα...αλλα αυτος να του δινει εξεχουσα σημασια και τελικα να σε επηρεαζει με αυτο τον τροπο να δωσεις εξεχουσα σημασια σε ενα ασημαντο γεγονος ειναι αλλο καπελο.
Quote:
Originally posted by lucifer
πειραμα κανω. οποτε διαλεγω εγω τις παραμετρους του πειραματος.
(προφανως δεν αναφερομαι σε εσενα!)
θελω ενα ατομο που να μην εχει κακοποιηθει. παιρνω ενα τετοιο. θα μου πεις πως μπορω να ξερω με βεβαιοτητα το παρελθον καποιου?
αυτο ειναι ενα καλο ερωτημα. ε, ΕΣΤΩ οτι βρισκω ενα τετοιο ατομο! (σαν θεωρητικος μαθηματικος)
στο 2. οντως εχεις δικιο, αλλα ο στοχος του πειραματος μου ειναι αλλος.
το ερωτημα ουσιαστικα που θετω ειναι (εχει ξανατεθει στο παρελθον σε αυτο το φορουμ) αν τα δυσαρεστα συναισθηματα τα γεννα ενα γεγονος η ο τροπος που σκεφτομαστε ενα γεγονος.
η υποθεση που κανω ειναι οτι κυριως ειναι ο τροπος κ οχι το γεγονος καθεαυτο, οποτε σε περιπτωση που ενα ατομο που ΔΕΝ εχει κακοποιηθει, πειστει αληθινα οτι εχει κακοποιηθει, θα νιωσει πολυ δυσαρεστα συναισθηματα, ΣΑΝ ΝΑ ειχε πραγματικα κακοποιηθει.
ναι το πίασα ...αλλά και τα πειράματα γίνονται με βάσιμα στοιχεία..δεν πάει έτσι..
και με βάζει σε τριπάκι αυτό...==μπόρει και να συμβαίνει..αλλά δεν μπορώ να το σκεφτώ...
βασικά η το πιστευέις και το αποδέχεσαι (αν γίνεται) η πάς για μούρλα να αμφισβιτείς μια ζώη αν έγινε ή όχι...η μήπως...και πάλι από την αρχή...αν και για αυτό προφανώς έρχεται το μετατραυματικό...για να πείστεις με τα μπούνια...
(σεπια)
τεσπα, σε καθε περιπτωση, στην ηλικια που εισουνα δεν ευθυνοσουνα για του παππου σου τα καμωματα, οποτε τουλαχιστον δεν υπαρχει κανενας απολυτως λογος να θεωρεις τον εαυτο σου υπευθυνο κ να εχεις ενοχες για ο,τι εγινε.
Quote:
αν τα δυσαρεστα συναισθηματα τα γεννα ενα γεγονος η ο τροπος που σκεφτομαστε ενα γεγονος.
Η παγιδα ειναι στο \"η\".
Δεν βλεπω λογω υπαρξης του και και τα δυο ισχυουν.
Εαν δεν γινει το γεγονος μπορει να μη σκεφτουμε κατι τετοιο και φυσικα αν γινει και δεν το σκεφτομαστε ειναι παλι σαν να μην εγινε.
μου κάυκε ο εγκέφαλος τώρα...νομίζω...
Quote:
Originally posted by lucifer
(σεπια)
τεσπα, σε καθε περιπτωση, στην ηλικια που εισουνα δεν ευθυνοσουνα για του παππου σου τα καμωματα, οποτε τουλαχιστον δεν υπαρχει κανενας απολυτως λογος να θεωρεις τον εαυτο σου υπευθυνο κ να εχεις ενοχες για ο,τι εγινε.
Αυτο ειναι το μονο σιγουρο Σεπια...δε εχω εμπειρια απο τετοιου ειδους βαναυση κακοποιηση και φανταζομαι θα ειναι ιδιαιτερα σκληρο να αντιμετωπιζεις κατι τετοιο , αλλα σιγουρα δεν φταις.
Προσπαθησε οσο μπορεις να δεις την ζωη με διαφορετικη γωνια και σιγουρα προβληματα θα υπαρχουν παντα.
Μην πεφτεις στην παγιδα να τρεχεις στην μνημη σου και να τα συνδεεις ολα με αυτο το δυσαρεστο-βαναυσο γεγονος.
Ετσι πιστευω τουλαχιστον.
