Printable View
Ελησαβετ! οταν ελεγα αυτα τα λογια στην Μπου! ,οταν την ενθαρινα και της ελεγα για το αξιολογο του χαρακτηρος της και την δυναμικη της εσυ ! και πολλοι αλλοι ουτε καν που της γραφατε μια κουβεντα!! μπες και δες τα παλαια μηνυματα! ειδικα εσυ ελησαβςτ ουτε που εμπενες εδω! μερικοι μαληστα εγραφαν και μηνυματα τελειως προσβλητικα λες και ηταν επυλογη της η ασθενεια. αρα μην μου λες εμενα οτι την ενοχλω!Quote:
Originally Posted by elisabet
Δεν στο λεω εγω αγαπητε μου , η ιδια στο λεει εδώ και πόσα μνμ ότι την εκνευρίζεις και συνεχίζεις να το κάνεις απτόητος.Quote:
Originally Posted by giorgos panou
Σέβασου τουλάχιστον την κατάσταση της και την ίδια και σταματα να γράφεις στο θέμα της αν εισαι λιγο σοβαρος.
προσωπικα δεν εω διαβασει καποιο μηνυμα που να αναφερει εμενα οτι την ενοχλω! οτι της κανω κακο! μειτε μου εχει ζητησει να σταματησω να γραφω!
Ομως και να υπηρχαν τετοια μηνυματα δεν παει να πει οτι ειμαι υποχρεωμενος να ακολουθησω αυτα που λεει! Δυστυχως Ελησαβετ - και οχι μονο εσυ- δεν γνωριζετε τους ορους του φορουμ! Οταν καποιος αναιβαζει ενα θεμα προς συζητηση το θεμα του ειναι ελευθερο προς καταθεση των αποψεων ολων των μελων του φορουμ! Αναλογα με το θεμα -εξερουντε τα θεματα οπου εχουν να κανουν με φαρμακευτικες αγωγες και με οσους εχουν μπει σε ψυχειατρικη κλινηκη - εχει δικαιωμα λοιπον ο καθε ενας μας να γραψει με ευγενικο τροπο βεβαια, χωρις βρισιες και προσβολες ,να γραφει την γνωμη του, να καταθετει αυτο που νομιζει οτι ειναι καλητερο και γενικα να γραψει την αποψη του χωρις να ειναι υποχρεωτικο η αποψη του να ειναι αρεστη στον θεματοθετη! ποσο μαλον σε εσενα Ελησαβετ! οπου δυστυχως στερησαι απο δημοκρατικες αιευσθησιες! οποιες δεν παει με τα "νερα "σου ειτε ειναι προβληματικος ειτε πρεπει να αποκληστη! ειναι πολυ κριμα νεοι ανθρωποι και για θεματα ψυχικης υγειας να εχουν τετοια κοσμοθεωρεια σαν την δικη σου! Πρεπει να εισαι δεχτηκη και σε οσους δεν συμφωνουν μαζι σου! δεν σημαινει οτι μονο εσυ εισαι σωστη! αλλα κι λαθος να κανει καποιος αλλος δεν ειναι λογος να μην γραφει! Δεν εχεις κανενα δικαιωμα να λογοκρινεις τους συμφορμητες σου! Ειναι παρα πολυ ασχημο αυτο που κανεις και δυστυχως το κανεις συνεχως! Μαλιστα αυτο το πραγμα, να κρινεις συνεχως , να φοβασαι κι να αποφευγεις να γραψεις δικα σου προβληματα - οπου συγουρα εχεις και φοβαμαι οτι οι δικοι σου ανθρωποι θα περναν πολυ ασχημες μερες διπλα σου διοτις εισαι υπερβολικα αυταρχικη - φενεσαι δλδ μια γυναικα οπου δεν εχει κανενα προβλημα ! και μπενεις εδω μεσα να κρινεις ολους εμας οπου ανοιγομαστε! οπου καταθετουμε τα προβληματα μας προς κουβεντα!
Το αν ενοχλειτε η θεματοθετρια μπορει η ιδια να μου το πει! δεν εισαι εκπρωσοπος τυπου της! ουτε εχεις καποιο λογο να μου λες το τι θα γραψω! οι φασιστικες νοοτροποιες μπορεις να τις εξαντλεις στος δικους σου! Σε παρακαλω μην μας ξανα πεις τι θα γραφουμε! ουτε σε ποιους θα το γραφουμε!
το τελευταιο πραγμα που θελω παιδια ειναι να σας δημιουργω εντασεις.συγγνωμη παιδια.
η αληθεια γιωργο ειναι οτι με τσαντισαν τα μηνυματα σου γι αυτο και απαντουσα εκνευρισμενα αλλα φορουμ ειναι αυτο ο καθενας γραφει την αποψη του δε μπορω να αποκλεισω σε καποιον αυτο το δικαιωμα να εκφραζεται.οπως και να εχει ευχαριστω για τα μηνυματα κραταω πραγματακια που με αγγιζουν αλλα στον καλαθο των αχρηστων
θελω με καποιον να μιλησω αλλα δεν βρισκω κανεναν........ στα κεπα πηρα ξανα 67%, και μου εγραψαν οτι πασχω απο σχιζοφρενεια, προτιμουσα απλα ψυχωτικο συνδρομο.......νοιωθω λιγο ασχημα.....
