ΣΤΙΧΟΙ ΠΟΥ ΣΑΣ ΕΚΦΡΑΖΟΥΝ

Και ποια είν' η Βαγγελία;
Έχω ένα παπαγάλο, είναι το στόμα του μεγάλο
του αρέσει να μιλάει ποτέ δεν σταματάει να μιλάει
Tι λέει;τι λέει;
Ότι λέω λέει
Τι λέει;τι λέει;
Ότι λέω λέει
αχα
ο δικός μου ο παπαγάλος(παπαγάλος), είναι μεγάλος κατεργάρος(κατεργάρος)
Κατεργάρο κατεργάρο με το στόμα το μεγάλο θα σε πάω στο σχολείο και στο πρώτο το θρανίο να μάθεις να διαβάζεις, να μην τεμπερχανιάζεις
Έχω ένα παπαγάλο (παπαγάλο)
Παπαπαπαπαγάλο (παπαγάλο)παπαγάλο
Τι είν' ο παπαγάλος;
Μεγάλος κατεργάρος (κατεργάρος)
Κι όταν έρχεται η Μαίρη το πιο λαμπρό αστέρι του σχολείου το ξεφτέρι τα μαθήματα να φέρει
Δεν τη λέει Μαίρη
Δεν τη λέει Μαίρη;
Βαγγελία τη φωνάζει (Βαγγελία Βαγγελία)
Δεν την λένε Βαγγελία
Ε πώς τη λένε;
Μαίρη!
Merry Christmas Merry Christmas
Έχω ένα παπαγάλο (παπαγάλο)
Παπαπαπαπαγάλο (παπαγάλο)
Και ποια είναι η Ευαγγελία;σίγουρα καμιά γελοία
Δεν υπάρχει Ευαγγελία
Πώς ξεκίνησε η ιστορία με αυτή τη Βαγγελία;
Το 'μαθε παπαγαλία
Στη Γαλλία;
Παπαπαπαπαγαλία
αχα
Τι είν' ο παπαγάλος;
Μεγάλος κατεργάρος (κατεργάρος)
Κατεργάρο κατεργάρο με το στόμα το μεγάλο θα σε πάω στο σχολείο και στο πρώτο το θρανίο να μάθεις να διαβάζεις, να μην τεμπερχανιάζεις
wow
Έχω ένα παπαγάλο (παπαγάλο)
Παπαπαπαπαγάλο (παπαγάλο)παπαγάλο
Τι είν' ο παπαγάλος;
Μεγάλος κατεργάρος (κατεργάρος)
Παπαγάλο θες καφέ;(ναι)
Παπαγάλο θες κεφτέ;(ναι)
Παπαγάλο θες σουβλάκι;(ναι ναι)
Να σου βάλω τζατζικάκι;(ναι ναι ναι)
Και λιγάκι κρεμμυδάκι;(ναι)
Μήπως θες και μαϊντανό;(το κακό σου το καιρό)
Έχω ένα παπαγάλο (παπαγάλο)
Έχω ένα παπαγάλο (παπαγάλο)
είναι μεγάλος κατεργάρος(κατεργάρος)
Έρχεται κι η Βαγγελία
Γεια σου Μαίρη
Και ποια είν' η Βαγγελία;

Κάπου βραδιάζει,
μην κλαις, δεν πειράζει
πες πως τελειώνει ο κόσμος εδώ...

Κάπου νυχτώνει - Γιώργος Νταλάρας

Σε δείχνω με το δάχτυλο,
είσαι το πιο όμορφο κουμάσι μωρό μου
είσαι το ξέρω κουφάλα
μα έχεις τόση ομορφιά.

Νικόλας Άσιμος

Στα μισά της διαδρομής
έχω χάσει επαφή
και τρακάρω στη στροφή
και δεν έρχεται κανείς...

Είναι ψέμα αυτό που ζω,
μες το χάος επιζώ
και δεν έρχεται κανείς...