οντως σε αυτο συμφωνω μαζι σου. (το διατυπωσες καλυτερα ετσι)Quote:
Originally posted by keep_walking
Quote:
αν τα δυσαρεστα συναισθηματα τα γεννα ενα γεγονος η ο τροπος που σκεφτομαστε ενα γεγονος.
Η παγιδα ειναι στο \"η\".
Δεν βλεπω λογω υπαρξης του και και τα δυο ισχυουν.
Εαν δεν γινει το γεγονος μπορει να μη σκεφτουμε κατι τετοιο και φυσικα αν γινει και δεν το σκεφτομαστε ειναι παλι σαν να μην εγινε.
εχω παλι νομιζω πως η ψυχολογια σου καθοριζεται απο αυτο που σκεφτεσαι εγινε δεν εγινε.περιπου οπως στο παραδειγμα του θριλερ και τους ηθοποιους..οποτε αν το πιστευεις το σιγουρο ειναι οτι σε ενοχλει και αρα το θεμα που τιθεται ειναι τι ειδουσ βοηθεια χρειαζεσαι.αν σου προκαλει αρνητικα συνασθηματα τοτε μαλλον πας για καταθλιψη..αν σου προκαλει περιεργες και τρομακτικες σκεψεις πας για σχιζοφρενεια..στη 2 περιπτωση οταν καθαρισει το μυαλο σου και καταλαβεις οτι ηταν ψευτικη μνημη τοτε ολα οκ δλδ μαλλον το ξεπερνας στην πρωτη χρειαζεσαι αντικαταθλιπτικα..επαναλαμ βανω εγινε δεν εγινε..
αν γινει και δεν το σκεφτομαστε ειναι παλι σαν να μην εγινε.
κάπου εκεί ομώς έρχεται το ασυνείδητο...πού επηρεάζει το συνηδειτό...
άρα το πείραμα απλώς δεν μπορεί να συμβεί. γιατί αν κάποιος έχει μια τραυματική εμπειρία κάπου φαίνεται. δεν μπορείς να τον πείσεις οτι την έχει.και ακόμα αν του γενήσει δυσάρεστα συναισθήματα και προς στιγμήν το πιστέψει,σίγουρα δεν θα του γενήσει φοβίες.γιάτι το πείραμα ξεκινά με γεγονός οτι δεν έχει κακοποιηθεί.
α οσον αφορα το γεγονος και το πως το σκεφτομαστε εχει να κανει και με το ειδος του ανθρωπου που εισαι.αν εισαι πιο σκλιρος και εχει γινει τοτε μπορει και να πεις χεστηκα αλλιωσ αν εισαι πολυ συναισθηματικος θα σου φανει πολυ βαρυ.αρα μεγαλο ερωτημα ειναι μπας και πρεπει οι πιο ευαισθητοι τελοσαντων της κοινωνιας να προστατευονται μηπως και τουσ τυχει καμια μαλακια?η ειναι φασιστικο να αλλαξεις το τροπο που σκεφτεται ο καθενας και αρα τον αφηνεις να τον παρει απο κατω και δεν ξερεις σε ποσσο κακο θα του βγει?
Quote:
Originally posted by keep_walking
Quote:
Originally posted by lucifer
(σεπια)
τεσπα, σε καθε περιπτωση, στην ηλικια που εισουνα δεν ευθυνοσουνα για του παππου σου τα καμωματα, οποτε τουλαχιστον δεν υπαρχει κανενας απολυτως λογος να θεωρεις τον εαυτο σου υπευθυνο κ να εχεις ενοχες για ο,τι εγινε.
Αυτο ειναι το μονο σιγουρο Σεπια...δε εχω εμπειρια απο τετοιου ειδους βαναυση κακοποιηση και φανταζομαι θα ειναι ιδιαιτερα σκληρο να αντιμετωπιζεις κατι τετοιο , αλλα σιγουρα δεν φταις.
Προσπαθησε οσο μπορεις να δεις την ζωη με διαφορετικη γωνια και σιγουρα προβληματα θα υπαρχουν παντα.
Μην πεφτεις στην παγιδα να τρεχεις στην μνημη σου και να τα συνδεεις ολα με αυτο το δυσαρεστο-βαναυσο γεγονος.
Ετσι πιστευω τουλαχιστον.
