Μπα, δε νομίζω.
Μπα, δε νομίζω.
τέλος πάντων... απλά γνώρισα άτομα τα οποία ούτε σπουδάσαν ούτε τπτ και είχαν άποψη για την ζωή
και μπορούσαν να σε αποστομόσουν σε ότι και αν τους πεις...
το μπα δε νομίζω που πάει? :-)
παρολα αυτα γινεται....
τεσπα... απο τότε που κατάλαβα πως δεν τα κάνω όλα τέλεια υπήρξε ένας κατήφορος συναισθηματικός :-)
ξερεις καποιον που τα κανει ολα τελεια? αφου λοιπον διαπιστωσες οτι δεν εισαι τελεια, δημιουργησες ενα εδαφος: αυτο για να ωριμασεις...
απλά πίστευα πως ο τρόπος ζωής μου και οι επιλογές μου είναι οι ιδανικές...
ότι οι απόψεις μου είναι η αλήθεια...
Μπορεί και να είναι, μπορεί και να μην είναι.
θα πω κατι και ελπιζω να μη το παρεξηγησεις...το λεω με πολυ φιλικο τροπο...
μηπως να ξεκαβαλλησεις το καλαμι και να αρχισεις να βλεπεις τον πραγματικο σου εαυτο;
αυτον που κανει λαθη,που αδικει,που ειναι ευαισθητος,που δεν αντεχει...
και οταν τα δεις ολα αυτα,να τα παρεις ενα ενα και σιγα σιγα να αρχισεις να τα βελτιωνεις...
γιατι αν στο σπιτι σου υπαρχουν σκουπιδια 3 μηνων,και εσυ θεωρεις πως το σπιτι σου ειναι καθαροτερο ολων,και συνεχεια εξεταζεις μηπως η μυρωδια μπαινει απο εξω....προκοπη δεν προκειται να δεις....
ολα αυτα δεν τα λεω για να σε θειξω ουτε να σε μειωσω...
πραγματικα τα λεω καλοπροαιρετα...μειωσε και λιγο το "εγω" σου.υπαρχουν και καλυτεροι απο σενα,δεξου το,δεν ειναι κακο...
γιατί ίσως μεγάλωσα σε περιβάλλον που με ξέραν όλοι... όλοι με φωνάζαν με το μικρό μου όνομα (χωριό βλέπεις)... και για το χωριό αυτές οι επιλογές που έκανα μέχρι τα 18...
δλδ να πηγαίνω καλά στο σχολείο,παρέες,σχέσεις ήταν οι ιδανικές...για το "νόμο" και την αντίληψη που επικρατούν σε ένα χωριό...
τεσπα δεν είναι και τόσο ξεκάθαρο...
όταν μεγαλώνεις αρχίζεις να έχεις άποψη για διάφορα θέματα...
έτσι το πεδίο συναναστροφών μεγαλώνει...
δλδ πλέον μπορείς να μιλήσεις και με τους πιό μεγάλους...
πιστεύω δεν θα είχα κανένα πρόβλημα αν είχαν γίνει όλα στην ώρα τους...
να τελειώσω τη σχολή να βρω δουλειά κτλπ
φίλε εμπνευστη... μια παροιμία λέει αν δεν παινέψεις το σπίτι σου θα πέσει να σε πλακώσει...
εντάξει τι να πω... αν είναι να βγαίνουμε έξω για βόλτα ας πούμε...και να λέμε... έλα μωρε δεν είμαι και ο καλύτερος του κόσμου δεν ξέρω εγώ δεν μπορώ να το κάνω...
και επίσης θα σου πώ και το άλλο... απο τότε που ξεκαβάλησα το καλάμι δλδ προσγειώθηκα τραβάω αυτά που τραβάω...
δεν λέω εντάξει κάποτε θα γινόταν και αυτό...
να επισημανω κατι,δεν το ξεκαβαλλησες μονη σου το καλαμι οπως λες,απλα οι συνθηκες στο απεδειξαν και καταλαβες πως δεν μπορεις να κανεις κατι για αυτο...
με αλλα λογια,δεν ηταν επιλογη σου,αλλα αποτελεσμα της πραγματικοτητας...
και ναι,απο το να βγαινουμε και να λεμε,εγω ειμαι και εχω παντα δικιο,φτου μου μη με ματιαξω,καλυτερα να λες πως δεν ειμαι ο καλυτερος του κοσμου ΑΛΛΑ ΘΑ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΩ ΝΑ ΤΟ ΚΑΝΩ και ισως τις πρωτες φορες τα σκατωσω,αλλα που θα παει θα το μαθω...
και τωρα θα σου ζητησω να δεις ξανα το μυνημα σου,δες τι κρυβει....
1) λες την παροιμια για να στηριξεις αυτα που θα πεις μετα,να στηριξεις δηλαδη οτι πρεπει συνεχισεις να πιστευεις οτι εχεις δικιο σε ολα
2)"εντάξει τι να πω... αν είναι να βγαίνουμε έξω για βόλτα ας πούμε...και να λέμε... έλα μωρε δεν είμαι και ο καλύτερος του κόσμου δεν ξέρω εγώ δεν μπορώ να το κάνω..."
παιρνεις αυτα που λεω και τα υποβιβαζεις ακομα παρακατω για να φανει αυτο που λες σαν το σωστο και βαζεις και μια δοση ειρωνιας
3)το καλαμι ακομα δεν το εχεις ξεκαβαλησει.πιστευεις πως το ξεκαβαλλησες αλλα ακομα θελεις να εισαι εκει πανω...
