......................εχω παρα πολλα κοινα με την μανα σου ρειν, κ εχω και την διπολικη. πασχω και απο ναρκισσισμο????????
ε αυτο ητανε........ψαχτε τις αναγγελιες αυτοκτονιας αυριο στην εφημεριδα (υπαρχει στηλη?)
Printable View
......................εχω παρα πολλα κοινα με την μανα σου ρειν, κ εχω και την διπολικη. πασχω και απο ναρκισσισμο????????
ε αυτο ητανε........ψαχτε τις αναγγελιες αυτοκτονιας αυριο στην εφημεριδα (υπαρχει στηλη?)
Φιλε world αν ησουν, πολυ αμφιβαλλω πως θα παραδεχοσουν οτι εχεις κατι! ; )Quote:
Originally Posted by world
Παει καιρος απ' την τελευταια φορα που τα ειπαμε! Εναμισυς χρονος, νομιζω. Πως ειναι τα πραγματα αυτο τον καιρο? Ψυχοθεραπεια ξαναρχισες τελικα?
world, χαίρομαι που δεν είσαι not even close. :)) Πρώτον, ποτέ δε θα έφτανες στο σημείο να το παραδεχτείς. O παθολογικός ναρκισσιστής δεν αντιλαμβάνεται το πρόβλημά του ποτέ και χτίζει ένα τεράστιο οχυρό αμυνών απέναντι στις διαπιστώσεις του περιβάλλοντός του. Και γι αυτό δε θα δεις ούτε έναν παθολογικά ναρκισσιστή σε γραφείο ψυχολόγου ή ψυχιάτρου. Δεν έχουν τίποτε, ποτέ, το θέμα είναι όλων των άλλων, αυτοί είναι που λειτουργούν σωστά οι άλλοι όχι.:P
Ήθελα να δώσω ένα παράδειγμα, για να έχει μία αμυδρή εικόνα ενός ναρκισσιστή ο απέξω, που ίσως να μην είχε ποτέ ένα κοντινό του πρόσωπο, ε, σκεφτείτε έναν γνωστό και μη εξαιρετέο δικηγόρο-μεγαλοκαρχαρία.
Η εικόνα που βγάζει στα μίντια, η ψεύτικη εικόνα για την σπουδαιότητά του, την τέλειά του οικογένεια που τελικά ήταν μία μπαρούφα που ξεφούσκωσε γιατί πόσο να κρατήσει μία μπαρούφα που έχεις πλάσει για το θεαθήναι σου, την εκδικητικότητα που έβγαλε για τη σύζυγό του όταν αυτή τόλμησε να ακυρώσει την προέκτασή του ως ηθικό-υπερτίμιο-υπερικανό οικογενειάρχη, παράδειγμα ηθικής, κουράγιου, λαμπροσύνης, ένα άτομο τέτοιο είναι ο ναρκισσιστής, ψεύτικο που ζει μέσα σε ανύπαρκτα μεγαλεία, χειριστικός, εξουσιολάγνος, που φουσκώνει το εγώ του αιώνια και δεν αντιλαμβάνεται ποτέ τη γραφικότητά του και την υπερφίαλη ταυτότητα.
Ρατσιστές, με φόβους για ομάδες που επίσης αποτελούν ιδανικά ξεσπάσματα για περηφάνειες του κόλου, τυχοδιώκτες της διασημότητας, θέλουν το κέντρο και την αρχηγία των πάντων. Αισθάνονται πως το δικαιούνται, τη διασημότητα την επιθυμούν διακαώς, την κυνηγάνε μια ζωή. Ζηλεύουν το αντίθετό τους, το άτομο που δεν έχει ανάγκη να πλάσει τέτοιους μύθους για να σταθεί, ούτε να φτιάχνει σενάρια για να δικαιωθεί η ανωτερότητά του και μην τολμήσεις να τους αμφισβητήσεις, ξέρετε τι έγινε, πόσο δράμα παίχτηκε για να την κρατήσει αυτή την ανωτερότητα όταν έγινε αντικείμενο σάτιρας λολ. Παρατήρησε κανένας την οργή???
