Πως θα επρεπε να συμπεριφερομαι στις κρισεις πανικου του αντρα μου?

Τασ, θα σου δωσω το τηλεφωνο επικοινωνιας για την επιδειξη. παρ\' τους σε παρακαλω τηλεφωνο και πες τους οτι εχεις μια προσκληση για 2 ατομα, αν πρεπει να κανεις καποια κρατηση, οτι θα εχεις και παιδι μαζι σου (επειδη ειναι για 2 ατομα η προσκληση) αν θα υπαρχουν θεσεις για να κατσετε (αγχωθηκα τωρα, εισαι και εγκυος, θα εχεις και το παιδι μαζι). Γιατι η προσκληση λεει να επικοινωνησεις μαζι τους μεχρι χτες! Μην γινει κανενα κουλο. Παρε και ρωτα σε παρακαλω πληροφοριες. Θελω να ρθειτε και να περασετε καλα. Το τηλ ειναι 210/5231683 & 210/5203083. Παρε τωρα αλλιως δεν εχει νοημα να φας ταλαιπωρια. Να ξεαγχωθω και γω. και πες μου τι εγινε.

Θελεις να μου πεις τι σηνεβη? μπορει να μπορεσω να σε ξελαφρωσω λιγο.

Ολα ξεκινάνε από χθες το βράδυ.

Εχω ξεσκιστεί σε διάφορες δουλειές όλο το απόγευμα μέχρι και την ώρα που ξεκινάει το Παρά Πέντε (Ψώνια από σούπερ μάρκετ και δεν μιλάμε για λίγα, μάζεμα μπουγάδας, άπλωμα καινούργιας, σιδέρωμα και τακτοποίηση ρούχων, πλύσιμο μπροστινού μπαλκονιού 40 τετραγωνικών παρακαλώ!, επάλειψη κεφαλής μικρής με ειδικό διάλυμα για τις ψείρες που βρώμαγε μέχρι τους ουρανούς, μαγείρεμα, πλύσιμο κουταβιού –ναι έχουμε κι από αυτό-, μπάνιο μικρής, στρώσιμο τραπεζιού, φαγητό).

Μετά το πέρας του σήριαλ και αφού έχω κοιμήσει την μικρή πάω να μαζέψω τις ακαθαρσίες του σκυλιού για πολλοστή φορά και επειδή έχουν μείνει στο τραπέζι τα πιάτα ζητάω από τον σύντροφό μου –ο Θεός να τον κάνει ώρες ώρες- να τα βάλει εκείνος στο νεροχύτη και να πετάξει τα κόκκαλα στα σκουπίδια. Επιστρέφοντας από το μάζεμα των ακαθαρσιών των βλέπω να πλένει εκείνος τα πιάτα και θεωρώ σκόπιμο να του πω ένα ευχαριστώ δίνοντάς του ένα φιλί. Η αντίδρασή του είναι να γυρίσει μουτρωμένος και να μου πει άλλη φορά μην απαιτήσεις ξανά να σου πλύνω τα πιάτα! Κάγκελο εγώ. Μα τι είναι αυτά που λες του κάνω. Δεν σου είπα ποτέ κάτι τέτοιο πολύ λιγότερο να στο απαιτήσω κιόλας. Ακούς τι σου λέω, μου κάνει. Σε ακούω που γκαρίζεις του λέω εγώ και επειδή δεν αρέσκομαι σε τέτοια ηχορύπανση βραδιάτικο πάω για ύπνο.

Οντως ξαπλώνω και έπειτα από λίγο έρχεται και με αρχίζει στο λιβανιστήρι να σηκωθώ για να του κάνω παρέα στις 12.00 τα μεσάνυχτα, λες και είμαι η σούπερ ξεκούραστη. Με τα πολλά σηκώνομαι κι φυσικά στήνεται ένα γαϊτανάκι άλλο πράγμα. Σου΄πα, μου΄πες και δεν συμμαζεύεται. Τα μπήγω και γω, με παίρνει το παράπονο και κλείνομαι στον εαυτό μου. Προσπαθεί να με πλησιάσει με γλυκόλογα και φυσικά τρώει πόρτα, όχι με βρισιές αλλά με πλήρη αδιαφορία. Η ώρα εντωμεταξύ έχει πάει 1.30. Πάει να ξαπλώσει και μετά από μισή ώρα ακολουθώ και γω. Εκεί αρχίζει το γλέντι.

