Αφου δε σας βοηθησε τιποτα για τσεκαρετε το "συνδρομο χρονιας κοπωσης",μπορει να εχετε αυτο... Να ξαναπατε σε γιατρο. Υποφερει πολυς κοσμος...
Printable View
Αφου δε σας βοηθησε τιποτα για τσεκαρετε το "συνδρομο χρονιας κοπωσης",μπορει να εχετε αυτο... Να ξαναπατε σε γιατρο. Υποφερει πολυς κοσμος...
ΖΑΛΙΖΕΤΕ ΚΑΝΕΙΣ ΑΛΛΟΣ ΕΔΩ ΜΕΣΑ???ΕΓΩ ΨΙΛΟΧΑΛΙΑ ΝΙΩΘΩ ΣΗΜΕΡΑ ΤΑΣΗ ΛΙΠΟΘΥΜΙΑΣ..ΤΙ ΘΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΡΕ ΠΑΙΔΙΑ?ΔΕΝ ΠΑΛΕΥΕΤΑΙ ΑΛΛΟ ΑΥΤΟ ...:(
Κωνστ@ντίνα ακριβως τα ιδια εχω παθει κι εγω! Νιωθω αστάθει και μου κόβονται τα πόδια. Φοβαμαι να περπατήσω, και όταν πρεπει να γίνει αυτό θέλω οπωσδήποτε να έχω κάποιον μαζί μου! Τα συμπτώματα χειροτερεύουν το μεσημέρι συνήθως. Το θέμα είναι πως επειδή βάζουμε στο μυαλό μας ότι τώρα πρέπει να περπατήσουμε, εμένα τουλάχιστον η καρδιά μου πάει να σπάσει απ'το αγχος. Αν έχετε αποκλείσει παθολογικά αίτια τότε όλα είναι στο μυαλό μας. Εύχομαι σύντομα να το ξεπεράσουμε!
Ζώζα έχεις κοιτάξει το σίδηρό σου? Εμένα μου εμφανίστηκαν πρώτη φορα αυτά τα συμπτώματα επειδή είχα χαμηλή φερριτίνη, την αποθήκη του σιδήρου. Πήσα κάψουλες. Αμέσως πήγα κ σ'εναν ωριλα κ ανακαλύψαμε πως αυτό δημιούργησε ένα προβληματάκι στον λαβύρινθο, χωρις όμως να έιναι παθολογικό, απλά χτύπησε εκεί η έλειψη. Μου έδωσε μια αγωγή κ έγιναν λίγο καλύτερα τα πραγματα. Απο κει κ πέρα με πιάνει όταν ειμαι πολύ στρεσαρισμένη κι επειδή δεν το βγάζω απ'το μυαλό μου! Εύχομαι τα καλύτερα για την οικογένειά σου και να ανέβει σύντομα η ψυχολογία σου!!
Έχω διαβάσει σχετικά άρθρα αλλά όλοι λένε πως οι έρευνες είναι ακόμα σε πρώιμο στάδιο. Εκτός αυτού δεν έχουν βρεί να σχετίζεται κάτι παθολογικό με αυτό. Μήπως βρήκαν καινούρια ονομασία για το συνεχές στρες?? Τι να πω, και μη χειρότερα!!
Αυτες τις σταγόνες thanasisGR πρεπει να σου τις γραψει καποιος γιατρος ή τις δίνουν κ ετσι?
