παντως οταν συγχωρεις ξερεις να αγαπας κι οταν αγαπας αξιζεις να αγαπηθεις...
Printable View
παντως οταν συγχωρεις ξερεις να αγαπας κι οταν αγαπας αξιζεις να αγαπηθεις...
κι αν μαλώσατε, θα τα βρείτε!..Quote:
Originally posted by interappted
εγω με την αγαπη μαλωσα..
εχει μαλακωσει η καρδια μου σα πλαστελινη σε σομπα...
φαντασου Κασσι μου.... πασχουμε απο ακριβοσ το αντιθετο..εμενα παντα το προβλημα μου ηταν η υπερβολικη υπαρξη και εκδηλωση συναισθηματων......και ποιο ειναι το χαζο???....επειδη παιρνω και ομοιοπαθητικο φαρμακο για μια ασθενια...η αναλυση της ιδιοσυγκρασιασ μου...αρχιζε με αυτα τα λογια για να καταλαβεισ....Quote:
Originally posted by kassi_21
Κανένα το εκτός ορίων δεν είναι πρόβλημα για το διάβασμά μου.Το πρόβλημα είναι το ιδεοψυχαναγκαστικό μου κομμάτι που δεν μ\'αφήνει να πάω μπροστά.Αυτό θέλει πολλή δουλειά...Οριακά είναι απλά κάποια στοιχεία μου.Η κύρια διαταραχή μου είναι η ιδεοψυχαναγκαστική...Όπως ο Μπίλυ.Εξυπνότατος και άριστος όπως παραθέτει και δείχνει ξάφνου τον χτυπάει μια διπολική και πέφτει διακόπτης και δε λειτουργεί..Δεν είναι κρίμα για ένα τόσο ταλαντούχο άτομο;
Όσο για την αγάπη..Η αγάπη μιλώντας ρεαλιστικά θέλει θυσία....
Μιλώντας ως Κάσσι ή Μαρία θα πω ένα στιχάκι που έλεγα σε έναν φίλο μου.Υπάρχει ένα τραγούδι που λέει \"Ever fallen in love with someone\"...Εσύ όμως μου λέει γελώντας προτιμάς \"Never falling in love with someone\"..παιδιά εγώ έτσι το άκουγα.Φταίω;Τα αγγλικά μου ίσως....Μου ταιριάζει και είναι κρίμα γιατί τόσο όμορφα λόγια γράφτηκαν για την αγάπη που απλά εγώ τα βλέπω όπως ο διάολος το λιβάνι..Για όσους μπορούν και αγαπούν ένα ΜΠΡΑΒΟ>>>>Σα μια διαφήμιση Pepsi or Coca Cola light..Ένα μπράβο στο Γιάννη που εκφράζει τα συναισθήματά του ανοιχτά...Κάπως έτσι....
\"
PHOSPHORUS
Η ΔΙΑΧΥΣΗ είναι η ιδέα που διατρέχει την παθολογία του Phos. Η διάχυση είναι η διαδικασία της εξάπλωσης προς τα έξω στο περιβάλλον, σαν τον καπνό που απλώνεται έξω στον αέρα ή σαν το χρώμα από ένα σακουλάκι του τσαγιού, που διαχέεται ομοιόμορφα μέσα στο νερό. Το ίδιο συμβαίνει και στην ενέργεια, την αντίληψη, τα συναισθήματα, ακόμη και στο αίμα του ασθενούς Phos. Είναι σαν να μην υπάρχει κανένα εμπόδιο σ\' αυτό - φυσικό, συναισθηματικό ή διανοητικό.......
\"
ιδεσ?.....το εχω μεσα μου...
Δεν το πολυκατάλαβα αυτό με το Φως..Μόνο της Βίσσης το τραγούδι μου ήρθε..Ποιος σου είπε ότι εγώ δεν έχω συναισθήματα που ρέουν;;Απλά εμποδίζω να δείχνω ανασφαλής ρωτώντας συνεχώς ή κλαψουρίζοντας.Το βγάζω αλλιώς.Ίσως αυτό που διαφέρει σε εμάς είναι ο τρόπος που χειριζόμαστε και διοχετεύουμε τα συναισθήματα.Μου είχε πει παλιά ο ψυχίατρος ότι δεν έπεσες σε κατάθλιψη από το περιβάλλον σου αλλά το έβγαλες σε ιδεοψυχαναγκασμό....Ότι οι πιο δυναμικές προσωπικότητες δημιουργούν ιδεοψυχαναγκασμό ενώ οι πιο παθητικές κατάθλιψη....Με εκνευρίζει όταν αρνούνται τα συναισθήματά μου.Δηλαδή μόνο όποιος τα κάνει εμφανή έχει πολλά και οι υπόλοιποι είναι αναίσθητοι;Αυτό είναι αδικία.....
Σημειώνοντας κάτι ακόμα για το θέμα που προανέπτυξα..Θα έπρεπε κανονικά να χαίρεσαι γι\'αυτό που έχεις...Γίνεσαι πιο παρατηρήσσιμη ενώ εμείς που τα κρατάμε μέσα μας δύσκολα παίρνουμε αυτό που ζητάμε γιατί δεν το δείχνουμε...Αυτό βέβαια με εκνευρίζει αφάνταστα αλλά τι να κάνω....Ήμουν τώρα και έδινα διαγώνισμα και αρχίσαν οι κοπελίτσες κλαψ κλαψ στους εξεταστές δεν θα το πάρω και κοπέλες τις λυπήθηκαν και τις βοηθούσαν ενώ εγώ μπακούρι....τα έβγαζα μόνη μου...Οι άντρες εσάς τις πιο ευαίσθητες εξίσου σας προσέχουν πιο εύκολα..Οπότε τι άλλο θες και κλαις;Αισθάνομαι λίγο ότι μου την μπαίνεις σε μερικά θέματα αλλά Άντα είπαμε αυτή είμαι και δεν μπορώ να γίνω πιο εκδηλωτική ή κάπως επειδή το υπαγορεύουν οι άλλοι..Ξέρεις πόσοι και πόσοι με εγκατέλειψαν και έτρεξαν αλλού να βρουν παρηγοριά γιατί δεν ήμουν η ευσυγκίνητη που ήθελε την προστασία τους;χμμμμ...Και ένα τελευταίο εσάς τους πιο \"αδύναμους\" δεν σας φοβάμαι ότι δεν θα προκόψετε....Ξεσπάτε συχνά και παίρνετε κουράγιο και υποστήριξη οπότε είστε γεροί....Ένα μυστικό(διαδικτυακό πλεόν):Πάντα οι θεωρούμενοι αδύναμοι μου την έφερναν....
\"Κάθε συνάντηση είναι κατ΄αρχήν συνάντηση φαντασιώσεων. Το σώμα και η ασυνείδητη αποδοχή ρόλων θα γίνουν τα σημεία επαφής για την έκβαση της συνύπαρξης.
Η κρίσιμη στιγμή στη ζωή του ζευγαριού θα επέλθει όταν η πραγματικότητα και των δύο θα διαψεύσει ή θα συμφωνήσει με τις φαντασιώσεις της προσέγγισης και της προσδοκίας. Τότε θα υποχρεωθούν να εγκαταλείψουν, να προσαρμοστούν ή να χωρίσουν * ανάλογα με τον εκάστοτε ψυχισμό\".
Φώτης Καγγελάρης, ψυχίατρος
Quote:
Originally posted by Existir
\"Η κρίσιμη στιγμή στη ζωή του ζευγαριού θα επέλθει όταν η πραγματικότητα και των δύο θα διαψεύσει ή θα συμφωνήσει.\"
Φώτης Καγγελάρης, ψυχίατρος
Πραγματικοτητα: η αληθοφανης φαντασιωση
Τόνους.Quote:
Originally posted by kanenas
Πραγματικοτητα: η αληθοφανης φαντασιωση
:cool:
χα-χα!! πολη καλη (παροτι φιλη του ρασπου)! :)
υγ χμ, ομως δε νομιζεις οτι τραβας πολυ το σκοινι; :Ρ
???????????......με στεναχωρησεσ..Quote:
Originally posted by kassi_21
Δεν το πολυκατάλαβα αυτό με το Φως..Μόνο της Βίσσης το τραγούδι μου ήρθε..Ποιος σου είπε ότι εγώ δεν έχω συναισθήματα που ρέουν;;Απλά εμποδίζω να δείχνω ανασφαλής ρωτώντας συνεχώς ή κλαψουρίζοντας.
(((γιατι καλε εγω ρωταω συνεχεια και κλαψουριζω??))
Το βγάζω αλλιώς.Ίσως αυτό που διαφέρει σε εμάς είναι ο τρόπος που χειριζόμαστε και διοχετεύουμε τα συναισθήματα.Μου είχε πει παλιά ο ψυχίατρος ότι δεν έπεσες σε κατάθλιψη από το περιβάλλον σου αλλά το έβγαλες σε ιδεοψυχαναγκασμό....Ότι οι πιο δυναμικές προσωπικότητες δημιουργούν ιδεοψυχαναγκασμό ενώ οι πιο παθητικές κατάθλιψη....Με εκνευρίζει όταν αρνούνται τα συναισθήματά μου.Δηλαδή μόνο όποιος τα κάνει εμφανή έχει πολλά και οι υπόλοιποι είναι αναίσθητοι;
οχι βεβαια....ο καθενασ εκφραζεται διαφορετικα...
