Ας πω και εγώ δύο λόγια για μένα

Quote:

---

Originally Posted by Pavlos

Lacrymosa μήπως να το σκεφτόσουν εκτός από δασκάλα να γίνεις και ψυχολόγος; Να πω την αλήθεια μου αρέσει πολύ η κουβέντα μαζί σου :). Πρόσεχε τον εαυτό σου και σε θέλω δυνατή.

Να σου πω την αληθεια αυτο που λες το χω σκεφτει πολλες φορες !! Αλλα ας βγαλω πρωτα τη σχολη κ μετα βελπουμε!! Κι εμενα μ αρεσει πολυ η συζητηση μαζι σου !! Προσεχω προσεχω !! :)

Δυστυχώς δεν έχω μάθει να διαχειρίζομαι τον εαυτό μου σωστά.

Πιστεψε με ειναι δυσκολα αυτο επιτευξιμο, καθως η διαχειριση του εαυτου μας ειναι μια αεναη διαδικασια κ ατερμονη ολη μας τη ζωη, κ οπως γραφεις κ παρακατω, καθοριζεται κ τροποποιειται απο τους εκαστοτε εκλυτικους κοινωνικης κ μη προελευσης παραγοντες..

Παγιδεύτηκα και εγκλωβίστηκα σε ένα περιβάλλον και προσπαθούσα πάντα να βρω τι πρέπει να κάνω για να είμαι σωστός - καλός. Ενδεικτική φράση "θα πας όπου πρέπει για όσο πρέπει και για όποτε πρέπει". Φυσικά το περιβάλλον δεν ήταν ποτέ ευχαριστημένο με αυτά που έκανα και δεν ανταποκρινόμουν στις προσδοκίες τους. Εγώ τα έπαιρνα κακώς βαριά αυτά. Άλλωστε έχω και το κακό να έχω ευαισθησίες (καλά το έλεγα ότι έπρεπε να γίνω ποιητής :)) και να με παίρνει από κάτω στην πρώτη στραβή χωρίς να σκέφτομαι ότι κάθε τέλος είναι και μια καινούργια αρχή.

Το οτι το συνειδητοποιησες ειναι πολυ σημαντικο για αρχη κ αποτελει σημαντικο κινητρο για να αλλαξεις μια κακως κειμενη κατασταση... υπαρχουν πολλοι που εχουν τοσο εξαρτητικη σχεση με το περιβαλλον τους, που δυσκολα συνειδητοποιουν ποσο αναχαιτιζει αυτο την αναπτυξη της δικης τους προσωπικοτητας κ δυσχαιρενει κ την επικοινωνια με τους αλλους...

Τώρα προσπαθώ να αρχίσω και εγώ να λέω τη φράση "θέλω να". Αυτά τα ολίγα (πως το έπαθα :)). Μου φαίνεται ότι θα σταματήσω να μπαίνω εδώ για να μην το βλέπω και σαν αποκούμπι και να γράφω συνέχεια και να χαζεύω.

Γιατι βρε να σταματησεις να γραφεις ?? Μια χαρα γραφεις κ εχουν νοημα κ ουσια τα γραφομενα σου! Ξερεις ποση δυναμη εχω αντλησει απο τον αγωνα σου κ το γενικοτερο σκεπτικο σου ?? Και οχι βρε, δεν χαζευεις, μην ανησυχεις !!

---

Αυτα τα ωραιααααααα !!!!!!!!!

Καλησπέρα σε όλους. Σήμερα αποφάσισα να γράψω για να κάνω έναν έλεγχο προόδου στην Lacrymosa γιατί κάτι άκουσα ότι δεν προσέχει (μου επιτρέπεις να σε πειράξω λίγο ε; ;))

Quote:

---

Πιστεψε με ειναι δυσκολα αυτο επιτευξιμο, καθως η διαχειριση του εαυτου μας ειναι μια αεναη διαδικασια κ ατερμονη ολη μας τη ζωη, κ οπως γραφεις κ παρακατω, καθοριζεται κ τροποποιειται απο τους εκαστοτε εκλυτικους κοινωνικης κ μη προελευσης παραγοντες..

---

Εδώ δεν έχω τίποτα να πω. Απλώς ζωγραφίζεις.

Είμαι χαρούμενος γιατί στο σημερινό ραντεβού με το γιατρό με βρήκε καλύτερα. Μάλιστα το επόμενο ραντεβού το προγραμματίσαμε σε ενάμιση μήνα αντί για έναν ως συνήθως. Επιπρόσθετα έβαλα τα πράγματα σε μια σειρά και πήρα κάποιες αποφάσεις. Στο θέμα της εργασίας, μετά από παρότρυνση, βρήκα ένα άτομο να με βοηθήσει ώστε να ξεκολλήσω και να την τελειώσω γρηγορότερα. Ταυτόχρονα άρχισα να τακτοποιώ και το θέμα του στρατού μιας και έχω δικαίωμα να υπηρετήσω στον τόπο καταγωγής της μητέρας μου μόνο 3 μήνες αντί για εννέα που είναι εδώ. Βέβαια τους υπόλοιπους από ότι ρώτησα θα πρέπει να τους εξαγοράσω αλλά δεν μπορώ να σπαταλάω χρόνο. Εκεί θα έχω τελειώσει τον Απρίλιο του 2012 ενώ εδώ θα τελειώσω τον Φεβρουάριο του 2013. Ένας φίλος μου, μου είπε να μην το κάνω λόγω των χρημάτων (χαζό να πληρώσω και να μη μάθω να βασίζομαι και να χρησιμοποιώ τα λεφτά για να λύνω καταστάσεις) και του ότι θα με έχουν λίγο στην μπούκα γιατί θα είμαι πρόκληση στους υπόλοιπους που κάνουν περισσότερο αλλά είναι μια ευκαιρία και μια απόφαση που πήρα. Δεν μπορώ να αμφιταλαντεύομαι συνέχεια κοιτώντας τα αρνητικά κάθε κατάστασης. Ας ενεργήσω πάνω σε αυτήν και θα αναλάβω τις ευθύνες που μου αναλογούν χωρίς να εγκλωβίζομαι (που είσαι ψυχολόγε να με καμαρώσεις :)). Επίσης έχω αρχίσει να διαβάζω και για τα σήματα. Η ξαδέλφη μου αύριο τα δίνει και πιστεύω ότι θα τα περάσει. Τη βλέπω σαν παράδειγμα δύναμης. Τώρα χρειάζεται να τρέξω τα πράγματα και να με αφήσω να κάνω μερικά λάθη για να μάθω. Ελπίζω όλοι να είστε καλά και εύχομαι τα καλύτερα.

Σήμερα συναντήθηκα με τη ψυχολόγο και μου έδωσε ένα καλό τράνταγμα για περισσότερη βελτίωση. Μου ανέφερε ότι λόγω της οικονομικής της κατάστασης δεν μπορεί να με βλέπει δωρεάν και από εδώ και πέρα θα έχουμε συνεδρίες δύο φορές το μήνα αλλά με μειωμένη τιμή. Να πω την αλήθεια αυτό με ταρακούνησε λίγο. Όχι για το οικονομικό θέμα αλλά για την αραίωση των συνεδριών. Με έκανε να καταλάβω ότι τώρα πια εγώ πρέπει να δραστηριοποιηθώ περισσότερο και να αρχίσω να βασίζομαι στις δυνάμεις μου μη περιμένοντας πάντα κάποιον άλλο να με στηρίξει όταν συμβεί κάτι άσχημο. Μου έχει δώσει αρκετά εφόδια και πιστεύω ότι έχω αποκτήσει πείρα. Πολλές φορές το συναίσθημα είναι ο μεγαλύτερος εχθρός μου αφού δεν με αφήνει να δω τα πράγματα όπως είναι στην πραγματικότητα και να βρίσκω εναλλακτικές λύσεις στα διάφορα προβλήματα. Αυτά για την ώρα. Συνεχίζουμε την προσπάθεια.

Quote:

---

Originally Posted by Pavlos

Μου έχει δώσει αρκετά εφόδια και πιστεύω ότι έχω αποκτήσει πείρα.

