Μανα

Quote:

---

Originally posted by Sofia

Quote:

---

Originally posted by PETRAN

Το θέμα μας ήταν το κατα πόσο το να βιώνει κάποιος μια κατάσταση συμβάλει στο να γνωρίσει αντικειμενικά αυτή την κατάσταση. Η διπολική ένα παράδειγμα ήταν δεν έχει σχέση με το πόσο κακή είναι η διπολική και το πόσο βοήθεια πρέπει να δώσουμε στα παιδιά του τρίτου κόσμου.

---

Α! ναι το ξεχασα: την επομενη φορα που θα περασω καταθλιπτικο επεισοδιο, να θυμηθω να ανοιξω την εγκυκλοπαιδια. Στο γραμμα Κ. Κ οταν μαθω ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΑ για το τί προκειται κ τί σημαινει, θα μου περασει...Κ ηταν τοσο απλο τελικα!

Οσο για το χιουμορ για τα παιδια του τριτου κοσμου, αναφορικα με την βοηθεια: πολυ κακο στ αληθεια!

---

Συγνώμη. Τι σχέση έχουν όλα αυτά που λες? Το θέμα μας είναι ότι το να βιώνεις κάτι δεν σου λέει κάτι για την φύση από αυτό που βιώνεις δεν ξέρω πόσο ποιο απλά να το εξηγήσω. Δηλαδή \"Θα πάθεις τραύμα αν πιστεύεις ότι ο βιασμός είναι κακός και σε βιάσουν\". Με βιάζουν. ΟΚ είναι πολύ κακό, άπαίσιο, αβυσσαλέο. Αλλά δεν μου λέει κάτι για το αν αληθεύει αυτή η υπόθεση. You understand?


p.s. Κακό χιουμορ καλύτερο από το no humour at all!

Quote:

---

Originally posted by PETRAN
Συγνώμη. Τι σχέση έχουν όλα αυτά που λες? Το θέμα μας είναι ότι το να βιώνεις κάτι δεν σου λέει κάτι για την φύση από αυτό που βιώνεις δεν ξέρω πόσο ποιο απλά να το εξηγήσω. Δηλαδή \"Θα πάθεις τραύμα αν πιστεύεις ότι ο βιασμός είναι κακός και σε βιάσουν\". Με βιάζουν. ΟΚ είναι πολύ κακό, άπαίσιο, αβυσσαλέο. Αλλά δεν μου λέει κάτι για το αν αληθεύει αυτή η υπόθεση. You understand?


p.s. Κακό χιουμορ καλύτερο από no humour at all

---

Ενα ενα. Καταρχην αν σκοπευεις να δουλεψεις στο Ελλαδισταν ή να κατοικησεις εδω στο Ελλαντα, θα πρεπει να εκφραζεσαι λιγο καλυτερα.

Κατα δευτερον καλυτερα καθολου χιουμορ, παρα χυδαιο χιουμορ. Αλλα αυτα ειναι προσωπικα γουστα και οχι αντικειμενικες αληθειες.

Quote:

---

Originally posted by lucifer
......
όχι βεβαια, εξίσου αθέμιτο είναι και στις 2 περιπτώσεις.
εννοούσα ότι βιασμός δεν είναι μόνο οι περιπτώσεις που ένας άγνωστος με μαχαίρι/πιστόλι πλησιάζει μουλωχτά μια γυναίκα σε ένα έρημο δασάκι τη νύχτα, την απειλεί ότι θα τη σκοτώσει και τη βιάζει παρά τη θέληση της απειλώντας τη με τη ζωή της.
βιασμός είναι και πολλές άλλες περιπτώσεις όπου τα όρια για το αν ήθελε η κοπέλα να κάνει sex η δεν ήθελε είναι πολύ πιο δισδιακτριτα και λεπτά. και το ερώτημα μου είναι, αν πολύ συχνά ο βιασμός προκύπτει από γνωστά πρόσωπα στο θύμα σε συνθήκες normal, (όχι έρημο δασάκι νύχτα με πιστόλι στον κρόταφο), γιατί το θύμα έκατσε να το βιάσουν και δεν το έβαζε στα πόδια?
σε καμία περίπτωση δεν αθωώνω τον άνθρωπο που πίεζε να κάνει sex με κάποιον, ενώ ο άλλος δεν ήθελε, απλά αναρωτιέμαι, αυτός που δεν ήθελε, γιατί έκατσε και δεν έφυγε?
θυμήθηκα ένα θεατρικό έργο που είχα δει πριν 2-3 χρόνια, \"το μαυροπούλι\" ενός άγγλου συγγραφέα (David Hower) όπου το θέμα ήταν μια νεαρή κοπέλα που μετά από χρόνια ξανασυναντήθηκε με έναν μεγαλύτερο της άντρα, που κάποτε είχαν κάνει έρωτα, και αυτή ισχυριζότανε ότι την είχε βιάσει και της είχε καταστρέψει τη ζωή. και καθώς ξετυλίγονταν οι διάλογοι και οι ξιφομαχίες μεταξύ των ηρώων, και ενώ πιστεύαμε οι θεατές ότι την είχε βιάσει, αρχίσανε να βγαίνουν και άλλες πτυχές της τότε κατάστασης στην επιφάνεια, ότι ήταν και τσιμπημένη μαζί του κλπ κλπ. Και το κείμενο ουσιαστικά ήταν μια σκιαγράφηση του πόσο λεπτά είναι μερικές φορές τα όρια μεταξύ του βιασμού και του να θέλανε και τα 2 άτομα, απλά να μην ήταν και πολύ σίγουρα ότι θέλανε.

