εκτρωση

Ετσι είναι κρίνο μου.

Υπάρχουν και άνθρωποι, που βρίσκονται στο αντιπέρα στρατόπεδο.
Κατηγορούν τον εαυτό τους ακόμα και για πράγματα που δεν ανάγονται στην δική τους σφαίρα ευθύνης!

Στο ένα άκρο είναι ο ευθυνόφοβος, που είναι το θύμα των άλλων, που όλοι οι άλλοι φταίνε, κάτι του κάναν και τον οδήγησαν εκεί που τον οδήγησαν.
Στο άλλο άκρο είναι ο μανιακός με τον έλεγχο. Αυτός νομίζει πια ότι όλα περναν απο τα δικά του χέρια. Οτι όλα μπορούσε να τα φέρει εις πέρας και να τα διαχειριστεί. Οτι θα μπορούσε μόνος αυτός ( χωρίς να έχει σημασία το θέλω ή το κάνω των άλλων) να είχε φροντίσει καλύτερα για τα πάντα.

Πολλές φορές, ως άνθρωποι, είμαστε πιο κοντά στο ένα ή στο άλλο άκρο, με εναλλαγές φυσικα.

Καλό όμως, είναι να βρούμε το μέτρο και να είμαστε δίκαιοι για τον εαυτό μας.

Να μην εθελοτυφλούμε για το πού σφάλλαμε. ( κι αναλαμβάνοντας την ευθύνη αυτού, να βρεθούμε αντιμέτωποι με το ενδεχόμενο αλλαγής)

Αλλα και να μην εθελοτυφλούμε για το πού έσφαλε ο άλλος ( δικαιολογώντας τον πχ και λέγοντας οτι εμείς φταίμε) για να βλέπουμε τί στα αλήθεια επιλέγουμε, με ποιόν επιλέγουμε να σχετιστούμε.

Πολυ ωραία θέτεις λοιπόν το θέμα της ευθύνης.
Ο ενήλικας, είναι αυτός που αναλαμβάνει τις ευθύνες του.


Το όλο θέμα, ξεκίνησε απο την ερμηνεία των λεγομένων της ερευνήτριας, σαν ενδεχόμενο αποχώρησης.

Ωστόσο ξεκαθάρισε η κοπέλα, οτι θέλει απλά τον χρόνο της.

Πάντως συμφωνώ, οτι δεν μου φταίνε μόνο οι άλλοι, όταν νιώθω έτοιμη να φύγω απο το φόρουμ.
Σίγουρα, κάπου έσφαλλα κι εγώ.

:)
Καλό μεσημέρι Κρινάκι!

Quote:

---

Originally posted by Remedy

Quote:

---

Originally posted by Sofia

Quote:

---

Originally posted by Remedy
η μονη διαθεση που μου προκαλει ο κουτοπονηρος χειρισμος του θεματος εκ μερους της, ειναι να την σκυλοβρισω :)

---

αν ειναι η μονη σου απαντηση σε εναν κουτοπονηρο χειρισμο το βρισιμο, με χαμογελο....κοροϊδευεις μαλλον τον εαυτο σου. Το βρισιμο εχει θυμο.Κ αν σε θυμωνει μια ποταπη συμπεριφορα, μαλλον σε ακουμπαει.

το να εκφρασεις τη διαφορα σου, μπορεις να το κανεις κ με αλλους τροπους. αν βρισκεις μονο αυτον ειναι κριμα. για σενα κυριως.

---

το χαμογελο ειναι ειρωνικο και οχι χαχανο..απορω πως δεν το αντιληφθηκες..

ΕΝΝΟΕΙΤΑΙ οτι με ακουμπαει και η συμπεριφορα αυτη και το συγκεκριμενο θεμα, οπως υποθετω οτι ακουμπαει καθε γυναικα αναπαραγωγικης ηλικιας η οποια ειτε εχει βρεθει ειτε εχει σκεφτει την θεση αυτη...
αυτο δεν σημαινει φυσικα οτι η καθεμια θα αντιδρουσε με τον ιδιο τροπο...

