Εντάξει φίλε μου , να σαι καλά για την παρατηρηση. Για να είδες αποτελεσματα, εσυ ξερεις καλητερα απο μενα, άρα βοηθούν.Quote:
Originally Posted by Militon
Κυρίως στον ινσεκτ απευθυνομουν, με τον οποίο ανταλλαξα αρκετες σκεψεις στο φορουμ.
Printable View
Εντάξει φίλε μου , να σαι καλά για την παρατηρηση. Για να είδες αποτελεσματα, εσυ ξερεις καλητερα απο μενα, άρα βοηθούν.Quote:
Originally Posted by Militon
Κυρίως στον ινσεκτ απευθυνομουν, με τον οποίο ανταλλαξα αρκετες σκεψεις στο φορουμ.
Οκ μια απλή παρατήρηση έκανα, απλά αφού ένας κατάλαβε ότι παροτρύνω σε κατάχρηση είπα να το διορθώσω. Κατά την ταπεινή μου άποψη η ψυχιατρική θεραπεία ήταν αποτελεσματικότερη της ψυχολογικής. Θα έλεγα ότι η δεύτερη λειτουργεί περισσότερο επικουρικά όταν δεν υπάρχει προφανές αίτιο. Πάντως γενικά δεν νομίζω ότι κάποιος θέλει τελικά να αυτοκτονήσειQuote:
Originally Posted by ioannis2
παίρνοντας μερικά χάπια. Πολλές φορές πιστεύουμε ότι η αυτοκτονία μας ίσως κινητοποιήσει κάποιους αλλά δυστυχώς αυτοί δεν είναι άλλοι από το προσωπικό μιας εντατικής η μιας ψυχιατρικής κλινικής για ένα περιορισμένο χρονικό διάστημα. ;-)
Δεν διαφωνώ,αλλά αν όμως πάρεις τηλεφωνάκι και σου πει ο άλλος 'δεν μπορώ,έχω κανονίσει κάτι άλλο,θα σε πάρω εγώ...κάποια στιγμή' και δεν παίρνει,τότε δε νιώθεις χειρότερα;Δε χάνεις κι άλλο την εμπιστοσύνη στους άλλους;Αλλά,έστω ότι βγαίνεις για έναν καφεδάκο με κάποιον παλιό φίλο σου.Τί γίνεται όμως αν ο επόμενος καφεδάκος είναι...σε κανα χρόνο;Γιατί ξέρεις,πολλοί είναι αυτοί που έχουν κάποιον στάνταρ κύκλο γνωριμιών και δεν βάζουν εύκολα κι άλλους μέσα.Δεν ξεμένουν όλοι από φίλους,κάποιοι είναι τυχεροί και τους διατηρούν σε όλη τους τη ζωή.Τί τον νοιάζει τον άλλον που έχει ήδη πολλούς φίλους αν κάνει ή όχι έναν ακόμα;Εσύ μπορεί να επείγεσαι για νέους φίλους,αλλά κι ο άλλος δεν σημαίνει ότι συμμερίζεται τη δική σου ανάγκη.Quote:
Originally Posted by RainAndWind
Τώρα,για το απροσδόκητο που λες,ας βγει κάποιος και να πει τί ευχάριστο απροσδόκητο του έχει συμβεί τον τελευταίο καιρό.Όλοι μες στη ρουτίνα είμαστε.
Απροσδοκητα ευχαριστο ειναι οτι εκπλησσω τον εαυτο μου συνεχεια. Απροσδοκητα ευχαριστο ειναι οτι βρηκα παλι δουλεια μετα απο μερικους μηνες ανεργιας. Απροσδοκητα ευχαριστο ειναι οτι επικοινωνω με πολυ κοσμο τωρα στην δουλεια , γιατι δεν εχει πολυ πιεση.Quote:
Originally Posted by Paolo_1
Ενα σωρο απροσδοκητα εχω. Φυσικα υπαρχει και η ρουτινα (σκεφτομαι μια ζωη γεματη απροσδοκητα , χωρις ρουτινα...ξερω γω μετα για να εντυπωσιαστεις πρεπει να πεσει κανας μετεωριτης μπροστα σου ή να βγαλει τα ρουχα της μια γυναικα και να σου πει σε θελω εδω στο δρομο:p)
Τεσπα Παολο που διαφωνεις? Προσπαθεις να προβαλλεις τον εαυτο σου στους αλλους?
