Printable View
μα και οι γονείς μου το ίδιο έκαναν αρχικά. Θυμάμαι που μου έλεγαν πως θα σκίσουν το χαρτί στο βιβλιάριο μην με στιγματίσει και κάτι τέτοια........ :SQuote:
Originally Posted by me_vs_myself
Θυμάμαι πως εγώ αναφέρθηκα στο πρόβλημα και ύστερα τα παιδιά τους μου είχαν πει πως είχαν πάει σε ψυχολόγους και έτσι ξεκίνησε η ιστορία... Άρχισε διαγωνισμός "ποιος ξεπέρασε πιο γρήγορα την κατάθλιψη???" Και δεν καταλαβαίνουν πως αυτό κάνει κακό αντί για καλό.
το βιβλιαριο το δικο μ μονο συνταγες του ψυχιατρου εχει........κ ενος παθολογου
βρε μι να σου πω στην αρχη ενταξει και εγω ειχα κομπλεξ.. Μετά ξεκόλλησα γενικώς πραγματικά δεν με ενδιαφέρει σοβαρά.. Όλοι περνάνε από εκεί μην κοιτάς που δεν το λένε. Αν δεν το είχα αναφέρει όλοι θα έκαναν τις πάπιες.. Οι γονείς μου έπαθαν χειρότερη κρισάρα από αυτήν που είχα πάθει στην αρχή.
αν δν ειχα το βουλιμικο αληθεια σ λεω θα την παλευα καπως με τα υπολοιπα. κατα ενα διεστραμμενο τροπο με αυτα που εχω ξεχωριζω.....ισως ειμαι πιο συμπαθης πιο μυστηρια πιο αξια προσοχης....πιο δεν ξερω.......αμα δν τα ειχα δν ξερω πως θα ημουνα. τωρα ειμαι διαφορετικη
Ξέρεις τι πιθανότατα αυτό σε πονάει περισσότερο σαν θέμα για αυτό σε απασχολεί συνεχώς. Ίσως για κάποια περίοδο να πρέπει να πάψει να σε απασχολεί η εμφάνιση σοβαρά. Δεν ξέρω αν είναι σωστό αυτό που λέω αλλά μάλλον πρέπει να απελευθερωθείς από το αίσθημα πως πρέπει να τρως λίγο ή πολύ π.χ.. ;)
ρε συ γατε γμτ δεν ειναι μονο θεμα εμφανισης το χω ξαναπει πολλες φορες!ολος ο κοσμος μ λεει οτι ειμαι μια χαρα κ οτι δεν εχω αναγκη!οποτε γιατι δεν τους ακουω>?γιατι ειναι κατι πιο βαθυ δεν ειναι κατι απλο κ πεζο οπως την εμφανιση που στην τελικη απασχολει ολον τον κοσμο!
ΣΥΓΝΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΜΗ δεν το είχα διαβάαααααααααασει. :(
Τη βουλιμία δεν την ξεκίνησες δηλαδή για λόγους εμφάνισης;
στην αρχη απλα εχεις κομπλεξ επειδη εισαι παχουλος/η και δεν βρισκεις ρουχα η γκομενους κ δν εχεις σκεφτει ποτε να κανεις διαιτα. τρως επειδη βαριεσαι η επειδη εχεις συνιθησει ετσι να καλυπτεις καποια κενα σου, γτ ισως ετσι ξεχνιεσαι η σε χαροποιει.
μετα λες να ξεκινησεις διαιτα, για σενα πανω απ ολα. ξεκινας,βλεπεις αποτελεσμα, χαιρεσαι, βλεπεις κ αντιδρασεις απο αλλους, μετα ψαχνεις πιο ευκολους τροπους να χασεις, παθαινεις εμμονη παθιαζεσαι. μετα βλεπεις πως πεινας, κ βρισκεις τον εμετο. που μπορεις και να τρως και να μην παιρνεις γραμμαριο!
οποτε μετα απο περιοδο πεινας, αγανακτεις και λες, δεν αντεχω αλλο!πεφτει κιολας η σεροτονινη σου κ νιωθεις καταθλιψη απο ελειψη τροφων η απο την πιεση να μην γινεις οπως πριν μετα απο τοσες θυσιες που εκανες.
