πως να τον πεισω?

Θελει να τα βρουμε, να ξαναγνωριστουμε κι επιμενει οτι δε φταινε οι ουσιες αλλα για χαρη μου θα τις κοψει. Δε δεχεται με τιποτα οτι φταινε οι ουσιες που χαλιεται, αλλα αλλοι παραγονετες εξωγενεις. Ηρθε σπιτι εχθες και ημασταν καλα, και δεν ειχε πιει τιποτα και απολυτα ήρεμος ηταν. Κατα τ\'αλλα αναγνωριζει το οτι θεωρει οτι εγω τον προσβαλλω και δεν τον σεβομαι ειναι απλα μια ιδοτροπια του χαρακτηρα του γιατι ειναι πολυ ευθικτος ειδικα αυτη την περιοδο που εχει πιει και να κανω υπομονη μεχρι να ξενερωσει τελειως και να ερθει στα ισια του οποτε θα μπορει και να το ανεχεται και να μη δινει σημασια, να μην τον νοιαζει δηλαδη. Το ξερω οτι μ\' αγαπαει αλλα εχω πραγματικα κουραστει με ολη αυτη τη ιστορια και ξερω οτι μπορει και αυτος να εχει κουραστει. Θελω να ξενοιασω εστω για λιγο γιατι ερχονται ευθυνες και πραγματικα καθε φορα που του μιλαω και δεν κατανοει αισθανομαι οτι χανω πολυτιμο χρονο. Επισης θεωρει οτι η διπολικη διαταραχη δεν ειναι ασθενεια αλλα χαρακτηριστικο ενος ανθρωπου και αν καταστελλεται με τη μη χρηση ουσιων αυτο ειναι λαθος γιατι γινεσαι ετσι κατι αλλο απο αυτο που πραγματικα εισαι για χαρη της κοινωνιας. Οκ, τοτε να παρουνε τα βουνα ολοι αυτοι οι ανθρωποι και να μην κανουν τιποτα γι\' αυτο.

Όταν διάβασα την περίπτωσή σου, θυμήθηκα έναν πρώην φίλο μου.
Είναι τόσο κοινά κάποια πράγματα, που αν δεν έγραφες ότι είστε παντρεμένοι και περιμένετε παιδί, θα έλεγα μήπως πρόκειται για τον ίδιο άνθρωπο.
Από την προσωπική μου εμπειρία λοιπόν θα σου πω, ότι μάλλον τα πράγματα δεν θ\' αλλάξουν.
Θα υπάρχουν περίοδοι που θα προσπαθεί να ελέγχει το πόσο πίνει και τι παίρνει, αλλά αν δεν αλλάξει ολοκληρωτικά στάση ζωής, δε νομίζω ότι θα υπάρξει και μεγάλη πρόοδος.
Συνήθως, ναι, είναι αρκετά έξυπνοι αυτοί οι άνθρωποι, και καταφέρνουν να χειρίζονται τους γύρω τους, έχοντας μια στάση, ότι για όλα φταίνε οι άλλοι, η κοινωνία, η κακή τους τύχη, αλλά όχι αυτοί, που είναι ευαίσθητοι και αδύναμοι.
Είναι μανούλες στο να δημιουργούν στους άλλους ενοχές.
Για μένα είναι άνθρωποι που για κάποιο λόγο δεν θέλησαν να ενηλικιωθούν.
Συνεχίζουν να παίζουν το ρόλο του παιδιού που μπορεί να κάνει αταξίες, γιατί έχει το ακαταλόγιστο, στηριζόμενοι στην ανοχή των άλλων. Συχνά εμείς οι γυναίκες, υιοθετούμε το ρόλο της μητέρας, που στο τέλος πάντα συγχωρεί.
Λυπάμαι που μάλλον θα σε απογοητέψω, αλλά, δεν πρόκειται να αλλάξει για κανέναν άλλο, ούτε για σένα, ούτε καν για το παιδί του. Φοβάμαι μάλιστα, ότι όταν θα γεννηθεί, το παιδί και του αφαιρεθεί αυτός ο ρόλος, που ως τώρα έχει ο ίδιος, υπάρχει πιθανότητα να απομακρυνθεί περισσότερο, ζητώντας από άλλη να παίζει το ρόλο της μητέρας.
Μόνο αν για κάποιο λόγο αποφασίσει ο ίδιος να αλλάξει τρόπο ζωής, πράγμα που σημαίνει ότι θα χρειαστεί να παλέψει με τον εαυτό του, τότε ίσως τα καταφέρει.
Πάντως με τίποτα δεν τον βοηθάς δείχνοντας κατανόηση στις \"αδυναμίες\" του (αλκοόλ και ναρκωτικά). Ίσα ίσα που παίζεις το παιχνίδι του.

Αυτά που γράφω βασίζονται στη δική μου εμπειρία. Φυσικά, κάθε άνθρωπος και κάθε περίπτωση είναι διαφορετική.

veroniki καλημερα!

με αφορμη κάποιες παρόμοιες εμπειρίες σκέφτηκα να σου γράψω,

και ελπίζω να μην σε κουράσω.

αυτό που θεωρώ σημαντικο είναι η veroniki, τι κανει μέσα σολη αυτη την κατάσταση ?

πως την παλεύει χωρίς να πέρνει βοήθεια?

και γιατί την αναβάλει την βοήθεια προς τον εαυτό της?

πως θα στείλουμε κάποιον για βοήθεια ,όταν εμείς οι ίδιοι πρώτοι δεν πάμε?

ποιός έχει πρόβλημα αυτός που το βλέπει ή αυτός που δεν το βλέπει?

απο τα λεγόμενα σου είσαι έγκυος ή με μωρό παιδί?

πως θα έρθει η αλλαγή αύριο, αν με μαθηματική ακρίβεια κάνουμε ακριβώς τα ίδια που

κάναμε χτές?

αποδέξου veroniki οτι δεν μπορείς να επέμβεις στην ζωή των άλλων ,αν δεν το θέλουν και δεν στο ζητήσουν ,

δεν μπορείς να σώσεις κανέναν, παρα μόνο τον εαυτό σου και αυτόν με πολύ κόπο.
μη νομίσεις οτι αυθαδειάζω απεναντί σου, δεν τα χω λυμένα όλα.

προσπαθώ όμως, να αγαπω τον εαυτό μου!
θα σου ξαναπώ ,φρόντισε την veroniki,

απαλαξέ την απο τις ενοχές αν η βοηθειά που δίνεις ειναι αρκετή ή μήπως δεν έχεις τον σωστό τρόπο.
δωσε χαρά στον εαυτό σου,
δεν μπορεις να δώσεις κάτι απο το οποιο δεν έχεις,

μην ζητάς να πάρεις απο τους μη έχοντες

δώσε σαυτους που σου ζητάνε.

φαίνεσαι άνθρωπος με ευαισθησίες σπάνιες για τις μέρες μας,

σου εύχομαι να βρεις το κουράγιο να φροντίσεις τον εαυτόσου!

Εχω κι εγω αρχισει να πειθομαι οτι δεν προκειται να αλλαξει και στην τελικη δεν μπορεις με το ζορι να πιεσεις εναν ανθρωπο να αλλαξει καποια πραγματα για σενα. Μονο για τον εαυτο θα το κανει κι αυτο ακριβως του ειπα εχθες, γιατι μου ελεγε οτι θα τα κοψει ολα για χαρη μου με το ενδεχομενο οτι αν θελησει να πιει θα φυγει μακρια κι οτι αυτο θα ειναι σπανιο και ή θα μείνει μζι μου ή θα μεινει ρεμαλι. Δηλαδη το ενδεχομενο της πληρους αποχης δεν παιζει με τιποτα. Παντως φαινεται οτι θελει φροντιδα και το ξερω πολυ καλα, αλλα θελω κι εγω φροντιδα. Μου ειπε να παμε σε καποιον ειδικο για να δουμ,ε τι προβλημα υπαρχει μεταξυ μας, αλλα εξακολουθει να πιστευει οτι το πραγματικο προβλημα δεν ειναι οι ουσιες αλλα η μεταξυ μας επικοινωνια. Το θεμα ειναι οτι και παλια που δε μεγνωριζε παλι στραβωνε σε περιοδους πιωματος αλλα το αρνειται θεωρωντας οτι καποιος εξωγενης παραγοντας παντα του το προκαλει. Ισως αξιζει τον κοπο να παμε σε εναν ειδικο να δουμε τι γινεται για να καταλαβω κι εγω.