δεν καταλαβες καλα...τροπους γνωριζω και χρησιμοποιω πολλους για να εκφραζω την διαφορα μου με οποιονδηποτε...
αυτον επελεξα για την συγκεκριμενη/νο οτιδηποτε ειναι, μιας και δεν γνωριζομαστε εδω που τα λεμε, διοτι το θεωρησα, σωστο και δικαιο και αρμοζον.

καταλαβαινω οτι διαφωνεις .συμβαινουν αυτα..

---

Ολα καλά κι όλα ωραία.
Μιας και δεν γνωριζόμαστε εδώ που τα λέμε, είμαστε και κάπως πιο χύμα ενίοτε.

Αυτό που με κάνει εμένα να διαφωνώ με την στάση σου ( που ευτυχώς κατανόησα μετά απο πολύ παθος και θυμό που έβρισκα στα λεγόμενά σου) είναι το σχετικό με τον κουτοπόνειρο χειρισμό του θέματος....

Απλά δεν είμαι και τόσο σίγουρη για το αν υπήρχε τέτοια πρόθεση που της αποδίδεις.

Βέβαια, εδώ μεσα, το έδαφος είναι εξαιρετικά γόνιμο για παρεξηγήσεις του τύπου αυτού, οπότε δεν εκπλήσσομαι.

weird

αν υποθεσουμε οτι εχεις χρονο και ορεξη να μελετησεις το θρεντ απο την αρχη,
θα καταλαβεις πολλα για το πως εφτασε η συζητηση εδω.

Προσωπικα αν καποιος αντιληφθω οτι η σιωπη του ειναι η παρουσια,
ουτε που θα το καταλαβω οτι θα φυγει.



Οσο για το θεμα ευθυνης,
θα ελεγα οτι ειναι η αρχη του τελους για καποιον ο οποιος αντιμετωπιζει φοβιες η αγχη και περιξ.
Οποιος μπορει να εμβαθυνει λιγο, πιανει και το νοημα του τι λεω.

Originally posted by Remedy

ΕΝΝΟΕΙΤΑΙ οτι με ακουμπαει και η συμπεριφορα αυτη και το συγκεκριμενο θεμα, οπως υποθετω οτι ακουμπαει καθε γυναικα αναπαραγωγικης ηλικιας η οποια ειτε εχει βρεθει ειτε εχει σκεφτει την θεση αυτη...


με αφορμη αυτο που λες

Remedy

πως το θεμα ακουμπα καθε γυναικα....

θα ηθελα να πω πως με προβληματιζει κι ενα αλλο κομματι

το κομματι που αφορα τους ανδρες

ανδρες και εκτρωση

κατα ποσο τους ακουμπα το ολο γεγονος;

κατα ποσο το συζητουν πριν η μετα;

κατα ποσο πιανουν απο το χερι με αποδοχη την εγκυμονουσα που οι ιδιοι συνεβαλλαν στην εγκυμοσυνη της;

κατα ποσο ειναι προστατευτικοι η δεν ειναι οταν προκυψει μια εγκυμοσυνη;

κατα ποσο το θεωρουν ευθυνη και δικη τους η οχι;


τι λογο διατυπωνουν για το παιδι τους;

τι λογο διατυπωνουν για και προς την εγκυμονουσα πλεον συντροφο τους;

φοβουνται; φευγουν; μενουν; συζητουν; προστατευουν; χαιρονται; δυσαρεστουνται;


νιωθουν μοναξια;

θελουν να εχουν λογο ως προς το παιδι τους; εχουν;

συνδεουν την σεξουαλικη πραξη με μια ενδεχομενη εγκυμοσυνη;


εχει η κοπελα τους το ελευθερο να τους μιλησει;

εχει η συντροφος τους το ελευθερο να τους πει πως το θελει αυτο το παιδακι και να το συζητησουν χωρις να παρει αμεση απορριψη;

εχουν εκεινοι το ελευθερο να πουν και να συζητησουν το αντιστοιχο θελω απο την πλευρα τους;

γνωριζουν τι ακριβως συμβαινει στο σωμα της συντροφου τους;

συζητουν μαζι της; συζητουν με το γιατρο; συζητουν με καποιον ειδικο;

ψαχνουν ; αφιερωνουν χρονο;

αφιερωνουν π.χ οσο χρονο αφιερωσαν για να φλερταρουν τη συντροφο τους ενδεχομενως;

ποιος απο τα δυο μερη νιωθει περισσοτερο μονο σε αυτο το σκηνικο μιας ενδοχομενης εκτρωσης;

Quote:

---

Originally posted by krino
weird

αν υποθεσουμε οτι εχεις χρονο και ορεξη να μελετησεις το θρεντ απο την αρχη,
θα καταλαβεις πολλα για το πως εφτασε η συζητηση εδω.


