Printable View
Μ'ένα ημικύκλιο απ'τον Μικρούτσικο στη Δημητριάδη,που τόσο τον τραγούδησε
κι άλλο ένα από τη Λινάρδου στον Χατζιδάκι,που λίγο παραπάνω ερμήνευσε
ολοκληρώνεται ο κύκλος του Μπρεχτ για μια κιμωλένια αφιέρωση για τη Γλαύκη...
--->ΜΑΡΙΑ ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΗ : ΑΝΑΓΚΗ ΝΑ ΣΕ ΠΑΡΩ ΕΓΩ
Λατρεμενη μου καλημερα.Πολυ χαιρομαι που περασες τοσο καλα.Θα ηθελα να ημουν εκει.Θηβαιος,αγαπημενος μου.Εμεις παλι πηγαμε την παραμονη σ'ενα μαγικο χωρο,στο σταδιο της αρχαιας Μεσσηνης να απολαυσουμε την πανσεληνο κ να δουμε την παρασταση του εθνικου"Σκηνοβατες".Ο χωρος,η πανσεληνος,η παρεα ολα καλα.Ηταν τοσο χαλια η παρασταση ομως,ντροπη για το εθνικο!Αλλα απο το Φασουλη τι αλλο περιμεναμε?
Πολυ καλες κ η Φιλλιπιδου κ η Μεντη,απολαυστικη η Τρυπη,αλλα τι να σου κανουν χωρις κειμενο κ σκηνοθεσια.Φανταστικα τα κουστουμια της Βαχλιωτη,εξυπνα,ευρηματικα τα σκηνικα του Παντελιδακη.Απο τις λιγες παραστασεις που εφυγα πριν το τελος.Στηριγμενη στη βωμολοχια κ στη σατυρα κ ιερων κειμενων οπως η Εκαβη.Ιεροσυλια θεωρω αφου ειναι απο τις αγαπημενες μου.Κ δεν ειμαι πουριτανη.Εχουμε στο θεατρικο σχημα που ημουν μελος ανεβασει σχεδον ολο τον Αριστοφανη κ εχω δει απο πολλες φορες ολα τα εργα του.Κ καλα οσοι ηταν λιγο ψαγμενοι κ ηξεραν ποιος ειναι ο Σενεκας κ αυτο το κομματι που βλεπουν ειναι απο τη Λυσιστρατη η απο Βακχες,οι υπολοιποι....Αλλα ας μην γκρινιαξω αλλο!Ηταν ωραια βραδια,συζητησα με τον αδελφο μου που ειχα καιρο να τον δω,(τετοιο Δελφιναριο δεν περιμενα ειπε)περπατησαμε ολο τον αρχαιολογικο χωρο λουσμενο με το φως της πανσεληνου κ μ'ενα απαλο αερακι να μας δροσιζει.....
Θα μου βρεις κ το στρατιωτη μου στον πολεμο σαν πας......Φιλια πολλα.....
Ναταλακι μου γιατι χαηκες ετσι?Υποπτευομαι κατι αλλα δεν θελω να το πιστεψω!μηπως μου κανεις τη δυσκολη?Μηπως εχει ωριμασει ο ερωτας μεσα σου κ δεν θελεις να ενδωσεις ακομη?Εγω δεν προκειται να τα παρατησω!Θα σε διεκδικω για μια ζωη.....Αντε μεχρι κ εγχειριση αλλαγης φυλου θα κανω αφου το θες!Τωρα για παιδι.....Τον Μαραθο τον κραταω μονο για σενα.Πιστευω τοτε να σε καταφερω....Κ απο εκεινα τα 500 λεπτα που λεγαμε εχουν μεινει τα 493 κ ο μηνας εχει 14.Τσαμπα θα τα πληρωσω?
http://www.youtube.com/watch?v=HHBNH...eature=related..
......θα γινεις δικη μου.....
Καλημέρα κορίτσια και αγόρι της παρέας....