Ή το παίξιμο "με χτύπησαν, με έδειραν, με στοχοποιούν οι ανίεροι ιερόσυλοι" , πρόσεξε κανείς τον προσηλυτισμό όχι του κοινού αιτήματος για την αδικία της υποστήριξης ενός δολοφόνου, δεν λέει τίποτε η αδικία σε τέτοια άτομα δίχως αληθινή ηθική, είναι το χρήμα, η λάμψη, το γκλίτερ, το στρας, τα φλας και οι φωτορεπόρτερς, αν δεν υπάρχουν αυτά δεν υπάρχει και το ίδιο. Λατρεύει την εικόνα του. Και όταν κάνει σεξ, αυνανίζεται πάνω στο άλλο κορμί, δεν του είναι αγαπημένο και συντροφικό, η ομορφιά του άλλου κορμιού είναι απαραίτητη ΚΑΙ δικαιούνται το best of the best (διαλέγουν συνήθως όμορφα άτομα γιατί εφόσον ο άλλος λειτουργεί ως προέκτασή τους και θεωρούν τους ίδιους τέλειους, έτσι τέλειους θέλουν και τους δικούς τους εραστές/συζύγους κλπ) στο σεξ το καθρέφτισμά τους την ώρα που είναι στο φόρτε της αρρενωπότητας ή της θηλυκότητάς τους, θαυμάζουν τον εαυτό τους να κάνει σεξ, σα να τον κοιτάνε από μακριά. Οι περισσότεροι θέλουν και καθρέφτες στην κρεβατοκάμαρα, λολ, να μην το καμαρώσουνε το θαύμα της φύσεως τη στιγμή του θριάμβου του...
Τόποι να τους γυρέψετε. Reality shows, trash tv, δεξιώσεις, παλκοσάνιδα, πρωταγωνιστές, τελειομανείς εργασιολάτρες με πεδίο λαμπρής καριέρας γεμάτης εγώ, γυμναστήρια όπου υπάρχουν πάμπολλοι καθρέφτες για τους λαδωμένους ιδρωμένους τους μύες, μπερλουσκόνηδες, δημαγωγοί, λατρεύουν το χειροκρότημα και την αύρα της επιρροής στα πλήθη, ξέρεις τι τροφή είναι για έναν ναρκισσιστή η λατρεία οπαδών, αρχηγοί αιρέσεων, που όταν καταρρέει το οικοδόμημά τους οδηγούν μαζί τους τους οπαδούς τους σε μαζικές αυτοκτονίες, σωτήρες γιατί η σωτηρία του άλλου σημαίνει γι αυτούς επιβεβαίωση της δύναμης και έλεγχος στη μοίρα των αλλότριων ζωών, τέτοια...
There is only black and white, power and glory eternal seekers.
Α, χίτλερ, στάλιν, τό΄χαμε νομίζω... άλλα γνωστότατα παραδείγματα. All for a cause, αγάλματα, προσωπολατρείες, πατερούληδες, σωτήρες λαών...
Δεν τους ένοιαζε γιατί θα τους προσκυνούσες, αφού το άξιζαν έτσι κι αλλιώς σύμφωνα με τους ίδιους, αρκεί να το έκανες, αλλιώς το κεφάλι σου στη λαιμητόμο.
abusers/losers.
φοβερα τα μνμ σου ρειν, ειναι ολα τοπ! χαιρομαι που γλυτωσες πραγματικα! :)
με τετοια μανα για προτυπο πολλοι θα ειχανε καει στη θεση σου!
Το αλλο ειναι πως υπαρχουν διαφοροι τυποι ναρκισσισμου. Δεν βασιζονται ολοι στο γενικο πλαισιο της επιθετικοτητας, την εσωτερικευσης και του υποβιβασμου του αλλου σαν αμυνα κλπ. Ψαξε πχ το Kohut vs. Kernberg (θεωρητικοι ειναι, οχι ναρκισσιστες =Ρ). Βασικα ο πρωτος το βλεπει σαν σταματημα της ψυχολογικης αναπτυξης σε καποιο πρωιμο σταδιο, οπου ακομα δεν υπαρχουν "αλλοι" παρα μονο το ατομο και ο Αλλος που καθε φορα θα τον φροντιζει κλπ. Και μετα αυτο επεκτεινεται στο να εξηγησει και σε αλλες παθολογικες καταστασεις, οπως η αντιστοιχη θεωρια με τις εσωτερικες συγκρουσεις κλπ
ευχαριστω oboro ! so sweet from u :)Quote:
Originally Posted by oboro
τοσο ωραια πραγματα γραφεις rain πολλα
οταν γυρισω θα τα διαβασω με την ησυχια μου
σας φιλω!!!!