Μάλλον θα πρέπει να το κοιτάξω μια φορά προσεκτικά, μα γενικώς, το να βγάζουμε απο εδω μέσα συμπεράσματα για τις προθέσεις κάποιου, το θεωρώ ( και μετά απο δική μου αρνητική εμπειρία) ριψοκίνδυνο.

Προσωπικα αν καποιος αντιληφθω οτι η σιωπη του ειναι η παρουσια,
ουτε που θα το καταλαβω οτι θα φυγει.
Νομίζω καταλαβαίνω τι εννοείς.


Οσο για το θεμα ευθυνης,
θα ελεγα οτι ειναι η αρχη του τελους για καποιον ο οποιος αντιμετωπιζει φοβιες η αγχη και περιξ.
Οποιος μπορει να εμβαθυνει λιγο, πιανει και το νοημα του τι λεω.

---

Επίσης, νομίζω οτι καταλαβαίνω... ξέρεις συχνά μου δίνεται η αίσθηση οτι αγανακτέις για όλους τους \"καποιους\" που δεν βλέπουν το νόημα..

Αλλά μπορεί και να κάνω λάθος.

Quote:

---

Originally posted by Remedy

Quote:

---

Originally posted by Sofia

Quote:

---

Originally posted by Remedy
η μονη διαθεση που μου προκαλει ο κουτοπονηρος χειρισμος του θεματος εκ μερους της, ειναι να την σκυλοβρισω :)

---

αν ειναι η μονη σου απαντηση σε εναν κουτοπονηρο χειρισμο το βρισιμο, με χαμογελο....κοροϊδευεις μαλλον τον εαυτο σου. Το βρισιμο εχει θυμο.Κ αν σε θυμωνει μια ποταπη συμπεριφορα, μαλλον σε ακουμπαει.

το να εκφρασεις τη διαφορα σου, μπορεις να το κανεις κ με αλλους τροπους. αν βρισκεις μονο αυτον ειναι κριμα. για σενα κυριως.

---

το χαμογελο ειναι ειρωνικο και οχι χαχανο..απορω πως δεν το αντιληφθηκες..

ΕΝΝΟΕΙΤΑΙ οτι με ακουμπαει και η συμπεριφορα αυτη και το συγκεκριμενο θεμα, οπως υποθετω οτι ακουμπαει καθε γυναικα αναπαραγωγικης ηλικιας η οποια ειτε εχει βρεθει ειτε εχει σκεφτει την θεση αυτη...
αυτο δεν σημαινει φυσικα οτι η καθεμια θα αντιδρουσε με τον ιδιο τροπο...

δεν καταλαβες καλα...τροπους γνωριζω και χρησιμοποιω πολλους για να εκφραζω την διαφορα μου με οποιονδηποτε...
αυτον επελεξα για την συγκεκριμενη/νο οτιδηποτε ειναι, μιας και δεν γνωριζομαστε εδω που τα λεμε, διοτι το θεωρησα, σωστο και δικαιο και αρμοζον.

καταλαβαινω οτι διαφωνεις .συμβαινουν αυτα..

---

μα δεν σου μιλάω ετσι επειδη διαφωνω με την θεση σου. διαφωνω ομως με τον τροπο αυτο. στα οσα γραφω ομως, εκφραζονται κ αλλα περα απο μια διαφωνια....

δεν αμφιβαλλω οτι τροπους γνωριζεις πολλους. για την επιλογη αυτη τη συγκεκριμενη στιγμη μιλησα. το οτι δεν γνωριζομαστε, εμενα προσωπικα δεν μου δινει κανενα αλλοθι να βριζομαι...αλλα ειναι θεμα προσωπικων επιλογων. το καταλαβαινω.

