δεν ξέρω ένα τρόπο ψάχνω.....καμιά ιδέα??
Printable View
δεν ξέρω ένα τρόπο ψάχνω.....καμιά ιδέα??
ΛΟΙΠΟΝ ΧΡΙΣΤΙΝΑ, ΠΑΡΕ ΤΗΝ ΑΠΟΦΑΣΗ ΝΑ ΠΑΣ ΣΕ ΚΑΠΟΙΟΝ ΕΙΔΙΚΟ ΚΑΙ ΜΗΝ ΤΑΛΑΙΠΩΡΗΣΑΙ ΑΛΛΟ ΜΕ ΑΥΤΟΥ ΤΟΥ ΕΙΔΟΥΣ ΤΙΣ ΣΚΕΨΕΙΣ! ΜΗΝ ΠΑΡΕΙΣ ΑΠΟ ΜΟΝΗ ΣΟΥ ΚΑΠΟΙΟ ΑΝΤΙΚΑΤΑΘΛΙΠΤΙΚΟ ΦΑΡΜΑΚΟ ΓΙΑΤΙ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΠΑΣΧΕΙΣ ΚΑΙ ΑΠΟ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΦΟΒΙΑ! ΠΕΡΙΜΕΝΩ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ...
Ίσως να έψαχνες να βρεις τι σου δίνει όλο αυτό... αλλά και απο τι σε γλιτώνει. Τι βρίσκεις εκεί και απο τι ξεφεύγεις. Όχι μόνο με τη λογική αλλά και με την καρδιά.
Προσωπική μου ιδέα, δεν ξέρω αν κάνει σε σένα.
κοινωνική φοβία? δεν ξέρω αλλά δεν θα το έλεγα, η αλήθεια είναι ότι αποφεύγω τις πολλές κοινωνικές συναναστροφές τελευταία,αλλά όταν τυχαίνει και βρίσκομαι σε παρέα, περνάω πολύ καλά, συμμετέχω και είμαι εκεί.
Φοίβη μου, το σκέφτομαι πολλές φορές από το τι με γλιτώνει και δεν έχω καταφέρει να βρω απάντηση. για αυτό και αφήνω ένα περιθώριο απλής τεμπελιάς ή βαρεμάρας.
Τη λύση του ειδικού τη σκεφτομαι καιρό τώρα, αλλά επειδή έχω ανάγκη ενός άμεσου ξεμπλοκαρίσματος -αν αυτό είναι εφικτό- το ψάχνω μόνη και τώρα με σας.
Θα τη βρεις την απάντηση όταν θα είσαι έτοιμη να την ακούσεις. Είμαι σίγουρη για αυτό.
Φοίβη με μπέρδεψες τώρα. είναι ολοφάνερο αυτό που προκαλεί αυτή τη συμπεριφορά και εγώ δεν μπορώ να το δω?
Όχι δεν είναι ολοφάνερο. Όχι σε μένα τουλάχιστον.Αλλά απο δική μου εμπειρία ξέρω οτι όταν τελικά θα το δεις, ίσως πεις : \"Μα καλά?Ήταν μπροστά στη μύτη μου τόσο καιρό και δεν το βλεπα?\"
Ίσως.
Η αλήθεια είναι ότι είμαι άνθρωπος που λειτουργεί καλύτερα υπό πίεση. Δηλαδή υπήρξαν περίοδοι στη ζωή μου που δούλευα στον ιδιωτικό τομέα με τρελους ρυθμούς και παράλληλα διάβαζα, έβγαινα. Τώρα που τα πράγματα έχουν χαλαρώσει αντί να το εκμεταλλετώ, βουλιάζω.
Η μαμά μου, μου είχε πει κάποτε \"εσύ μπορείς να επιβιώσεις και να σωθείς σε μια φουρτουνιασμένη θάλασσα και να πνιγείς σε απόλυτη ηρεμία\"
Ο καλός ο καπετάνιος στη φουρτούνα φαίνεται, λένε. Αλλά εσύ μοιάζει να παρατάς το καράβι στην τύχη του όταν έχει ηρεμία. Δεν έχει ενδιαφέρον ίσως όταν η θάλασσα είναι λάδι? Ή δεν έχεις λόγο να κινείς το τιμόνι?
μα έχω λόγο να κινώ το τιμόνι. Λίγη συγκέντρωση από την πλευρά μου και λίγο διάβασμα και θα έχω ένα ισχυρό εφόδιο σε ένα αντικείμενο που αγαπάω, που θα μου ανοίξει νέες επαγγελματικές προοπτικές και εγώ το φτύνω έτσι απλά, για να απολαμβάνω το τίποτα.
Δεν έχει λογική έτσι? Δεν μπορείς να σε καταλάβεις. Κι όμως πιστεύω βαθιά οτι υπάρχει λόγος που κάνεις αυτή την επιλογή. Δεν ξέρω ποιός είναι όμως.