Εϊ ινσεκτ που εισαι?
Εκεί φτάσαμε δυστυχώς,να θεωρείται απροσδόκητο όταν βρίσκει κάποιος δουλειά.Αν εσένα σε γεμίζει αυτό οκ δεν θα σε κοντράρω,εγώ άλλα 'απροσδόκητα' εννούσα.Quote:
Originally Posted by keep_walking
Μπα τι εννοεις στιγμιαια απροσδοκητα ή με διαρκεια?Quote:
Originally Posted by Paolo_1
Καλα ξερω δεν χρειαζεται να μου πεις...εννοεις να σου κατσει γυναικα...
Θα χεις περάσει αρκετα δυσκολες καταστάσεις φιλε μου, αυτό βγαζω από τα λόγια σου. Σε καταλαβαίνω. Όμως το παλεύεις, δεν τα βάζεις κάτω, κι αυτό είναι πολύ αισιόδοξο για σενα. Κουράγιο.Quote:
Originally Posted by Militon
Η αυτοκτονία σίγουρα δεν είναι λύση. Αυτοί που καταναλώνουν χάπια με σκοπό αυτοκτονίας κατά βάθος καθόλου δεν θέλουν να αυτοκτονήσουν απλά το κάνουν μέσα στην απόγνωση τους για να τους δώσει ο περίγυρος τους σημασία, το να στρεψουν μ αυτο τον τρόπο πάνω τους το ενδιαφερον των αλλων, κατι που έντονα έχουν ανάγκη επειδή πάντα απαλύνει την όλη τους κατάσταση. Είναι μια ακραία μορφή ξεσπάσματος μέσα στην απόγνωση, ποτέ όμως δεν στοχευει να τους στερήσει την ίδια τους της ζωή, επειδή οι άμυνες του υποσυνήδητου τους και η εμφυτη αγάπη τους για τη ζωή και μέσα από αυτήν οι έστω λίγες ακτίνες ελπίδας για καλήτερο αυριο τους προστατεύουν, δεν τους επιτρεπουν το επικυνδυνο παραπέρα.
Συμφωνώ και επαυξάνω. (Μπααα... τόσο το ίδιο το forum όσο (και παλιότερα) η διαδικασία της θεραπείας μου με έχουν πείσει ότι υπάρχουν άτομα σε πολύ δυσκολότερη θέση.)Quote:
Originally Posted by ioannis2
Insect, όλα cool? Αισθάνεσαι καλύτερα?
παιδια ελατε να οργανωσουμε ομαδικη αυτοκτονια.εγω ειμαι μεσα!
Μη με υπολογίζεις. Αγαπώ τη ζωή παρόλα τα εμπόδια και τα σκατά που έχω συναντήσει στην πορεία. Συνάντησα και ομορφιές και καλοσύνες και ηλιαχτίδες και όνειρα. Είναι ανεκτίμητο αγαθό η ζωή και θέλω να την κρατάω και να την εκτιμώ, όπως και τους ανθρώπους στη ζωή μου, τα πράγματα που μου δίνουν χαρά, τους φίλους/ες με τη ζεστασιά και το ενδιαφέρον τους και τις στιγμές που χαρίζουμε ο ένας στον άλλον. Και αν ακόμη κάποια πράγματα μας λείπουν, αν ακόμη δεν τα βρήκαμε, γιατί να μην σκεφτούμε τρόπους να τα πλησιάσουμε, γιατί να μην μάθουμε, να εκπαιδευτούμε στην αναζήτηση της ευτυχίας?
επειδη σε αφησε ο γκομενος θα παμε να σκοτωθουμε?Quote:
Originally Posted by katestrammeni
τι λες κοπελια?
δλδ οταν σε αφησει ο επομενος θα ζητησουμε να σκοτωθουν και οι γειτονες?
Quote:
Originally Posted by katestrammeni
για κανεναν δεν αξιζει να χασεις την ζωη σου
προφανως κανω χιουμορ.και οχι αυτο το σε αφησε ο γκομενος και θελεις να αυτοκτονησεις ακουγεται πολυ γελοιο. για την ψυχολογικη μου κατασταση αν διαβασεις αυτα που εχω γραψει(που σιγα μην μπηκες στον κοπο), ευθυνονται πολλα πραγματα κι οχι μονο αυτο.