Σε αυτη την περιπτωση ισχυει το καθε εμποδιο για καλο γτ με 67 μπορεις να παρεις συνταξη κ ετσι ξενοιαζοντας απο λεφτα να καταλαγιασει κ η ψυχωση,αλλωστε κ οι συνταξιουχοι μπορουμε να κανουμε πραματα στη ζωη...Quote:
Originally Posted by pavlosla
τοσες παραβιασεις γινονται στο φορουμ αλλοι το παιζουν ειδημωνες γιατροι κ φωναζουν για διακοπη φαρμακων αλλοι περιμενουν να τους παρεις την αδεια για να γραψεις θρεντ κ.α. κ σε μενα μονο η διαχειρηση με εριξε φαουλτ για κεφαλαια γραμματα,ειναι αστειο δλδ...παντελεις ελλειψη ευαισθησια ς λοιπον...Quote:
Originally Posted by ΔΗΜΗΤΡΗΣ17817
Καλημέρα παιδιά.
boo σχετικά με τα της πάθησης, πιστεύω ότι όσες δυσκολίες κι αν σου δημιουργεί η αγωγή στην καθημερινότητά σου, πρέπει να τα συζητάς με τον γιατρό και να μην κάνεις αλλαγές από μόνη σου.Διότι με καλή πρόθεση έκανες αλλαγή, για να ανταπεξέλθεις στις απαιτήσεις της σχολής ας πούμε, αλλά να που τελικά είχες πισωγύρισμα και έκανες άθελά σου κακό παρά καλό.
Στα όχι καθαρά της πάθησης όμως, νομίζω ότι θα πρέπει να δώσεις πιο πολύ βάση. Εννοώ σε κάποια ψυχανάλυση/ψυχοθεραπεία, ώστε να μάθεις να βάζεις όρια και να βελτιώσεις τον εαυτό σου να μην αισθάνεται ενοχικά. Να μειώσεις το άγχος να ανταπεξέλθεις σε πράγματα που πιο πολύ είναι επιθυμίες άλλων παρά δικές σου. Να αρχίσεις να αισθάνεσαι πιο άνετα με τον εαυτό σου και να δεις τι θέλεις να κάνεις εσύ βρε παιδί μου. Το άγχος επιδεινώνει τα πάντα και ψυχολογικά και σωματικά. Προσπάθησε να δεις τι θέλεις εσύ να κάνεις στο μεσοπρόθεσμα και άσε τους γονείς. Να δυναμώσεις ψυχολογικά και να μην σκας και πολύ για βλακείες. Άρχισε να δουλεύεις πιο πολύ αυτό το κομμάτι.
Παύλο έχω μία φίλη πάρα πολύ λειτουργική, με διπολική, δεν καταλαβαίνεις ότι έχει αυτό το θέμα, είναι μία χαρά η κοπέλα. Επειδή δουλεύει με παιδάκια, βρήκε μία δουλειά τώρα για κάποιους μήνες και ζητάνε χαρτί απο ψυχίατρο ανάμεσα σε άλλα και δεν τους το έχει πάει ακόμα. Ο γιατρός είπε ότι δεν μπορεί να το κρύψει, άλλωστε κάποιος επόμενος γιατρός πάντα θα βλέπει στα σύστημα τι αγωγή παίρνει. Η φίλη μου φοβάται ότι αν δουν σε ένα χαρτί διπολικότητα, θα υποθέσουν τα τέρατα για αυτή. Από τη μία άποψη την καταλαβαίνω, είναι σε μικρό μέρος και υπάρχει αμάθεια και κοινωνικό στίγμα ακόμα σε αυτά τα θέματα, αλλά από την άλλη δεν μπορεί να κρύβεται και μία ζωή, ιδίως όταν στη δουλειά της θα το συναντάει συνεχώς αυτό. Επειδή είναι δουλειά 8μηνο, σκέφτεται αν της το ζητήσουν το χαρτί να πει κάποια δικαιολογία και να παραιτηθεί. Δεν είναι κι αυτό λύση όμως, μπορεί αργότερα να προκύψει κάποια καλή δουλειά που να την ενδιαφέρει πολύ, τότε τι θα κάνει; Άλλωστε στη δουλειά δεν θα έχει κάποιο κόλλημα λόγω της ασθένειας, απλά φοβάται μην βγει προς τα έξω. Δεν υπάρχει λόγος να νοιώθετε άσχημα επειδή ο κάθε τριμάλαξ ζει 100 χρόνια πίσω από τα γομάρια και μπορεί να σχολιάσει αρνητικά, πάντα κάποιος κακοπροαίρετος θα βρεθεί. Αν δεν ξέρει τι είναι αυτό, να πάει να μάθει, αφού είστε εντάξει εσείς σε αυτό που καλείστε να κάνετε, αφήστε τους να λένε. Αν είχες 67% κι έγραφε διαβήτης ή καρκίνος ή μειωμένη όραση (χτύπα ξύλο) θα ένοιωθες πάλι άσχημα; Μην υιοθετείτε την βλακεία του καθενός, εσείς ξέρετε το τι είστε και τι αξίζετε!
Όχι δεν θα σκεφτούν τέρατα για αυτήν και θα την διώξουν αν δουν το χαρτί. Απλα και να την συμπαθούν και να την εκτιμούν θα αναγκαστούν να την διώξουν διότι αυτό λένε οι κανονισμοί, φαντάζομαι του παιδικού σταθμού η κάτι τέτοιο.Quote:
Originally Posted by Sonia
Άν κάνουν τα στραβά μάτια και γίνει κάτι στο μέλλον, χαιρετάνε άδεια λειτουργίας η αν απλά μαθευτεί χαιρετάνε τους πελάτες.
Οι κανονισμοί λοιπόν τους βλέπουν σαν "τερατα" και όχι οι εργοδότες και συνήθως οι κανονισμοί βασίζονται σε ιατρικό υπόβαθρο.
Όχι, το έχει ψάξει και δεν θα τη διώξουν, διότι απαιτείται ψυχιατρική γνωμάτευση και εκεί ο γιατρός της δεν θα γράψει απλά ότι έχει η κοπέλα διπολική, της κάνει όλο το προφίλ και θα γράφει ότι δεν έχει πρόβλημα και μπορεί να εργαστεί με παιδιά.
Ήδη έχει εργαστεί πολλά χρόνια με παιδιά και δεν της είχαν ζητήσει το χαρτί ως τώρα, οπότε δεν είχε βρεθεί σε αυτό το δίλημμα. Εγώ της είπα να μην το κρύψει, δεν έχει κάτι να κρύψει βασικά. Φυσικά και οι κανονισμοί στηρίζονται σε ιατρικό υπόβαθρο και πολύ καλό είναι να ζητείται γνώμη ψυχιάτρου σε τέτοιες δουλειές.
