Είμαι τόσο σιγουρη γιατι τους ξερω. Εσυ τι πιστευεις δηλαδη πως ολα θα πανε καλα;εγω οχι.δεν υπαρχει περιπτωση και να σου πω την αληθεια για αυτο ψαχνω συνεχως δουλεια γιατι δεν θελω πλεον να εχω κανεναν αναγκη...
Printable View
Είμαι τόσο σιγουρη γιατι τους ξερω. Εσυ τι πιστευεις δηλαδη πως ολα θα πανε καλα;εγω οχι.δεν υπαρχει περιπτωση και να σου πω την αληθεια για αυτο ψαχνω συνεχως δουλεια γιατι δεν θελω πλεον να εχω κανεναν αναγκη...
δεν μπορω να σου πω οτι ξες "ολα θα πανε καλα" η "ολα θα πανε στραβα" καθως δεν τους ξερω ωστε να εκφερω αντικειμενικη αποψη...αυτο που μπορω να σου πω ειναι πως μπορεις εσυ να δεις το ολο θεμα απο την δικη σου την πλευρα, να προσπαθησεις να μην προδικασεις το οποιο αποτελεσμα, κ να σκεφτεσαι πως μεσα απο ολο αυτο θα νιωθεις εσυ προπαντων καλυτερα με τον εαυτο σου κ ηρεμη με τη συνειδηση σου οτι εκανες αυτο που επρεπε κ αυτο που ηθελες κ μενει να κοιταξεις το μελλον που θα σε γεμιζει κ θα σε ευχαριστει..κ αυτο να επιδιωξεις..
Έχεις δίκιο.Και εγω όλο αυτό τον καιρό αυτό σκέφτομαι.Στο κάτω κάτω οι γονείς είναι για να ναι μεν συμβουλευουν τα παιδιά αλλα να τα ακούνε κιολας.το τι θελουν και αυτά να κάνουν πραγματικά.εγω αυτο θα κάνω.θα τους πω τι ειναι αυτο που οντως θελω.αν θελουν να ειναι διπλα μου και να με στηριξουν σε αυτο οκ.αν οχι δεν πειραζει.θα με στεναχωρει το γεγονος αλλα δε θα ειμαι οπως τωρα.
Gian πολυ σωστα τα λες !! Αν οι γονεις σου θελουν πραγματικα να εισαι ευτυχισμενη, τοτε πρεπει να σε στηριξουν σε οποια αποφαση σου απ το να σε ωθουν να κανεις κατι το οποιο μονο δυσφορια, αγχος κ δυστυχια σου προκαλει...καιρος να ξεσπαθωσεις κ εσυ απ την πλευρα σου !!
Ε ναι ετσι πιστευω και εγω.αν μ αγαπουν πραγματικα θα θελουν να περναω καλα και οχι να αγχωνομαι συνεχεια..
Εσυ τι πιστευεις οτι γινεται απ την πλευρα τους?? Οτι δεν σ αγαπουν πραγματικα η οτι δειχνουν την αγαπη τους με λαθος τροπο κ αυτο εχει ασχημες συνεπειες πανω σου??
Κοιτα εγω πιστευω πως με αγαπουν και θελουν το καλο μου.αλλα το δειχνουν καπως περιεργα θα ελεγα.δε ρωτουν τι θελω εγω πραγματικα και στην τελικη οτι θεωρουν αυτοι καλο για εμενα μπορει να μην ειναι να μην το θελω.Ως μεγαλυτεροι οκ συμφωνω πως ξερουν καποια πραγματα παραπανω αλλα δε θελω να με αναγκαζουν να τα πιστεψω η να τα ακολουθησω.Δεν ειναι αγαπη αυτη.Δε θεωρω πως οτι κανουν το κανουν επειδη δε με αγαπουν η μπορει να αγαπουν πχ την αδελφη μου περισσοτερο.απλα με εχει κουρασει ολη αυτη η ιστορια απο οταν ημουν μικρη παντα με συνεκριναν με την αδελφη μου αυτη ηταν η καλυτερη παντα και σε ολα συμφωνα με αυτους και ομως σε πληροφορω πως με οτι εχω καταπιαστει μεχρι τωρα το εχω φερει εις περας ενω η αδελφη μου εχει αφησει πραγματα στη μεση.Ε εφτασα και εγω στο αμην ετσι?καμια αναγνωριση πια για τιποτα για καμια απο τις προσπαθειες μου.Δεν αντεχω αλλο..οποτε πιστευω πως ηρθε η στιγμη να μιλησω...