τελος στο οτι απορεις πώς δεν καταλαβα την ειρωνια στο χαμογελο μα μονο στα λογια, θα σου ελεγα πώς πολυ απλα, δεν σε βλεπω και ετσι δεν μπορω να ξερω καθε φορα την αποχρωση ενος χαμογελου, μεσα απο μια οθονη.

Quote:

---

Originally posted by researcher
Originally posted by Remedy

ΕΝΝΟΕΙΤΑΙ οτι με ακουμπαει και η συμπεριφορα αυτη και το συγκεκριμενο θεμα, οπως υποθετω οτι ακουμπαει καθε γυναικα αναπαραγωγικης ηλικιας η οποια ειτε εχει βρεθει ειτε εχει σκεφτει την θεση αυτη...


με αφορμη αυτο που λες

Remedy

πως το θεμα ακουμπα καθε γυναικα....

θα ηθελα να πω πως με προβληματιζει κι ενα αλλο κομματι

το κομματι που αφορα τους ανδρες

ανδρες και εκτρωση

κατα ποσο τους ακουμπα το ολο γεγονος;

κατα ποσο το συζητουν πριν η μετα;

κατα ποσο πιανουν απο το χερι με αποδοχη την εγκυμονουσα που οι ιδιοι συνεβαλλαν στην εγκυμοσυνη της;

κατα ποσο ειναι προστατευτικοι η δεν ειναι οταν προκυψει μια εγκυμοσυνη;

κατα ποσο το θεωρουν ευθυνη και δικη τους η οχι;


τι λογο διατυπωνουν για το παιδι τους;

τι λογο διατυπωνουν για και προς την εγκυμονουσα πλεον συντροφο τους;

φοβουνται; φευγουν; μενουν; συζητουν; προστατευουν; χαιρονται; δυσαρεστουνται;


νιωθουν μοναξια;

θελουν να εχουν λογο ως προς το παιδι τους; εχουν;

συνδεουν την σεξουαλικη πραξη με μια ενδεχομενη εγκυμοσυνη;


εχει η κοπελα τους το ελευθερο να τους μιλησει;

εχει η συντροφος τους το ελευθερο να τους πει πως το θελει αυτο το παιδακι και να το συζητησουν χωρις να παρει αμεση απορριψη;

εχουν εκεινοι το ελευθερο να πουν και να συζητησουν το αντιστοιχο θελω απο την πλευρα τους;

γνωριζουν τι ακριβως συμβαινει στο σωμα της συντροφου τους;

συζητουν μαζι της; συζητουν με το γιατρο; συζητουν με καποιον ειδικο;

ψαχνουν ; αφιερωνουν χρονο;

αφιερωνουν π.χ οσο χρονο αφιερωσαν για να φλερταρουν τη συντροφο τους ενδεχομενως;

ποιος απο τα δυο μερη νιωθει περισσοτερο μονο σε αυτο το σκηνικο μιας ενδοχομενης εκτρωσης;

---

ΤΩΡΑ ΜΑΛΙΣΤΑ!!! ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΘΙΓΕΙΣ ΕΧΕΙ ΠΟΛΥ ΠΡΟΣΦΟΡΟ ΕΔΑΦΟΣ ΠΡΟΣ ΣΥΖΗΤΗΣΗ!
Προσωπικα να σου πω οτι στην ακλυτερη των περιπτωσεων ο συντροφος να ερθει και να σου πει:
\"εγω αγαπη μου θα ακολουθησω οτι αποφασισεις!!\"
Στην χειροτερη:
\"Και που ξερω εγω οτι ειναι δικο μου!\"
Οσο για το μετα........ αστο καλυτερα, δεν νομιζω οτι μεταξυ πρωινου και μεσημεριανου το θυμουνται ακομη, ουτε και αναγνωριζουν την θυσια που μπορει να εκανες και την οδυνη που μπορει να περασες.
Απο την αλλη μηπως καταλαβαινουν το θαυμα της γεννησης;
Νομιζω οτι οσο καλοι πατεραδες και αν γινονται τελικα, δεν ειναι στην φυση τους να αντιλμβανονται οπως εμεις την γεννηση ή την απωλεια ενος παιδιου.
Και επειδη φανταζομαι οτι ο saab θα εχει αλλη γνωμη, να το πω οτι αποτελει εξαιρεση και θα ηθελα να ακουσω την γνωμη του, οπως και του Κρινο και καθε αντρα στο forum