μην νιωθεις ασχημα που εγραψαν αυτο ισα-ισα να χαιρεσαι....Quote:
Originally Posted by pavlosla
θα σου εξηγησω γιατι υπαρχει νομοθεσια που λεει οτι οταν περνας επιτροπη απο κεπα για να γινει μονιμο το επιδομα και να μην ξαναπερασεις επιτροπη πρεπει να συμπληρωσεις 10 χρονια με 67% που να γραφει ομως σχιζοφρενεια αν γραψει ψυχωτικο συνδρομο δεν μετραει... Για μονιμο ποσοστο αναπηριας 67% πρεπει να γραφει σχιζοφρενεια για τουλαχιστον 10 χρονια επιτροπων...
τωρα το προηγουμενο ποσοστο αναπηριας που εγραφε ψυχωτικο συνδρομο δεν προσμετραται στα 10 χρονια συνεχομενων απαλλαγων για να γινει μονιμη η αναπηρια απο δω και περα μετρας 10 χρονια
η σχιζοφρενεια ειναι στις παθησεις που δικαιουνται επ αοριστον αναπηρια.π.χ. η σχιζοφρενεια θελει 10 χρονια ενω η διπολικη διαταραχη θελει 12 χρονια και ουτω καθεξης για τις υπολοιπες παθησεις
Μηδεν κακο αμιγες καλου,ετσι κ στην ψυχωση το καλο ειναι τα επιδοματα κ οι συνταξεις...γτ δεν φτανει π εχουμε να παλεψουμε ψυχωση κ καταθλιψη κ τα παρεκλομενα τους οπως πχ η παχυσαρκεια να μην στεναχωριομαστε ιδιαιτερα κ για βιοποριστικους λογους...τιμιο
παυλο πως εισαι?
sonia ναι εκανα βλακεια που τα πειραξα αλλα δεν εβγαινε αλλιως.ειναι θεμα υποχρεωσεων που πρεπει να ανταπεξελθω
παω σε ψυχολογο και μου λεει οτι ειμαι οντως ενοχικη το δουλεουμε μερικες φορες αλλες παλι λεμε για αλλα
καλα ειμαι εχουν φυγει η φωνες μετα την αυξηση στα 600 μγ σολιαν..... εε ενταξη προσαρμοζομαι στο χαρακτηρισμο σχοζοφρενεια.... ο ντοκτορας με καλεσε να με δει δευτερα να δει πως τα παω......
ποια οικονομικα ειμαι αυτονομος αλλα ανεξαρτητος δεν ειμαι πρεπει να ζω με τους γονιους μου, δεν μπωρο να νοικιασω δικο μου χωρο....... σιγα σιγα ψαχνω δουλεια ξανα....
καλησπερα παιδια
τι κανετε?
πηγα διακοπες μετα την εξεταστικη 2 εβδομαδες.το χρειαζομουν και περασα πολυ καλα. περασα και αρκετα μαθηματα τελικα στη σχολη! ολα κομπλε..
την τεταρτη το απογευμα τσακωνοντουσαν οι δικοι μου.
την πεμπτη, χτες δηλαδη, κατεβηκα καποιες στασεις νωριτερα απο τη συνηθισμενη καθως γυρνουσα απο τη σχολη.
ε εκει αρχισε η παρανοια.
περπατουσα και ολοι με κοιταζαν και μιλουσαν για εμενα.ενιωθα οτι ξερουν τα παντα για εμενα και ειχα σκεψεις ή μια φωνη να μου λενε για τους ανθρωπους τι σκεφτονται για μενα ή να τους χαρακτηριζουν και ετσι ηταν πολυ πιο εντονη η φαση γιατι αυτες οι σκεψεις/φωνη επιβεβαιωναν οτι οι αλλοι με παρακολουθουν..
χτες παλι καυγαδες στο σπιτι.γυρισα με αυτοκινητο σπιτι αλλα τωρα εχει αρχισει να με ξαναπιανει παρολο που λειπουν οι γονεις απο το σπιτι..
μπορει οι τσακωμοι να με επηρεαζουν στην παρακολουθηση?
και επειδη αυτοι οι τσακωμοι ειναι καθημερινοι τι μπορω να κανω?
οταν τσακωνονται με πιανει πολυ αγχος και φοβος και κλεινομαι στο δωματιο μου δε ξερω γιατι ομως αντιδρω ετσι? ειναι φυσιολογικη η αντιδραση μου?
ευχαριστω για το χρονο σας παιδια!
Είδες που άδικα είχες τόσο άγχος? Πέρασες και τα μαθήματα. Συγχαρητήρια..Quote:
Originally Posted by boo
Φυσικά και οι καβγάδες τους μπορούν να επηρεάσουν την ψυχολογία σου. Θα ήταν καλό να συζητήσεις με τον γιατρό σου για να σου προτείνει τρόπους για να φτιάξεις ένα τοίχο προστασίας έτσι ώστε να μην σε ρίχνουν οι εντάσεις τους..
ευχαριστω να σαι καλα!
τι να κανω δε ξερω. εχω τολμησει να τους πω πως ενοχλουμαι και να σταματησουν και απλα με παιρνει και εμενα η μπαλα μετα.
το ειχα πει στη ψυχολογο καιρο τωρα και μου ελεγε τι σε φοβιζει και κλεινεσαι στο δωματιο και τι σε αγχωνει αλλα ποτε δε μπορεσα να απαντησω αυτο το ερωτημα.
ποσο θα ηθελα να μεινω μονη μου αλλα δε γινεται λογω οικονομικων..
δε ξερω πως να το χειριστω και ειναι μια καθημερινη κατασταση
ειναι φυσιολογικο αυτο? εννοω τοσο συχνοι τσακωμοι? ειμαι παραλογη?