Κι εγω πιστευω οτι ηρθε η στιγμη να μιλησεις κ να προβαλεις τον εαυτο σου, τις αναγκες σου, τις επιθυμιες σου, τα ονειρα σου...αυτα που θα σε κανουν εσενα πανω απ ολα ευτυχισμενη αν τα ακολουθησεις...δεν υπαρχει λογος να σε συγκρινουν με την αδερφη σου κ μην κανεις το λαθος να βαζεις απο μονη σου τον εαυτο σου στο τρυπακι αυτο της συγκρισης...καθε ανθρωπος ειναι διαφορετικος κ μοναδικος κ ξεχωριστος κ πρεπει στην παρουσα φαση να κοιταξεις να πραξεις αυτο που θα σε ανακουφισει κ θα ειναι καλυτερο για σενα !!:)
Αυτο ακριβως θελω απλα να ειμαι ευτυχισμενη και ηρεμη.εχω πολυ καιρο να νιωσω ηρεμη το ξερεις;μονιμως αυτη η συγκριση με εχει κουραση πια.δε μπορω αλλο.και οπως ειπαμε και πιο πανω αν οντως με αγαπουν θα με δεχτουν ετσι οπως ειμαι.τοσα χρονια εκανα ακριβως οτι μου ελεγαν αντιρρηση δεν ειχαν ακουσει ποτε απο εμενα.Τωρα ομως ειναι η ωρα να πουμε καποια πραγματακια και να ζησω εγω οπως θελω.Στα "βαθια" στα βαθια.πρεπει να γινει μια αρχη καποια στιγμη και νομιζω πως εχει ερθει η ωρα..
Ξέχνα αυτή τη μπαρούφα με τους μεγαλύτερους που ξέρουν. Δεν υπάρχει. Υπάρχουν μεγάλοι που δεν είναι καθόλου μεγάλοι και που ο χρόνος δεν τους προσθέτει τίποτε στο μυαλό. Μη σου πω τους αφαιρεί. Μετά πρόσεξε αν θέλεις Γιάννα και τα αντιφατικά μηνύματα. Μπορεί να σου δώσουν περισσότερα από κλισέ για αγάπες γονέων. Γράφεις πως πιστεύεις πως σε αγαπούν και πως θέλουν το καλό σου. Μετά από λίγο γράφεις "δεν είναι αγάπη αυτή". Σε αγαπούν ή όχι? Μήπως σε αγαπούν όταν πας με τα νερά τους? Και δε σε αγαπούν όταν έχεις δική σου ζωή και άποψη γι αυτήν?
Σε αυτο δε μπορω να σου απαντησω εγω.Παντως πιστευω πως με αγαπουν αλλα δε το δειχνουν με σωστο τροπο για αυτο ειπα δεν ειναι αγαπη αυτη ετσι οπως εγω την εκλαμβανω απο αυτους.Ισως και να εχεις δικιο τι να πω?εγω παντως βαρεθηκα και κουραστηκα να λεω σε ολους και σε ολα ναι χωρις να με απασχολει ο εαυτος μου και μονο και μονο για να μη στεναχωρηθουν οι αλλοι.Βαρεθηκα να ειμαι το καλο παιδι και σε οποιον αρεσει...