δεν δεχτηκες τιποτα απο αυτα που σου ειπα στο προηγουμενο μηνυμα,δεν δεχτηκες μια συμβουλη,δεν καθησες καν να σκεφτεις αν ειναι αληθινα αυτα που γραφω...
απλα αντεδρασες γιατι δεν σου αρεσαν αυτα που εγραψα
με αλλα λογια,μια τρυπα στο νερο :)
αν δεν το παρεις εσυ αποφαση κοριτσι μου να αλλαξεις δεν γινεται τιποτα,και οσο δεν το δεχεσαι,τοσο θα δυστηχεις...και θα αναρωτιεσαι τι φταιει
και αποδειξη πως αυτο που εισαι τωρα δεν ειναι το "σωστο" ειναι πως εισαι δυστηχισμενη και αδεια.
ξανα διαβασε αυτα που εγραψα στο προηγουμενο ποστ με μεγαλυτερη προσοχη,και δες μηπως εστω σε μια λεξη εχω δικιο...
αυτα για σημερα,παω για νανι...καλη συνεχεια :)
η κατηφόρα συνεχίζεται... :-)
εμπνευστή να σε ρωτήσω κάτι... ποίο πιστεύεις πως είναι το σωστό για σένα?
mariafil δε διαβασα προσεκτικα ολες τισ σελιδες οι αληθεια ειναι, αλλα καθετι που διαβαζα δικο σου μου εφερνε στο μυαλο εναν ανθρωπο που ειναι πολυ κοντα μου, οπως το οτι εκανες αυτο που ενιωθες αλλα επεσες σε καταθλιψη, το οτι ηξερες τι ηθελες και ποια εισαι αλλα αμα εβλεπες κατι αλλο στο περιβαλλον εψαχνες καποιον αλλο ιδανικο δρομο, το οτι συνεχως απο οτι φαινεται αναζητουσες το ιδανικο, το οτι οι αλλοι επρεπε να σε εκτιμανε κτλ. Για αυτο μου ηρθαν στο μυαλο καποιες ερωτησεις. Λοιπον εισαι ανασφαλης; Μεγαλη ενασχοληση με την εγκριση των αλλων και την εκτιμηση, με δουλεια σπουδες παρεες φαινεσθαι. Ζηλευεις στις σχεσεις σου; Οι γονεις σου ηταν απομακροι απο σενα; Καταφευγεις καπου για να χαλαρωσεις, πχ ποτο, τσιγαρο κτλ? Τωρα ειδα οτι παιρνεις εφεξορ.
Καλημέρα...
Όσον αφορά την ανασφάλεια.Μέχρι ένα σημείο (μεχρι τα 20) δεν ήμουνα ανασφαλής...όταν συνηδειτοποίησα ότι πρέπει να πάρω τη ζωή στα χέρια μου ναι έγινα αρκετά ανασφαλής + ότι τότε είχε αρχίσει να ακούγονται διάφορα για ανεργία και τα λοιπά...όλα αυτά που ακούγαμε κατα καιρούς... επομένως έχοντας μείνει πίσω στα μαθήματα και με το άγχος ότι άυριο ο πατέρας μου μπορεί να μην έχει δουλειά (όχι ότι τον απολύσαν ποτέ...αλλά ιδιωτικός υπάλληλος είναι αύριο μπορεί να κλείσει η εταιρεία) έκατσα και σκοτώθηκα στο διάβασμα...
τώρα όσον αφορά το ιδανικό ναι το έψαχνα η αλήθεια είναι... και κάθε προσωπικότητα που μου κέντριζε το ενδιαφέρον ή τους θεωρούσα ουάου ταυτιζόμουνα μαζί της...
στις σχέσεις μου σε άλλες ζήλευα σε άλλες όχι...
ποτό έπινα παλιά αρκετά ίσως και κάθε μέρα... δεν θυμάμαι...
τώρα δεν πίνω σχεδόν καθόλου... μόνο καπνίζω...
με τους γονείς πιστεύω είχα και έχω την κλασσική επαφή που έχουν όλοι οι γονείς με τα παιδιά τους... εντάξει δεν τους τα λέω και όλα αλλά σε γενικές γραμμές καλά τα πάμε...
το σωστο για μενα ειναι να νοιωθει καποιος γεματος μεσα του...και αυτο ειναι το δυσκολο μερος σε αυτη τη ζωη,να βρουμε τι πραγματικα μας γεμιζει και τι πραγματικα εχει νοημα...
να βρουμε την ευτυχια οσο μπορουμε βεβαια... και αυτο γινεται μονο αν χαμηλωσουμε τις απαιτησεις μας απο εμας και απο τη ζωη μας...
Υπαρχουν σαφως πολλες οπτικες γωνιες , οσες και διαφορετικοι ανθρωποι. Μπορει καποιος που να βρηκε την οπτικη γωνια που τον κανει ευτυχισμενο ( αν αυτος ειναι ο σκοπος της υπαρξης του ) , δεν σημαινει οτι μπορει να ταιριαζει στην ιδιοσυγκρασια σου.
Εσυ βρες τις δικες σου ισορροπιες και σιγουρα να μοιραζεσαι με τους αλλους σκεψεις και αντιληψεις ωστε να βλεπεις καινουρια μονοπατια και αυτοι το ιδιο.