Βερονίκη, η διπολική διαταραχή είναι ψυχική αρρώστια και μάλιστα όχι από τις χειρότερες. Αντιμετωπίζεται με φαρμακευτική αγωγή.
Δυστυχώς, ποτέ δε θα δεχτεί να πάρει αγωγή ξανά. Οι ουσίες και το ποτό, απλά δυσκολεύουν την κατάσταση. Και να μην υπήρχαν, κάποια στιγμή θα εκδηλωνότανε.
Δυστυχώς (πάλι) η μόνη λύση αν συνεχίσει να δημιουργεί πρόβλημα είναι η εισαγγελική εντολή, που πολύ σωστά σου πρότειναν.
Με τη συζήτηση για την κατάστασή του δε βγαίνει τίποτα.

Οκ. Δηλαδη αν δεχθει να παμε σε γιατρο παλι θεωρειτε οτι δεν εχει ελπιδα? Να βγαλω παλι εισαγγελικη εντολη ό, τι κσι νσ λεει? Ειναι σιγουρο οτι θα του βγει σε καλο ή θα του βγει σε κακο και θα κατηγορει κι εμενα οτι με το ζορι τον ωθω σε μια πορεια που δεν επιθυμει? Εχω χασει λιγο την μπαλα με αυτο το θεμα.

Επιπλεον, βλεπω οτι στις δουλειες του λειτουργει αρκετα καλα και με προγραμμα και δεν αφηνει πραγματα πισω, που παλαιοτερα το εκανε. Δεν ειναι οξυμωρο αυτο για τη σοβαροτητα της καταστασης του? Ή παλι σε αυτες τις καταστασεις λειτουργει με ξεσπασματα? Δεν ξερω, γνωμες ρωταω.

Αν δεχθεί να πάτε, φυσικά και έχει ελπίδα να καλυτερέψει. Για την ακρίβεια, θα ήτανε το ιδανικότερο.

βερονικη πως κ το αποφασισατε για παιδι? εκεινος ηθελε τοτε κ τωρα κανει πισω στις ευθυνες του? εσυ δεν ηξερες καθολου οτι ηταν τετοιος τυπος ανα διαστηματα? πως αποφασισες για παιδι με τετοιο ρισκο?

βασικα το να τον βοηθας κ να δεχεσαι να χειραγωγεισαι συναισθηματικα εξ αιτιας της \"ασθενειας\" του η ο,τι αλλο ειναι μαλλον λαθος.

κρατησε μια σταθερη κ αυστηρη σταση απεναντι του, οτι πρεπει να φροντισεις τον εαυτο σου κ το μωρο κ οτι αυτος θα ηταν καλο να κοιταξει τον εαυτο του. αστον να βιωσει τα αδιεξοδα του, κακως πηγες κ τον μαζεψες. (εκτος κ αν μιλαμε για περιπτωση να κινδυνευει η ζωη/σωμ. ακεραιοτητα καποιου)

Quote:

---

Originally posted by Veroniki
Επισης θεωρει οτι η διπολικη διαταραχη δεν ειναι ασθενεια αλλα χαρακτηριστικο ενος ανθρωπου και αν καταστελλεται με τη μη χρηση ουσιων αυτο ειναι λαθος γιατι γινεσαι ετσι κατι αλλο απο αυτο που πραγματικα εισαι για χαρη της κοινωνιας. Οκ, τοτε να παρουνε τα βουνα ολοι αυτοι οι ανθρωποι και να μην κανουν τιποτα γι\' αυτο.

---

πες του λοιπόν πως πριν επισκευτείτε ειδικό για το γάμο σας , να κάνετε το ίδιο με έναν ειδικό για τη δπολική.
να το θέσεις σαν όρο.
είναι δύσκολο να παραδεχτείς πως πάσχεις από μια ψυχική ασθένεια, το ξέρω.
εγώ έκανα έναν ολόκληρο χρόνο για να το παραδεχτώ.

μην ξεχνάς όμως πως αυτή η ασθένεια είναι δυσίατη.
πρέπει να ακολουθήσει φαρμακευτική αγωγή.
με το αλκοόλ και τις ουσίες απλά νομίζουμε πως θα νιώσουμε καλύτερα γι΄αυτό και καταφεύγουμε εκεί.
είναι σύμπτωμα της ασθένειας αυτό.

πάντως δεν μου δίνεις την αίσθηση πως έχεις καταλάβει κι εσύ πως πάσχει από μια σοβαρή ασθένεια.
συγγνώμη που στο λέω αυτό.

Δεν το δέχεται με τιποτα αυτο. Συμφωνω με αυτο που λες αλλα οι γιατροι πριν 2 χρονια μου ειχαν πει οτι δεν εχει τιποτα και οτι ολα προκαλουνται απο τις ουσιες. Να τους αμφισβητησω δηλαδη? Ευελπιστω απλα οτι πηγαινοντας σε εναν ειδικο και εξηγωντας την κατασταση, αυτην την προταση που κανεις εσυ θα την κανει ο ειδικος και τοτε ισως το δεχθει. Ειναι δυσκολο το ξερω αλλα απο καπου πρεπει να ξεκινησουμε. Ναι δεν εχω δεχθει οτι ειναι κατι πολυ σοβαρο αλλα γνωριζω οτι εχει την ταση να γινει πολυ σοβαρο. Αλλα θελω κι εναν ειδικο να εξηγησει την κατασταση, αφου τον δει και μιλησει μαζι του καθαρα και χωρις να του πει τι φαρμακα να παρει και να μην του εξηγησει τιποτα περισσοτερο και πως ακριβως πρεπει να αντιμετωπιστει.

ό,τι σου προτείναμε ήταν γιατί μας είπες πως πάσχει από διπολική.
ποιος σας είπε πως πάσχει αν όχι οι γιατροί ?

Οι γιατροι ειπαν τοτε οτι ο, τι του προκαλειται ειναι απο τη χρηση του μαυρου, αλλα του δωσανε φαρμακευτικη αγωγη για διπολικη διαταραχη (ρισπερνταλ, τριλεπταλ) που θελανε να του το συνεχισουν για 2 χρονια (και μαλιστα του ειπαν 2 πραγματα: 1. αν συνεχισει ετσι θα ειναι μεσα εξω στα νοσοκομεια και 2. ενα τσιγαρο που και που δε θα τον πειραξει, μονο που δε μενει ποτε στο ενα), απλα εκεινος τα εκοψε στον ενα χρονο. Απο τοτε περιστασιακα εκανε χασισι (αλλα λιγο και αραια) και επινε αλκοολ γενικα με μετρο, εκτος απο κατι φορες που επινε παραπανω, αλλα δεν παρανοουσε, απλα μεθουσε. Οταν ξεκινησε τον Αυγουστο να πινει σε καθημερινη βαση, τοτε ξαναρχισαν τα προβληματα. Τωρα ειναι 3-4 μερες που δεν πρεπει να εχει κανει και καπως εχει ηρεμησει, εξακολουθει ομως να ειναι σε υπερενταση. Αλκοολ πινει αλλα οχι βαρελια. Η αληθεια ειναι οτι οταν δεν πινει και εχει καιρο να πιει ειναι πιο ηρεμος και πιο σταθερος στη συμπεριφορα του. Λετε δηλαδη να μην εχει τιποτα και απλα του εδωσαν την αγωγη για να τον φερουν στα ισια του?