Σκέψου λοιπόν πώς είναι προτιμότερο να μη σε αγαπούν όσοι το δικό τους καλό δε συμφωνεί με το δικό σου. Αυτό σημαίνει πως θα αρχίσεις να ψάχνεις τι σημαίνει ευτυχία για σένα και όχι για τους άλλους, όποια θέση κι αν έχουν αυτοί στη ζωή σου. Αν σου έμαθαν με κάποιους τρόπους να αφήνεις στην άκρη τον εαυτό σου και τις επιθυμίες σου για να ανήκεις σε μια οικογένεια, τότε έχουν χρησιμοποιήσει το ρόλο τους με τρόπο που να γίνεται για σένα βραχνάς. Ένα γνωμικό λέει το εξής. Στο παιδί σου χρειάζεται να δώσεις ρίζες και φτερά. Ρίζες δίχως να του δώσεις φτερά, σημαίνει πως το φυλακίζεις. Φτερά δίχως ρίζες σημαίνει δεν του παρέχεις ασφάλεια. Μετά τις ρίζες λοιπόν έχει έρθει η ώρα να σου δώσουν τα φτερά. Άμα σου λένε, κοίτα, να σου δώσω, αλλά δε σου τα δίνω γιατί εγώ θέλω να πετάξεις σαν γύπας ξερωγώ και αν δεν είσαι τέτοιος μη σώσεις να πετάξεις, λολ, πάλι κάτι πάει λάθος στη μεταξύ σας επικοινωνία και σχέση.
Το ξερω και για αυτο θελω να τους μιλησω γιατι η εγω κατι δεν εχω καταλαβει καλα η αυτοι.οποτε ηρθε η ωρα να ξεκαθαρισουν τα πραγματα
Παιδιά καλημέρα.Σήμερα θα παω να συζητήσω για μια δουλειά..Εαν πανε ολα καλα θα ειναι και πιο ευκολο να μιλησω στους δικους μου...μακαρι!!
Αχ βρε παιδια πως θα τους μιλησω?καθε φορα που παω να κανω την αρχη με πιανει παλι αυτος "ο φοβος" που με εχουν κανει απο μικρη να αισθανομαι.τι να κανω;;;μηπως να τους τα γραψω;
gian γεια σου !! Πως πηγε τελικα με τη δουλεια??
Αν σε πιανει τοσο εντονος φοβος να τα πεις προφορικα κ πιστευεις οτι θα ηταν καλυτερο να τους τα γραψεις, καν το !! Αν κ εγω πιστευω οτι καλυτερα να κανετε συζητηση, αλλιως ειναι ενα γραπτο κειμενο κ αλλιως ενας διαλογος που μπορει ναι μεν να υπαρξουν αντιπαραθεσεις κ διχογνωμιες, αλλα θα ανεβει εσενα περισσοτερο η αυτοπεποιθηση σου κ θα νικησεις περισσοτερο τους φοβους σου αν κανετε συζητηση...το γραπτο ξες ειναι μεν πιο βολικο, αλλα σκεψου, δεν θα ηταν καλυτερο να πας περισσοτερο κοντρα στους φοβους σου κ να ξεσπαθωσεις??
Καλημερα.Οσον αφορα στη δουλεια μαλλον θα παω.Εσυ lacrymoza μια χαρουλα τα λες...αλλα εγω δε μπορω.με πιανει ενας κομπος καθε φορα ο οποιος φυσικα προκαλειται απο τη συμπεριφορα τους.Δε τους μπορω αλλο.Απο τη μια τους αγαπω γιατι γονεις μου ειναι και απο την αλλη θελω να με αφησουν και λιγο ησυχη να ηρεμησω..πρεπει να το παρω αποφαση πια δεν παει αλλο..σας επρηξα και εσας...αλλα ειλικρινα νιωθω πολυ καλυτερα που σας μιλαω..ειχα αναγκη καπου να τα πω και σας ευχαριστω πολυ που με παρακολουθειτε και που ανταποκρινεστε.Εχω αναγκη απο συμβουλες και ευτυχως που βρηκα εσας και το φιλο μου φυσικα.Παντως μαλλον θα τους τα γραψω και φυσικα μετα θα ακολουθησει η "συγκρουση"..
Τι σημαίνει αλήθεια "τους αγαπώ γιατί γονείς μου είναι" ?