Δεν ξέρω αν δεν είμαι καμένη... Γιατί ένα καψάλισμα το έφαγα όσο να πεις, και κάτι σημάδια να το αποδεικνύουν τα έχω.:(
Προχωράω ωστόσο, να κρατήσω την ανθρωπιά μου, αυτή μόνο να διατηρήσω, να μπορώ να το κάνω. Να συνεχίζω. Τέσπα, σας κούρασα και ζητώ συγγνώμη, σόλαρα γιατί θυμήθηκα πολλά...
Ο Kohut είναι σημαντικότατος αναλυτής σε αυτόν τον τομέα oboro! Ευχαριστώ για την υπενθύμισή σου, να ξαναμελετήσω.
http://www.cartoonstock.com/newscart...s/mban152l.jpg
αντε που μας κουρασες...σιγα!!!!
χα χα κουραστηκα απο την αδημονια μου να τα διαβασω ολα βασικα αλλα οταν επιστρεψω ειπαμε!!!!
Τώρα σε θυμήθηκα! Στο άλλο θέμα νομίζω ότι είχες κάνει τα πιο εύστοχα σχόλια σχετικά με την περίπτωση μου.Quote:
Originally Posted by oboro
Είμαι πολύ καλά γενικά. Έχω δει τρομερή πρόοδο σε πολλούς τομείς της καθημερινότητας μου.
Νομίζω ότι πλέον αυτό που με απασχολεί και δυστυχώς δεν έχω καταφέρει να αντιμετωπίσω είναι η αδυναμία μου να ανταποκριθώ στις φοιτητικές μου υποχρεώσεις... :(
Ξανάρχισα ψυχοθεραπεία με τον ίδιο θεραπευτή, είχαμε σταματήσει αναγκαστικά λόγω προσωρινής μετακόμισης.
καμμενη εδω εννοουσα ρειν, να εχεις βγει ενα κοριτσακι υποχειριο της μαμας σου κ να λες η μαμα μου εχει δικαιο, θα κατσω να την υπηρετω. να εχεις γινει το παθητικο/ενοχικο συμπληρωμα της!
Ε, το γνωστό άντε γεια! λολ.
Άντε γεια λέμε! πάω να το βάλω κι εγώ signature, είναι ρεύμα. χαχαα
Χεχε... Η ακομα καλυτερα, γιατι ειναι οντως κριμα να χαθει το υπαρχον τελειως, ; )Quote:
Originally Posted by RainAndWind
KISAMA-TACHI, SAYOU-NARA!
: DDDD
ΩΧ να τα μαςςςς
*Η έντονη αίσθηση σπουδαιότητας και μεγαλείου που έχουν για τον εαυτό τους.
* Η έντονη ανάγκη τους για θαυμασμό.
* Η αδυναμία τους να αναγνωρίσουν και να νιώσουν τις επιθυμίες, τις ανάγκες και τα αισθήματα των άλλων.
* Φαντασιώνονται ιδιαίτερη επιτυχία, δύναμη, εξυπνάδα, ομορφιά ή ιδανική αγάπη.
* Πιστεύουν ότι είναι μοναδικά και ξεχωρίζουν και θα πρέπει και οι συναναστροφές τους να είναι ισάξιες.
* Πιστεύουν ότι οι άλλοι θα πρέπει να ακολουθούν ή να συμμορφώνονται στις δικές τους προσδοκίες.
* Εκμεταλλεύονται τους άλλους προκειμένου να πετύχουν τους σκοπούς τους.
* Συχνά φθονούν τους άλλους ή πιστεύουν ότι οι άλλοι τους φθονούν.
* Εμφανίζουν αλαζονική, υπεροπτική συμπεριφορά ή στάση.
ΔΕΝ το χα ψαξει ποτε και αρχιζω να ανησυχω τωρα. θα παρω τον γιατρο να τ το πω
Θυμησε μου λιγο, η δυσκολια σου να ανταποκριθεις στα φοιτητικα ειναι κατι που το αντιμετωπιζες και πριν? Συμβαινει λογω της παθησης σου αυτο?Quote:
Originally Posted by world
Quote:
Originally Posted by oboro
Είναι κάτι που το είχα από το πρώτο έτος σχεδόν. Φυσικά ούτε γι' αυτό είχα συνειδητοποιήσει ότι υπάρχουν ψυχολογικοί παράγοντες. Εγώ πίστευα απλά ότι οφείλεται σε τεμπελιά/φυγοπονία.