Αυτό είναι αδικία.....
Σημειώνοντας κάτι ακόμα για το θέμα που προανέπτυξα..Θα έπρεπε κανονικά να χαίρεσαι γι\'αυτό που έχεις...Γίνεσαι πιο παρατηρήσσιμη ενώ εμείς που τα κρατάμε μέσα μας δύσκολα παίρνουμε αυτό που ζητάμε γιατί δεν το δείχνουμε...
ενω εμασ που το παραδειχνουμε μασ διωχνουν γιατι μασ θεωρουν προβληματικουσ και αρρωστουσ......αδυναμουσ αντι για υπερβολικα ευαισθητουσ που ημαστε...
.ουτε το ενα ουτε το αλλο δεν ειναι καλο κασσυ μου..
Αυτό βέβαια με εκνευρίζει αφάνταστα αλλά τι να κάνω....Ήμουν τώρα και έδινα διαγώνισμα και αρχίσαν οι κοπελίτσες κλαψ κλαψ στους εξεταστές δεν θα το πάρω και κοπέλες τις λυπήθηκαν και τις βοηθούσαν ενώ εγώ μπακούρι....τα έβγαζα μόνη μου...
(((αυτεσ ηταν ηλιθιεσ και πονηρεσ..δεν ηταν καταθληπτικεσ....please......)))
Οι άντρες εσάς τις πιο ευαίσθητες εξίσου σας προσέχουν πιο εύκολα..
ναι ναι...και μασ παρατανε κι ολασ μια και θεωρουν πωσ στεναχωριομαστε τοσο πολυ χωρισ λογο...θεωρωντασ μασ υπερβολικεσ .... ακαταληλεσ....
Οπότε τι άλλο θες και κλαις;
ειλικρηνα.....Κασσυ μου...
....με στεναχωρεισ....
..τωρα..
Αισθάνομαι λίγο ότι μου την μπαίνεις σε μερικά θέματα
?????????τι λεσ Κασσυ μου????
αλλά Άντα είπαμε αυτή είμαι και δεν μπορώ να γίνω πιο εκδηλωτική ή κάπως επειδή το υπαγορεύουν οι άλλοι..Ξέρεις πόσοι και πόσοι με εγκατέλειψαν και έτρεξαν αλλού να βρουν παρηγοριά γιατί δεν ήμουν η ευσυγκίνητη που ήθελε την προστασία τους;χμμμμ...Και ένα τελευταίο εσάς τους πιο
\"δεν ημαστε αδυναμοι.....κανεισ λαθοσ εδω και παλι με στεναχωρεισ... εγω δεν σε διαχωριζω..για μενα εισαι φιλη μου αυτη που εισαι......
....ημαστε υπερβολικα ευαισθητοι νομιζεισ πωσ μασ αρεσει αυτο??......να ποναμε με το καθε τι που μασ αγγιζει......να μην θελουνε να ζουμε γιατι δυσκολευομαστε να δεχτουμε την σκληρη ....ωμη... κυνικη πραγματικοτητα......???...να παλευουμε να αποδιξουμε εστω στουσ πιο κοντινουσ ανθρωπουν μασ...πωσ εχουμε πραγματικα φοβερουσ εφιαλτεσ στο μυαλο και την ψυχη.. να θεωρουμε φισιολογικο το οτι ισωσ δεν θα επρεπε να ζουμε.......
\"αδύναμους\" δεν σας φοβάμαι ότι δεν θα προκόψετε....Ξεσπάτε συχνά και παίρνετε κουράγιο και υποστήριξη ?????
((τουσ καταθλιπτικουσ ολοι τουσ εγκαταλειπουν...και οι ιδιοι πιστευουν πωσ ειναι βαροσ για τουσ αλλουσ και φευγουν απο ολουσ....))))
οπότε είστε γεροί....Ένα μυστικό(διαδικτυακό πλεόν):Πάντα οι θεωρούμενοι αδύναμοι μου την έφερναν....
Αγάπη είναι να σκιρτά απο χαρά η καρδιά σου όταν ακούς το κλειδί του στην πόρτα.
Για να σε στενοχωρήσω πειράχτηκα γιατί αισθάνθηκα ότι με αποκαλείς λίγο πολύ αναίσθητη..Ναι θα συμφωνήσω ότι ήταν πονηρές.....χαίρομαι αν με αποδέχεσαι και το ελπίζω...Αυτό που θέλω να πω είναι ότι κι εγώ μισώ τον εαυτό μου που γεννήθηκα ευαίσθητη απλά μπορώ να φτάσω και στο άκρο της σκληρότητας...Απλά μου έχουν δείξει οι άντρες ή γυναίκες που το έπαιζαν ευαίσθητοι ότι ήταν οι πιο ύπουλοι...Από εκεί που τους λυπόσουν και τους συμπονούσες και έλεγες αχ ,το καημένο την άλλη μέρα στην είχαν κάνει..Ευαίσθητοι είμαστε όλοι όμως με τον τρόπο μας πάντα..Εσύ το δείχνεις πιο εύκολα,εγώ δεν μπορώ..Είναι το στυλ μου...Κοίτα το ότι είσαι συναισθηματική είναι πρόσφορο.Όσοι δεν μπορούν ας φύγουν...Όπως μου έλεγε ο Γιώργος(άντε πάλι...Λολ)παίρνουμε τον πόνο μας και πάμε σε άλλη παραλία..Όλοι πονάμε.Και αυτοί που σε εγκαταλείπουν..Ένα τραγούδι λέει:Κι αυτούς που φεύγουν κι αυτούς που μένουν οι μοίρες μ\'απονιά πάντα τους δέρνουν..Έλα έλα..Μου αφιέρωσες και εκείνες τις τουρτίτσες και δεν μπορώ να σε στενοχωρώ.....Αυτά τα ολίγα να εξιλεωθώ.....Quote:
Originally posted by Adzik
???????????......με στεναχωρησεσ..Quote:
Originally posted by kassi_21
Δεν το πολυκατάλαβα αυτό με το Φως..Μόνο της Βίσσης το τραγούδι μου ήρθε..Ποιος σου είπε ότι εγώ δεν έχω συναισθήματα που ρέουν;;Απλά εμποδίζω να δείχνω ανασφαλής ρωτώντας συνεχώς ή κλαψουρίζοντας.
(((γιατι καλε εγω ρωταω συνεχεια και κλαψουριζω??))
Το βγάζω αλλιώς.Ίσως αυτό που διαφέρει σε εμάς είναι ο τρόπος που χειριζόμαστε και διοχετεύουμε τα συναισθήματα.Μου είχε πει παλιά ο ψυχίατρος ότι δεν έπεσες σε κατάθλιψη από το περιβάλλον σου αλλά το έβγαλες σε ιδεοψυχαναγκασμό....Ότι οι πιο δυναμικές προσωπικότητες δημιουργούν ιδεοψυχαναγκασμό ενώ οι πιο παθητικές κατάθλιψη....Με εκνευρίζει όταν αρνούνται τα συναισθήματά μου.Δηλαδή μόνο όποιος τα κάνει εμφανή έχει πολλά και οι υπόλοιποι είναι αναίσθητοι;
οχι βεβαια....ο καθενασ εκφραζεται διαφορετικα...
Αυτό είναι αδικία.....
Σημειώνοντας κάτι ακόμα για το θέμα που προανέπτυξα..Θα έπρεπε κανονικά να χαίρεσαι γι\'αυτό που έχεις...Γίνεσαι πιο παρατηρήσσιμη ενώ εμείς που τα κρατάμε μέσα μας δύσκολα παίρνουμε αυτό που ζητάμε γιατί δεν το δείχνουμε...
ενω εμασ που το παραδειχνουμε μασ διωχνουν γιατι μασ θεωρουν προβληματικουσ και αρρωστουσ......αδυναμουσ αντι για υπερβολικα ευαισθητουσ που ημαστε...
.ουτε το ενα ουτε το αλλο δεν ειναι καλο κασσυ μου..
Αυτό βέβαια με εκνευρίζει αφάνταστα αλλά τι να κάνω....Ήμουν τώρα και έδινα διαγώνισμα και αρχίσαν οι κοπελίτσες κλαψ κλαψ στους εξεταστές δεν θα το πάρω και κοπέλες τις λυπήθηκαν και τις βοηθούσαν ενώ εγώ μπακούρι....τα έβγαζα μόνη μου...
(((αυτεσ ηταν ηλιθιεσ και πονηρεσ..δεν ηταν καταθληπτικεσ....please......)))
Οι άντρες εσάς τις πιο ευαίσθητες εξίσου σας προσέχουν πιο εύκολα..
ναι ναι...και μασ παρατανε κι ολασ μια και θεωρουν πωσ στεναχωριομαστε τοσο πολυ χωρισ λογο...θεωρωντασ μασ υπερβολικεσ .... ακαταληλεσ....
Οπότε τι άλλο θες και κλαις;
ειλικρηνα.....Κασσυ μου...
....με στεναχωρεισ....
..τωρα..
Αισθάνομαι λίγο ότι μου την μπαίνεις σε μερικά θέματα
?????????τι λεσ Κασσυ μου????