Δεν διαφωνω με την μεθοδο της ψυχιατρικης για την αντιμετωπιση τετοιων φαινομενων αλλα...... Ας δουμε μηπως παρουμε περισσοτερες πληροφοριες απο τον Αριστοτελη! Νομιζετε οτι η αρχαια φιλοσοφια δεν εχει τιποτα να μας πει? Για να δουμε... Προφανως το σημαντικοτερο πραγμα για να κατανοησουμε κατι (αρα και να αντιμετωπισουμε) ειναι να βρουμε τα αιτια του. Συμφωνα με τον Αριστοτελη υπαρχουν τεσσερις κατηγοριες αιτιων, τεσσερεις απαντησεις που μπορουμε να δωσουμε στο ερωτημα "δια τι;". Το ΥΛΙΚΟ, το ΜΟΡΦΙΚΟ, το ΠΟΙΗΤΙΚΟ και το ΤΕΛΙΚΟ. Το πιο κλασικό παράδειγμα που χρησιμοποιείται στη φιλοσοφία για την κατάδειξη των τεσσάρων αριστοτελικών αιτίων είναι αυτό που περιγράφει την κατασκευή ενός αγάλματος. Στην περίπτωση αυτή το ΥΛΙΚΟ αίτιο για την κατασκευή του αγάλματος είναι ο χαλκός, το ΜΟΡΦΙΚΟ η μορφή που αναπαριστά (Ερμής), το ΠΟΙΗΤΙΚΟ αίτιο ο αγαλματοποιός και το ΤΕΛΙΚΟ, το*oὗ*ἕνεκα,*ο σκοπός για τον οποίο γίνεται. Στην περιπτωση τετοιων κρισεων ομως οπως πολλοι ανθρωποι βιωνουν τι μπορουμε να πουμε; Φαινεται πως το ΥΛΙΚΟ αιτιο ειναι το υλικο απο το οποιο προερχονται τα συμπτωματα, οι καθε ειδους νευρωνες, κυτταρα, μυες και λοιπα. Ειναι ξεκαθαρο αυτο, ο πονος, η ζαλη και καθε ειδους συμπτωμε εχει (και) μια οργανικη βαση αλλοιως δεν θα τα αισθανομασταν. Το ΜΟΡΦΙΚΟ αιτιο τωρα ειναι αμεσα συνυφασμενο με το υλικο και ειναι η ιδια η μορφη των συμπτωματων και η κατηγοροιοποιηση τους. Ετσι η μορφη των συμπτωματων αυτων ειναι η ιδια η ζαλη, η ταση για λιποθυμια, η ταση για εμετο και οτιδηποτε δομηται μεσα απο την ενεργεια της υλης (νευρωνων, κυτταρων και λοιπα). Το ΠΟΙΗΤΙΚΟ αιτιο ειναι μαλλον καποιο ερεθισμα (εσωτερικο ή εξωτερικο) το οποιο πυροδωτησε την συγκεκριμενη μορφη συμπτωματων, οπως πχ μια στρεσσογονα κατασταση, μια υποταση μια σκεψη που δημιουργησε δυσαρεστα συναισθηματα κλπ. Μεχρι εδω η ψυχιατρικη μπορει να βοηθησει αρκετα διοτι δεν "παει" παραπερα. Ισως καταστειλει τα συμπτωματα αλλα.....
Μενει ενα αιτιο ακομα, και ισως το συμαντικοτερο. Και αυτο ειναι το ΤΕΛΙΚΟ αιτιο που στην Αριστωτελικη σκεψη ισοδυναμει με τον σκοπο γιοα τον οποιο γινεται κατι. Πρόκειται για την κατάληξη προς την οποία τείνει μια σειρά δραστηριοτήτων, την ολοκλήρωση μιας ενέργειας ή την πραγμάτωση μιας εξελικτικής διεργασίας από την εν δυνάμει προς την εν ενεργεία κατάσταση. Απο το Τελικο αιτιο αρχιζουν πολα και εκει καταληγουν. Ειναι αυτο που ενεργοποιει ολα τα αλλα. Ισως εαν σκεφτουμε γιατι μας συμβαινει οτι μας συμβαινει μπορει να ανακαλυψουμε και το ποιος ειναι ο λογος που συμβαινει, με την εννοια του "γιατι ενεργω κατ' αυτο τον τροπο?" Τι οφελως εχω ή ποιος ειναι ο σκοπος μου? Ωστόσο, ο Αριστοτέλης δεν ορίζει ως τέλος την κατάληξη οποιασδήποτε μεταβολής ή διαδικασίας, αλλά την επίτευξη ενός επιδιωκόμενου στόχου. Αραγε στις περιπτωσεις που αναφερθηκαν γιατι ο στοχος ειναι τα συμπτωματα αυτα? Μια ερωτηση που εαν απαντηθει με ειλικρινια απο τον καθανα μας για τον εαυτο ισως κανουμε ενα μεγαλο βημα για την αντιμετωπιση τους...
Πολύ ωραία αυτά που γράφεις Πύρρων, ωστόσο έχω μία μικρή διαφωνία. Πιστεύω ότι το ποιητικό είναι αυτό απ'οπου πηγάζουν όλα τα ψυχοσωματικά, δηλ ο τρόπος σκέψης μας, η ερμηνεία που
δίνουμε σε πράγματα που μας αφορούν. Στο τελικό και επειδή το είδος μας έπαψε να εξελίσσεται εδώ και αιώνες μάλλον έχουμε μείνει στα αισθήματα υπό απειλή από τα στοιχεία της φύσης. Όταν κάποιος αισθάνεται κατάθλιψη ή πανικό, είναι αισθήματα που έρχονται από πάρα πολλούς αιώνες πίσω, ωστόσο εκεί εκδηλώνονταν υπό άλλες συνθήκες.