εγώ επειδή δεν μπορώ να βρω εξήγηση, απλώς μένω στη διαπίστωση ότι πρόκειται για συμπεριφορά αυτο-υπονόμευσης, αυτοσαμποταρίσματος, μια μαζοχιστική συμπεριφορά.
Και γιατί να το κάνεις αυτό στον εαυτό σου? Θεωρείς οτι αξίζεις μια τέτοια συμπεριφορά?
όχι δεν θεωρώ οτι μου αξίζει. Δεν είμαι βέβαια από τους ανθρώπους που αγαπάνε ιδιαίτερα τον εαυτό τους, αλλά όχι δεν πιστεύω ότι πρέπει να τιμωρηθώ για κάτι.
Δεν αξίζεις να τιμωρηθείς αλλά, παρόλα αυτά, δεν αξίζεις ούτε την αγάπη σου? Γιατί να μην σε αγαπάς ιδιαίτερα δηλαδή?
έτσι είμαι, γενικά είμαι αρκετά αυστηρή με τον εαυτό μου. δεν τον κανακεύω ευκολα, του επισημαίνω κυρίως τα κουσούρια του και δεν επιδιώκω πάντα την ευκολία του.
Χριστινα εγω που ειμαι ηλικιακα πολυ μικροτερος σου (18) και βλεπω πιο ρομαντικα αν θες τα πραγματα μου φενεται πολυ ανοιρη η ζωη σου (δε ξερω αν ειναι σωστο που το λεω αλλα ειναι η γνωμη μου) , δεν ξερω αν και εσυ την αισθανεσε ετσι αλλα οταν την διαβασα ειπα στον εαυτο μου \"μην καταντισεις κι εσυ ετσι\"... Αφου εχεις τοσο απλετο χρονο πρεπει να βρεις μια δραστηριοτητα οποια κι αν ειναι αυτη μπορει να ειναι κατι που δεν σκεφτηκες ποτε η που μπορει να το αρχησεις και σε λιγο καιρο να το σταματησεις αλλα πρεπει να αρχισεις κατι δημιουργηκο ετσι θα αγαπησεις πιο πολυ τον εαυτο σου.... Εχεις ακουσει που λενε τρωγοντας ερχεται η ορεξη? Αυτο πρεπει να κανεις κι εσυ μη περιμενεις να σου ερθει η ορεξη απλα ξεκηνα κατι οτι κι αν ειναι αυτο...μπορει να ειναι μια εγκυμοσυνη, μπορει να ειναι χορος ,ζωγραφικη, ορειβασια, αθλητισμος, kick boxing και δε ξερω εγω τι αλλο , απλα κανε κατι μην αφηνεις τα πραγματα να ρεουν χωρις τη δικη σου παρεμβαση αλλιως κινδυνευεις να βουλιαξεις πιο πολυ στο αισθημα της καταθλιψης πιστευω....
Yanni μου συμφωνώ, πως πρέπει να κάνω κάτι για να αλλάξει αυτή η κατάσταση. απλώς για να έχουν διάρκεια τα πράγματα πρέπει να βρω την πηγή του κακού που προκαλεί αυτή την παράιτηση.
Είσαι σκληρή μαζί σου ε? Αντίθετα με τον εθισμό σου που σου φέρεται πολύ μαλθακά. Ή όχι?
μπα και ο εθισμός μου, άσχημα μου συμπεριφέρεται. αφού που απορροφά όλη την ενέργεια και με στεγνώνει.
Χριστινιώ μου, αναρωτιέμαι...υπάρχει κανείς που να σου φέρεται καλά?
ο άντρας μου, οι φίλοι μου, οι γονείς μου.
Ευτυχώς!
άρα ο βασικότερος εχθρός μου είναι μέσα μου.
Εχθρός.....Κι όμως δεν θα τον έλεγα ούτε εχθρό. Κάποιο λόγο έχει να τα κάνει αυτά. Για κάποιο λόγο σου φέρεται έτσι.
Όπως άλλωστε και εσύ για κάποιο λόγο σου φέρεσαι τόσο σκληρά και έχεις τόσες απαιτήσεις απο τον εαυτό σου. Έτσι δεν είναι?
δεν θα έλεγα ότι έχω τρελες απαιτήσεις από τον εαυτό μου. βλέπω φίλες μου που πραγματικά έχουν απαιτήσεις από τον εαυτό τους και τα καταφέρνουν και πολύ καλύτερα από μένα.
Είναι καλές στη δουλειά τους, προσέχουν τον εαυτό τους, έχουν ισορροπημένες σχέσεις. εγώ δεν έχω απαίτηση να τα καταφέρνω σε ολα.
Οκ. Κατάλαβα λάθος. Οπότε σχετικά με φίλες σου έχεις λίγες απαιτήσεις, ε?
ε ναι, απέχω έτη φωτός από το μοντέλο της super γυναίκας που τα καταφέρνει όλα. και ούτε το επιδιώκω. δηλ, τι να επιδιώξω, εδώ δεν μπορώ να ξεκουνηθώ από μια καρέκλα και έναν υπολογιστή. Φοίβη, επειδή σε ταλαιπωρώ πολύ με την ιστορία μου, θα περιμένω και τη δική σου διάγνωση....