Η ζωη μου εχει γινει μια κολαση. Ειναι μια πανω μια κατω και δε λεει να καταλαβει τη σοβαροτητα της καταστασης μου. Στον γιατρο εχω πεισθει πια πως δεν προκειται να παει ποτε και ουτε φαρμακα θα παρει. Μου φωναζει για το καθε τι, ειναι παρα πολυ ευεξαπτος και συνεχως πιστευει οτι φταιω εγω αλλα μετα ναγνωριζει οτι δεν εφταιγα εγω αλλα ουτε κι εκεινος, αλλα η κακια στιγμη. Δε νομιζω οτι θα αλλα ξει τιποτα αλλα δεν ειμαι και σε κατασταση να παρω δραστικες αποφασεις αυτη την στιγμη. Του εξηγω οτι δεν πρεπει να περναω εντασεις κι αυτος το χαβα του. Πώς καλυπτομαι νομικα σε μια τετοια περιπτωση γιατι του λεω οτι δεν πρεπει να ειμαστε μαζι κι αυτος κολλαει εδω περα και με πρηζει συνεχεια μεχρι να μου βγαλει τελειως την ψυχη. Τη μια μ\' αγαπαει και μετα απο 2 λεπτα φωναζει και κατηγορει. Εχω αρχισει να πιστευω οτι το κανει τελειως συνειδητα. Δε βλεπω φως και τι να κανω. Εχω αρχισει να μην την παλευω. Δεν ξερω αν ρωταω βλακειες αλλα σαν κατι να μου λεει οτι πρεπει να βρεθει ενας τροπος να προστατευθω πλεον.

veroniki καλημέρα,

δεν νομίζω ότι μπορείς να τον πείσεις να δει γιατρό ,την στιγμή που δεν αναγνωρίζει ότι τον χρειάζεται.

για να δει ότι τον χρειάζεται ,δυστυχώς ,δεν νομίζω να υπάρχει άλλος τρόπος , θα πρέπει να

του κοστίσει κάτι .

εδώ όμως εσύ ζητάς βοήθεια, και για σένα θα θελα να γράψω.

για κάποιο λόγο ,είτε γιατί τον αγαπάς είτε για ηθικούς λόγους , είτε για άλους δικούς σου


δεν μπορεις να εγκαταλείψεις την ιδέα ότι δεν μπορείς να τον βοηθήσεις,

καταρχήν είναι ο πατερας του παιδιού σου , εις αεί, άρα θα χεις όλο τον καιρό μπροστά σου να

του δειχνεις το ενδιαφέρον σου, για αυτό πιστεύω οτι για την ώρα θα πρέπει να κάνεις ανασυγκρότηση ,

να νοιαστείς λιγο για τον εαυτό σου και το μωρό σου (έγκυος?ή έχεις γεννήσει?)όπως

και ναχει εσεις οι δυο τωρα πρέπει να πάρετε λίγο χρόνο και νοιάξιμο,

αλλάκαλό θα ταν να επισκευτείς κάποιον ειδικό για καθοδήγηση,δεν μπορούμε να τα κάνουμε όλα μόνοι μας,

και αν όντως ο συντροφός σου έχει κάποια ψυχική νόσο μόνο ένας ειδικός μπορει να σε βοηθή

σει να δεις τι θα κάνεις απο δω και πέρα.

ανέφερες κάτι για νομική κάλυψη, τι εννοείς?

απειλείται η σωματική σου ακεραιότητα?

αν όχι καλύτερα να μην τον βάλεις εσυ σε μια διαδικασία τέτοια.

ζήτησε περισσότερο χρόνο σε απόσταση, για να σκεφτείς , να ηρεμήσεις, συζήτα μαζί του όσο μπορείς
και πάρε χρόνο ,δεν είσαι υποχρεωμένη να πάρεις αποφάσεις ,και μάλιστα για μια σχέση που δεν είσαι σίγουρη πως είναι.

επίσης θα σου αναφέρω και κάτι ακόμα μηπως και δεις λίγο απο άλλη ματιά τον χρόνο,

ακόμα κι αν ο συντροφός σου πάει στον γιατρό ,τί πιστεύεις ότι θα ναι αμέσως καλά όπως εσυ θα τον θέλεις ,και όπως θα τον χρειάζεσαι?

έχω δει ότι σαυτά τα θέματα μαγικά ραβδάκια δεν υπάρχουν,

επειδή εσύ φαίνεται να ψάχνεις λύσεις ,εσύ θα γίνεις η μάγισσα!

εσύ θα βρείς τον τρόπο με το όσο το δυνατόν λιγότερο κόστος για σένα ,για το παιδί σου,για

τον πατέρα του παιδιού σου να βρείτε ανακούφηση και να μην σας συνθλιψει ένα πρόβλημα.

προστατέψου ανθρώπινα και με ειρηνικά μέσα.

και δεν είναι τόσο κόλαση ,έχεις ένα παιδί, και είναι υπέροχο, μην σκεπάζεις αυτή την χαρά

και μην δίνεις προτεραιότητα στη θλίψη!

είμαι σίγουρη ότι θα τα καταφέρεις,

Δεν εχω γεννησει ακομα, ειμαι στον ενατο. Ειλικρινα μολις μου εγραψες αυτα με πιασαν τα κλαματα. Οντως δεν μπορω πια μονη μου, χρειαζομαι βοηθεια για να ανταπεξελθω ή να εξελθω από αυτη την κατάσταση. Σ\' ευχαριστω παντως. Δε θελω να του κανω κακο, προσπαθω με νυχια και με δοντια να πηγαινω με τα νερα του, αλλα μερικες φορες αισθανομαι τετοια ψυχολογικη πιεση που φτανω σε ακραιες σκεψεις. Οχι δεν απειλειται η σωματικη μου ακεραιοτητα αμεσα δηλαδη απο καποια δικη του ενεργεια, αλλα και μονο η στεναχωρια και οι συγχισεις που εχω τραβηξει ολο αυτο το διαστημα με εχουν διαλυσει και φοβαμαι μηπως αυτο με χτυπησει και σωματικα. Οπου να \'ναι γενναω και φοβαμαι μηπως παθω καμια επιλοχεια καταθλιψη και τοτε χαιρετα μου τον πλατανο. Ηδη δεν αισθανομαι καλα. Μια πανω και αισιοδοξη και μια κατω κι ας μην εχει γινει κατι εκεινη την στιγμη. Εκει που καθομαι ξαφνικα κλαιω. Αισθανομαι και παρα πολυ κουρασμενη. Θελω το παιδακι μου να ειναι καλα τιποτα αλλο και ανησυχω παρα πολυ ειδικα τωρα στο τελος.

Veroniki καλημέρα!

δεν ξέρω αν το ανέφερα παραπάνω ,αλλά αισθάνομαι την ανάγκη να σου γράφω ,

γιατι έχω ζήσει κάτι παρόμοιο,

σήμερα είμαι στα 40, και έχω ένα γιο στα 12,

η εγκυμοσύνη και η λοχεία ,είναι ευαίσθητες περιοδοι στη ζωή μας,

εκτός απο κάποιες αντικειμενικα δύσκολες καταστάσεις ,όπως η δικιά σου,

εγώ έκλεγα και με τις διαφημήσεις στην τηλεόραση,

δεν ερμηνεύονται όλα αυτά τα συναισθήματα απο τα δυσάρεστα γεγονότα που μπορει να ζεις ,

αλλά είναι και οι διάφορες αλλαγές στον οργανισμό μας που συμβαίνουν στην εγκυμοσύνη που εκδηλώνονται με τα πάνω και τα κάτω του συναισθήματος.

μη φορτώνεσαι με ενοχές αν βλάπτεις με αυτο τον τρόπο το έμβρυο,

γιατί απο την άλλη υπάρχει η αποδοχή και η αγάπη για τον ερχομό του και έτσι έρχεται ισοροπια.

μη φοβάσαι για την επιλόχια κατάθλιψη ,φυσικά και συμβαίνει σε κάποιες περιπτώσεις, να

φροντίσεις να έχεις ανθρώπους γύρω σου, ανθρώπους που να αποδέχονται την επιλογή σου

όχι αυτούς που έχουν επικρητική διάθεση.

ελπίζω να υπάρχει κάποιο τέτοιο άτομο κοντά σου, και μη διστάσεις να ζητήσεις βοήθεια, δεν

γεννάμε κάθε μέρα, δεν μπορούμε να κατανοήσουμε το θαύμα αυτο της δημιουργίας και σε

ότι δεν κατανοούμε ξεπηδά ο φόβος.