αλλά Άντα είπαμε αυτή είμαι και δεν μπορώ να γίνω πιο εκδηλωτική ή κάπως επειδή το υπαγορεύουν οι άλλοι..Ξέρεις πόσοι και πόσοι με εγκατέλειψαν και έτρεξαν αλλού να βρουν παρηγοριά γιατί δεν ήμουν η ευσυγκίνητη που ήθελε την προστασία τους;χμμμμ...Και ένα τελευταίο εσάς τους πιο
\"δεν ημαστε αδυναμοι.....κανεισ λαθοσ εδω και παλι με στεναχωρεισ... εγω δεν σε διαχωριζω..για μενα εισαι φιλη μου αυτη που εισαι......
....ημαστε υπερβολικα ευαισθητοι νομιζεισ πωσ μασ αρεσει αυτο??......να ποναμε με το καθε τι που μασ αγγιζει......να μην θελουνε να ζουμε γιατι δυσκολευομαστε να δεχτουμε την σκληρη ....ωμη... κυνικη πραγματικοτητα......???...να παλευουμε να αποδιξουμε εστω στουσ πιο κοντινουσ ανθρωπουν μασ...πωσ εχουμε πραγματικα φοβερουσ εφιαλτεσ στο μυαλο και την ψυχη.. να θεωρουμε φισιολογικο το οτι ισωσ δεν θα επρεπε να ζουμε.......
\"αδύναμους\" δεν σας φοβάμαι ότι δεν θα προκόψετε....Ξεσπάτε συχνά και παίρνετε κουράγιο και υποστήριξη ?????
((τουσ καταθλιπτικουσ ολοι τουσ εγκαταλειπουν...και οι ιδιοι πιστευουν πωσ ειναι βαροσ για τουσ αλλουσ και φευγουν απο ολουσ....))))
οπότε είστε γεροί....Ένα μυστικό(διαδικτυακό πλεόν):Πάντα οι θεωρούμενοι αδύναμοι μου την έφερναν....
Ωραίος ο Φώτης...Quote:
Originally posted by Existir
\"Κάθε συνάντηση είναι κατ΄αρχήν συνάντηση φαντασιώσεων. Το σώμα και η ασυνείδητη αποδοχή ρόλων θα γίνουν τα σημεία επαφής για την έκβαση της συνύπαρξης.
Η κρίσιμη στιγμή στη ζωή του ζευγαριού θα επέλθει όταν η πραγματικότητα και των δύο θα διαψεύσει ή θα συμφωνήσει με τις φαντασιώσεις της προσέγγισης και της προσδοκίας. Τότε θα υποχρεωθούν να εγκαταλείψουν, να προσαρμοστούν ή να χωρίσουν * ανάλογα με τον εκάστοτε ψυχισμό\".
Φώτης Καγγελάρης, ψυχίατρος
θα εκθεσω την αποψη του πρωην γιατρου μου για την ερωτικη αγαπη το χω σημιωμενο γιατι εμεινα αφωνη με τον επιστημονα-ποιητη
ΕΡΩΤΑΣ:Μια ταυτιση με τι ιδεωδες εγω μου.τα 2 εγω μου(το εγω μου και το ιδεωδες εγω μου)γινονται ενα κατα τον ερωτα.Ομως ο καθενας εχει το δικο του ΕΓΩ....εΓΩ ΕΙΜΑΙ ΕΓΩ ΚΑΙ Ο ΑΛΛΟς ΕΙΝΑΙ Ο ΑΛΛΟΣ
ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΠΡΟΣ ΑΥΤΟΕΞΕΤΑΣΗ:
1)Μπορω να καταλαβω την διαφορετικοτητα αυτη κ να δεχτω την πραγματικοτητα(το εγω του αλλου κι οχι το δικο μου ιδανικο εγω?
2)Μπορω να αποδεχτω τους κωδικους επικοινωνιας του αλλου?
3)και τελικα ΑΠΟΔΕΧΟΜΑΙ τη διαφορετικοτητα του αλλου?
Ή
1)Προσπαθω να βαλω τον αλλον με το ζορι στην εικονα που εχω πλασει εγω για αυτον?
2)Πως αντιδρω εγω οταν ο αλλος διεκδικει το δικαιωμα να ειναι ο εαυτος του (το εγω του)και οχι το ιδανικο εγω μου??
ταδε εφη κι η ασθενης αποχωρισε με πολλα ερωτηματικα ποιος ειμαι εγω ποιο το ιδανικο μου εγω και ποιος ειναι ο αλλος?????
τον εβαλα να μου τα υπαγορευσει γιατι προφορικα δεν σκαμπασα τιποτα...αλλα κ γραπτα παλι με αποσυντωνισε ο κουμουνιστης!!!!
Σωστηηη πολυ σωστη Ιντερ μου.Σημερα που πηγα εκκλησια με το αγορι μου καταλαβα οτι η μεγαλυτερη αγαπη ειναι το θειο παθος.Ανατριχιασα οπως καθε χρονια ανατριχιαζω με το σημερον κρεμαται επι ξυλου ο εν οιδασι την γην κρεμασας.Ποση αγαπη κρυβεται στην Ορθοδοξια και ποσες απαντησεις διδονται.Θα βρω και θα σας στειλω τον υμνο της Αγαπης του Αποστολου Παυλου και θα δειτε ολες τις απαντησεις που ψαχνει η καρδουλα σας..Καλο Πασχα σε ολους
αγαπη μου, εχεις μια ταση προς την Αυθεντια, φρονω. τη βρισκεις (απο αντρες;) που σε φλομωνουν στα διανοουμενιστικα κι εσυ δεν καταλαβαινεις (νομιζεις) χρηστο; :ΡQuote:
Originally posted by interappted
θα εκθεσω την αποψη του πρωην γιατρου μου για την ερωτικη αγαπη το χω σημιωμενο γιατι εμεινα αφωνη με τον επιστημονα-ποιητη
ΕΡΩΤΑΣ:Μια ταυτιση με τι ιδεωδες εγω μου.τα 2 εγω μου(το εγω μου και το ιδεωδες εγω μου)γινονται ενα κατα τον ερωτα.Ομως ο καθενας εχει το δικο του ΕΓΩ....εΓΩ ΕΙΜΑΙ ΕΓΩ ΚΑΙ Ο ΑΛΛΟς ΕΙΝΑΙ Ο ΑΛΛΟΣ
ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΠΡΟΣ ΑΥΤΟΕΞΕΤΑΣΗ:
1)Μπορω να καταλαβω την διαφορετικοτητα αυτη κ να δεχτω την πραγματικοτητα(το εγω του αλλου κι οχι το δικο μου ιδανικο εγω?
2)Μπορω να αποδεχτω τους κωδικους επικοινωνιας του αλλου?
3)και τελικα ΑΠΟΔΕΧΟΜΑΙ τη διαφορετικοτητα του αλλου?
Ή
1)Προσπαθω να βαλω τον αλλον με το ζορι στην εικονα που εχω πλασει εγω για αυτον?
2)Πως αντιδρω εγω οταν ο αλλος διεκδικει το δικαιωμα να ειναι ο εαυτος του (το εγω του)και οχι το ιδανικο εγω μου??
ταδε εφη κι η ασθενης αποχωρισε με πολλα ερωτηματικα ποιος ειμαι εγω ποιο το ιδανικο μου εγω και ποιος ειναι ο αλλος?????
τον εβαλα να μου τα υπαγορευσει γιατι προφορικα δεν σκαμπασα τιποτα...αλλα κ γραπτα παλι με αποσυντωνισε ο κουμουνιστης!!!!
το μονο που λεη ο κολιτος (κ δεντο λεη κ πολη καλα) ινε πος στον ερωτα θες να βρις καπιον-α που γουσταρεις πολι κ θες να τιν αλαξις ετσι οστε να τι γουσταρις ακομι περισοτερο μα κι αφτι θελι να μινι οπος ινε ή τελος παντον να γινι ετσι οπος γουσταρι αυτη. κ τα λετε ολα αφτα (ρητα ή οχι) κ ιτε τα βρισκετε ιτε οχι.
υγ εμενα παντος μου φαινεται λιγο παπαρουλης ο κολητος. δεν ειμαι μονο ενα πραγμα, δεν θελω μονο ενα πραγμα, δεν εχω μονο ενα ιδανικο, εστω κι αν καποιοι συνδυασμοι υπερισχυουν. μαλα λογια, το ιδανικο μεταβαλλεται βραχυπροθεσμα κ μακροπροθεσμα.
ολα τα ιδανικα σου αποτελουν το ιδανικο εγω σου!το πως θα ηθελες να εισαι...
οχι δεν καταλαβα πολυ τι μου ελεγε ο x dr αλλα σε αυτο οτι προσπαθει καποιος (τουλαχιστον εγω)να βαλει με το ζορι τον αλλον στην εικονα που εχω πλασει κι οταν αυτος δεν ταιριαζει τρελλαινομαι λεει αληθεια ο ποιητης...αλλωστε κ για αυτο το λογο εκτος απο τον αντρα μου που ημουν 6 χρονια μαζι κανεις αλλος δεν εμπαινε σε αυτη την εικονα κ α\\σε μιλαω για αρκετο λαο....
..Κασσυ αν πειραχτικεσ με συγχωρεισ να ξερεισ πωσ δεν ηταν προθεση μου...βασικα θα επρεπε να το ξερεισ μια και σου εχω δειξει την συμπαθια μου...