Πόσο χαίρομαι που απολαύσατε την χθεσινή πανσέληνο... Εγώ ένα βιαστικό "Γεια" της είπα....... Ούτε τον χρόνο είχα να βγω να την απολαύσω όπως της άξιζε, αλλά ούτε και την διάθεση... Αυτές τις μέρες νιώθω πολύ κλισμένη σε μένα....
Οπως λέει και η αγαπημένη μου Χαρούλα....
Έχει πανσέληνο απόψε κι είναι ωραία
είναι αλλιώτικη η σιωπή χωρίς παρέα.
Δεν νοιώθω θλίψη, μα μου΄χει λείψει
το κοριτσάκι αυτό που αγάπησες τυχαία.
Δεν νιώθω θλίψη, μα μου 'χει λείψει
το λάγνο ψέμα σου, που τα 'κανε όλα ωραία.
http://www.youtube.com/watch?v=MZQfbcWDP2g
Ολο αυτό το τραγούδι έπεζε μέσα στο μυαλό μου χτες καθώς ετοίμαζα το φαγητό για τους καλεσμένους μας.....
Πραγματικά δεν ξέρω τί μου συμβαίνει.... Γιατί νιώθω έτσι.... Αχ μακάρι να μπορέσω να συνέλθω σύντομα.....
--->EDITH PIAF : LES AMANTS DE TERUELQuote:
Originally posted by Γλαύκη
http://www.youtube.com/watch?v=HHBNH...eature=related..
......θα γινεις δικη μου.....
...Retrouvés dans la mort
Puisque la vie n'a pas su les comprendre...
Marc Chagall : Les Amants au ciel rouge (1950)
Για να νιώθεις έτσι υπάρχει κάποιος λόγος και μάλιστα σημαντικός.Quote:
Originally posted by polinaki1983
Αυτές τις μέρες νιώθω πολύ κλισμένη σε μένα....
Οπως λέει και η αγαπημένη μου Χαρούλα....
Έχει πανσέληνο απόψε κι είναι ωραία
είναι αλλιώτικη η σιωπή χωρίς παρέα.
Δεν νοιώθω θλίψη, μα μου΄χει λείψει
το κοριτσάκι αυτό που αγάπησες τυχαία.
Δεν νιώθω θλίψη, μα μου 'χει λείψει
το λάγνο ψέμα σου, που τα 'κανε όλα ωραία.
Πραγματικά δεν ξέρω τί μου συμβαίνει.... Γιατί νιώθω έτσι.... Αχ μακάρι να μπορέσω να συνέλθω σύντομα.....
Μη το φοβάσαι.Μην το αρνείσαι.Δεν είναι κάτι από το οποίο καλείσαι να συνέλθεις,
αλλά να διδαχθείς,να κατανοήσεις τις ανάγκες σου,να τους δώσεις χώρο να εξωτερικευτούν,
οξυγόνο ν'αναπνεύσουν ελεύθερες!Είμαι σίγουρη πως ξέρεις τι σου συμβαίνει,απλά διστάζεις
να σκαλίσεις βαθύτερα.Κι αυτό κάτι σου λέει,μην το υποτιμάς.Όσο για το λάγνο ψέμα του,που τα'κανε όλα ωραία...
Τα έκανε πράγματι;Ή εμείς κινούσαμε τα νήματα και του δίναμε ζωή;Νομίζω η αλήθεια είναι εκτυφλωτικά φωτεινή
για να την κρύψει το σκοτάδι ενός ψέματος.Εμείς είμαστε που επιλέγουμε να παίζουμε κρυφτό με το φως της
τρεμοπαίζοντας τα δάχτυλα στα μάτια κατά τις αντοχές και τις ανάγκες...ʼλλοτε περισσότερο,άλλοτε λιγότερο...