Εχει μπλοκάρει την πόρτα της κρεββατοκάμαρας με ένα ποδήλατο γυμναστικής που έχω και δεν μπορώ να μπω. Με τα πολλά ανοίγω. Φύγε μου λέει, εσύ δεν είσαι που με εγκατέλειψες; Φύγε, δεν σου έχω εμπιστοσύνη, μπορεί να με σφάξεις στον ύπνο μου. Δεν του απαντώ και πηγαίνω να ξαπλώσω. Αρχίζει με τα φύγε από δω θα σε αρχίσω στις κλωτσιές και διάφορα άλλα χαριτωμένα. Δεν αντιδρώ. Μετά από 1 ώρα μουρμούρας και γκρίνιας, με σπρωξιές και απειλές τον παίρνει ο ύπνος. Κάποια στιγμή κοιμήθηκα και γω αλλά πόσο ακριβώς δεν ξέρω.

Το πρωϊ που ξύπνησε έρχεται, με αγκαλιάζει μες τις γλύκες και όταν φυσικά τον κοίταξα σαν εξωγήινο παρεξηγήθηκε κιόλας. Φυσικά του ζήτησα τον λόγο.Η απάντηση; Γιατί δεν ήρθες να κάτσεις μαζί μου; Γιατί με απέρριψες; Γιατί μου φέρεσαι πάντοτε τόσο σκληρά και δεν με αγαπάς; Και η απάντησή μου: θα πρέπει να έχω κάνει πράγματα, κινήσεις και να έχω πει λόγια που σε έχουν πληγώσει πολύ στο παρελθόν ειδάλλως η συμπεριφορά σου δεν εξηγείται. Η δεν με αγαπάς και απλώς αρέσκεσαι στο να με παιδεύεις γιατί εγώ απεναντίας σε αγαπώ ή δεν ξέρεις τι ακριβώς θέλεις πράγμα σοβαρό και οφείλεις να το ψάξεις ή είσαι συναισθηματικά ακόμα πολύ ανώριμος παρά τα 42 σου χρόνια και πρέπει να το κοιτάξεις πιό σοβαρά.

Κατάληξη; Εκείνος μετανιωμένος και εγώ κουρέλι. Και περιμένουμε να κάνουμε και οικογένεια μαζί. Που πας ρε Καραμήτρο;!; (Σε μένα πάει αυτό...)

Τασσ (ελπίζω να έχεις DSL) ακολούθα το λινκ
http://www.e-psychology.gr/forum/viewthread.php?tid=1187&page=35
κατέβα την σελίδα προς τα κάτω μέχρι να βρείς κάτι σχετικό με το ΠΑΡΑ 5 . Θα σε φτιάξει λίγο. Είμαι σίγουρος.

ΥΓ να και η αυθεντική εκτέλεση για όσους γνωρίζουν από monty pythons
http://www.youtube.com/watch?v=pCWw6W5NEa8&mode=related&search=

Ex, είσαι κούκλος!

Λ, πήρα τηλέφωνο, όλα εντάξει με την κράτηση και τα άτομα, ξε-αγχώσου!

Το μονο σιγουρο ειναι πως εχει πολλα απωθημενα μεσα του και διστυχως τα πληρωνεις εσυ. Εχει φαει τις ν χλαπατσες απο διαφορες γυναικες και δεν μπορει να εκτιμησει αυτο το δωρο που του εστειλε ο Θεος. Και το εννοω, γιατι εισαι τοσο ηρεμη και ανεκτικη που δεν νομιζω να εισαι αυτο που λες, οτι δηλαδη δεν μπορεις να ελενξεις τον θυμο σου. Καποια αλλη στη θεση σου (και εγω μαζι) θα το ειχε βαλει στα ποδια. Εσυ ομως υπομονετικα καθεσαι εκει και του δειχνεις ποσο τον αγαπας. Μα καλα, δεν το βλεπει οτι εχει βρει εναν θησαυρο?
Το μονο σιγουρο βεβαια ειναι πως σ\' αγαπαει κι αυτος πολυ και δεν μπορει χωρις εσενα αλλά αυτο που τον ενοχλει νομιζω ειναι πως εισαι η εξαιρεση στον κανονα του (οτι ολες οι γυναικες ειναι π...) και δεν θελει να το παραδεχτει. Ετσι αντιδραει σπασμοδικα και ανεξηγητα για να αντιδρασεις και εσυ καπως ετσι ωστε να επιβεβαιωθει.
Κριμα. Τον λυπαμαι καπου γιατι κανει αγωνα να σε φτασει αλλά εσυ εισαι πολυ μακρυα σε συμπεριφορα. Δεν μπορει να σε φτασει λοιπον και φερεται ετσι γιατι πολυ απλα θα ηθελε πολυ να σου μοιασει και δεν μπορει να το καταφερει. Δεν μπορει γιατι εχει μαθει αλλιως. Αυτα ακριβως φοβαμαι και για τον γιο μου. Νομιζω πως καπως ετσι τον μεγαλωνω κι εγω. Να γινει ενας χαρακτηρας σαν τον αντρας σου. Που θα κανει την παπαρια, την στιγμη μαλιστα εκεινη που θα την κανει θα το καταλαβαινει οτι ειναι λαθος, δεν θα το παραδεχεται, και μετα οταν ηρεμησει ολα μελι γαλα και μετανιωμενος.