........

---

συγνωμη που παρεμβαινω στην ωραια σας αντιπαραθεση, αλλα αυτο , δεν το προσεξε κανεις?????????????

το εξοργιστικο στις \"αποψεις\" της/του λουσιφερ,για μενα ,δεν ειναι η υποθεση της/του οτι αξιολογουμε ενα γεγονος για το ποσο θα μας πειραξει απο τις γνωσεις που εχουμε για το αν αυτο το γεγονος θα \"επρεπε\" να μας πειραζει, αλλα ο αναιδεστατος και εξευτελιστικος για καθε γυναικα/παιδι που εχει υποστει κατι τετοιο υπαινιγμος, οτι στην πραγματικοτητα το θυμα μπορει και να τα \'θελε!!!!!!!

και επαναλαμβανω προς αυτον/αυτην το ερωτημα μου που απεφυγε να απαντησει: τι συναισθηματα και σκεψεις της προκαλει η υποθεση οτι ενας αγνωστος της/του αντρας της επιβαλει την διαθεση του να εισβαλει στο κορμι της/του με οποιον τροπο αυτος θελει?τι πιστευει οτι θα εκανε ο/η ιδιος/ια????

(να διευκρινισω εδω για την υποθεση της συναισθηματικης εμπλοκης μου, οτι δεν ατυχησα να βιασθω, ουτε ειμαι παιδι χωρισμενων γονιων)

Quote:

---

Originally posted by oboro


Το ζητημα βεβαια ειναι αλλου, οτι ολα αυτα που λες ισχυουν, αλλα οχι μονο αυτα. Αφηνεις απ΄εξω καποιες λεπτομερειες, οπως την ανεση με την οποια πηγαινεις απο το ενα στυλ στο αλλο:

Στην α\' φαση, παραθετεις απλως κατακτημενες γνωσεις.
Στην β\' βαση, ειρωνευεσαι και χλευαζεις χρησιμοποιωντας παλι τις ιδιες γνωσεις,
Στη γ\' φαση, αποκαλεις losers ανθρωπους που δεν εχεις γνωρισει, πλεον χωρις το γνωσιακο υποβαθρο μαλλον...

Θεωρεις πως τα κανουν διαφορετικοι ανθρωποι ολα αυτα? Μαλλον διαμεριζεις, που θα ελεγαν και οι... ψυχολογοι. ;)

---

Πάρα πολλές φορές δεν λέω κατακτημένες γνώσεις αλλά τις συνδιάζω για να βγάλω κάτι καινούργιο. Αλλά αυτό είναι άσχετο. Έτσι είναι το στιλ μου oby one.

Quote:

---

Νομιζω τουλαχιστον 2 φορες εχεις κανει διαγνωσεις οριακης διαταραχης καταμεσης του φορουμ, οποτε μαλλον αντιφασκεις στο πρωτο σκελος της παραγραφου.

---

Δεν καταλαβαίνω? Εγώ είπα \"μ αρέσει που έκανες και διάγνωση λολ\". Μου άρεσε δηλαδή δεν το βρήκα κακό! Έριξα και εγώ κατα καιρούς καμια διάγνωση όπως έχουν κάνει και άλλοι πολλοί εδώ μέσα.