φυσικα και "μπηκα στον κοπο" !!! για αυτο το διακωμωδω!Quote:
Originally Posted by katestrammeni
προσπαθησε να κανεις φοκους σε αυτο που μολις ειπες , ειναι γελοιο να σκεφτεσαι να αυτοκτονησεις επειδη σε αφησε ο γκομενος, ΔΙΟΤΙ ΠΕΡΙ ΑΥΤΟΥ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ!
Ναι ίσως επειδή έκανα αποτοξείνωση από το ιντερνετ! θα το συνεχίσω έτσι μου φαίνεταιQuote:
Originally Posted by RainAndWind
Εσύ ξέρεις τον εαυτό σου, εσύ μπορείς να ξέρεις τι σου είναι χρήσιμο ή όχι ανά εποχή.
Αν το κρίνεις καλύτερο για σένα, κάντο.:)
εντομο κανε εκκαθαριση στα μηνυματα σου γιατι δεν εχεις χωρο για καινουρια!
Χμ, ευτυχώς πάντως που υπάρχει και η επιλογή της αυτοκτονίας. Φεύγεις απ αυτή την ζωή όποτε γουστάρεις και...τέλος στον πόνο. :cool:
Όχι , ο πόνος δεν έχει τέλος. Η πράξη ακόμα και του πιο ασήμαντου ζώου έχει επίδραση στα υπόλοιπα. Για ρώτα αυτούς που είναι συγγενείς όσων έχουν αυτοκτονίσει...Quote:
Originally Posted by nnkos
Φαντάζομαι να καταλαβαίνεις ότι η επιλογή αυτή είναι από μόνη της υπερβατική.Quote:
Originally Posted by nnkos
Χρειάζεται να υπερπηδήσεις όλες τις αντιστάσεις και τα εμπόδια που θέτει το ένστικτο της αυτοσυντήρησης.
Αυτό από μόνο του ''δείχνει'' πέρασμα σε μια άλλη σφαίρα, αν μπορώ να το θέσω έτσι, nnkos.
Και όποιος κι αν είναι ο λόγος ή οι λόγοι που ωθούν σε ένα τέτοιο άλμα στηρίζονται σε κάποιο ΘΕΜΑ
και ο στίβος είναι μάλλον πολύ ευρύτερος από εκείνον της ''λογικής''.
Οπότε βρίσκω άστοχη μια φατσούλα ''cool'' με γυαλιά ηλίου και χαμογελάκι, αφού, με άλλα λόγια, δεν είναι τόσο απλό.. ''φεύγεις όποτε γουστάρεις''. Και το τέλος δεν αφορά μόνο στον πόνο. Δεν τελειώνει μόνο ο πόνος. Τελειώνουν τα πάντα. ΤΕΛΟΣ ολοκληρωτικό, οριστικό και αμετάκλητο. Αν καταφέρει και το χωρέσει αυτό το μυαλό, γιατί είναι κάπως ασύλληπτο από μόνο του..
Επειδή, όμως, ξέρω ότι ο πόνος μπορεί να γίνει τόσο αβάσταχτος ώστε να πάρει σχήμα μια τέτοια ''φυγή'' και κάποιος να ζητήσει έτσι τη λύτρωση, το μόνο ευτυχώς που μπορώ να δω εγώ είναι ότι κάποιες φορές εκπέμπει σήματα SOS που γίνονται αντιληπτά εγκαίρως και ακόμα κι αν δε το ζητήσει καθαρά μπορεί να πάρει / δεχτεί βοήθεια ώστε να ''δει'' τα πράγματα αλλιώς, να πιστέψει ότι υπάρχουν και άλλες λύσεις.
Η χρειάζεται να σου γκρεμίσουν όλες τις αντιστάσεις και το ένστικτο της αυτοσυντήρησης όπως γίνεται στα άτομα που απομονώνει η κοινωνία και τα ωθεί στην ανεργία, την μοναξιά και τέλος στην αυτοκτονία.Quote:
Originally Posted by crazy_diamond
insect δεν εχω διαβασει ολο το νημα,αλλα ενα εχω να σου πω ελπιζοντας να σε βοηθησει...
