Συμπαρασταση..

Quote:

Originally Posted by Θεοφανία

...φωτεινή, δε θέλω να σε τρομάξω...(κάτσε κάπου για καλό και για κακό όμως γιατί έχω να σου πω μια μεγάλη αλήθεια).
Οι άντρες δεν γίνονται ποτέ "εμείς". Αυτό το είδος είναι από σπάνιο έως δυσευρετο.
Μη περιμένεις από τον άλλο να σε δει εκεί, έτοιμη να τα καταπιείς όλα και να σου πει, "όχι αγάπη μου, μη το κάνεις αυτό στον εαυτό σου εέιδή είσαι με μένα τον αναίσθητο".
Θα βολευτεί μια χαρά πάνω στην ανοχή σου και άμα κάνεις και καμιά επανάσταση θα σου ζητήσει και τα ρέστα γιατί εσύ τον έμαθες έτσι και τώρα του παίρνεις πίσω τα προνόμια που τόσο απλόχερα του παραχώρησες.
Όχι μαντάμ, αυτά αλλού.
Δυστυχώς σε μια σχέση πρέπει να είμαστε συνέχεια στη διεκδίκηση και στη μάχη να έχουμε τα αυτονόητα.
Όσο πιο γρήγορα το μαθαίνουμε αυτό, τόσο το καλύτερο για μας.
Ο μίστερ Τσάρμι δεν υπήρξε ποτέ και είναι καιρός να αρχίσουμε μηνύσεις σε αυτούς που σκαρφίστηκαν αυτού του είδους τα παραμύθια που κατέστρεψαν γενιές και γενιές ρομαντικών γυναικών...:ρ

εν υπαχεις..που λεει και η κορη μου!
Τωρα γινεσαι απαισιοδοξη..υπαρχουν ανθρωποι και δεν θελω να γινει εγω,θελω ομως αν με δει μες το ποταμι κι αφου εχει μπει και ξερει ,να μου "εεεεειιι βοιδοκεφαληηηηηη θα πνιγειςςςςς".