οι ευαισθητοι ανθρωποι ειναι και περιφανοι δεν θελουν να τουσ λυπασαι εγω δεν θα δεχομουν ποτε κανεναν να με λυπηθει..να με συμπονεσει ..ναι...
...οσο για τουσ αλλουσ που λεσ...μιλασ για τουσ σκαρτουσ τουσ πονηρουσ... οχι για τουσ αυθεντικουσ και ευαισθητουσ θα σε παρακαλεσω να μην με βαζεισ μεσα σε αυτουσ.. δεν μου αξιζει... αν ημουν απο αυτουσ..δεν θα ημουν τοσο μονη....πιστεψε με...
...εγω δεν θα ελεγα ποτε κατι για να σε πειραξει επιτιδεσ..εσυ λεσ κατι για να με στεναχωρισεισ επιτιδεσ????
........απλα θελω να ξερεισ πωσ στεναχωρηθηκα....δεν θελω να με πονασ....
....σε ποναει κατι απο την στιγμη που το λεει καποιοσ που εχει σημασια για σεναα... εσυ εισαι για μενα φιλη μου.... εχεισ σημασια για μενα.....γι αυτο και με πονανε αυτα που λεσ..
να εισαι καλα καλη μου Κασσυ...
σε φιλω.
καλα τα λεει ρε παιδια. τι δεν καταλαβαινετε;Quote:
Originally posted by interappted
θα εκθεσω την αποψη του πρωην γιατρου μου για την ερωτικη αγαπη το χω σημιωμενο γιατι εμεινα αφωνη με τον επιστημονα-ποιητη
ΕΡΩΤΑΣ:Μια ταυτιση με τι ιδεωδες εγω μου.τα 2 εγω μου(το εγω μου και το ιδεωδες εγω μου)γινονται ενα κατα τον ερωτα.Ομως ο καθενας εχει το δικο του ΕΓΩ....εΓΩ ΕΙΜΑΙ ΕΓΩ ΚΑΙ Ο ΑΛΛΟς ΕΙΝΑΙ Ο ΑΛΛΟΣ
ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΠΡΟΣ ΑΥΤΟΕΞΕΤΑΣΗ:
1)Μπορω να καταλαβω την διαφορετικοτητα αυτη κ να δεχτω την πραγματικοτητα(το εγω του αλλου κι οχι το δικο μου ιδανικο εγω?
2)Μπορω να αποδεχτω τους κωδικους επικοινωνιας του αλλου?
3)και τελικα ΑΠΟΔΕΧΟΜΑΙ τη διαφορετικοτητα του αλλου?
Ή
1)Προσπαθω να βαλω τον αλλον με το ζορι στην εικονα που εχω πλασει εγω για αυτον?
2)Πως αντιδρω εγω οταν ο αλλος διεκδικει το δικαιωμα να ειναι ο εαυτος του (το εγω του)και οχι το ιδανικο εγω μου??
ταδε εφη κι η ασθενης αποχωρισε με πολλα ερωτηματικα ποιος ειμαι εγω ποιο το ιδανικο μου εγω και ποιος ειναι ο αλλος?????
τον εβαλα να μου τα υπαγορευσει γιατι προφορικα δεν σκαμπασα τιποτα...αλλα κ γραπτα παλι με αποσυντωνισε ο κουμουνιστης!!!!
ο ανθρωπος μιλα για τον πρωτογενη/ενστικτωδη ερωτα. υπαρχει και καποιος αλλος πιο επεξεργασμενος που συνδεεται αμεσοτερα με την αγαπη/αποδοχη του αλλου. Το να ερωτευεσαι δλδ τη συμπορευση, την αλληλοκατανοηση και την αμοιβαια ικανοποιησης της αναγκης για συντροφικοτητα. αλλιως, το βιβλικο \"ουκ εστιν καλον τον ανθρωπον ειναι μονον\". ωραιος ο κουμουνιστης σου! [γιατι κουμου;]
Μήπως γίνεσαι λίγο χειριστικός λέγοντας στον άλλον ποιος και τι είναι;Quote:
Originally posted by kanenas
αγαπη μου, εχεις μια ταση προς την Αυθεντια, φρονω. τη βρισκεις (απο αντρες;) που σε φλομωνουν στα διανοουμενιστικα κι εσυ δεν καταλαβαινεις (νομιζεις) χρηστο; :Ρ
το μονο που λεη ο κολιτος (κ δεντο λεη κ πολη καλα) ινε πος στον ερωτα θες να βρις καπιον-α που γουσταρεις πολι κ θες να τιν αλαξις ετσι οστε να τι γουσταρις ακομι περισοτερο μα κι αφτι θελι να μινι οπος ινε ή τελος παντον να γινι ετσι οπος γουσταρι αυτη. κ τα λετε ολα αφτα (ρητα ή οχι) κ ιτε τα βρισκετε ιτε οχι.
υγ εμενα παντος μου φαινεται λιγο παπαρουλης ο κολητος. δεν ειμαι μονο ενα πραγμα, δεν θελω μονο ενα πραγμα, δεν εχω μονο ενα ιδανικο, εστω κι αν καποιοι συνδυασμοι υπερισχυουν. μαλα λογια, το ιδανικο μεταβαλλεται βραχυπροθεσμα κ μακροπροθεσμα.
Και τελικά το ένα που λεει ο κομμουνιστής γιατρός είναι καθαρά σχηματικό. Το ίδιο πράγμα λέτε με τον παπαρούλη, με άλλα λόγια. :P
Ναι, οκ, αλλά κ. Κόυνερ, αφού περάσω στο στάδιο της αγάπης, θα ήθελα να με θέλουν και λίγο, ε; Αλλιώς ακυρώνεται και η σχέση.Quote:
Originally posted by raphsssodos
Η αχαλίνωτη επιθυμία να θέλεις να αγαπιέσαι πολύ λίγη σχέση έχει με την αληθινή αγάπη...
Από τις Ιστορίες του κ. Κόυνερ.
Όπου να ναι θα θεωθούμε με όλη αυτή την θεωρία. Έχε χάρη που ναι μεγαλοβδομάδα. Από Δευτέρα θα με ξαναπιάσουν τα εγωιστικά μου. :D
ρε μην είσαι ζηλιάρης ρε!!!!Quote:
Originally posted by kanenas
αγαπη μου, εχεις μια ταση προς την Αυθεντια, φρονω. τη βρισκεις (απο αντρες;) που σε φλομωνουν στα διανοουμενιστικα κι εσυ δεν καταλαβαινεις (νομιζεις) χρηστο; :Ρ
το μονο που λεη ο κολιτος (κ δεντο λεη κ πολη καλα)
http://www.cosgan.de/images/smilie/boese/a010.gif
You ask me if I\'ve known love
And what it\'s like to sing songs in the rain
Well, I\'ve seen love come
And I\'ve seen it shot down
I\'ve seen it die in vain
Shot down in a blaze of glory...
:P
1. Χα! Κοιτα πχια μιλαει!! :ΡQuote:
Originally posted by Existir
1. Μήπως γίνεσαι λίγο χειριστικός λέγοντας στον άλλον ποιος και τι είναι;
2. Και τελικά το ένα που λεει ο κομμουνιστής γιατρός είναι καθαρά σχηματικό. Το ίδιο πράγμα λέτε με τον παπαρούλη, με άλλα λόγια. :P
[ασε που δεν νομιζω οτι \"χειριστικη\" σημαινει ακριβως αυτο]
2. Σχηματικο; Δεν μου φαινεται. Οταν γραφει \"[μ]ια ταυτιση με το ιδεωδες εγω μου.τα 2 εγω μου(το εγω μου και το ιδεωδες εγω μου)γινονται ενα κατα τον ερωτα\" φρονω οτι παραγνωριζει την αντιφατικοτητα των επιθυμιων. Δηλ. να θελω το Α (π.χ. ευγενεια), μα και το -Α (π.χ. αυθορμητιζμο). Επιπλεον, η ιστορια περι \"ερωτικης ενοποιησης\", παραειναι ρηχη κι αδιεξοδη (βλ. Ρενε). Δεν καταλαβαινω γιατι το επαναφερεις εφοσον- ιπποτιθετε- συμφωνησες...
η υποκρισια σε ολο της το μεγαλειοQuote:
Originally posted by ROULA
Σωστηηη πολυ σωστη Ιντερ μου.Σημερα που πηγα εκκλησια με το αγορι μου καταλαβα οτι η μεγαλυτερη αγαπη ειναι το θειο παθος.Ανατριχιασα οπως καθε χρονια ανατριχιαζω με το σημερον κρεμαται επι ξυλου ο εν οιδασι την γην κρεμασας.Ποση αγαπη κρυβεται στην Ορθοδοξια και ποσες απαντησεις διδονται.Θα βρω και θα σας στειλω τον υμνο της Αγαπης του Αποστολου Παυλου και θα δειτε ολες τις απαντησεις που ψαχνει η καρδουλα σας..Καλο Πασχα σε ολους
meli τον γραφουμε τον dodoni βλεπω...και σε εμενα την λες σε αλλο post
το post σχετικα με τα τελευταια δρομενα το θυμασαι????????ε????
οχι??????ψαξε κ θα το βρεις....