Quote:

---

Δευτερον... Young Petran, συνειδητοποιεις οτι το φορουμ αυτο ειναι για ψυχολογικη υποστηριξη και οχι για την επιστημη της ψυχολογιας? Αν θελεις να κανεις debate για το τελευταιο υπαρχουν φορουμ στον ιντερνετ θελω να ελπιζω. Προσωπικα δεν το εψαξα για κατι τετοιο, χρειαζομουν ενα στηριγμα οταν γραφτηκα εδω το οποιο και βρηκα. Σιγουρα αν σου αρεσει η λογικη αναλυση υπαρχουν πολλα φορουμ οπου θα κανεις ενα λαθος και θα σε κομματιασουν (εγγυημενα)

---

Ναι, ήμουν σε τέτοια φορουμ για πολλά χρόνια. Δυστυχώς τώρα τελευταία είναι ύσηχα τα πράγματα. Όμως αυτό που λες είναι άσχετο τώρα. Αν και το θέμα που άνοιξε είχε όντως σχέση με προβλήματα στην διαδρομή εξελίχθηκε σε debate σχετικά με το τραύμα. Και εγώ έθιξα ένα πράγμα σχετικά με αυτό, που δεν είχε σχέση με το πρόβλημα της θεματοθέτριας. Και όπως ειδες τα σκυλιά του πολέμου ήταν πρόθυμα για debate. Γι αυτό μην κάνεις τώρα \"appeal to pitty\" (και άλλο fallacy λολ) για να δραματικοποιήσεις τα πράγματα γιατί δεν είναι έτσι.

Quote:

---

΄Αυτο, μιας και τοσο αυταρεσκα ξεκαθαριζεις πως δεν εισαι \"τετοιου τυπου\" ψυχολογος... Οποτε εμμεσως πλην σαφως χλευαζεις και τη θεματικη του φορουμ οπου γραφεις. Τι να πω... Αληθεια, μιας και μιλησες για αγνοια οσων εχουν διαβασει μονο 2 βιβλια, εσυ ο ιδιος ποσα βιβλια εχεις διαβασει των προσεγγισεων που τοσο αντιμαχεσαι? Μιλαω παντα για συγχρονες μελετες. Ρωταω γιατι προηγουμενως παρουσιαζες τον Yalom σαν ψυχοδυναμικο... Ελα ομως που δεν ειναι. Αυτο το λαθος δεν πηγαζει απο αγνοια δικη σου? Κανει αληθεια διαφορα αν η αγνοια αυτη αφορα κατι που εσυ θεωρεις υποδεεστερο? Την καθιστα απλως αγνοια Β\' κατηγοριας, αραγε?

---

Το πείρες εντελώς λάθος. Ξεκαθαρίζω ότι δεν είμαι τέτοιου είδους ψυχολόγος για να μην μου τα πρίζουν περι επαγγελματικής ευαισθησίας κλπ. όπως έχουν κάνει κατα καιρούς. Και φυσικά δεν χλευάζω το φορουμ, αν το χλεύαζα γιατί να είμαι εδώ? Έχω γράψει πολλές φορές πως το φορουμ είναι όαση σε σχέση με άλλα.


Δεν έχω διαβάσει τόσα βιβλία όσα έχω διαβάσει στους τομείς που ασχολούμαι είναι αλήθεια αυτό, αλλά δεν καταλαβαίνω αυτό τι έχει να κάνει. Εξάλλου ποτέ δεν γράφω κάτι πολύ \"άγριο\" στα πλαίσια συμβουλών και όταν το γράφω το λέω με \"μπορεί\" , \"πιθανά\" κλπ. Ξέρω ότι είναι υπαρξιακός ψυχοθεραπευτής ο yalom, ο λόγος που τον ανέφερα είναι ότι τα βιβλία του είναι κλασικό παράδειγμα psychobabble (με φανταστική μυθιστορηματική υφή όμως!)

Quote:

---

Προσωπικα με ενοχλει λιγοτερο ο δογματισμος σου, για τον οποιο εχουν να γραφουν πολλοι, και περισσοτερο ο τροπος σου. Καμια σχεση δεν εχουν η ειρωνιες ο χλευασμος και οι βρισιες με την ψυχολογια αλλα ουτε και με τον πετραν που προσωπικα συμπαθω.

---

Ποιος δογματισμός μου? Πες μου τι δογματικό έχω πει σε αυτό το θρεντ. Η ειρωνεία είναι απλά το στιλ μου αν τσούζει μην μου μιλάς! :P



Βασικά δεν καταλαβαίνω πως κάθε φορά τα debate εδώ μέσα εξελίσσονται σε προσωπικές επιθέσεις. Δηλαδή παντού και πολλές φορές εξελίσσονται αλλά εδώ αφιερώνεται ένα τεράστιο ποσοστό στην προσωπική χολή και ένα ελάχιστο στο θέμα χε.

