Printable View
appollon kalitera na min iparxoun lexeis tou stil anoisia.o kathenas leei auto pou pisteuei oti tha boithisei ton allon.oute psixologoi imaste oute psixiatroi oute me ximeia.episis to ti pianei ton kathena ine sxetiko.an ego px den thelo na paro farmako to post sou tha einai xoris noima eno kapoio allo isos me pisei na prospathiso.filika panta.
Stargazer ξανάκου!
Επειδή κάνει μπαμ ότι χρειάζεσαι επειγόντως φως και βοήθεια, πήγαινε σε ένα ψυχίατρο και απαίτησε αν μπορείς από αυτόν να φερθεί υπεύθυνα απέναντί σου και να σε βοηθήσει πραγματικά.
Και ξαναλέω: αν πονάει π.χ. το συκώτι σου, δεν είναι δυνατόν να επιμένει κανείς ότι πονάει επειδή εσύ το πιστεύεις. Δεν είναι δυνατόν να μπούμε στη λογική \"Λοιπόν από σήμερα θα βλέπω πιο θετικά τα πράγματα... το συκώτι μου δεν θα πονάει κι εγώ θα νιώθω καλύτερα!\". Αν το συκώτι δεν λειτουργεί σωστά θα πονάει και είναι αδύνατον να νιώσεις καλά. Πρέπει να πάρεις πρώτα κάτι για να διορθωθεί και μετά βλέπεις.
Μην εμπιστεύεσαι τις τωρινές σου σκέψεις. Αυτές δεν είναι εσύ, αλλά πιθανόν κάποιο malfunction που διορθώνεται.
Οταν δεν συμφωνουμε με τη γνωμη καποιου δε σημαινει απαραιτητα οτι αυτος λεει και ανοησιες.Ο καθενας οτι γνωριζει λεει και αυτα που λεει εκφραζουν την προσωπικη του αποψη,απο κει και περα το αν φανερωνουν αγνοια ή οχι ειναι αλλο θεμα.
Οσον αφορα τις σκεψεις,οντως καποιες φορες δεν ευθυνομαστε εμεις για αυτες αλλα ισως να υπαρχει καποια διαταραχη στη λειτουργια των νευροδιαβιβαστων αλλα το αν θα παρει κανεις φαρμακο ή οχι για να βοηθηθει θα το κρινει ο γιατρος.
Κατ\'αρχήν να συστηθώ. Ειδικότητά μου είναι να κάνω τους άλλους να με αντιπαθούν. Αυτό είναι ένα από τα προβλήματά μου. Αν διαβάσετε την διάθεσή μου αυτό λέει \"οξύθυμος\". Οπότε έχετε δίκιο να με επιπλήττεται έτσι.
Αλλά εμένα δεν με νοιάζει αυτό. Έτσι κι αλλιώς δεν γίνομαι συμπαθής. Εμένα με νοιάζει η ανησυχία του Stargazer που μιλάει για θάνατο. Στον θάνατο πιστεύω ότι σοβαρεύουν λίγο τα πράγματα και δεν μπορεί να λέει \"ο καθένας ό,τι γνωρίζει\". Επίσης δεν πρότεινα κανένα φάρμακο, αφού ούτε εγώ ο ίδιος δεν παίρνω. Να πάει σε γιατρό είπα.
Το οτι διαφωνουμε σε κατι δε σημαινει και οτι σε αντιπαθησαμε οποτε μην το παιρνεις ετσι.Σοβαρευουν τα πραγματα σιγουρα οταν καποιος αρχιζει να σκεφτεται το θανατο και το πρωτο που θα πρεπει να κανει ειναι πιστευω να παει σε γιατρο.Οσο για το \'ο καθενας ο,τι γνωριζει\'το λεω με την εννοια οτι δεν ειμαστε ολοι ειδικοι εδω αλλα προσπαθουμε να βοηθησουμε οσο μπορουμε.
apollon 19 kai nikigirl 18 oraia auta pou lete gia ton giatro alla ama o alos den theli na paei oti kai na lete den exei noima meta.opote kai ta ipoloipa pou leme ine mia arxi.
Ενταξει αμα δεν θελει ο αλλος να παει σε γιατρο εκει αλλαζει,απλα λεω τι θα ηταν το καλυτερο κατα τη γνωμη μου και σιγουρα για να βοηθησει και ο γιατρος πρεπει να το θελει κανεις να προσπαθησει και να γινει καλα,αλλιως δεν γινεται τιποτα.
οπως τα ειπες ακριβως Nikigirl.
Αυτό που διακρίνει την φυλή μας μεταξύ άλλων, είναι ότι όλοι θέλουμε να μπορούμε να έχουμε άποψη, χωρίς να μας ενδιαφέρει να μάθουμε το σωστότερο. Για εμάς τους έλληνες δεν υπάρχει βασικά \"σωστό\" ή \"λάθος\". - Θέλουμε πάσει θυσία να υπάρχουν μόνο \"απόψεις\".
- Ακούμε \"σωστό\" ή \"λάθος\" και μιας πιάνει ανατριχίλα.
Μας λέει ο άλλος \"Ρε φίλε.. μην πετάς το άδειο πακέτο απ\'τα τσιγάρα κάτω. Πέτα το μέσα στο καλάθι\"
και του απαντάμε εμείς \"ʼσε μας ρε φίλε; Και ποιός είσαι εσύ δηλαλή που θα μας πεις τί να κάνουμε;\"
και αν υποθέσουμε ότι συνεχίζει αυτός και μας λέει \"Μα αυτό που κάνεις είναι λάθος. Το σωστό είναι να το πετάξεις στο καλάθι\"
θα του δώσουμε φυσικά την απάντηση \"ʼσε μας ρε φίλε, που θα μας πεις εσύ ποιό είναι το σωστό και ποιό το λάθος. ʼντε κοίτα τη δουλειά σου!\"
Αυτό που έχουμε χάσει από την κουλτούρα μας είναι η φιλοσοφία. Και έχει αντικατασταθεί από την φλυαρία. Η φιλοσοφία αναζητά το \"καλύτερο\" το \"σωστότερο\" την πιο ορθή άποψη, την πιο λειτουργική. Η φλυαρία δεν αναζητά τίποτα, απλώς λέει ο καθένας ό,τι θέλει, εκτονώνεται και τέλος.