---

αυτο κραταω απο το ολο σου ποστ γιατι το θεωρω το σημαντικοτερο και το πιο αισιοδοξο!!!
ΜΠΡΑΒΟ ΤΗΣ ΑΛΛΑ ΚΥΡΙΩΣ ΜΠΡΑΒΟ ΣΟΥ!!!
εισαι παραδειγμα προς μιμηση και αυτο το λεω με πασα ειλικρινια!!!
ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΜΕ ΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΜΑΣ ΠΑΥΛΟ ΜΟΥ !!! ;)

amelie ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια. Αλλά κόψε κάτι :). Όλοι έχουμε την αξία μας. Εγώ σαν παράδειγμα βλέπω τη ξαδέλφη μου. Πέρασε αρκετά πιο δύσκολα από εμένα και νοσηλευτηκε για ένα μήνα. Όμως τώρα μου δίνει θάρρος με τη δύναμη που καταθέτει. Μου έχει πει τρία πράγματα που κρατάω
1. Μην παραιτήσαι
2. Μην φοβάσαι
3. Πιστεύεις ότι τώρα δεν είναι καλό να καθορίσουμε τη δική μας θέση και στάση ζωής;
Το κλειδί αυτό είναι. Να υπερκεράσεις τους φόβους σου και να γνωρίσεις τον εαυτό σου. Την άλλη εβδομάδα πρέπει να έρθω Αθήνα για να τακτοποιήσω κάποια χαρτιά. Μου φαντάζει δύσκολο και παράξενο. Από μικρός, ειδικά ο πατέρας μου, μου είχε εμφυσύσει ένα φόβο - επιφυλακτικότητα για κάθε καινούργια - ξένη κατάσταση. Πάντα έπρεπε να σκεφτώ πριν κάνω κάτι ή πάρω μια απόφαση τα αρνητικά κάθε θέσης. Χαρακτηριστικές φράσεις το ¨ναι αλλά¨, ¨μήπως όμως¨, ¨πρόσεχε γιατί μπορεί να¨ (πάλι έβγαλα τον πόνο μου:)). Όλα αυτά όμως είναι λάθος τρόπος να βλέπεις τα πράγματα. Είναι σαν να βλέπεις μόνος σου με τη δική σου θέληση έναν λόφο σαν βουνό. Η ψυχολόγος με βοήθησε να τα δω όλα αυτά. Όμως μόνος μου χρειάζεται να βλέπω πάλι το βουνό σαν λόφο. Όπως μου είπε θα θεωρήσει τον εαυτό της επιτυχημένο και ο στόχος της είναι όταν τη ξεχάσω. Να πω την αλήθεια σαν ψέματα μου φαίνεται ότι παίρνω την κατάσταση στα χέρια μου. Ανησυχώ λίγο για τα πισωγυρίσματα αλλά όπως μου είπε ένας φίλος ¨Για το μόνο πράγμα που χρειάζεται να ανησυχείς είναι η ίδια η ανησυχία. Άσε τη ζωή να κυλίσει για σένα και να σε διδάξει¨. Αυτά για την ώρα. Όποιος κατάφερε να κάνει τον κόπο να τα διαβάσει όλα έχει κέρασμα :). Εύχομαι τα καλύτερα για όλους.

Παυλο πως παει?
ολα καλα?
χαθηκες απο το φορουμ...
εγω καπως καλυτερα.
προσπαθω να μην ξεχναω-οπως εχουμε πει-να "χαμογελαω":)

Quote:

---

Originally Posted by amelie74

Παυλο πως παει?
ολα καλα?
χαθηκες απο το φορουμ...
εγω καπως καλυτερα.
προσπαθω να μην ξεχναω-οπως εχουμε πει-να "χαμογελαω":)

---

Αμελί καλά είμαι. Έχω αρχίσει να βάζω τα πράγματα σε μια τάξη. Ανέβηκα Αθήνα και τακτοποίησα κάτι χαρτιά και τελειώνω το κείμενο της εργασίας με τη βοήθεια που έχω. Επίσης διαβάζω και τα σήματα για το δίπλωμα. Αυτοδιαψεύδομαι πάλι. Θα κανονίσουμε όταν πάρω το δίπλωμα και αυτοκίνητο να σε πάω μια βόλτα :). Ελπίζω και προσπαθώ να διορθώσω δύο πράγματα. Να μην αφήνω το συναίσθημά μου να με επηρεάζει ολόκληρο και να γίνω πιο αποφασιστικός και τολμηρός. Μπορώ να το κάνω αλλά θέλει αρκετή δουλειά. Καληνύχτα και καλό αγώνα σε όλους.

πολυ ομορφα τα νεα σου!!!
χμμμ....και γω προσπαθω να μην αφηνω το συναισθημα να με κυριευει και να ειμαι πιο τολμηρη.....ειμαι βεβαια στην προσπαθεια ακομα αλλα οκ που θα παει θα τα καταφερω!
καλη συνεχεια στον αγωνα σου/μας!!! :)

Καλησπέρα σε όλους μετά από πολύ καιρό.

Έχω να αναφέρω ευχάριστα νέα. Χτες δόξα τον Θεό πέρασα τις θεωρητικές εξετάσεις για το δίπλωμα του αυτοκινήτου και τη Δευτέρα πιάνω τιμόνι. Γι' αυτό να προσέχετε :p. Στα σοβαρά τώρα η ζωή πιστεύω μου έχει δώσει ένα καλό μάθημα. Κάποιες φορές το ξεχνάω Αλλά ειλικρινά προσπαθώ να καλυτερέψω αλλάζοντας συμπεριφορές και τρόπους σκέψης ώστε να αντιμετωπίζω καλύτερα τις διάφορες περιστάσεις. Όπως μου είπε και ο γιατρός με την ανεξαρτητοποίηση και σιγά σιγά θα γίνουν όλα πολύ καλύτερα. Και το πιστεύω αυτό. Μπορεί να ακουστεί παράξενο αλλά δεν έχω εμπιστοσύνη στον εαυτό μου. Όχι βέβαια σε όλον αλλά σε κάποια κομμάτια του ειδικά σκέψεις. Ευχαριστώ όμως τη ψυχολόγο για τη βοήθεια της να τα δω αυτά και το κυριώτερο να βρίσκει πάντα ένα τρόπο για να με κάνει να προσπαθώ όλο και για καλύτερα. Τα σημαντικότερα που έχω κρατήσει είναι ότι χρειάζεται (εδώ μπορεί να πάει και η λέξη πρέπει αλλά δεν τα πάω και τόσο καλά μαζί της :)) να τη ξεχάσω σαν πρόσωπο αλλά να θυμάμαι αυτά που μου έχει πει και να τα εφαρμόζω καθώς επίσης ότι κάθε πρόβλημα έχει και τη λύση του και αν αφήσουμε τη ζωή, με λίγη υπομονή από μέρους μας, κάτι που στην αρχή το βλέπουμε κακό και μας πονάει τελικά μπορεί με την πάροδο του χρόνου να αποδειχτεί καλό και να μας ωριμάσει. Γι' αυτό όπως είπε και μια πολύ καλή μου φίλη "αν χτίζεις μια οικοδομή μην αρχίσεις από την αρχή να σκέφτεσαι που θα βάλεις την καφετιέρα! Κάνε ότι μπορείς σε κάθε τι και να αντιμετωπίζεις κάθε πράγμα με τη σειρά του". Πάλι νομίζω ότι πλατειάζω και κουράζω. Κάλη συνέχεια στον αγώνα του καθενός και εύχομαι τα καλύτερα.

πολυ ομορφα τα νεα σου Παυλο μου και πολυ σοφες και ψαγμενες οι συμβουλες τοσο της ψυχολογου σου οσο και της φιλης σου!
ευχομαι ο,τι καλυτερο και σε σενα!:)

Καλημέρα σε όλους. Χτες πήρα το βάπτισμα του πυρός στο τιμόνι και ήταν μια ευχάριστη εμπειρία. Βέβαια εγώ έκανα και τα δικά μου λάθη συμπεριφοράς αλλά ο δάσκαλος έδειξε κατανόηση και με δύο τρεις σωστές κουβέντες με έβαλε στη θέση μου. Από μια μικρή ανασφάλεια :) για να πετύχω και να γίνω καλός άρχισα να μπλέκομαι σε λεπτομέρειες και να βιάζομαι για να είμαι στην εξέταση έτοιμος. Ο άνθρωπος μου είπε ότι αν από τώρα σκέφτεσαι την εξέταση δεν θα κάνουμε τίποτα (είναι όπως τα λάθη που ανέφερα παραπάνω) και με τη βιασύνη και τις λεπτομέρειες δεν θα μπορέσει να μου μάθει αυτά που χρειάζεται να μου πει. Σαν να έχει ένα δίκιο :D. Επίσης επειδή είμαι και εγώ λίγο μαζεμένος μου είπε κοίτα η οδήγηση είναι ευχάριστο πράγμα. Υπάρχουν κοπέλες 18 - 19 χρονών που είναι μούτρα και έχουν τσαγανό υπάρχει και η αντίθετη κατάσταση αλλά βέβαια αυτό είναι και στο χαρακτήρα του κάθε ανθρώπου. Αργότερα θα χρειάζεται να αναλάβεις πολύ πιο μεγάλες ευθύνες και πρέπει να σταθείς. Εγώ βέβαια το ξέρω αυτό - ότι δεν έχω λίγη αυτοπεποίθηση - αλλά πιστεύω ότι τώρα προσπαθώ να το διώξω αυτό και να βρω τον εαυτό μου. Όπως μου είπε κάποιος η ζωή δεν πρέπει να στα φέρνει όλα δεξιά για να σε κάνει ξυπνάς που και που από το λήθαργό σου και να σε βελτιώνει σαν άνθρωπο. Καλή συνέχεια σε όλους και καλή δύναμη.