ΤΟ ΠΕΡΠΑΤΗΜΑ ΕΙΝΑΙ οντως ενα μαρτυριο αν εχει καποιος αυτη την κωλοασταθεια..εμενα η μικρη θελει βολτες τωρα που ανοιξε ο καιρος..και τι να κανω...εχουμε καταντησει αναπηροι ..ελεος δηλαδη..εγω απο εξετασεις μονο αυχενα δεν εχω κοιταξει..τωρα τελευταια μεεχει πιασει και η αρρωστοφοβια μου πολυ..ακουω για αρρωστιες και θανατους και τρεμει η καρδια μου..δεν με νοιαζει τοσο για μενα οσο για τους δικους μου ανθρωπους..τι σταγονες ειναι αυτες για την ζαλαδα?
ΑΧ ΠΑΙΔΙΑ ΠΩΣ ΣΑΣ ΝΙΩΘΩ..ΕΧΩ 3 ΜΗΝΕΣ ΤΩΡΑ ΠΟΥ ΥΠΟΦΕΡΩ ΑΠΟ ΖΑΛΗ ΑΣΤΑΘΕΙΑ ΑΤΟΝΙΑ ΕΙΜΑΙ ΧΑΛΙΑ..ΟΥΤΕ ΜΕ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΜΟΥ ΔΕΝ ΕΧΩ ΚΟΥΡΑΓΙΟ ΝΑ ΑΣΧΟΛΗΘΩ.ΑΛΛΑΞΕ Η ΠΟΙΟΤΗΤΑ ΖΩΗΣ ΜΟΥ...ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΚΑΝΩ ΤΙΠΟΤΑ,ΝΙΩΘΩ ΜΟΝΙΜΩΣ ΚΟΥΡΑΣΜΕΝΗ...ΤΟ ΕΧΩ ΨΑΞΕΙ ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΑΘΟΛΟΓΙΚΟ.ΕΧΩ ΑΠΕΛΠΙΣΤΕΙ ΠΙΑ..ΘΕΛΩ ΝΑ ΓΙΝΩ ΚΑΛΑ:(
anthia φαντασου εγω που ειμαι ετσι εδω και πολλα χρονια!α καλα... χαλια...
εφοσον παθολογικα οι περισσοτεροι ειστε καλα.ισως ευθυνετε το αγχος για τους πονοκεφαλους.εγω πηγα σε νευρολογο μου εκανε θεραπεια 20 μερες και μου εδωσε sibelium.μετα δε ξαναεπαθα τιποτα.μονο μια φορα το μηνα και αμα,οποτε περνω ενα χαπακι κ παλι καλα.τοσο απλο ειναι!
ΖΩΖΑ ΜΟΥ ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΣΚΕΦΤΩ ΟΤΙ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΜΟΥ ΠΑΡΕΙ ΤΟΣΟ ΚΑΙΡΟ ΝΑ ΤΟ ΞΕΠΕΡΑΣΩ.ΤΡΕΛΕΝΟΜΑΙ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΙΔΕΑ!!ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΜΙΛΗΣΟΥΜΕ ΚΑΙ ΠΙΟ ΙΔΙΑΙΤΕΡΩΣ?ΘΑ ΜΟΥ ΕΚΑΝΕ ΠΟΛΥ ΚΑΛΟ ΝΑ ΜΙΛΟΥΣΑ ΜΕ ΚΑΠΟΙΟΝ ΠΟΥ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΜΕ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΤΟΝ ΚΑΤΑΛΑΒΩ ΚΑΙ ΕΓΩ
ΕΒΙΤΑΚΙ ΜΟΥ ΓΛΥΚΟ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΠΛΑ Ο ΠΟΝΟΚΕΦΑΛΟΣ..ΜΑΚΑΡΙ ΝΑ ΗΤΑΝ ΜΟΝΟ ΑΥΤΟ ΑΛΛΑ ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΕΙΝΑΙ ΟΛΑ ΜΑΖΙ.
anthia moy κι εγω θαηθελα να μιλησουμε..στειλεμου πμ.και μετα ανταλασσουμε και τηλ αν θες.φιλακια:D
Παιδιά καλησπέρα και καλό Πάσχα σε όλους! Παρακολουθώ το φόρουμ εδώ και χρόνια, καθώς είχα περάσει κι εγώ μια αγχώδη διαταραχή με κρίσεις πανικού και ήπια κατάθλιψη (βαρύς τίτλος). Για να μην σας κουράζω, είχα ξεκινήσει τότε ψυχοθεραπεία για 2,5 χρόνια και όλα μπήκαν στην θέση τους αλλά και εγώ ξαναβρήκα τον εαυτό μου πιο δυνατό από ποτέ!