ξέρω ότι είναι δύσκολα ,αλλά προσπάθησε ,και η φύση δεν θα σε αφήσει αβοήθητη,

είναι μαγικες οι στιγμές που θάχεις στην αγκαλιά σου το παιδάκι σου,

με τέτοια όμορφα συναισθήματα θα τραφείς και θα αντέξεις!

σίγουρα αυτή την περίοδο δεν θα ταν ίσως πολύ ευχάριστο να ανοίξεις το κεφάλαιο με κάποιον ειδικό για το θέμα με τον συντροφό σου,

για αυτό και επέμενα στο αν είσαι έγκυος,

κατα την γνώμη μου αυτη την στιγμή χρειάζεσαι υποστήριξη μόνο ,

δεν είναι ώρα πιστευω να δεις τα γιατί?

τωρα προέχει να δεις το πως θα πορευτείς καλύτερα με αυτά που ήδη είναι τετελεσμένα,

εκει που θα γεννησεις -συνηθως τα μεγάλα μαιευτήρια έχουν-ζήτησε να δεις τον ψυχολογο

τους και μην φοβηθείς να εκθέσεις τα προβλήματα σου και τις ανησυχίες σου,

ελπίζοντας ότι θα βρεις ευαισθητοποιημένους ανθρώπους ,όλο και κάτι χρήσιμο θα αποκομοίσεις για τα πρακτικά και συναισθηματικά προβληματάκια.

όταν με το καλο γεννησεις κι αφου τακτοποιηθουν καποια πράγματα που εσύ θα κρίνεις ,

πότε θα σαι έτοιμη ,τότε κοιτάς και πιο βαθιά το θέμα με την επιλογη του συντρόφου και τι θα κάνεις μαζί του

δεν χρειάζεται να τα λύσεις όλα τωρα με την κοιλιά στο στόμα.

αν θέλει με κάποιο τρόπο να βρίσκεται κοντά στον ερχομο του παιδιου ,καλο θα ταν για να

είναι ήσυχη η συνειδησή σου σύμφωνα με το ενοχικο κομμάτι που σε ταλανίζει στο αν δεν τον βοηθάς και φταίς

άστον να ναι κοντά , ζητησέ του όμως να ναι ευγενικός έτσι κι αλλιώς αυτός είναι οπατερας και με ότι διαθέτει θα παίξει αυτό τον ρόλο.

άσε στην άκρη το τι θα θελες και το πως,

μπορείς να ελένξεις μόνο την δικιά σου συμπεριφορά και κανενός άλλου, και όσο πιο

συγκεντρωμένη είσαι σαυτό τόσο καλύτερα θα παίζεις και συ το ρόλο σου

με ηρεμία θα του ζητησεις να σεβαστεί το γεγονος της γέννησης του παιδιού σας,

και να επιτρέψει σε σας και τον εαυτό του να απολαυσεται με τις λιγότερες στενοχώριες αυτο το γεγονός,

νομίζω τις λέξεις ρεζίλι, μεθυσμένος ,και άλλα τέτοια δεν πρέπει να της βάλεις στην κουβέντα σας

εφόσον δεν μένεται μαζί ,τον χρόνο αυτό που θα διαθέσει ζητησέ του να τον χειριστεί με

σεβασμό και αγάπη και όχι απειλές γιατί έτσι κοιτόντας το δέντρο χάνουμε το δάσος!

επίσης μη μπλέκεις το μυαλό σου με υποθετικά μελλοντικά σενάρια, που συνήθως δεν έχουν τίποτα θετικο,

η πραγματικότητα δεν έχει καμιά σχέση μαυτά που θα κλειθούμε να αντιμετωπίσουμε ,για αυτό μη προδιαθέτεις τον εαυτό σου με άσχημες σκέψεις.

καλιέργησε καλές σκέψεις ,ναι ! θαχεις μια καλή γέννα ένα μικρό αγγελούδι στην αγκαλιά σου,

θα δεις έσύ το πρώτο του χαμόγελο και θα το αγαπάς πολύ, τόσα καλά θα σου ρθουν απο τις ρόζ πατουσίτσες....

θα ξενυχτάς και λίγο αλλα δεν είναι τίποτα αυτά τα ξενύχτια ,θαναι χρόνος μόνο παραπάνω

που θα τον έχανες στον ύπνο, ενώ τώρα θα τον δίνεις για να μεγαλώσεις έναν άνθρωπο και πιστεψέ με δεν είναι πολλα αυτα που κάνουμε στη ζωή και είναι τόσο θαυμαστά όσο η δημιουργια μιας καινούργιας ζωής!

ετοίμασε το βαλιτσάκι σου με χαρά γιατί όλα καλά θα ναι!

πρόσφερε στον εαυτό σου καλή συντροφιά, με ήσυχη μουσική, ωραίες εικόνες ανθισμένα λουλούδια, πραγματα που να χουν φρεσκάδα και γλυκητητα να σου γεννούν όμορφα συναισθήματα

καιμείνε και αναπαύσου μέσα στην ομορφιά για λίγο.

σε χαιρετώ βερονίκι


θα μαι εδώ με την διαθεση να κάνουμε παρέα δυκτιακά.

Σ\' ευχαριστω για την ενθαρρυνση πραγματικα τη χρειαζομαι γιατι ειμαι στο τσακ να σαλταρω. Η πληροφορια περι ψυχολογου στο νοσοκομειο ειναι ιδιαιτερα χρησιμη. Το θεμα ειναι οτι η κατσταση μου γινεται ακομα πιο δυσκολη γιατι ο αντρας μου μενει μαζι μου παροτι προσπαθω να του εξηγησω οτι η παρουσια του αυτη την στιγμη δε μου κανει καλο. Κανει καποιες δουλειες που του λεω αλλα σα να ρεταρει μου φαινεται. Πηγε 3 φορες εχθες εξω για να μου παρει τα σωστα πραγματα. Το απογευμα ακουσαμε μουσικη μαζι και συζητησαμε. Του ειπα οτι δεν εχω παρει καμια αποφαση και οτι δε νιωθω ασφαλεια μαζι του, ενω παραλληλα μου λειπουν οι γονεις μου και στεναχωριεμαι ειδικα με τη μαμα μου γιατι εχουμε τσακωθει πολυ ασχημα λογω της καταστασης με τον αντρα μου, Αν διαβασεις πιο πανω την ειχε βρισει πολυ ασχημα πριν απο λιγο καιρο. Ο αντρας μου ειπε να ακολουθησω την καρδια μου κι αν δε νιωθω ασφαλεια μαζι του να μεινω με τους γονεις μου. Εκεινος παντως υποστηριζει οτι θα φυγει απο την Αθηνα γιατι οσο μενει εδω τρελαινεται. Μετα πηγα βολτα με μια φιλη μου γιατι ο γιατρος μου ειπε να περπαταω. Οταν γυρισα ακουγε ακομα μουσικη και μετα πηρε το αμαξι μου και ελειπε ολο το βραδυ. Τον πηρα πανωαπο 10 φορες τηλεφωνο γιατι ανησυχησα, αλλα δεν απαντησε. Γυρισε στις 7 το πρωι σα να μην τρεχει τιποτα και μου ειπε οτι δεν το ακουγε. Δηλαδη αν παθαινα κατι? Του ειπα οτι αισθανομαι οτι με δουλευει και μου ειπε οτι θα προσεχει. Μετα αρχισε να απαγγελλει δυνατα στην αυλη τον εθνικο υμνο, διαβαζοντας απο τον υπολογιστη κι ενω τον παρακαλεσα να μιλαει πιο σιγα δεν το εκανε. Του κατεβασα το γενικο, με εβρισε και μετα πηρε τη θεια του τηλεφωνο και ακομα μιλανε. Υφισταμαι ψυχολογικη κακοποιηση ή μου φαινεται και τι μπορω να κανω γι\' αυτο?

Βασικα να σε ρωτησω κατι?

Veroniki κουράγιο, μην απελπίζεσαι,

Ξέρω ότι είναι δύσκολο, μα δεν έχω άλλες λέξεις.