Όλα είναι ψέμα,
ψάχνω κάποιο θέμα
λίγο πριν να τρελαθώ...
Άνεμος ο χρόνος
κι είμαι πάντα μόνος,
πες μου που να κρατηθώ...
Κόκκινο σκοτάδι,
κόλαση το βράδυ
και δεν είσαι πουθενά...
Έμεινα στο δρόμο,
ένιωσα τον τρόμο
που το σώμα διαπερνά...

Μοναξιά - Γιάννης Βαρδής

Στα δύο είπες πως θα κοπεί η ζωή σου...
Πως να ημερέψει ο νους μ' ένα σεντόνι,
πώς να δεθεί η Μεσόγειος με σχοινιά;
Ποιά νυχτωδία το φως σου έχει πάρει
και σε ποιόν γαλαξία να σε βρω;
Εδώ είναι Αττική, φαιό νταμάρι
κι εγώ ένα πεδίο βολής φτηνό
που ασκούνται, βρίζοντας ξένοι φαντάροι...

Ερωτικό - Δημήτρης Μητροπάνος

Sweetness, sweetness I was only joking
When I said I'd like to smash every tooth
In your head

Oh ... sweetness, sweetness, I was only joking
When I said by rights you should be
Bludgeoned in your bed


And now I know how Joan of Arc felt
Now I know how Joan of Arc felt
As the flames rose to her roman nose
And her Walkman started to melt
Oh ...


Bigmouth, la ... bigmouth, la ...
Bigmouth strikes again
And I've got no right to take my place
With the Human race


Oh, bigmouth, la ... bigmouth, la
Bigmouth strikes again
And I've got no right to take my place
With the Human race


And now I know how Joan of Arc felt
Now I know how Joan of Arc felt
As the flames rose to her roman nose
And her hearing aid started to melt


Bigmouth, la ... bigmouth, la ...
Bigmouth strikes again
And I've got no right to take my place
With the Human race
Oh ...


Bigmouth, oh ... bigmouth, la ...
Bigmouth strikes again
And I've got no right to take my place
With the Human race
Oh ...


Bigmouth, oh ... bigmouth, la ...
Bigmouth strikes again
And I've got no right to take my place
With the Human race
Oh ...


Bigmouth, oh ... bigmouth, la ...
Bigmouth strikes again
And I've got no right to take my place
With the Human race
Oh ...

Βόηθα Παναγιά τη σκέψη
να μην αγριέψει.......

χαίνηδες

Μπορούμε φαντάζομαι να ανεβάζουμε δικούς μας στίχους, σωστά?

ΤΟ ΤΑΞΙΔΙ ΜΙΑΣ ΝΟΤΑΣ

Αφησα μια νότα να ταξιδέψει στο κορμί σου
Το σολ στον ήλιο που ανατέλλει στο βλέμμα σου
Το ρε στο φιλί που ρέει στο λακκάκι του λαιμού σου
Το σι μπεμόλ στο κόκκινο της ηδυπάθειας των χειλιών σου
Το λα στη λαγνεία του βλέμματος που διεκδικεί
Το μι στις κοφτές ανάσες του πόθου σου
Το φα στα κύματα των οργασμών σου.
Κι όταν η νότα ξαναγύρισε σε μένα
ήταν κονσέρτο για δυο κορμιά και ένα όνειρο...

τι λες;να δωσουμε μια παρασταση πριν το τελος...με σενα και μενα στους ρολους των ηθοποιων,στους ρολους του κοινου και των κριτικων...
θες να μιλησουμε για αγαπη...για πονο για θανατο...
περασαν χρονια που ξεχασα να ρωταω,που ξεχασα να γυριζω πισω να αγγιζω τις εμμονες..και να αναμοχλευω...
οι ιδιες σκηνες ,η ταινια παλια τριμμενη απο την πολυ χρηση..αγνη και αφθαρτη
που δαχτυλα δεν την ακουμπησαν ποτε...
μονο οι ανασες του νου....τι λες..θα μου απαντουσες;
εχεις κρατησει για μενα αυτο το τελευταιο χαρτι;μονο αυτο...
κι υστερα παλι σιωπη σαν καταφαση στο χρονο που τρεχει...στο χρονο που παιρνει...σε ενα μικρο γυαλινο κλουβι ολο φως..αιωνια εγκλωβισμενο σε μια πορεια στο συμπαν...φυλακη..τοπος..πατρ ιδα...προορισμος του ποτε...του αν θα... θα μπορουσε να....
μια παρασταση...για σενα και για μενα...τελευταια........