Αυτό τον χειμώνα όμως που πέρασε, μετά από πολλούς μήνες στρες και άγχους λόγω μετακόμισης και αλλαγής όλης της ζωής μου (σημειωτέον είμαι 30, χώρισα, μετακόμισα σε άλλη πόλη και άλλαξα σχεδόν επάγγελμα) άρχισαν να μου παρουσιάζονται και εμένα ζαλάδες και αστάθεια συνήθως κατά την ορθοστασία, κάτι σαν να μου φωνάζει ο εαυτός μου να κάτσω κάτω αλλιώς θα λιποθυμούσα!! Παράλληλα εμφανίστηκε ένα βουητό στο αριστερό μου αυτί σαν να ακούω το αίμα μου να κυλάει ή κάπως έτσι! Εντάξει είπα, αυτό ήταν! τι εγκεφαλικά ξεκίνησα να σκέπτομαι, τι καρδιακά επεισόδια, τι αυχενικά.. Γύρισα σε όλους τους γιατρούς.. καρδιολόγο, νευρολόγο, ωρλ, οφθαλμίατρο κλπ... Το μόνο αποτέλεσμα ήταν χαμένος χρόνος αφού όλες μου οι εξετάσεις ήταν άψογες και φυσικά χαμένα χρήματα που έρχονται σε δεύτερη μοίρα.
Αφού όλοι οι γιατροί με διαβεβαίωσαν πως όλα αυτά προκαλούνται από το άγχος και το στρες -αν και αυτή την φορά είμαι σίγουρος πως δεν έχω άγχος, γιατί είμαι ήρεμος και χαλαρός με τις επιλογές μου- αποφάσισα να δοκιμάσω αγχολυτικά που μου είχαν γράψει παλιότερα για να αποκλείσω και αυτόν τον παράγοντα...τα αποτελέσματα ήταν περισσότερη χαλάρωση, ύπνος, ζαλάδες και πάλι...αστάθεια και πάλι, οπότε μια τρύπα στο νερό!!
Την λύση μου την έδωσε ένας φίλος πολύ καλός γιατρός και ήταν τόσο μα τόσο απλή που θέλω να την μοιραστώ μαζί σας, αν και η θεραπεία είναι μοναδική για τον καθένα σε όλες τις ασθένειες. Ο εγκέφαλος λοιπόν από όσα συζητήσαμε δεν οξυγονώνεται επαρκώς κατά την ορθοστασία όπου το αίμα "λιμνάζει"στα κάτω άκρα και η σύσπαση των αιμοφόρων αγγείων δεν γίνεται σωστά για να σταλεί αίμα στον εγκέφαλο. Το μήνυμα που στέλνει ο εγκέφαλος εκείνη την στιγμή, είναι "ξάπλωσε αλλιώς λιποθυμάς"!! ΔΕΝ πεθαίνεις, ΔΕΝ πέφτεις κάτω και φυσικά ΔΕΝ χρειάζεται να φοβάσαι!!! ¨ όλο το πρόβλημα άρχισε να διορθώνεται διορθώνοντας πρώτα το κυκλοφορικό μου σύστημα, δηλαδή προσωπικά λαμβάνω Vastarel των 35mg δύο φορές την ημέρα, Ω3 Λιπαρά οξέα, ελάττωσα και προσπαθώ να κόψω το κάπνισμα και το αλάτι που τόσο κακό κάνουν στα αγγεία και φυσικά ξεκίνησα αερόβια γυμναστική, γυμναστική, γυμναστική!!!!
Γενικά αυτό που κατάλαβα για ακόμη μια φορά είναι ότι το σώμα μας, αλλά και η ψυχή μας, έχουν εξελίξει απίθανους και φοβερούς μηχανισμούς αυτοίασης που όμως υπολειτουργούν όταν εμείς ξεφεύγουμε άπο έναν φυσικό και υγιεινό τρόπο ζωής και φορτωνόμαστε άγχος, τοξίνες, φάρμακα και λίπος!
Εύχομαι στον καθένα σας να ξεπεράσει το πρόβλημα του και να ζήσει την εσωτερική του Ανάσταση! Η μόνη συμβουλή μου είναι να μην φοβάστε, να ελπίζετε και όλα θα πάνε καλά με απλούς τρόπους τις περισσότερες φορές!