μετα ομως, σου γινεται συστημα κ ζεις μονο κ μονο για την μερα που θα φας, οχι απλο φαγητο....αλλα ΤΟΝΟΥΣ τροφης σε ενα μισαωρο, που φυσικα δεν μπορεις να ανασανεις κ τα βγαζεις,. μετα νιωθεις ενοχες που δεν μπορεσες να κρατηθεις, που δν μπορεις να επιβληθεις στον εαυτο σου. μετα απο την δυστηχια, ξανατρως για να καλυψεις το κενο..κ παει λεγοντας.
ειναι το θεμα της αυτοπεποιθησης που δεν νιωθεις ποτε, οτι κ αν σου λενε, οση αποδοχη κ να χεις. και το οτι συνηδητοποιεις πως η εικονα που χεις πλασει στο μυαλο σου για τον εαυτο σου, ειναι κατι απιαστο γτ με τπτ δεν εισαι ικανοποιημενη και πρεπει να αποδεχτεις αυτο που εισαι!κ αυτο σε εξοργιζει γιατι θες να χεις τον ελεγχο!χωρις τον ελεγχο ειμαι ενα τπτ! δεν παει καλα τπτ μετα σε ολους τους τομεις!
ολα αυτα εχουν ως αποτελεσμα μετα κρισεις πανικου, νευρα, και αντικοινωνικη συμπεροφορα. σε μενα. και μαλιστα αυτοτραυματισμους βιαιες διαθεσεις κ καμια ορεξη για επικοινωνια με κανεναν. φοραω οτι πιο φαρδυ εχω στην ντουλαπα κ εχω φοβια με καθε ειδος τροφης 3 φορες την μερα, εκει που αλλοι το χουν ως μεσο επιβιωσης η απολαυσης.
αντιμετωπιση φοβιας 3 φορες την μερα, σε διαφημισεις, τηλεοραση,ραδιοφωνο, φαγαδικα μπροστα σου,. πεινα.....η οχι πεινα. που να στραφεις τελικα αν νιωσεις ασχημα? αφου δεν σε ικανοποιει τιποτα?
φοβια στο φαι, φοβια στα ρουχα, φοβια στους καθρευτες. και αμα παρω τον κατηφορο κ ξεπεσω στο φαι, με βριζω που δν μπορω να σταθω στο υψος μου!ενω πραγματικα δεν το χρειαζομαι εκεινη την ωρα!
ειναι το ιδιο εθιστικο με ολα τα ναρκωτικα!κατι που ξερεις οτι δν μπορεις να το χεις, το θες κ με το παραπανω!
και εχω καταφερει να χω οτι θελω........γιατι οχι κ αυτο
σε συνδιασμο με το παρελθον μ κ την ψυχωση μου, ερχεται κ δενει
ήσουν πολύ περιγραφική. Βεβαίως δεν μπορώ να αισθανθώ ακριβώς πως είναι όσο και αν προσπαθώ να μπω στην θέση σου καθώς δεν το έχω ζήσει. Πιστεύω πως αυτό που θες αλήθεια είναι υποστήριξη ψυχολογική όχι από ειδικό αλλά από κάποιον άνθρωπο που θα σε αγαπά. Θα μου πεις οι δικοί μας άνθρωποι μας αγαπούν εγώ εννοώ άνθρωπο-σχέση. Ίσως αν ένας άνθρωπος σε επιβράβευε κάθε φορά που τα πήγαινες καλά τότε θα ήταν τελείως αλλιώς.
Επίσης γιατί να νιώσεις τύψεις όταν κάνεις κάτι που δεν έπρεπε. Το θέμα είναι να προσπαθήσεις να μειώσεις σε συχνότητα αυτό που κάνεις όχι να το εξολοθρεύσεις με μια κίνηση. Αν π.χ. τρως 6 τεραστια γευματα π.χ. αρχικά άλλαξε το σε 5 τεράστια γεύματα και 1 μικρό. Βρε χαζούλι σιγά σιγά να το πας και να μην στεναχωριέσαι επειδή δεν μπορείς να κρατηθείς. Θα το πας σιγά σιγά σιγά.