τωρα με εχει πιασει φοβια να περπαταω μονη στο δρομο μην το ξαναπαθω
Ξανά κάνε συζήτηση. Πρέπει να σου δείξει τρόπους για να μην επηρεάζεσαι γενικά με ότι γίνεται γύρω σου..Quote:
Originally Posted by boo
Όταν αρχίζουν τον καβγά να πηγαίνεις στο δωμάτιο σου, βάζε ακουστικά με μουσική και άστους εκεί να μαλώνουν.. Απλά αυτό είναι μια προσωρινή λυση.
σε καμια 15αρια με 20 μερες θα κλεισουμε ραντεβου.. μεχρι τοτε να δω αν και δε νομιζω να βοηθηθω
φοβαμαι τοσο πολυ εξω..
αλλα πως σχετιζονται οι τσακωμοι με την παρακολουθηση? δεν καταλαβαινω τι μου γινεται
Ρε συ Μπου , θα σουγραφα κατι, σε συμπαθω , αλλα δεν γνωριζω το αντικειμενο ......
κι εγω σε συμπαθω μακ. ευχαριστω πολυ γι την καλη σου διαθεση να βοηθησεις κι ας μη ξερεις τι να πεις. κι αυτο συμπαρασταση ειναι! να σαι καλα!
Καλησπερα μπου!
Πολύ χαίρομαι που πέρασες καλά και ξεκουράστηκες και φυσικά που πήγες καλά στην εξεταστική σου!!! Θυμάσαι τι άγχος είχες και πόσο αρνητική ήσουν; Μπράβο βρε μπου! συγχαρητήρια!
Τώρα για την παρακολούθηση που λες, το ξέρεις πως γιατρός δεν είμαι, φαντάζομαι ο γιατρός σου ή ο ψυχολόγος θα στο απαντήσει καλύτερα αυτό, αλλά με βάση την κοινή λογική, όχι οι καβγάδες των δικών σου δεν έχουν άμεση σχέση με την παρακολούθηση. ΟΜΩΣ έχει αποδειχθεί απ΄όσα έχεις πει κατα καιρούς ότι η παρακολούθηση κι όλα αυτά τα συμπτώματα σου εμφανίζονται πάντα όταν έχεις άγχος. Και είναι πολύ φυσιολογικό να σου προκαλεί άγχος το να ακούς όλη μέρα καβγάδες! Γιαυτό το συνδυάζεις και συ και το αναφέρεις τώρα εδώ ότι είχαν καβγά και μετά εγώ είχα συμπτώματα. Μπορείς και το καταλαβαίνεις πια γιατί έχεις μάθει καλύτερα τον εαυτό σου και αντιλαμβάνεσαι ότι τα συμπτώματα σου εμφανίζονται όταν αγχώνεσαι.
Μπου όποιος και να ήταν στην θέση σου αν άκουγε τους δικούς του να πλακώνονται, θα αγχώνονταν. Σε άλλον αυτό το άγχος θα έβγαινε σε ψυχοσωματικά, άλλος θα ανέβαζε πίεση ξέρω γω, άλλος θα πάθαινε δερματικά, άλλος θα πάθαινε κατάθλιψη...εσύ το βγάζεις με αυτά τα συμπτώματα. Το θέμα είναι πώς θα μπορείς να το διαχειρίζεσαι αυτό χωρίς να σε επηρεάζει τόσο. Πχ μπορείς να είσαι σε άλλον χώρο ώστε να βρίσκεσαι στο σπίτι όσο γίνεται λιγότερο; Ίσως στην βιβλιοθήκη της σχολής; Ή όπως σου είπε ο Γιώργος, μήπως να έβαζες μουσική και να κλεινόσουν στο δωμάτιο σου χωρίς να ασχολείσαι καθόλου; Να τηλεφωνούσες σε έναν φίλο/η και να μιλούσατε; Το ιδανικό θα ήταν να απομακρυνθείς από αυτό το περιβάλλον μπου...είναι ολοφάνερο πως το περιβάλλον δεν σε βοηθάει να αναρρώσεις. Αλλά συζητάμε τώρα με δεδομένο ότι δεν μπορείς να φύγεις μήπως και βρούμε καμιά λύση ανάγκης.
να σαι καλα ελισαβετ! ευχαριστω πολυ!
το συσχετιζω γιατι δεν εγινε κατι αλλο..γι αυτο τα σκεφτομαι παλι και παλι προσπαθω να βγαλω ακρη.
αρκει ενας καυγας απο την προηγουμενη μερα να σε επηρεασει την επομενη?
ναι λειπω αρκετες ωρες στη σχολη..μπορει να καθομαι 6-10 ωρες αναλογα το προγραμμα.
ξεκινησα να βγαζω και ξηροδερμια λογω αγχους
και τωρα που φοβαμαι να βγω τι κανουμε?? φοβαμαι μην το ξαναπαθω
Σευχαριστω boo για την κατανοηση , κατι παιδια σαν εσενα ανεβαζουν το επιπεδο του φορουμ .......αληθεια λεω .....Quote:
Originally Posted by boo
Δεν ξερω μπου μου... σε άλλη περιπτωση θα σου λεγα να πιεσεις τον εαυτο σου να βγαινεις οσο περισσοτερο μπορεις αλλά στην κατάσταση σου δεν ξέρω αν αυτό είναι καλή ιδέα. Εννοώ ότι πιέζεις τόσο πολύ τον εαυτό σου για όλα που σκέφτομαι ότι ίσως σου κάνει κακό να πιεστείς και για αυτό.Quote:
Originally Posted by boo
ϊσως θα ήταν καλύτερα να προσπαθήσεις να αποσπάσεις την προσοχή σου στον χώρο σου, στο δωμάτιο σου. Βάλε ακουστικά πχ και μην δίνεις καθόλου σημασία σε οτι συμβαίνει απ έξω. Ή μόλις ακούσεις ξανά καβγάδες πάρε έναν φίλο σου και μιλήστε.