Η ιδιότητα του γονιού δε σε κάνει αυτόματα ένα αξιαγάπητο πλάσμα στο παιδί σου.
Και μόνο η τόση σου αμφιθυμικότητα, η τόση δυσκολία να εκφράσεις την αλήθεια δείχνει φόβο.
Και όποιος αγαπά από φόβο, θ' αγαπούσε και το διάβολο, έτσι δε λένε? (δεν πιστεύω στο διάβολο, αλλά ένεκα η παροιμία κύριε πρόεδρα)
Οχι δεν ειναι ετσι.Οντως τους αγαπαω η τους αγαπουσα τι να πω δε ξερω...η αληθεια ειναι πως οπως και να με εχουν κανει να νιωθω, εγω τους νοιαζομαι. Πάντα τους νοιαζόμουν και μαλλον για αυτο εφτασα σε αυτο το σημειο...να μην πω το ενα να μην πω το αλλο και τους στεναχωρησω...εσυ rainandwind επειδη σε βλεπω πολύ δυναμικη(μαλλον απο το ηρω φανταζομαι γυναικα εισαι) σε ζηλευω λιγο μπορω να πω..πως θα γινει να γινω και εγω ετσι;εδω τωρα που ειμαι 24 και δε μπορω να μιλησω να αντιμετωπισω αυτους και τους φοβους μου.εσυ ως δυναμικος ανθρωπος τι λες ειναι καλο να τους τα γραψω η οχι;
Αυτο ειναι το μεγαλο λαθος που κανουν οι γονεις με τα παιδια τους. Τα κανουν να μη μιλανε να μην εκφραζονται για να μην τοςυ στεναχωρησουν! Ελεος!! και να με τα τα ψυχολογικα, να να μην ξερεις ποιος εισαι και τι νιωθεις και γιατι, να μετα η αυτοπεποιθηση στον πατο αφου ποτε δεν εκφραστηκες και δεν ενιωσες αποδχη για τοσο μεγαλα κομματια του εαυτου σου που δε σε αφησαν να βγαλεις στην επιφανεια. Αγαπη με ορους.Quote:
Originally Posted by gian
Εμενα παντως οι δικοι μου πολλες φορες και ειδικα ο πατερας μου με προκαλει να μιλησω για τον εαυτο μου για τα συναισθηματα μου.Πολλες φορες διαφονουμε αλλα θελω να πω οτι θελουν να τους ανοιγομαι να ξεσκαω,
Νιωθω πραγματηκα τυχερη που εχο τοσο καλοους,μορφωμενους και νεους γονεις που με αγαπανε και με στιρηζουν τοσο και πολλες φορες νιωθω οτι δεν τους μοιαζω οτι εχω και χαμηλοτερη εφυια και χειροτερους τροπους στον κοσμο.Το μονο π στερηθηκα ειναι η αγκαλιες αλλα οσο τις στεριθηκα τοσο τις δινω στον γιο μου :P
Και μην δινεις πολυ σιμασια τι λενε εδω ο καθενας τα βλεπει απο την δικη του σκοπια και γραφει οτι νομιζει δεν ειναι κανενας εδω ψυχολογος η αινσταιν να σου βρει το μαγικο κλεδι που θα ανοιξει το κουτι της ευτιχιας για σενα.:)
Αχ carrie την ιδια πικρια διακρινω και σε εσενα...οντως εχεις δικιο.ετσι ειναι και οπως λεω και πιο πανω ποτε δε μπορεσα να εκφραστω οπως ακριβως ηθελα λογω αυτου του φοβου.αλλα οπως επισης μου λενε πρεπει και να ξεσπαθωσω, οποτε δεν θα "χαλιεμαι" εγω αλλο.ας στεναχωρηθει και κανεις αλλος ετσι?εγω δεν εχω αλλα αποθεματα ψυχικης δυναμης για να το κανω.