ʼμα χαλάσουν τα κυκλώματα της Τηλεόρασης στο σπίτι μου, ΌΧΙ δεν μπορούμε να έχουμε όλοι άποψη. Η γιαγιά μου όσο κι αν την στενοχωρεί αυτό, δεν μπορεί να έχει άποψη ούτε και οι υπόλοιποι. Όσο κι αν συζητάμε μέσα στο σπίτι, η τηλεόραση δεν θα φτιάξει! Μπορούμε να φλυαρούμε όσο θέλουμε, αλλά αυτό δεν θα βοηθήσει καθόλου την τηλεόραση ή αυτόν που θέλει να δει τηλεόραση. ʼποψη μπορεί να έχει μόνο ο τεχνικός. Θα πρέπει δηλαδή εμείς να στεναχωρηθούμε γι\'αυτό. Και όμως ο έλληνας δεν δέχεται να μην μπορεί να έχει άποψη.
Έχω δει με τα μάτια μου να πέφτει μέσα στη μέση του δρόμου άνθρωπος ξερός, μάλλον από καρδιά και ξαφνικά διαπίστωσα ότι όλοι οι περαστικοί ήταν μυστικοί γιατροί καρδιολόγοι. Ο κάθε ένας έλεγε το μακρύ του και το κοντό του. Ο ένας τον βάραγε στο στήθος μπουνιές. Ο άλλος του κράταγε τα χέρια ψηλά. Ο άλλος προσπαθούσε να τον γδύσει. Ο άλλος έλεγε να τον γυρίσουμε στο πλάι, ο άλλος να μην τον γυρίσουμε. Μετά από κανένα 5λεπτο μία κυρία από ένα κατάστημα σκέφτηκε να καλέσει το 166. Και δεν είναι ότι όλοι αυτοί οι άνθρωποι ήταν παρακινημένοι από την επιθυμία τους να βοηθήσουν τον ανθρωπάκο αυτόν. Δεκάρα τσακιστή δεν έδιναν άμα θα πέθαινε. Που΄τον ήξεραν και τί τους ένοιαζε; Απλώς ήθελαν να έχουν άποψη. Ήθελα να πάθαινε ένας δικός τους άνθρωπος έμφραγμα μέσα στη μέση του δρόμου και θα έβλεπα μετά εάν κάποιος από όλους αυτούς θα άφηνε τους άλλους να τον κυλάνε σαν σκυλί και να πειραματίζονται επάνω του. Τον γιατρό θα φώναζε.
Και σιγά που σας νοιάζει τους περισσότερους από εσάς αν ο stargazer αυτοκτονήσει ή όχι. Θα σας λείψει από το forum? Ελάτε τώρα. Και πού ξέρετε πόσο σοβαρή είναι η κατάστασή του και καθόμαστε όλοι εδώ χάμω και του λέμε το μακρύ μας και το κοντό μας. Εν ολίγοις το σλόγκαν συνοψίζεται στο \"Στα τέτοια μας ο stagazer. Εμείς άποψη θέλουμε να έχουμε και να την λέμε. Γι\'αυτό είμαστε στο φόρουμ\"
Μου λέτε και κάτι άλλο παρακαλώ. Αν κάποιος δικός σας πάθει κάτι (χτυπάω ξύλο) και χρειάζεται οπωσδήποτε και επειγόντως γιατρό ή νοσοκομείο, εσείς θα του πείτε \"Κοίτα άμα δεν θέλεις να πας στο γιατρό, αλλάζει! Εσύ αποφασίζεις αν θέλεις να βοηθηθείς ή όχι\". Για ξανασκεφτείτε το λίγο πιο σοβαρά. Και απο το να σας ενδιαφέρει μόνο να λέτε χαλαρά την άποψή σας και μην τυχόν και \"σας την πει\" κανένας, είναι καλύτερα να ανοίξετε τα αυτιά σας και τα μάτια σας, πέρα από εγωισμούς και να μαθαίνεται.
15 χρόνια άκουγα σαν μαλάκας τους ψυχολόγους μου, που μου έλεγαν \"μην τυχόν και πας σε ψυχίατρο. Αυτοί γράφουνε φάρμακα. Το πρόβλημά σου λύνεται με την κουβέντα και την ψυχανάλυση και αν βρεις το τάδε αίτιο που η μάνα σου εκείνο και το άλλο\". Φυσικά! Δεν θα έστελναν πουθενά αλλού το ψωμί τους. Από μένα και τον καθένα ζούν και χέστηκαν αν εγώ γινόμουνα καλύτερα ή όχι. Και μετά σαν μην έφτανε αυτό, είχα και την κάθε μαλακισμένη γκόμενα που την ενοχλούσε να με βλέπει μελαγχολικό στην παρέα και μου πέταγε την κλασσική ατάκα \"Έλα μην είσαι έτσι! Η ζωή είναι ωραία και μικρή. Χαμογέλα και ζήσε. Μην είσαι μελαγχολικός\". Παραμυθιαζόμουνα και εγώ και έλεγα \"Ναι ρε πούστη μου, εγώ πρέπει να φταίω που είμαι έτσι. Εγώ φταίω που δεν κάνω κάτι να φτιάξω τη διάθεσή μου\". Και έκανα πράγματα για να την φτιάξω, αλλά έλα που δεν έφτιαχνε. Και περνούσαν τα χρόνια και δώσ\'του προχώραγε ύπουλα η κατάθλιψη με όλες τις παρενέργειές της.