Ναι, συνδέεται σίγουρα με την ψυχολογία μου.
Για παράδειγμα, ήθελα πριν διαβάσω ένα μάθημα να έχω όσο περισσότερα συγράμματα κυκλοφορούν πάνω σ' αυτό, ό,τι σημειώσεις υπάρχουν και κυκλοφορούν στη σχολή ή σε φωτοτυπάδικα αλλά και online ενδεχομένως, ήθελα να διαβάσω απ' όλο αυτό το υλικό, να προετοιμαστώ Τ Ε Λ Ε Ι Α, θα έλεγα λυκειακά και μόνο τότε να πάω να το δώσω.
Με άλλα λόγια η ανασφάλεια και η τελειομανία με οδηγούν σε μια μέθοδο διαβάσματος υπεραναλυτική, υπερεπαναληπτική, με ελάχιστη ευελιξία και υπεράνθρωπες απαιτήσεις απ' τον εαυτό μου.
Έτσι το διάβασμα γίνεται τρομερά δυσάρεστη εμπειρία που αφήνει πάντα αίσθηση ανικανοποίητου (γιατί ποτέ δεν πετυχαίνω τους στόχους μου) και συνδέεται με το φόβο/τρόμο των εξετάσεων.
Οι εξετάσεις μου προκαλούν τρομερά έντονα αρνητικά συναισθήματα: συνήθως ένα μήνα πριν την εξεταστική ξεκινάω να βλέπω εφιάλτες και όνειρα με θέματα από την παιδική ηλικία και καταστάσεις αγχωτικές, επίσης πριν και κατά τη διάρκεια των εξετάσεων έχω μέχρι και ψυχωσωματικά συμπτώματα (τρέμουλο, αναγούλες κτλ).
Καθώς διαβάζω φοβάμαι ότι δε θα τα καταφέρω να καταλάβω ή να αποστηθίσω το άγνωστο (άρα απειλητικό) και τεράστιο κομμάτι της ύλης κι αυτό με τη σειρά του όποτε γίνεται οδηγεί σε αρνητικά συναισθήματα κατωτερότητας, ανεπάρκειας κι ανικανότητας.
Όπως κάθε ναρκισσιστικός έχει μηδενική ανοχή στην κριτική, έτσι εγώ έχω μηδενική ανοχή στην αποτυχία και ειδικά όταν έχω επενδύσει χρόνο και κόπο σε ένα μάθημα κι έρχεται ο καθηγητής και βάζει τρελά θέματα η βαθμολογεί με τρελή αυστηρότητα και με κόβει εγώ νιώθω ότι αδικούμαι βαθύτατα και ότι μου αξίζει κάτι καλύτερο, έχω έντονη ανάγκη από μια αναγνώριση, μια δικαίωση.
Μετά μου είναι πολύ δύσκολο να ξαναδώσω το συγκεκριμένο μάθημα που νιώθω ότι έχω αδικηθεί αλλά και γενικότερα φοβάμαι να κριθώ και να έχει τον έλεγχο κάποιος άλλος του τι αξίζω.
Όλα τα παραπάνω τα έχω εντοπίσει με τη βοήθεια του ψυχολόγου, αλλά δυστυχώς η συνειδητοποίηση τους δεν έχει οδηγήσει μέχρι σήμερα στην αντιμετώπιση τους.... Ίσως είναι κι άλλα κομμάτια που μου λείπουν για να συμπληρωθεί το παζλ του προβλήματος με το διάβασμα.... Ή είναι αδύνατο να αλλάξω; :(
edit: όπως καταλαβαίνει κανείς κυριαρχούν και οι καταναγκασμοί στη σκέψη μου
ειλικρινα τα διαβαζω και πραγματικα μου αρεσουν τα μυνηματα περι ναρκισσισμουQuote:
Originally Posted by RainAndWind
φαινεται οτι το εχεις μελετησει και ξεκαθαρισει ερκετα καλα το θεμα
προκειμενου ισως να ξερεις με τι εχεις να κανεις αφου ηταν και στο τοσο αμεσο περιβαλλον σου ολο αυτο
ειλικρινα σε χαιρομαι
και βοηθιεμαι πολυ
Επειδή όλο αυτό κάτι μου θύμισε έχεις ποτέ δοκιμάσει να απειλήσεις και να συνθλίψεις;Quote:
Originally Posted by RainAndWind
Είναι φοβερό πως τυλίγονται στον εαυτό τους. Σαν ένα τσίγκινο κουτί σε κενό αέρος.