Μη με ζηλεύεις, γιατί κι εγώ παλεύω όπως όλοι. Ο δυναμισμός είναι απλά μια λέξη, δε σημαίνει και τίποτε σπουδαίο. Να σου πω κι εγώ πίστευα πως είναι σημαντικός, αλλά έχω αλλάξει άποψη. Σημαντικότερο εφόδιο, προσωπική μου άποψη, είναι η γνώση και η μελέτη. Με τη μελέτη οδηγείσαι στα αίτια, δυναμικός μπορεί να είναι και κάποιος χωρίς ποτέ να κατανοήσει τη λειτουργία των διαφόρων συστημάτων. Αν δε δεις τη ρίζα, πώς θα πας στο να εξηγήσεις τα κλαδιά?
Άκου να γίνεις έτσι...Αχου, τι λες καλέ? Σε καταριέσαι? λολ
Έγραψες πως σε σύγκριναν πάντα με την αδερφή σου. Και αυτή η σύγκριση κάτι σου έκανε μέσα σου, κάπου σε οδηγούσε. Πού? Στο να προσπαθείς ακόμη περισσότερο να τους ευχαριστήσεις, για να πιάσεις τον πήχυ που σου όριζαν σαν ιδεατό σημείο που όταν θα το έφτανες θα ήταν ευχαριστημένοι από σένα.
Δε σε αποδέχονταν λοιπόν άνευ όρων, αλλά αναλόγως των επιτευγμάτων σου, το τι κατάφερνες να πιάσεις από όσα ήθελαν και θεωρούσαν απαραίτητα. Δικά τους απαραίτητα, όχι δικά σου.
Έμαθες να στέκεσαι απέναντι σε σένα με όσα σου μάθαινε το περιβάλλον σου. Έμαθες να μη στεναχωρείς και να μη δρας αυθόρμητα, ελεύθερα, έμαθες να στριμώχνεσαι για να σου δίνουν το οκ.
παστελι το ξερω πως δεν ειναι καποιος ψυχολογος αλλα μονο και μονο η ανταλλαγη αποψεων με αλλους ανθρωπους αρκει καμια φορα..και απλα να τις διαβαζεις καλο κανουν.δε σε αναγκαζει καποιος να τις ακολουθησεις αλλα πιστεψε με κανουν καλο.
ακριβως ετσι οπως ειναι τα λες....
Καλο κανουν αλλα καποιος που μισει τους γονεις του εδω μεσα μπορει να σου λεει τα δικα του αποθημενα ενω καποιος που εχει παρει μονο αγαπη χωιρς επιστροφες οπως εγω θα σου λεει τα δικα του.Εσυ κρινε τι ειναι πιο σωστο απο αυτα π σου λεμε.:)Quote:
Originally Posted by gian
υ,γ οπως σου ξαναειπα το καλυτερο θα ειναι να κανεις αυτο που ευχαρηστει εσενα και οχι τους γονεις σου.Και καλα κανεις και τους αγαπας για να τους αγαπας παει να πει οτι σου εχουν φερθει σωστα.
Απλα ολοι οι γονεις πιεζουμε για το καλο των παιδιων και τα αγχονουμε.Προσωπικα εγω θα ειμαι ευχαρηστημενη ο μικρος μ να βγαλει το γυμνασιο και μετα να παει μηχανικος κατι.Δεν 8α τον φορτονω με τα γνωστα αγχη τοσα τραβαω εγω απο το αγχος .
Απο προσωπικη πειρα θα σου πω οτι εγω ξεσπαθωσα δυο φορες και το αποτελεσμα δεν ηταν η στεναχωρια της μανας μου (γιατι ο φαδερ δεν ηταν στο προσκηνιο). Την πρωτη φορα ηταν η εκπληξη και η ανακουφιση και το σταματημα της μιρμιρας, οταν της ειπα οτι μπορει να κλαιει οσο θελει αλλα δε με νοιαζει γιατι δε θα με χειριζεται πια ετσι, γιατι ξερω τι νιωθω και δεν μπορει αυτη να μου πει οτι δεν ειναι ετσι, και δεν κατηγορω κανεναν για αυτο, απλα δεν δεχομαι να μου λενε πως να αισθανομαι, οποτε τα μυξοκλαμματα της δεν εχουν νοημα. Τη δευτερη φορα το αποτελεσμα ηταν η ενσυναισθηση και ο σεβασμος, αφου καταλαβε τελικα η μανα μου οτι δεν ειμαι το αναισθητο γαιδουρι χωρις συναισθηματα που δεν πληγωνεται, που τοσο καιρο υποδυομουν για να μην στεναχωρησω κανεναν, αφου ξεσπαθωσα και εκλαψα και φωναξα και της ειπα οτι δε μπορει να μου φερεται σαν να ειμαι αναισθητη, γιατι δεν ειμαι ετσι και ποναω και της το εδειξα.
