Αι ουιλ λετ γιου νιαου. Θα δείξει. Τώρα δεν μου έρχεται η όρεξη να το κάνω.
Κάτι άλλο που με προβληματίζει είναι τι θα μπορούσα να κερδίσω τι έχω κερδίσει (σε γενικούς όρους) μετά από όλο αυτό.
Printable View
Αι ουιλ λετ γιου νιαου. Θα δείξει. Τώρα δεν μου έρχεται η όρεξη να το κάνω.
Κάτι άλλο που με προβληματίζει είναι τι θα μπορούσα να κερδίσω τι έχω κερδίσει (σε γενικούς όρους) μετά από όλο αυτό.
Εντομάκι, ωραία θέματα βάζεις. Έχεις στοχαστική διάθεση! (που οδεύομεν για παραδειγμα). Δεν διάβασα τι είπαν τ' άλλα παιδιά. Θα προχωρήσω κατευθείαν στην τοποθέτηση μου (σαν κυβερνητικός εκπρόσωπος μιλάω, πλάκα έχω). Το έχω ψάξει και 'γω αυτό πολλές φορές που κάθομαι μόνη μου και το σκέφτομαι. Και σκέφτομαι τόσο πολύ μέσα στην μοναξιά που τελικά χάνω την αρχή και το τέλος. Έχω καταλήξει στο ότι είναι νωρίς ακόμα για ν' αποφανθώ καθώς δεν έχω δοκιμαστεί αρκετά στην ζωή, παρόλο που ξέρω κάποια βασικά για μένα και μπορώ και πορεύομαι στην ζωή. Μαθάινουμε τον εαυτό μας μέσα από τον συγχρωτισμό μας με τους άλλους. Μέσα από τις ανθρώπινες σχέσεις και και τις αλληλεπιδράσεις και τις αντιδράσεις που προκύπτουν καταλαβάινουμε καλύτερα τον εαυτό μας και αυτούς. Μπορεί ν' ακούγεται παράδοξο αλλά η ανακάλυψη του εαυτού γίνεται μέσα από τον άλλο. Παρόλο που ο Σαρτρ λέει ότι η κόλαση είναι η άλλοι.
Γενικά νομίζω πως έχουν περάσει οι εποχές που έβγαιναν οι μεγάλοι ηγέτες στο πλήθος με πυγμή και αληθινό πάθος. Έχουν μηχανοποιηθεί όλα αυτά.Quote:
Originally Posted by Gypsy Cello
Ίσως να είναι αυτή η κόλαση (οι άλλοι) που να μπορεί να φαίνεται πολύ δυνατή για τα ατομικά ελαττώματα του καθενός.
Έχεις δίκιο, η εποχή του Τσε έχει περάσει αλλά ίσως ξαναγυρίσει. Και αφού δεν είναι αληθινοί ηγέτες γιατί πρέπει εμείς να αισθανόμαστε ενοχές για τα δικά μας ελαττώματα; Δεν καταλαβαίνω το point σου βασικά.
Δεν εννοώ αυτό! Εννοώ ότι τα ατομικά ελαττώματα φαίνονται αδύναμα μπροστά στην δύναμη που μπορεί να δείξει ένα δεμένο (από μη εκφωνιμένους δεσμούς κιόλας) σύνολο..
Οκ αλλά το σύνολο για να δέσει πρέπει να υπάρχουν πολύ γερές βάσεις οι οποίες τις περισσότερες φορές είναι πολιτικές ιδεολογίες οι οποίες ωθούν προς την ομογενοποίηση των ατόμων. Πράγμα πολύ επικύνδυνο κατ' εμέ βλ. κομμουνισμός για παράδειγμα. Και δεν ξέρω σε τελική ανάλυση γιατί πρέπει να επιτευχθεί αυτό το δέσιμο που λες. ήμασταν δυο, ήμασταν τρεις, ήμασταν 1013 αξέχαστες εποχές....
Ο κομουνισμός δεν είναι κάτι παραπάνω από μια ιδέα. Στην πράξη δεν υπάρχουν και πολλές διαφορές μεταξύ συστημάτων.
Ναι, έτσι είναι και όλα μέχρι τώρα αποδείχτηκαν καταστροφικά.