χμμμμ.....επιασες τιμονι Παυλο μου στα χερια σου και κυκλοφορεις στους δρομους?
εμ!μετα μην απορεις που δεν βγαινω απο το σπιτι :P
περα απο την (κρυοκωλη) πλακα, ΜΠΡΑΒΟ ΣΟΥ!!!
ολα θα πανε καλα!!!! :)
εισαι σε πολυ καλο δρομο!!!! :)

amelie με το καλό όταν πάρω το δίπλωμα και το αυτοκίνητο να ξέρεις ότι θα είσαι το πρώτο άτομο που θα πάω βόλτα :).
Σήμερα δεύτερο μάθημα και πάλι ήμουν σφιγμένος. Δεν το φοβάμαι αλλά κάνω 2 λάθη. Πρώτο ότι βιάζομαι και δεν έχω υπομονή. Δεύτερο είναι ότι αγχώνομαι - όχι τρελά - για να μην κάνω λάθος και να φανώ καλός και σωστός (ξέρω ακούγεται λίγο όσο πατάει η γάτα χαζό). Κακά τα ψέματα έχω ένα θεματάκι με την αυτοπεποίθηση και την αυτοεκτίμηση. Θα προσπαθήσω όμως.

περιμενω λοιπον βολτουλα με το αυτοκινητο! :)

Καλησπέρα σε όλους. Μάλλον θα βαρεθείτε να με ακούτε αν δεν με έχετε βαρεθεί ήδη :). Σήμερα έκανα και το τρίτο μάθημα. Ο δάσκαλος ακόμα με βλέπει λίγο ψαρωμένο αλλά οκ κάνω ότι μπορώ. Άφησα τον εαυτό μου να αγχωθεί λίγο μετά το μάθημα και αμέσως ένιωσα σαν να κόπηκαν τα γόνατά μου. Το άγχος είναι ότι χειρότερο. Με κουράζει πνευματικά και δεν βλέπω σωστά τα πράγματα. Να πω την αλήθεια με πειράζει να με βλέπουν οι άλλοι σαν φοβισμένο, αντικοινωνικό, παράξενο αλλά προσπαθώ να το διώξω αυτό. Είμαι αυτός που είμαι όμως (τι είπα πάλι :p). Μπορεί να φανεί και σαν αστείο αλλά μετά από όλη αυτή την περιπέτεια που έζησα κλείστηκα στον εαυτό μου και απομονώθηκα από τον έξω κόσμο. Τον υποβάθμισα εγώ ο ίδιος. Έμαθα από μικρός ότι είναι τρομερό να διεκδικήσεις αυτό που θέλεις, να διασκεδάσεις και γενικά να πάρεις τη ζωή σου στα χέρια σου. Αλλά αλλάζει αυτό. Χρειάζεται να κλείσω τα αυτιά μου και να αντιμετωπίσω αυτά τα πράγματα που τα βλέπω φοβερά και τρομερά αλλά μάλλον από ότι βλέπω δεν είναι και έτσι ακριβώς τα πράγματα. Καλή δύναμη σε όλους.

Παυλε χαιρομαι πολυ για τα μαθηματα οδηγησης !! Ειναι κ ενα μαθημα παραλληλα για να προχωρησεις στη ζωη σου! Οσο για το αγχος, δεν φανταζεσαι ποσο σε καταλαβαινω, παντα οταν θελουμε κατι να κανουμε ειναι εκει να μας επιβραδυνει κ να μας αναχαιτισει την προσπαθεια, αλλα στο χερι μας ειναι αν κ κατα ποσο θα το αφησουμε να μας καταβαλλει εντελως.. κι εγω στην προσπαθεια ειμαι, μην νομιζεις, με κρισεις πανικου στο ακυρο ,αλλα το παλευω κ θα συνεχιζω να το παλευω για οσο χρειαστει κ οσο αντεχω.. καλη συνεχεια Παυλο κ καλη δυναμη !!
(Περιμενω κ εγω βολτα με το αυτοκινητο!!!!) :)

Ώρα να πω τον πόνο μου. Αρχή μετάδοσης. Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί κοντινοί σου άνθρωποι - με καλό σκοπό πιστεύω - θεωρούν ότι χρειάζεται να σου πουν τι πρέπει να κάνεις τονίζοντας τα ελαττώματά σου. Καλώς ή κακώς τα ξέρω αυτά ( έλλειψη αυτοπεποίθησης, αποφασιστικότητας, τόλμης... ). Όμως δεν θέλω κάποιον που να μου λέει τι πρέπει να κάνω αλλά κάποιον που με εμπιστοσύνη και κατανόηση στα λάθη μου να με βοηθήσει να το κάνω. Δεν νομίζω ότι απλώς θέλω να μου χαϊδεύουν τα αυτιά αλλά δεν θέλω να μου υποδεικνύουν τα λάθη μου συνέχεια. Εγώ το αντιλαμβάνομαι σαν κατάκριση αυτό και με ρίχνει συναισθηματικά. Άλλωστε είμαι και συναισθηματικός βράχος ( εδώ κάνουμε πως δεν ακούμε και σφυρίζουμε αδιάφορα :) ). Νιώθω ότι χρειάζεται να κάνω κάτι ώστε να αποδείξω ότι γίνομαι καλύτερος. Αλλά με ποια έννοια καλύτερος; Αυτή που νομίζουν οι άλλοι για εμένα ή εγώ; Εντάξει είμαι 27, δεν έχω πάρει τη ζωή στα χέρια μου αλλά δεν γίνεται να βγάζεις λύση στην εξίσωση χωρίς να ξέρεις τους συντελεστές της. Κάποια θετικά έχω και εγώ δεν γίνεται να ακούω συχνότερα τα αρνητικά. Όπως μου είχε πει και η ψυχολόγος μπορούμε να καθήσουμε και να λέμε συνέχεια για τα λάθη όσο καιρό θέλεις. Εμένα δεν με πειράζει καθόλου. Ίσα ίσα, αλλά δεν νομίζεις ότι θα ήταν καλύτερο να κοιτάξουμε να τα αφήσεις στην άκρη και να προχωρήσεις κάνοντας πράγματα; Τα είπα και ξεμπούκωσα. Με το αυτοκίνητο καλά τα πάω έκανα και τις πρώτες βόλτες μου στην πόλη :). Πάντως ειλικρινά δεν νομίζω να υπήρχε καλύτερος δάσκαλος για την περίπτωσή μου. Χαλαρός τύπος με πλάκα, όχι φωνές αλλά σου λέει μια κουβέντα σοβαρά και σε φέρνει στα ίσα σου. Είναι ακόμα λίγο παράξενα αλλά μου λείπει ο συγχρονισμός. Άλλωστε αυτός αποκτάται και είναι θέμα εμπειρίας. Lacrymosaμε το καλό όλα θα γίνουν και θα πάμε όσες βόλτες θέλεις. Όπως λέει ο δάσκαλος χαλά και υπομονή. μη βιάζεσαι και άσε να κυλίσουν τα πράγματα. Τέλος μετάδοσης.