Quote:

---

Originally posted by Sofia

Quote:

---

Originally posted by PETRAN
Συγνώμη. Τι σχέση έχουν όλα αυτά που λες? Το θέμα μας είναι ότι το να βιώνεις κάτι δεν σου λέει κάτι για την φύση από αυτό που βιώνεις δεν ξέρω πόσο ποιο απλά να το εξηγήσω. Δηλαδή \"Θα πάθεις τραύμα αν πιστεύεις ότι ο βιασμός είναι κακός και σε βιάσουν\". Με βιάζουν. ΟΚ είναι πολύ κακό, άπαίσιο, αβυσσαλέο. Αλλά δεν μου λέει κάτι για το αν αληθεύει αυτή η υπόθεση. You understand?


p.s. Κακό χιουμορ καλύτερο από no humour at all

---

Ενα ενα. Καταρχην αν σκοπευεις να δουλεψεις στο Ελλαδισταν ή να κατοικησεις εδω στο Ελλαντα, θα πρεπει να εκφραζεσαι λιγο καλυτερα.

Κατα δευτερον καλυτερα καθολου χιουμορ, παρα χυδαιο χιουμορ. Αλλα αυτα ειναι προσωπικα γουστα και οχι αντικειμενικες αληθειες.

---

Τι σε νιάζει που θα κατοικήσω τώρα λολ? Μου άρεσε πως από το debade πέρασες γρήγορα σε προσωπικές επιθέσεις. Σοφία...my ass

Quote:

---

Originally posted by PETRAN


Τι σε νιάζει που θα κατοικήσω τώρα λολ? Μου άρεσε πως από το debade πέρασες γρήγορα σε προσωπικές επιθέσεις. Σοφία...my ass

---

Προσωπικες επιθεσεις,ε? Tα ειπες ολα μονος σου. Αλλα μη χανεις την ψυχραιμια σου, εκτειθεσαι.

Για να καταλαβω δηλαδη,

δεν καταλαβαινεις πως γινεται να δινουν τη θεση τους καθαρες συζητησεις σε ανταλλαγες προσωπικων επιθεσεων, αλλα εσυ δεν εχεις προβλημα οχι μονο να επιτιθεσαι προσωπικα σε losers και δαιμονες, αλλα το κανεις και αυτοκλητα χωρις να εχει ξεκινησει τετοια συζητηση απο κανεναν.

Ξεκαθαριζεις οτι δεν εισαι επαγγελματιας ψυχολογος για να μην σου τα πρηζουν με τα περι ηθικης τους, αλλα με τον προσωπικο κωδικα τι γινεται? Ειναι ενταξει να χλευαζεις στο ενα θρεντ και να επιχειρηματολογεις στο αλλο σαν να μην τρεχει τιποτε? Ο ιδιος ανθρωπος στο ιδιο φορουμ καποιες φορες απευθυνομενος κιολας στα ιδια ατομα. Ειπαμε, διαμεριζεις. Ειπα δηλαδη αλλα το προσπερασες.

Λες οτι δεν εισαι επαγγελματιας ψυχολογος και πως εχεις πεταξει κι εσυ μερικες φορες διαγνωσεις \"οπως ολοι εδω μεσα\". Αληθεια αυτο σε δικαιολογει πιστευεις, να εχεις σπουδασει ψυχολογια και να κανεις με τοση ανεση διαγνωσεις για οριακη διαταραχη? Προσωπικα το βρισκω τραγικο, μπορει καποιος να σε παρει στα σοβαρα ειδικα αν πιστευει οτι εισαι επαγγελματιας και δεν εχει μπει τον κοπο να κοιταξει τη διαφορα μεταξυ επιδοξου ερευνητη και ψυχοθεραπευτη.

Οσο για το appeal to pity, καμια σχεση, υπαρχει διαφορα να δημιουργειται ενα Χ κλιμα εντονης αντιπαραθεσης γυρω απο ενα θεμα απο το να χωνεσαι μετα παλι για να χλευασεις τους κοινους θνητους που δεν εχουν γνωσεις ψυχολογιας.

Βασικα χρησιμοποιουσες καποτε τη λογικη για να αποφυγεις το συναισθημα, παντα κατα τη γνωμη μου... Αλλα τωρα δεν υπαρχει νομιζω αμφιβολια πως τη χρησιμοποιεις για να δικαιολογησεις τον κακο εαυτο σου. Ειναι κριμα νομιζω.

Quote:

---

Originally posted by Sofia

Quote:

---

Originally posted by PETRAN


Τι σε νιάζει που θα κατοικήσω τώρα λολ? Μου άρεσε πως από το debade πέρασες γρήγορα σε προσωπικές επιθέσεις. Σοφία...my ass

---

Προσωπικες επιθεσεις,ε? Tα ειπες ολα μονος σου. Αλλα μη χανεις την ψυχραιμια σου, εκτειθεσαι.

---

Ναι δεν θυμάμαι να σου είπα για το που θα κατοικήσεις και τι θα κάνεις? Από ότι θυμάμαι δέν ήταν αυτό στα πλαίσια του θέματος...

