Οι αντρες ελκονται απο τα κακα κοριτσια?

Quote:

---

Originally Posted by pillow

Εννοώ ότι όπως όλοι έχω μια κακή πλευρά, αλλά δεν την αποδέχομαι και την απορρίπτω όταν είμαι με άλλους, όταν είμαι μόνη μου δεν μπορώ, γιατί με πιάνουν οι μαύρες μου. Άμα τα βάλω όλα κάτω, να αποδέχομαι και την κακή πλευρά, εκτός ότι τότε δικαιολογώ και τους άλλους που είναι κακοί, μειώνονται και οι επιλογές μου προς τους άλλους, γιατί θα με απορρίψουν και παραπάνω άνθρωποι. Υπάρχει πολλή υποκρισία, δηλαδή μπορεί γενικά να μετράνε οι κακοί, αυτό πιστεύω, αλλά άμα τολμήσω εγώ και γίνω κακή έτσι και το θελήσω, θα με απορρίψουν πιο εύκολα, γιατί λόγω της αρρώστιας και των κιλών είμαι το εύκολο θύμα. Δεν τα λέω και τέλεια, προσπαθώ να προπονούμαι στην ομιλία ώστε να εκφράζω καλύτερα αυτό που θέλω να πω. Αλλά εσύ πως το εννοείς το σαμποτάρισμα, μπορείς να μου το αναλύσεις πιο πολύ;

---

εννοω οτι αυτοσαμποταρεσαι, τπτ δν εξηγησα :P
εννοω πως δεν αφηνεις τον εαυτο σου να κανει αυτο που θελει να εκφραστει να δειξεις με αυτοπεποιθηση σε αυτον που εχεις απεναντι σου οτι αυτο εισαι κ σε οποιον αρεσεις, αν δε θελει καποιος προβλημα του και ΟΧΙ δικο σου πρόβλημα.
Το οτι αποδεχεσαι τον εαυτο σου δε σημαίνει οτι θα δικαιολογήσεις και τους αλλους, ειναι ασχετα μεταξυ τους, ο καθενας μας ειναι τελειως διαφορετικος ανεξαρτητος ανθρωπος.
το να μετρανε οι κακοι δε το καταλαβα τι εννοεις.
Και η γνωμη μου επισης ειναι οτι ο στοχος δεν ειναι το ποσοι θα σε δεχθουν ή ποσοι θα σε απορρίψουν, αλλά ποσο πολύ θα φτάσεις να εισαι εσυ ειλικρινης απεναντι στον εαυτό σου, το ποσο θα αγαπήσεις εσύ τον εαυτό σου και ποσο θα τον αποδεχθεις. τοτε πιστευω θα νιωθεις πολυ καλα με τον εαυτο σου χωρις να καθεσαι να σε νοιαζει τι γνωμη εχει ο καθενας για σενα.
κ γω παλια ήμουν καπως ετσι (οχι ακριβως ετσι) αλλα γενικα εξαρτωμουν πολυ απο τη γνωμη των αλλων. κ ακομη το παλευω κ εχω βελτιωθει πολυ.
γιατι τι να τη κανω τη γνωμη των αλλων? πανω απο ολους βαζω τον εαυτο μου ,θα σου ακουγεται εγωιστικο, αλλα δε περιμενω απο κανενα να κανει κατι για μενα, κ δε το χρειαζομαι κιολας.
εγω θελω πρωτα να με κανω εγω ευτυχισμενη κ μετα οι αλλοι να συμπληρωνουν την ευτυχια μου. (τουλαχιστον σε αυτο με βοηθαει αρκετα η ψυχολογος π παω)
τωρα παιζει κ να ξεφυγα απο το νοημα αλλα δε πειραζει

Quote:

---

Originally Posted by Gothly

εννοω οτι αυτοσαμποταρεσαι, τπτ δν εξηγησα :P
εννοω πως δεν αφηνεις τον εαυτο σου να κανει αυτο που θελει να εκφραστει να δειξεις με αυτοπεποιθηση σε αυτον που εχεις απεναντι σου οτι αυτο εισαι κ σε οποιον αρεσεις, αν δε θελει καποιος προβλημα του και ΟΧΙ δικο σου πρόβλημα.
Το οτι αποδεχεσαι τον εαυτο σου δε σημαίνει οτι θα δικαιολογήσεις και τους αλλους, ειναι ασχετα μεταξυ τους, ο καθενας μας ειναι τελειως διαφορετικος ανεξαρτητος ανθρωπος.
το να μετρανε οι κακοι δε το καταλαβα τι εννοεις.
Και η γνωμη μου επισης ειναι οτι ο στοχος δεν ειναι το ποσοι θα σε δεχθουν ή ποσοι θα σε απορρίψουν, αλλά ποσο πολύ θα φτάσεις να εισαι εσυ ειλικρινης απεναντι στον εαυτό σου, το ποσο θα αγαπήσεις εσύ τον εαυτό σου και ποσο θα τον αποδεχθεις. τοτε πιστευω θα νιωθεις πολυ καλα με τον εαυτο σου χωρις να καθεσαι να σε νοιαζει τι γνωμη εχει ο καθενας για σενα.
κ γω παλια ήμουν καπως ετσι (οχι ακριβως ετσι) αλλα γενικα εξαρτωμουν πολυ απο τη γνωμη των αλλων. κ ακομη το παλευω κ εχω βελτιωθει πολυ.
γιατι τι να τη κανω τη γνωμη των αλλων? πανω απο ολους βαζω τον εαυτο μου ,θα σου ακουγεται εγωιστικο, αλλα δε περιμενω απο κανενα να κανει κατι για μενα, κ δε το χρειαζομαι κιολας.
εγω θελω πρωτα να με κανω εγω ευτυχισμενη κ μετα οι αλλοι να συμπληρωνουν την ευτυχια μου. (τουλαχιστον σε αυτο με βοηθαει αρκετα η ψυχολογος π παω)
τωρα παιζει κ να ξεφυγα απο το νοημα αλλα δε πειραζει

---

Αν κάτσεις και ασχοληθείς με το τι λένε οι άλλοι αχαχουχα παιδιά!!! Υπάρχουν άνθρωποι που μας συμπαθούν και άλλοι που μας αντιπαθούν! Δεν πρέπει να δίνουμε σημασία ! Κι εμένα με ενδιαφέρει η γνώμη των άλλων αλλά δεν μπορούμε να είμαστε σε όλους αρεστοί! Θα σας αναφέρω ένα παράδειγμα, στη πολυκατοικία μου δυο γειτόνισσες μία ρουμάνα και μια ρωσίδα που συνέχεια βρίσουν αφορμή να μας κάνουν παρατηρήσεις γιατί τα τετράχρονα παιδιά μου κλαίνε ή γκρινιάζουν κλπ Τι να κάνω βρε κορίτσια δυο μικρά παιδιά? να τα φιμώσω??? Αυτές με συγχύζουν απίστευτα αλλά τις αγνοώ γιατί θεωρώ ότι το επίπεδό τους είναι πολύ χαμηλό αφού τα βάζουν με δυο μικρά παιδάκια!

Quote:

---

Originally Posted by PAPA

Αν κάτσεις και ασχοληθείς με το τι λένε οι άλλοι αχαχουχα παιδιά!!! Υπάρχουν άνθρωποι που μας συμπαθούν και άλλοι που μας αντιπαθούν! Δεν πρέπει να δίνουμε σημασία ! Κι εμένα με ενδιαφέρει η γνώμη των άλλων αλλά δεν μπορούμε να είμαστε σε όλους αρεστοί!

---

το ιδιο λεμε ναι.
για τις γειτονισες δε πολυκαταλαβα, διαχειριστριες ειναι?

