Printable View
Εγώ θα έκανα αυτό που μ' ευχαριστεί περισσότερο. Που μου φαίνεται πιο ενδιαφέρον προσωπικά, άσχετα με τις μετέπειτα προοπτικές.
Πιστεύω ότι κάτι που μας αρέσει σίγουρα το κάνουμε καλύτερα και άρα έχουμε προοπτική να εξελιχθούμε.
Αν κάτι σου φαίνεται αγγαρεία, άστο.
Φαίνεται σήμερα είμαι σε ακόμα πιο διλημματική κατάσταση.
Χθες δεν πήγα καθόλου στις διαλέξεις, τετράωρο. Εκεί που σχεδόν αποφάσισα να σταματήσω τώρα σκέφτομαι αν με τις χθεσινές απουσίες θα χει πιθανότητες να με διώξουν, και με αγχώνει αυτό πολύ, παρά το ότι ακόμα δεν αποφάσισα οριστικά να το κάνω.....
Σκέφτομαι ότι το online μεταπτυχιακό από την άλλη δεν έχει και πολύ άμεση σχέση με τη δουλειά, άσε που κοστίζει παραπάνω από αυτό και που είτε θα αργήσω για αρκετά χρόνια να το τελειώσω ίσως και ποτέ, αφού έχει και πολλή ύλη.
Από την άλλη αυτό με τις παρουσίες μου τρώει πολύτιμο χρόνο από την προσωπική μου ζωή και είναι και η ταλαιπωρία, κορδόνι από τις 6 το πρωι που ξεκινώ για να πάω δουλειά μέχρι τις 10 το βραδυ που θα φτανω σπίτι....
τι θα ηθελες στην πραγματικοτητα να κανεις Γιαννη?
φαινεται πως στην πραγματικοτητα κανενα απο τα δυο δεν σε ελκυει.
απο την αλλη δεν θελεις να μεινεις στασιμος αλλα να πας καπου παρακατω.
μηπως αυτο το παρακατω δεν ειναι τα μεταπτυχιακα?
μηπως απλα το διαβασμα ειναι ενα γνωριμος και ασφαλης δρομος να κρυβεσαι απο αυτο που πραγματικα θελεις να κανεις???
που θα ηθελες να εισαι στην πραγματικοτητα τωρα?? και πως θα ηθελες να ησουν???
το εχεις αναρωτηθει!!!
ωραια και καλα Γιαννη τα μεταπτυχιακα αλλα μηπως η παραταση της μαθητικοσυνης σε βγαζει στην ουσια απο τον δρομο που ειλικρινα θελεις να εισαι???
η γνωμη μου λεγεται μετα απο τεσσερα χρονια χρονοτριβης με ενα μεταπτυχιακο που ειλικρινα δεν θα το διαλεγα αν αποφασιζα τωρα!
καλα και χρυσα τα μεταπτυχιακα αλλα δεν ειναι παντα η καλυτερη επιλογη οταν τυρανιομαστε ετσι!!!! ελεος!!!!
μην φορτωνεις και αλλλη μια αγωνια και τοσο κοπο στο κεφαλι σου οταν πραγματικα δεν υπαρχει η ελξη που θα αντισταθμιζει τον κοπο.
Το μελλοντικο επαγγελματικοκατι δεν μου λεει τιποτα
εφ οσον ηδη εργαζεσαι κανονικα.
το να εισαι συνεχως στα γραναζια της εκπαιδευσης και μαλιστα με τοσο κοπο και χρονο δεν νομιζω πως θα σου κανει και τοσο καλο!!!!!
κυνηγα αυτο που πραγματικα θελεις!!!! κατι μου λεει μεσα μου πως δεν ειναι η εκπαιδευση στην παρουσα φαση!!!!
μπορει να κανω και λαθος!!
και ακομα ακομα!!! στασου και λιγο!!! να χαρεις ο,τι ηδη εχεις καταφερει!!!!