έχετε δικίο..απλά πέρασαν μόλις 2 βδομάδες...δεν γίνεται να μην το σκέφτομαι...το μετατραυματικό στρες σε πείθει οτι είναι αλήθεια.και είναι λίγο ακατανόητο..για το μετά πιστεύω θα το σκεφτώ μετά..
Quote:
Originally posted by Sepia
Quote:
Originally posted by PETRAN
Καλά τώρα αυτό με τις \"απωθημένες τραυματικές μνήμες\" μιλάμε είναι μεγάλη μπαρούφα. Οι μόνες δύο περιπτώσεις μάλιστα( που έχουν εξετασθεί επιστημονικά στην Αμερική από experts ψυχολόγους στον τομέα της μνήμης) φτάσαν στο δικαστήριο με πολύ βαριά κατηγορία εναντίον του πατέρα από την κόρη του, που τον κατηγορούσε μετά από μια \"flashback ανάμνηση\" ότι είχε βιάσει και σκοτώσει την αδερφή της σε μια εκδρομή. Η κατηγορία ήταν πολύ βαριά και βασίζονταν καθαρά στην ξαφνική ανάμνηση της κοπέλας και αν νικούσε την δίκη ο πατέρας της θα πήγαινε για θάνατο.
πραγματικά το κειμένο σου ειναι πολύ βάσιμο..και σε ευχαριστώ...αύτο λέω και γώ γίνεται ή δεν γίνεται όμως??έχει η δεν έχει σ΄χεση με το κείμενο? γιατί πρίν 2 βδομάδες δεν μου φάνηκε και πολύ ψεύτικο...και πίστεψε με ότι δεν είχε μεσολαβήσει πρίν καμμία υπνοθεραπεία, ούτε βρισκόμουν σε τέτοια ψυχολογική διάθεση...είμαι βέβαιη ότι κάποια τα γεννά και η φαντασία μέσα σε όλο αυτό το \"πράμα\"..αλλά όλα μα στη δική μου περίπτωση έχουν βάσεις..που δυστυχώς είναι αληθινές...και πάντα ένα ψέμα κρύβειι μέσα του και αλήθεια...όποτε μπάρουφα δεν είναι...φρίκη σίγουρα, ναι..
Εννοείς ότι είχες μια ανάμνηση-αναλαμπή που δεν την είχες πιο πριν? Κοίτα, δεν ξέρω τι έχεις περάσει σε παιδική ηλικία. Όμως σε όλες μα όλες τις περιπτώσεις πoυ έχουν εξεταστεί επιστημονικά μέχρι τώρα, είναι στανταρ ότι \"κατασκευάζονται\" στο μυαλό του ατόμου αυτά τα σενάρια-εικόνες, έτσι-τσακ-μπαμ, όπως ακριβώς στα όνειρα. Οι περισσότερες από αυτές τις λεγόμενες \"απωθημένες μνήμες-αναλαμπές\" είναι ουσιαστικά διαυγείς φαντασιώσεις με πράγματα που το άτομο θα \"ήθελε/ενδιαφέρονταν/πίστευε\" να είναι έτσι και που του έρχονται κομμένες και ραμμένες στην συνείδηση. Δεν έχει αποδειχτεί ποτέ μα ποτέ ότι υπάρχουν \"απωθημένες μνήμες\". Αυτό το πράγμα είναι έννοια από την ψυχοδυναμική ψυχολογία του 1890, και όπως και άλλες έννοιες της ψυχοδυναμικής ψυχολογίας, πέρασε στην λαική σοφία, σε ταινίες, στην τέχνη, στα media, πράγμα που κάνει μερικούς σύγχρονους ψυχολόγους και σύμβουλους ψυχικής υγείας να \'βγάζουν λεφτά από αυτό\" (επειδή αρέσει όλο αυτό το concept στον κόσμο των \"υπογειων υποσυνείδητων δυνάμεων που προκαλούν και διατηρούν προβληματικές καταστάσεις αν με καταλαβαίνεις). \"Έχεις έντονο στρες/κατάθλιψη? θα είναι η υποσεινήδητη απωθημένη μνήμη που πρέπει να έρθει στην επιφάνεια. Ο υποσυνείδητος δρόμος προς την ίαση σε 5 ημέρες\" και άλλα τέτοια.