Καλό Πάσχα!
πως ειστε παιδακια μου..εγω κλεινω σε 4 μηνες χρονο με την ομοιοπαθητικη και μπορω να πω οτι εχω καλυτερευσει αρκετα..απολυτα καλα δεν ειμαι ουτε περιμενω να γινω.,βασικα η δουλεια μου ειναι πολυ κοντα στο σπιτι και εντος σπιτιου μεσω p.c..ειναι δουλεια του αντρα μου οποτε μπορω να πω οτι εχω βολευτει..(δεν ξερω αν ειναι καλο)το παιδακι μου την δευτερα κλεινει τα 2 και ευτυχως μαμα και πεθερα εξακολουθουν να με βοηθουν στο μεγαλωμα..κατα τα αλλα υπαρχουν μερες που νιωθω ψιλοχαλια..θελω να παω να κανω και αιματος καποια στιγμη να δω που βρισκομαι...εχω 2 χρονια να κανω..παντως πιστευω οτι αν παω σε καμια κοσμικη εκδηλωση με πολυ κοσμο θα με πιασει πολυ...αυτο δεν νομιζω να το ξεπερασω..ιδιως σε εκλησιες νομιζω οτι θα πεσω κατω,,
Το πόσο δύσκολο είναι να ζεις με αστάθεια και όλα τα αλλά, ξέρετε όλοι σας. Ώρες ώρες νομίζω οτι δεν θα ξαναγίνει η ζώων μου όπως πριν. Μόνο αυτοί που περνάνε μπορεί να το καταλάβουν.
αχ moonlight μου ποσο σε καταλαβαινω δεν φανταζεσαι...ετσι νοωθω και εγω...δεν αντεχω αλλο βαρεθηκα πια!!και δεν μου εφταναν οσα ειχα την πεμπτη εκανα και μαγνητικη η οποια εδειξε κατι περιεργα και οι γιατροι μου τα μασανε και εχω φρικαρει...ειμαι σκατα!!!:(
μην μασας anthia!!!!το σημαντικό είναι ότι αν έχουμε κάτι, να το προλάβουμε. ότι κι αν σου πουν θα σε βοηθήσουν οι γιατροί να σε κάνουνε καλά. εύχομαι να μην είναι τιποταααα σοβαρό και όλα να σου πάνε καλά. περιμένω νέα σου!!(από τα αποτελέσματα).
ασταθεια ελεος..ποτε θα ζησουμε εμεις?βλεπω αλλους καθονται μεσα στην χαλαρωση κι εγω νιωθω συνεχεια λες και ειμαι σε βαρκα!τρωγομαι με τα ρουχα μου..σαν να με ενοχλουν ολα...Α Π Ο Γ Ο Η Τ Ε Υ Σ Η...
eytyxws den eixa telika tipota pathologiko..diagnwstika omws me katatlipsh,agxwdh diataraxh kai kriseis panikou...eprepe na to fantastw!!exw ksekinisei farmaka edw kai ena mina.niwthw kalutera alla prepei na prospathisw kai egw mou eipe o giatros..thelei polu douleia kai ola tha pane kala...{{aaa ksexasa kai thn agorafovia}}kata ta alla ola einai mia xara vre!!!!Quote:
Originally Posted by moonlight
ανθια μου ολα καλα θα πανε αν χαλαρωσεις ολα θα εινια καλα καθε φορα που σ πιανει κατι ν λες στο μυαλο μ ειναι ξερω ειναι δυσκολο υποφερω και εγω απο τ ιδια 2 χχρονια αλλα τ ξεπερναω ειμαι σ πολυ καλο σταδιο κ ειμαι σιγουρη πως κ εσυ και ολοι εδω μεσα θα τ ξεπερασουν θελω λιγο χρονο κ πολυ δουλεια!!!!!βγες περνα καλα μην σκεφτεσαι τπτ!!!!σε φιλω χαρηκα πραγματικα που εισαι οκ!!!!(παθολογικα παντα)