Δείχνεις να θέλεις να ελευθερώνεις το βλέμμα από τις σκιές και τα εμπόδια...Αν όντως σε τυφλώνει,στο χέρι σου είναι
να γυρίσεις πίσω.Εσύ άλλαξες δράση κι ανάγκασες σε αλλαγή και του άλλου την αντίδραση.Αν σου λείπει η πρότερη κατάσταση
γυρνάς στην παλιά σου αντίδραση,που δείχνει ν'ανέχεται τη δική του δράση.Όλα είναι επιλογές και τίμημα,το ξέρεις καλά.
Κατά τα άλλα είσαι καλά στην υγεία σου;Εκείνες οι ζαλάδες συνεχίζονται;Έκανες προχθές τις εξετάσεις;Είπαν τίποτα;
Ευχαριστώ συνονόματη,αλλά για ποιό πράγμα με συγχαίρεις;Quote:
Originally posted by -wow-
Μπραβο Ναταλια και εις ανωτερα!!
Βάρβαρο πράγμα ο πονόδοντος.Απονεύρωση δεν έχω κάνει ποτέ,
ωστόσο μπορώ να φανταστώ πόσο οδυνηρή εμπειρία θα πρέπει να είναι...
Ελπίζω να μη σου χαλάσει τις διακοπούλες σου,να τελειώσει σύντομα η περιπέτεια
και κατά το δυνατόν ανώδυνα!Ακόμα είσαι στα πάτρια εδάφη;Μάζεψες αρκετό ήλιο
πριν αποδημήσεις και πάλι στη χώρα της συννεφιάς;Καλό υπόλοιπο καλοκαιριού!Φιλάκια πολλά!
:thumbup:Quote:
Originally posted by Nekky
Ευχομαι σε ολες ηρεμια ψυχης, γαληνη και ισορροπια! Οτι εχει αναγκη η καθεμια να το ζησει!
Και σ'εσάς,Νεκταρίνι μου!Αν και δείχνετε από καιρό να έχετε βρει το φωτεινό σας μονοπάτι!
Χαίρομαι που απολαύσατε τόσο τις διακοπούλες σας!Καλή δύναμη τώρα στους ρυθμούς της πόλης!
Να υποθέσω πως δε θα έρθετε στα μέρη μου,που λέγατε κατά το 15αύγουστο;Τα κεφάλια μέσα;
Φιλάκια πολλά στο Μητσάρα,τις κουκλάρες σου κι εκείνο,που λέγαμε στον καφέ μας στην παραλία...
Ελπίζω όλα να εξελίσσονται κατά τον καλύτερο δυνατό τρόπο σε όλους τους τομείς!Να μου σας προσέχετε!
Σεληνιάζομαι...Όσο εκείνο υψώνεται στον ουρανό και γίνεται όλο και πιο λαμπερό τόσο εγώ πέφτω και θολώνω...
Κι είναι και τα τραγούδια από την άλλη με το βαμβάκι της νότας και το μαχαίρι του στίχου...Το ένα μετά το άλλο,ανελέητα...
--->ΕΛΕΝΗ ΒΙΤΑΛΗ : ΙΣΩΣ ΦΤΑΙΝΕ ΤΑ ΦΕΓΓΑΡΙΑ
"Ίσως φταίνε τα φεγγάρια που 'μαι τόσο μοναχή
νιώθω πως γερνώ τα βράδια και χρωστάω στη ζωή.
Ίσως φταίνε τα φεγγάρια και πολλοί με λεν τρελή
που όλο ψάχνω στα σκοτάδια μήπως κάτι και συμβεί.
Ίσως φταίνε τα φεγγάρια ίσως πάλι φταις κι εσύ..."
Όπως κι αν είναι,δε φταίω σε καμία περίπτωση εγώ!Τι βολικό!
http://img155.imageshack.us/img155/182/p1170763.jpg
Λίγα λεπτά νωρίτερα...Το φεγγάρι από το μπαλκόνι μου...Έτσι με κοιτάζει κι άντε να του αντισταθούν οι σκέψεις μου...