Τέτοιες σύνθετες εικόνες και \"ιστορίες\" μπορεί να έχεις σε περιπτώσεις υπερ-δραστηριότητας (αλκοολ, διασκεδαση, σεξ, χορός) η υπο-δραστηριότητας (χαλάρωση, λίγο πριν τον ύπνο κλπ.) αλλά και σε άσχετες διάφορες καταστάσεις που υπάρχει συνεχής ερεθισμός (π.χ. στο ντουζ) και δεν πάει να πει με τίποτα ότι αυτές οι εμπειρίες είναι όντως αληθινές μνήμες.
Κατά την γνώμη μου, αν όντως αισθάνεσαι άσχημα για κάποια παρελθοντικά γεγονότα η πραγματικά θυμάσαι ότι έχεις κακοποιηθεί (δηλαδή με κανονικές αναμνήσεις όχι \"απωθημένες\"), τότε είναι καλύτερο να πας σε ένα ψυχολόγο να μιλήσεις γι αυτό. Συνήθως, όταν μιλάς γι αυτό, το απομυθωποιείς, το ξανα-φαντάζεσαι, το ξανα-ζείς, το επαν-ερμηνεύεις με τον ψυχολόγο, τότε αυτό αποδυναμώνεται σταδιακά. Αν έχεις άσχημα προβλήματα (π.χ. διαταραχή άγχους η κατάθλιψη κλπ.) τώρα και νομίζεις ότι ευθύνονται δήθεν υποσυνείδητες παρελθοντικές απωθημένες μνήμες, είναι καλύτερο να πας σε ένα ψυχολόγο και να μιλήσεις για τα προβλήματα-πρώτα τώρα- και για σένα γενικότερα. Οι παρελθοντικές καταστάσεις δεν κρύβουν από μόνες τους την λύση. Πάντα εμείς έχουμε την λύση και τα κλειδιά της θεραπείας μας. Το παρελθόν και το μέλλον στα θεραπευτικά πλαίσια πρέπει να γίνεται πάντα σε συνάρτηση με εμάς όχι για να τα μηρυκάζουμε. και δεν χρειάζεται να βγει καμια απωθημένη μνήμη γι αυτό.
Just my 2 cents :)
Quote:
Originally posted by lucifer
petran να σε ρωτησω κατι?
λοιπον εστω οτι κανουμε το επομενο πειραμα. παιρνουμε ενα ατομο το οποιο ξερουμε 100% οτι ΔΕΝ εχει κακοποιηθει σεξουαλικα στην παιδικη ηλικια.
κ αρχιζω να προσπαθω να το πεισω οτι εχει κακοποιηθει. μπλα μπλα, σου συνεβει το κ το, δεν θυμασαι μεν, αλλα εχεις κακοποιηθει.
ας πουμε οτι το ατομο τελικα πειθεται. η εστω αρχιζει να αμφιβαλλει.
προφανως δεν θα ταραχτει ψυχολογικα?
χωρις να υπαρχει γεγονος κακοποιησης!
Έχει γίνει αυτό. Όχι σε ελεγχόμενο πείραμα φυσικά γιατί ια ήταν λίγο ανήθικο! Σε δήθεν \"θεραπευτικές περιπτώσεις υπνωσης\". Το άτομο ξαφνικά του έρχονται καταστάσεις και μνήμες που δήθεν δεν θυμοταν πριν. Τελικά όλες μα όλες αποδεικνύονται ότι είναι κατασκευές του ατόμου. Έχει και σχέση με το concept του\"suggestibility\". μερικά άτομα είναι πολύ ευαίσθητα και ανοιχτά σε συγκεκριμένες εξωτερικές πληροφορίες οπότε και μπορούν να επηρεαστούν πολύ εύκολα.