ΚΑΙ ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΜΕ
Quote:
Originally posted by kanenas
1. Χα! Κοιτα πχια μιλαει!! :ΡQuote:
Originally posted by Existir
1. Μήπως γίνεσαι λίγο χειριστικός λέγοντας στον άλλον ποιος και τι είναι;
2. Και τελικά το ένα που λεει ο κομμουνιστής γιατρός είναι καθαρά σχηματικό. Το ίδιο πράγμα λέτε με τον παπαρούλη, με άλλα λόγια. :P
[ασε που δεν νομιζω οτι \"χειριστικη\" σημαινει ακριβως αυτο]
2. Σχηματικο; Δεν μου φαινεται. Οταν γραφει \"[μ]ια ταυτιση με το ιδεωδες εγω μου.τα 2 εγω μου(το εγω μου και το ιδεωδες εγω μου)γινονται ενα κατα τον ερωτα\" φρονω οτι παραγνωριζει την αντιφατικοτητα των επιθυμιων. Δηλ. να θελω το Α (π.χ. ευγενεια), μα και το -Α (π.χ. αυθορμητιζμο). Επιπλεον, η ιστορια περι \"ερωτικης ενοποιησης\", παραειναι ρηχη κι αδιεξοδη (βλ. Ρενε). Δεν καταλαβαινω γιατι το επαναφερεις εφοσον- ιπποτιθετε- συμφωνησες...
Καταλαβαίνεις πολύ καλά εφόσον μίλησες για αντιφατικότητα των επιθυμιών. :)Quote:
Originally posted by kanenas
... φρονω οτι παραγνωριζει την αντιφατικοτητα των επιθυμιων. Δηλ. να θελω το Α (π.χ. ευγενεια), μα και το -Α (π.χ. αυθορμητιζμο). Επιπλεον, η ιστορια περι \"ερωτικης ενοποιησης\", παραειναι ρηχη κι αδιεξοδη (βλ. Ρενε). Δεν καταλαβαινω γιατι το επαναφερεις εφοσον- ιπποτιθετε- συμφωνησες...
Θεωρείς τον Ρενέ ρηχό κι αδιέξοδο; Είναι δυνατό ποτέ να σταματήσει η προσπάθεια; Μήπως τελικά υπάρχει και η αρχή των εξελίξεων, πως δλδ αν αγαπώ κάποιον προσπαθώ να γίνω το ιδεώδες εγώ μου, αυτό που πιστεύω οτί υπάρχει μέσα μου εν δυνάμει και εν εξελίξει και πολύ σωστά, με το έναυσμα της αγάπης, παλεύει να βρει το δρόμο του προς τα έξω; Και πως ναι, μπορούμε να γίνουμε καλύτεροι τελικά, αλλά όχι μόνοι μας;
Ερωτήματα βάζω, στην διαδικασία είμαι κι εγώ.;)
Καλα, ο,τι κενα πεις, εχεις δικιο. Καθολου δεν ηθελα να πω αυτο που φανηκε, μα το ακριβως αντιθετο!! http://homepage.eircom.net/~bray/em/mshmmm.gif
Γραφονταςθεωρησα δεδομενο οτι εφκρινος αντιπαραθετω τη θεσι του Δρ. Παπαρουλις (Ερος = ειμαστε Ενα, η Αλλη ειναι το Ιδανικο) εναντι αυτης του Ρενε (Αγαπη = θα γινω καλυτερη, θα γινω Εγω το Ιδανικο).Quote:
η ιστορια περι \"ερωτικης ενοποιησης\", παραειναι ρηχη κι αδιεξοδη (βλ. Ρενε).
Ε, ναι. Συμφωνω υπερ-βολικα. Σε ανησυχητικο βαθμο. http://homepage.eircom.net/~bray/em/mswhat.gifQuote:
Originally posted by Existir
Είναι δυνατό ποτέ να σταματήσει η προσπάθεια; Μήπως τελικά υπάρχει και η αρχή των εξελίξεων, πως δλδ αν αγαπώ κάποιον προσπαθώ να γίνω το ιδεώδες εγώ μου, αυτό που πιστεύω οτί υπάρχει μέσα μου εν δυνάμει και εν εξελίξει και πολύ σωστά, με το έναυσμα της αγάπης, παλεύει να βρει το δρόμο του προς τα έξω; Και πως ναι, μπορούμε να γίνουμε καλύτεροι τελικά, αλλά όχι μόνοι μας;
Οντως εισαι φελολογος;; http://homepage.eircom.net/~bray/em/msooh.gif
υγ πολλη θεωρια. Λεωνα παω για καφε.
αγάπη είναι να συγχωρείς..να μπαίνεις στη θέση του άλλου....να θές να είναι καλά έστω και αν αυτή η ευτυχία δεν περιλαμβάνει εσένα.
Συμφωνώ ότι αυτός θα ήταν ο ιδανικός ορισμός για την αγάπη...Quote:
Originally posted by Helena
αγάπη είναι να συγχωρείς..να μπαίνεις στη θέση του άλλου....να θές να είναι καλά έστω και αν αυτή η ευτυχία δεν περιλαμβάνει εσένα.
Κορυφή το κουμμούνι..έλα μου ντε..Εν τέλει μπορώ να αποδεχτώ τον άλλον όπως είναι;Θα απαντούσα..στο βάθος.....Και εν τέλει μιας και συγχίστηκα.Υπάρχει τελικά κάποιος που να πληρεί τα χαρακτηριστικά του ιδεώδες εγώ σου;Χμμμ...Νομίζω όχι..εν τέλει....Η λέξη αποδοχή πάντα με δυσκόλευε..Εγώ σε αποδέχομαι όπως είσαι αλλά είναι νομίζω λογικό να προσπαθώ να σε βάλω στην θέση μου για να επικοινωνήσουμε......Εγώ σε αποδέχομαι όπως είσαι αλλά αν δεν μου κάνεις δεν σε αλλάζω απλά πάω παρακάτω...Αυτό σημαίνει εν τέλει αποδοχή;Εδώ δεν αποδεχόμαστε τον εαυτό μας.Τους άλλους περιμένουμε να αποδεχτούμε πλήρως;Εφ\'όσον λοιπόν αυτή η ταύτιση με το ιδεώδες εγώ μου είναι ουτοπική είναι και ο έρωτας ουτοπικός;Είναι σαν να μου λένε επειδή ότι θα ζήσεις απλά θα το φανταστείς τότε μην ερωτευτείς γιατί είναι πλάνη...Quote:
Originally posted by interappted
θα εκθεσω την αποψη του πρωην γιατρου μου για την ερωτικη αγαπη το χω σημιωμενο γιατι εμεινα αφωνη με τον επιστημονα-ποιητη
ΕΡΩΤΑΣ:Μια ταυτιση με τι ιδεωδες εγω μου.τα 2 εγω μου(το εγω μου και το ιδεωδες εγω μου)γινονται ενα κατα τον ερωτα.Ομως ο καθενας εχει το δικο του ΕΓΩ....εΓΩ ΕΙΜΑΙ ΕΓΩ ΚΑΙ Ο ΑΛΛΟς ΕΙΝΑΙ Ο ΑΛΛΟΣ
ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΠΡΟΣ ΑΥΤΟΕΞΕΤΑΣΗ:
1)Μπορω να καταλαβω την διαφορετικοτητα αυτη κ να δεχτω την πραγματικοτητα(το εγω του αλλου κι οχι το δικο μου ιδανικο εγω?
2)Μπορω να αποδεχτω τους κωδικους επικοινωνιας του αλλου?
3)και τελικα ΑΠΟΔΕΧΟΜΑΙ τη διαφορετικοτητα του αλλου?
Ή
1)Προσπαθω να βαλω τον αλλον με το ζορι στην εικονα που εχω πλασει εγω για αυτον?
2)Πως αντιδρω εγω οταν ο αλλος διεκδικει το δικαιωμα να ειναι ο εαυτος του (το εγω του)και οχι το ιδανικο εγω μου??
ταδε εφη κι η ασθενης αποχωρισε με πολλα ερωτηματικα ποιος ειμαι εγω ποιο το ιδανικο μου εγω και ποιος ειναι ο αλλος?????
τον εβαλα να μου τα υπαγορευσει γιατι προφορικα δεν σκαμπασα τιποτα...αλλα κ γραπτα παλι με αποσυντωνισε ο κουμουνιστης!!!!
Κορυφή το κουμμούνι..έλα μου ντε..Εν τέλει μπορώ να αποδεχτώ τον άλλον όπως είναι;Θα απαντούσα..στο βάθος.....Και εν τέλει μιας και συγχίστηκα.
Προσωπικα Κασσυ μου ..εγω πχ δεχομαι τουσ αλλουσ μια οπωσ ειναι μια και πιστευω πωσ αν δεν τουσ δεχομαι οπωσ ειναι θα ειμαι σαν ολουσ αυτουσ που δεν δεχοντε εμενα οπωσ ειμαι.....
και δεν το θελω αυτο..ασε που δεν το βρισκω δικαιο...
Υπάρχει τελικά κάποιος που να πληρεί τα χαρακτηριστικά του ιδεώδες εγώ σου;Χμμμ...Νομίζω όχι..εν τέλει....