Εγώ έχασα μην σου πω πόσα κιλά. Δεν έγινα βουλιμικός απλά άλλαξα διατροφικές συνήθειες. Ένα μέρος από αυτό που λες το έχω πάντως. Π.χ. φοβία στις ζυγαριές αν δω πως ανέβηκα 1 κιλό στεναχωριέμαι έντονα. Μπορώ να σε καταλάβω σε ένα βαθμό όχι βέβαια όπως το περνάς. Κουράγιο και σιγά σιγά σιγά. Μην κάνεις τπτ απότομο!! Είναι μια συνήθεια.
το ειχα καταφερει αλλα απο τοτε που πιασα δουλεια παλι εδω κ 2 μηνες ξαναρχισε κ ψαχνω να βρω τον λογο
Έπιασες δουλειάαα?? Από το άγχος την έπαθες βρε μι. ;) Μην στεναχωριέσαι γιατί είσαι απόλυτα δικαιολογημένη. Θα στρεσαρίστηκες και έκανες αυτό το πράγμα ξανά για να εκτονώσεις το άγχος. Μην απελπίζεσαι όμως κάτσε σιγά σιγά θα το διώξεις πάλι. Θα το δεις.
μωρε δεν εχω αγχος στην δουλεια! απλα να ειχα κ το περιστατικο τωρα παλι με τις ακουστικες παραισθησεις που δν με επιανε συχνα κ ολα τα αλλα υπολοιπα συμπτωματα κ ειπα παει.,,,,,,,γυρναμε παλι στην αρχη
Δεν γυρνάς σε καμία αρχή. λογικό είναι να είσαι μια πάνω μια κάτω. Πάντως το άγχος να ξέρεις πως δεν το νιώθουμε πολλές φορές. Πλέον έχω προσέξει πως έχω άγχος και δεν το καταλαβαίνω το πιάνω από τα σωματικά που νιώθω.
ΕΓω το νιωθω στα κοκαλα μ το αγχος................1ον κ κυριον νιωθω ενα μουδιασμα στον εγκεφαλο σαν να τρεμει κ χωλαινει η αναπνοη μ. ε μετα αμα συνεχιστει παθαινω κ την κριση πανικουQuote:
Originally Posted by Γάτος
Πολύ ενδιαφέρον αυτό που λες. Να σου πω κι εμένα τι μου γίνεται. Όταν αγχώνομαι έχω συσπάσεις στο στομάχι και αισθάνομαι να "παγώνει". Συγκεκριμένα αισθάνομαι λες και τρέχει υγρό μέσα του πράγμα που με φοβίζει και με αγχώνει ακόμα περισσότερο. Νομίζω έχει μεγάλο ενδιαφέρον που μοιραστήκαμε αυτό το πράγμα για να καταφέρουμε κιόλας να πλησιάσουμε ο καθένας το πρόβλημα του άλλου.
υγρο ε...........στο στομαχι?περιεργο............ναι ειναι μερικες καταστασεισ που δν μπορεις να τις εξηγησεις ακριβως.επειδη δν εχουν λογικη εξηγηση
Χαλάρωσε,
εσύ δίνεις συμβουλές σε άλλους εδώ πέρα.
δε γίνεται να τα βάζεις κάτω.
Στην προσπάθεια να βελτιωθούμε θα υπάρχουν μέρες που θα μαστε άλλοτε ανεβασμένοι και άλλοτε πεσμένοι, αλλά ο αγώνας είναι να κοιτάμε ψηλά.
Προσπάθησε να μη μένεις μόνη, να συναναστρέφεσαι, αυτό σε κάνει να ξεχνάς και μέσα από τη συναναστροφή αποκτάς δυνάμεις. Ακόμα κάνε πράγματα, χόμπι που σε γεμίζουν, φαίρνε ευχάριστες αναμνήσεις στο νου σου. Μάθε να διώχνεις τις σκέψεις που σε ταράζουν, τόχουμε ξανασυζητήσει αυτό.
Μην πανικοβάλλεσαι.
Πολλές φορές μέσα απ αυτά που γράφεις βγάζω ότι υπάρχει και ένα ευχάριστο κομμάτι της καιθημερινότητας σου. Προσπάθα αυτό να το ζεις πιο έντονα και περισσότερο.