http://en.wikipedia.org/wiki/Suggestibility
Είναι ακριβώς όπως και στις περιπτώσεις προηγούμενων ζωών που το άτομο λέει ότι ήταν άραβας στην αυλή του χαλίφη και κατά την διάρκεια της ύπνωσης πετούσε αραβικές ατάκες και με λίγο παραπάνω λεπτομερειακό ψάξιμο βρίσκεται ότι το άτομο διάβαζε την ιστορία που περιέγραφε σε ένα παιδίκό βιλίο μικρός. Φυσικά τα δήθεν \"αραβικά\" είναι μια γλώσσα που δεν υπάρχει αλλά που απλά ακούγεται-σαν αραβικά!(αληθινό γεγονός μεταξύ όλων των περιπτώσεων ύπνωσης που έχουν μελετηθεί επιστημονικά). Φυσικά και τα θυμόταν όλα αυτά κανονικά, δεν ήταν απωθημένες μνήμες ούτε μνήμες από προηγούμενες ζωές. Μόλις λέγαν στο άτομο για το παιδικό βιβλίο αμέσως το θυμόταν. Απλά δίσταζε να κάνει την σύνδεση! Μερικές φορές οι άνθρωποι έχουν ανάγκη να πιστέψουν σε υποσυνείδητες δυνάμεις, θεούς, δαίμονες, προηγούμενες ζωές, κάρμα, συνωμοσίες-πες το όπως θες-για να βρουν μια αιτιολόγηση σε όλα τα κακά η όλα τα καλά που τους συμβαίνουν.
Το χειρότερο όμως ξέρεις πιο είναι? Είναι αυτό ακριβώς που είπες! Ότι επειδή το άτομο τα πιστεύει ακράδαντα, μπορεί να πάθει μετα-τραυματική διαταραχή άγχους από την δήθεν απωθημένη μνήμη που ο ίδιος δήθεν ανακάλεσε και πίστευε! Έχει γίνει πολλές φορές δυστυχώς. Γί αυτό όλοι λένε ότι ΜΑΚΡΙΑ από αυτά. Γιατί όχι μόνο είναι μπαρούφες και δεν έχουν καμια επιστημονική βάση, αλλά μπορούν να γίνουν και πολύ επικίνδυνα για το ίδιο το άτομο.
Για όσους έχουν κουράγια να διαβάζουν...
The Myth Of Repressed Memory
http://faculty.washington.edu/eloftus/Articles/Cosmo.html
Τα εξήγησες μια χαρά Petran.Άρα οι φημισμένοι μηχανισμοί άμυνας του Εγώ,όπως repression,denial and suppression αμφισβητούνται από τη σύγχρονη επιστημονική κοινότητα,αν κατάλαβα καλά,ε;Quote:
Originally posted by PETRAN
Καλά τώρα αυτό με τις \"απωθημένες τραυματικές μνήμες\" μιλάμε είναι μεγάλη μπαρούφα. Οι μόνες δύο περιπτώσεις μάλιστα( που έχουν εξετασθεί επιστημονικά στην Αμερική από experts ψυχολόγους στον τομέα της μνήμης) φτάσαν στο δικαστήριο με πολύ βαριά κατηγορία εναντίον του πατέρα από την κόρη του, που τον κατηγορούσε μετά από μια \"flashback ανάμνηση\" ότι είχε βιάσει και σκοτώσει την αδερφή της σε μια εκδρομή. Η κατηγορία ήταν πολύ βαριά και βασίζονταν καθαρά στην ξαφνική ανάμνηση της κοπέλας και αν νικούσε την δίκη ο πατέρας της θα πήγαινε για θάνατο.
Τελικά, πολύωρο μνημονικό τεστινγκ απο τους ψυχολόγους στην κοπέλα οδήγησε σε πάρα πολλές αντιθέσεις, και μεταξύ των \"μνημονικών ανακλήσεων\" της και σε σχέση με την δολοφονία της αδερφής της εκείνη την περίοδο (όντως δολοφονήθηκε αλλά από άλλο άτομο τελικά). Π.χ. η κοπέλα είχε πάρα πολύ έντονη την εικόνα του ήλιου πίσω από τον πατέρα της ενώ κρατούσε την πέτρα πάνω από το κεφάλι της αδερφής της. Και όμως, η κοπέλα δάκρυζε κάθε φορά που θυμόταν το περιστατικό και έλεγε πράγματα του τύπου \"ήταν ότι πιο φρικτό μπορεί να ζήσει ένα παιδί\" και όλα αυτά μέσα σε λυγμούς.