στις μερες μας υπαρχουν εκατομμυρια ατομα ανεργα,μοναχικα και σε απογνωση.
ομως δεν αυτοκτονουν.
κατι τους κραταει στη ζωη.
προσπαθησε να ψαξεις και να βρεις κατι που σε κραταει και σενα στη ζωη.
αποκλειεται να μην υπαρχει κατι.
σκεψου πως ολα τα ωραια που καποτε ενιωσες,δεν εχουν φυγει ανεπιστρεπτι.
σκεψου πως αυριο,μεθαυριο μπορει καλλιστα να τα ξαναζησεις.
στο ευχομαι ολοψυχα.
Κοίτα.. δεν είναι τόσο τραγικά τα πράγματα για μένα αλλά ώρες ώρες μου τη βιδώνει που περνάω τόσες ώρες μόνος. Δηλαδή όταν βγαίνω, όταν είμαι με κόσμο δεν κάθομαι να σκέφτομαι τέτοια πράγματα. Εδω μέσα έχω γίνει χειρότερα απότι ήμουν όταν μπήκα γιατί αυτοταμπελώθηκα και ώθησα την κατάσταση μου. Βλέπεις, ακόμα και τα πρεζάκια έχουν καλύτερη αντιμετώπιση. Ωθούμαι στο μίσος γιατί με έχει ενοχλήσει η υποκρισία και ο επι-λεκτικός κοινωνικός ρατσισμός. Μπορεί να ζούσα στο πάρκο αλλά να έλεγα πως ζω σε παλάτι και να ένιωθα πιο όμορφα έτσι. Η ζωή θέλει τρέλα αλλά όχι ειλικρίνια, ούτε γκρίνια. Αν είσαι γκρινιάρης όλοι σε κάνουν πέρα, ακόμα και οι γκρινιάρηδες. Δεν υπάρχει καιρός για κλάψα μόνο για γέλιο η στατους.
Εν τέλη σου λέω πως καλύτερα να πορεύεσαι με ντελούσιον προς μια ψεύτικη αγάπη παρά προς μια ψυχρή πραγματικότητα κατατακτήριας λογικής.
Ουτε τους γκρινιαριδες θελουν ινστεκτ.Εγω συνεχεια γκρινιαζω οτι ποναω εδω και εκει απο τοτε π εκλεισα τα 30 και αυτο βλεπω να κουραζει τους γυρω μου.Μονος μενεις?
Παρε κανενα γατι για παρεα :P
Ναι, είναι πολύ δύσκολο. Και γω σκέφτομαι το πόσο θα πονέσει η αδερφή μου αν αυτοκτονήσω- θα τρελαθεί σίγουρα. Γαμώτο, δεν με φτάνουν τα δικά μου προβλήματα…HTML Code:[I]Όχι , ο πόνος δεν έχει τέλος. Η πράξη ακόμα και του πιο ασήμαντου ζώου έχει επίδραση στα υπόλοιπα. Για ρώτα αυτούς που είναι συγγενείς όσων έχουν αυτοκτονίσει... [/I]
Μπορεί και να μην είναι οριστικό το τέλος, αλλά να περνάμε σε έναν άλλο κόσμο καλύτερο.HTML Code:[I]Δεν τελειώνει μόνο ο πόνος. Τελειώνουν τα πάντα. ΤΕΛΟΣ ολοκληρωτικό, οριστικό και αμετάκλητο.[/I]
H και χειροτερο, ποιος ξερει! Απο τη στιγμη που ειναι αποφευκτος ο θανατος, ποιος ο λογος να τον επισπευδεις κιολας; Εκει θα παμε. Σαν να σου λενε κανε τη διαδρομη γιαννενα θεσσαλονικη, και αντι να πας μεσω αμερικης, χαβαης, λονδινου, να πηγαινεις κατευθειαν. Ναι το ταξιδι εχει δυσκολιες, αλλα τουλαχιστον ειναι ταξιδι. Ενω απαξ και φτασεις μπορει να ειναι το τελος των παντων, απλη ανυπαρξια. Αρα δε θα μπορεις ουτε να ανακουφιστεις που τελειωσε το ταξιδι. Ποιος ο λογος να βιαζεται κανεις!