ναι δινω συμβουλες. ειναι ευκολοτερο να δινεις σε αλλους αλλα δυσκολο να τις εφαρμοζεις εσυ......
οι καθημερινοτητα μ ειναι ρουτινα οπως των περισσοτερων τπτ παραπανω. αλλα κ να γινει κατι, δεν νιωθω, κ δν ενθουσιαζομαι με τπτ. ισως φταινε τα φαρμακα δεν ξερω. παντως ειμαι μονιμως ανικανοποιητη
Μου θυμίζεις εμένα, άμα εξαιρέσεις: «δεν νιωθω, κ δν ενθουσιαζομαι με τπτ» και ότι δεν παίρνω φάρμακα.Quote:
Originally Posted by me_vs_myself
νιωθεις ενθουσιασμο?καψουρευεσαι?ε κτος απο την δεδομενη περιπτωση....με την κοπελα
Σε ποιες φάσεις της ζωής σου ένιωθες ικανοποίηση? Γιατί ποτέ δεν μπορεί να μην έχεις αισθανθεί. Άρα αν αυτές τις περιστάσεις, τις αναβίωνες, δε θα ένιωθες κάτι όμορφο?
Πχ, τώρα γράφω για μένα, χαίρομαι όταν ταξιδεύω, όταν πάω με φίλους σε ταβερνάκια, όταν διαβάζω, όταν με αγκαλιάζει το αγόρι μου και μου λέει διάφορα αστεία και κάνουμε σα χαζά, όταν τα παιδιά είναι στο σπίτι και γελάνε και βλέπουμε όλοι μαζί ταινίες με ποπ κορν ζεστό και τραγανό της ώρας, έλα, σκέψου, εσύ ποιες στιγμές νιώθεις ωραία και σα να θέλεις να κρατήσουν για πάντα. Αυτές χρειάζεται να τις ξαναφέρεις συχνότερα στις μέρες σου, γιατί αυτές θα σε κάνουν να αισθάνεσαι ζωντανή.
ολα αυτα που μολις περιεγραψες.............εχουν να κανουν ΚΑΙ με φαγητο....................καταλαβαι νεις τωρα????Quote:
Originally Posted by RainAndWind
Πολλές φορές νοιώθω ενθουσιασμό. Όταν κάνω βήματα, όταν «κινούμαι»΄, όταν κάνω βήματα εκει που αμέσως πριν έννοιωθα φόβο ή μπλοκάρισμα.Quote:
Originally Posted by me_vs_myself
Με την κοπέλα, άμα είναι θα δείξει ενδιαφέρον, αφού με βλέπει συχνά. Αλλά δεν σκοτίστηκα ιδιαίτερα με αυτό. Υπάρχουν και άλλες άμα ψάξω. Είναι να κάνω την κατάλληλη κίνηση με επιμονή. Και ποτε να μην αφήνομαι να με παίρνει «από κάτω».
Καταλαβαίνω me.Και ζητώ συγγνώμη που δεν το σκέφτηκα από την δική σου πλευρά που δίνεις έναν άλλον καθημερινό αγώνα...
Όμως κοίτα, ακόμη κι αυτό που ανέφερες δείχνει πόσα στερείσαι στη μάχη αυτή με τον δικό σου ατομικό "πειρασμό", που σου αφαιρεί στιγμές που θα μπορούσες να ζεις.
Μπορείς να τα καταφέρεις να απεξαρτηθείς όμως και να ξεπεράσεις. Σήμερα πλέον υπάρχουνε τα μέσα και η γνώση που πάνω της στηρίχτηκαν. Υπάρχουν ειδικοί, υπάρχει σωρεία πηγών και φόρα και ομάδες αυτοβοήθειας, υπάρχουν μελέτες και έρευνες πάνω στις διατροφικές διαταραχές, υπάρχει υλικό να πατήσεις πάνω του και να δοκιμάσεις. Μπορεί σήμερα να μην αισθάνεσαι ιδιαίτερα αισιόδοξη γι αυτό, όμως αύριο είναι μια νέα μέρα και κάθε μέρα ευκαιρία να δοκιμάσεις άλλους τρόπους και μεθόδους. Μπορεί και όσα σου γράφω να σου ακούγονται κούφια λόγια, όπως όταν κάποιος νιώθει απελπισμένος. Κι αυτό το αίσθημα της απελπισίας περνάει, θα περάσει, είναι προσωρινό. Σε καλημερίζω και ό,τι θέλεις να συζητήσεις θα είμαι εδώ να βοηθήσω σε ό,τι λίγο ξέρω και μπορώ.