Πάντως έχει δίκιο η ψυχολογός που σε ρωτούσε τι σε αγχώνει τόσο πολύ στους καβγάδες τους. Προσπαθούσε να σε βοηθήσει να το εκλογικεύσεις με αυτή την ερώτηση. Δηλαδή ...μαλώνουν. Ε και; Τι κακό μπορεί να γίνει με αυτό; Όλοι μαλώνουν κάποια στιγμή, και στην τελική αν έχουν προβλήματα μεταξύ τους, σε τι μπορεί να επηρεάσει εσένα αυτό; Θεωρείς οτι κινδυνεύεις απο κάτι μόλις μαλώνουν; Σου θυμίζει ίσως άλλους καβγάδες και εντάσεις που έχεις ζήσει και σε αναστατώνει γιαυτό; Φοβάσαι ότι μπορεί να χωρίσουν;
Σου θέτω ερωτήσεις απλά για να τα σκεφτείς κι ίσως σε βοηθήσει στην εκλογίκευση και μειώσει το άγχος σου.
Καλημέρα!
Δεν σου είχαν πει οι δικοί σου ότι θα μετακομίσουν στο χωριό; Τώρα τι άλλαξε;
Μπου μερος της διαχειρισης της νοσου ειναι το σταθερο οικογενειακο περιβαλλον και γενικα η ηρεμια. Τα φαρμακα μπορει να ειναι το μεγαλυτερο αναχωμα αλλα δεν αρκουν απο μονα τους. Και στις ψυχωσεις και στη διπολικη ειναι γνωστο πως δυσαρεστα περιστατικα μπορουν να σε φερουν πιο κοντα στην υποτροπη. Βασικα ο,τι ψυχολογικο η ψυχιατρικο κι αν εχει κανεις, το στρεσογονο οικογενειακο περιβαλλον πυροδοτει την υποτροπη τους, τι να λεμε τωρα...
καλησπερα παιδια και ευχαριστω πολυ για τη βοηθεια σας!
τα παραλες αλλα ευχαριστω πολυQuote:
Originally Posted by Macgyver
τι να σου πω βρε ελισαβετ..Quote:
Originally Posted by elisabet
ειμαι σαν εκεινα τα παιδακια που βλεπουμε στις ταινιες που τσακωνονται οι δικοι τους και στεκονται στην πορτα και κρυφακουν την κατσταση
σκεφτομαι πολλες φορες μηπως τους δημιουργω εγω την ενταση εστω και αθελα μου λογω της μεχρι τωρα ζωης μου..ειμαι απογοητευτικη σε σχεση με τα παιδια της ηλικιας μου.. τσπ..
ε και μετα καμποσες φορες ερχεται κλαμενη να μου πει για τον πατερα μου
θα ηθελα να βγω για εναν καφε μονη μου οταν γινεται αυτο αλλα δε ξερω πως θα ειμαι αν βγω εξω..
παλιοτερα οταν τσακωνομασταν ολοι μαζι ο πατερας μου πηγαινε να μας χτυπησει δεν το εκανε αλλα με φοβεριζε..
η μανα μου με χτυπουσε με τη μυγοσκοτωστρα μεχρι να φουσκωσει το δερμα απο τα χτυπηματα..
μια αλλη φορα που θυμαμαι ηταν που μας αποκαλεσε τερατα και δε θελω να το θυμαμαι το πηρα βαρυα
αλλη φορα θμαμαι οτι ζητουσε οπλο να μου κανει κακο
στην τελευταια σχεση ειχα απειρες φωνες δε μιλαγα νομιζα η χαζη πως με ηρεμια κα συζητηση θα λυθουν ολα αλλα ειχα αδικο επρεπε να μιλαω και τοτε και γενικοτερα.. νομιζα οτι θα χριαζαμε και δεν το ηθελα.. τσπ
οσο περναει ο καιρος τοσο πιο δυσκολο γινεται γιατι φοβουνται ολο και περισσοτερο για τους γιατρους που χρειαζεται ο παππους ενω στο χωριο δεν παιζει να ερθουν γιατροι ειναι μακρυα απο την πολη το χωριο και φοβουνται και το κρυο μην αρρωστησει γιατι δε θα τη βγαλει περα. οσο παει και χειροτερευει δε μπορει να περπατησει ολο και χειροτερα.ειναι 95Quote:
Originally Posted by Sonia
ισως το καλοκαιρι που θα ειναι καλυτερος ο καιρος φυγουν..
ε και αφου ειναι θεμα υγειας δε θελω να πιεσω.. δε μου παει καρδια να φυγουν και να γινει τιποτα κακο.
εχεις δικιο οτι χρειαζεται ηρεμια αλλα ακομα οι δικοι μου ειναι στον κοσμο τους.Quote:
Originally Posted by oboro
απλα μου κανει περιεργο πως αντι να παθω κατι την ημερα του τσακωμου το επαθα την επομενη μερα.
υπηρχε μεσα μου η αναταραχη και εσκασε ή να ναι κατι τυχαιο?
Τους συγγενείς και τους γονείς μας δεν τους διαλέξαμε εμείς οπότε δεν μπορούμε να κάνουμε πολλα πάρα μόνο να αποδεχτούμε πως έτσι είναι και δεν θα αλλάξουν. Όσο περιμένει ένα παιδί να δει αλλαγή από τον γονιό τόσο πιο πολύ απογοητευεται. Μπορώ να καταλάβω πως πέρασες τα παιδικά σου χρόνια γιατί είχα κι εγώ βία στο σπίτι.. Σωματική και λεκτική.
Τωρα όταν οι γονείς σου μαλωνουν είναι λογικό να επηρεάζεσαι αφού τους ακούς,. Άρα λογικά να χαλάσει η ψυχολογια σου και να ξανά έχεις θέμα με την παρακολουθηση. Να μην σε φοβίζει όμως αυτό. Εκεί πρέπει να δείξεις την δύναμη που έχεις μέσα σου και να το αγνοήσεις. Μίλησε με τον ψυχολόγο και ζήτησε του να σου πει τρόπους έτσι ώστε να μην επηρεάζεσαι από όσα συμβαίνουν γύρω σου και να μπορείς να κρατάς αποστάσεις.