ναι βρε αυτο εννοειται!νομιζω πως εχω και εγω λιγο μυαλο στο κεφαλι μου για να μπορω να κρινω τι ειναι σωστο και τι λαθος πια...Quote:
Originally Posted by Παστελι
:P ναι κοπελα μου για να μην περδευτεις στα λεω.ρε παιδια διαβαζω εδω για γονεις κλπQuote:
Originally Posted by gian
(οχι για την γιαν) και βλεπω τεραστια διαφορα με τους δικους μου.Τοσο καλους γονεις εχω και δεν το ηξερα?:P
Παστέλι, εσύ είσαι δλδ σίγουρη πως είσαι μια μητέρα που δε βλάπτει, συνειδητά ή ασυνείδητα το παιδί της?
Άρα το δικό σου μη-αγκαλιαστικό παρελθόν όπως ανέφερες, δε σε έχει κάπου επηρεάσει? Αν δε σε έχει επηρεάσει, για εξήγησε το "όσες αγκαλιές στερήθηκα τόσο τις δίνω στο γιο μου" και μετά τα λέμε.
Μόνο αγάπη χωρίς επιστροφές, ε?
Επιστροφές, καταστροφές, λολ
Quote:
Originally Posted by RainAndWind
ποσο δικιο εχεις...και εγω σε ζηλευω καλοπροαιρετα για την ικανοτητα σου να βρισκεις ακριβως τη ριζα του προβληματος..
Α ρε Όλγα κι εσύ, εύχομαι να τη βρεις την άκρη σου. Μην απογοητεύεσαι, τα λάθη είναι πηγές γνώσης όταν τα δεις έτσι. Φιλικά.
αχ βρε παιδια ολοι καλα τα λεμε εδω.οταν ειναι να τα πουμε και ειδικα εγω απο κοντα εχω ενα θεμα και πρεπει να το ξεπερασω.εγω νομιζω πως οι γονεις ειναι για να ακουνε και τα παιδα τους που και που τι εχουν ανα πουν.δεν ειμαστε τελειως ασχετα και αυτοι ξερουν τα παντα.πως να γινει;ετσι πιστευω...
Δεν ειπα οτι ειμαι η τελεια μανα αλλα βλεπω απο τις αλλες οτι ειμαι καλυτερη που αγχωνουν τα παιδια τους για τα δικα τους θελω.Quote:
Originally Posted by RainAndWind
Και εγω εχω νευρα καμια φορα και του φωναζω αλλα πιστευω οτι ειμαι ικανη και σωστη μανα.Αν πιστευεις το αντιθετο προβλημα σου και αλλες πιστευουν εδω το αντιθετο χωρις να ξερουν την τυφλα τους αλλα εγω ξερω τι ειμαι και ποσο καλοι ειναι οι γονεις μου και αυτο μου αρκει .:)
Mακαρι να ειχες απο γονεις και εσυ τοση αγαπη και να εδινες και τοση αγαπη στα παιδια σου:rolleyes:
Α!Επισης οταν βλεπω "μανες" να γεννανε τα μωρα και να τα πετανε,να απειλουνε οτι θα σφαξουν τα παιδια τους,που τα παρατανε σε γονεις για να κανουν την ζωη τους,που δεν τους δινουν ποτε μια αγκαλιτσα και που τα καταποιεζουν μεχρι να κλαταρουν ,ε τοτε ναι πιστευω οτι εγω ειμαι καλη μανα τι να πιστεψω οτι ειμαι σκυλα ?