rain εισαι παρα πολυ καλος ανθρωπος αυτο εχω κτλβει. παρ ολο που χεις 100000 δικα σου μιλας ρε παιδι μου πως να το πω.......απο καρδιας κ προσπαθεις να μπεις στην θεση του αλλου.αυτο δειχνει πολυ χαρακτηρα!ευγε!
σε σχεση με παλιοτερα ειμαι καλυτερα δν το συζητω, ειχα λυποθυμισει στο γραφειο 2 φορες, κ με διωξανε να παω σπιτι κ αντ αυτου εγω πηγα γυμναστηριο. για τοση τρελλα μιλαμε.
απλα με πιανει πανικος οσο σκεφτομαι πως για οτιδηποτε θελησω να κανω...περιλαμβανει φαγητο.........οποτε δεν χαιρομαι με τπτ τις μεσημεριανες ωρες....κ τα βραδυα.....γτ ερχομαι αντιμετωπη με φοβιες.
χτες βραδυ ημουν σπιτι, κ εφαγα ενα ζελε διαιτης, μετα ειπα να φαω ενα μικρο κρουασανακι βουτυρου που ειχε αγορασει η μαμα. με το που το δαγκωνω.....ειχε μεσα σοκολατα. τα γλυκα ακομα κ η μυρωδια μ προκαλει βουλιμια ειδηκα βραδυ........εκει που ξαπλωσα στο κρεβατι κ προσπαθουσα να πνιξω την παρορμιση να ορμιξω στην κουζινα να κατεβασω τροφες........παλεψα μεσα μ κ δν το εκανα. ειπα ''πνιχτο''...κ εκεινη την ωρα μπαινει η αδερφη μ με ενα ιδιο κρουασανακι κ μ λεει ''αχ δν μαρεσει φατο!'' χωρις να σκεφτω το αρπαζω κ το τρωω και με επιασε τρεμουλο κ τσιτα τρελλη να παω μεσα να φαω σοκολατενια δημητριακα βαφλα με μερεντα με το κουταλι κ ολα τα κρουασαν!!!εμεινα στο κρεβατι ετοιμη να πεταχτω αλλα φωναζα μεσα μ ελεγα πνιχτο πνιχτο............και τα καταφερα!!!!!!!
για 1 μερα ακομα
δευτερα τριτη κ πεμπτη, ειμαι καθαρη μπορεσα!
μακαρι ν παει ετσι. με εχει αγχωσει, ερχεται κ ο πρωην μ απο αγγλια κ θελει να με δει, κ του αρεσει να βγαινουμε για φαγητο..και το σινεμα...γμτ
Μι, θα σου πω τι σκεφτομαι...
Πρεπει να βρεις εναν ψυχολογο ειδικο σε θεματα βουλιμιας,χρειαζεσαι εξιδικευμενη βοηθεια,οχι μπακαλιστικες λυσεις..
επισης θελω να σε ρωτησω,,ποσο χρονων εισαι?
μωρε εχω παει και σε τετοιους! απλα εχω κ αλλα θεματα να λυσω κ πρεπει να ειμαι σε ενα γιατρο να βοηθησει σε ολα. γιατι η βουλιμια ειναι απορροια αλλων τραυματων τα οποια εχω μπλοκαρει η εχω αρνηθει, κ εχω εστιασει ασυνηδειτα σε πιο ανουσια θεματα. τα πολυ σοβαρα τα βλεπω με απαθεια, κ κολλαω σε μικρα πραγματα που μπορει να με τρελλανουν. αυτο προσπαθω να φτιαξω, την συνηδητοτητα μου,γτ ειναι μπερδεμμενη.Quote:
Originally Posted by Αφωτεινή
οι ψυχοθεραπευτες μ σπανε τα νευρα γτ σκαλιζουν σκαλιζουν κ βγαζουν στην φορα διαφορα ο καθενας, κ με μπερδευουν ασυστολα! ο ψυχιατρος μ ειναι καλος κ χαρουμενος ανθρωπος κ μ μιλαει σαν φιλος , οχι σαν να μαι καποιος τρελλαμενος ασθενης! τωρα απο κει κ περα οταν με το καλο θα μπορω να σταματησω τα φαρμακα θα βρω ψυχοθεραπευτη!