Παυλε χαιρομαι για την ανταποκριση!! Κοιτα ισως νιωθεις μια πικρια για τα ελαττωματα σου που σου υπενθυμιζουν συνεχως οι δικοι σου ανθρωποι, αλλα δες το κ σαν μια ευκαιρια να καταλαβεις κ πως φαινεσαι στους αλλους κ ετσι να στοχευσεις στη βελτιωση , καθως ενα τριτο ματι κρινει συνηθως καλυτερα κ πιο αντικειμενικα. Σιγουρα ολο αυτο σε γεμιζει πικρια, αλλα μην το βαζεις κατω!
Ευχομαι καλη συνεχεια με τα μαθηματα οδηγησης κ ολα να βαινουν καλως !!! :)

Lacrymosa σε ευχαριστώ για τα λόγια σου. Να σου πω τη αλήθεια την πρώτη φορά που τα διάβασα με ενόχλησε κάπως. Αλλά μετά σκέφτηκα ότι το νόημα αυτών που έγραψες είναι να δω το πράγμα από την καλή του μεριά (όπως σου είχα πει και παλιότερα πιστεύω ότι θα γίνεις καλή δασκάλα και το έχεις και για ψυχολόγος). Ξέρω βέβαια ότι είναι ουτοπία και δεν πρέπει να περιμένεις από κανέναν άνθρωπο να σου πει και να σου συμπεριφερθεί όπως εσύ θέλεις. Σε ένα όμως πράγμα πικραίνομαι. Όταν αρχίζουν να μου λένε να είσαι πιο δραστήριος να βγεις έξω να γνωρίσεις ανθρώπους να ξέρεις να μιλήσεις. Εκεί πέφτω. Δεν μπορώ όμως να πάω από το 0 στο 10 γρήγορα. Και σίγουρα όχι όπως θέλουν αυτοί. Γιατί έχω και το άλλο κακό ότι είχα μάθει να κοιτάω να μετασχηματίζω τον εαυτό μου ώστε να γίνεται όπως το απαιτεί το περιβάλλον που βρίσκομαι κάθε στιγμή για μένα. Να πω και το κλασικό ότι το περιβάλλον που μεγάλωσα δεν μου έδωσε σε κάποια θέματα τα εφόδια και τις εμπειρίες που χρειαζόμουν και στον αντίποδα με έκλεισε σε ένα κλουβί για να γίνω όπως αυτοί θεωρούσαν ότι έπρεπε. Βέβαια και εγώ σε πάρα πολλές περιπτώσεις κρατάω μέσα μου τις απόψεις μου και τα συναισθήματά μου. Κακό αυτό. Είναι και αυτές οι μεταπτώσεις στο συναίσθημα. Λοιπόν καληνυχτίζω γιατί από το πήξιμο έκανα να το γράψω αυτό 2 ώρες :p. Κράτα γερά :).

Σήμερα έκανα το χειρότερο μάθημα οδήγησης. Τελείως ασυντόνιστος. Ξέρω βέβαια το λόγο :). Άφησα αυτά που μου είπανε να με επηρεάσουν, με έριξαν και μαζεύτηκα. Πήρα τα πράγματα σοβαρότερα από όσο πρέπει και σαν αποτέλεσμα αποσυντονίστηκα. Άρχισα να αμφιβάλω για τον εαυτό μου. Επίσης χτες δεν κοιμήθηκα καλά και έδεσε το γλυκό. Τώρα ανασύνταξη και να πάρω πάλι μπρος. Άλλωστε το το έχω κάνει πρόσφατα. Ελπίζω. Όπως μου είπε και η ξαδέλφη μου θάρρος.

Παυλε χαιρομαι καθε φορα για την αναμεταδοση! Σχετικα με το οτι σου λενε να εισαι πιο δραστηριος κ να βγαινεις εξω κτλ, αυτα κ σε μενα τα λενε μιας κ εχω αποκοπει απο φιλους κτλ κ εχω κλειστει στον εαυτο μου, αλλα οπως λες κ εσυ σταδιακα βηματα για την επιτευξη ενος στοχου! Σχετικα με το μαθημα οδηγησης τωρα, παντα θα υπαρχει το καλυτερο κ το χειροτερο μεσα σε ενα πλαισιο που διεξαγουμε, σκοπος ειναι ομως να μην αφησουμε το αρνητικο να μας καταβαλλει κ να μας ριξει ! Μην πτοεισαι απο την μικρη αυτη ηττα κ συνεχισε τον αγωνα σου στη μαχη για την επιτευξη των προσπαθειων σου! Καλη δυναμη ! :)

Καλημέρα σε όλους. Lacrymosa να ξέρεις ότι διαβάζω τα λόγια σου για να κρατηθώ :). Σήμερα τα θαλασσώσαμε. Δεν τα πήγα καθόλου καλά στην οδήγηση και ξανάκανα ένα σοβαρότατο λάθος το οποίο την πρώτη φορά δεν μου το είχε πει ο δάσκαλος αλλά τώρα με κατσάδιασε αρκετά. Μερικά από τα λόγια του ήταν

Quote:

---

Αν δεν το καταλαβαίνεις καλύτερα να μην οδηγήσεις ποτέ. Γιατί δεν μου λες με πιο σκεπτικό το έκανες; Δεν μιλάς καθόλου ούτε αντιδράς. Άργησες πολύ να βγάλεις το δίπλωμα. Το δίπλωμα είναι απαραίτητο σήμερα. Η ζωή θέλει τσαγανό αλλιώς να κάτσουμε σπίτια μας και να μην κάνουμε τίποτα. Στο δρόμο μετά θα χρειαστεί να βρίσεις κιόλας. Σου φωνάζω για να πεισμώσεις και να πεις ρε γαμώτο για να προσπαθήσω να τα καταφέρω.

---

Δυστυχώς μέχρι τώρα όταν μου φωνάζουν δεν απαντούσα. Έχω υποβαθμίσει εγώ ο ίδιος τον εαυτό μου αλλά σε αυτήν τη συγκεκριμένη περίπτωση δεν είχα καμία δικαιολογία για να απαντήσω.
Δεν με ενοχλεί ότι έκανα λάθος ή ότι μου φώναξε ο δάσκαλος. Με ενοχλεί ότι ενώ ξέρω κάποια πράγματα και έχω δυνατότητες στην πράξη εντελώς αψυχολόγητα, με βιασύνη και χωρίς να σκεφτώ κάνω αδικαιολόγητα λάθη. Ο δάσκαλος είναι ο καλύτερος που θα μπορούσα να έχω. Μερικές φορές σκέφτομαι ότι είναι γραμμένο στο κούτελό μου η επιγραφή άτολμος. Αυτές οι σκέψεις όμως είναι σαν να σκοτώνουν τη νοημοσύνη μου. Θα πάω και αύριο και θα δείξει.

Παυλε πιστευω μεσα απο τα μαθηματα θα βρεις το θαρρος κ τη δυναμη που εχεις μεσα σου ωστε να ανταποκριθεις στις απαιτησεις! καμια φορα ειναι που πρεπει να ερθουμε αντιμετωποι με τον εαυτο μας, να συνειδητοποιησουμε οτι κατι πρεπει να διαφοροποιησουμε, να ανασυνταχθουμε κ να κανουμε τις επιλογες μας! Ευχομαι ολα να πανε καλα κ ειμαι σιγουρη οτι ολο κ θα βελτιωνεσαι ! Μεσα απο τα λαθη αλλωστε μαθαινουμε κ γινομαστε πιο δυνατοι κ πιο ικανοι! Παω κ εγω να διαβασω τωρα λιγο ! Καλη συνεχεια κ θελω να ακουω θετικες αναμεταδοσεις, ε ?? :)

Lacrymosa πάλι με στήριξαν πολύ τα λόγια σου :). Και εσύ να προσέχεις τον εαυτό σου και να πηγαίνεις καλύτερα. Σήμερα πήγα πάλι για μάθημα και όλα πήγαν καλύτερα από χτες. Τα χρειαζόμουν τα γκάζια μου. Όπως είπες χρειάζεται (όπως έχω πει, τη λέξη πρέπει την έχω βγάλει σχεδόν από το λεξιλόγιό μου) να δεις τα πράγματα πιο συνειδητοποιημένα και να ανασυνταχθείς. Οι συνθήκες σε ωριμάζουν. Το κακό που βλέπω σε εμένα τώρα είναι η βιασύνη. Καλώς ή κακώς έχω ένα πρόβλημα αλλά καλό θα ήταν να δω τα πράγματα πιο χαλαρά και να επικεντρώνομαι σε αυτά. Το τελευταίο καιρό βρήκα το παρακάτω κείμενο και προσπαθώ να μάθω να κάνω πράξη την υπομονή και να βλέπω τα πράγματα ψύχραιμα.

Quote:

---

Όταν έρχονται οι αντιξοότητες δεν πρέπει να απελπίζεσαι ολοτελώς. Πότε να μην κρίνεις βάσει των πρώτων εντυπώσεων, ούτε να αφήσεις τον εαυτό σου να καταβάλλεται τόσο από την λύπη όπου και αν αυτή προέρχεται, έστω και αν νομίζεις ότι δεν υπάρχει ελπίδα να βγεις απ’ τον αποπνικτικό κλοιό της. Χωρίς αμφιβολία και σ’ εσένα και σε όλους είναι πολύ πιο ωφέλιμη και βοηθητική η δοκιμασία με τα διάφορα παθήματα, παρά να έρχονται όλα σύμφωνα με τις επιθυμίες σου.Στάσου γενναίος και επέμεινε. Δείξου υπομονετικός και ισχυρός.