Quote:

---

Originally posted by boubourina
ΤΩΡΑ ΜΑΛΙΣΤΑ!!! ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΘΙΓΕΙΣ ΕΧΕΙ ΠΟΛΥ ΠΡΟΣΦΟΡΟ ΕΔΑΦΟΣ ΠΡΟΣ ΣΥΖΗΤΗΣΗ!
Προσωπικα να σου πω οτι στην ακλυτερη των περιπτωσεων ο συντροφος να ερθει και να σου πει:
\"εγω αγαπη μου θα ακολουθησω οτι αποφασισεις!!\"
Στην χειροτερη:
\"Και που ξερω εγω οτι ειναι δικο μου!\"

---

Θα σου πω boubourina πώς βρισκω αδικα τα οσα λες. μπορει να ανηκουν καποιοι ή δεν ξερω ποσοι στις κατηγοριες που αναφερεις, αλλα υπάρχουν αντρες πολυ υποστηρικτικοι, δοτικοι κ ετοιμοι να ακουσουν κ να στηριξουν τις συντροφους τους.

Quote:

---

Originally posted by Sofia
μα δεν σου μιλάω ετσι επειδη διαφωνω με την θεση σου. διαφωνω ομως με τον τροπο αυτο. στα οσα γραφω ομως, εκφραζονται κ αλλα περα απο μια διαφωνια....

δεν αμφιβαλλω οτι τροπους γνωριζεις πολλους. για την επιλογη αυτη τη συγκεκριμενη στιγμη μιλησα. το οτι δεν γνωριζομαστε, εμενα προσωπικα δεν μου δινει κανενα αλλοθι να βριζομαι...αλλα ειναι θεμα προσωπικων επιλογων. το καταλαβαινω.

τελος στο οτι απορεις πώς δεν καταλαβα την ειρωνια στο χαμογελο μα μονο στα λογια, θα σου ελεγα πώς πολυ απλα, δεν σε βλεπω και ετσι δεν μπορω να ξερω καθε φορα την αποχρωση ενος χαμογελου, μεσα απο μια οθονη.

---

κι εγω για τον τροπο και μονο σου απαντησα...δεν θεωρησα οτι διαφωνεις με την αποψη επι του θεματος..η απαντηση μου ισχυει ως ειχε (για τον τροπο παντα)

το οτι δεν γνωριζομαστε δεν το ανεφερα σαν αλλοθι στο να βριζομαστε...δεν χρειαζομαι αλλοθι, εχω ΛΟΓΟΥΣ και τους εξεθεσα πολυ αναλυτικα νομιζω.περισσοτερο απ οσο θα πρεπε ισως...
εσυ προσωπικα καταλαβαινω οτι θα διαλεγες αλλο δρομο...αυτο ομως αφορα εσενα...
το ανεφερα στο οτι αναφερθηκα στην ρισερτσερ ως \"την/τον\" εννοωντας οτι δεν γνωριζουμε το φυλο του καθε συνομιλητη μας μιας και δεν γνωριζομαστε.

στα περι χαμογελων συμφωνω ασφαλως, κι οπως καταλαβαινεις ειναι ενας σοβαρος λογος στο να μην εχει καν κανεις τετοιου ειδους αποριες (μη πω επιχειρηματα) ποσο μαλλον να τα διατυπωνει . το αναφερω ως περιττο απλως , οχι ως απρεπο οπως καταλαβαινεις..