Μετά από πολλά αντικρουόμενα στοιχεία, η κοπέλα ομολόγησε ότι λίγο πριν της \"έλθει η φλασιά\" έκανε κλινική \"υπνοθεραπεία\" στην οποία είδε την έντονη εικόνα του πατέρα της να κρατάει μια πέτρα μπροστά από τον ήλιο και να σκοτώνει την αδερφή της. Φυσικά η \"μνήμη\" δεν ήταν \"μνήμη\" αλλά φαντασίωση της κοπέλας που έγινε \"false memory\". Όλες οι περιπτώσεις μέχρι τώρα-μέσω ύπνωσης όπως και ελεύθερων συνειρμών- το μόνο που έχουν δείξει είναι ότι το μυαλό σε καταστάσης \"Χαλάρωσης-ημι-ύπνωσης\" μπορεί να δημιουργεί πολύ έντονες σαν-R.E.M σύνθετες εικόνες και ιστορίες που το άτομο μπορεί να τις νομίζει ότι όντως τις έζησε (ότι είναι μνήμες). Αυτό που συνήθως συμβαίνει είναι ότι το άτομο μπορεί όντως να μην πέρασε μια καλή παιδική ηλικία με τον πατέρα της ξέρω γω, οπότε σε τέτοιες καταστάσεις-όπως ακριβώς και σε ένα όνειρο- το μυαλό δημιουργεί σχετικές ακραίες ιστορίες (π.χ. εναντίον του πατέρα που παρουσιάζεται σαν δολοφόνος).
Μην τα πιστεύετε αυτά τα πράγματα. Έτσι και αλλιώς δεν βοηθάνε καθόλου θεραπευτικά.
Συμφωνώ με ΠΕΤΡΑΝ.
Ακόμα κι αν όντως υπήρξε το τραυμτικό γεγονός, είναι πολύ πιο \"οικονομικό\" από άποψη χρόνου να το δουλέψεις. Μπορείς όπως λέει ο πετραν να το ξανα-ζήσεις και να το διαπραγματευτείς μέσα στη θεραπεία με διαφορετικό τρόπο από εκείνον του παρελθόντος.
Αρκετά είναι τα γεγονότα που μας μοιάζουν φοβερά και τρομερά όταν είμαστε 3, 5, 15 χρονών, τα οποία στη συνέχεια καταχονιάζουμε σε μια γωνιά του μυαλού και δε τα ξαναπειράζουμε. Εάν έχουν λόγο να επανέλθουν στην επιφάνεια, έρχονται σε μια νέα συνθήκη της ζωής μας, που έχουμε τα εφόδια να τα αντιμετωπίσουμε διαφορετικά, να τα εκλογικεύσουμε, ή να τα φέρουμε στη θεραπεία μας.
Δεν πιστεύω ότι βοηθά σε κάτι να τα \"δούμε\" ή να τα κατασκευάσουμε, ή να τα ανακαλέσουμε παραποιημένα, ακόμα κι αν είναι για κάτι τόσο μεγάλο όσο η κακοποίηση για παράδειγμα. Κι αυτό, επειδή, τελικά μικρή σημασία έχει το γεγονός το ίδιο, και μεγάλη το τι μας έκανε να νιώσουμε και να σκεφτούμε, που το έκανε τόσο τραυματικό.
ωραιά, πολύ επικοδομιτικά τα 4 τελευταία ποστ..αλλά νομίζω οτι στη δική μου περίπτωση δεν βοηθάνε ιδιαίτερα...γιατί δεν νομίζω ότι πρέπει να ξαναμπώ στο τρυπάκι οτι όλο αυτό είναι ψέμα..γιατί ήμουν σε αυτό το τρυπάκι πρίν...και τώρα υποτίθετε πως βγήκα.προφάνως όλοι μιλάτε για το άρθρο και όχι για την δική μου περίπτωση που το ανέβασα.για όσους δεν έχουν διαβάσει την ιστορία μου.Πετραν όχι δεν είχα μια άναμνηση αναλαμπη κάποιου γεγονότος.Ειχα απέχθια για τους ηλικιωμένους, χωρίς να γνωρίζω το λόγο.συχαίνομουν να πίασω χειρολαβη σε λεωφορείο αν την έχει πιάσει πριν γέρος. δεν είχα φυσιολογική σεξουαλική ζωή(δεν έχω κάνει σχέση με αγάπες, έρωτες, λουλούδια).Ολα αυτά τα χρόνια ανέφερα πάντα τον παππού μου σε πρόσωπα και συζητήσεις, χωρίς προφανή λόγο. και πάντα όταν τον ανέφερα, τον χαρακτήριζα με πολλά πολλά αρνητικά στοιχεία.και άλλα πολλά...