---

Που θα πάει θα μάθω, θα βρω το θάρρος και την πολυπόθητη ισορροπία. Εύχομαι τα καλύτερα σε όλους.

Παύλο, μου κάνει εντύπωση ο αισιοδοξος τόνος στα τελευταια σου μνμτα και η διαφορά διάθεσης σε σχέση με όταν άνοιξες παλιά το θέμα. Βρίσκεσαι σε καλό δρόμο.
Βήμα βήμα νικάμε την ατολμία, γιατί τις λύσεις τις έχουμε μέσα μας και ξέρουμε τον τρόπο αλλά δυσκολευόμαστε να τις κανουμε πράξη επειδή κομπλάρουμε. Κάθε φορά όμως που κατορθώνουμε να υπερβούμε τις εσωτερικές αντιστάσεις βιώνουμε τη χαρά της επιτυχίας και τονώνεται η αυτοεκτίμηση μας και κάθε επόμενη φορά η πράξη γίνεται όλο και πιο εύκολα. Έχεις ωριμάσει απ αυτα που πέρασες, μπορείς πλεον να αναγνωρίζεις τις δυσκολίες όταν σε πλησιαζουν και να σαι σε ετοιμος να τις αντιμετωπίσεις και να μην επιτρέπεις να εδραιωθούν.

Γιάννη ευχαριστώ για τα λόγια σου. Ο αισιόδοξος τόνος που έχω τώρα είναι κάτι που με χαροποιεί και προσπαθώ να τον κρατήσω. Κατάλαβα ότι δεν μπορώ να αλλάξω τα πράγματα αλλά μπορώ εγώ να αλλάξω για να τα αντιμετωπίζω καλύτερα. Ερμήνευα όλα τα γεγονότα με τη δική μου κρίση η οποία όμως δεν ήταν σωστή αφού τα έπαιρνα όλα βιαστικά και συναισθηματικά χωρίς να κάτσω να σκεφτώ ψύχραιμα πως να τα αντιμετωπίσω. Αυτή τη στιγμή είμαι στο νοσοκομείο και προσέχω τον αδελφό μου που είναι άρρωστος. Η μητέρα μου πέρασε στο τελευταίο στάδιο της νεφρικής ανεπάρκειας, μπήκε στη λίστα για μεταμόσχευση και ξεκίνησε αιμοκάρθαση. Τι να κάνω για όλα αυτά; Να αρχίσω να πανικοβάλομαι; Να φέρω την καταστροφή σε όλα; Από ότι έμαθα το προηγούμενο καιρό αυτό δεν είναι κάτι που με συμφέρει να το κάνω ούτε και οδηγεί πουθενά. Έχω κάποια ελαττώματα όπως όλοι και μαζί έχω μερικές αναστολές που όπως είπες μου δημιουργούν αγκυλώσεις οι οποίες δεν με αφήνουν να κάνω αυτό που μπορώ. Θα μου επιτρέψετε να κάνω και μια ειδική αναφορά στη δεσποινής Lacrymosa (σε πειράζω λίγό :)). Πολλές φορές τα λόγια της με βοήθησαν να δω τα πράγματα με μια πιο ψύχραιμη ματιά. Καλή δύναμη και καλο κουράγιο για τη συνέχεια του προσωπικού του αγώνα σε όλους.

Παυλο εισαι αστερι!
οπως λεει και ο Γιαννης τα μηνυματα σου αποπνεουν μια αισιοδοξια και μια μαχητικοτητα!
θα μου μεταγγισεις λιγη? :P
την χρειαζομαι...

Παυλε πως παει? Ελπιζω να συνεχιζεις με τον ιδιο δυναμισμο κ την μαχητικοτητα που σε διακρινει! Πως πας με τα μαθηματα για το διπλωμα?

Σας ευχαριστώ όλους που με σκέφτεστε. Lacrymosa η κλητική προσφώνηση που μου κάνεις είναι όλα τα λεφτά :).Τώρα παράδειγμα προς μίμηση δεν είμαι αλλά προσπαθώ να καλυτερέψω τον εαυτό. Νομίζω του το χρωστάω να γίνω καλύτερος και να ασχοληθώ λίγο μαζί του. Amelie πιστεύω ότι κάθε άνθρωπος, όπως είπε ο Γιάννης, έχει τη δύναμη και τις δυνατότητες μέσα του να ξεπερνάει και να βρίσκει τη λύση σε όλες τις καταστάσεις. Απλώς μερικοί όπως και εγώ έχουν κάποιες αναστολές μέσα τους που τους μαγκώνουν και δεν τους αφήνουν να το δείξουν. Και η πλάκα ξέρεις πια νομίζω ότι είναι; Ότι οι αναστολές αυτές δεν σε αφήνουν να βγάλεις τις καλύτερες και πιο αξιόλογες δυνατότητες και χαρίσματα του εαυτού σου. Μην κολλάς και όπως μου είπε ο δάσκαλος της οδήγησης

Quote:

---

Η ζωή είναι πόλεμος. Θα σπάσουμε τα μούτρα μας πολλές φορές αλλά το αληθινά έξυπνο είναι να μάθουμε από αυτές τις πτώσεις. Τώρα τι να κάνουμε; Να κάτσουμε στο σπίτι μας και να μην κάνουμε τίποτα;. Η ζωή θέλει θάρρος και επίμονες προσπάθειες συνέχεια.

---

Εγώ βέβαια δεν έχω τολμήσει ακόμα να πάρω τη ζωή μου στα χέρια μου αλλά προσπαθώ και νομίζω ότι αξίζει τον κόπο. Εσύ τι λες;
Στις προσπάθειές μου τώρα, έχω μια δύσκολη περίοδο μπροστά μου γιατί έχω ανοίξει τρία μέτωπα.

Το πρώτο μέτωπο είναι το δίπλωμα του αυτοκινήτου. Καλά τα πάω εκεί. Τώρα κάνω και παρκάρισμα :). Μίλησα και με τον δάσκαλο και του ζήτησα αν γίνεται να δώσω την εξέταση την άλλη εβδομάδα για να πάρω το δίπλωμα πριν τον καινούργιο χρόνο. Το μόνο κακό εδώ είναι ότι μερικές φορές με πιάνει η σκέψη

Quote:

---

μήπως δεν τα καταφέρω τώρα μέσα στην κίνηση; Δεν θα τα κάνω σωστά;

---

Και τότε αγχώνομαι λίγο τα κάνω όλα βιαστικά και χωρίς καθαρό μυαλό και το λογικό αποτέλεσμα είναι να τα κάνω θάλασσα ενώ τα ξέρω και πριν από λίγο στο μάθημα να τα κάνω σωστά. Που θα πάει θα το καταφέρουμε και αυτό.

Το δεύτερο μέτωπο είναι ο στρατός. Ετοιμάζομαι να πάω τώρα αρχές Ιανουαρίου στην Κύπρο. Να πω την αλήθεια εδώ φοβάμαι λίγο το στίγμα και το πως θα παίρνω τα φάρμακα εκεί αλλά μίλησα με τον γιατρό και μου έδωσε μια βεβαίωση ότι χρειάζεται να ακολουθώ την αγωγή. Θα την δείξω και θα δούμε τι θα γίνει. Θα αντιμετωπίσω και εκεί πολλούς κολλημένους και χρειάζεται να κρατήσω τη θέση μου αλλά πιστεύω ότι όλη αυτή η κατάσταση θα με κάνει να βγω πιο δυνατός.

Το τρίτο μέτωπο είναι αυτό της εργασίας. Εδώ τα έκανα λίγο θάλασσα. Ενώ όλο το Νοέμβριο τελείωσα σχεδόν το κείμενο, εκτός από 10 σελίδες αρκετά εύκολες, και το έστειλα στον καθηγητή για αξιολόγηση λέγοντάς του και ότι θα μπω στρατό και βιάζομαι τις τελευταίες δύο εβδομάδες χαλάρωσα αρκετά και δεν έκανα τίποτα. Ούτε τις 10 σελίδες ούτε και πίεσα παραπάνω περισσότερο τον καθηγητή πάνω στο θέμα αυτό. Σήμερα είχα και ραντεβού με την ψυχολόγο και με μάλωσε λίγο γι' αυτό με το δίκιο της. Μου είπε ότι δεν χρειάζεται να είσαι τον δύο άκρων. Ούτε πολύ αγχωτικά ούτε και τελείως χαλαρά. Ειδικά το τελείως χαλαρό που είμαι τώρα δεν είναι καλό γιατί αν αφήσεις το μυαλό σου να μην σκέφτεται και να κάνει δουλειά τότε αρχίζει να σκέφτεται άσχημα και αυτό είναι προπομπός της κατάθλιψης. Και έχω μια πείρα πάνω σε αυτό το θέμα :).