Quote:

---

Originally posted by Sofia

Quote:

---

Originally posted by boubourina
ΤΩΡΑ ΜΑΛΙΣΤΑ!!! ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΘΙΓΕΙΣ ΕΧΕΙ ΠΟΛΥ ΠΡΟΣΦΟΡΟ ΕΔΑΦΟΣ ΠΡΟΣ ΣΥΖΗΤΗΣΗ!
Προσωπικα να σου πω οτι στην ακλυτερη των περιπτωσεων ο συντροφος να ερθει και να σου πει:
\"εγω αγαπη μου θα ακολουθησω οτι αποφασισεις!!\"
Στην χειροτερη:
\"Και που ξερω εγω οτι ειναι δικο μου!\"

---

Θα σου πω boubourina πώς βρισκω αδικα τα οσα λες. μπορει να ανηκουν καποιοι ή δεν ξερω ποσοι στις κατηγοριες που αναφερεις, αλλα υπάρχουν αντρες πολυ υποστηρικτικοι, δοτικοι κ ετοιμοι να ακουσουν κ να στηριξουν τις συντροφους τους.

---

Sofia

θετω εδω μια παραμετρο που ισως εχει σχεση

ο,τι βρηκα ως λογο στο ιντερνετ γραμμενο για την προστασια του αγεννητου παιδιου εχει γραφτει σχεδον αποκλειστικα απο γυναικες.

ρισερτσερ

για την νεα απορια που σου δημιουργηθηκε, θεωρω οτι ασφαλως θα υπαρχουν αντρες με ολες τις συμπεριφορες που ανεφερες, δεν νομιζω οτι ειναι δυνατον ολοι να εχουν την ιδια σταση..

το απαραλλαχτο γεγονος ειναι ενα:

κανενας αντρας ποτε, οσο και να συμπασχει, δεν θα μπορεσει να βρεθει στην θεση μιας γυναικας που περναει απο αυτην την εμπειρια και αυτην την αποφαση ειτε η εμπειρια ειναι η εκτρωση ειτε η εμπειρια ειναι η γεννα...

Quote:

---

Originally posted by researcher

θα ηθελα να πω πως με προβληματιζει κι ενα αλλο κομματι

το κομματι που αφορα τους ανδρες

ανδρες και εκτρωση

κατα ποσο τους ακουμπα το ολο γεγονος;

κατα ποσο το συζητουν πριν η μετα;

κατα ποσο πιανουν απο το χερι με αποδοχη την εγκυμονουσα που οι ιδιοι συνεβαλλαν στην εγκυμοσυνη της;

ποιος απο τα δυο μερη νιωθει περισσοτερο μονο σε αυτο το σκηνικο μιας ενδοχομενης εκτρωσης;

---

researcher,

αν μου επιτρεπεις: καταλαβαινω απο οσα γραφεις πώς ψαχνεις εξονυχιστικα, να βρεις τροπους ή παραγοντες που συμβαλουν σε μια εκτρωση: ελλειπη ενημερωση απο γιατρους, ελλειπης ενημερωση απο την πολιτεια, την οικογενεια, ελλειπης οργανωση του κρατους για μετα την ενδεχομενη γεννα των εφηβων μητερων ή και μεγαλυτερων...για καποιο λογο ομως που μονο εσυ γνωριζεις δεν βλεπεις ή προσπερνας εναν αλλο παραγοντα. Εναν παραγοντα που τον συζητησαμε σε προηγουμενο χρονο. Αυτον της αποφασης της ιδιας της γυναικας για οποιοδηποτε λογο (πχ. προβληματα υγειας εμβριου ή της ιδιας, βιασμος, οικονομικη ανεχεια,προσωπικοι αλλοι λογοι) να διακοψει την εγκυμοσυνη. Σαν να μη θες να δεχτεις πώς υπάρχει αυτη η αποφαση, η συνειδητη αποφαση.

Quote:

---

Originally posted by researcher


Sofia

θετω εδω μια παραμετρο που ισως εχει σχεση

ο,τι βρηκα ως λογο στο ιντερνετ γραμμενο για την προστασια του αγεννητου παιδιου εχει γραφτει σχεδον αποκλειστικα απο γυναικες.

---

μα δεν ειναι λογικο? η γεννα οπως κ η εκτρωση αφορα πρωτα την γυναικα κ το σωμα της.