Quote:
Originally Posted by nnkos
Πάντα πάντα θα 'ναι αργά δεύτερη ζωή δεν έχει.
Νομίζω ότι ο στίχος αυτός του Ελύτη τα λέει όλα, nnkos.
Όπως έγραψες και ο ίδιος ''μπορεί'' να έπεται πέρασμα σε έναν άλλο κόσμο, καλύτερο ή μη. Εγγυήσεις, ωστόσο, ΔΕΝ υπάρχουν.
Γι' αυτό προσπάθησε να ζήσεις τώρα, εδώ!
Αν αυτό σου είναι δύσκολο και αβάσταχτο ζήτησε από έναν ειδικό, απ' τους δικούς σου ανθρώπους, να σε βοηθήσουν ν' αλαφρώσεις,
να βρεις τρόπους να ξεπεράσεις τα όποια προβλήματα, να απαλύνεις τον πόνο, να δεις τα πράγματα αλλιώς.
.Quote:
Εδω μέσα έχω γίνει χειρότερα απ ότι ήμουν όταν μπήκα γιατί αυτοταμπελώθηκα και ώθησα την κατάσταση μου
αν νιωθεις πως δεν σε βοηθαει ο χωρος μην μπαινεις βρε ινσεκτ.
ή καλύτερα μπαινε και "κρατα" μονο οτι σε βοηθαει.
εγω τουλαχιστον ετσι λειτουργω εδω μεσα.
σημασια δεν εχει τι λεμε εμεις αλλα τι αποροφας απο αυτα που σου λεμε και κατα ποσο σε βοηθουν.
δεν εχω παρακολουθησει αν εχεις ερθει σε προστριβες με αλλα ατομα εδω μεσα,παντως εγω τον ρατσισμο τον βλεπω οχι εντος φορουμ αλλα εκτος φορουμ.(και παλι οχι απο ολους).Quote:
Βλέπεις, ακόμα και τα πρεζάκια έχουν καλύτερη αντιμετώπιση. Ωθούμαι στο μίσος γιατί με έχει ενοχλήσει η υποκρισία και ο επι-λεκτικός κοινωνικός ρατσισμός.
ολο αυτο το "αλληλομοιρασμα" δυσκολων ψυχολογικων καταστασεων ειτε γινεται διαδικτυακα, ειτε στα πλαισια καποιου γκρουπ θεραπι νομιζω οτι βοηθαει στον αποστιγματισμο.(δλδ στην απο-ταμπελοποιηση).
Ρε συ τι να το κάνω το να γράφω μπροστά από μια οθόνη .. να έχω την ψευδαίσθηση ότι έχω παρέα? Στο διάολο να πάνε όλοι, υποκριτές είναι, οι γυναίκες είναι πυροβολημένες, τα κοινωνικά προβλήματα είναι ατελείωτα, οι ανθρώπινες σχέσεις είναι τόσο ψεύτικες... όλοι κοιτάνε την παρτη τους και μέχρι να τους χτυπήσει τη δική τους πόρτα κάποιο πρόβλημα ζουν σε ένα πλαστικό παράδεισο. Με ταυτίζει απόλυτα ένα άρθρο που διάβασα με τίτλο πικρά δάκρυα για ένα παράλογο κόσμο:Quote:
Originally Posted by amelie74
Είναι γεγονός ότι ζούμε σ’ ένα παράλογο κόσμο. Ένα κόσμο που καυχιέται ότι δημιούργησε «το λογικό ον», αλλά κάθε άλλο από λογική εκπέμπουν οι πράξεις του.
Πόλεμοι, βία, καταστροφές, πείνα, κακοδιοίκηση κι άλλα πολλά είναι μόνο η κορυφή του παγόβουνου, που λίγο-πολύ όλοι γνωρίζουμε. Πίσω όμως απ’ αυτόν τον εμφανή παράλογο κόσμο, κρύβεται ένας ακόμα πιο παράλογος και πιο επικίνδυνος ίσως, γιατί απ’ αυτόν πηγάζει κάθε κακό του εμφανούς παράλογου κόσμου. Κι αυτός δεν είναι άλλος απ’ το σκοτεινό κόσμο της ανθρώπινης ψυχής!