Παυλε (η Παυλο? δεν εχω ιδεα ειμαι κ δασκαλα τρομαρα μου!) χαιρομαι καθε φορα να διαβαζω το ανακοινωθεν σου! Αυτα που σου λεει ο δασκαλος σου ειναι πολυ σοφα! Η ζωη ειναι ενας συνεχης αγωνας κ δεν πρεπει με την πρωτη-δευτερη-τριτη λολ δυσκολια να τα παραταμε! Με μικρα κ σταδιακα βηματα ο στοχος μας θα φτασει στην επιτευξη του, η οποια θα μας δωσει ψυχικη αναταση! Σχετικα με τον καθηγητη που αργαει στην αξιολογηση της εργασιας σου θα σου προτεινα να του στειλεις ενα e-mail ζητωντας του ευγενικα να επισπευσει τη διαδικασια. ξερεις κ σε μας το κανουν στη σχολη, πολλες φορες ουτε τους βαθμους δεν βγαζουν, η τα βγαζουν μετα απο 4 μηνες. Με το στρατο ειναι μια καινουργια εμπειρια που θα χει κ την πλακα της, θα χει κ τα στραβα της! Καλη επιτυχια σου ευχομαι σε ολους τους τομεις! Χαιρομαι πραγματικα να διαβαζω τα μηνυματα σου, μακαρι να ειχαμε περισσοτερα τετοια καλογραμμενα κ ωραια δημομενα κ με περιεχομενο μηνυματα! Να εισαι καλα, καλη συνεχεια!! :)

Καλησπερα Παυλο διαβαζα το πρωτο ποστ σου,και σχεδον ταυτιστηκα με αυτα που λες.
Τα εχω βιωσει και εγω ολα αυτα που λες(εγω δεν εχω διπολικη αλλα εχω περασει καταθλιψη).
Το να ακουω απο ατομα του οικογενειακου περιβαλλοντος ατακες του στυλ, "Τεμπελιασες" " Εγω δεν πληρωνω τρελογιατρους"
ή απο φιλους οτι εχω βολευτει κλπ ηταν μερος της καθημερινοτητας μου για πολυ καιρο.
Δυστυχως η ελληνικη κοινωνια ειναι ανωριμη να δεχτει την διαφορετικοτητα μας.
Και η αληθεια ειναι οτι ειχα πολυ θυμο μεσα μου,για καποια ατομα.

Μερικες φορες σκεφτομαι ομως,οτι ευτυχως που βιωσα αυτη την κατασταση γιατι μου εμαθε οτι ποτε δεν μπορεις να ξερεις τι περναει ο αλλος,και εμαθα να μην κρινω ευκολα τους γυρω μου.
Σκεφτομαι οτι αν δεν ειχα περασει αυτο που περασα,θα ημουν σαν εκεινες τις κοπελες που το μονο που τις νοιαζει ειναι να αγορασουν μια καινουργια τσαντα και να πανε να κανουν επειδειξη στην τρεντυ καφετερια της γειτονιας τους.
Καταλαβα οτι μονο εγω μπορω να βοηθησω τον εαυτο μου.Εμαθα να στηριζομαι μονο σε μενα.
Και τοτε λεω,παλι καλα που δεν ηταν ολα ευκολα στην ζωη μου.Τουλαχιστον απεκτησα κοινωνικη ευαισθησια και κατεκτησα την ελευθερια μου.

Καλη συνεχεια στην προσπαθεια σου,μην το βαζεις κατω.

Το σωστό Παύλε είναι. Μη νομίζεις είναι το μόνο που θυμάμαι καλά από τη γραμματική (αν το λέω και σωστά) από το σχολείο. Όλα τα πράγματα γίνονται αρκεί να τα αφήσεις και εσύ να πάρουν λίγο το δρόμο τους αφού δεν γίνεται να τα ελέγχουμε όλα. Σήμερα στη συνάντηση που είχα με τη ψυχολόγο με κατσάδιασε λίγο για να με επαναφέρει στα ίσια μου. Μερικά από τα λόγια της ήταν

Quote:

---

Δεν είναι σωστή αντιμετώπιση να μην κάνεις τίποτα και να χαλαρώνεις επειδή νιώθεις λίγο πεσμένη τη διάθεσή σου αυτό το καιρό. Το θέμα είναι να προσπαθήσεις ότι μπορείς και να κάνεις έστω και λίγο. Αφού μπορείς και το έχεις αποδείξει γιατί δεν επιμένεις και να συνεχίσεις στον ίδιο ρυθμό; όχι όμως ψυχαναγκαστικά όπως κάνει ο πατέρας σου. Μην αναβάλεις κάτι γιατί θα το βρεις μπροστά σου αργά ή γρήγορα. Τα φάρμακα είναι για να σταθεροποιήσουν τη διάθεσή σου και να σε κινητοποιήσουν αλλά από μόνα τους δεν είναι μαγικά. Παίζει μεγάλο ρόλο η δική σου προσπάθεια.

---

Έχω το κακό να είμαι των άκρων στα συναισθήματα και τη διάθεσή μου. Ή πολύ αγχωτικός ή πολύ χαλαρός και απαθής (ευτυχώς τώρα με τη φαρμακευτική αγωγή όπως είπαμε με τη ψυχολόγο οι διακυμάνσεις αυτές δεν είναι τόσο ακραίες όσο ήταν παλιά) και τις τελευταίες δύο εβδομάδες αν εξαιρέσεις την οδήγηση ήμουν αρκετά χαλαρός. Άλλωστε βέβαια τι διπολικός θα ήμουνα; :). Στο θέμα της εργασίας χρειάζεται να κυνηγήσω αρκετά τον καθηγητή γιατί εδώ στην Ελλάδα δυστυχώς έτσι λειτουργεί το σύστημα. Γενικότερα όμως όπως είπε και ο Γιάννης παραπάνω χρειάζεται να διώξω τις αναστολές που ο ίδιος έχω βάλει μέσα μου επηρεαζόμενος και από άλλους. Για παράδειγμα δεν νομίζω ότι είναι καλό να ξεκινάς κάτι με αρνητισμό και να σκέφτεσαι τι μπορεί να πάει στραβά σε αυτό που θα κάνεις και να σε γεμίζει αυτό αμφιβολίες και τελικά να μην παίρνεις μια απόφαση να ενεργήσεις. Η σωστή αντιμετώπιση είναι να ξεκινάς να το κάνεις και στην πορεία αν προκύψει κάτι να προσπαθήσεις και με εξωτερική βοήθεια αν χρειαστεί να το αντιμετωπίσεις ψύχραιμα (πάλι στη φιλοσοφία το έριξα).

Lacrymosa και όλοι οι υπόλοιποι να προσέχετε τον εαυτό σας. Μια ζωή θα τον έχουμε μαζί μας δεν αξίζει να τον προσέχουμε και να τον βελτιώνουμε;


Λοιπόν τελικά είπα να σοβαρευτώ και κάθισα και έγραψα κάτι στην εργασία. Αύριο θα κοιτάξω να είμαι πάλι πιο διεκδικητικός και αποφασιστικός στα βήματά μου και να μην αμφιβάλω πριν αρχίσω να κάνω κάτι αν θα πετύχει. Βουρ στον πατσά (δεν ξέρω αν αρέσει σε κανέναν :p). Για αυτό είναι ωραία η ζωή. Γιατί τίποτα δεν είναι σίγουρο :).