Eγω παντως δεν την ζηλευω καθολου λολ.:PQuote:
Originally Posted by olgaki82
Ε, καλά κάνεις και σου αρκεί ρε συ. Εγώ δεν αρκούμαι σε ό,τι μου έμαθαν πως πρέπει να είμαι, γιατί ξέρω πως δεν είμαι και δε μπορώ να είμαι κάπως. λολ
Θέλω να μάθω τα λάθη που κάνω, αλλά και να έχω γνώση των δυνατοτήτων μου, να βελτιώσω τους τρόπους που λειτουργώ στους ρόλους μου, ώστε να έχω ισορροπημένη ματιά και λειτουργία στον καθένα ρόλο. Για μένα "σωστή μάνα" σημαίνει το παιδί μου όταν θα φτάσει να πετάξει μακριά μου για να δοκιμάσει τα φτερά του και να φτιάξει τον κόσμο του, να μην έχει μέσα του βαρίδια δεμένα στα πόδια του, να έχει εμπιστοσύνη στον εαυτό του, πως θα πάει εκεί που επιθυμεί και θα είναι μια χαρούλα, να πιστεύει πως τα φτερά του είναι γερά και το έχει.
Για να είναι αυτό έτσι όμως, πρέπει κι εγώ να είμαι κάπως. Αυτό το κάπως με βοηθά να ανακαλύψω το ψάξιμο και η αμφισβήτηση.:)
Δεν έχω φτάσει πουθενά, όλο μαθαίνω και διορθώνω, ελπίζω να τα καταφέρω.
Quote:
Originally Posted by RainAndWind
Και εγω μαθενω και προσπαθω να γινω καλυτερη μανα.Και εχω ξαναπει οτι νιωθω ασχημα γιατι με τα ψυχολογηκα μου καμια φορα του φωναζω και δεν ειναι σωστο αυτο.
Και προσπαθω να το αλλαξω.Και ειδηκα εγω επειδη πιεζομουν μια ζωη δεν θελω να κανω τα ιδια στον γιο μου.Οι δικοι μου με πιεζανε στο σχολειο κλπ για το καλο μου μεν αλλα εμενα μου εκανε κακο αυτη η πιεση και ετσι δεν θελω να πιεζω και εγω το δικο μου ετσι.
Θελω πραγματηκα να μην αγχωνεται καθολου γιατι στην κοινωνια που ζουμε και ετσι οπως παει ο κοσμος μονο αγχος εχουμε.Αυτα.:)
πανικ για πες που ειπα εδω οτι εισαι κακη μανα και σταματα να μου στελνεις μυνηματα με αηδιες.κανε παραθεση που ειπα τη φραση οτι εισαι κακη μανα αν θες να εισαι ειλικρινης..περα απο το οτι εδωσα θετικη ανατροφοδοτηση στη ρειν σε ανεφερα σε κατι?κριμα...
3 μηνυματα σου εστειλα τα οποια τα 2 σε ρωτουσα αν εισαι καλα και πως εισαι σημερα.Το ενα μονο εγραφε αυτα που λες.Εγω φταιω και την ρειν την παω δεν εχω κατι προσωπικο μαζ της.Αλλα ειναι ασχημο εμεις που υποτηθετε οτι ειμαστε φιλες να βγαζεις τα μυστικα μας εδω.Παιδια μην δενεστε με κανεναν δυκτιακα βλαπτει :PQuote:
Originally Posted by olgaki82
Kαι εδω μεσα προσπαθητε να με βγαλετε κακια μανα ενω εγω ξεπατωνομαι με τα ψυχολογικα και την μοναξια μου να μεγαλοσω ενα παιδι.
Συγνωμη για το offtopic gian...
παιδια μην τσακωνεστε και μην ανεβαζετε χωρις λογο τους τονους.εδω συζηταμε για εμενα και για το προβλημα μου...μη με κανετε να νιωθω ασχημα.τελικα δε μου ειπατε πειραζει αν τους τα γραψω?