....μπορεισ να το δεισ και απο την αναποδη..εγω παντα ετσι το σκεφτομουσ...υπαρχει καποιοσ για τον οποιο εγω θα πλειρω ολα τα χαρακτηριστικα του ιδεωδεσ εγω του?????
........κατι τετοιο πανω κατω ρωτησα τον ψυχιατρο κι εκεινοσ πολυ σοφα μου απαντησε..
\"στην ζωη οπωσ και στην ψυχολογια και την ψυχιατρικη...αλλα και τισ σχεσεισ....εχει απιστευτη σημασια η χρονικη στιγμη... τωρα εισαι αυτη... αυριο ομωσ επειδη θα εχουν μεσολαβησει καταστασεισ στην ζωη σου...θα εισαι αυτο που εισαι τωρα συν αυτα που θα εχουν ερθει..αρα δεν θα εισαι αυτο που εισαι τωρα.........γι αυτο κανενασ δεν μπορει να σου εγγηειθει μια μονιμη κατασταση...
μπορω να το μεταφρασω ωσ...προσ το θεμα μασ....
μπορει να βρεισ καποιον που πλειρει τωρα τα χαρακτηριστικα του ιδεωδεσ εγω σου..
αλλα μετα απο 2 χρονια μπορει αυτο να εχει αλλαξει...και αντιστροφα μπορει τωρα να μην τον βρισκεισ και μετα αυτο να αλλαξει μαζι με εσενα φυσικα και να τον βρεισ...\"
Η λέξη αποδοχή πάντα με δυσκόλευε..Εγώ σε αποδέχομαι όπως είσαι αλλά είναι νομίζω λογικό να προσπαθώ να σε βάλω στην θέση μου για να επικοινωνήσουμε......Εγώ σε αποδέχομαι όπως είσαι αλλά αν δεν μου κάνεις δεν σε αλλάζω απλά πάω παρακάτω...Αυτό σημαίνει εν τέλει αποδοχή;
χμμ.. εχεισ δικιο....ειναι μπερδεμα...
αλλα θα ελεγα πωσ χμμ αποδεχεσαι τον αλλον μεχρι το σημειο οπου αυτη η αποδοχη δεν σου κανει κακο....ολα στην ζωη πρεπει να εχουν τα συνορα...τα ορια τουσ.... αλλιωσ προκαλουν ζημειεσ...
θα αποδεχτεισ στον αλλον τισ παραξενιεσ του...το οτι πχ για μια ωρα οταν θα γυριζει σπιτι απο την δουλεια κουρασμενοσ δεν θελει να του μιλαει κανεισ....αλλα δεν θα αποδεχτεισ πχ το να ξεσπαει σε σενα επειδη εχει νευρα με καποιον αλλον..γιατι εκει ειναι αδικοσ και σου προκαλει κακο....ετσι το καταλαβαινω εγω...
Εδώ δεν αποδεχόμαστε τον εαυτό μας.Τους άλλους περιμένουμε να αποδεχτούμε πλήρως;
νομιζω πωσ ειναι πιο ευκολο να αποδεχτουμε τουσ αλλουσ παρα εμασ τουσ ιδιουσ....επειδη για να αποδεχτουμε τουσ εαυτουσ μασ πληρωσ πρεπει να εχουμε ισσοροπησει...μεσα μασ... να ημαστε καλα με εμασ...με τουσ φοβουσ...τα φαντασματα τισ μνημεσ..τα ονειρα μασ...... ενω με τουσ αλλουσ ...αρκει να τουσ αγαπησουμε οπωσ ειναι και οπωσ τουσ νιωθουμε.........να μην του κατακρινουμε και να στηριζουμε το ειναι τουσ...
...Εφ\'όσον λοιπόν αυτή η ταύτιση με το ιδεώδες εγώ μου είναι ουτοπική είναι και ο έρωτας ουτοπικός;\\
ποιοσ ειπε πωσ ειναι ουτοπικοσ???.......απλα δεν ειναι απολυτοσ....μπορεισ να ταιριαξεισ με καποιον σε τεραστιο βαθμο..αλλα ποτε δεν θα ειναι 100% γιατι πολυ απλα μιλαμε για 2 ανθρωπουσ...και δεν υπαρχουν 2 ιδιοι ανθρωποι σε αυτον τον κοσμο......
...επισεισ το θεμα δεν ειναι τοσο((εφοσον ταυτιση 100% δεν γινεται..)) να ταυτιστειτε..αλλα να αλληλοσυμπληρωνεστε..να ανοιγει ο ενασ τουσ οριζοντεσ του αλλου.....
..πχ εκεινοσ ξερει να μαστορευει υδραυλικα ...εσυ ξερεισ κυπουρικη.....καμια σχεση ..ναι αλλα μπορειτε να μαθετε ο ενασ τον αλλον πραγματα..και αν συνισφερεται ο καθενασ με τον τροπο του..........επιτυγχανοντασ μια ισσοροπεια και ψυχικη προοδο....
...ουτοπικοσ ο ερωτασ....αχ...εδω δεν εχω νομιζω απαντηση....
....εξαρταται θα ελεγα....
..εγω στα ονειρα πιστευω..αλλα και στα θαυματα...
κι ενα τετοιο με βρηκε...:P...πρεπει να πιστευουμε..ακομη και στο απιστευτο..γιατι ποτε δεν ξερεισ....:):):):):καλη μου...
Είναι σαν να μου λένε επειδή ότι θα ζήσεις απλά θα το φανταστείς τότε μην ερωτευτείς γιατί είναι πλάνη...
δεν το καταλαβαινω ακριβωσ αυτο.....
...
χμμ...καποτε πιστευα πωσ ο ερωτασ και η αγαπη στισ σχεσεισ πρεπει να ειναι οπωσ στα παραμυθια..χωρισ τριβεσ..τσακωμουσ,,μονο αγαπη και χαμογελα.....μεγααλα αισθηματα μαγικεσ και μεγααλεσ στιγμεσ..
με τα χρονια ειχα την ευκαιρια να ζηγυσω μια τετοια σχεση με μια σχεση που ζουσε μεσα απο την καθημερινοτητα τησ..και προσεφερε ισσοροπεια χωρισ τιποτα μεγαλο ....αλλα ισσοροπεια και αρμονια δυναμη και κουραγιο.
πιστευω πωσ η λυση και η αληθεια βρισκεται καπου αναμεσα.....
...πιστευω πωσ αληθινη αγαπη ειναι εκεινη η οποια μπορει να επιβιωσει ζωντανη μεσα απο την στηριξη ..τα προβληματα... την χαρα...τισ τριβεσ και τησ αγκαλιεσ τησ καθημερινοτητασ.....
αυτο λεγεται και δεσιμο....συντροφικοτητα.... στριξη.... πιστευω πωσ αυτη η σχεση ειναι δυνατοτερη απο την αλλη του παραμυθιου... διοτει ειναι πολυ πιο δυσκολη ..και στην τελικη.... εχουμε αναγκη το ονειρο..αλλα εχουμε περισσοτερο αναγκη και μια αγκαλια που θα μασ αγκαλιαζει καθε μερα....και δεν θα μασ εγκαταλειπει στην πρωτη δυσκολια... makia polla....
yg....Κασσυ μου διαβασεσ το τελευταιο μην μου οπου μιλαω σε εσενα??? στην προηγουμενη σελιδα..μακια.
http://i38.photobucket.com/albums/e1...tha7cad1c7.jpghttp://i38.photobucket.com/albums/e1...oveweirddd.gif
http://i38.photobucket.com/albums/e1...hnecessary.jpghttp://i38.photobucket.com/albums/e1..._/thmaniac.jpg
http://i38.photobucket.com/albums/e1...razyperson.gif :P:P:P
http://i38.photobucket.com/albums/e1..._Before_OD.gif
http://i38.photobucket.com/albums/e1..._/thfear-1.jpghttp://i38.photobucket.com/albums/e1...ookingatme.jpg
http://i38.photobucket.com/albums/e1...thb513549c.jpghttp://i38.photobucket.com/albums/e1...m_/thweird.png
http://i38.photobucket.com/albums/e1...oytheworld.gifhttp://i38.photobucket.com/albums/e1...inessFairy.gif
http://i38.photobucket.com/albums/e1...thz5841290.gif
hehehe...
http://i38.photobucket.com/albums/e1...hattitude1.gifhttp://i38.photobucket.com/albums/e1...um_/thwild.jpg
http://i38.photobucket.com/albums/e1...thdc1324af.jpghttp://i38.photobucket.com/albums/e1...oster_2741.jpg
http://i38.photobucket.com/albums/e1...allpaper-1.jpg
http://i38.photobucket.com/albums/e1...thththsa-1.pnghttp://i38.photobucket.com/albums/e1...thththsa-2.jpg
http://i38.photobucket.com/albums/e1...m_/thq12-1.jpg
Δεν ξέρω.Διάβασα ένα στο οποίο και απάντησα.Πάω να δω.Quote:
Originally posted by Adzik
Κορυφή το κουμμούνι..έλα μου ντε..Εν τέλει μπορώ να αποδεχτώ τον άλλον όπως είναι;Θα απαντούσα..στο βάθος.....Και εν τέλει μιας και συγχίστηκα.
