Αυτο πρεπει να φταιει.. ξεπερνάμε πολλές φορες τα όρια της σκέψης, μα εχει ορια η σκέψη? να το πάλι σκέψεις!!!!! το οτι δεν αγαπαω τον εαυτο μου το συμπερανα απο τον τροπο που φερομαι στους αλλους και απο τον τροπο που φερομαι σε εμενα, δεν πειραζει οι αλλοι να κανουν λαθη, εγω ομως πειραζει. Αν κάνω λάθος θυμώνω με μενα αυτοτιμωρουμαι. Οταν κάποιος καταφερει κάτι χαίρομαι και οταν κανω και εγω το ιδιο λεω σιγα ολοι το κανουν, τι εισαι εσυ, με μισω ωρες και στιγμες.Quote:
Originally posted by keep_walking
...τετοια ερωτηματα (στα ορια του φυσιολογικου παντα τα σκεφτομαστε που και που).