συνηθως δεν ακουω, γιαυτο δεν τους εμπιστευομαι. μου λενε για μενα κ εγω σκεφτομαι τα δικα μου, με επιρεαζουν προς το χειροτερο οχι προς το καλυτερο. δλδ μ λενε για το παρελθον μ κ αντι να χαρω κ να κοιταξω το μελλον, κολλαω στο παρελθον περισσοτερο κ οργιζομαι με τα ατομα που εμπλεκονται σε αυτο. κτλβαινεις πως το εννοω?
ειμαι 25 τωρα
Οποτε,
τα θεματα ειναι δυο
1) Δεν εχεις βρει εναν ανθρωπο-ψυχαναλυτη να σε βοηθησει..Ο ψυχιατρος σου δεν εχει την δυνατοτητα να σε βοηθησει?Αν του πεις μ αρεσει ο τροπος σας ,νιωθω ανετα μαζι σας.θα μπορουσατε να μου αφιερωσετε λιγο χρονο να μιλησουμε?
2)θυμωνεις με ατομα που εχουν να κανουν με το παρελθον σου..Οι γονεις να υποθεσω?
μα μιλαμε αλλα δν ειναι τοσο απλο.........μερικες φορες νιωθω αδυναμια εκφρασης........σημειωνω οτι θελω να τ πω την επομενη αλλα ξεχναω παλι να το κανω! κ ειναι οπως μ βγει εκεινη την μερα! συνιθως ο ψυχιατρος μ μιλαει για το παρον μου.
θυμωνω γενικα με ατομα, παλια ηταν οι γονεις ναι. αλλα κ με φιλους μ ξεσπαγα συνεχεια ειμαι πολυ νευρικια κ χειροδικουσα. απο τοτε που ξεκινησα αυτα τα φαρμακα ολοι εχουν δει αλλαγη ειμαι αβουλο αρνακι τσαντιζομαι μια στο τοσο πια κ δεν νιωθω!!!!!ειμαι απαθης!!!!απο κει που ξεσπαγα σε μενα η σε αλλους καθε μερα, τωρα με πιανει 1 στις 7!
αυτο υποτιθεται ειναι καλο, αλλα τα χαπια εκει που σε βοηθανε σε κατι, σε κανουνε να χανεις σε κατι αλλο.......
:) καλα εννοειται πως ΔΕΝ ειναι απλο!!
αλλα λογικο μου φαινεται καθε φορα να λες αυτα που νιωθεις εκεινη τη στιγμη..γιατι λες κατι σωστα???its ok την επομενη φορα θα σου βγει αυτο που εχεις πιο ξεκαθαρο ή που σε πιεζει περισσοτερο.σιγα σιγα..μακαρι κι εγω να τα ειχα ολα ξαστερα και να συζητουσα ολα σε μια συζητηση ,να επαιρνα και τις απαντησεις μου και γεια σας!!
τα φαρμακα σου μπλοκαρουν τις εκρηξεις ε?εσυ εξακολουθεις να εισαι θυμωμενη απλα δεν μπορεις να τα σπασεις ολα!!
αρα πρεπει ΤΩΡΑ να βρεις την ριζα του θυμου ραιτ?εχεις καμια ιδεα?
ναι αλλα μπορει πχ εκεινη τη μερα που θα χω ραντεβου με τον γιατρο να μην εχω ιδιαιτερο προβλημα! συνιθως οταν νιωθω καπως ισως τον παρω κανα τηλ κ του μιλησω.