Ευτυχως που τα διαβασα ολα αυτα.Ωστε αν ξαναπεσωθυμα βιασμου {βαζω μονο τον εαυτο μου εδω γιατι δεν το ευχομαι για κανεναν} να την αντιμετωπισω και να την βιωσω αντικειμενικα και οχι σαν την πιο εξευτελιστικη βιαια ταπεινωτικη πραξη που σου παιρνει κομματια απο τη ζωη και την ψυχη σου.Ελα να μου πεις τις σκηρες απροσωπες θεωριες του ταδε μαλακα και του ταδε μαλακα.Το θεμα μου γι αυτο μπηκα ειναι οτι μας διαβαζουν και αλλοι λιγος σεβασμος δεν βλαπτει προκειμενου να πεισουμε να ισσοπεδοσουμε κιολας.

Originally posted by lucifer



επισης για τη γυναικα που βιαζεται, αν και δεν ειναι το θεμα μας, δεν ειναι οτι εκεινη το προκαλεσε, ειναι οτι εχει κι αυτη μεριδια συμμετοχης. εξαρταται την περιπτωση παντα. καθε βιασμος προφανως δεν ειναι ολοιδιος, δεν μπορουμε να αναλυουμε γενικα.
επισης, μιας και πιασαμε τους βιασμους, θα εχεις πιθανοτατα ακουσει οτι οι βιασμοι γινονται τις πιο πολλες φορες απο γνωστα προσωπα στο θυμα, οχι απο αγνωστους. αυτο δεν σου λεει τιποτα?
επισης, ας δεχτουμε οτι ο βιασμος εγινε, το θυμα δεν μπορουσε να ξεφυγει και εζησε μια πολυ κακη εμπειρια οσο διηρκεσε ο βιασμος. ας δεχτουμε οτι δεν ειχε τον ελεγχο της ζωης του για οσο διηρκεσε ο βιασμος. στο μετα, στο πως διαχειριζεται αυτη την αναμνηση/εμπειρια οταν επανακτησει τον ελεγχο της ζωης του, πιστευεις οτι το θυμα δεν εχει καμια ευθυνη/συμμετοχη?

και τι ειναι τελικα αυτο που καθοριζει τα συναισθηματα μας?
μια αναμνηση αυτη καθεαυτη, οσο ασχημη κι αν ηταν, η ο τροπος που στο παρον μας ανακαλουμε και ερμηνευουμε την αναμνηση?
εγω προσωπικα πιστευω το δευτερο.






με τόσο διάβασμα που έχεις ρίξει θα έπρεπε να γνωρίζεις γιατί οι βιασμοί γίνονται από άτομα του συγγενικού περιβάλλοντος.
άντρας είσαι?

Quote:

---

Originally posted by oboro
Για να καταλαβω δηλαδη,

δεν καταλαβαινεις πως γινεται να δινουν τη θεση τους καθαρες συζητησεις σε ανταλλαγες προσωπικων επιθεσεων, αλλα εσυ δεν εχεις προβλημα οχι μονο να επιτιθεσαι προσωπικα σε losers και δαιμονες, αλλα το κανεις και αυτοκλητα χωρις να εχει ξεκινησει τετοια συζητηση απο κανεναν.

Ξεκαθαριζεις οτι δεν εισαι επαγγελματιας ψυχολογος για να μην σου τα πρηζουν με τα περι ηθικης τους, αλλα με τον προσωπικο κωδικα τι γινεται? Ειναι ενταξει να χλευαζεις στο ενα θρεντ και να επιχειρηματολογεις στο αλλο σαν να μην τρεχει τιποτε? Ο ιδιος ανθρωπος στο ιδιο φορουμ καποιες φορες απευθυνομενος κιολας στα ιδια ατομα. Ειπαμε, διαμεριζεις. Ειπα δηλαδη αλλα το προσπερασες.

Λες οτι δεν εισαι επαγγελματιας ψυχολογος και πως εχεις πεταξει κι εσυ μερικες φορες διαγνωσεις \"οπως ολοι εδω μεσα\". Αληθεια αυτο σε δικαιολογει πιστευεις, να εχεις σπουδασει ψυχολογια και να κανεις με τοση ανεση διαγνωσεις για οριακη διαταραχη? Προσωπικα το βρισκω τραγικο, μπορει καποιος να σε παρει στα σοβαρα ειδικα αν πιστευει οτι εισαι επαγγελματιας και δεν εχει μπει τον κοπο να κοιταξει τη διαφορα μεταξυ επιδοξου ερευνητη και ψυχοθεραπευτη.