Εχω προσωπικα βιωματα με ναρικισσιστη, ετσι ακριβως ειναι οπως τα λεει ή ρειν. Ειδικα αμα ο ναρκισσισμος παει μαζι με αντικοινωνικη συμπεριφορα, κατι που συνδυαζεται καποιες φορες, εκει να δεις γλεντια. και ναι το νουμερο 1 χαρακτηριστικο τους ειναι οτι αυτοι ποτε δεν εχουν προβλημα. Μονο οι αλλοι εχουν. ΠΑΝΤΑ!
Εγώ νομίζω ότι η rain είναι ναρκισιστής!
λολ, μπα. Αλλά μία διαταραχή συναισθήματος πχ bipolar ii παίζει.:P
Σ'ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια αλέξανδρε. Κι εγώ σε συμπαθώ πολύ. Ίσως να μη γίνουμε κολλητοί βέβαια, αλλά λέμε. χαχααα
Οχοχο. Και 'γω σε συμπαθώ παρά τις τρελές παλλινοδίες (όπως τις βλέπω εγώ) και σου εύχομαι το καλύτερο στη ζωή σου :) Σου εύχομαι το αντίθετο από την πέτρα :)
αχ αλεξανδρε, μας το εκαψες το κοριτσι! :)Quote:
Originally Posted by alexandros3
ναι σιγα μην παρουμε σοβαρα τον Αλεξανδρο που ελεγε εχθες στον τζιμ να μην βγει με την ελκυστικη μπαργουμαν :ΡQuote:
Originally Posted by Lou!
το ατομο ειναι περα βρεχει λου!!
Νόμιζα ότι αυτό ήταν προφανές.
Αλλά θα μ'άρεσε περισσότερο: "το άτομο είναι αλλού, λου"!
Μα τι εμπνευση ειχες!!!Quote:
Originally Posted by alexandros3
ναι, δεν το ξεραμε να σου λεμε αυτο που θα σ αρεσε περισσοτερο :Ρ
Εχω πολλες τετοιες εκφρασεις στο ρεπερτοριο μου..:D
Αμάν! Βγήκαν τα σκυλιά του πολέμου...
χα
ουτε σκυλι,ουτε του πολεμου..
ολα τα γραφω γελωντας :D
Είμαι τρομοκρατημένη (σχετικά). Κάνω υπεράνθρωπες προσπάθειες να διατηρήσω την ψυχραιμία μου. Βρήκα το forum τυχαία στην προσπάθεια μου να ενώσω το παζλ της "ταλαιπωρημένης" μέχρι τώρα ζωής μου. Νόμιζα ότι είμαι τρελή, και ότι έχω πρόβλημα. Έριχνα όλες τις ευθύνες πάνω μου. Τα σημάδια προδίδουν την μητέρα μου εν τέλει. Δεν είχα ιδέα ότι υπάρχει αυτή η διαταραχή. Γιατί να είμαι εγώ το scapegoat;; Την αγαπώ τόσο πολύ, αλλά μήπως πρέπει να μην εστιάσω στο πόσο την αγαπώ αλλά στο ότι πρέπει να προσπαθήσω να αγαπήσω εμένα περισσότερο ή τουλάχιστον να ξεχωρίσω αυτές τις δυο αγάπες από ενιαία; βγάζουν νόημα αυτά που λέω; Συγγνώμη αν όχι. Τι είναι σωστό να κάνω; Είναι και θα είναι η μητέρα μου για πάντα. Σε καμία περίπτωση δεν αντιλαμβάνεται το κακό που μου προξενεί τόσα χρόνια.. Αν έχετε την διάθεση να ασχοληθείτε με το πρόβλημα μου, μπορώ να σας παραθέσω αναλυτικά κάποια στοιχεία της, γεγονότα που με οδήγησαν στο να το αντιληφθώ και στο πόσο πολύ πονάω- και πόσο πολύ με πονάει που δεν πονάει για μένα-.. Εμένα θέλω να θεραπεύσω, είμαι πεπεισμένη πως με εκείνη δεν μπορώ να κάνω τίποτα. Ακούγομαι απελπισμένη; Είμαι.. ακόμα και ο τρόπος που με κοιτάει και με μειώνει με αυτό το υπεροπτικό της βλέμμα, με σκοτώνει..