Να σου συστηθώ Apollon και εγώ. Με λένε Αλέξη και πηγαίνω σε έναν ψυχίατρο που μου λέει αυτές που χαρακτήρισες.....ανοησίες αν θυμάμαι καλά; \"η ζωή είναι ωραία\", \"να σκέφτεσαι αισιόδοξα\", \"μην το βάζεις κάτω\". Α ξέχασα να σου πω και το άλλο!! Και ο προηγούμενος ψυχίατρός μου, έλεγε τις ίδιες σκέψεις να κάνω. Μου δώσανε και οι δύο φάρμακα μιας και δίνεις βαρύτητα τόση στον παράγοντα φαρμακευτική αγωγή. Τι να τους πω; Ότι λένε ανοησίες; Έτσι από τη δική σου πλευρά του μη ειδικού τι να πω σε αυτούς τους γιατρούς για τις ανοησίες (κατ\' εσέ) που μου λένε; Πόσο άγνοια τους κόβεις να έχουν αυτοί οι ειδικοί που με συμβουλεύουν να σκέφτομαι έτσι; Πολύ, πάρα πολύ, τεράστια!!!!; Ψυχίατροι είναι και οι δύο τους.Quote:
Originally posted by Appolllon
Stargazer άκου!
Από όλες αυτές τις ανοησίες που διαβάζω ότι σου λένε οι άλλοι και που δείχνουν ΑΓΝΟΙΑ και ημιμάθεια, δηλαδή \"κάνε θετικές σκέψεις\" και \"να είσαι πιο αισιόδοξος\" κλπ..............
Αλέξης
[quote]Originally posted by Appolllon
Και σιγά που σας νοιάζει τους περισσότερους από εσάς αν ο stargazer αυτοκτονήσει ή όχι. Θα σας λείψει από το forum? Ελάτε τώρα. Και πού ξέρετε πόσο σοβαρή είναι η κατάστασή του και καθόμαστε όλοι εδώ χάμω και του λέμε το μακρύ μας και το κοντό μας. Εν ολίγοις το σλόγκαν συνοψίζεται στο \"Στα τέτοια μας ο stagazer. Εμείς άποψη θέλουμε να έχουμε και να την λέμε. Γι\'αυτό είμαστε στο φόρουμ\"
Appollon, προφανώς ο stargazer από κατάθλιψη. Αν διαβάσεις κάποια παλιότερα θέματα, θα δεις ότι κάποια άλλα μέλη που ζουν ανάλογες καταστάσεις έχουν οδηγηθεί στον ψυχίατρο από τις υποδείξεις παλιότερων μελών.
Συνεπώς οι απόψεις τους είχαν ουσία!
Δυστυχώς, αυτό που αναφέρεις είναι μία μεγάλη πραγματικότητα.Quote:
Originally posted by Appolllon
15 χρόνια άκουγα σαν μαλάκας τους ψυχολόγους μου, που μου έλεγαν \"μην τυχόν και πας σε ψυχίατρο. Αυτοί γράφουνε φάρμακα. Το πρόβλημά σου λύνεται με την κουβέντα και την ψυχανάλυση και αν βρεις το τάδε αίτιο που η μάνα σου εκείνο και το άλλο\". Φυσικά! Δεν θα έστελναν πουθενά αλλού το ψωμί τους. Από μένα και τον καθένα ζούν και χέστηκαν αν εγώ γινόμουνα καλύτερα ή όχι. τα χρόνια και δώσ\'του προχώραγε ύπουλα η κατάθλιψη με όλες τις παρενέργειές της.
Ισχύει όμως και από την αντίστροφη πλευρά!
Αν κάποιος τύχει να έχει κάποια μικρά προβληματάκια και τύχει να απευθυνθεί σε ψυχίατρο, μπορεί να φύγει με ένα κάρο χάπια, ενώ θα μπορούσε να λύσει με κάποιες απλές τεχνικές που θα του έδειχνε ένας ψυχολόγος.
πραγματι μπορει να πνιγεσαι σε μια κουταλια νερο και ο αλλος να σου δωσει φαρμακα.διοτι ισχυει το καλιτερα να του δωσω φαρμακα και ας ειναι ασχρηστα παρα να μην του δωσω..και ως γνωστον πολοι τα δινουυν για να φενεται οτι εκαναν κατι και δυστυχως πολλοθ κομπογιατννιτες.
Quote:
Originally posted by AppolllonΚαι σιγά που σας νοιάζει τους περισσότερους από εσάς αν ο stargazer αυτοκτονήσει ή όχι. Θα σας λείψει από το forum? Ελάτε τώρα. Και πού ξέρετε πόσο σοβαρή είναι η κατάστασή του και καθόμαστε όλοι εδώ χάμω και του λέμε το μακρύ μας και το κοντό μας. Εν ολίγοις το σλόγκαν συνοψίζεται στο \"Στα τέτοια μας ο stagazer. Εμείς άποψη θέλουμε να έχουμε και να την λέμε. Γι\'αυτό είμαστε στο φόρουμ\"
Δεν ξερω απο που εβγαλες αυτο το σλογκαν αλλα το θεωρω εντελως αβασιμο.Δηλαδη το να συμπαρασταθεις σε καποιον και να του πεις δυο κουβεντες εσενα δε σου λεει τιποτα?Και ειπα οτι ο καθενας λεει οτι γνωριζει και μπορει να πει γιατι πολυ απλα δεν παμε να το παιξουμε ειδικοι αλλα καποιοι απο δω εχουνε βρεθει σε παρομοια φαση με τον stagazer και μιλανε και βαση προσωπικης εμπειριας,οχι απλα για να μιλησουν και να πουν την αποψη τους οπως λες.
Δηλαδη αν καποιος πχ που εχει καταθλιψη και δε θελει να παει σε γιατρο,οσο και να τον πιεσει ο αλλος να παει και ακομα και να παει αν δε θελει να συνεργαστει με τον γιατρο πιστευεις οτι θα εχει καποιο αποτελεσμα?Quote:
Originally posted by Appolllon
Μου λέτε και κάτι άλλο παρακαλώ. Αν κάποιος δικός σας πάθει κάτι (χτυπάω ξύλο) και χρειάζεται οπωσδήποτε και επειγόντως γιατρό ή νοσοκομείο, εσείς θα του πείτε \"Κοίτα άμα δεν θέλεις να πας στο γιατρό, αλλάζει! Εσύ αποφασίζεις αν θέλεις να βοηθηθείς ή όχι\". Για ξανασκεφτείτε το λίγο πιο σοβαρά. Και απο το να σας ενδιαφέρει μόνο να λέτε χαλαρά την άποψή σας και μην τυχόν και \"σας την πει\" κανένας, είναι καλύτερα να ανοίξετε τα αυτιά σας και τα μάτια σας, πέρα από εγωισμούς και να μαθαίνεται.