ευχαριστω γιωργο για την απαντηση σου
διαβασα σε αλλο thread το τι περασες και απορω γιατι καποιοι εγιναν γονεις.. δεν ειναι ολοι ικανοι και καταλληλοι για να κανουν οικογενεια..
θυμαμαι μια φορα η μανα μου ειχε νευρα και εβαλε αναγκαστηκα να τη βλεπω που εσπασε τα παντα.και δε με αφηνε να φυγω και εκανε το σπιτι λαμπογυαλο.. φοβομουν και δεν την ενοιαζε.. τσπ
η αληθεια ειναι πως πιστευω οτι δε δειχνω δυναμη και τα κραταω μεσα μου. δε ξερω πως να το διαχειριστω δηλαδη τι να σκεφτω εκεινη την ωρα ωστε να μην επηρεαζομαι. τι πρεπει να σκεφτω?
πιστευω πως στο μεγαλυτερο βαθμο φταιω εγω για τους τσακωμους. εχω ακουσει ουκ ολιγες φορες να αναφερεται η μανα μου σε εμενα γιατι εγω ειμαι το προβληματικο για αυτην..
και δε ξερω τι να κανω για να της αποδειξω οτι δεν ειμαι τοσο λιγη..
Να σου πω boo έχω διαβάσει τόσα ποστς σου και δεν βρήκα τιποτα "προβληματικό" σε σένα.. Ότι και να βλέπουν οι άλλοι σε εμάς δεν σημαίνει ότι ισχύουν. Ο κάθε άνθρωπος βλέπει ότι είναι ικανός να δει και τίποτα περισσότερο.. Οπότε δεν φταις κάπου εσύ. Αυτοί φταίνε για όλα όσα πέρασες και περνάς. Μόνο αυτοί!!!!!! Αν ήταν σε θέση να καταλάβουν τον αγώνα που κάνεις και κυρίως να δουν ότι τα καταφέρνεις θα σε θαύμαζαν. Αλλά δεν είναι ικανοί να το κάνουν. Δεν ξέρουν πως! !Quote:
Originally Posted by boo
Εγώ πλέον χρησιμοποιώ τον μπαινακης και το βγαινακης. Ναι μεν ακούω τις φωνές αλλά όπως μπαίνουν, βγαίνουν.. Σιγά μην τους αφήσω πάλι να μου καταστρέψουν την ψυχική μου υγεία. Το κάνανε όσο ήμουν παιδί και το πλήρωσα όταν ενηλικιώθηκα. Κάνω τον αγώνα μου, είμαι στο τέλος και δεν θα αφήσω κανένα τοξικό άνθρωπο να με πάρει στο μηδέν. Αυτό να σκέφτεσαι και σίγουρα θα βρεις χίλιους τρόπους να μην επηρεάζεσαι από κανένα!
μια χαρα εισαι boo απλα εισαι στο safe mode δε σε ξεκλειδωσε η ζωη
Παίζει ψυχωσικο επεισόδιο με θετικα τριπάκια(παραισθησεις ψευδεσθησεις)και οχι μονο αρνητικα bad trip με καχυποψιες και άλλα σεναρια τετοια???καμια εμπειρια??
καλησπερα Μπου κι απο μενα. Σε διαβαζω σχεδον απο την αρχη, υπηρξα απο τους πρωτους που ειχα συγκινηθει κι ειχα εκφραστει αναλωγος στο προβλημα υγειας σου αλλα και στο ενδοοικογενιακο σου κλυμα. Εχει περασει ομως πολυ καιρος και φενετε μια στασημοτιτα στην ζωη σου! Συγνωμη που στα λεω με τετοιο τροπο αλλα στα λεω ετσι διοτις νομιζω οτι αδικεις τον ραυτο σου! διοτις εχεις πολλες δυναμεις και μπορεις να προχωρησεις στην ζωη σου! Μπορεις να κανεις το επομςνο βημα! μπορεις να βρεις ενα σπιτακι κι να το ενοικιασεις, να εισαι μονη σου, μακρια απο τους δικοους σου!! να εισαι ελευθερη!! να κανεις οτι θες χωρις να εχεις το αγχος το να σου κανει παρατηρησει η μητερα σου!!
Μπου, καντω ,εστω δοκιμαστικα για 2-3 μηνες! και θα με θυμηθεις! σαν αρχισεις να νιωθεις την διαφορα θα συχτιριεσαι μετα που δεν το ειχες κανει τοσα χρονια!! Αν θυμαμαι καλα ειχες μια γευση στο παρελθον, ειχες συζησει με καποιο αγορι για λιγο καιρο? Αρα ξερεις , φαντασου λοιπον να εισαι μονη σου! χωρις καποιον στο κεφαλι σου! Αν κι για αρχη , γι οικονομικους λογους θα μπορουσες να το κανεις, με καποια φιλη σου, διοτις ειναι αλλιως με το αγορι σο κι αλλιως με μια κοπελα!
Τελος, Μπου θα θελα να μου απαντησεις κατις.Ξεκαθαριζω οτι εννοειτε και πιστευω και δεχομαι τα οσα εχεις περασει με την μανα σου, τα οσα λαθοι και την προβληματικη συμπεριφορα απεναντι σου! Αλλα θα θελα να μου πεις, εαν -χτυπα ξυλο! - εαν σου αυμβει κατις σοβαρο, καποιο ατυχημα, γενικα καποιο εκτατο και ασχημο συμβαν, ποιος πιστευεις θα τρεξει στο πλευρο σου??ποιος θα ερθει κι θα δωσει μαχη για να το ξεπερασεις? καποιος φιλος? η φιλη σου? η καποια αλλη?