Aνοιξε νεο δικο σου θεμα..Quote:
Originally Posted by d|ana
Sorry, δεν ήξερα πώς γίνεται το όλο θέμα με τις συζητήσεις( τώρα έγινα μέλος)!Quote:
Originally Posted by mnimonio
Ο ναρκισσιμος εχει διαβαθμησεις . Εγω που εχω μια ναρκισσιστηκη πτοσωπικοτηα , το μονο συμπτωμα ειναι οτι εχω καποια επαρση για την αντιληψη μου . Βεβαια δεν ειναι τυχαιο , διοτι σε οτι κ αν εκανα , απο σχολειο ως εργασια , παντα πετυχαινα . Ειναι αρρωστημενο αυτο ?Quote:
Originally Posted by arktos
Παλι καλα που τετοιο προβλημα δεν αντιμετωπιζω αρκει η καταθλιψη μου θα πηγαινε πολυ!Παντως εχω μια φιλη που αγαπω πολυ που διαθετει ολα αυτα σε μεγαλο βαθμο αλλα δεν την παρεξηγω
Οπως λεει κι how ,η γυμναστικη ειναι εξισου αποτελεσματικη , αν οχι καλυτερη . Ειχα διαβασει μια μελετη , που χωριζωταν σε δυο ομαδες . Η μια επαιρνε γυμναζοταν για για εξι μηνες ( CONTROL GROUP ) και η αλλη επαιρνε ανκθτλκα . Στο τελος του εξαμηνου , η ομαδα με την γυμναστικη , ειχε καλυτερα αποτελεσματα . Αρα , ριχτε το στην γυμναστικη .
Πρόσφατα σε μια δουλειά γνωρίζω μία κοπέλα γύρω στα 45, πολύ ομιλητική, πολύ κοινωνική, με στυλάκι "πουλάω τρέλα και όποιος αντέξει" και με εξαιρετικά νεανική εμφάνιση, δηλαδή αν μας δει κανείς μαζί στο δρόμο, άνετα μάς περνάει για συνομήλικες...
Αυτή ήταν άριστη μαθήτρια, με μεγάλες επιτυχίες στο ενεργητικό της, με σούπερ σπουδές εδώ και εξωτερικό, από οικογένεια "τζάκι" που λέμε, πολύ διχτυωμένη.
Με τα μέσα και τις ικανότητες που είχε χτύπησε μεγάλη καίρια θέση αλλά, μου είπε ότι της έκαναν μεγάλο πόλεμο, κατέληξε σε νευρολόγο, μετά σε ψυχίατρο, έπαθε κάτι σαν παράλυση από τα ψυχολογικά της και τελικά ζήτησε να αλλάξει θέση, την έβαλαν σε μια μικρή επαρχιακή πόλη σε κατώτερη θέση με τα ελάχιστα λεφτά, και πήγε για να βρει την ηρεμία της.
Μέχρι εδώ ας πούμε όλα καλά. Είμαι αναγκασμένη να δουλέψω μαζί της για ένα εξάμηνο περίπου, με επιβλέπει κατά κάποιο τρόπο, και από την καθημερινή τριβή διαπίστωσα τα εξής:
Είναι τρομερά ανταγωνιστικό άτομο, σε τρομερό βαθμό όμως... η θεώρηση των πραγμάτων που έχει, ο τρόπος με τον οποίο αντιλαμβάνεται την πραγματικότητα για τα πάντα είναι βουτηγμένος μέσα στη σύγκριση και τον ανταγωνισμό. πχ
- για τις σχέσεις, μου λέει ότι δεν μπορεί να είναι με έναν άντρα λιγότερο άξιο και γυμνασμένο από εκείνη. Όποτε μιλάμε, θα μου το πει τουλάχιστον 3-4 φορές ότι θέλει έναν καλύτερο της.
- για τη δουλειά, ότι πέτυχε το καλύτερο που μπορούσε να πετύχει αλλά τής έκαναν πόλεμο, και τώρα ναι μεν κάνει κάτι κατώτερο αλλά ασχολείται με πολλά άλλα πράγματα με τα οποία οι πρώην συνάδελφοι της δεν έχουν καμία σχέση.