Το να γραφουνε φαρμακα δεν ειναι το μοναδικο πραγμα που κανουν οι ψυχιατροι.Και εγω σε ψυχιατρο παω εδω και μηνες για καταθλιψη και απλα ψυχοθεραπεια κανω μεχρι τωρα.Δε σημαινει οτι επειδη ειναι γιατρος το πρωτο που 8α κανει οταν παει καποιος ειναι να του δωσει φαρμακα(αναλογα παντα την περιπτωση βεβαια)Quote:
Originally posted by Appolllon
15 χρόνια άκουγα σαν μαλάκας τους ψυχολόγους μου, που μου έλεγαν \"μην τυχόν και πας σε ψυχίατρο. Αυτοί γράφουνε φάρμακα.
Και πιστεψε με φρασεις οπως κανε αισιοδοξες σκεψεις ή μη σκεφτεσαι αρνητικα κλπ εχουν και αυτες την αξια τους.Και οπως ειπε και ο Αλεξ ειναι φρασεις που τις λενε και ειδικοι.
Εκτος βεβαια αν πιστευεις οτι ακομα και οι ειδικοι εχουν αγνοια και ημιμαθεια και θελουν απλα να το παιξουν οτι εχουν αποψη και να τη λενε,οπως κατα τα λεγομενα σου κανουμε και εμεις.
απολλον εσυ μπηκες στο φορουμ για να βοη8ησεις η να διορ8ωσεις ολους εμασ.μα8ε να λες την γνωμη σου οπος την λενε και οι υπολοιποι.το τι ειναι σωστο δεν 8α το κρινει κανενας παρα μονο o stargazer.ουτε μπορουμενα τον παρουμε σικωτο να τον παμε σε γιατρο οποτε οπως λες ειμαστε μονο λογια γιατι αυτο μπορουμε να κανουμε.
αγαπητε appolllon,πιστευω οτι ο ιδιος πεφτεις στο\" λαθος\",αν προκειται βεβαιως για λαθος, που κατηγορεις τους αλλους,οτι δλδ και συ εκφραζεις την αποψη σου,την εμπειρια σου οπως την βιωσες..Ειναι εντελως δογματικη και αναληθης η \"βεβαιοτητα \"σου οτι δεν ενδιαφερεται κανεις για τον stargazer..προσωπικα σε διαβεβαιω οπως και τ΄αλλα παιδια πιστευω οτι εχουμε περασει ή περναμε απο πολυ ασχημα\"λουκια\",παρομοια ή χειροτερα κι εχουμε βιωσει καταστασεις που ισως δεν εχεις καν φανταστει..στον καθενα μας εδρασε ή δρα θετικα καποιος τροπος ,ειτε ψυχολογος λεγεται ειτε ψυχιατρος ειτε φαρμακα ειτε σκεψεις ...δεν γραφουμε για να γραψουμε..γραφουμε γιατι εχουμε πονεσει και ποναμε...ολοι ειπαμε οτι πρεπει ν΄απευθυνθει σε ειδικο οπωσδηποτε..την στιγμη ομως που θα διαβαζει το forum αν εχει ζητησει βοηθεια απο ειδικο εχει καλως αν ομως δεν εχει παρει βοηθεια πρεπει να ακουσει και να διαβασει κατι θετικο κι οχι τους αφορισμους σου οτι δεν νοιαζεται κανεις..τιποτε δεν δρα απο μονο του ουτε τα φαρμακα ουτε οι θετικες σκεψεις..πρεπει να κινησεις και το νου σου μαζι με τα φαρμακα..ακομη και το να κοιταξεις καπου αλλου εκτος απ΄το ταβανι πολλες φορες ειναι μια θετικη κινηση που για πολλους ειναι κοπιωδης παρολα τα φαρμακα και θελει πολλη δυναμη..αλλα μαζι με την θεραπεια σπρωχνεις και τον εαυτο σου για κατι νεο,για κατι αλλο..αλλωστε ο καθενας μας ειναι μια ξεχωριστη προσωπικοτητα που θα κρινει ο εμπειρος επιστημονας τι του χρειαζεται κι οχι βεβαιως εμεις στο forum κι απο μακρια που μιλαμε βασει αυτων που εχει ο καθενας μας βιωσει..ακομη και το να σκεφτει και να σηκωθει να παει σε ειδικο ειναι μια θετικη σκεψη ,γιατι θαχει ηδη πιστεψει κι ετσι ειναι οτι οι αυτοκτονικες του σκεψεις ειναι αρνητικες και πρεπει να τις διωξει ,αυτη ειναι βασικα η αρχη της θεραπειας..αν δεν δουμε κατι θετικο στη ζωη εστω και μια σπιθα ουτε σε ειδικο παμε ουτε πουθενα,θεωρουμε σωστο και λογικο το μαυρο που βλεπουμε εχοντας κλεισει τα ματια σε καθε ελπιδα ζωης..η ελαχιστη ελπιδα ζωης κι οτι καπου υπαρχει ασπρο και για μας μας κανει να ζητησουμε βοηθεια κι ετσι να κρατηθουμε και ν΄ανεβουμε...
Εχω συναντησει πολλες περιπτωσεις, που οι πασχοντες απο καταθλιψη καταφεραν να την ξεπερασουν μονοι τους. Εγω δεν ημουν απο αυτους. Ο stargazer δε μας διευκρινησε γιατι αισθανεται ετσι.. Γιατι η καταθλιψη εχει μια αιτια, δεν ερχεται ουρανοκατεβατη.. Αν λοιπον, οπως καταλαβαινω εγω, δεν εχει καποιο ουσιαστικο προβλημα, σαν ριζα της καταστασης του, το πιθανοτερο ειναι πως προκειται για κατι παροδικο, που θα μπορεσει ευκολα να το ξεπερασει, αρκει να ανασυρει απο μεσα του τη θεληση.. εστω κι αν ειναι απροθυμος και να χρειαζεται να τον ζορισει καποιος γι αυτο!