Προσωπικα Κασσυ μου ..εγω πχ δεχομαι τουσ αλλουσ μια οπωσ ειναι μια και πιστευω πωσ αν δεν τουσ δεχομαι οπωσ ειναι θα ειμαι σαν ολουσ αυτουσ που δεν δεχοντε εμενα οπωσ ειμαι.....
Το έκανα και το κάνω ακόμη αυτό αλλά μερικές φορές μην πω τις περισσότερες τους δίνω αδίκως ελαφρυντικά που δεν αξίζουν.Επίσης επειδή εσύ είσαι καταθλιπτική δεν σημαίνει πως όλοι οι καταθλιπτικοί έχουν τις δικές σου χάρες.Και στην τελική όταν ο άλλος σε βλάπτει υπερασπίζεσαι τον εαυτό σου.Πολλοί δεν είναι συνειδητοποιημένοι ότι έχουν πρόβλημα και δεν έχουν το μυαλό να καταλάβουν την παραχώρηση στην ευγένειά σου που τους δείχνεις....
και δεν το θελω αυτο..ασε που δεν το βρισκω δικαιο...
Ναι κάποτε με απέρριψαν και δεν ήταν δίκαιο...Αλλά ας φέρομαι δίκαια από εδώ και πέρα μόνο σε αυτούς που το αξίζουν.Δεν γίνομαι όμοιος με αυτούς που με καταδίκασαν γιατί απλά εγώ τότε δεν το άξιζα-Αν καταλαβαίνεις το σκεπτικό της λογικής μου.Ακόμα και αν με απέρριψαν δίκαια υπερασπίζω ακόμα και τότε τον εαυτό μου και μαθαίνω από τα λάθη μου.Βέβαια υπάρχει πάντα και ο συναισθηματικός παράγοντας όπου εγώ δεν ξαλάφρωσα μέχρι που μου έδωσε κάποιος την \"συγχώρεσή\" του.Με έκαναν πραγματικά πιο ήρεμη.....Καταλήγοντας ας ξεχωρίζουμε αυτούς στους οποίους αποδίδουμε δικαιοσύνη...
Υπάρχει τελικά κάποιος που να πληρεί τα χαρακτηριστικά του ιδεώδες εγώ σου;Χμμμ...Νομίζω όχι..εν τέλει....
....μπορεισ να το δεισ και απο την αναποδη..εγω παντα ετσι το σκεφτομουσ...υπαρχει καποιοσ για τον οποιο εγω θα πλειρω ολα τα χαρακτηριστικα του ιδεωδεσ εγω του?????
........κατι τετοιο πανω κατω ρωτησα τον ψυχιατρο κι εκεινοσ πολυ σοφα μου απαντησε..
\"στην ζωη οπωσ και στην ψυχολογια και την ψυχιατρικη...αλλα και τισ σχεσεισ....εχει απιστευτη σημασια η χρονικη στιγμη... τωρα εισαι αυτη... αυριο ομωσ επειδη θα εχουν μεσολαβησει καταστασεισ στην ζωη σου...θα εισαι αυτο που εισαι τωρα συν αυτα που θα εχουν ερθει..αρα δεν θα εισαι αυτο που εισαι τωρα.........γι αυτο κανενασ δεν μπορει να σου εγγηειθει μια μονιμη κατασταση...
Σοφός ο ψυχίατρος αλλά εγώ δεν έψαχνα να είμαι το ιδεώδες εγώ κάποιου όσο να είναι ο κάποιος το ιδεώδες μου εγώ.Μάλλον όμως και τα δύο πρέπει να συνυπάρχουν για την δημιουργία σχέσης...
μπορω να το μεταφρασω ωσ...προσ το θεμα μασ....
μπορει να βρεισ καποιον που πλειρει τωρα τα χαρακτηριστικα του ιδεωδεσ εγω σου..
αλλα μετα απο 2 χρονια μπορει αυτο να εχει αλλαξει...και αντιστροφα μπορει τωρα να μην τον βρισκεισ και μετα αυτο να αλλαξει μαζι με εσενα φυσικα και να τον βρεισ...\"
Συμφωνώ απόλυτα στην μετάφραση.Ρωτούσα τον ψυχίατρο μεταξύ των άλλων:\"Μα καλά πως καταφέρατε και είστε παντρεμένος με την γυναίκα σας τόσα χρόνια;\"και απάντησε ούτε λίγο ούτε πολύ:\"Εξελισσόμαστε παράλληλα\"...
Η λέξη αποδοχή πάντα με δυσκόλευε..Εγώ σε αποδέχομαι όπως είσαι αλλά είναι νομίζω λογικό να προσπαθώ να σε βάλω στην θέση μου για να επικοινωνήσουμε......Εγώ σε αποδέχομαι όπως είσαι αλλά αν δεν μου κάνεις δεν σε αλλάζω απλά πάω παρακάτω...Αυτό σημαίνει εν τέλει αποδοχή;
χμμ.. εχεισ δικιο....ειναι μπερδεμα...
αλλα θα ελεγα πωσ χμμ αποδεχεσαι τον αλλον μεχρι το σημειο οπου αυτη η αποδοχη δεν σου κανει κακο....ολα στην ζωη πρεπει να εχουν τα συνορα...τα ορια τουσ.... αλλιωσ προκαλουν ζημειεσ...
θα αποδεχτεισ στον αλλον τισ παραξενιεσ του...το οτι πχ για μια ωρα οταν θα γυριζει σπιτι απο την δουλεια κουρασμενοσ δεν θελει να του μιλαει κανεισ....αλλα δεν θα αποδεχτεισ πχ το να ξεσπαει σε σενα επειδη εχει νευρα με καποιον αλλον..γιατι εκει ειναι αδικοσ και σου προκαλει κακο....ετσι το καταλαβαινω εγω...
Σωστός!!
Εδώ δεν αποδεχόμαστε τον εαυτό μας.Τους άλλους περιμένουμε να αποδεχτούμε πλήρως;
νομιζω πωσ ειναι πιο ευκολο να αποδεχτουμε τουσ αλλουσ παρα εμασ τουσ ιδιουσ....επειδη για να αποδεχτουμε τουσ εαυτουσ μασ πληρωσ πρεπει να εχουμε ισσοροπησει...μεσα μασ... να ημαστε καλα με εμασ...με τουσ φοβουσ...τα φαντασματα τισ μνημεσ..τα ονειρα μασ...... ενω με τουσ αλλουσ ...αρκει να τουσ αγαπησουμε οπωσ ειναι και οπωσ τουσ νιωθουμε.........να μην του κατακρινουμε και να στηριζουμε το ειναι τουσ...
Οι άλλοι πάντα για εμένα συνδέονταν άμεσα με το κατά πόσο αποδέχομαι τον εαυτό μου.Για εμένα αν κάτι δεν πάει καλά με τους άλλους το χρεώνομαι και άσχημα μάλιστα....Επειδή έζησα το μεγαλύτερο μέρος της ζωής μου μοναχικά ξέρω ότι οι άλλοι συνθέτουν την ταυτότητά μου...Οπότε λοιπόν αν με αποδεχτούν οι άλλοι μου είναι πιο εύκολο να με αποδεχτώ εγώ.....
...Εφ\'όσον λοιπόν αυτή η ταύτιση με το ιδεώδες εγώ μου είναι ουτοπική είναι και ο έρωτας ουτοπικός;\\
ποιοσ ειπε πωσ ειναι ουτοπικοσ???.......απλα δεν ειναι απολυτοσ....μπορεισ να ταιριαξεισ με καποιον σε τεραστιο βαθμο..αλλα ποτε δεν θα ειναι 100% γιατι πολυ απλα μιλαμε για 2 ανθρωπουσ...και δεν υπαρχουν 2 ιδιοι ανθρωποι σε αυτον τον κοσμο......
...επισεισ το θεμα δεν ειναι τοσο((εφοσον ταυτιση 100% δεν γινεται..)) να ταυτιστειτε..αλλα να αλληλοσυμπληρωνεστε..να ανοιγει ο ενασ τουσ οριζοντεσ του αλλου.....
..πχ εκεινοσ ξερει να μαστορευει υδραυλικα ...εσυ ξερεισ κυπουρικη.....καμια σχεση ..ναι αλλα μπορειτε να μαθετε ο ενασ τον αλλον πραγματα..και αν συνισφερεται ο καθενασ με τον τροπο του..........επιτυγχανοντασ μια ισσοροπεια και ψυχικη προοδο....
Αυτό έψαχνα πάντα στον ιδεώδη μου σύντροφο.Να έχει όλα εκείνα που δεν μπορώ εγώ να έχω αλλά ένα κοινό σημείο αναφοράς πιστεύω ότι είναι αναγκαίο να υπάρχει.Τα εντελώς αντίθετα αμφιβάλλω αν παραμένουν μαζί.Ρωτώντας και αυτό τον ψυχίατρο μού είπε ότι η ιδανική σχέση είναι κοινό μέσα διαφορετικό έξω.Για παράδειγμα και οι δύο συναισθηματικοί, ο ένας όμως εξωστρεφής ,ο άλλος εσωστρεφής..Ένας συναισθηματικός με έναν (πιο) λογικό αμφιβάλλω αν θα κάνουν χωριό.Πάρε εμένα και την μάνα μου..
...ουτοπικοσ ο ερωτασ....αχ...εδω δεν εχω νομιζω απαντηση....
....εξαρταται θα ελεγα....