Καινούργιο ανακοινωθέν και έχουμε νεώτερα και από τα τρία μέτωπα. Την άλλη εβδομάδα με το καλό θα δώσω την εξέταση για το δίπλωμα του αυτοκινήτου. Όμως μετά και τη χτεσινή κουβέντα με τη ψυχολόγο σφίχτηκα και με έπιασε η ανασφάλεια. Ο δάσκαλος μου το τόνισε αυτό. ¨Ρε Παύλο χαλάρωσε. Εγώ 25 χρόνια είμαι δάσκαλος και πάλι βλακείες κάνω στην οδήγηση. Αλλά αυτό που ξέρω το κάνω και δεν κάθομαι να αυτοαμφισβητούμε συνέχεια. Άντρες είμαστε. Θελει και λίγο τόλμη και θάρρος η δουλειά¨. Όλως περιέργως έχει δίκιο. Στην εργασία τελικά μου απάντησε ο καθηγητής αλλά με έκανε μπαλάκι σε έναν άλλο ο οποιός μου ζητάει να κάνω μία περίληψη στα αγγλικά και στα ελληνικά και μετά να παρουσιάσω. Εντάξει δεν είναι και τίποτα τρομερό αυτό θα το προσπαθήσω. Για το στρατό έμαθα ότι θα παρουσιαστώ στις 11 Ιανουαρίου. Αυτή τη στιγμή αυτό είναι μακριά χρονικά. Πρώτα έρχεται το δλιπλωμα και η εργασία. Αυτό που έχω καταλάβει είναι ότι όλες αυτές οι αναστολές και ο φόβος που τις συνοδεύει δεν είναι τίποτα άλλο παρά λανθασμένες ερμηνείες κάποιων καταστάσεων τις οποίες φιάχνει το μυαλό μας. Έλεγα ότι δεν θα περάσω κάποια μαθήματα ποτέ. Τελικά τα πέρασα. Έλεγα ότι δεν θα καταφέρω να κάνω ποτέ την εργασία. Τελικά την τελειώνω. Έλεγα ότι δε θα οδηγήσω ποτέ. Τελικά την άλλη εβδομάδα δίνω την εξέταση να πάρω το δίπλωμα. Τα πράγματα πολλές φορές δεν είναι όπως τα νομίζουμε. Και αν σαν αντιμετώπιση τα δούμε αγχωτικά τότε τα κάνουμε χειρότερα. Εδώ κολλάει μια ατάκα από μια ταινία που είχα δει

Quote:

---

Fear is the mind-killer. Fear is the little-death that brings total obliteration...

---

Έτσι είναι. Όπως μου λέει και ο δάσκαλος δοκίμασε κάνε λάθος παρατήρησε σκέψου και ξαναδοκίμασε με επιμονή.

Παυλε (ειδες που ηξερα τη σωστη κλητικη προσφωνηση? λολ) χαιρομαι για τις εξελιξεις! Ειδες που ο καθηγητης σου απαντησε, αλλα σε εβαλε σε αλλο λουκι τωρα, αυτο της περιληψης κ της παρουσιασης της πτυχιακης. Ειμαι σιγουρη οτι θα τα καταφερες κ θα τα πας πολυ καλα στην αξιολογηση! Οσο για το διπλωμα οδηγησης, εχω να σου ευχηθω ολοψυχα ΚΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ κ να θυμασαι τα λογια του δασκαλου σου, ειναι πολυ σοφα κ εποικοδoμητικα! Καλη συνεχεια κ ολα καλα θα πανε! :)

να κάνω μια ερώτηση στον Παύλο...σου αρέσει και θες το δίπλωμα η το κάνεις απο ανάγκη;

Καλημέρα και χρόνια πολλά σε όλους,


kimi68 (αν κρίνω σωστά από το nick σου σου αρέσουν τα αυτοκίνητα και η formula1 ε;) το δίπλωμα το κάνω και από ανάγκη αλλά και μου αρέσει. Ρώτα και κάτι φίλους μου που τους έχω ψηλοπρήξει για τις εμπειρίες μου από τα μαθήματα :D. Στα νέα μου όλα βαίνουν καλώς από το ανατολικό μέτωπο αλλά ουδέν νεώτερο από το δυτικό. Συγκεκριμένα ενώ θα έδινα την εξέταση για το δίπλωμα δεν μπόρεσα γιατί οι εξεταστές είναι σε επ' αόριστον απεργία και φεύγω τώρα για τον στρατό. Αυτό που μου άρεσε είναι ότι το πήρα ψύχραιμα μιας και είναι κάτι απρόοπτο που δεν είναι στον έλεγχο μου και πρέπει (πιπέρι στο στόμα:)) κάποτε και εγώ να αποδέχομαι τις καταστάσεις όπως έρθουν και να κοιτάω ψύχραιμα να βρω μία λύση δεν νομίζετε; Στα υπόλοιπα με την εργασία μια χαρά πάει το πράγμα, τελείωσα το κείμενο, (έκανα και σένιο εξώφυλλο ε!) έχει μείνει να ετοιμάσω την παρουσίαση αλλά δεν κάθομαι λίγες ώρες που χρειάζεται να το κάνω. Με πιάνει πάλι η αναβλητικότητα αλλά θα το παλέψουμε. Με τη μαμά πατρίδα θα γνωριστούμε στις 11 Ιανουαρίου και αναμένω να δω πως θα είναι.

Τώρα θα ήθελα να κάνω δύο ερωτήσεις και αν κάποιος μπορεί ας μπει στον κόπο να μου πει τη γνώμη του.

1)Χτες βγήκα με δύο φίλους για καφέ (παρεμπιπτόντως ο ένας είναι παραπληγικός και με κέρασε αυτός γιατί όπως μου είπε "εγώ δεν μπορώ να πάω στρατό έτσι αφού πας εσύ είναι σαν να πηγαίνω εγώ". Τον θαυμάζω γιατί έχει μεγάλη ψυχική δύναμη και φοβερό μυαλό.) και ο καφές που ήπια με χάλασε. Σαν να μου έφερε εκνευρισμό και άγχος (οκ είναι και το γεγονός ότι από εκεί που δεν έβγαινα καθόλου τώρα έρχομαι πάλι σε επαφή με κόσμο και τώρα τελευταία κοιμάμαι ακανόνιστες ώρες) και το βράδυ δεν κοιμήθηκα αρκετά μόνο 3 ώρες. Ξέρω ότι το θέμα και το ωράριο του ύπνου είναι πολύ σημαντικό και έχω τραβήξει αρκετά με αυτό το θέμα. Έχει κάποιος καμιά άποψη;

2)Στρατός και φάρμακα. Όπως έχω πει θα πάω στην Κύπρο για στρατό γιατί έχω διπλή υπηκοότητα. Ο γιατρός μου έγραψε μια βεβαίωση ότι παίρνω φαρμακευτική αγωγή για χρόνια ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή (μάλιστα μου είπε δεν λέμε και ψέματα έχεις και λίγο από αυτό. Ε να μην έχουμε και μια ποικιλία; :D) και χρειάζεται να τη συνεχίσω. Οι σκέψεις μου γι' αυτό το θέμα είναι ανάμικτες. Από τη μία μεριά σκέφτομαι να μην τη χρησιμοποιήσω καθόλου αλλά με τα φάρμακα τι θα κάνω; Να τα παίρνω κρυφά ή καθόλου (επικίνδυνο γιατί όπως είπε και η ψυχολόγος και σωστά τα φάρμακα δεν τα κόβουμε εμείς κατά βούληση και απότομα αλλά μόνο ο γιατρός αποφασίζει. Μου είπε μάλιστα ότι τώρα με βλέπει καλύτερα και μπορεί να συνομιλήσει πιο άνετα μαζί μου αφού ο ειρμός των σκέψεών μου είναι σε λογική σειρά και δεν παρουσιάζω την έντονη εναλλαγή ανάμεσα σε άσχετες μεταξύ τους σκέψεις); Από την άλλη να τη χρησιμοποιήσω και τότε έτσι όπως υποθέτω ή να πάρω απαλλαγή ή να με βάλουν άοπλο. Αλλά έτσι θα έχω θέμα και με τον ελληνικό στρατό και σκέφτομαι και λίγο το πως θα με βλέπουν οι άλλοι. όπως καταλάβατε το θέμα είναι ο στιγματισμός. Συν τοις άλλοις τα φάρμακα τώρα χρειάζεται να τα πληρώνω μιας και οι γιατροί δεν δέχονται πλέον την ασφάλιση γιατί τους έχει ρίξει φέσι μεγάλο και δεν είναι και φτηνά.
Όμως όλα αυτά είναι εικασίες δικές μου. Κανείς δεν μπορεί να προβλέψει και να καθορίσει τα πράγματα. Όπως μου είπε και ένας άλλος φίλος μου "κρίνεις αυστηρά τον εαυτό σου για τα λάθη που έκανε στο παρελθόν και προδικάζεις το πως θα έρθουν τα πράγματα στο μέλλον καταστροφολογώντας χωρίς να κοιτάξεις να δεις τι θα κάνεις στο παρόν που είναι το μόνο στο οποίο μπορείς να δράσεις". Θα δείξει το θέμα όταν έρθει η ώρα. Πολλά γράφω ελπίζω να μη γίνομαι κουραστικός.

Εύχομαι σε όλους χρόνια πολλά και ο καινούργιος χρόνος να φέρει την πολυπόθητη ψυχική και σωματική υγεία που έχουμε ανάγκη όλοι μας.