Ο ανθρώπινος εσωτερικός κόσμος, που μερικώς μόνο εκδηλώνεται με τη συμπεριφορά μας, είναι το βαθύ άπατο πηγάδι που χρόνια τώρα οι ψυχολόγοι κι οι ψυχίατροι προσπαθούν να το εξερευνήσουν, χωρίς ωστόσο επιτυχία. Κι όταν το πράγμα περάσει στο επίπεδο των ανθρώπινων σχέσεων, τότε απ’ το βαθύ πηγάδι ξεπετάγονται όφιδες φαρμακεροί, σκορπιοί ιοβόλοι, βάτραχοι γλοιώδης και ό,τι άλλο μια αρρωστημένη φαντασία μπορεί να συλλάβει.
Το μόνο που αξίζει στην ανθρωπότητα είναι ο αφανισμός της... και νομίζω πως όσο περνάει ο καιρός πλησιάζουμε όλο και περισσότερο το σενάριο αυτό... όχι επειδή εγώ είμαι κακός και το θέλω αλλά επειδή το λένε και άνθρωποι/ οργανισμοί που έχουν ασχοληθεί εις βάθος με την ανθρώπινη δραστηριότητα. Στο διάολο λοιπόν...και κανένα δάκρυ.
Κάτι ακόμα.. και λυπάμαι που το λέω.. οι άνθρωποι με ψυχολογικά προβλήματα είναι ένα απο τα μεγαλύτερα προβλήματα για την κοινωνία, ένα ασήκωτο βάρος για το οποίο είναι όλοι λίγο η πολύ συνένοχοι.
Για αυτό μην είσαι τόσο σίγουρος, ο.τι όμορφο και να υπάρχει εκεί "έξω" η αυτοκτονία στο στερεί, και τότε δεν θα υπάρχει γυρισμός, αυτό είναι το καλό της ζωής να έχουμε το προτέρημα να μετανιώνουμε και να διορθώνουμε τα λάθει μας ή τις καταστάσεις που δεν μας αρέσουν. Πάνω από όλα να χαίρεστε την ζωή σας για όσο αυτή διαρκεί μεχρι να σας την πάρει Αυτός που σας την έδωσε. Όλα διορθώνονται όσο είμαστε εδώ...Quote:
Originally Posted by nnkos
Τρομερα τα λογια σου μπραβο .Μια και μοναδικη φορα μας δινεται η ευκερια να ζησουμε και πρεπει ειτε καλη ειτε σκατα η ζωη μας να προσπαθουμε και να μην τα παραταμε ποτε.Quote:
Originally Posted by Bill_K
και εγω τα ιδια σκεφτομαι καθε μερα....δεν ξερω αν αξιζει να αυτοκτονησουμε...εκεινο που σιγουρα ξερω ειναι οτι δεν εχουμε κανενα δικαιωμα να δωσουμε τοσο πονο σε οσους μας αγαπουν, λιγοι πολλοι δεν εχει καμια σημασια...Quote:
Originally Posted by insect
παλεψε το οσο μπορεις
οτι χρειαστεις ειμαστε ολοι εδω
ετσι ακριβως ειναι eiri.Πως αποφασιζουμε να φυγουμε για να απαλλαχθουμε απ τον πόνο,σκορπώντας τον στ αγαπημενα μας πρόσωπα?Δεν παιζει ρε παιδια αυτο.Δεν γινεται.Οσο φριχτες στιγμες και να ρχονται οφειλουμε να σφιγγουμε τα δοντια κ να ψαχνουμε αλλου λυσεις.
Εδω πάντα θα υπαρχει καποια ελπιδα να βρεθει ενας τρόπος...μια νεα τροπη τον πραγματων..οσο προκαθορισμενα κ αν φαινονται ολα εκεινη τη στιγμη.Αν φυγουμε ποιος δινει ελπιδα σ'αυτους που αφησαμε πισω μας?
ΥΓ:Σημερα μόλις μαλιστα,ανοιξα το συγκεκριμενο θεμα http://www.e-psychology.gr/forum/sho...BD%CE%AF%CE%B1
Αν θελετε γραψτε κι εσεις τη γνωμη σας για το πως μπορει κανεις ν αντλησει δυναμη εκείνη τη στιγμη της απελπισιας.