η ριζα του θυμου μπορουν να ναι πολλοι λογοι,. ο πατερας μ, (που τωρα εχει ψιλοστρωσει), ο βιασμος (που ανηκει πια στο παρελθον), ο γκομενος εκεινος που με αφησε εγκυο χωρις να φταιω (που κ αυτο ανηκει πια στο παρελθον) , ατομα που με αδικησανε η που συνεχιζουν να το κανουν, ισως κ με τον εαυτο μου, επειδη δεν ξερω τι με εξοργιζει κ τι με κανει να φερομαι ετσι. σαν κακομαθημενο.
βασικα θελω να πιστευω πως οπως μ ειπανε, ειναι κ κληρονομικο.........παντα θυμαμαι τον εαυτο μ θυμωμενο. κ θολωνα οταν θυμωνα κ εχω χτυπησει κοσμο.
ναι τα φαρμακα δν με αφηνουν να αντιδρασω, αλλα πολλες φορες δεν πιανουν κ γινεται το σωσε
βρε ανθρωπε?εκεινη την ημερα δεν ειχες κατι???λες και ητανε κακο!!οταν κατι εμενα μου τη σπαει (γιατι ειμαι τσαντιλας),το ξερωω ..εκεινη τη στιγμη που φουντωνω ξερω τι παιζει..
Λοιπον?οταν σου ανεβαινει το αιμα στο κεφαλι,τον βλεπεις τον λογο?π.χ η αλλη μου μιλαει ειρωνικα..συμπερασμα νιωθω οτι δεν με σεβεται,με απορριπτει..εχω δικιο που τα παιρνω?Σε αλλη περιπτωσηπ.χ τσαντιζομαι γιατι η μπροστινη μου περπαταει αργα...εχω δικιο που τα παιρνω?
δεν ξερω αν με πιανεις..για πες..
μμμ...... αμα κανουν φουσκες με τις τσιχλες λυσσαω.............αμα πετανε ξαφνικα ηχους η φωτα πανω μ, αμα κινουνε χερια μπροστα στο προσωπο μου.......... αμα οπως ειπες παει καποιος αργα μπροστα μου, οταν με κλεβουν σε παιχνιδια, οταν δεν με ακουνε..........οταν δεν κανουν αυτο που θελω.
αλλα μιλαμε για τρομερες αντιδρασεις, παλιοτερα ειχα πεταξει κουτακι αναψυκτικου,γεματο, στην μουρη μιας κοπελας επειδη με εκλεψε στο ουνο κ μετα μ μιλαγε κοροιδευτικα
Πρεπει να παιξουμε μαζι...δεν κλεβω ποτε στα παιχνιδια (αυτα που παιζω παρεα με αλλους τουλαχιστον) , μισω τους ζαβολιαρηδες...αλλα να ξερεις οτι θα κερδισω:P
κι εγω μισω οσους κερδιζουν!
μι εχω την εντυπωση οτι δεν εχεις παει σε καλο ψυχοθεραπευτη. ο ενας ειπες δε σε ανελαβε, κ ο αλλος, συγγνωμη για την εκφραση, αλλα ηταν παπαρας!!!Quote:
Originally Posted by me_vs_myself
καλος ψυχοθεραπευτης δεν ειναι καποιος ο οποιος θα σου σκαλισει ολο σου το παρελθον, ουτε να σου καλιεργει μισος για τον πατερα σου κ τον ενα κ τον αλλο!!!
ειναι καποιος να σε βοηθησει να δεις τον εαυτο σου, να καταλαβεις ποια εισαι, πως λειτουργεις, αν λειτουργεις λαθος σε καποια σημεια να σου προτεινει δοκιμασμενους τροπους να αλλαξεις, να σου προτεινει καλους τροπους να διαχειριστεις τη βουλιμια, να εξετασετε γιατι δινεις ΤΟΟΟΟΟΟΣΣΣΗΗΗΗ σημασια, στο αν θα φας ενα κρουασανακι πανω, η ενα κρουασανακι κατω, πχ εμενα το θεμα αυτο δεν μου φαινεται σημαντικο (αυτο δεν σου το λεω για να σου την πω, γιατι κ εγω εχω αλλα κολληματα που για καποιους λογους τα κανω ΤΟΟΟΟΣΑ κ εσενα θα σου φαινονταν αστεια).