Θέλω να βουλιάξω στο μπλε...Τ'ουρανού,της θάλασσας,δε με νοιάζει...Αρκεί να είναι ήσυχα και ζεστά.Αρκεί να μη θυμίζει της ζωής μου...
--->ΑΝΤΩΝΗΣ ΚΑΛΟΓΙΑΝΝΗΣ : ΜΙΚΡΑΙΝΕΙ Ο ΚΟΣΜΟΣ
Μουσική:Σταύρος Κουγιουμτζής
Στίχοι:Τάσος Κόρφης
Μικραίνει ο κόσμος κι η θάλασσα γίνεται κήπος,
στερεύει το φως στις γυμνές αποβάθρες,
μ' ασβέστη σκεπάζουν τα δάκρυα.
Σεντόνι λευκό, χειρουργείου
σκεπάζει τ' ανήσυχα χέρια.
Μα εσύ ματωμένη καρδιά μου
και πάλι μαζί σου με πας
ταξιδιώτη με πας για ναυάγιο.
Ούτε θυμάμαι πόσες μέρες μουρμουρίζω την πρώτη στροφή...
--->ΤΑΝΙΑ ΤΣΑΝΑΚΛΙΔΟΥ : ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ ΜΕΓΑ ΚΑΚΟ
Του έρωτα μέγα κακό
σπαράζεις τους ανθρώπους
Με ματωμένους κόπους
αυτοί που αγάπησαν ξεχνούν
Με ματωμένους κόπους
αυτοί που αγάπησαν πενθούν
για όλη τους τη ζωή...
Απόδοση στίχων: Γιώργος Χειμωνάς
Μουσική: Σταμάτης Κραουνάκης
--->ΤΑΝΙΑ ΤΣΑΝΑΚΛΙΔΟΥ : ΚΡΑΤΑ ΤΗΝ ΑΚΡΗ ΣΟΥ
...Μείνε στην άκρη σου
δεν ήσουν ούτε εσύ
ο ίσκιος σου μονάχα
σ' ό,τι αγαπούσα έμοιαζε
Φυλάξου απ' την αγάπη
μα πιο πολύ απ' το φόβο σου γι' αυτή
μείνε έξω απ' τα όνειρά μου
Στίχοι: Τάνια Τσανακλίδου
Μουσική: Μιχάλης Δέλτα
Ναταλάκι μου γλυκό, το θέμα είναι ότι πια με τον άντρα μου τα πάμε πολύ καλά. Ούτε έντονες συζητήσεις, ούτε καυγάδες ούτε τίποτα που να θυμίζει αυτό που ζούσα μεχρι πριν λίγους μήνες. Μπορώ να πω ότι δείνει πολύ πιο πολλά από όσο έδεινε ποτέ του μέχρι τώρα (συναισθηματικά πάντα μιλάω) και όμως νιώθω μεγάλη μοναξιά μέσα μου. Νιώθω ότι θέλω να ζήσω έναν έρωτα, έναν έρωτα παράφορο, (κι ας είναι και παράνομος, δεν με νοιάζει) έναν έρωτα που να με κάνει να πετάω σε άλλους ουρανούς..... Ίσως τώρα πια που δείνει αυτός, να μην έχω να δώσω εγώ? πιος ξέρει.....Quote:
Originally posted by NADINE
Για να νιώθεις έτσι υπάρχει κάποιος λόγος και μάλιστα σημαντικός.
Μη το φοβάσαι.Μην το αρνείσαι.Δεν είναι κάτι από το οποίο καλείσαι να συνέλθεις,
αλλά να διδαχθείς,να κατανοήσεις τις ανάγκες σου,να τους δώσεις χώρο να εξωτερικευτούν,
οξυγόνο ν'αναπνεύσουν ελεύθερες!Είμαι σίγουρη πως ξέρεις τι σου συμβαίνει,απλά διστάζεις
να σκαλίσεις βαθύτερα.Κι αυτό κάτι σου λέει,μην το υποτιμάς.Όσο για το λάγνο ψέμα του,που τα'κανε όλα ωραία...