Αχ, ευτυχως. Θελω να περασετε καλα ρε τασουλινι μου....

Σε ευχαριστώ ρε φιλενάδα, μία καλή κουβέντα αυτή την στιγμή είναι βάλσαμο και εσύ μου είπες πολλές..

Οσο για τον γιό σου δεν πιστεύω ότι θα καταλήξει έτσι, θέλει να πάνε πολλά πράγματα στραβά και αν κρίνω από την μαμά του που τον υπεραγαπά και ασχολείται μαζί του δεν υπάρχει τέτοια περίπτωση. Η μητέρα του δικού μου όταν ήταν μικρός του έδωσε τόσο ξύλο που από τότε λέει πως αν ήταν γαΪδούρι θα είχε ψοφήσει. Φαντάσου...

Τα εννοω ολα αυτα ρε Τασ, δεν τα λεω για να με ευχαριστησεις, ουτε για να σου χαιδεψω τ\' αυτια...
Μακαρι να ειναι ετσι οπως τα λες. Παντως ο μεσσαιος αδερφος μου (3 τους εχω), ετων 46, αν και εχει μεγαλωσει με πολυ αγαπη απο την μανα μου (ηταν και ο αγαπημενος της γιος) εχει γινει πολυ γαιδουρι οσον αφορα την οικογενεια του και προπαντων στα παιδια του. Αδιαφορος χωρις καμια επικοινωνια. Το μονο που τον ενδιαφερει ειναι ποια θα ειναι η επομενη γκομενα που θα ερωτευτει, γιατι καθε μηνα ερωτευεται και αλλη....

My friend Tass
η κατάσταση η οποία περιγράφεις μου θυμίζει λίγο τη δικιά μου μεχρι πριν από λίγο καιρό.

Ο καλός μου έχει 10 χρόνια διαφορά με τον δικό σου αλλά ακριβώς την ίδια συμπεριφορά.Μεγάλωσε μέσα σε ένα σπίτι με 4 γυναίκες και έναν πατέρα αλκοολικό.Καταλαβαίνεις στο περίπου τί χαρακτήρα διαμόρφωσε....

Για να μην σε κουράσω,μετά από 6 χρόνια συνύπαρξης άρχισε να νιώθει στο πετσί του τί σημαίνει να σε αγαπά κάποιος...Μετά από 6 χρόνια κατάλαβε γιατί δεν μπορούσα να τον αφήσω μόνο του,γιατί ανεχόμουνα το υβρεολόγιό του και την κακή του συμπεριφορά.Δοξάζω το Θεό καθημερινά που του άνοιξε τα μάτια να δει την αλήθεια και ότι αυτό που έψαχνε το είχε ήδη βρει.Μόνο τώρα ένιωσε ασφαλείς.

Θέλω απλά να σου πώ πως σε καταλαβαίνω απόλυτα . Το μόνο που μπορείς να κάνεις ,είναι να κάνεις ό,τι έκανες μέχρι τώρα.Να του δίνεις απλόχερα την αγάπη σου....Δεν το δικαιολογό για την συμπεριφορά του,αλλά και ο ίδιος δεν ξέρει τί του φταίει....

Ο Θεός να είναι μαζί σου και να σου δίνει δύναμη....