Οσο για το appeal to pity, καμια σχεση, υπαρχει διαφορα να δημιουργειται ενα Χ κλιμα εντονης αντιπαραθεσης γυρω απο ενα θεμα απο το να χωνεσαι μετα παλι για να χλευασεις τους κοινους θνητους που δεν εχουν γνωσεις ψυχολογιας.

Βασικα χρησιμοποιουσες καποτε τη λογικη για να αποφυγεις το συναισθημα, παντα κατα τη γνωμη μου... Αλλα τωρα δεν υπαρχει νομιζω αμφιβολια πως τη χρησιμοποιεις για να δικαιολογησεις τον κακο εαυτο σου. Ειναι κριμα νομιζω.

---

Τι λες, απεκάλεσα κανέναν loser σε αυτό το θέμα. Όταν χρησιμοποιώ τέτοιες ατάκες είναι στα πλαίσια του \"γενικά\" σε \"ανάλαφρης\" θεματολογίας θέμα που θα έχει και την ανάλογη παρέα. Πήγαινε δες τα ποστ μου σε άτομα που θέλουν βοήθεια αν έχω κάνει κάτι τέτοιο. Αν χλευάζω και επιχειρηματολογώ θα είναι στα κατάλληλα πλαίσια/θρεντς. Δεν καταλαβαίνω τι θες να πεις.


Κατ αρχάς οι δήθεν διαγνώσεις μου δεν έχουν περισσότερο βάρος από τις διαγνώσεις οποιοδήποτε άλλου. Άλλωστε δεν λέω ποτέ ότι είμαι επαγγελματίας ψυχολόγος και πλεον αποφεύγω όσο μπορώ να λέω ότι έχω σπουδάσει ψυχολογία εκτός και αν με ρωτήσουν ανοιχτά.


Και δεν χλεύασα τους κοινούς θνητούς, χλεύασα όταν από το πουθενά δέχθηκα ένα απόλυτο, authoritative post που το διακατείχε μια professorικη υφή για το που δήθεν κάνω λάθος . Είπα ότι είναι too much αυτή η απολυτότητα που έχουν κάποιοι και που ναι έχω κάνει και εγώ στο παρελθόν.



Και τι είναι αυτά χρησιμοποιώ την λογική για να αποφεύγω το συναίσθημα και τώρα δήθεν δικαιολογώ τον κακό εαυτό μου. Ε εντάξει οι άλλοι είναι καλοί και εγώ ο ψυχρός κακός. Χέσε μας ρε oboro! :P

Quote:

---

Originally posted by arktos
Originally posted by lucifer



επισης για τη γυναικα που βιαζεται, αν και δεν ειναι το θεμα μας, δεν ειναι οτι εκεινη το προκαλεσε, ειναι οτι εχει κι αυτη μεριδια συμμετοχης. εξαρταται την περιπτωση παντα. καθε βιασμος προφανως δεν ειναι ολοιδιος, δεν μπορουμε να αναλυουμε γενικα.
επισης, μιας και πιασαμε τους βιασμους, θα εχεις πιθανοτατα ακουσει οτι οι βιασμοι γινονται τις πιο πολλες φορες απο γνωστα προσωπα στο θυμα, οχι απο αγνωστους. αυτο δεν σου λεει τιποτα?
επισης, ας δεχτουμε οτι ο βιασμος εγινε, το θυμα δεν μπορουσε να ξεφυγει και εζησε μια πολυ κακη εμπειρια οσο διηρκεσε ο βιασμος. ας δεχτουμε οτι δεν ειχε τον ελεγχο της ζωης του για οσο διηρκεσε ο βιασμος. στο μετα, στο πως διαχειριζεται αυτη την αναμνηση/εμπειρια οταν επανακτησει τον ελεγχο της ζωης του, πιστευεις οτι το θυμα δεν εχει καμια ευθυνη/συμμετοχη?

και τι ειναι τελικα αυτο που καθοριζει τα συναισθηματα μας?
μια αναμνηση αυτη καθεαυτη, οσο ασχημη κι αν ηταν, η ο τροπος που στο παρον μας ανακαλουμε και ερμηνευουμε την αναμνηση?
εγω προσωπικα πιστευω το δευτερο.






με τόσο διάβασμα που έχεις ρίξει θα έπρεπε να γνωρίζεις γιατί οι βιασμοί γίνονται από άτομα του συγγενικού περιβάλλοντος.
άντρας είσαι?