Είπες αυτό: "που το κακο να δειξεις την ολη αληθεια κ οποιος σε δεχτει σε δεχτει. εξαλλου με το να δειχνεις κατι ψευτικο οδηγεισαι κ σε κατι αλλο ψευτικο." και θεώρησα ότι ήταν μια μικρή ανάλυση σε αυτό που προείπες. Λοιπόν, γενικά για να με αποδεχτούν οι άλλοι με τα ελαττώματά μου, πρέπει πρώτα εγώ να τα αποδεχτώ, και αυτό δεν γίνεται, γιατί μισώ την κακία προς εμένα από άλλους ανθρώπους και έτσι θα είναι και σαν να την επικροτώ αν την έχουν οι άλλοι. Επιπλέον, ακόμα και να αποδεχτώ την κακή πλευρά μου, και να πω ότι έτσι είμαι και σε όποιον αρέσω, που δεν το θεωρώ κακό αυτό, συμφωνώ ότι είναι ειλικρινές, ωστόσο οι άλλοι δεν θα το δουν με θετικό μάτι αυτό και θα με επικρίνουν. Και κάποιοι κιόλας θα με απορρίψουν εξαρχής, και όπως είπα έχω ήδη άλλους λόγους να με απορρίψει κάποιος, την αρρώστια κυρίως, οπότε μειώνονται πάρα πολύ οι επιλογές μου. Θα μου πεις, θα κρατήσω τα καλά άτομα έτσι, ναι αλλά και τα κακά θα εύχονται κακό για μένα, θα με θάβουν πίσω από την πλάτη μου ή ακόμα και θα μου τη λένε όταν με βλέπουν. Έτσι πιστεύω, γι'αυτό προσπαθώ στην πραγματική ζωή να μην έχω κόντρες με κανέναν.
Απάντησα και σ' αυτό: "Το οτι αποδεχεσαι τον εαυτο σου δε σημαίνει οτι θα δικαιολογήσεις και τους αλλους, ειναι ασχετα μεταξυ τους, ο καθενας μας ειναι τελειως διαφορετικος ανεξαρτητος ανθρωπος." και για να το εξηγήσω καλύτερα, με το να αποδέχομαι την κακία των άλλων αποδέχομαι γενικά την κακία, έτσι δεν είναι; Αυτό που κάνουν οι περισσότεροι, αυτό εννοούσα ότι μετράει το να είσαι κακός, είναι πιο αποδεκτό. Βέβαια μπορεί εγώ να αντιδρώ στο πως μου φέρονται οι άλλοι, και γι'αυτό να μην είναι το ίδιο, ενώ οι άλλοι όπως πιστεύω να δρουν έμφυτα, όπως έχουν μάθει και έχουν επιλέξει σε αυτή τη ζωή όταν φέρονται άσχημα σε μένα.
Αυτό με την ειλικρίνεια απέναντι στον εαυτό μου είναι πολύ ωραίο, αλλά δεν ζούμε σε ιδανική κοινωνία και έτσι το θεωρώ "ουτοπία" αυτό, όπως και το να αγαπήσω τον εαυτό μου, γιατί μου είναι πολύ δύσκολο. Έχω μάθει γενικά να με νοιάζει πολύ τι θα πουν οι άλλοι, προσέχω την κάθε μου κίνηση και γενικά έχω καταπιεστεί πάρα πολύ, πιστεύω όμως ότι είναι κι άλλοι σαν κι εμένα, ίσως σε όχι τόσο μεγάλο βαθμό.
Δεν μου ακούγεται εγωϊστικό ότι βάζεις πάνω από όλα τον εαυτό σου, αρκεί να είσαι καλή με όλους και να μην αδικείς κανέναν, εκτός και αν σε αδικούν. Αυτό το είχα σκεφτεί κι εγώ να το κάνω, και ομολογώ ότι μου έκανε πολύ καλό, είδα άλλη αντιμετώπιση από τους γύρω, εκτός και αν ήταν της στιγμής. Βασικά τίποτα δεν πρέπει να περιμένουμε από τους άλλους, ο καθένας κοιτάει την πάρτη του, και ακόμα χειρότερα, κάποιοι κοιτάνε και να σε βλάψουν κιόλας. Και είναι πολλοί αυτοί.
Αυτό που λες ότι θες πρώτα από όλα να είσαι εσύ ευτυχισμένη, μακάρι να το κάναν όλοι αντί να κοιτάνε να βγάλουν το μάτι του συνανθρώπου τους επειδή δεν προσπαθούν για τον εαυτό τους, δεν λέω πως κι εγώ είμαι αθώα, πολλές φορές ζηλεύω, γι'αυτό είπα ότι όταν είμαι μόνη μου δεν είμαι πάντα καλή, σκέφτομαι άσχημα για άλλους. Αλλά τουλάχιστον προσπαθώ να μην προσβάλλω όταν βρίσκομαι με κάποιον.