επισης μπορεις να δουλεψεις τη διαχειρηση του θυμου με αλλους τροπους, να βαζεις ορια, να εκφραζεις εγκαιρα τα συναισθηματα σου, η να βρειτε οποιο αλλο ειναι το προβλημα που υποβοσκει απο κατω κ σε κανει τοσο εκρηκτικο ταπεραμεντο!
τα φαρμακα καλα ειναι, αλλα προφανως δεν ειναι τοσο ευφυη για να κανουν τετοιες λεπτες αλλαγες στη σκεψη ενος ανθρωπου, αλλα φυσικα μπορουν να σε βοηθησουν να μην ξεφευγεις συναισθηματικα, σε επιπεδα που η λογικη δεν μπορει να λειτουργησει καθολου.
φυσικα υπαρχουν κ πολλοι παπαρες στο χωρο οποτε αν ενδιαφερεσαι, θα πρεπει να ψαξεις να σου συστησει καποιος εναν ψυχοθεραπευτη απο τον οποιο να εχει μεινει ευχαριστημενος.
υπαρχουν κ τα ΚΨΥ αν δεν εχεις χρηματα.
επισης νομιζω οτι ο NikosD ειδικευεται σε διατροφικες διαταραχες. βεβαια, ειναι θεσσαλονικη, αλλα αν του στειλεις ενα πμ, ισως μπορει να σου δωσει σωστες πληροφοριες.
Κατάλληλος θεραπευτής είναι αυτός που θα σε βοηθήσει να κατανοήσεις πως ξεκίνησε το πρόβλημα, τα συναισθήματα που σου δημιούργησε και πως επηρεάζουν τη συμπεριφορά σου στο σήμερα και αφού τα ξεδιαλύνεις αυτά , μέθοδο με την οποία βελτιώνεις τη συμπεριφορά και τη σκέψη σου στο εξής. Η πολλή ψυχανάλυση δε βοηθάει, δηλαδή εκείνο το γεγονός ή η τάδε σκέψη να το παίρνεις και να το αναλύεις. Πιστεύω βοηθάει το πιο μεθοδικό. Δηλαδή έγιναν κάποια πράγματα, αυτά δημιούργησαν τα τάδε συναισθήματα, τα συναισθήματα αυτά με τη σειρά τους δημιουργούν την τάδε συμπεριφορά, μέθοδος υπέρβασης της συμπεριφοράς αυτής και αλλαγής των συναισθημάτων στο τώρα.
Πρέπει να ναι κάποιος ειδικός που να νοιώθεις ότι σε καταλαβαίνει, όχι κάποιος με ύφος φτιαχτό. Άμα μια μέθοδος δε σου κάνει πας σε άλλο με άλλη μέθοδο.
Είναι να φτάσεις πρώτα στο σημείο να κατανοήσεις το ψυχικό σου κόσμο, να ανγνωρίσεις που είναι το πρόβλημα και να ξέρεις πως να το ξεπεράσεις. Να ασχοληθείς με το τώρα. Μην αφήνεις τη σκέψη σου να γυροφέρνει στο παρελθόν. Δεν ωφελεί καθόλου αυτό παρά μόνο σε αφήνει στη στασιμότητα και ο χρόνος στη ζωή σου τρέχει και χάνεται.
Είχα μια κοπέλα με βουλιμία, η οποία όμως σιγά σιγά το ξεπέρασε με θέληση και δίαιτα.
ρε παιδια δεν ειναι η φαση ''σε απασχολει αν θα φας ενα κρουασανακι παραπανω '' γμτ δεν ειναι εκει το θεμα!!!!!!!!!!!!!!!!!!
αν το παμε ετσι κ πολλοι αλλοι εδω μεσα με ψυχαναγκασμους ''τους απασχολει αν θα σηκωσουν ενα σκουπιδακι η αν θα πλυνουν τα χερια τους 1 φορα παραπανω!''
μάθε να ελέγχεις τους ψυχαναγκασμούς. σου χω ξαναγράψει για κάποια καλή μέθοδο
εχει να κανει με κατι περισσοτερο απο αλο ψυχαναγκασμο το χω εξηγησει 1000000 φορες, ειναι πολυ πιο βαθυ γτ προκαλει αλυσιδα δεινων μετα!