Αντιλαμβάνομαι για τι καταστάσεις μιλάς, κάνε κουράγιο ,σιγά σιγά θα τα καταφέρεις

Θα οργανωθεις και θα μπορέσεις να ορθοποδήσεις,

Αυτή την στιγμή χρειάζεσαι έναν άνθρωπο να νοιάζεται για σένα και για την εγκυμοσύνη,

Φαίνεται από την συμπεριφορά του συντρόφου σου ,ότι δεν μπορεί να σε στηρίξει σαυτό τωρα

Αν χρειάζεται να απομακρυνθεί για κάποιο διάστημα , τη στιγμή που τόχεις εξαντλήσει το θέμα συμπαράστασης και βρίσκεσαι στο στάδιο να επιβιώσεις σαυτό το χάος,

Μη διστάσεις ,κάντο! Προστατέψου, το να μείνεται λίγο σε μια απόσταση δεν είναι κακό,

Θα σου δώσει λιγο χρόνο και χώρο που έχεις ανάγκη να αναπνεύσεις.

Με τη μητέρα σου αν είναι μια σχέση αγάπης και σεβασμού καλό θα ταν να σου συμπαρασταθεί τώρα,

Τώρα που την έχεις ανάγκη.

Είναι τόσο θυμωμένη με τον τσακομό?

Μπορεί γιατί θα πληγώθηκε αλλά νομίζω ότι θα το ξεπεράσει και για την ώρα μην τους εκθέτεις

Όλα τα δρώμενα με το νι και με το σίγμα γιατί μπορεί να μην είναι έτοιμοι (οι γονεις)

Να τα αντιμετωπίσουν με ήπιο τρόπο.(εσύ έχεις τους δικούς σου λόγους για να άνέχεσαι ,οι

γονείς σου μάλλον δεν έχουν τους ίδιους λόγους για να ανεχτουν δυσάρεστες καταστάσεις)

Βάλε όρια στον αγαπημένο σου και την συμπεριφορά του κατεπέκταση,

Για να μπορέσεις να ανακάμψεις λίγο.

Μην φοβάσαι να πεις :είμαι αδύναμη και δεν μπορώ να τα αντέξω όλα!

Είμαι άνθρωπος και ναι έκανα λάθος, δεν χρειάζεται να το πληρώσω μια ζωή!

Μην ξενυχτάς για να σαι ο φύλακας άγγελος κανενός,

δεν μπορείς να σώσεις κανέναν, παρά μόνο τον εαυτό σου και αυτό με δυσκολία

τόχω ξαναπεί αυτό.

Θα χρειαστείς όλες τις σωματικές και ψυχικές σου δυνάμεις τώρα που θα χεις το μωρό,

Και μερικές φορές θα δεις ότι θα εξαντλήσε και δεν θα χουν τελειώσει οι υποχρεώσεις σου!

Δεν ξέρω πως αλλιώς θα μπορούσα να σε βοηθήσω και πρακτικά σαυτή την περισταση,

Αν έχεις κάποια σκέψη γραψε ένα υ2υ μήνυμα,

Σε σκέφτομαι θετικά ,λίγη νοητή παρέα ,δεν είναι και άσχημα ,

Στην πραγματικότητα ερχόμαστε στη γή και πουθενά δεν υπάρχει ασφάλεια,

Για αυτό και από αυτή την αδυναμία μας οι ασφαλιστικές είναι οι πιο κερδοφόρες επιχειρήσεις.

Το να αραδιάζω κι άλλες κουβέντες μη νομίζεις ότι είναι και τίποτα το σπουδαίο,

Εχω πάρει υποστήριξη και αγάπη από ανθρώπους και το να σου γράψω είναι το ελάχιστο

Σαυτό που μου έχει προσφερθεί.

Μη διστάζεις και συ να δέχεσαι βοήθεια και περισσότερο από ανθρώπους που έχεις κοντά σου,

Γιατί οι διαδυκτιακές σχέσεις δεν είμαι σίγουρη ότι μπορούν να καλύψουν αρκετά τις ανάγκες μας,

(Δες και τον συντροφό σου που οδηγείται που δεν θελει να δει τις ανάγκες του και δεν δέχεται βοήθεια).

σήμερα βρέχει , κοιτάζω τις ροδοδάφνες έξω που είναι ανθισμένες άλλοτε συγογέρνουν τα ΄

ανθη προς τη γη απο την ορμή του νερού και άλλοτε όταν δεν έχει ορμή παίζουν τα

ροδοπέταλα με τις σταγόνες....., μα το φυτό πιο δυναμωμένο αύριο πιο φρέσκο θα δωθεί στα μάτια μου ,

να εκπληρώνει τον ρόλο του , παραδωμένο στο παιχνίδι της δημιουργίας.

τα λέμε...

υ.γ δεν ξέρω για πιο λόγο δεν εμφανίζονταν όλες οι σελίδες του θεματός σου,

ίσως το σήμα του ιντερνετ μου να μην είναι επαρκές ,

γιαυτό και και δεν είχα διαβάσει όλα τα πόστ,

σόρυ για την διαδικασία που σέβαλα να επαναλαμβάνεις κάποιες πληροφορίες.

Quote:

---

Originally posted by Veroniki
Μετα αρχισε να απαγγελλει δυνατα στην αυλη τον εθνικο υμνο, διαβαζοντας απο τον υπολογιστη κι ενω τον παρακαλεσα να μιλαει πιο σιγα δεν το εκανε. Του κατεβασα το γενικο, με εβρισε και μετα πηρε τη θεια του τηλεφωνο και ακομα μιλανε. Υφισταμαι ψυχολογικη κακοποιηση ή μου φαινεται και τι μπορω να κανω γι\' αυτο?

---

βερονίκη, τί άλλο περιμένεις να δεις για να πειστείς πως πρέπει να νοσηλευτεί?
σίγουρα υπάρχουν και πολύ χειρότερα πράγματα για να κάνει.

κινήσου όπως σου είπαμε και παραπάνω.
επισκέψου τουλάχιστον εσύ ένα ειδικό και άκουσε τη γνώμη του.
είναι απαραίτητο να κινητοποιηθείς.
μαζί με αυτόν κάνεις κακό και σε σένα.
αφού το βλέπεις...

Η ζωή σου είναι κόλαση.Περιμένεις ένα παιδί.Eσύ μπορείς να επιλέγεις όσο θέλεις να ζεις σε οποιαδήποτε κόλαση γουστάρεις και αντέχεις.Το παιδί σου όμως δεν έχει επιλογή.Θα ζει στην κόλαση που επιλέγουν άλλοι γι αυτό.Θα υποστεί να ζει κάτω από συνθήκες που άλλοι του επιβάλλουν-γιατί,γιατί,γιατί.

Και γιατί ακριβώς αυτά τα γιατί μεθαύριο θα έχουν νόημα όταν θα καλείστε να απολογηθείτε γι αυτά;;;Θα έρθει η στιγμή να σας ρωτηθούν και τότε δεν θα ξεπλένεται το βάσανο από οποιεσδήποτε δικαιολογίες.Κάνε ό,τι πρέπει να κάνεις για το παιδί σου.Αν θέλει να αλλάξει,καλώς.Αν δε θέλει,ίσως να πρέπει να αποδεχτείς τη δική σου ευθύνη απέναντι στη ζωή που θα φέρεις στον κόσμο.

Σημερα μπηκε στο νοσοκομειο. Τον πηγαν οι συναδελφοι του. Εμας δε μας ακουγε. Τουλαχιστον ετσι εκανε εκουσια νοσηλεια κι ετσι δε χρειαστηκε εισαγγελικη παρεμβαση. Η κατασταση ειχε φτασει στο απροχωρητο. Ή κατι θα παθαινε ή κατι θα πάθαινα εγω. Ειναι πολυ μπερδεμενος λενε οι γιατροι. Δεν ξερω πού θα μας βγαλει. Ο Θεός βοηθός. Ελπιζω καποια στιγμη να συνειδητοποιήσει το προβλημα του και να το αντιμετωπισει σοβαρα και οχι με δικες του πρωτοβουλιες οπως μεχρι τωρα. Ελπιζω να καταφερω να γεννησω ηρεμα. Σας ευχαριστω ολους για ολες τις συμβουλες. Θα ενημερωνω με νεα.