..εγω στα ονειρα πιστευω..αλλα και στα θαυματα...
κι ενα τετοιο με βρηκε...:P...πρεπει να πιστευουμε..ακομη και στο απιστευτο..γιατι ποτε δεν ξερεισ....:):):):):καλη μου...
Είναι σαν να μου λένε επειδή ότι θα ζήσεις απλά θα το φανταστείς τότε μην ερωτευτείς γιατί είναι πλάνη...
δεν το καταλαβαινω ακριβωσ αυτο.....
...
χμμ...καποτε πιστευα πωσ ο ερωτασ και η αγαπη στισ σχεσεισ πρεπει να ειναι οπωσ στα παραμυθια..χωρισ τριβεσ..τσακωμουσ,,μονο αγαπη και χαμογελα.....μεγααλα αισθηματα μαγικεσ και μεγααλεσ στιγμεσ..
με τα χρονια ειχα την ευκαιρια να ζηγυσω μια τετοια σχεση με μια σχεση που ζουσε μεσα απο την καθημερινοτητα τησ..και προσεφερε ισσοροπεια χωρισ τιποτα μεγαλο ....αλλα ισσοροπεια και αρμονια δυναμη και κουραγιο.
πιστευω πωσ η λυση και η αληθεια βρισκεται καπου αναμεσα.....
...πιστευω πωσ αληθινη αγαπη ειναι εκεινη η οποια μπορει να επιβιωσει ζωντανη μεσα απο την στηριξη ..τα προβληματα... την χαρα...τισ τριβεσ και τησ αγκαλιεσ τησ καθημερινοτητασ.....
αυτο λεγεται και δεσιμο....συντροφικοτητα.... στριξη.... πιστευω πωσ αυτη η σχεση ειναι δυνατοτερη απο την αλλη του παραμυθιου... διοτει ειναι πολυ πιο δυσκολη ..και στην τελικη.... εχουμε αναγκη το ονειρο..αλλα εχουμε περισσοτερο αναγκη και μια αγκαλια που θα μασ αγκαλιαζει καθε μερα....και δεν θα μασ εγκαταλειπει στην πρωτη δυσκολια... makia polla....
Όταν έλεγα στον ψυχίατρο ότι προτιμώ την χαρά του ονείρου μου έλεγε ότι τίποτα δεν μπορεί να σε γεμίσει πιο ουσιαστικά από την πραγματικότητα...
yg....Κασσυ μου διαβασεσ το τελευταιο μην μου οπου μιλαω σε εσενα??? στην προηγουμενη σελιδα..μακια.
Άντζικ όλα οκ.Παίρνω πίσω μερικούς άδικους χαρακτηρισμούς...Και πλέον εφ\'όσον καταλαβαίνεις τις ενστάσεις μου και τις διαψεύδεις δε σε κατηγοριοποιώ με αυτές που αποκαλώ\"Ύπουλες κλαψιάρες\"Quote:
Originally posted by Adzik
..Κασσυ αν πειραχτικεσ με συγχωρεισ να ξερεισ πωσ δεν ηταν προθεση μου...βασικα θα επρεπε να το ξερεισ μια και σου εχω δειξει την συμπαθια μου...
οι ευαισθητοι ανθρωποι ειναι και περιφανοι δεν θελουν να τουσ λυπασαι εγω δεν θα δεχομουν ποτε κανεναν να με λυπηθει..να με συμπονεσει ..ναι...
...οσο για τουσ αλλουσ που λεσ...μιλασ για τουσ σκαρτουσ τουσ πονηρουσ... οχι για τουσ αυθεντικουσ και ευαισθητουσ θα σε παρακαλεσω να μην με βαζεισ μεσα σε αυτουσ.. δεν μου αξιζει... αν ημουν απο αυτουσ..δεν θα ημουν τοσο μονη....πιστεψε με...
...εγω δεν θα ελεγα ποτε κατι για να σε πειραξει επιτιδεσ..εσυ λεσ κατι για να με στεναχωρισεισ επιτιδεσ????
........απλα θελω να ξερεισ πωσ στεναχωρηθηκα....δεν θελω να με πονασ....
....σε ποναει κατι απο την στιγμη που το λεει καποιοσ που εχει σημασια για σεναα... εσυ εισαι για μενα φιλη μου.... εχεισ σημασια για μενα.....γι αυτο και με πονανε αυτα που λεσ..
να εισαι καλα καλη μου Κασσυ...
σε φιλω.
ΕΙληκρινα χαιρομαι...γιατι θελω να ημαστε καλα...αληθεια ..
Σε φιλω.
Adzik keep walking....
giati se xasame ....?
Quote:
Originally posted by aggeliki
You ask me if I\'ve known love
And what it\'s like to sing songs in the rain
Well, I\'ve seen love come
And I\'ve seen it shot down
I\'ve seen it die in vain
Shot down in a blaze of glory...
:P
.
Κι εκείνος, ύψωσε το κεφάλι του κι αντίκρισε το λαό κι απλώθηκε βαθιά ησυχία.
Και με φωνή μεγάλη είπε:
Όταν η αγάπη σε καλεί, ακολούθησέ την,
Μόλο που τα μονοπάτια της είναι τραχιά κι απότομα.
Κι όταν τα φτερά της σε αγκαλιάσουν, παραδώσου, μόλο που το σπαθί που είναι κρυμμένο ανάμεσα στις φτερούγες της μπορεί να σε πληγώσει.
Κι όταν σου μιλήσει, πίστεψε την, μ\' όλο που η φωνή της μπορεί να διασκορπίσει τα όνειρά σου σαν το βοριά που ερημώνει τον κήπο.
Γιατί όπως η αγάπη σε στεφανώνει, έτσι και θα σε σταυρώσει. Κι όπως είναι για το μεγάλωμα σου, είναι και για το κλάδεμά σου.
Κι όπως ανεβαίνει ως την κορφή σου και χαϊδεύει τα πιο τρυφερά κλαδιά σου που τρεμοσαλεύουν στον ήλιο,
Έτσι κατεβαίνει κι ως τις ρίζες σου και ταράζει την προσκόλληση τους στο χώμα.
Σα δεμάτια σταριού σε μαζεύει κοντά της. Σε αλωνίζει για να σε ξεσταχιάσει. Σε κοσκινίζει για να σε λευτερώσει από τα φλούδια σου. Σε αλέθει για να σε λευκάνει. Σε ζυμώνει ώσπου να γίνεις απαλός.
Και μετά σε παραδίνει στην ιερή φωτιά της για να γίνεις ιερό ψωμί για του Θεού το άγιο δείπνο.
Όλα αυτά θα σου κάνει η αγάπη για να μπορέσεις να γνωρίσεις τα μυστικά της καρδιάς σου και με τη γνώση αυτή να γίνεις κομμάτι της καρδιάς της ζωής.
Αλλά αν από το φόβο σου, γυρέψεις μόνο την ησυχία της αγάπης και την ευχαρίστηση της αγάπης,
Τότε, θα ήταν καλύτερα για σένα να σκεπάσεις τη γύμνια σου και να βγεις έξω από το αλώνι της αγάπης. Και να σταθείς στον χωρίς εποχές κόσμο όπου θα γελάς, αλλά όχι με ολάκερο το γέλιο σου και θα κλαις, αλλά όχι με όλα τα δάκρυά σου.
Η αγάπη δε δίνει τίποτα παρά μόνο τον εαυτό της και δεν παίρνει τίποτα παρά από τον εαυτό της.
Η αγάπη δεν κατέχει κι ούτε μπορεί να κατέχεται, γιατί η αγάπη αρκείται στην αγάπη.
Όταν αγαπάς, δε θα \'πρεπε να λες: \"Ο Θεός είναι στην καρδιά μου\", αλλά μάλλον \"Εγώ βρίσκομαι μέσα στην καρδιά του Θεού\".
Και μη πιστέψεις ότι μπορείς να κατευθύνεις την πορεία της αγάπης, γιατί η αγάπη, αν σε βρει άξιο, θα κατευθύνει εκείνη τη δική σου πορεία.
Η αγάπη δεν έχει καμιά άλλη επιθυμία εκτός από την εκπλήρωσή της. Αλλά αν αγαπάς κι είναι ανάγκη να έχεις επιθυμίες, ας είναι αυτές οι επιθυμίες σου:
Να λιώσεις και να γίνεις σαν το τρεχούμενο ρυάκι που λέει το τραγούδι του στη νύχτα.
Να γνωρίσεις τον πόνο της πολύ μεγάλης τρυφερότητας. Να πληγωθείς από την ίδια την ίδια τη γνώση σου της αγάπης.
Και να ματώσεις πρόθυμα και χαρούμενα.
Να ξυπνάς την αυγή με καρδιά έτοιμη να πετάξει και να προσφέρεις ευχαριστίες για μια ακόμα μέρα αγάπης.
Να αναπαύεσαι το μεσημέρι και να στοχάζεσαι την έκσταση της αγάπης.
Να γυρίζεις σπίτι το σούρουπο με ευγνωμοσύνη στην καρδιά
Και ύστερα να κοιμάσαι με μια προσευχή για την αγάπη που έχεις στην καρδιά σου και μ\' έναν ύμνο δοξαστικό στα χείλη σου...
\"Ο κήπος του Προφήτη\" του Χαλίλ Γκιμπράν