Quote:

---

Originally Posted by PAPA

Αν κάτσεις και ασχοληθείς με το τι λένε οι άλλοι αχαχουχα παιδιά!!! Υπάρχουν άνθρωποι που μας συμπαθούν και άλλοι που μας αντιπαθούν! Δεν πρέπει να δίνουμε σημασία ! Κι εμένα με ενδιαφέρει η γνώμη των άλλων αλλά δεν μπορούμε να είμαστε σε όλους αρεστοί! Θα σας αναφέρω ένα παράδειγμα, στη πολυκατοικία μου δυο γειτόνισσες μία ρουμάνα και μια ρωσίδα που συνέχεια βρίσουν αφορμή να μας κάνουν παρατηρήσεις γιατί τα τετράχρονα παιδιά μου κλαίνε ή γκρινιάζουν κλπ Τι να κάνω βρε κορίτσια δυο μικρά παιδιά? να τα φιμώσω??? Αυτές με συγχύζουν απίστευτα αλλά τις αγνοώ γιατί θεωρώ ότι το επίπεδό τους είναι πολύ χαμηλό αφού τα βάζουν με δυο μικρά παιδάκια!

---

Δεν κοιτάω να είμαι σε όλους αρεστή, απλώς δεν ανέχομαι τις προσβολές, όπως δεν προσβάλλω ποτέ (σχεδόν, για τίποτα δεν μπορούμε να είμαστε σίγουροι) πρώτη, έτσι και δεν θέλω να "προκαλώ" έστω και καταλάθος να με προσβάλλουν. Βέβαια ότι και να κάνεις η αλήθεια είναι ότι θα το κατακρίνουν οι άλλοι, δεν πα να 'σαι και η καλύτερη προσωπικότητα, μόνο και μόνο επειδή ζηλεύουν. Όσα δεν φτάνει η αλεπού.......

Α καλά pillow η ζήλια παίζει σε όλα τα επίπεδα! Α και το συμφέρον αλλά ευτυχώς δεν είναι όλοι οι άνθρωποι έτσι! Εγώ νομίζω ότι εμείς οι γυναίκες είμαστε οι πιο τσούχτρες!! Μπορεί να έχει να κάνει και με τις ορμόνες!!

Quote:

---

Originally Posted by pillow

Είπες αυτό: "που το κακο να δειξεις την ολη αληθεια κ οποιος σε δεχτει σε δεχτει. εξαλλου με το να δειχνεις κατι ψευτικο οδηγεισαι κ σε κατι αλλο ψευτικο." και θεώρησα ότι ήταν μια μικρή ανάλυση σε αυτό που προείπες. Λοιπόν, γενικά για να με αποδεχτούν οι άλλοι με τα ελαττώματά μου, πρέπει πρώτα εγώ να τα αποδεχτώ, και αυτό δεν γίνεται, γιατί μισώ την κακία προς εμένα από άλλους ανθρώπους και έτσι θα είναι και σαν να την επικροτώ αν την έχουν οι άλλοι. Επιπλέον, ακόμα και να αποδεχτώ την κακή πλευρά μου, και να πω ότι έτσι είμαι και σε όποιον αρέσω, που δεν το θεωρώ κακό αυτό, συμφωνώ ότι είναι ειλικρινές, ωστόσο οι άλλοι δεν θα το δουν με θετικό μάτι αυτό και θα με επικρίνουν. Και κάποιοι κιόλας θα με απορρίψουν εξαρχής, και όπως είπα έχω ήδη άλλους λόγους να με απορρίψει κάποιος, την αρρώστια κυρίως, οπότε μειώνονται πάρα πολύ οι επιλογές μου. Θα μου πεις, θα κρατήσω τα καλά άτομα έτσι, ναι αλλά και τα κακά θα εύχονται κακό για μένα, θα με θάβουν πίσω από την πλάτη μου ή ακόμα και θα μου τη λένε όταν με βλέπουν. Έτσι πιστεύω, γι'αυτό προσπαθώ στην πραγματική ζωή να μην έχω κόντρες με κανέναν.
Απάντησα και σ' αυτό: "Το οτι αποδεχεσαι τον εαυτο σου δε σημαίνει οτι θα δικαιολογήσεις και τους αλλους, ειναι ασχετα μεταξυ τους, ο καθενας μας ειναι τελειως διαφορετικος ανεξαρτητος ανθρωπος." και για να το εξηγήσω καλύτερα, με το να αποδέχομαι την κακία των άλλων αποδέχομαι γενικά την κακία, έτσι δεν είναι; Αυτό που κάνουν οι περισσότεροι, αυτό εννοούσα ότι μετράει το να είσαι κακός, είναι πιο αποδεκτό. Βέβαια μπορεί εγώ να αντιδρώ στο πως μου φέρονται οι άλλοι, και γι'αυτό να μην είναι το ίδιο, ενώ οι άλλοι όπως πιστεύω να δρουν έμφυτα, όπως έχουν μάθει και έχουν επιλέξει σε αυτή τη ζωή όταν φέρονται άσχημα σε μένα.
Αυτό με την ειλικρίνεια απέναντι στον εαυτό μου είναι πολύ ωραίο, αλλά δεν ζούμε σε ιδανική κοινωνία και έτσι το θεωρώ "ουτοπία" αυτό, όπως και το να αγαπήσω τον εαυτό μου, γιατί μου είναι πολύ δύσκολο. Έχω μάθει γενικά να με νοιάζει πολύ τι θα πουν οι άλλοι, προσέχω την κάθε μου κίνηση και γενικά έχω καταπιεστεί πάρα πολύ, πιστεύω όμως ότι είναι κι άλλοι σαν κι εμένα, ίσως σε όχι τόσο μεγάλο βαθμό.
Δεν μου ακούγεται εγωϊστικό ότι βάζεις πάνω από όλα τον εαυτό σου, αρκεί να είσαι καλή με όλους και να μην αδικείς κανέναν, εκτός και αν σε αδικούν. Αυτό το είχα σκεφτεί κι εγώ να το κάνω, και ομολογώ ότι μου έκανε πολύ καλό, είδα άλλη αντιμετώπιση από τους γύρω, εκτός και αν ήταν της στιγμής. Βασικά τίποτα δεν πρέπει να περιμένουμε από τους άλλους, ο καθένας κοιτάει την πάρτη του, και ακόμα χειρότερα, κάποιοι κοιτάνε και να σε βλάψουν κιόλας. Και είναι πολλοί αυτοί.
Αυτό που λες ότι θες πρώτα από όλα να είσαι εσύ ευτυχισμένη, μακάρι να το κάναν όλοι αντί να κοιτάνε να βγάλουν το μάτι του συνανθρώπου τους επειδή δεν προσπαθούν για τον εαυτό τους, δεν λέω πως κι εγώ είμαι αθώα, πολλές φορές ζηλεύω, γι'αυτό είπα ότι όταν είμαι μόνη μου δεν είμαι πάντα καλή, σκέφτομαι άσχημα για άλλους. Αλλά τουλάχιστον προσπαθώ να μην προσβάλλω όταν βρίσκομαι με κάποιον.