Τα έκανε πράγματι;Ή εμείς κινούσαμε τα νήματα και του δίναμε ζωή;Νομίζω η αλήθεια είναι εκτυφλωτικά φωτεινή
για να την κρύψει το σκοτάδι ενός ψέματος.Εμείς είμαστε που επιλέγουμε να παίζουμε κρυφτό με το φως της
τρεμοπαίζοντας τα δάχτυλα στα μάτια κατά τις αντοχές και τις ανάγκες...ʼλλοτε περισσότερο,άλλοτε λιγότερο...
Δείχνεις να θέλεις να ελευθερώνεις το βλέμμα από τις σκιές και τα εμπόδια...Αν όντως σε τυφλώνει,στο χέρι σου είναι
να γυρίσεις πίσω.Εσύ άλλαξες δράση κι ανάγκασες σε αλλαγή και του άλλου την αντίδραση.Αν σου λείπει η πρότερη κατάσταση
γυρνάς στην παλιά σου αντίδραση,που δείχνει ν'ανέχεται τη δική του δράση.Όλα είναι επιλογές και τίμημα,το ξέρεις καλά.
Κατά τα άλλα είσαι καλά στην υγεία σου;Εκείνες οι ζαλάδες συνεχίζονται;Έκανες προχθές τις εξετάσεις;Είπαν τίποτα;
Επίσεις δεν με νοιάζει για τίποτα το κοινωνικό. Δεν θέλω να έχω κανέναν δίπλα μου. Θέλω να κάνω πράγματα μοναχικά, να διμιουργώ μόνη μου.... Σήμερα έφτιαξα 2 κατασκευές με πάνες έτσι απλά, κέντησα λίγο και τα 2 υπέροχα άλογα μου, πέρασε η μέρα.
Θέλω πολύ να περνάω μόνη μου τις μέρες μου, φτιάχνοντας διάφορα, κάνοντας οτιδήποτε δεν χρειάζετε ομαδική εργασία, ή να βλέπω τον οπιονδήποτε...... Περιμένω πως και πως να περάσουν οι μέρες για να αρχίσω να φτιάχνω ζαχαρένιες νεράιδες.... Τώρα πια νιώθω πως αυτά είναι τα μόνα που με ευχαριστούν. που με κάνουν να νιώθω καλά.... Αν μπορούσα να έβαζα 2 πόρτες στην κουζίνα μου (μια από την μεριά του σαλονιού και μια από την μεριά του διαδρόμου) θα το έκανα, και θα κλειδωνόμουνα εδώ μέσα για μέρες, να δημιουργώ, να κάνω αυτό που πραγματικά με γεμίζει......
Ούτε με τον μικρό δεν έχω όρεξη να ασχολιθώ.... Ευτυχώς γύρισε ο αδελφός μου από τις διακοπές του και παίζουν όλη μέρα μαζί και έτσι δεν ανυσυχώ ούτε για αυτό......
Σχετικά με τις ζαλάδες μου, όσο πάει χειροτερεύουν..... Σήμερα σε μια από τις απογευματινές μου ζαλάδες σκοτίνιασαν όλα γύρω μου.... Πήγα Παρασκευή για τις αναλύσεις, και μου είπαν πως θα τις δει ο γιατρός στον υπολογιστή του. Τους είπα πως θα τις θέλω για τον παθολόγο μου, και πως ο παθολόγος μου δεν είναι του νοσοκομείου, και μου είπαν πως δεν γίνετε να μου τις δώσουν. Θα κάνω μια προσπάθεια την Παρασκευή να πάω να δω αν είναι έτοιμες και να τις ζητήσω με ελπίδα να μου τις δώσουν αλιώς θα περιμένω αναγκαστικά μέχρι να πάω στον γιατρό 21 Σεπτεμβρίου...... Ξέρεις τί είναι το παράξενο? Πως, αν εξερέσεις το ότι θέλω να είμαι μόνη μου και να μην ασχολούμαι με κανέναν, δεν έχω χάσει την ενέργειά μου, απλά έχει μεταφερθεί σε άλλα ενδιαφέροντα. Νιώθω πως αυτές οι ζαλάδες δεν είναι από υπερκόποση, αφού έχω την ενέργεια μου, αλλά από κάτι άλλο. Και εύχομαι οι εξετάσεις να δείξουν κάτι, όχι γιατί θέλω να έχω κάτι, αλλά γιατί θέλω να βρεθεί σε τί οφείλετε αυτή η κατάσταση και να αντιμετοπιστεί....