Εκείνο που φοβάμαι πιο πολύ
είναι μη γίνω "ποιητής"
Μην κλειστώ στο δωμάτιο
ν' αγναντεύω τη θάλασσα
κι απολησμονήσω.
Μην κλείσουνε τα ράμματα στις φλέβες μου
κι από θολές αναμνήσεις και ειδήσεις της ΕΡΤ
μαυρίζω χαρτιά και πλασάρω απόψεις.
Μη με αποδεχτεί η ράτσα που μας έλειωσε
για να με χρησιμοποιήσει.
Μη γίνουνε τα ουρλιαχτά μου μουρμούρισμα
για να κοιμίζω τους δικούς μου.
Μη μάθω μέτρο και τεχνική
και κλειστώ μέσα σε αυτά
για να με τραγουδήσουν.
Μην πάρω κιάλια για να φέρω πιο κοντά
τις δολιοφθορές που δεν θα παίρνω μέρος
μη με πιάσουν στην κούραση
παπάδες και ακαδημαϊκοί
και πουστέψω
Έχουν όλους τους τρόπους αυτοί
και την καθημερινότητα που συνηθίζεις
σκυλιά μας έχουν κάνει
να ντρεπόμαστε για την αργία
περήφανοι για την ανεργία
Έτσι είναι.
Μας περιμένουν στη γωνία
καλοί ψυχίατροι και κακοί αστυνόμοι.
Ο Μάρξ...
τον φοβάμαι
το μυαλό μου τον δρασκελάει και αυτόν
αυτοί οι αλήτες φταίνε
δεν μπορώ γαμώτο να τελειώσω αυτό το γραφτό
μπορεί...ε;...μίαν άλλη μέρα...


Κατερίνα Γώγου

Quote:

---

Originally Posted by nflu

τι λες;να δωσουμε μια παρασταση πριν το τελος...με σενα και μενα στους ρολους των ηθοποιων,στους ρολους του κοινου και των κριτικων...
θες να μιλησουμε για αγαπη...για πονο για θανατο...
περασαν χρονια που ξεχασα να ρωταω,που ξεχασα να γυριζω πισω να αγγιζω τις εμμονες..και να αναμοχλευω...
οι ιδιες σκηνες ,η ταινια παλια τριμμενη απο την πολυ χρηση..αγνη και αφθαρτη
που δαχτυλα δεν την ακουμπησαν ποτε...
μονο οι ανασες του νου....τι λες..θα μου απαντουσες;
εχεις κρατησει για μενα αυτο το τελευταιο χαρτι;μονο αυτο...
κι υστερα παλι σιωπη σαν καταφαση στο χρονο που τρεχει...στο χρονο που παιρνει...σε ενα μικρο γυαλινο κλουβι ολο φως..αιωνια εγκλωβισμενο σε μια πορεια στο συμπαν...φυλακη..τοπος..πατρ ιδα...προορισμος του ποτε...του αν θα... θα μπορουσε να....
μια παρασταση...για σενα και για μενα...τελευταια........

---

Εσύ κι εγώ, πλεόντας σε θάλασσες εγκαρτέρησης
κι ύστερα εξερευνητές σε υπόγειες σπηλιές
αναζητώντας ένα γιατί που δεν ψυθιρίσαμε ποτέ...
Μα οι εμμονές όμηρους δεν κρατούν
μόνο λησμονημένες αγάπες που ο χρόνος στο έλεός του
τις έκανε πλανήτες σε ένα σύμπαν αναμνήσεων,
που ατέρμονα γυρνούν και περνούν και φεύγουν,
μέχρι -τυχαία- να σμίξουν σ' ένα μοιραίο αγκάλιασμα...