Σου ευχομαι τα καλυτερα για εσενα κ το μωρο σου.ειμαι νεα εδω.ενημερωνομαι κ προσπαθω να μαθω.περασα ακριβως τα ιδια με εσενα.μονο που εγω δεν ειμαι παντρεμενη.ειχα σχεση ομως με καποιονπου εχει οριακη καταθλιψη.δηλ.ακομα εχω.και χρηστης ουσιων κ αλκοολ.συζουσαμε για 6 μηνες κ ηταν κολαση.κατεληξα στο νοσοκομειο με κριση πανικου, που ακομα προσπαθω να ξεπερασω, απο το ανχος κ τη στεναχωρια.τωρα νοσηλευεται εδω κ ενα μηνα.ειναι καλυτερα κ σταθερος. αλλα εγω ειμαι πολυ φοβισμενη.τον αγαπαω πολυ αλλα δεν ξερω ποσο μπορω να αντεξω.θα το παλεψω ομως γιατι ελπιζωτο μονο που εχω να σου πω ειναι να σε προσεχεις...

Στις τοξικολογικες βγηκε θετικος και σε κοκα. Γι\' αυτο και τετοια ενταση και δεν κοιμοταν ποτε. Το χειροτερο ειναι οτι ποτε δε φανταζομουν οτι ειναι και χρηστης κοκαινης. Του ειχαν ξαναβρει στα ουρα κοκα αλλα ειχε πει οτι καποιος του το εκανε επιτηδες και αυτος δεν το πηρε ειδηση. Δε νομιζω να το πει και τωρα. Οπως και να \'χει απογοητευτηκα παρα πολυ. Οι γιατροι με ρωτανε αν θελω να ειναι μαζι μου στον τοκετο γιατι αυτος θελει, αλλα δε νομιζω να ειναι καλη ιδεα ουτε γι\' αυτον ουτε για μενα. Εδω ο γυναικολογος μου και μου το συζητησε εχθες γιατι τον εχει καταλαβει και το σκεφτεται να ειναι κι εκεινος στον τοκετο. Icare σ\' ευχαριστω για τα καλα σου λογια. Αν θες τη γνωμη μου αν δεν αποδεχεται οτι εχει προβλημα και δεν αποδεικνυει εμπρακτα οτι το πολεμαει, φυγε μακρια πριν δεθεις κι αλλο. Θα σου στοιχισει παρα πολυ και η ζωη ειναι πολυ μικρη για να \'ναι θλιβερη.

ο χειρότερος συνδυασμός για τη διπολική είναι να κάνεις χρήση κόκας.
ο γιατρός μου μού είχε πει χαρακτηριστικά πως σε αυτή την περίπτωση η ηρωίνη σου κάνει λιγότερο κακό!

Αστα χεστα καλυτερα! Το θεμα ειναι οτι αν δεν καταλαβει τι ακριβως του συμβαινει θα αποκλειστει απ\' ολους και στο τελος θα μεινει μονος του. Ειτε ειναι διπολικη διαταραχη, ειτε διπλη διαγνωση, ειτε ψυχωση σχιζοφρενικου τυπου ο ανθρωπος αυτος χρειαζεται απεξαρτηση και ψυχοθεραπεια μαζι με ο,τι αλλη θεραπεια του δωσουν οι γιατροι, πραγματα που για να γινουν χρειαζονται τη δικη του συγκαταθεση και συνειδητοποιηση του προβληματος του και πανω απ\' ολα χρονο. Δεν του λεμε τιποτα ακομα για να ξενερωσει λιγο κατ\' αρχην, αλλα ειναι ακομα στον κοσμο του. Του φταινε οι γονεις μου, θελει λεει να ειναι στον τοκετο, μου δινει συμβουλες και οδηγιες απο το τηλεφωνο και γενικα περι ανεμων και υδατων σα να κρυωσε με γριπουλα και γι\' αυτο ειναι στο νοσοσκομειο. Και το ξυλο που εφαγε κατω στην Αθηνα μου εβαλε την ιδεα η γιατρος μηπως ηταν κανενα νταραβερι με ναρκωτικα. Μαλιστα εκεινη τη μερα εχασε και τη βερα του (ετσι ειπε). Μηπως την εδωσε για να παρει καμια ουσια και εκει εγινε ο καβγας, αλλα πού να τον ψαρεψεις να σου πει την αληθεια που σε καθεναν λεει και μια αλλη ιστορια.

βερονίκη, οι γιατροί είναι αυτοί που θα τον ενημερώσουν για την κατάσταση του.
και εσύ βέβαια αφού έχεις μάθει για την διάγνωση του, είναι απαραίτητο να του θυμίζεις την αγωγή του.
αν του συστήσουν κάποια βέβαια.

για να παρευρευθεί στον τοκετό σου δεν θα το σύστηνα.
η θέση του είναι στο νοσοκομείο.
σε αυτό που νοσηλεύεται αυτός!

Εμενα αυτο που με ανησυχει περισσοτερο απ\' ολα ειναι αν θα αποδεχθει ποτε το προβλημα του και το κατα ποσο σοβαρο ειναι να αντιμετωπιστει για τη μετεπειτα ζωη του. Με τον εναν ή τον αλλο τροπο θα επηρεαστουν αρκετες ζωες απο το τι θα κανει και πως θα σκεφτει τελικα. Και την αλλη φορα του θυμισα την αγωγη του και δεν ακουσε. Και τωρα ελεγε στον αδερφο του οτι εγω στρεφω την ψυχιατρο εναντιον του λεγοντας οτι αυτος εχει το προβλημα και οχι εγω. Και οτι φταιω γενικα εγω και οχι οι ουσιες. Να μου πεις ειναι ακομα πολυ νωρις και επισης λεει γενικως ασυναρτησιες του στυλ, μια λεει σ\' εμενα οτι μ\' αγαπαει και μετα στον αδερφο του λεει οτι δεν πιστευει οτι το παιδι ειναι δικο του και οτι θα ζητησει τεστ DNA και οτι δε θελει να ειναι στη γεννα, ενω το πρωι ελεγε οτι θελει να ειναι στη γεννα. Μαλλον ουτε αυτος δεν ξερει τι σκεφτεται. Αυτο που δεν εχω καταλαβει ακομα ειναι ποσον καιρο κατα μεσο ορο νοσηλειας απαιτειται σε τετοιες περιπτωσεις. Επισης δε μου εχει διευκρινισθει απο τους γιατρους πώς πρεπει να τον αντιμετωπιζω και αν συνιστουν να τον δω. Μαζι τους μιλαω μονο στο τηλεφωνο προς το παρον, αλλα το θεμα ειναι οτι οπου να \'ναι γενναω και μετα ξεχαστε με. Επισης ποσο σωστο ειναι να εχει κινητο επανω του και να παιρνει τηλεφωνα οπου να \'ναι και να λεει ο,τι του κατεβει στο κεφαλι.

Veroniki καλημέρα, ευχομαι με τη καρδιά μου να χεις καλές μέρες!

Δύσκολα όλα όσα μοιράζεσαι,

Και η δική σου θέση και του άνθρώπου σου.

Κάνε όμως υπομονή, και δείξε κατανόηση και στον εαυτό σου και σε εκείνον.

Αφου ήρθαν έτσι τα πράγματα ,γυρισμό δεν έχουν,

Φρόντισε να χεις καλές συνθήκες για την γέννα σου και ασε τον γιατρό σου να κάνει την δουλειά του, κάτι θα ξέρει,

Κράτα ανθρώπους κοντά σου για να σε στηρίξουν, μη μεινεις μόνη!

Αν ο κουνιάδος σου μπορει να χειριστει καλύτερα την κατασταση στην ψ.κλινικη ας το κάνει,

Χρειάζεσαι ανθρώπους και χρειάζεται και ο ανθρωπός σου.

Το κινητό του γιατί να μην τοχει, εκει που είναι χρειάζεται επικοινωνια, άνθρωπος είναι.