Το να αφηνεται κανεις στη θλιψη του, χωρις να κανει κατι γι αυτο, το λιγοτερο που σημαινει ειναι πως προκειται για ενα αδυναμο και αβουλο πλασμα. Δε θελω να πιστεψω πως υπαρχει τετοιος ανθρωπος. Ολοι μας εχουμε περασει καταστασεις που μας εφεραν στο χειλος της παρανοιας, αλλα βρηκαμε, ή βρισκουμε τη δυναμη να συνεχισουμε. Δε βλεπω το φιλο μας να γραφει σαν να βρισκεται σε απογνωση. Αρα μπορει να το ελεγξει ακομα. Ειναι ηρεμος, και μας ζητα βοηθεια. Εγω θα ελεγα να κατσει να κουβεντιασει με τον εαυτο του πρωτα. Δεν ειναι κανενα παιδακι που δεν ξερει τι του γινεται. Ειναι αρκετα ωριμο ατομο, μορφωμενο, με καλες προοπτικες στη ζωη. Εχει -κατα πασα πιθανοτητα- την υγεια του ακεραια, την οικογενεια του σε καλη κατασταση, φιλους κοντα του, η σταδιοδρομια του ειναι στην αρχη της και γι αυτο μπορει να κανει χιλια ονειρα.. Αν τον αγχωνει, ενταξει, λογικο ειναι, αλλα οχι λογος για καταθλιψη. Τιποτα δεν ειναι αδυνατο σ αυτην τη ζωη, φιλε μου, παρα μονο η αποφυγη του θανατου. Γι αυτο κατσε και σκεψου πρωτα μονος σου τι ειναι αυτο που σου προκαλει αυτο το αισθημα της ματαιοτητας, κι οταν ακουσεις την καρδια σου να σου απανταει, θα ξερεις και πως να το αντιμετωπισεις. Ισως μονος σου, ισως με βοηθεια. Αλλα θα εχεις μπει στο σωστο δρομο. Αυτος που βρισκει διεξοδο στο θανατο, ειναι δειλος. Διοτι προκειμενου να αντιμετωπισει τα προβληματα της ζωης προτιμα να τα αποφυγει. Ακουσε το απο μενα, που σου περιεγραψα τη δικη μου ιστορια. Και τι νομιζεις, πως θα εκδικηθεις καποιον με αυτο? Πως θα αφησεις ενα μηνυμα σ αυτους που θα μεινουν πισω? Αλλιμονο, τιποτα δε ζει για παντα, και οι μνημες χανονται στο περασμα του χρονου. Κι εσυ θα εισαι καποιος που θα βασανιζεται εσαει στο πυρ το εξωτερο, χωρις να εχεις γνωρισει την πραγματικη ζωη, αυτη που σου δοθηκε για να την αξιοποιησεις κι οχι να την πεταξεις. Και θα σου πω και κατι αλλο που εγραψε μια πολυ αγαπημενη μου συγγραφεας: Αν δεν υπηρχε το σκοταδι, πως θα εκτιμουσαμε το φως του ηλιου? Σκεψου το λιγακι αυτο...
Τελικα, αρρωστος δεν ειναι αυτος που πασχει μια ασθενεια, αλλα αυτος που αφηνεται σε αυτην, περιφρονωντας τον εαυτο του. Γιατι γεννηθηκαμε αφεντες της μοιρας μας, και για οτι μας συμβαινει φερουμε ενα μεγαλο μεριδιο ευθυνης. Εχουμε υποχρεωση να το αναλαβουμε. Κι εδω η δικη σου ευθυνη ειναι να βοηθησεις τον εαυτο σου. Γιατι μονο εσυ μπορεις να το κανεις αυτο. Το πρωτο βημα, ειναι το μισο ταξιδι.. κι αν δεν τα καταφερνεις, μπορεις να ζητησεις και βοηθεια. Δεν ειναι ντροπη, δεν ειναι καταντια.. Ειναι ενα αλλο δωρο, αυτο που κανεις εσυ στον εαυτο σου. Και πιστεψε με, θα σου το ανταποδωσει. Πολλαπλασια...
Γειά σου Elisabeth,
λες πολύ όμορφα πράγματα για τις σκέψεις που πρέπει να κάνουμε. Και όλοι μας πρέπει να προσπαθούμε να κάνουμε τις σκέψεις που ανέφερες και να σκεφτόμαστε θετικά και προπάντων να πιστεύουμε πάντα στην ελπίδα ότι κάπως και με κάποιο τρόπο το πρόβλημά μας θα καλυτερεύσει.
Θα ήθελα να συνεισφέρω στο ίδιο θέμα από μία άλλη προοπτική. Μερικές φορές είναι πολύ φυσιολογικό να συγχέουμε το \"εγώ\" μας με τις σκέψεις μας, ενώ δεν συμβαίνει πάντα.
Με το \"εγώ\" μας εννοώ τις επιθυμίες μας, τα όνειρά μας, εννοώ αυτόν-ήν που λέει \"θέλω να νιώσω καλύτερα\", \"δεν θέλω να έχω το πρόβλημα που έχω\", \"θέλω να ζήσω!\". Και.. υπάρχουν και οι σκέψεις που κάνουμε κάθε μέρα, που σε κάποιον που αντιμετωπίζει πρόβλημα μπορεί να είναι \"Δεν αξίζω τίποτα\" \"έχω γεννηθεί για να πεθάνω\" \"όλοι οι άλλοι περνάνε καλά, ενώ
συνεχίζω...