Είσαι σίγουρος ότι διαβασες από την αρχή την ιστορία της? Εγώ είμαι λιγότερο καιρό στο φόρουμ και κάποια από αυτά που προτείνεις δεν μπορούν να γίνουν.Quote:
Originally Posted by giorgos panou
Την τελευταία ερώτηση δεν κατάλαβα.. Επειδή πιστεύεις ότι αυτοι που θα τρέξουν σε μια δύσκολη κατάσταση είναι οι γονείς τι σημαίνει? Ότι θα ανέχεται και θα αντέχει πράγματα που της καταστρέφουν την ψυχική της υγεία? Συμπεριφορές που δείχνουν ότι δεν σέβονται ούτε τον εαυτό τους αλλά ούτε και την ίδια?
Εγώ δεν βλέπω καμία στασιμότητα. Εγώ βλέπω ότι ενώ φοβόταν πως θα μείνει όλα τα μαθήματα, καταφερε και είχε ένα αποτέλεσμα που την ικανοποιει.
Quote:
Originally Posted by boo
Α ρε μπου ακομα κ τους καβγάδες τους πανω σου τους παιρνεις! Δεν φταις εσυ που μαλώνουν! Το οτι μαλώνουν είναι καθαρά δικό τους θέμα και δεν εχει σε τιποτα να κανει με σενα. Το αν ακους να σε αναφερουν μεσα στους καβγαδες τους ειναι άλλο θεμα. Οταν ενα ζευγάρι έχει άλυτα δικα του θεματα που δεν μπορει να διαχειριστεί, το οποιο πρόβλημα βγαινει περισσοτερο στην επιφάνεια οταν ερχονται παιδιά, ποσο μαλλον οταν καποιο απο αυτα παρουσιάσει ενα προβλημα και χρειαζεται παραπάνω βοήθεια ή φροντίδα.
Εγώ πιστεύω πως οι γονείς σου σε αγαπάνε. Με τον δικό τους στρεβλό τρόπο, αλλά σε αγαπάνε και σίγουρα ένα κομμάτι τους νιωθεί τυψεις που δεν μπορούν να σου σταθούν όπως πρεπει και όπως θα θελες. Η δική τους αδυναμία να σταθούν ως γονείς είναι που τους βγαίνει σαν θυμός απέναντι σου όταν σου λένε πχ ότι είσαι τέρας.
Εσυ μπου στην ασθένεια σου στάθηκες και στέκεσαι παλικάρι, εκείνοι είναι αδύναμοι ακόμα και να την αποδεχτούν γιαυτό δεν θέλουν να έρθουν μαζί σου στους γιατρούς, γιαυτό δεν θέλουν να μάθουν τι έχεις και το υποβιβάζουν συνεχώς λέγοντας σου πως απλά είσαι πολύ ευαίσθητη κι άλλες τέτοιες αηδίες. Φοβούνται να αναλάβουν την ευθύνη τους ή να δουν τα δικά τους λάθη στην πορεία του μεγαλώματος σου.
Αυτά όμως όλα είναι έξω από σένα, είναι δικά τους. Αυτοί πρέπει να τα διαχειριστούν και να τα λύσουν. Το πιο λογικό θα ήταν ότι και οι γονείς σου θα χρειαζόταν συνεδρίες πχ ώστε να δυναμώσουν και να ξέρουν πώς να φερθούν και να μπορούν να είναι γονείς κι όχι να έρχεται η μάνα σου και να σου λέει εσένα τα παράπονα της για τον πατέρα σου λες κι εσύ είσαι η μάνα κι εκείνη το παιδί.
Μη δέχεσαι να παίρνεις τις ευθύνες τους και τον ρόλο τους επειδή εκείνοι αρνούνται να το κάνουν. Εσύ έχεις τα δικά σου θέματα να λύσεις και την δική σου ζωή να σκεφτείς.
Να τους μιλούσες παίζει; Θα καταλάβαιναν τίποτα λες; Αν ας πούμε τους έλεγες ευθέως οτι εγώ την ώρα που τσακώνεστε φορτίζομαι τόσο που μετά πρέπει να αυξήσω τα φάρμακα μου γιατί έχω συμπτώματα. Καμιά φορά η αλήθεια σώζει, όσο κι αν πονάει. Δεν θέλουν να ακουν για την ασθένεια σου , αλλά τι θα γινόταν αν προσπαθούσες να τους σοκάρεις μπας και καταλάβουν τι πόνο σου προκαλούν;
μπου θα σου πω το κουφό τη τελευταια φορα που εκανα αυξηση στα φαρμακα, απο 400 στα 600 μγ σολιαν πριν κανα μηνα οι γονεις μου τσακωθηκαν μπροστα μου και ξαφνικα ακουσα κορακια να κραζουν μες το σπιτι ειχα φωνες..........
εχεις δικιο σε αυτο που λες γιωργο. κανεις δε μπορει να καταλαβει τι αγωνα κανει καποιος αλλος.. και οχι μονο σε ατομα μεσα στην οικογενεια αλλα και γενικοτερα.Quote:
Originally Posted by george1520
ολα ξεκινησαν απο το σχολειο. κατι γινοταν εξ αρχης σε εμενα. δε με εκαναν παρεα ημουν μονη σχεδον εκτος απο μια φιλη που πασχιζα να μην τη χασω κι αυτην.
στο γυμνασιο δεχομουν μπουλινγκ αλλα δε με ρωτησαν ποτε ποτε ομως πως ηταν σημερα στο σχολειο.το μονο που με ρωταγαν ηταν πως τα πηγες στα μαθηματα σημερα και αυτο ηταν ολο.
ετσι στα 16 εμφανιστηκαν τα ψυχωτικα ομως δεν ηξερα τοτε οτι αυτα ηταν προβλημα και τα περναγα στο ντουκου...
τσπ..
δυσκολο το μπαινακης βγαινακης ομως.. πως το καταφερες? δε σου πηρε χρονο να το καταφερεις? δηλαδη θελω να πω στους τσακωμους τι εκανες? κλεινοσουν στο δωματιο?φωναζες κι εσυ? πως το καταφερες αυτο?