---

χαθηκα λίγο στην αναλυση :P
νομιζω πως πιστευεις οτι το να αποδεχθεις τον εαυτο σου ισούται με το να αποδεχθεις οτι εισαι κακια => συνεπαγεται οτι οι αλλοι εχουν δικαιο οτι εισαι κακια.
καταλαβα καλα ή τα μπερδεψα?
δε ξερω δε μου φαινεται λογικο.
αν εσυ αποδεχθεις τον εαυτο σου δε σημαινει οτι θα εισαι κακια επειδη ο αλλος σε θεωρουσε απο πριν κακια :/
στο 'κακια' εννοεις γενικα ο,τι ελλατωμά σου-αρνητικο για τους αλλους?
α, κ τα κιλα οκ ειναι γνωστο οτι αλλαζουν, αν ενοχλουν εσενα πρωτα απ'ολα και την υγεια σου (δλδ δε το θεωρω μειων αν ειναι μονο για τον αλλο μειων)

Quote:

---

Originally Posted by pillow

Δεν κοιτάω να είμαι σε όλους αρεστή, απλώς δεν ανέχομαι τις προσβολές, όπως δεν προσβάλλω ποτέ (σχεδόν, για τίποτα δεν μπορούμε να είμαστε σίγουροι) πρώτη, έτσι και δεν θέλω να "προκαλώ" έστω και καταλάθος να με προσβάλλουν. Βέβαια ότι και να κάνεις η αλήθεια είναι ότι θα το κατακρίνουν οι άλλοι, δεν πα να 'σαι και η καλύτερη προσωπικότητα, μόνο και μόνο επειδή ζηλεύουν. Όσα δεν φτάνει η αλεπού.......

---

αυτο ειναι ομως το point.
ok egw δε πιστευω πως ο λογος ειναι παντα η ζηλεια. πχ εγω κατακρινω παρα πολλες κοινωνικες ομαδες πανω σε θεμα πολιτικο-οικονομικα αλλα δε σημαινει πως τους ζηλευω. ισως ομως να σημαινει οτι εχω μισος που κ αυτο δν ειναι υγιες (αλλα αρκετα αναποφευκτο τα τελευταια χρονια).

Λοιπόν, η ανάλυσή μου ήταν λίγο περίπλοκη και μεγάλη, σόρυ. Δεν εννοούσα αυτό, εννοούσα αυτό που είπα και πιο πάνω, ότι με το να αποδεχτώ αυτήν την κακή πλευρά μου, πες το ελάττωμα ή όπως αλλιώς θες, είναι σαν να αποδέχομαι ότι η κακία είναι κάτι το φυσιολογικό για μένα, άρα και για τους άλλους, εκτός και αν εγώ το κάνω ως αντίδραση. Δηλαδή παίζει ρόλο αυτό που είπες, ότι εγώ δεν είμαι ίδια με τους άλλους, αλλά και τότε υπάρχουν περιορισμοί σε αυτό, θα μου λένε οι άλλοι γιατί εσύ να αποδέχεσαι την κακία στον εαυτό σου και όχι στους άλλους, δεν ξέρω αν με καταλαβαίνεις, είναι πολύ μπέρδεμα όλα αυτά.

Quote:

---

Originally Posted by Gothly

αυτο ειναι ομως το point.
ok egw δε πιστευω πως ο λογος ειναι παντα η ζηλεια. πχ εγω κατακρινω παρα πολλες κοινωνικες ομαδες πανω σε θεμα πολιτικο-οικονομικα αλλα δε σημαινει πως τους ζηλευω. ισως ομως να σημαινει οτι εχω μισος που κ αυτο δν ειναι υγιες (αλλα αρκετα αναποφευκτο τα τελευταια χρονια).

---

Προσπαθώ όμως να μην τους "προκαλώ" με την συμπεριφορά μου, γιατί μπορεί να μου βγάλουν και το όνομα σε πολλά θέματα. Δυστυχώς. Σόρυ αν σε κουράζω και σ' ευχαριστώ που θέλεις να με βοηθήσεις.