Είναι αν μη τι αλλο αδικο να φευγουν ετσι ανθρωποι,και να αφηνουν τοσες τσακισμενες ψυχες πισω τους.
Δηλαδή κάποιος που είναι μόνος ή δεν έχει αγαπημένα πρόσωπα πως θα τον πείσουμε ότι δεν σκέφτεται λογικά εκείνες τις στιγμές;.... Όσο σκληρό κι αν είναι, στην ουσία, στην ζωή γεννιόμαστε και πεθαίνουμε μόνοι μας... Αυτό δεν είναι λόγος για αυτοκτονία βεβαίως ούτε και κανένας άλλος εξαιρουμένων των περιπτώσεων αυτοθυσίας... Έχοντας πολλές φορές αυτοκτονικούς ιδεασμούς έθεσα στον εαυτό μου τα παρακάτω ερωτήματα:
Η ζωή είναι μία, έτσι θέλεις να τελειώσει; Μέχρι αυτά μπορούσες να κάνεις;
Δεν ξερουμε αν μετά θανατον είμαστε ένα μηδενικό, σε μια καλύτερη ή μια χειρότερη κατάσταση. Είναι ανάγκη να το διαπιστώσουμε ΤΩΡΑ; Αφου όπως και να χει κάποτε θα το διαπιστώσουμε, ας είναι όσο πιο αργά γίνεται...
Ακόμα κι όταν νομίζεις ότι έχεις φτάσει σε ένα τέλμα πάντα θα υπάρχουν χειρότερα, σκέψου τι μπορεί να συμβαίνει στους ανθρώπους ανά την υφήλιο ή το σύμπαν... Το χειρότερο άλλωστε που μπορείς να παθεις να σταματήσεις να ζεις... Για οτιδήποτε άλλο όσο επίπονο και να είναι έπεται η περίοδος της επούλωσης και της διεκδίκησης του χαμένου σου οτιδήποτε!
Και κάτι άλλο, μεγάλο κεφάλαιο των προγόνων μας, υστεροφημία... Δεν έχει σημασία πόσοι άλλα πως θες να σε θυμούνται...
Προσπαθώ να κατανοήσω τον λόγο για τον οποίο κάποιος αυτοκτονεί και λυπάμαι για την κατάσταση στην οποία βρέθηκε, θα μπορούσα να πω ότι αισθάνομαι ανακούφιση αν αυτό ήταν λυτρωτικό, αλλά είναι μια μπούρδα, για αυτό αισθάνομαι οργή για μένα το κύτταρο της κοινωνίας και την κοινωνία ολόκληρη που δεν έσκυψε πάνω από αυτόν τον άνθρωπο...
Δεν νομίζω οτι υπαρχει καποιος που δεν εχει εστω έναν να τον νοιαζεται.
Νομίζω οτι υπαρχουνε πολλοι που το πιστευουν αυτο ομως..που δεν ξερουν ή δεν μπορουν να καταλαβουν οτι υπαρχει καποιος.Δεν φυτρώσαμε,κι ακομα κι αν οι οικογενειες καποιων στεκονται αδιαφορες,οπωσδηποτε ολοι μας εχουμε δημιουργησει συναισθηματικους δεσμους καποια στιγμη στη ζωη μας.
Ακομα κι ετσι να ηταν παντως,εχει ενδιαφερον η αποψη σου,αφου για σενα αυτοι ειναι καποιοι σημαντικοι λογοι.Αυτο που λες για την υστεροφημια ειναι επίσης κατι που ανεφερω.
Αν θελεις περνα να τη γραψεις κ στο θεμα που παραθετω παραπανω.
Σύμφωνοι αλλά επειδή πάντα μπορεί να υπάρχουν κάποιοι που να μην έχουν άλλους κοντά τους, άτομα τριτης ηλικίας, επιζήσαντες ατυχημάτων, καταστροφών κλπ κλπ....Quote:
Originally Posted by niah
εχεις δικιο σ αυτο.
Σε καθε περιπτωση θελω να πιστευω οτι υπαρχουν λογοι που μπορουν να κρατήσουν τον καθενα μας,και να υπερισχυσουν της τασης μας για οριστικη φυγη.