- στέλνει καθημερινά μειλ σε καμιά 50αρια άτομα με updates για τη δουλειά χωρίς να της το έχει ζητήσει κανείς ή να χρειάζεται, θέλει η ίδια να το κάνει και καταβάλλει προσπάθεια, αλλά και πάλι έχει βρει τρόπο, έστω και έτσι, να καβαντζώνει όλους τους άλλους και να προβάλλεται η ίδια...
Σε σχέση με μένα, μου έχει πει τα εξής:
- ότι φαίνομαι πάρα πολύ ήρεμη, και ότι δεν θα μπορούσε να είναι σαν εμένα γιατί νιώθει ότι η κίνηση είναι ο λόγος υπαρξης της
- μια φορά μιλούσε σαν χείμαρρος, τη διέκοψα σε ένα σημείο ευγενικά και μετά όταν κάναμε διαλλειμμα, πάλι εν μέσω λογοδιάρροιας, μού λέει την εξής ατάκα... άσοι διακόπτουν κάποιον που μιλάει, θέλουν να φανούν, να δείξουν το εγώ τους ! αυτό πραγματικά με πείραξε γιατί δεν είχα τέτοια πρόθεση...και έχω προσέξει ότι πάντα όταν λέω κάτι, νιώθω ότι με κρίνει.
- όταν μου τηλεφωνάει, ούτε καλημέρα ούτε καλά είσαι, μπαίνει κατευθείαν στο θέμα, χείμαρρος... και πολλές φορές με πετυχαίνει σε φάση που δεν μπορώ να μιλήσω, αναγκάζομαι να τη διακόψω και΄νιώθω ότι νιώθει ότι το κάνω για να νιώσω δύναμη και επιβεβαίωση...
- μια άλλη φορά, θα συναντιόμασταν σε μια καφετερια να κοιταξουμε κάποια σχέδια για τη δουλειά πάλι, μου λέει να στείλω ένα μήνυμα να έρθει ένας φίλος μου, αυτός δεν ξέρει τίποτα για τα σχέδια, δε σε πειράζει? γιατί να με πειράζει, της λέω....Έρχεται αυτός και μού κάνει μια ανάκριση για τη δουλειά που έχω αναλάβει, τί να σας πω? με έβαλε κάτω κυριολεκτικά και με άδειασε, ότι δεν αξίζουν τα λεφτά που θα πάρω, ότι είναι επαίσχυντη δουλειά να δουλεύω τόσο και να κακοπληρώνομαι έτσι, ότι ήταν λάθος που το ανέλαβα, ότι αυτός δεν θα το έκανε ποτέ ενώ τού είπα ότι ήξερα τις συνθήκες, ήθελα την εμπειρία και τέλος πάντων το σκέφτηκα και αποφάσισα να το κάνω. Αυτός άρχισε να μου αραδιάζει δικές του επιτυχίες κλπ και μετά φεύγει σε κάποιο σημείο, τότε μού λέει η κοπελιά, τί γκρίνια έβγαλε αυτός? δεν το περίμενα... μάλλον του άρεσες και του βγήκε επιθετικότητα. Και να φανταστείς ότι τον είχα σπίτι μου 2 ώρες, και του είπα τα καλύτερα για σένα. Δεν ένιωσες ότι σε μείωσε?
Αρχίζω και εγώ μια ανάλυση κάπως να ισιώσω την κατάσταση ότι έχει δίκιο αυτός, όπως τα βλέπει έτσι είναι, αλλά ήθελα να έχω αυτή την εμπειρία κλπ κλπ. Η απάντηση της ήταν ότι μιλάω σαν ψυχοθεραπεύτρια....αλλά μέσα μου είχα φρικάρει γιατί ένιωσα ότι χειρίστηκε το φίλο της να βγάλει γκρίνια, χειρίστηκε μέσω του φίλου εμένα για να νιώσω ότι μειώθηκα και έν τέλει αυτοδικαιώθηκε για άλλη μια φορά.
Γενικά νιώθω ότι με χειρίζεται για να νιώθει ανώτερη, και πιστεύει ότι θέλω να προβάλλω το εγώ μου οπότε εκμεταλλεύεται τις καταστάσεις έτσι ώστε να με μειώνει......και αυτό με ενοχλεί...
Δεν είναι ναρκισσιστική η συμπεριφορά της?΄Πώς την αντιμετωπίζω για να μπορέσω να διατηρήσω την ψυχραιμία μου και να αποφύγω τις πιθανές κακοτοπιές?