Quote:

---

Originally Posted by Gothly

το ιδιο λεμε ναι.
για τις γειτονισες δε πολυκαταλαβα, διαχειριστριες ειναι?

---

όχι gothy είναι στον ίδιο όροφο με το δικό μου διαμέρισμα

Quote:

---

Originally Posted by pillow

Προσπαθώ όμως να μην τους "προκαλώ" με την συμπεριφορά μου, γιατί μπορεί να μου βγάλουν και το όνομα σε πολλά θέματα. Δυστυχώς. Σόρυ αν σε κουράζω και σ' ευχαριστώ που θέλεις να με βοηθήσεις.

---

δε με κουραζεις,
κοιτα ειναι να μη μπεις στο τριπακι 'ημουν προκλητικη με τη σταση μου, με αυτα που ειπα, προκαλω κλπ'
γενικα εγω δε πιστευω πως υπαρχει το ρημα προκαλω, το εχω βγαλει απο το λεξιμογιο μου :P
εννοω πως οκ πες οτι ειπες κατι που θεωρηθηκε 'προκλητικο' , δλδ τι? δεν επρεπε να το πεις?
εγω καταληγω σχεδον παντα πως ο αλλος εχει το προβλημα που το ειδε 'ως κατι προκλητικο'
το προκλητικο κρυβει απο πισω κοινωνικα καταλυπα, του τυπου δε πρεπει να πεις κατι που προκαλει γιατι η κοινωνια εχει καποιους κανονες αρα αυτο ειναι εξω απο τους κανονες,
ααρα.. εγω το βλεπω σαν καποιος να προσπαθει να μου επιβαλει το πως θα μιλησω.
δε στοχοποιω το συνομιλητή μου, αλλά πιο πολυ γενικά τη κοινωνία που μου κανει τη πληση εγκεφαλου οτι 'το ταδε προκαλει' (υποψιν, ειται ειναι λογος είται ρουχο ;) για εμας τις γυναικες)
αλλα ολα αυτα ειναι στο δικο μου μυαλο, οπως εγω το βλεπω κ το αντιμετοπιζω γιατι το βρισκω αδικο να μου φορτωνουν ενοχες με δικαιολογιες του τυπου 'προκαλω'.

https://www.youtube.com/watch?v=aQa1Tg0jesk

https://www.youtube.com/watch?v=cvufRTs4RB4

Quote:

---

Originally Posted by Gothly

δε με κουραζεις,
κοιτα ειναι να μη μπεις στο τριπακι 'ημουν προκλητικη με τη σταση μου, με αυτα που ειπα, προκαλω κλπ'
γενικα εγω δε πιστευω πως υπαρχει το ρημα προκαλω, το εχω βγαλει απο το λεξιμογιο μου :P
εννοω πως οκ πες οτι ειπες κατι που θεωρηθηκε 'προκλητικο' , δλδ τι? δεν επρεπε να το πεις?
εγω καταληγω σχεδον παντα πως ο αλλος εχει το προβλημα που το ειδε 'ως κατι προκλητικο'
το προκλητικο κρυβει απο πισω κοινωνικα καταλυπα, του τυπου δε πρεπει να πεις κατι που προκαλει γιατι η κοινωνια εχει καποιους κανονες αρα αυτο ειναι εξω απο τους κανονες,
ααρα.. εγω το βλεπω σαν καποιος να προσπαθει να μου επιβαλει το πως θα μιλησω.
δε στοχοποιω το συνομιλητή μου, αλλά πιο πολυ γενικά τη κοινωνία που μου κανει τη πληση εγκεφαλου οτι 'το ταδε προκαλει' (υποψιν, ειται ειναι λογος είται ρουχο ;) για εμας τις γυναικες)
αλλα ολα αυτα ειναι στο δικο μου μυαλο, οπως εγω το βλεπω κ το αντιμετοπιζω γιατι το βρισκω αδικο να μου φορτωνουν ενοχες με δικαιολογιες του τυπου 'προκαλω'.

---

'Εχεις δίκιο!