Ενώ λοιπόν το \"εγώ\" μας είναι κάτι γερό μέσα μας και σχετικά ακλόνητο, με το οποίο γενικά \"συμφωνούμε\", Οι σκέψεις μας και οι παρορμήσεις μας γενικώτερα, μπορεί αντίθετα να είναι εντελώς \"κατά μας\", \"να μην συμφωνούμε\" μαζί τους και να μας στενοχωρούν μέχρις αυτοκτονίας. - Αυτό εκτός από τα ψυχολογικά αίτια, μπορεί να οφείλεται σε βιοχημικά αίτια. \"ΜΠΟΡΕΊ\" λέω. Δεν σημαίνει ότι συμβαίνει σε όλους και σε κάθε περίπτωση, για να εξηγούμαστε. Μπορεί λοιπόν σε κάποιους ανθρώπους λ.χ. να λείπει η μία ή η άλλη ουσία απ\'τον εγκέφαλο, είτε επειδή έτσι γεννήθηκαν, είτε επειδή έτσι εξελίχθηκαν, και αυτές οι ουσίες να τους προκαλεί σκέψεις κακές, ή κατάθλιψη ή υπερβολικό θυμό ή ή ή ή χωρίς να το θέλουν.. Όσο κι αν προσπαθούν αυτοί οι άνθρωποι να κάνουν \"θετικές\" σκέψεις, θα κάνουν μία τρύπα στο νερό. Δεν λέω ότι δεν θα κάνουν τίποτα. Θα κάνουν. Τρύπες! αλλά στο νερό. Που σε λίγο θα εξαφανιστούν δηλαδή, επειδή το μυαλό τους \"κατασκευάζει\" αρνητικές σκέψεις.
Σε αυτούς λοιπόν τους ανθρώπους (που μόνο ένας ειδικός μπορεί να το πει) ίσως να μην αρκεί μόνο η ψυχανάλυση, Ή η \"ʼΚΡΩΣ ΨΥΧΟΦΘΟΡΑ\" γι\'αυτούς διαδικασία να προσπαθούν να κάνουν θετικές σκέψεις \"κόντρα\" στο μυαλό τους, δηλαδή κόντρα στη βιολογία τους.
Για τους υπόλοιπους, οι θετικές σκέψεις και η θετική συμπεριφορά είναι ο απαραίτητος ενδεδειγμένος δρόμος.
Φιλε Απολλωνα, γεια σου. Δεν ειπα τιποτα για θετικη σκεψη. Δεν μπορω να προτεινω κατι τετοιο σε καποιον που δεν εχει καν μπει στη διαδικασια να ψαξει γιατι αισθανεται οπως αισθανεται, ουτε εχει παρει καποιες αποφασεις για το πως θα το αντιμετωπισει. Θα ακουγοταν γελοιο και περιπαικτικο. Ασε που δε θα σημαινε και τιποτα γι αυτον. Δε θα σε ακουσει. Θα του ειναι αδιαφορο. Ειναι σαν να λες σε καποιον που μολις εμαθε πως εχει πχ καρκινο (μακρυα απο μας) πως την αλλη εβδομαδα κανεις παρτι. Για να προσπαθησει καποιος να βαλει θετικη σκεψη στη ζωη του, πρεπει πρωτα να κατανοησει το προβλημα του, να το αποδεχτει και να εχει αρχισει να σκεφτεται πως να το αντιμετωπισει. Εκει μερικες ομορφες και ενθαρρυντικες κουβεντες, για το ποσο ωραια ειναι η ζωη και για το ελπιδοφορο αυριο, θα ενισχυσουν την προσπαθεια του. Παντως, γνωμη μου ειναι πως αν δε θελει καποιος να βοηθησει τον εαυτο του, δεν μπορει να τον βοηθησει κανενας αλλος. Κατα τ αλλα συμφωνω μαζι σου, εστω κι αν μερικες φορες ειμαι λιγο αυστηρη. Αυτο συμβαινει γιατι πιστευω ακραδαντα στον ανθρωπο και στη γνωση πως ο καθενας μας διαθετει ανεξαντλητη εφεδρεια δυναμεων για να αντιμετωπισει την οποια αντιξοοτητα. Το εχω ξαναπει εδω γυρω, ειναι κατι που μου ειπε ο πνευματικος μου και με οπλισε με απεριοριστο κουραγιο στις δυσκολες στιγμες μου: ποτε ο Θεος δε μας δινει βαρυτερο σταυρο απο αυτον που μπορουμε να κουβαλησουμε.
Με λιγα λογια:δεν μπορεις να διαβεις το βουνο αν καθεσαι απλα και το κοιτας. Πρεπει να το σκαρφαλωσεις...
to thema pisteuw oti einai thema thelisis.thelei o stargazer na allaksei tin katastasi tou?na anevei diladi to bouno?mporei na leei oti zileuei tous allous gia tin psixiki tous iremia, alla den tous zileuei pou xamogelane, xairontai kai einai aisiodoksoi.thelei loipon na vrei enan tropo na exei psixiki iremia me to na sinexizei na niwthei opws twra.na niwthei aidia thymo ktl ktl.einai san na blepei to bouno kai na leei thelw na anevw stin korifi xwris na skarfalwsw.diskoli katastasi.to mono pou mporw na tou pw loipon einai ena: file mou, ginontai thaumata.an to thes toso poli na breis tin psixiki sou iremia, tha vgaleis ftera.alliws, psakse mesa sou na vreis an me enan ipoxthonio kai sadistiko tropo, esi kataferneis ousiastika na psixagwgeisai me auti tin katastasi.to exw pathei kai egw. na niwhw asxima kai na sinexizw na prokalw auta ta sinaisthimata, giati ... me psixagwgousan.apo tin elleipsi allwn \"normal\" psixagwgikwn meswn, akoma kai ta arnitika mporei na leitourgisoun etsi, se enan anthrwpo me sigkekrienes empeiries kai tropo skepsis.giauto, an pragmatika thes na allakseis auti tin katastasi, prepei na allakseis auta pou se psixagwgoun.to na niwtheis px diaforetikos, apokommenos, paraksenos, monaxikos.kserw apeiro kosmo pou pragmatika ftiaxnetai me to na niwthei etsi.alla opws tha exeis aktalavei, den einai pragmatiko ftiaksimo.einai ena sadistiko ipokatastato.dwse se auto pou pernas tin pragmatiki tou diastasi.kai mi ntrapeis.to oti tha to deis kai mono apo auti ti skopia simainei oti eisai poli dinatos kai giauto de xreiazetai na ntrepesai.alla na eisai perifanos!giati eilikrina, file mou stargazer, kai syggnwmi pou se apokalw file ama se peirazei, den exw dei pollous anthrwpous na einai psixika iremoi enw niwthoun ola auta pou niwtheis esy kai tosoi alloi.kai anarwtisou:aksizei ton kopo?i zwi einai mikri..