πολλά...Ολα αυτά τα πολλά αποφάσισα να πάω να τα πώ σε ένα ψυχολόγο λοιπόν πριν 3 μήνες.Και απο κει ξέκινησε όλο αυτο.Στο ψυχολόγο έλεγα απλώς ό, τι θυμάμαι απο τα παιδικά μου χρόνια με εκείνον.καλοκαίρια, ιστορίες κ.τ.λ.Δεν με πίεσε και δεν υπονόησε ποτε σεξουαλική κακοποιήση για να με κάνει να το πιστέψω..Συν του ότι θυμόμουν και κάποια ολοκληρωμένα γεγονότα τα οποία απλώς δεν ήταν και τόσο φυσιολογικα για σχέση εγγονής-παππού.Μηδαμινά, αλλα όχι φυσιολογικα. Επειδή λοιπόν όλο αυτο ήρθε στην επιφάνεια, το σκεφτόμουν και σπίτι μου.Αρχισαν σιγά σιγά τα flashback.Μεχρι που έπαθα και το μετατραυματικό στρες. (ΑΝ ΙΣΧΥΕΊ ΤΕΛΙΚΆ ΟΤΙ ΥΦΊΣΤΑΤΑΙ ΣΑΝ ΌΡΟΣ ΚΑΙ ΣΑΝ ΔΙΑΔΙΚΆΣΙΑ) .Και όλο αυτο το γράφω τώρα για να μην είμαστε και τόσο κάθετοι ο΄τι δεν μπορεί να συμβεί..Γιατί το μετατραυματικό στρές έχει αποδείχθει επιστιμονικά. Δεν ξέρω με μπερδέψατε λιγάκι. Γιατι όντως το έζησα. Τωρα αν είναι όλα γένημα του μυαλού μου..τότε...και πάλι τα πράματα δεν πάνε καλά...πάνε χειρότερα μαλλόν..
Quote:
Originally posted by Sepia
ωραιά, πολύ επικοδομιτικά τα 4 τελευταία ποστ..αλλά νομίζω οτι στη δική μου περίπτωση δεν βοηθάνε ιδιαίτερα...γιατί δεν νομίζω ότι πρέπει να ξαναμπώ στο τρυπάκι οτι όλο αυτό είναι ψέμα..γιατί ήμουν σε αυτό το τρυπάκι πρίν...και τώρα υποτίθετε πως βγήκα.προφάνως όλοι μιλάτε για το άρθρο και όχι για την δική μου περίπτωση που το ανέβασα.για όσους δεν έχουν διαβάσει την ιστορία μου.Πετραν όχι δεν είχα μια άναμνηση αναλαμπη κάποιου γεγονότος.Ειχα απέχθια για τους ηλικιωμένους, χωρίς να γνωρίζω το λόγο.συχαίνομουν να πίασω χειρολαβη σε λεωφορείο αν την έχει πιάσει πριν γέρος. δεν είχα φυσιολογική σεξουαλική ζωή(δεν έχω κάνει σχέση με αγάπες, έρωτες, λουλούδια).Ολα αυτά τα χρόνια ανέφερα πάντα τον παππού μου σε πρόσωπα και συζητήσεις, χωρίς προφανή λόγο. και πάντα όταν τον ανέφερα, τον χαρακτήριζα με πολλά πολλά αρνητικά στοιχεία.και άλλα πολλά...πολλά...Ολα αυτά τα πολλά αποφάσισα να πάω να τα πώ σε ένα ψυχολόγο λοιπόν πριν 3 μήνες.Και απο κει ξέκινησε όλο αυτο.Στο ψυχολόγο έλεγα απλώς ό, τι θυμάμαι απο τα παιδικά μου χρόνια με εκείνον.καλοκαίρια, ιστορίες κ.τ.λ.Δεν με πίεσε και δεν υπονόησε ποτε σεξουαλική κακοποιήση για να με κάνει να το πιστέψω..Συν του ότι θυμόμουν και κάποια ολοκληρωμένα γεγονότα τα οποία απλώς δεν ήταν και τόσο φυσιολογικα για σχέση εγγονής-παππού.Μηδαμινά, αλλα όχι φυσιολογικα. Επειδή λοιπόν όλο αυτο ήρθε στην επιφάνεια, το σκεφτόμουν και σπίτι μου.Αρχισαν σιγά σιγά τα flashback.Μεχρι που έπαθα και το μετατραυματικό στρες. (ΑΝ ΙΣΧΥΕΊ ΤΕΛΙΚΆ ΟΤΙ ΥΦΊΣΤΑΤΑΙ ΣΑΝ ΌΡΟΣ ΚΑΙ ΣΑΝ ΔΙΑΔΙΚΆΣΙΑ) .Και όλο αυτο το γράφω τώρα για να μην είμαστε και τόσο κάθετοι ο΄τι δεν μπορεί να συμβεί..Γιατί το μετατραυματικό στρές έχει αποδείχθει επιστιμονικά. Δεν ξέρω με μπερδέψατε λιγάκι. Γιατι όντως το έζησα. Τωρα αν είναι όλα γένημα του μυαλού μου..τότε...και πάλι τα πράματα δεν πάνε καλά...πάνε χειρότερα μαλλόν..