Αχ σε ζάλισα όμως... Εσύ πως είσαι? Πότε επιστρέφεις Θεσσαλονίκη? Σε φιλώ γλυκά και τρυφερά.
http://www.youtube.com/watch?v=ZbLyN...eature=related
Φεγγαρενια μου......τι φταιει στο γιασεμοκοσμο.....παρε με....
Το άκουσα κι αυτό σήμερα...Καθώς και τον ένα γύρο το φεγγάρι του,αλλά είπα ν'απελευθερωθώ μετά από το κλισέ της λέξης...Quote:
Originally posted by Γλαύκη
http://www.youtube.com/watch?v=ZbLyN...eature=related
Φεγγαρενια μου......τι φταιει στο γιασεμοκοσμο.....παρε με....
Στο γιασεμόκοσμο η ζωή είναι πάντα ευωδιαστή.Έξω του είναι το θέμα πώς είναι...Εκεί που κανείς δε φταίει κι όλα δείχνουν λάθος...
Οι δικοί μου έπεσαν για ύπνο(αύριο πρωί έχουμε εκκλησία γαρ)οπότε δε μπορώ να μιλώ στη νεκρική σιγή των τζιτζικιών...
Αν θέλεις,έλα τσατ σε λίγο.Να πω δυό λέξεις στην Πωλίνα πρώτα.Δεν αργώ...Ετοιμάσου και σου'ρχομαι.Φιλάκια!
http://www.youtube.com/watch?v=tAIWZ...eature=related
ακομη καν λειπεις εισαι μαζι μου......
Πωλίνα μου,πολλές φορές επιμένουμε πως θέλουμε πολύ κάτι κι όταν τελικά φαίνεται να το έχουμε,δείχνουμε να μην το θέλουμε πια.
Έχασε την αξία του μέσα στο πέρασμα του χρόνου και του κόπου,αλλάξαμε εντωμεταξύ εμείς,κατ'επέκταση κι οι ανάγκες μας,
δεν το θέλαμε ουσιαστικά εξ αρχής και τώρα ξεγυμνώθηκε το πείσμα μας;Πολλές οι εκδοχές κι ίσως να μην έχουν τελικά και τόση σημασία.
Σημασία έχει αυτό που σήμερα δείχνεις να έχεις ανάγκη.Ό,τι σε γεμίζει και επιδιώκεις.Καλά κάνεις και σου το προσφέρεις.
Τον καθαρά προσωπικό σου χρόνο και χώρο,χωρίς να νιώθεις ενοχικά απέναντι σ'όσους αγαπάς και φροντίζεις.
Ο εαυτός σου σου ζητά κι εκείνος λίγη προσοχή.Καθημερινά σκορπίζεσαι σε χίλια δυό πρέπει,περιστοιχίζεσαι
χρόνια τώρα από πολλούς ανθρώπους,τις οπτικές και τις ανάγκες τους,τρέχεις να τους ικανοποιήσεις,να γίνεις ό,τι θέλουν.
Φέτος όμως όλα είναι αλλιώς.Κι αυτό δε γίνεται πια να το υποτιμήσεις.Ούτε να το προσπεράσεις σου επιτρέπει.
Οι κόμποι,που δένουν κλωστές στ'άλογα σου,λύνουν τα δικά σου δεσμά.Η ζαχαροπλαστική της δημιουργίας χρωματίζει
την ενέργεια σου που τόσο καιρό ξοδεύεις σε κατεύθυνση διαφορετική της καρδιάς.Τα λιμνάζοντα νερά διαταράχτηκαν.