Τωρα γι αυτά που σου λέει στα τηλεφωνήματα ,δείξε κατανόηση,

Μάλλον είσαι σε λιγότερη δύσκολη θέση ,δεν νομίζω ότι θέλει να σε πληγωνει,

Δεν έχει τον έλεχγο της σκέψης του άρα και ούτε των λόγων του,

Πάνω στην προσπάθεια να διαχειριστει την καταστασή του ,κάνει και έκανε ότι μπορει,

Δείξε κατανόηση δεν βάλετε εναντιον σου ,μείνε χωρίς ενοχές και αστον χωρίς ενοχές να

Αντιμετωπίσει τον εγκλισμό του και την ασθενειά του.

Συμβουλέψου τους γιατρούς του και μη φοβάσαι,

Ρωτα τους αν βρισκουν χρησιμο να πας εκει με την κοιλιά στο στόμα ή μήπως μπορούν να δειξουν κατανόηση για το ιδιέτερο της καταστασης σου να μείνεις σε απόσταση από την

Σκληρότητα μιας ψ.κλινικης.

Με την πρώτη ευκαιρία βρες χρόνο να αναζητησεις έναν ειδικο να σε στηρίξει

Γιατί δεν νομίζω ότι το θέμα σου τελειώνει εδώ,

Χρειάζεσαι υποστηριξη και βοήθεια, αν υπάρχει τέτοια υποδομή από την κλινικη που νοσηλευεται
Ο συντροφός σου θα ταν ιδανικο να ακολουθηθει μια κοινή γραμμη για τα κοινά σας θέματα

Εφόσον υπάρχει το παιδί,

Αν δεν υπάρχει υποδομή πρέπει να δεις τι σου συστήνουν ίσως ο γιατρός του ή η ψυχολόγος που θα ναι εκει.

Και αν τιποτα απολα αυτά δεν βρεις ,θα πρέπει μόνη σου να αναζητησεις κάποιον ειδικο να σε βοηθησει.

Μην βιαστεις να πάρεις αποφάσεις, σιγά σιγα , καμια φορα ο χρόνος από μόνος του δίνει τις λύσεις,

Άλλωστε πρώτα πρεπει να αντιμετωπίσεις αυτά που είναι μπροστά σου, την γέννα, την φροντιδα σου και την φροντιδα του παιδιου,

Που εξαρτιόνται αποκλειστικά από εσένα, και ύστερα όλα ταλλα,

Αυτά τα θέματα παίρνουν πολύ χρόνο ,μην βιαζεσαι,

Μαζεψε τις δυνάμεις σου, απενοχοποιήσου και μην ενοχοποιείς και κανέναν άλλον,

Ούτε αυτος φταίει που είναι άρρωστος ,ούτε εσύ που τον αγάπησες,

Μεγάλωσε την καρδιά σου , και μην απελπίζεσαι,

Η φύση σου έμπιστευτηκε την μητρότητα και είμαι σίγουρη ότι θα βρεις το κουράγιο να τα αντιμετωπίσεις όλα με αγάπη.

Σου εύχομαι και πάλι δύναμη, και να σου δίνετε καλοσύνη για να δυναμώνεις.
Καλημέρα

Σ\' ευχαριστω για τις ευχες, πραγματικα χρειαζομαι συμπαρσταση και καθε καλος λογος μου δινει πολλη δυναμη για να συνεχισω. Δε θελω να τον φορτωσω με ενοχες αλλα δεν εκανε τιποτα για να διαχειριστει την κατασταση του. Εξαλλου το προβλημα με τις ουσιες ειναι χρονιο και θα επρεπε να εχει κατσει να σκεφτει σε περιοδους που ηταν καλα τι ακριβως φταιει και οχι να τα ριχνει μια ζωη στους αλλους. Και δεν μπορω να δεχθω οτι δεν ειχε ποτε τη λογικη να το σκεφτει αυτο, γιατι ειναι πανεξυπνος και πολλες φορες εχει δωσει πολυ σωστες λυσεις σε προβληματα αλλων. Ειναι τοσο μακρια απο την πραγματικοτητα η σκεψη του αυτη την στιγμη, που δεν ξερω ανα υπαρχει ελπιδα οτι θα επανελθει ποτε και πώς αυτος ο ανθρωπος θα μπορεσει να ειναι στηλοβατης για την οικογενεια του αν δεν αντιμετωπισει καταφατσα τα λαθη που εκανε και να βρει τον τροπο να μην τα ξανακανει? Το ξερω οτι ειναι πολυ νωρις για να παρω αποφασεις, αλλα οπως ειπα και πριν εχω αρχισει να χανω τις ελπιδες μου οτι θα επιστρεψει ποτε και οτι θα μπορεσουμε να εχουμε μια κανονικη οικογενεια οπου θα υπαρχει εμπιστοσυνη και συνεννοηση.

Quote:

---

Originally posted by Veroniki
Εξαλλου το προβλημα με τις ουσιες ειναι χρονιο και θα επρεπε να εχει κατσει να σκεφτει σε περιοδους που ηταν καλα τι ακριβως φταιει και οχι να τα ριχνει μια ζωη στους αλλους. Και δεν μπορω να δεχθω οτι δεν ειχε ποτε τη λογικη να το σκεφτει αυτο, γιατι ειναι πανεξυπνος και πολλες φορες εχει δωσει πολυ σωστες λυσεις σε προβληματα αλλων. Ειναι τοσο μακρια απο την πραγματικοτητα η σκεψη του αυτη την στιγμη, που δεν ξερω ανα υπαρχει ελπιδα οτι θα επανελθει ποτε και πώς αυτος ο ανθρωπος θα μπορεσει να ειναι στηλοβατης για την οικογενεια του αν δεν αντιμετωπισει καταφατσα τα λαθη που εκανε και να βρει τον τροπο να μην τα ξανακανει?

---

Veroniki παρακολουθώ το θέμα σου κι ας μην έχω γράψει κάτι ως τώρα.
Το πρώτο που θέλω να σου πω είναι πως είναι συγκινητικό το ενδιαφέρον σου για τον σύντροφό σου παρόλη την δύσκολη-ευαίσθητη φάση που είσαι κι εσύ.Στο παραπέντε της γέννας που τόση ανάγκη για ηρεμία και υποστήριξη έχεις...
Δείχνεις ιδιαίτερη ανθρωπιά και δοτικότητα :)
Καθώς και δύναμη.

Τώρα όσον αφορά το παραπάνω που έκανα quote,ξέρεις δεν είναι θέμα ευστροφίας να συνειδητοποιήσει το πρόβλημά του.
Είναι σύμπτωμα του εθισμού να μην συνειδητοποιεί τι γίνεται...κι όταν το αντιληφθεί έχει κάνει το μεγαλύτερο βήμα.Όμοια και για την ασθένεια.Συνήθως σ\'αυτές τις περιπτώσεις χρειάζεται ένας \'πάτος\' για να ταρακουνηθεί ο πάσχων(είτε εξαρτημένος,είτε διπολικός)και άλλες φορές χρειάζεται και ένα χέρι να τον σείρει αναγκαστικά να δει απ\'την άλλη.
Πιστεύω εκεί που βρίσκεται τώρα και με θεραπεία ίσως-ελπίζω να μπορέσει με το χρόνο...(αφού αρχίσει να δουλεύει η θεραπεία),να αρχίσει να συνειδητοποιεί την πραγματικότητα.

Το ότι απομακρύνθηκες από κοντά του ήταν προς όφελός του(και δικό σου βέβαια),όσο σκληρό κι αν ακούγεται...χρειάζεται να αντιληφθεί και να επεξεργαστεί πως έγινε η ζωή του και ψάχνοντας τα γιατί κάποια στιγμή δε μπορεί να τα ρίχνει όλα στους άλλους...
Αλλά αν πάσχει όντως από διπολική η θεραπεία είναι απαραίτητη για να το αντιληφθεί.
Νομίζω πως τα πράγματα αρχίζουν να παίρνουν το δρόμο τους με την εισαγωγή.
Είναι νωρίς,περίμενε ...να δουλέψει η θεραπεία...