Μέρκελ ημών
η εν τοις Γερμανοίς,
αγιασθήτω το δάνειό Σου.
Ελθέτω η χορηγεία Σου.
Εφαρμοσθήτω το πρόγραμμά Σου, ως εν Γερμανώ και επί της Greece.
Την δόσιν ημών την επιούσιον δος ημίν Τζήμερον.
Και λάβε ημάς διά τα θελήματα υμών,
μήπως και ημείς κουρέψομεν τες οφειλές ημών.
Και μη εισενέγκης ημάς εις Τσιπρισμόν,
αλλά ρύσαι ημάς και από τη Συγγρού, Αμήν

Quote:

---

Originally Posted by nick cave

Εσύ κι εγώ, πλεόντας σε θάλασσες εγκαρτέρησης
κι ύστερα εξερευνητές σε υπόγειες σπηλιές
αναζητώντας ένα γιατί που δεν ψυθιρίσαμε ποτέ...
Μα οι εμμονές όμηρους δεν κρατούν
μόνο λησμονημένες αγάπες που ο χρόνος στο έλεός του
τις έκανε πλανήτες σε ένα σύμπαν αναμνήσεων,
που ατέρμονα γυρνούν και περνούν και φεύγουν,
μέχρι -τυχαία- να σμίξουν σ' ένα μοιραίο αγκάλιασμα...

---

http://www.youtube.com/watch?v=PW0kcN__2VQ
χαχαχα....πειραζει να απαντησω με Ρεμο?

Quote:

---

Originally Posted by nflu

http://http://www.youtube.com/watch?v=PW0kcN__2VQ
χαχαχα....πειραζει να απαντησω με Ρεμο?

---

Από εδώ που μπαίνω δεν έχω youtube, οπότε δεν πειράζει...:Ρ

Η συνέλευση των ποντικών

Σ' ένα υπόγειο στην πλατεία Αβησσυνίας
συγκεντρωθήκαν τα ποντίκια μια φορά
για να σκεφτούν πώς θα γλιτώσουν μια για πάντα
από του γάτου τον αιώνιο βραχνά.

Το συζητάγανε ημέρες και ημέρες
μα τελικά δεν καταλήξαν πουθενά
και είχαν όλοι πια συνειδητοποιήσει
ότι κομπλάρισε η συνέλευση γερά.

Τότε πετάγετ' ένας νεαρός και λέει:
"Βρήκα τη λύση του προβλήματος, παιδιά!
Θα πλησιάσουμε την ώρα που κοιμάται
και θα του δέσουμε κουδούνα στην ουρά".

Κι όλοι φωνάξαν: "Μπράβο, αυτό είναι, συμφωνούμε!"
και πέρασε η πρόταση του παμψηφεί
μα ένας γέρος ποντικός τους λέει: "Δικαίωμα!"
και θέτει την εξής ερώτηση:

"Άμα μου λύσετε αυτή την απορία
τότε δε θά΄χω αντίρρηση καμιά.
Ποιος από σας τολμάει το γάτο να ζυγώσει
να του κρεμάσει την κουδούνα στην ουρά;"

Και από τότε έχουν περάσει χίλια χρόνια
κι ακόμα ο γάτος τα ποντίκια κυνηγά
που πάει να πει ότι δε βρέθηκε κανένας
να του κρεμάσει την κουδούνα στην ουρά.

Όλες οι λύσεις είναι φίνες και ωραίες
τότε και μόνο όταν είναι εφικτές.
Μα σαν δεν έχεις κότσια να τις εφαρμόσεις
άσ΄τες καλύτερα, καθόλου μην τις λες.

Χάρης & Πάνος Κατσιμίχας
http://www.youtube.com/watch?v=3gkqNvx-RwQ