καλα τα λεμε ολα αυτα.ο stargazer που ειναι ομως.ελπιζω να μην εκανε καμια βλακεια.
Το πιο πιθανο μου φαινεται πως ειναι οτι βαρεθηκε να μας ακουει. Η αληθεια ειναι πως μερικες φορες, ιδιως οταν ειμαι στα πολυ χαλια μου, ολες αυτες οι γλυκες και ενθαρρυντικες κουβεντες μου δινουνε στα νευρα. Θα προτιμουσα να βρισκοταν καποιος να μου δωσει μια κατακεφαλα και να μου πει: \"Ε, συνελθε! Κοψε το κλαψουρισμα και μαζεψε το μυαλο σου! Κανενας και τιποτα δεν αξιζει παραπανω απο τον εαυτο σου! Εισαι ανοητη που χαλιεσαι ετσι. Γινε σκληρη οπως ειναι ολος ο κοσμος γυρω σου! \"
Παντως, εχω παρατηρησει πως οταν καλοπιανεις συνεχως καποιον, εστω κι αν εχει καποιο σοβαρο προβλημα, δεν τον βοηθας να το ξεπερασει. Πρεπει να εισαι και λιγο αυστηρος μαζι του, διαφορετικα κινδυνευει να αφεθει στα καλοπιασματα και να αδρανησει. Δηλαδη να μην αποφασισει ποτε να κανει κατι για τον εαυτο του, σιγουρος πως θα εξακολουθησουν οι αλλοι να τον αποδεχονται οπως ειναι, και θα συνεχισουν να τον κανακευουν.
Θυμαμαι, οταν εκανα θεραπεια για τη δικη μου καταθλιψη, ελεγα καθε φορα στον ψυχιατρο μου οτι φοβαμαι μηπως πεθανω στον υπνο μου και γι αυτο δεν μπορω να κοιμηθω. Καθε φορα μου απαντουσε : \"μην ανησυχεις, δε θα συμβει τιποτα τετοιο\". Επειδη ομως εγω συνεχιζα να του το λεω, καποια στιγμη θυμωσε και μου ειπε το εξης αξιομνημονευτο: \" και τι νομιζεις? Αν υπηρχε κινδυνος, θα σ αφηνα να κυκλοφορεις ελευθερη? Κακο σκυλι ψωφο δεν εχει\". Ναι, ηταν πολυ σκληρος, αλλα με εβαλε στη θεση μου. Και ειχε αποτελεσμα.
\\Quote:
Originally posted by Elisabeth_P
Το πιο πιθανο μου φαινεται πως ειναι οτι βαρεθηκε να μας ακουει. Η αληθεια ειναι πως μερικες φορες, ιδιως οταν ειμαι στα πολυ χαλια μου, ολες αυτες οι γλυκες και ενθαρρυντικες κουβεντες μου δινουνε στα νευρα. Θα προτιμουσα να βρισκοταν καποιος να μου δωσει μια κατακεφαλα και να μου πει: \"Ε, συνελθε! Κοψε το κλαψουρισμα και μαζεψε το μυαλο σου! Κανενας και τιποτα δεν αξιζει παραπανω απο τον εαυτο σου! Εισαι ανοητη που χαλιεσαι ετσι. Γινε σκληρη οπως ειναι ολος ο κοσμος γυρω σου! \"
Παντως, εχω παρατηρησει πως οταν καλοπιανεις συνεχως καποιον, εστω κι αν εχει καποιο σοβαρο προβλημα, δεν τον βοηθας να το ξεπερασει. Πρεπει να εισαι και λιγο αυστηρος μαζι του, διαφορετικα κινδυνευει να αφεθει στα καλοπιασματα και να αδρανησει. Δηλαδη να μην αποφασισει ποτε να κανει κατι για τον εαυτο του, σιγουρος πως θα εξακολουθησουν οι αλλοι να τον αποδεχονται οπως ειναι, και θα συνεχισουν να τον κανακευουν.
Θυμαμαι, οταν εκανα θεραπεια για τη δικη μου καταθλιψη, ελεγα καθε φορα στον ψυχιατρο μου οτι φοβαμαι μηπως πεθανω στον υπνο μου και γι αυτο δεν μπορω να κοιμηθω. Καθε φορα μου απαντουσε : \"μην ανησυχεις, δε θα συμβει τιποτα τετοιο\". Επειδη ομως εγω συνεχιζα να του το λεω, καποια στιγμη θυμωσε και μου ειπε το εξης αξιομνημονευτο: \" και τι νομιζεις? Αν υπηρχε κινδυνος, θα σ αφηνα να κυκλοφορεις ελευθερη? Κακο σκυλι ψωφο δεν εχει\". Ναι, ηταν πολυ σκληρος, αλλα με εβαλε στη θεση μου. Και ειχε αποτελεσμα.
σωστο και αυτο αλλα εχει να κανει και με το ατομο.και εγω οταν ηταν να κανω μια εγχειρηση πιστευα οτι δεν 8α ξυπνουσα.fuckin brain.
Τι παει να πει : εχει να κανει με το ατομο? Αυτο το ατομο που λες, θα πρεπει να ειναι εκ γεννετης κλαψιαρης, οποτε ο,τι και να του πεις, οποια θεραπεια και να ακολουθησει θα αποδειχτει φρουδη, δεδομενου πως θα προκειται πλεον για στοιχειο του χαρακτηρα του, και οχι για μια παροδικη μιζερια απο οποιαδηποτε σωματικη ή ψυχικη παθηση. Αν εχει, γενικα, τη δυναμη να ξεπερναει καταστασεις, τοτε δεν του χρειαζεται κανακεμα και καλοπιασιμο, αλλα ενα εναυσμα για να αφησει πισω του τα κακως κειμενα.
ναι αλλα εμεις δεν ξερουμε τι ατομο ειναι.
Provl,
σίγουρα δε γνωρίζουμε τι άτομο είναι και γι\' αυτό ίσως είναι καλύτερα που άλλοι είναι πιο \"μαλακοί\" στο λόγο τους κι άλλοι πιο \"επιθετικοί\".