ΕΧΩ ΣΥΝΕΙΔΗΤΟΠΟΙΗΣΕΙ ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΠΛΕΟΝ ΚΑΙ ΠΑΛΕΥΩ ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ..ΒΕΒΑΙΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΦΟΡΕΣ ΠΟΥ ΤΑ ΨΥΧΟΣΩΜΑΤΙΚΑ ΜΕ ΠΕΡΝΟΥΝ ΑΠΟ ΚΑΤΩ..ΑΠΛΑ ΘΕΛΩ ΝΑ ΝΙΩΣΩ ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΟΠΩΣ ΠΑΛΙΑ..ΜΗΠΩΣ ΞΕΡΕΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΝΑ ΜΟΥ ΠΕΙ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΠΟΣΟ ΚΑΙΡΟ ΤΑ ΦΑΡΜΑΚΑ ΔΕΙΧΝΟΥΝ ΑΡΚΕΤΗ ΒΕΛΤΙΩΣΗ???Quote:
Originally Posted by aggelikoula89
anthia το ποσος καιρος χρειαζεται για να δεις βελτιωση δεν ειναι το ιδιο σε ολους.Εξαρταται απο την περιπτωση.Εγω οταν αρχισα τα φαρμακα νομιζα οτι θα δω τη φοβερη διαφορα μεσα σε 3-4 βδομαδες γιατι ετσι ακουγα απο αλλους.Και οταν δεν εγινε αυτο απογοητευτηκα παρα πολυ.Ομως συνεχιζοντας την αγωγη αρχισα να βλεπω βελτιωση που ομως ερχοταν σιγα σιγα.Μετα απο καποιους μηνες πλεον μπορουσα να καταλαβω τη διαφορα..Ποια φαρμακα παιρνεις εσυ?
Korina12 ΕΓΩ ΞΕΚΙΝΗΣΑ ΜΕ ΚΡΙΣΕΙΣ ΠΑΝΙΚΟΥ ΣΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΜΕ ΑΓΟΡΑΦΟΒΙΑ ΚΑΙ ΜΕ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΝΑ ΜΟΥ ΒΓΑΛΟΥΝ ΚΑΙ ΚΑΤΑΘΛΙΨΗ...ΣΥΝ ΤΑ ΨΥΧΟΣΩΜΑΤΙΚΑ ΜΟΥ ΚΑΘΕ ΛΙΓΟ ΚΑΙ ΛΙΓΑΚΙ..ΕΓΩ ΠΑΙΡΝΩ VALDOXAN 25,LADOSE KAI CENTRAC.TA ΠΑΙΡΝΩ ΕΝΑΜΙΣΗ ΜΗΝΑ ΣΧΕΔΟΝ ΤΟ VALDOXAN KAI TO CENTRAC ΚΑΙ ΕΧΩ ΚΑΙ 15 ΜΕΡΕΣ ΠΟΥ ΠΑΙΡΝΩ ΚΑΙ ΕΝΑ LADOSE ΚΑΘΕ ΠΡΩΙ...ΕΣΥ ΑΠΟ ΤΙ ΥΠΟΦΕΡΕΙΣ??ΤΙ ΦΑΡΜΑΚΑ ΠΑΙΡΝΕΙΣ??Quote:
Originally Posted by Korina12
Ακριβως τα ιδια με σενα εχω/ειχα κι εγω.Αλλα διαστηματα πιο εντονο το ενα,αλλα διαστηματα το αλλο.Εγω παιρνω efexor και welbutrin.Κανεις και ψυχοθεραπεια?Εμενα κι αυτο με βοηθησε πολυ.
ΔΕΝ ΚΑΝΩ KORINAKI MOU ΨΥΧΟΘΕΡΑΠΕΙΑ ΓΙΑΤΙ ΤΑ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ ΜΟΥ ΔΕΝ ΜΟΥ ΤΟ ΕΠΙΤΡΕΠΟΥΝ..ΕΙΧΕΣ ΑΚΡΙΒΩΣ ΤΑ ΙΔΙΑ ΜΕ ΕΜΕΝΑ???ΠΟΣΟ ΚΑΙΡΟ ΕΚΑΝΕΣ ΝΑ ΤΟ ΞΕΠΕΡΑΣΕΙΣ??ΑΥΤΑ ΤΑ ΦΑΡΜΑΚΑ ΕΙΝΑΙ ΑΝΤΙΚΑΤΑΘΛΙΠΤΙΚΑ?Η ΚΑΙ ΗΡΕΜΗΣΤΙΚΑ??Quote:
Originally Posted by Korina12
15 χρονια αυτη η κ@@@ασταθεια..ελεος..νιωθω οτι κουνιεμαι..παλιοερα ladose kai seroxat στο συγκεκριμενω δεν εκαναν τιποτα..τωρα με την ομοιοπαθητικη λιγο καλυτερα..το καλο ειναι οτι δεν με πιανουν συχνα πανικοι ωστε να παρω μισο xanax..ποτε θα γινω απολυτα καλα...???και οταν ειναι να παω καπου χειροερευει η ζαλαδα..σχεδον δεν παω πουθενα,
κανεις αλλος που νιωθει σε μονιμη βαση οτι κουνιεται???και ασταθεια???σαν ελαφρια ζαλη
εγωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωω ωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωω ωωωωω ζωζα μου...