Καλή μου Χριστινιώ καταρχήν δεν με ταλαιπωρείς. Κατά δεύτερον, δεν πιστεύω στις διαγνώσεις. Πιστεύω στη σοφία του εαυτού μας που δημιουργεί \"προβλήματα\" για να μπορέσει να ανταπεξέλθει στην πραγματικότητά του, όπως την αντιλαμβάνεται.
Υπάρχει κάποιος λόγος που σε κρατάς εκεί, κολλημένη στην καρέκλα και τον υπολογιστή. Είναι το καλύτερο που μπορείς να κάνεις αυτή τη στιγμή, ΄κατά τη γνώμη μου, όσο παράδοξο και εαν σου ακούγεται. Αυτό πιστεύω εγώ, αυτή είναι η δική μου \"διάγνωση\" αν θέλεις.
πιστεύω και εγώ στη σοφία του εαυτού μας που αναφέρεις, και σκεφτόμουνα έτσι τον πρώτο μήνα, αλλά αυτό κρατάει τώρα 5 μήνες.
να χαλαρώσω και να το απολαύσω δηλαδή? είναι σαν να με προστατεύει από κάτι άλλο που τώρα δεν αντιλαμβάνομαι? λειτουργεί όπως ο ύπνος στην κατάθλιψη?
Δεν ξέρω. Ίσως όμως μπορείς να δοκιμάσεις πως είναι να μην το δαιμονοποιείς και πολεμάς πια αλλά να σκύψεις να το δεις απο πιο κοντά...με περιέργεια και όχι κατηγόρια.
είναι δύσκολη η θετική προσέγγιση γιατί πραγματικά πια αυτό που κυριαρχεί είναι η κούραση που αισθάνομαι.
Βασικά είναι ένας φαύλος κύκλος, παραίτηση, άγχος για αυτά που δεν γίνονται εξαιτίας της παραίτησης, θυμός με τον εαυτό μου, μεγαλύτερος εθισμός.
Το καταλαβαίνω...σε έχει κουράσει πολύ όλο αυτό. Κι ίσως να έχεις κουραστεί να το παλεύεις μόνη σου τόσο καιρό.
Βασικά είναι ένας φαύλος κύκλος, παραίτηση, άγχος για αυτά που δεν γίνονται εξαιτίας της παραίτησης, θυμός με τον εαυτό μου, μεγαλύτερος εθισμός.
Το άγχος και ο θυμός φέρνουν τον εθισμό?
ναι φέρνουν μεγαλύτερο εθισμό.
Άρα η βάση σου είναι αυτή? Τα συναισθήματα αυτά? Αυτά σε ρίχνουν στον εθισμό? Απο αυτά προσπαθείς να ξεφύγεις, λες?
μα αυτά είναι αισθήματα που τα γεννάει ο αρχικός εθισμός.
π.χ Δευτέρα πρωί θα κολλήσω, δευτέρα βράδυ θα ταλαιπωρηθώ από ενοχές και άγχος για τον πρωινό εθισμό, ε...τη Τρίτη το πρωί θα εθιστώ πιο βαθιά και πάει έτσι μέχρι το Σ/Κ.
Το Σ/Κ ηρεμώ λίγο ανασυγκροτούμαι δίνω υποσχέσεις στον εαυτό μου, κάνω πλάνα, καταστρώνω λεπτομερές σχέδιο εργασιών της εβδομάδας και μετά πάλι τα ίδια.
Πρίν λοιπόν απο το θυμό και το άγχός είναι τα σχέδια που κάνεις το σκ και οι υποσχέσεις που αδυνατείς να κρατήσεις, ε?
Συγνώμη αν δεν καταλαβαίνω πολλές φορές τι μου λες. Πραγματικά προσπαθώ όμως.
ναι θα προσπαθήσω να σου δώσω να καταλάβεις.
1. Κυριακή βράδυ, είμαι ήρεμη αισιόδοξη, υπόσχομαι πως αύριο θα αλλάξω την καθημερινότητά μου.
2. Ξεκινάει η εβδομάδα, Δευτέρα πρωί στο γραφείο αρχίζει ο εθισμός και το να μην κάνω ουσιαστικά τίποτα. Δευτέρα βράδυ αρχίζουν οι ενοχές και ο θυμός με τον εαυτό μου.
3. Τρίτη μεγαλύτερος εθισμός. Τρίτη βράδυ μεγαλύτερες ενοχές και θυμός.
4. αυτό το σχήμα εθισμού - θυμού πάει μέχρι και την Παρασκευή.
5. Σάββατο απασχολούμαι κυρίως με πρακτικα θέματα του σπιτιού οπότε ξεχνιέμαι.
και ξαναγυρνάω στο σημείο (1) και όλη η εβδομάδά μου είναι από το βήμα (1)-(5) και πάλι από την αρχή