ο αντρας νιωθει πατερας πολυ αργοτερα απο οταν νιωσει η γυναικα μανα....

boubourina
οπως εχω γραψει πιο πισω,
εχω βιαστει σαν προσωπικοτητα, οταν μια παλια μου συντροφος,
εμεινε εγκυος με το ετσι θελω και εν ωρα δικης μου μεθης.

Ολα αυτα μονο και μονο για να μην χωρισουμε - κατι που ηταν δρομολογημενο.
Πες μου εσυ αν αυτο το παιδι επρεπε να ειναι σημερα σχεδον ολοκληρωμενος ανθρωπος.

Επισης μου εχει τυχει περιπτωση,
που το θεμα της εγκυμοσυνης (αν θα κρατηθει το παιδι η οχι) ηταν αποκλειστικο δικαιωμα της κοπελλας.
Η γνωμη μου ειχε ενα νοημα, αλλα μονο συμβουλευτικο και οχι ισομερες.


Αν δεν τρελλαθουμε σε αυτο τον αιωνα,
θα ζησω χιλιετηριδα.....




Δεν εξισωνω ολες και ολους φυσικα,
αλλα ειναι να βγαινεις απο τα ρουχα σου πως μια γυναικα
εν δυναμει μπορει να εκμεταλευτει μια εγκυμοσυνη.

Quote:

---

Originally posted by Sofia

Quote:

---

Originally posted by researcher

θα ηθελα να πω πως με προβληματιζει κι ενα αλλο κομματι

το κομματι που αφορα τους ανδρες

ανδρες και εκτρωση

κατα ποσο τους ακουμπα το ολο γεγονος;

κατα ποσο το συζητουν πριν η μετα;

κατα ποσο πιανουν απο το χερι με αποδοχη την εγκυμονουσα που οι ιδιοι συνεβαλλαν στην εγκυμοσυνη της;

ποιος απο τα δυο μερη νιωθει περισσοτερο μονο σε αυτο το σκηνικο μιας ενδοχομενης εκτρωσης;

---

researcher,

αν μου επιτρεπεις: καταλαβαινω απο οσα γραφεις πώς ψαχνεις εξονυχιστικα, να βρεις τροπους ή παραγοντες που συμβαλουν σε μια εκτρωση: ελλειπη ενημερωση απο γιατρους, ελλειπης ενημερωση απο την πολιτεια, την οικογενεια, ελλειπης οργανωση του κρατους για μετα την ενδεχομενη γεννα των εφηβων μητερων ή και μεγαλυτερων...για καποιο λογο ομως που μονο εσυ γνωριζεις δεν βλεπεις ή προσπερνας εναν αλλο παραγοντα. Εναν παραγοντα που τον συζητησαμε σε προηγουμενο χρονο. Αυτον της αποφασης της ιδιας της γυναικας για οποιοδηποτε λογο (πχ. προβληματα υγειας εμβριου ή της ιδιας, βιασμος, οικονομικη ανεχεια,προσωπικοι αλλοι λογοι) να διακοψει την εγκυμοσυνη. Σαν να μη θες να δεχτεις πώς υπάρχει αυτη η αποφαση, η συνειδητη αποφαση.

---

το ζητημα ειναι πολυ λεπτο

για σενα ισως το εμβρυο αποτελει κομματι του σωματος της μητερας οπως το συκωτι ας πουμε. συκωτι μου ειναι ο,τι θελω το κανω....

για μενα το παιδι αποτελει ξεχωριστη οντοτητα που τρεφεται απο τη μητερα αλλα εχει εξισου δικαιωματα πριν και μετα τη γεννηση του. η μητερα απλα το φιλοξενει επειδη αυτος ειναι ο τροπος για να ελθει στον κοσμο μια εντελως ξεχωριστη οντοτητα.

το παιδι βρισκεται σε αδυναμη θεση το κατανοω.

δεν δινει αυτο για μενα το δικαιωμα σε καποιον αλλον να αποφασισει για τον θανατο του.

για σενα ειναι αλλιως τα πραγματα.

εγω προσπερναω αυτο που λες πως προς περναω λοιπον για τους λογους που εγραψα παραπανω.

κατανοω πως εχεις διαφορετικη αποψη. οκ.