αχ αγγελικουλα μου ..χαθηκαμε..πως εισαι?εχεις facebook να ειδωθουμε εστω απο εκει?αχ με εχει παρει λιγο απο κατω...γαμωτοQuote:
Originally Posted by aggelikoula89
σ ειχα στειλει σε μνμ το ονομα μ στο φεις αλλα δεν μ εκανεσ ποτε αντ...
kalhmera!να μαι παλι..λιγους μηνες ημουν καλα σχετικα..και χτες μαυρα χαλια..μετα απο κατι δουλειες εκανα μπανιο και μετα απο λιγο με επιασε μια ασταθεια-ζαλη αλλο πραγμα..και ατονια..μετα ηπια ενα μπουκαλακι σιδηρο(ετσι οτι ναναι)και ενα ομοιοπαθητικο για την ζαλαδα και καλυτερεψα καπως..τωρα φοβαμαι μηπως μιας και πλησιαζει η ανοιξη παθω εξαρση οπως καθε χρονο..εσεις που εχετε ζαλαδες ξερετε κανα χαπι που να το παιρνετε και να σας περναει?εννοω οταν σας πιανει πολυ..αυτα τα νεα μου..απογοητευση παλι!
κι ομως ειμαι ακομα εδω ..που λεει κι ενα τραγουδι...τα ιδια και τα ιδια...ομοιοπαθητικη...ασταθ εια καθε μερα...ελαφριας μορφης ευτυχως..αλλα απο κοινωνικη ζωη και αισιοδοξια μηδεν..με τηνμικρη μονο ξεχνιεμαι...νιωθω οτι εχω γεννηθει με αγχος....απο μικρη και κλεινω τα 30....υπαρχει αλλος που να το νιωθει αυτο.,...που ΟΛΗ η ζωη του να περιτρυγυριζεται απο αγχος...και για οσους θα ρωτησουν απανταω απο τωρα οτι η ζωη μου σε γενικες γραμμες ειναι μια χαρα(οικονομικα βεβαια οχι και τοσο)ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΔΕΝ ΑΝΤΕΧΩ αλλο...και με το παιδι οπως ξαναεχω πει..ευτυχως εχω βοηθειες....φιλοι μου sos κανεις αλλος με μονιμα συμπτωματα αγχους?
Γεια σου ζωζα. Είμαι ολοκαίνουρια στο site αλλά σχετικά παλιά στο θέμα των κρίσεων και των αγχωδών διαταραχών.
Αφού έχεις ζαλάδες θα πρέπει πρώτα απ'όλα να κοιτάξεις τον θυροειδή σου. Θα εκπλαγείς με το πόσο αυτό επηρεάζει σωματικά και ψυχολογικά.
Άμα το εξετάσεις και αποκλείσεις αυτό το ενδεχόμενο, τότε πρέπει επειγόντως να πας σε έναν ψυχίατρο-νευρολόγο να σου κάνει μια διάγνωση. Μην απορρίψεις τα φάρμακα κυρίως τα αντικαταθλιπτικά, όπως το seropram που δεν εθίζουν ούτε είναι βαριά για τον οργανισμό όπως τα Zanax που σε κάνουν ζόμπι. Επίσης, μην αποκλείσεις τα ήπια ηρεμιστικά/αγχολυτικά γιατί μετά από τόσα χρόνια, αντιμετωπίζεις πλέον χρόνιες κρίσεις πανικού. Είναι όπως οι πληγές. Και αυτό θέλει την θεραπεία του..