Παύλο, ελπίζω να είσαι καλά.

Καθώς διάβαζα το θέμα σου και γυρνούσαν οι σελίδες, στα χείλη μου ήταν σχηματισμένο ένα χαμόγελο απο την αισιοδοξία που εκπέμπουν τα μηνύματα σου αλλά και αυτά των κοριτσιών.
Στην ουσία Παύλο, στα μηνύματα αυτά βλέπουμε την αλλαγή σου. Είσαι ένας άνθρωπος που παλεύει και νομίζω καταφέρνει μέρα με τη μέρα να βελτιώσει προβλήματα του εαυτού του. Τέτοια προβλήματα έχουμε όλοι μας. Δεν χρειάζεται να απαιτείς πολλά απο τον εαυτό σου και να τον πιέζεις. Έχεις ήδη καταφέρει αρκετά.Με υπομονή και τα υπόλοιπα. Δες πρώτα πόσα πράγματα έχεις συνειδητοποιήσει και τι σταθεροποίηση έχεις πετύχει τον τελευταίο χρόνο. Μετά έίναι η σειρά της αυτοπεποίθησης της δύναμης, της επαγγελματικής αποκατάστασης.
Σε ότι αφορά τον ύπνο, δεν ξέρω αν ρωτάς αυτό, είναι όμως πολύ σημαντικό να κοιμάσαι κανονικά και να μην έχεις αυπνοίες. Θα μπορούσες να αποφύγεις τον καφέ αν σου δημιουργεί πρόβλημα. Ελπίζω ΄να παίρνεις τα φάρμακα στο στρατό και σε καμία περίπτωση και μην τα έχεις κόψει.
Να είσαι καλά και ελπίζω να περνάς καλά

Καλησπέρα σε όλους μετά από πολύ καιρό. Με το καλό τελείωσα τον πρώτο μήνα της θητείας μου και μου έχουν μείνει άλλοι δύο. Τα πράγματα πήγαν καλύτερα από ότι τα φανταζόμουν. Στο κέντρο πέρασα αρκετά καλά και γνώρισα και άλλα άτομα που ήρθαν από Ελλάδα με αποτέλεσμα να προσαρμοστώ γρήγορα. Τώρα βρίσκομαι σε μια μονάδα που ενώ τα πράγματα είναι χαλαρά, με τα παιδιά δεν έχω βρει κοινό σημείο επαφής. Δεν το βάζω κάτω όμως. Τώρα μαθαίνω την υπομονή :). Τα φάρμακα τα έχω σχεδόν κόψει στο στρατό και αυτό ξέρω ότι είναι πολύ κακό. Σκέφτομαι να τα παίρνω κρυφά. Αυτά τα λίγα προς το παρόν. Πάω για ξεκούραση τώρα μιας και αύριο μπαίνω πάλι μέσα. Υπόσχομαι να γράψω περισσότερα όταν βρω χρόνο. Ελπίζω αυτό να μην ακούγεται ως απειλή :p. Καληνύχτα σε όλους και χαιρετισμούς.

Πολύ χάρηκα Παύλο με τα νέα σου. Ναι, και εγώ πιστευω ότι είναι κακό που έκοψες τα φάρμακα. Γιατί δεν τα ξεκινάς σιγά- σιγά έστω και κρυφά?

Καλημέρα σε όλους. Έχω πάρα πολύ καιρό να γράψω στο φόρουμ - δύο μήνες - και μπορώ να πω ότι μου έλειψε η παρέα σας και ελπίζω να είστε όλοι καλά.

Σήμερα το ανακοινωθέν είναι πανηγυρικό :). Με μεγάλη μου χαρά σας ανακοινώνω ότι απολύθηκα από το στρατό και έχω επιστρέψει Ελλάδα. Πέρασε ο καιρός και παρά τις όποιες ανησυχίες είχα, περισσότερο πριν, αλλά και κατά τη διάρκεια της θητείας τα πράγματα κύλησαν ομαλά. Είδα ότι ισχύει αυτό που λένε ότι τα περισσότερα προβλήμματα της ζωής μας δεν συνέβηκαν ποτέ και ότι αν δεν δεις και ζήσεις εσύ μια κατάσταση μην την κρίνεις από πριν βασιζόμενος σε γνώμες άλλων αλλά και στην πρώτη εντύπωσή σου. Και στις διαπροσωπικές σχέσεις ήμουν μια χαρά (γνώρισα μερικά καλά παιδιά) και ανταποκρίθηκα όσο μπορούσα στα καθήκοντα (εδώ παίρνουμε ένα σοβαρό ύφος :D) που μου ανέθεσαν. Σε κάποιες φάσεις ήμουν ψαρωμένος και σφιγμένος από την αρχή όπως την μοναδική φορά που με πήγαν για βολή με το όπλο χωρίς να έχω κάποια εκπαίδευση πάνω σε αυτό (υποτίθεται ότι θα μας έκαναν κάποια εκπαίδευση οι δόκιμοι εκείνη τη στιγμή αλλά δεν ενδιαφέρονταν και πολύ συν το γεγονός ότι εγώ αγχώθηκα λίγο) αλλά τελικά όλα καλά. Είναι και ο χαρακτήρας μου έτσι, ήσυχος και χαμηλών τόνων αλλά αυτό δεν νομίζω ότι σημαίνει ότι δεν μπορώ να γίνω και δυναμικός διεκδικώντας το συμφέρον μου (είδατε τι ωραία τα λέω ε;). Βέβαια επίσης σε αυτό το διάστημα μέχρι σήμερα έχω κόψει τα φάρμακα αλλά αυτό είναι μια άλλη κουβέντα που θα κάνω με τη ψυχολόγο και το γιατρό που θα τους δω σύντομα.

Στο θέμα της εργασίας έλαβα αυτό το email από τον καθηγητή:

Quote:

---

Το είδα το site και δεν ενθουσιάστηκα. Δεδομένων των θεμάτων (είσαι φαντάρος, το site είναι κάπως πρόχειρα φτιαγμένο, θέλεις να τελειώνεις) της πτυχιακής σου έχω να σου προτείνω τα παρακάτω.
Να βαθμολογηθεί η πτυχιακή σου με 6 και να πάρεις το πτυχίο σου χωρίς να κάνεις περαιτέρω δουλειά.
Η παρουσίαση της πτυχιακής θα μπορούσε να είναι και εικονικη, αφού είσαι φαντάρος.Δηλαδή να συνεδριάσουμε οι 3 καθηγητές απουσία σου και να σε βαθμολογήσουμε (όπως σου είπα με 6) βάση της έντυπης εργασίας σου. Εαν συμφωνείς κανόνισε τα διαδικαστικά με τη γραμματεία και στείλε μου email.

---

Πικράθηκα για το πρόχειρη και το 6 αλλά μετά σκέφτηκα ότι αφού ήρθε αυτό τώρα ας το αποδεχτώ για να προχωρήσω και να ξεμπλοκάρω. Πέρασα πολλά σκαμπανεβάσματα και δεν έχω δώσει και μεγάλη προσοχή. Τώρα χρειάζεται να κάτσω να φτιάξω την παρουσίαση στο powerpoint και να τελειώσω με τα διαδικαστικά.

Σήμερα ξεκίνησα και πάλι τα μαθήματα οδήγησης. Ο δάσκαλος με είδε ότι δεν έχω ξεχάσει ότι είχα μάθει αλλά θέλω δουλειά. Βέβαια μου λέει και τις καλές συμβουλές του αφού βγάζω το χαρακτήρα μου στο τιμόνι :).

Quote:

---

Η οδήγηση είναι σαν το μαγείρεμα. Η μάνα σου όταν θέλει να δει πόσο αλάτι χρειάζεται το φαγητό το δοκιμάζει. Έτσι και εσύ. Δοκίμασε να δεις πως δουλεύει το αυτοκίνητο. Η οδήγηση δεν είναι να διαβάσεις ένα βιβλίο να μάθεις 10 πράγματα και τελείωσε. Βάλε το μυαλό σου να δουλέψει και πειραματίσου

---

Στην αρχή μπορώ να πω ότι με πείραξε λίγο. Αλλά πλέον βλέπω ότι πρέπει να ξεπεράσω τις αναστολές μου και να δυναμώσω. Έχω μια ανησυχία για να μην με πιάσει πάλι το πελάγωμα, δεν έχω κάνει και ποτέ κάποιο μεγάλο project αλλά πλέον πιστεύω πως είναι η ώρα να προχωρησω.

Ελπίζω και εύχομαι τα καλύτερα για μένα και για όλους.