---

Η λουσι έχει ένα ποιντ μιας και το τραύμα όπως είπα πριν δεν είναι μόνο ενστικτώδης κατασκευή αλλά και ψυχοκοινωνική. Στην αρχαία ελλάδα π.χ. η παιδοφιλία ήταν αποδεκτή και \"εκπαιδευτική\" με ενδείξεις ότι γνωστοί φιλόσοφοι το καναν αυτό. Βέβαια το καναν από όσο ξέρω χωρίς να υπάρχει εισχώρηση και με εφήβους όχι παιδιά. Άραγε θα ανέπτυσσαν αυτά τα άτομα τραύμα (αργότερα)? Κατα πάσα πιθανότητα ναι αλλά δεν μπορεί να είναι σίγουρος. Και οι ιστορικοί από όσο ξέρω διχάζονται για το θέμα.


Πιστεύω όπως είπα και πριν ότι έχει να κάνει με το πόσο αβοήθητο ήταν το άτομο και το πόσο βίαιο ήταν το περιστατικό. Αν μιλάμε για πράξη με μικρό παιδί τότε σίγουρα μιλάμε για κάτι \"άρρωστο\" με επίσης τραυματικό αποτέλεσμα για το παιδάκι αφού η όλη εμπειρία είναι πολύ άσχημη, χωρίς το θύμα να έχει τον οποιοδήποτε έλεγχο η βούληση. Είναι φυσικό η όλη εμπειρία να καταγραφεί σαν εφιαλτική και να παραμείνει έτσι ανεξάρτητα από μεταγενέστερες εκτιμήσεις. Όσο μεγαλώνει κάποιος όμως τόσο και η επιρροή της κοινωνίας είναι και δυνατώτερη και τόσο οι εκτιμήσεις του ατόμου για τις καταστάσεις είναι διαφορετικές. Οπότε ίσως σε μια κοινωνία όπου το να πιάσει ένας άνδρας να κάνει σεξ με μια γυναίκα στον δρόμο κατα την διάρκεια κάποιων θρησκευτικών παγανιστικών γιορτών να μην θεωρηθεί τραυματικό αφού και η ίδια γυναίκα σε αυτά τα πλαίσια να μην το θεωρήσει σαν κάτι άσχημο. Άλλωστε αυτό γινοταν σε αρχαίες κοινωνίες π.χ. στην μεσοποταμία, βαβυλώνα κλπ.

Quote:

---

Originally posted by soft
Ευτυχως που τα διαβασα ολα αυτα.Ωστε αν ξαναπεσωθυμα βιασμου {βαζω μονο τον εαυτο μου εδω γιατι δεν το ευχομαι για κανεναν} να την αντιμετωπισω και να την βιωσω αντικειμενικα και οχι σαν την πιο εξευτελιστικη βιαια ταπεινωτικη πραξη που σου παιρνει κομματια απο τη ζωη και την ψυχη σου.Ελα να μου πεις τις σκηρες απροσωπες θεωριες του ταδε μαλακα και του ταδε μαλακα.Το θεμα μου γι αυτο μπηκα ειναι οτι μας διαβαζουν και αλλοι λιγος σεβασμος δεν βλαπτει προκειμενου να πεισουμε να ισσοπεδοσουμε κιολας.

---

επειδή σεβασμός δεν υπάρχει \"ευτυχώς\" που αντέχεις να τα διαβάζεις όλα αυτά. η πράξη έγινε, αυτά είναι λόγια. πραγματικά δεν ξέρω τι είναι χειρότερο αλλά αυτό που δεν πρέπει να χαθεί είναι η ψυχραιμία.:)

ποια μεσοποταμια ρε κουμπαρε?
τι σχεση εχει το σεξ με τον βιασμο?
τι σχεση εχουν οι πολιτισμικες συνηθειες μιας χωρας η μιας εποχης με μια πραξη που επιβαλλεται απο τον εναν μονο, με βια η με απειλη βιας σε εναν πιο ανισχυρο που αρνειται να συμετασχει??
σε δυο γαιδαρους αχυρα δεν μπορουν να μοιρασουν μερικοι...

Petran,μπορεί η κατασκευή να είναι ψυχοκοινωνική,το τραύμα να είναι ενστικτώδες,αλλά δε ζούμε ούτε στην αρχαία Ελλάδα,ούτε στη Μεσοποταμία.Οπότε,αυτό το επαναπροσαρμοστικό εν είδει ανάλυσης,σε τι με ωφελεί,εμένα ή οποιοδήποτε άλλο θηλυκό ή αρσενικό(γιατί ο βιασμός δεν είναι φαινόμενο που αγγίζει μόνο το ένα φύλο).Όταν βιάστηκα λοιπόν,όπως και η soft,καμιά τέτοια ανάλυση δεν μπορούσε να αναιρέσει το γεγονός πως κάποιος,ασκώντας βία,μπήκε σε χώρο που δεν του είχε δοθεί η άδεια να το κάνει.Trespassing,you know.To αναλύσουμε λοιπόν έτσι,δε μας δίνει τίποτε,γιατί αυτό ανήκει στη σφαίρα της επιστημονικής φαντασίας,ενώ εμείς το εισπράξαμε έτσι λόγω-για να πάω με τη δική σας οπτική-της δικής μας πραγματικότητας,αυτής που ζούμε,στην κοινωνία που βρισκόμαστε και όπου αλληλεπιδρούμε.
Λογικό είναι,αφού δεν ζω σε άλλο πολιτισμό,που δικαιολογεί την εισχώρηση αυτή,η εισχώρηση να με τραυματίσει,να με κάνει να πονέσω και να οργιστώ.