Εύχομαι πραγματικά να πάνε όλα καλά και πάνω από όλα με το καλό να φέρεις το μωράκι σας στη ζωή :)

veroniki άσε όσο μπορείς τα κακά του παρελθόντος,

στη ζωή υπάρχουν διαφορα θέματα κυρίως υγείας που μπορούν να σταθούν εμπόδια να υπηρετήσουμε τους ρόλους μας.

διαφύλλαξε όσο μπορεις την δικιά σου υγεία , για να μην απλώνεται σε όλους τους τομείς

η δυσάρεστη κατάσταση.

ότι αντέχεις μπορείς να κάνεις ,τίποτα περισσότερο, μέτρα και κάνε οικονομία δυνάμεων,


στηλοβάτης είσαι εσύ τωρα , σε σένα δώθηκε αυτό, ότι αντέχεις ,ότι δεν μπορείς ,άστο,

δεν υπάρχουν για όλα λύσεις που πρέπει να δωθουν μόνο απο εσένα, κάνε αυτά που μπορεις!


φρόντισε τον εαυτό σου ,δωστου ξεκούραση, ωραιες εικόνες ,Ησυχία, καλή συντροφιά που θα σε βοηθήσει να αυξήσεις την δυναμή σου.

μην παραβλέψεις την ενδοσκοπησή σου και την εξελιξή σου με έναν ειδικό,

εγώ έχω πάρει τέτοια βοήθεια και για αυτο στο προτείνω,

μπορεί να μην λειτούργησαν όλα απο την πρώτη στιγμή, γιατί και γω θαυματα προσδοκούσα,

αλλά τώρα που καρπώνομαι τα ωφέλη, είδα οτι γίνονται θαυματα αλλά θέλουν το χρόνο τους

και την ειληκρινή προσπάθεια μας.

ανέλαβε την ευθύνη του εαυτού σου και την φροντίδα του παιδιού σου,

όλα καλά θα πάνε!!

Συμφωνώ με το ξωτικό...

Παιδια, αυτο εχω σκοπο να κανω. Σιγουρα θα επισκεφθω καποιον ειδικο, ισως και απο τον ιδιο χωρο που ειναι ο αντρας μου ωστε να εχει μια συνολικη εικονα του τι ακριβως συμβαινει. Βρισκομαι σε επαφη με την ψυχιατρο που τον παρακολουθει και θα ζητησω να με βοηθηχει ή αν δεν μπορει η ιδια να με παραπεμψει σε καποιον για να πανε ολα καλα, γιατι επεται και λοχεια και δε με παιρνει για αλλα ρισκα με την ψυχολογια μου. Οι συμβουλες σας ειναι σωστες, πολυ σωστες και με βοηθανε κυριως επειδη φευγουν οι παραλογες ενοχες που καπου καπου με πιανουν, οτι δηλαδη μηπως δεν εκανα κατι αρκετο για εκεινον ή μηπως με τη συμπεριφορα μου επιδεινωσα την κατασταση του. Αλλα μαλλον εχετε δικιο. Καπου καπου χρειαζεται ενας γερος πατος για να ξυπνησει κανεις και να καταλαβει τα λαθη του. Ευτυχως που συνερχομαι σιγα σιγα απο κατι τετοιες αρρωστημενες σκεψεις. Εχω πολλα να κανω για μενα και το παιδι και θελω να παραμεινω αισιοδοξη κι ενθουσιωδης, οπως αλλωστε ειναι η φυση μου. Θα ενημερωνω με νεα αλλα να ξερετε με βοηθαει πολυ η συμπαρσταση σας. Πραγματικα παρα πολυ.

οι γιατροί έχουν κάνει διάγνωση τελικά?
από τί ακιβώς πάσχει?

Προς το παρον περιμενουν να δρασουν τα φαρμακα και να περασει η επηρεια των ναρκωτικων. Θα ερθουν λεει και σε συνεννοηση με τους προηγουμενους γιατρους για να δουν τι συμβαινει. Εν τω μεταξυ ομως εγω ακουω ο,τι να \'ναι απ\' αυτον. Τωρα θελει να παρουμε διαζυγιο (γιατι εγω λεει το ζητησα ενω αυτος το ζητησε πρωτος σε εναν καυγα μας) και το παιδι να παρει το δικο μου επιθετο για ψυχολογικους λογους, ενω τα επομενα παιδια που θα κανουμε αν ειναι αγορια θα παρουν το δικο του επιθετο και μετα μου στελνει μηνυμα και θελει να μαθει πώς αισθανομαι ψυχολογικα. Πριν μου ελεγε οτι θα ηταν πολυ ευκολο γι\' αυτον να παρει την επιμελεια του παιδιου αλλα δε θα το κανει και γενικα αλλα λεει η γιαγια μου αλλα ακουν τ\' αυτια μου. Μερικες φορες νομιζω οτι το κανει επιτηδες για να μου σπασει τελειως τα νευρα. Ειλικρινα δεν ξερω τι να του πω, τι να του απαντησω που ειλικρινα μου \'ρχεται να μην ξανασηκωσω το τηλεφωνο μερικες φορες και να ησυχασει το κεφαλι μου. Τι μιλαει τωρα, η κοκα, το χασισι, το αλκοολ, τα φαρμακα ή το κεφαλι του δεν ξερω και δεν ξερω αν ξερουν και οι γιατροι κει ποτε περιμενουν να δουν τι συμβαινει με αυτον τον ανθρωπο. Και ρωταω απο την εμπειρια σας εδω στο forum ποσος καιρος χρειαζεται κατα μεσο ορο για να ερθει ενας ανθρωπος στα λογικα του σε τετοιες περιπτωσεις και να εχει πληρη συνειδηση του τι ξεφουρνιζει το στομα του και τι κανει στους αλλους.

Τωρα ποια δεν ειναι ευκολο να κανω πισω.θα περιμενω να δω πως θα παει.δεν του εχω υποσχεθει τιποτα.απλα αν φυγω τωρα θα τοθ κανει κακο,και βρισκεται σε πολυ καλυτερη κατασταση.βαση γιατρων πρωτα παντα και μετα πως τον βλεπω εγω.ξερει πολυ καλα πως περιμενω να δω πρωτα.ΠΡΑΞΕΙΣ.τουλαχιστον ξερει τι του συμβαινει.να ξερεις πως η χρηση ουσιων δυσκολευει πολυ τουσ γιατρους για να βγαλουν πορισμα της καταστασης του.πρεπει να περιμενουν να καθαρισει ο οργανισμος του πρωτα εντελως.του φιλου μου απο τη χρηση αλκοολ κ χασις του πηρε περιπου 15 μερες.σε περιπτωσεις οπως του συζηγου σου μαλλον θα παρει περισοτερο.να εχεις παντως υπ οπσιν σου πως η χρηση μπορει να ειναι συμπτωμα.να εχει δηλ καποια διαταραχη η οποια τον ωθει στις καταχρησεις.η και το αντιθετο βεβαια...οι καταχρησεις να του εχουν δημιουργησει ολα αυτα με τον καιρο.δεν ειναι ολα για ολουσ οπως και καποιος αλλος ειπε πολυ σοφα εδω και το κλεβω κ εγω με τη σειρα μου.οι γιατροι θα σου λυσουν σιγα σιγα καθε απορια.οσο για το ποσος χρονος χρειαζεται, μαλλον κανεις δεν θα μπορεσει να σου δωσει ακριβη απαντηση.εχει να κανει με πολλους παραγοντες.αναλογα τον οργανισμο, τον ανθρωπο,τον χαρακτηρα του...συν τη διαγνωση.χερω πως ειναι να ελπιζεις.σε νιωθω.δεν ξερω αν νιωθεις ποσο θες να το παλεψεις ακομη αλλα μη ξεχνας πως απο εδω και περα δεν θα εισαι μονη σου.οφειλεις να προστατεψεις το μικρο πλασματακι που ερχεται στον κοσμο.κρατα δυναμεις κ κουραγιο για αυτο.και παλι, να ΣΕ προσεχεις.μη το ξεχνας.

βρε βερονίκη, συγγνώμη κιόλας αλλά πώς του δίνουν φάρμακα αν δεν γνωρίζουν τί έχει?
μου φαίνεται λίγο παράξενο.