Κάποιος τουλάχιστον ίσως μπορέσει να του δώσει να ακούσει αυτό που χρειάζεται για να πάρει \"μπροστά\"...
ευτυχως υπαρχουν και καποιοι σκληροι εδωμεσα οποτε ας διαλεξει αυτος τι του αρεσει.αν και δεν εχει γραψει τοσο καιρο.
Εγώ πάλι πιστεύω ότι δεν έχει αποτέλεσμα να λες σε κάποιον να \"είναι σκληρός\" έτσι γενικά. Έχω δει ότι αν βγάζεις στο φως ότι σε βασανίζει τότε λυτρώνεσε γιατί το φως διαλύει όλα τα σκοτάδια. Δηλαδή είμαι και \'γω υπέρ της \"σκληράδας\" σε κάποιον που βασανίζεται αλλά αυτή θα έχει αποτέλεσμα μόνο αν μάθεις τι τον βασανίζει. Και δεν γίνεται αυτό αν δεν το βρει και στο πει. Ή αν το ξέρει να έχει το θάρρος να στο πει. Τότε μπορείς να του πεις \"τι μ...κίες\" είναι αυτές που σκέφτεσαι. Να τα χώσεις έτσι γενικά δεν νομίζω ότι έχει αποτέλεσμα.
Δεν είχα τίποτα να πω. Οι μέρες είναι ίδιες εκτός από εκείνες που είναι χειρότερες.
stargazer που εισαι να κανουμε παρεα?
Και τι διαφοροποιεί τις \"κακές\" από τις \"χειρότερες\" ημέρες?
poles fores oi idies oi skepseis.toulaxiston auto patheno ego.Quote:
Originally posted by Aggelika
Και τι διαφοροποιεί τις \"κακές\" από τις \"χειρότερες\" ημέρες?
Αυτό το παθαίνουμε όλοι μας, προβλ.
Το θέμα είναι τι σκέψεις είναι αυτές?
μαλον οχι οι καλυτερες.......
Λοιπόν, ειλικρινά δεν ξέρω αν μπορεί να ειπωθεί κάτι και να πιάσει τόπο...
Όταν ήμουν κι εγώ χάλια, ήμουν και τρομερά \"ξεροκέφαλη\" οπότε αν κάποιος προσπαθούσε να μου πει μια καλή κουβέντα... από το ένα αυτί έμπαινε κι από το άλλο... έξοδος...
Δε θα ντραπώ να πω ότι έβλεπα και με περιφρόνηση όλα εκείνα τα μικρά ανθρωπάκια, με τις συνηθισμένες ζωές και τους προβληματισμούς του... Βόλου.
Δε μιλούσα σε κανέναν για ό,τι με προβλημάτιζε, γιατί απλά δε θεωρούσα κανέναν ικανό να με καταλάβει έστω και στο ελάχιστο. Προσποιούμουν ότι ήμουν \"μια χαρά\" και ένιωθα όλο και μεγαλύτερη απελπισία.
Δεν ήμουν καλά και μια μέρα κάτι συνέβει... Δεν είχα να αναπολώ μια \"χαμένη ευτυχία\". Κάθε πέρσι και καλύτερα ήμουν μέχρι που δεν άντεχα πια καν την προοπτική ακόμα μιας ημέρας.
Σήμερα είμαι καλά, αλλά αυτό δε σημαίνει ότι βλέπω έναν κόσμο αγγελικά πλασμένο. Αυτό που βλέπω είναι ότι ακόμα και σ\'αυτόν τον κόσμο, που είναι έτσι όπως είναι, μπορώ να κάνω πράγματα , μικρά και μεγάλα, που με ευχαριστούν.
Μόνο αυτό μπορώ να πω με σιγουριά ότι ισχύει για όλους.
Κι όσο για την ιδέα του ... να την κάνω... τι να σας πω ... σας εύχομαι ό,τι θέλετε...
Επειδή όμως εγώ είδα την μάνα μου να κλαίει και να ουρλιάζει πως \"δεν έχω δικαίωμα να της στερώ το παιδί της\", αισθάνομαι μεγάλες τύψεις και ντροπή ακόμα και σήμερα.
Μια μέρα αν μπορούσα να αλλάξω, αυτή θα ήταν. Ακόμα αισθάνομαι πολύ άβολα μαζί της
και δεν έχω βρει το θάρρος να πω καν ένα συγνώμη. ʼλλωστε, τι να κάνει ένα συγνώμη?
ουτε αυτη μας ρωτησε αμα 8ελουμε να γεννη8ουμε ή αν μας μεγαλωσε σωστα.
Έχω μια τέτοια πίκρα και ένα τέτοιο σφίξιμο στο στομάχι, που δεν μπορώ να αναπνεύσω... Δεν αξίζει, παιδιά.
Ολα αξιζουν οταν προσπαθεις να βλεπεις και την επομενη μερα. Που μπορει να φερει τα πανω κατω. Που μπορει να σου ερθει κατακεφαλα μια καινουρια αληθεια, μια καινουρια εμπειρια, μια καινουρια χαρα. Θυμαστε το μυθο της Πανδωρας. Οταν ανοιχτηκε το περιφημο κουτι της, ολα τα κακα του κοσμου θα επεφταν πανω στην ανθρωποτητα. Προλαβε ομως να το κλεισει και να φυλακισει την ελπιδα. Με αυτην ζει ο ανθρωπος και συνεχιζει για να δει την επομενη μερα. Και την μεθεπομενη.. και ουτω καθ εξης. Η ελπιδα μας δινει τη δυναμη να παλαιψουμε με τους δαιμονες μας, και να μην αφηνομαστε ερμαια της τυχης μας. Μας δινει το κουραγιο να σηκωθουμε απο το κρεββατι και να ξεκινησουμε τη μερα μας. Μας χαριζει υπομονη στις αντιξοοτητες και την θεληση να ξεπερναμε ασχημες καταστασεις.
Με ελπιδα και πιστη (στο Θεο και στον εαυτο μας) μπορουμε να κανουμε τις μερες μας να αξιζουνε!