Γιάννη, αν από τώρα άρχισες να το αποφεύγεις, δύσκολο να παραμείνεις, έτσι νομίζω. Δε φαίνεται να το θες πραγματικά. Όμως γιατί? Κι οι μέρες αυτές ζωή δεν είναι? Γιατί τις αξιολογείς ως "λιγότερο ζωή" από άλλες?
Νομίζω πως τρέμεις το χρόνο που σου "κλέβουν", όχι γιατί είναι πράγματι έτσι, αλλά γιατί βιάζεσαι να καλύψεις κενά και οτιδήποτε θεωρείς πως μπορεί να σε σταματάει σ' αυτό, το βαρυγκομάς.
Δε θα σου είναι βοηθητικό αν το πας βαρυγκομώντας. Αν αισθάνεσαι πως σε ταλαιπωρεί σταμάτα, και μην νιώθεις τύψεις γι αυτό. Σήκωσε δλδ το βάρος της επιλογής σου όχι με τρόπο που να μειώνεις, αλλά ψύχραιμα και στρωτά. Θα βρεθούν άλλα πράγματα να κάνεις που θα σου είναι πιο βατά. Ίσως να μην είναι και η ώρα σου για τόσο μεγάλα projects. Μήπως σε φοβίζει να είσαι φιλόδοξος, αυτό εννοώ. Μπορεί να αισθάνεσαι πως δε θα ανταποκριθείς και να σου βάζεις ο ίδιος εμπόδια από κάποιον τέτοιο φόβο. Φόβο απόδοσης.
Μερικές μου σκέψεις. Καλημέρα.:)
Researcher
Rain And Wind
Σε καμιά περίπτωση δεν είναι φόβος απόδοσης, κάθε αλλο, ίσα ισα άμα το παλέψω λίγο θα τα πάω πάρα πολυ καλά. Καθόλου δε με φοβίζει αυτό, ούτε η ελάχιστη σκέψη για κάτι τέτοιο.
Το να είμαι φιλόδοξος κάθε άλλο παρά με φοβίζει. Ισα ίσα το μεταπτυχιακό αυτό μου δίνει ελπίδες, έστω αμυδρές στο μέλλον για προαγωγή μπροστά στον ανταγωνισμό με αλλους. Η φιλοδοξία πάνατ εμπνέει, δεν φοβίζει.
Το διαβασμα στο τώρα είναι νομίζω να νοιώσω πως κάνω και πως αποκτώ αυτά που πρεπε να κάνω και να αποκτήσω όταν τελείωνα το πτυχίο. Μεταπτυχιακά που ήθελα πολύ τότε να κάνω αλλά τελικά δεν έκανα. Το διάβασμα δε με κρύβει από την πραγματικότητα, απλά νοιώθω αυτό, το να ικανοποιώ στο τώρα αυτό που πρεπε να κάνω τότε, και να παίρνω έτσι εφόδια για το μέλλον.
Τώρα το που θα θελα να μαι στην πραγματικότητα..... Ευχαριστημένος με τη δουλειά μου είμαι σε γενικές γραμμές. Το παράπονο, που αυτό φαίνεται να δημιουργεί κάτι σαν ανικανοποίητο, το ότι αν είχα παραπάνω αυτοπεποίθηση και λιγότερο φόβο χρόνια πριν, τώρα θα χα τη δική μου δουλειά, παραπάνω λεφτά, οικογένεια, και είχα κοπιάσει αρκετά τότε.
Αυτό που πραγματικά θέλω είναι ανεμελιά, ζωή έξω με φίλους, να κάνω δεσμό, τέτοια, και αν συνδυαζόταν και με διάβασμα δε θα με πείραζε, αφού δεν καταφερα να φτάσω σ΄αυτό που γράφω αμέσως πιο πάνω. Ανεμελιά που δεν έζησα παλιά όπως ηθελα.