Συμβαίνουν και αυτά. Ξέρεις δεν παίζει μόνο ρόλο το σε τι οικογενειακό περιβάλλον μεγαλώνουμε αλλά και κάποια δικά μας χαρακτηριστικά που κουβαλάμε εκ γεννετής. Υπάρχει βέβαια μεγάλη διαμάχη ανά τους αιώνες για το αν ο χαρακτήρας και η προσωπικότητα του ανθρώπου διαμορφώνεται από κληρονομικά ή επίκτητα χαρακτηριστικά. Μιά φορά εγώ επιλέγω να πιστεύω ότι είναι ένας συνδιασμός. Ετσι με βολεύει και με αυτό το σκεπτικό πορεύομαι. Ειδάλλως θα μου έρχόταν τρέλλα.

Quote:

---

Originally posted by esthir
My friend Tass
η κατάσταση η οποία περιγράφεις μου θυμίζει λίγο τη δικιά μου μεχρι πριν από λίγο καιρό.

Ο καλός μου έχει 10 χρόνια διαφορά με τον δικό σου αλλά ακριβώς την ίδια συμπεριφορά.Μεγάλωσε μέσα σε ένα σπίτι με 4 γυναίκες και έναν πατέρα αλκοολικό.Καταλαβαίνεις στο περίπου τί χαρακτήρα διαμόρφωσε....

Για να μην σε κουράσω,μετά από 6 χρόνια συνύπαρξης άρχισε να νιώθει στο πετσί του τί σημαίνει να σε αγαπά κάποιος...Μετά από 6 χρόνια κατάλαβε γιατί δεν μπορούσα να τον αφήσω μόνο του,γιατί ανεχόμουνα το υβρεολόγιό του και την κακή του συμπεριφορά.Δοξάζω το Θεό καθημερινά που του άνοιξε τα μάτια να δει την αλήθεια και ότι αυτό που έψαχνε το είχε ήδη βρει.Μόνο τώρα ένιωσε ασφαλείς.

Θέλω απλά να σου πώ πως σε καταλαβαίνω απόλυτα . Το μόνο που μπορείς να κάνεις ,είναι να κάνεις ό,τι έκανες μέχρι τώρα.Να του δίνεις απλόχερα την αγάπη σου....Δεν το δικαιολογό για την συμπεριφορά του,αλλά και ο ίδιος δεν ξέρει τί του φταίει....

Ο Θεός να είναι μαζί σου και να σου δίνει δύναμη....

---

Να΄σαι καλά. Δεν έχω λόγια...

Δεν ξέρετε πόσο ανακουφιστικό είναι που υπάρχουν άνθρωποι που μου λένε ότι δεν είμαι τρελλή που μένω και υπομένω τέτοιες καταστάσεις. Οι περισσότεροι είχαν και έχουν πέσει από πάνω μου σαν τόνος από τούβλα προσπαθώντας να με κάνουν να δω το φώς το αληθινό, να φύγω, να ξεφύγω και να εγκαταλείψω, γιατί προσωπικά την φυγή μου εγώ σαν εγκατάλειψη θα την έβλεπα. Ακόμα και εγώ είχα φτάσει σε σημείο να αναρωτιέμαι τι μου συμβαίνει και δεν το έχω βάλει ακόμα στα πόδια να φύγω ουρλιάζοντας. Τελικά δεν είμαι και τόσο χαμένη όσο νόμιζα... ευτυχώς.

Ειναι πολυ απλο. Τον αγαπας. Τον αγαπας πολυ. Πιστευεις οτι αξιζει να το παλεψεις αυτη τη φορα. Την αλλη εφυγες γιατι τον αγαπουσες σαν ανθρωπο, σαν πατερα του παιδιου σου κλπ. Αυτον ομως τον αγαπας ερωτικα. Και τιποτα δεν μπορει να συγκριθει μ\'αυτο οσο κι αν σε ταλαιπωρει. Μακαρι να ημουν κι εγω με εναν που αγαπω τοσο πολυ. Δεν λεω εχει και τις ασχημες καταστασεις οπως την χθεσινοβραδυνη αλλά συγκρινεται με τιποτα αυτη η ματια, αυτο το αγγιγμα απο καποιον που τον ποθεις, τον θελεις τοσο πολυ? Για μενα οχι

Αυτό που εσύ βλέπεις απλό εγώ δεν μπορούσα να το διακρίνω. Τελικά βλέπει πιό καθαρά πάντα εκείνος που είναι εκτός. Η κουβέντα αυτή που μου είπες τώρα με βοήθησε όσο δεν φαντάζεται να καταλάβω πολλά πράγματα..