Quote:
Originally posted by placebo
εγώ είμαι της άποψης ότι ο καθένας πρέπει να κοιτάζει τον εαυτό του και να μην ασχολείται με τα "ελαττώματα" του άλλου. Η ευτυχία είναι άλλωστε αυτό που αναζητάμε, και είναι τελείως άσχετη με την ομορφιά.Εγώ έχω πάψει να ασχολούμαι με τα αδιάκριτα βλέμματα. Δεν έχω ιδιαίτερο κόμπλεξ για την εμφάνιση μου άλλωστε, ποτέ μου δεν είχα. Είναι τραγικό το να κοροιδεύεις κάποιον. Δεν το έχω κάνει και ούτε πρόκειται να το κάνω ποτέ μου. Ίσως αυτή η κατάσταση με τα επιπλέον κιλά να μας έχει κάνει "καλύτερους" ανθρώπους, που ασχολούμαστε με την ουσία και όχι με τη φιγούρα!Γλυκούλα μου, να συνεχίσεις να κάνεις ότι γουστάρεις, να τρως την μπακέτα σου, να παίζεις με την ρακέτα σου και ότι άλλο θες. Και αν σε κοιτάνε επίμονα, κοίτα τους κι εσύ, μέχρι να ντραπούν και να γυρίσουν αλλού το βλέμμα. Που ξέρεις, ίσως και να νιώσουν μ...κες...
Placebo συμφωνώ απόλυτα.. και θα είχα ίσως να προσθέσω αρκετά.. αλλά τελικά νομίζω παίζει ρόλο η ηλικία και ο χαρακτήρας του καθενός μας για το ποια πράγματα θεωρεί σημαντικά. Αν πεις σε ένα νέο κορίτσι.. 16 ετών για παράδειγμα, ότι πρέπει να κοιτάει πρώτα την υγεία του, ότι η εξωτερική εμφάνιση έρχεται και παρέρχεται, ότι δεν αρκεί να βρεις αγόρι θα πρέπει να θέλει να συνεχίσει να είναι μαζί σου όταν δεν θα τον εντυπωσιάζουν πια τα σωματικά σου προσόντα, ότι οι άνθρωποι τελικά αναζητούν το "άλλο μισό τους πορτοκάλι" και δεν έχει σημασία το περιτύλιγμα όταν το βρουν, θα πρέπει να περάσουν αρκετά χρόνια, 2-3 περιπέτειες (σοβαρές) υγείας, αρκετές χυλόπιτες, φτυσίματα, πεσίματα, σηκώματα και αρκετά άλλα για να φτάσει στο σημείο να καταλάβει απόλυτα τι εννοείς! Και αυτό είναι μόνο ένα μικρό κομμάτι.. όταν εγώ ήμουν 16, άλλαζαν οι γενιές κάθε 10 χρόνια! Τώρα αλλάζουν κάθε 6 μήνες! ʼλλα ήθη, άλλες συνήθειες, και σήμερα κάθομαι με νέα παιδιά (και λόγω δουλειάς) και ΔΕΝ βγάζω νόημα! Με την καλή έννοια πάντα! Δεν κρίνω.. απλά δεν κατανοώ! Ανοχή λοιπόν, και κατανόηση! Όλοι έχουν δικαίωμα στο λάθος, και πρέπει να είναι το ΔΙΚΟ τους λάθος, για να τους διδάξει και κάτι!