Πάμε στο άλλο μέρος,της αυτοίασης.Η αυτοίαση επέρχεται με τον χρόνο,με την επούλωση του τραύματος από διαδικασία ανάλυσής του,από την αντιπαράθεση με το θύτη,φυσική ή νοητή,με την απόδοση ευθυνών,ώστε το βαρύ συναισθηματικό φορτίο να ελεγχθεί κάποια στιγμή για να συνεχίσεις τη ζωούλα σου.Πάντως,ένας ψυχολόγος που θα με προσέγγιζε τότε με τέτοια κοινότυπα,αποστασιοποιημέ� �α τσιτάτα,θα αντιμετώπιζε καμία μπουνιά στη μούρη φαντάζομαι,γιατί θα τον θεωρούσα απλά αναίσθητο μαλάκα,ανίκανο να με βοηθήσει,δίχως ίχνος ενσυναίσθησης για το δικό μου τραύμα.Έχει ένα δίκιο λοιπόν η άρκτος εδώ.Εγώ τότε δεν πήγα σε ψυχολόγο,για διάφορους λόγους,ήμουν μία μπερδεμένη έφηβος,στα δεκάξι μου,δίχως εμπειρίες,δίχως βοήθεια από μία οικογένεια κακοποιητική,που έπαιξε ρόλο στο να μην είμαι προετοιμασμένη ψυχικά για τη σωστή αντίληψη του κόσμου γύρω μου.

Έκανα λοιπόν αυτό που μπορούσα,με τις λιγοστές ή περίσσιες δυνάμεις που διέθετα και ακολουθώντας,δίχως τότε να το συνειδητοποιώ,ένα ένστικτο επιβίωσης.Στην αρχή αποφεύγοντας οτιδήποτε σχετικό με το θέμα,γιατί με πόναγε φριχτά,στα επόμενα χρόνια ερχόμενη κοντύτερά του και στην τελική φάση,που τότε δε γνώριζα καν πως ήταν μία ανάγκη μου να λυτρωθώ,αντιπαράθεσης με τον θύτη.Ο θύτης ήταν φιλικό μου-τότε-πρόσωπο,μάλιστα ο γκόμενος της καλύτερής μου φίλης.Είχα να αντιμετωπίσω το ψέμα του,γιατί για να βγάλει την ουρά του απέξω το έριξε στο πασίγνωστο\"μα άντρας είμαι κι εγώ και πώς ν\'αντισταθώ,με προκάλεσε,τά\'θελε\",η μαλάκω η τότε φίλη μου ψάρωσε στις αντροπρεπείς σωβινιστικές παπαρολογίες και έφταιγε η Rain...To φτιάξανε κατά πως τους ταίριαξε αμφότεροι,για να διατηρήσουν το status quo ενός δεσμού που μετέπειτα αποδείχτηκε μία καταστροφική σχέση ζωής.Την πλάκωνε ασύστολα στο ξύλο.Κάποια στιγμή η μητέρα της,που δεν ήξερε γιατί απομακρύνθηκα από την κόρη της φυσικά,μου τηλεφώνησε γιατί βασανιζόταν το παιδί της και δεν ήξερε γιατί,ούτε πώς να το βοηθήσει.Αγράμματη,γυναίκα λαική,στα στενά πλαίσια του ρόλου της,αλλά με αγάπη για το παιδί της.Τότε πήγα και τον βρήκα,τότε έκανα την αντιπαράθεση,που ήταν για μένα και για το κορίτσι εκείνο που κακοποιούσε,αφού το έβαλε να ζει μέσα στο φόβο της βίας,στο βούλωσέ το αλλιώς...,το κλασικό του θύτη.

Δίχως πολλά λόγια,γι αυτό κάτι τέτοιες αναλύσεις τις θεωρώ λίγο εξωπραγματικές,αφού δεν πετυχαίνουν κανέναν στόχο,απλά είναι ανάλυση για νά΄χουμε να λέμε,ενώ η καίρια προσέγγιση,προυποθέτει συναισθηματική ανάμειξη.Get in my shoes first,αυτό.Τώρα,οκ,η Μεσοποταμία,ο Περικλής και οι εξωγήινοι,λολ.