Ξυπνά μέσα σου ο έρωτας για σένα και τη ζωή και πάλι!Κι είναι πολύ πιο ζωτικός από εκείνον για οποιονδήποτε άντρα.
Καλά αποτελέσματα να έχουμε για το θέμα της υγείας σου.Μόλις βγουν,ξέρεις εσύ,ποιόν θα πάρεις πάλι πρώτο ε;
Φιλάκια και όνειρα ανάλαφρα στο μέρος της καρδιάς!
Ο εαυτός σου σου ζητά κι εκείνος λίγη προσοχή.Καθημερινά σκορπίζεσαι σε χίλια δυό πρέπει,περιστοιχίζεσαι
χρόνια τώρα από πολλούς ανθρώπους,τις οπτικές και τις ανάγκες τους,τρέχεις να τους ικανοποιήσεις,να γίνεις ό,τι θέλουν.
Ναντινακι ειδες τι λες?οτισου ελεγα πριν κ δεν ειμαι σκληρη.Ρεαλιστρια ειμαι.Οτι σου λεει η καρδουλα σου αλλα κ τα θελω σου ανταμα...φιλακια...
Kαλημέρα και χρόνια σε όλους πολλά!Ν'απολαύσετε την ημέρα κοντά σε αγαπημένους
και να χαίρεστε όσους έχουν την ονομαστική τους εορτή.Ακόμα και τις πεθερές σας!
Γλαύκη μου,δεν ξέρω γιατί δυσκολεύεσαι ν'αντιληφθείς την πραγματικότητα μου.
Δε συνάδουν την περίοδο αυτή τα θέλω μου με τα πρέπει που κουβαλώ.
Δυστυχώς ήρθαν έτσι τα πράγματα,που ανάγκασαν τα όποια θέλω να παγώσουν στην κατάψυξη.
Η ζωή μου όπως την ήξερα-εκείνη η μισή,που δεν την υπολόγιζα για σπουδαία-πλέον θεωρείται πολυτέλεια.
Με ρωτούσε κι η Πωλίνα νωρίτερα πότε επιστρέφω από τις διακοπές μου στη Θεσσαλονίκη.
Δεν είμαι διακοπές εδώ.Η καθημερινότητα μου είναι οι ανάγκες των γονιών μου κι αυτές δεν κάνουν διακοπές.
Όπου βρίσκονται βρίσκομαι τους τελευταίους μήνες.Και φοβάμαι έτσι θα πάει και το φθινόπωρο,ίσως και οι επόμενες εποχές.
Ίσως χρειαστεί να ξενοικιάσω το σπίτι μου στη Θεσσαλονίκη,δεν ξέρω...Εγκαταλείπεται κι η σχολή
και τα σχέδια για σπουδές ψυχολογίας στην Αθήνα...Η προσωπική μου ζωή αναβάλλεται κι αυτή επ'αόριστον...
Κι όλο αυτό είναι πέρα από μένα.Είναι μεν επιλογή της οικειοθελούς μου βούλησης,ωστόσο είναι η μόνη επιλογή.
Δε γίνεται να ταλαιπωρούνται για τα στοιχειώδη,να τους λείπει η πρακτική και συναισθηματική μου στήριξη κι εγώ να κάνω
ανέμελη τη ζωή μου.Ήδη η όποια χαρά έχει σβήσει.Όλη η οπτική μου για το μέλλον συννέφιασε.Ποιά όνειρα να κυνηγήσω και πώς;
Είναι αλλιώς οι δικές σας ζωές,που προχωράνε.Με τις οικογένειες,τα παιδιά,τις εργασίες σας,όλα δρομολογημένα.