Η ιδέα της μαθητικοσύνης ναι με βγάζει από το δρόμο. Πως όμως; Δε με πειράζει να διαβάζω. Το πρόβλημα εν προκειμένω είναι και εστιάζεται βασικά σ΄αυτό: υποχρεωτική παρουσία, 6 το πρωί φεύγω απ το σπίτι για δουλειά, αμέσως απ εκεί το απόγευμα - βραδυ το μεταπτυχιακό, επιστρεφω σπίτι η ωρα 10 το βραδυ, 3 φορές τη βδομάδα αυτό και μια μέρα που χω απογευμα στη δουλειά μέχρι τις ΄7, πάει μεγάλο μέρος του ελεύθερου χρόνου που θα μπορούσα να κανα αυτά τα ανέμελα που γράφω αμέσως πιο πάνω, και η κουραση που συνεπάγεται. Κάπως έτσι Ηρώ, μου κλεβουν το χρόνο επειδή βι’αζομαι να καλύψω αυτά τα κενά.
Quote:
Τώρα το που θα θελα να μαι στην πραγματικότητα.....
Ευχαριστημένος με τη δουλειά μου είμαι σε γενικές γραμμές.
Το παράπονο, που αυτό φαίνεται να δημιουργεί κάτι σαν ανικανοποίητο,
το ότι αν είχα παραπάνω αυτοπεποίθηση και λιγότερο φόβο χρόνια πριν,
τώρα θα χα τη δική μου δουλειά,
παραπάνω λεφτά, οικογένεια,
και είχα κοπιάσει αρκετά τότε.
αν αυτα ειναι τα ονειρα σου κανε τα στοχο χωρις πολλες γκρινιες
ολοι μας αν μας προσφερονταν οι ιδανικες συνθηκες θα ημασταν καπως αλλιως Ιωαννη
αλλα η ζωη , πολυ σπανια προσφερει αυτες τις συνθηκες
μεσα απο τις αντιξοοτητες λοιπον βρισκουμε τις συνθηκες βαζοντας στοχους και ωριμαζοντας σε αυτο που θελουμε.
δεν ειναι ευκολο... αλλα για κανεναν δεν ειναι
για μενα ολα αυτα που ζουμε ειναι διαδικασια!!!!
και το να καλυτερεψεις την ζωη σου ειναι διαδικασια! κοπος !!! βηματα ως προς αυτο!!!!
μην ξεχνας τις προσπαθειες που εκανες!!!! μην ξεχνας τις αντιξοοτητες που μπορει να σε κρατησαν πισω αλλα σε εκαναν σοφοτερο και σε εμαθαν να παλευεις!!!
εν τελει αυτο που ειμαστε ειναι συνναρτηση ολων αυτων
συνηθως τεινουμε να αποδεχομαστε μονο αυτο που θελουμε να ειμαστε
και οχι αυτο που ειμαστε με τα καλα του και τα στραβα του!!!
μην κανεις αρνητικες σκεψεις για σενα!!!
δεν ειναι εγωιστικο να κυνηγησεις αυτο που πραγματικα θελεις!!! ειναι πολυ δημιουργικο και να ξερεις ειναι χαρα και για σενα και για τους γυρω σου!!! αν και αυτο για τους γυρω στην αρχη δεν φαινεται!!!
παντως ολοι χαιρονται τον ανθρωπο που λιγο τα εχει βρει με αυτο που ειναι!!!!
ετσι πιστευω!!! και αυτο το αν...θα....!!!!!! δεν ξερεις ποσοι πολυ ανθρωποι το λενε!!!
χαχαχαχαχα!!!!
μετά από τοσες σελίδες, το ξεκινησα στην αρχή το μεταπτυχιακό και εδω λιγο καιρό δεν παω στα μαθηματα επειδή είναι δύσκολο το πρόγραμμα και δεν ξερω αν θα το συνεχίσω και περιμενουν απαντηση αν θα συνεχίσω..... αναποφασιστικότητα, το να μην μπορώ να παρω την απόφαση παρά το ότι ξέρω πως λαμβανεται μια απόφαση.....τα χουμε συζητησει εδώ και καταλήξει.