Καλημέρα σέπια,
Στο προηγούμενο ποστ, απάντησα σ αυτό που είπε ο πετραν αρχικά, τώρα διάβασα συνολικά το θρεντ.
Δεν αναφερόμουν στο δικό σου βίωμα, ούτε έχω λόγο να αμφιβητήσω ότι ανακάλυψες κάτι. Αυτό που αναφέρεις, θα σου δωσε εξήγηση για όλα αυτά που περιγράφεις.
Από εδώ και πέρα, πώς βλέπεις τα πράγματα;
Καλημερα λοιπον,
σημερα ξελαμπικαρησα καπως, οποτε ας πω δυο λογια.
Καταρχην δεν θα μπω σε θεωριες αν αυτα που διαβασα ισχυουν η οχι.
Αλλωστε δεν συνηθιζω να διαβαζω τις θεωριες των ψυχολογων και δεν ασχολουμε με τις ερευνες τους.
Θεωρω οτι πρωτο ζητημα οτι ολη αυτη η υποθεση δεν ειναι απαραιτητο να την συζητησεις με ατομα που δεν διαθετουν μια ικανοτητα να ερθουν στη θεση σου, ετσι σε αυτη τη φαση η συζητηση με τον ψυχολογο σου ειναι η σωστη κατευθυνση, μεινε εκει.
Δευτερον θα πρεπει να δουλεψεις το θεμα της απενοχοποιησης, το σεξ δεν ειναι κατι το βρωμικο, ειναι ευχαριστηση αρκει να γινεται κατω απο σωστες συνθηκες. Φαινεται οτι με ενα τροπο το βιωσες δυσαναλογα απο οσο μπορεις να χωνεψεις να το πω κομψα.... το βιωσες ομως και αυτο ξερεις, πισω δεν γυρνα, αντιθετα εμεις πρεπει να παμε μπροστα και μαλιστα με σωστα εργαλεια.
Δεν φταις εσυ για οτι βιωσες και αυτο πρεπει επισης να χωνεψεις σιγα σιγα.....
επισης δεν εχεις κατι να δηλωσεις σε καποιον, ουτε πρεπει να σε ενδιαφερει αν θα γινεις πιστευτη η οχι.
Βεβαια γνωριζω οτι η αναγκη της αποδοχης των σκεψεων που σε τυρανανε ειναι σημαντικη, ωστοσο αυτη την στιγμη η μετατραυματικη σου διαδικασια ειναι σε ενταση καλο να το αποφυγεις.
Ισως αργοτερα αν αλλαξουν οι συνθηκες και βρεθεις σε αλλο περιβαλλον που να νιωθεις ασφαλεια να μπορεις να το ανοιξεις και να παρεις την αποδοχη / κατανοηση που σου ειναι απαραιτητη.
Εν κατακλειδι,
πιστευω οτι πρεπει να συνεχισεις το σκαψιμο, ακομα και αν ειναι επιπονο.
Εχεις θεμα και μαλιστα ισχυρου σοκ, το οποιο σε εμποδιζει να απολαυσεις την ζωη σου.
Οχι ομως κατι που δεν λυνεται, μπορεις να το δουλεψεις και συντομα να αρχιζεις να χαιρεσαι την ζωη σου
οπως ακριβως την επιθυμεις.
Μεχρι στιγμης με οσα εχεις γραψει,
μεχρι εδω μπορω να φτασω....
σου ευχομαι καλο ταξιδι.
:)