Για τώρα, αυτό που μπορείς να κάνεις άμεσα και από μόνη σου είναι να αγοράσεις από ένα φαρμακείο Μαγνήσιο αναβράζον και να παίρνεις ένα την ήμερα, το μεσημέρι μετά το φαγητό. Το μαγνήσιο δρα ευεργετικά στο νευρικό σύστημα και σήμερα θα δεις διαφορά :)
Τέλος, αφού βγει γνωμάτευση από τον ψυχίατρο, θα χρειαστείς ψυχολόγο. Θα σου πρότεινα να μην βασιστείς σε ψυχίατρο να σε βοηθήσει ψυχολογικά εκτός βέβαια άμα είναι τόσο καλός και είναι τόσο καλή η χημεία μεταξύ σας. Συγκεκριμένα, χρειάζεσαι γνωσιακή ψυχοθεραπεία. Δεν είμαι καμιά γιατρός, απλά μετά από 4 χρόνια κρίσεων, κατάθλιψης, αγχωδών διαταραχών και εβδομαδιαίας παρακολούθησης από ψυχίατρο, πήρα την απόφαση να πάω σε ψυχολόγο και μέσα σε μισό χρόνο συνεδρίας παρατήρησα φοβερή διαφορά πνευματικά.
'Εχοντας μαζέψει λοιπόν κάποιες βασικές γνώσεις και βλέποντας το πρόβλημα σου, είπα να τις μοιραστώ μαζί σου μήπως σε βοηθήσουν :)
justsayes σε ευχαριστω πολυ για την βοηθεια.. μαγνησιο δεν εχω δοκιμασει να παιρνω..παλιοτερα ειχα παει σε νευρολογο ειχα κανει θεραπεια με seroxat για εναμιση χρονο..μετα τα σταματησα δεν ηθελα να εξαρτ6ωμαι απο αυτα...σε ψυχολογο δεν εχω παει ποτε..εχει κανεις παραδειγμα που εγινε καλα με ψυχοθεραπεια?και ποσο καιρο χρειαζεται?ποσα χρηματα παιρνουν...?"¨βασικα αυτη η ασταθεια-ζαλη με εχει κουρασει δεν μπορω να κανω τιποτα και να παω πουθενα..............
Kι εγω εδω να δηλωσω παρουσα με ζαλαδες εδω και....πανω απο χρονο...απελπισμενη και γω, τα νευρα μου σπασμενα πολλες φορες και να αισθανομαι οτι δε θα περασουν ποτε...ωρες ωρες λεω παρτο επιτελους αποφαση και ΜΗΝ ΑΣΧΟΛΕΙΣΑΙ!!! οΜΩς το μυαλο ολο εκει θα επιστρεψει...εγω παλι συνεχιζω κανονικα τη ζωη μου, τα κανω ολα απο πεισμα...απλα...στενοχωριεμα ι να χανω ομορφες στιγμες..αυτο ειναι που με πληγωνει, οι ομορφες στιγμες που καποιες φορες τις μαυριζω...Ευχομαι πολλη δυναμη σε ολους μας!!!
ΚΑΛΗΜΕΡΑ.ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΖΩ ΚΑΙ ΓΩ ΑΚΡΙΒΩΣ ΤΟ ΙΔΙΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ.ΒΡΗΚΕΣ ΑΚΡΗ;
Παιδια καλησπέρα!Είμαι καινούρια στο forum.Είμαι 20 χρονών και η αγχώδης διαταραχή μου χτύπησε την πόρτα στα 15 μου χρόνια όταν μπήκα σε αεροπλάνο και είχα μια αρκετά δύσκολη πτήση.Από τότε άρχισα να φοβάμαι πολύ το θάνατο και ο,τιδήποτε έχει να κάνει με την υγεία μου.Εκανα ψυχοθεραπεία για 7-8 μήνες και όλα άρχισαν να κυλούν και πάλι καλύτερα κι απο πριν.Όταν ήρθε η στιγμή να δώσω πανελλήνιες,φαίνεται πως το άγχος επεστρεψε και όλοι οι φόβοι σχετικά με την υγεία μου είναι πίσω!Συγκεκριμένα τις τελευταίες μέρες νιώθω έντονες ζαλάδες και αστάθεια.Φοβάμαι να σηκωθώ απο το κρεβατι το πρωί γιατι ξέρω οτι θα ζήσω τον ίδιο εφιάλτη.Δυσκολευομαι να ζήσω και να ευχαριστηθώ την καθημερινοτητα μου.Τις ίδιες ζαλάδες τις νιώθω κατα καιρούς τα τελευταία 2 χρόνια αλλά περνάνε κάπως όταν καταφέρνω να καταλαγιάσω το άγχος μου.Θα μπορούσα να ζω ευτυχισμένη γιατι γενικοτερα έχω μια υπεροχη σχέση,μια φοβερη οικογένεια και φιλους που με στηρίζουν κι όμως κάθε μερα νιώθω όλο και πιο πολύ να χάνω το χαμόγελο μου...Λέτε αυτή τη φορά να έχω κάτι παθολογικό?Φοβάμαι πάρα πολυ...