παιζει ναι τουλαιστον εμενα μου εχει συμβει.. ενοιωθα για κανενα 2βδομαδο πως ημουν ο μεσσιας και οτι εχω ερθει για να σωσω τον κοσμο..Quote:
Originally Posted by thanosP
καλησπερα γιωργοQuote:
Originally Posted by giorgos panou
συζουσα για 7 χρονια με 2 σχεσεις και αλλο 1 χρονο με φιλη..το εχω κανει αυτο το βημα που λες. στην τελικη ομως περισσοτερα ηταν τα αρνητικα παρα τα θετικα..
μονη μου θελω να μεινω αλλα δεν εχω λεφτα να το κανω οταν παιρνω 300ευρω και το πιο φτηνο σπιτι κανει 220 αν ψαχτεις για μηνες. γινεται χαμος με τα airbnb και επειδη οι φοιτητες δε βρισκουν σπιτι ετσι βαρανε τις τιμες. και μετα λογαριασμοι? εξοδα δικα μου προσωπικα?
δε γινεται δυστυχως.
αφου οι δικοι μου δε μπορουν να με βοηθησουν σε αυτο.
βασικα δε θελουν κιολας. η μανα μου μου λεει πως ολα τα παιδια γυρνανε σπιτι τους πλεον ετσι οπως εχει η κατασταση..
οποτε δεν παιζει βοηθεια..
τωρα δε ξερω που αλλου βλεπεις στασιμοτητα σε εμενα.. κανω οτι μπορω και δε μενω αδρανης οσο δυσκολα κι αν ειναι. το παλευω οσο μπορω..
συμφωνω μαζι σου γιωργο.. καποιοι σκοτωνουν απο υποτειθεμενοι αγαπη.. πρεπει να φτασουμε ως εκει?Quote:
Originally Posted by george1520
και να πω οτι στην 1η μου νοσηλεια επρεπε να περασει 1.5 μηνας για να ερθει η μανα μου να με δει.. και που με ειδε απλα ορμησε στους φιλους μου γιατι πιστευει οτι αυτοι εφταιξαν που επαθα οτι επαθα..
καλησπερα ελισαβετQuote:
Originally Posted by elisabet
και μονο που με βλεπουν να παιρνω φαρμακα με βγαζουν προβληματικη.. το εχω ακουσει σε καβγαδες.. λεγανε το παιδι σου χαπακωνεται και δε μπορει να τα καταφερει οπως τα αλλα μας παιδια ή καθεται και ζωγραφιζει για να κανει ψυχοθεραπεια?(ειρωνικα).. και ποιος φταιει που χαπακωνεται? εμεις? κλπ κλπ
με αγαπανε αλλα το δειχνουν με εναν δικο τους λαθος για εμενα τροπο. πχ οταν μιλαω με τη μανα μου για κατι που την απασχολει με αποκαλει φιλη της.. και δε λεω..χαιρομαι αν την κανω να νοιωθει καλα γιατι περναει δυσκολα αλλα η ψυχολογος και εσεις εδω μου εχετε πει πως δεν πρεπει να χανεται το οριο γονεα παιδιου.. δεν πρεπει να ακουω τα αναμεταξυ τους προβληματα και να με βαζει και εμενα στη διαδικασια να στρεφομαι κατα του πατερα μου ή οτιδηποτε αλλο για αυτους.
το ειχα πει στη μανα μου οτι δε μπορω να σας ακουω καθε μερα να τσακωνεστε μου κανει κακο.. ε για καμια εβδομαδα δεν τους ακουγα μετα παλι τα ιδια.. δεν αλλαζουν μυαλα και τροπους.
καταλαβα..Quote:
Originally Posted by pavlosla
τωρα ειμαι βεβαιη πως εχουν μεριδιο ευθυνης οι τσακωμοι..
τωρα τσακωνονται οι δικοι σου?
Όταν ήμουν μικρός ήμουν ήσυχος και γενικά δεν αντιδρούσα σε τίποτα.. Απλά ερχόμουν σπίτι και ξεσπουσα. Μια μέρα λέω Καλύτερα να μετανιώσω που μιλησα και είπα κατι που με ενοχλει πάρα να μην μιλάω και να στεναχωριέμαι. Από τότε άρχισα να αντιδραω. Παντα είχα παρέες και γενικά ανήκα στους "γνωστούς" του σχολείου αλλά επέλεγα να κάνω παρέα με αδύναμους. Προσπαθούσα να δώσω αυτά που δεν μου έδιναν οι γονείς μου. Ασφάλεια, προστασία, κατανόηση κτλ. Εμένα δεν ήρθαν ποτέ να ρωτήσουν για τους βαθμούς και γενικά για το πως πάω στα μαθήματα του σχολείου. Ούτε θυμάμαι να με βοηθούσαν στο διάβασμα. Δεν θυμάμαι να με ρώτησαν ποτέ "είσαι καλά? ". Μια απλή ερώτηση. Πιστεύω πως αυτό που με άφησε όρθιο είναι ότι γενικά είμαι αντιδραστικός και πεισματάρης.
Όταν μαλώνουν και είμαι σπίτι απλά πάω στο δωμάτιο μου και ανοίγω την τηλεόραση ή ακούω μουσική. Δεν με ενδιαφέρει πλέον τι λένε μεταξύ τους όταν μαλώνουν. Προσπαθώ όσο μπορώ να μην μαλωνω μαζί τους και γενικά τους αποφεύγω. Έχω σκοπό να ξανά φύγω και να μείνω μόνος μου γιατί το σπίτι είναι η κόλαση μου.
Γενικά ξέρω πως όταν κάποιος ή κάτι ρίχνει την ψυχολογιας μας τότε το μυαλό βρίσκει χώρο να κάνει τα δικά του.. Είναι όμως εκείνη η στιγμή που λες ότι δεν θα του επιτρέψεις να το κάνει. Το μυαλό είναι δικό μας και δεν γίνεται να μας οδηγεί αυτό αλλα εμείς..