Ακόμα κι αν νιώθετε εγκλωβισμένες σε επιλογές του παρελθόντος,ακόμα κι αν δεν είναι τα πράγματα όσο ρόδινα
έχετε ανάγκη,είναι στο χέρι σας να τολμήσετε αλλαγές,να βάλετε όρια,να πάρετε δύναμη από τα σημαντικά θετικά,που αξιωθήκατε
για να διεκδικήσετε τα ακόμα θετικότερα.Αυτό προσπαθούσα να κάνω κι εγώ μέχρι πρότινος,που πάλευα να ξεπεράσω τα δικά μου
εμπόδια,να δουλέψω μέσα μου,να προωθήσω αλλαγές,ν'απελευθερωθώ από δεσμά,από πρέπει και κολλήματα.Πόσο αστεία φαντάζουν σήμερα!
Πόσο ζυγίζω,πόσα έχασα,πόση απόσταση από την ποθητή τελειότητα,πόσα μου επιτρέπω,πόσα αναβάλλω,πόσα στερήθηκα...
Πόσα αξίζω,που άρρηκτα συνδέονται με το πόσο με αποδέχεται εκείνος,πόσες οι περγαμηνές της γνώσης μου,πόσα προσόντα επιβίωσης...
Κι εκεί που ελευθερώθηκα από πολλά πρέπει και βρήκα κάποια ισορροπία,αποδέχτηκα τον εαυτό μου,προσπέρασα την εικόνα μου,
ξεπέρασα τη μεγάλη μου αγάπη-βάσανο,μου επέτρεψα μάλιστα στιγμές χαράς,εκεί που με έπεισα πως δεν είναι αργά να διεκδικήσω
όσα ονειρεύτηκα παρά την ηλικία μου,παρά την κούραση και τη φθορά,εκεί,πάγωσαν όλα!Ίσως δε μου ήταν γραφτό.Ίσως δοκιμάζεται
κι άλλο το θέλω μου.Δεν ξέρω πόσο θα κρατήσει,δεν ξέρω τι ενδεχομένως μας ξημερώνει.Ξέρω πως τώρα υπάρχει μόνο αυτό.Τέλος.
Καλημέρα σας...Quote:
Originally posted by NADINE
Πωλίνα μου,πολλές φορές επιμένουμε πως θέλουμε πολύ κάτι κι όταν τελικά φαίνεται να το έχουμε,δείχνουμε να μην το θέλουμε πια.
Έχασε την αξία του μέσα στο πέρασμα του χρόνου και του κόπου,αλλάξαμε εντωμεταξύ εμείς,κατ'επέκταση κι οι ανάγκες μας,
δεν το θέλαμε ουσιαστικά εξ αρχής και τώρα ξεγυμνώθηκε το πείσμα μας;Πολλές οι εκδοχές κι ίσως να μην έχουν τελικά και τόση σημασία.
Σημασία έχει αυτό που σήμερα δείχνεις να έχεις ανάγκη.Ό,τι σε γεμίζει και επιδιώκεις.Καλά κάνεις και σου το προσφέρεις.
Τον καθαρά προσωπικό σου χρόνο και χώρο,χωρίς να νιώθεις ενοχικά απέναντι σ'όσους αγαπάς και φροντίζεις.
Ο εαυτός σου σου ζητά κι εκείνος λίγη προσοχή.Καθημερινά σκορπίζεσαι σε χίλια δυό πρέπει,περιστοιχίζεσαι
χρόνια τώρα από πολλούς ανθρώπους,τις οπτικές και τις ανάγκες τους,τρέχεις να τους ικανοποιήσεις,να γίνεις ό,τι θέλουν.
Φέτος όμως όλα είναι αλλιώς.Κι αυτό δε γίνεται πια να το υποτιμήσεις.Ούτε να το προσπεράσεις σου επιτρέπει.
Οι κόμποι,που δένουν κλωστές στ'άλογα σου,λύνουν τα δικά σου δεσμά.Η ζαχαροπλαστική της δημιουργίας χρωματίζει
την ενέργεια σου που τόσο καιρό ξοδεύεις σε κατεύθυνση διαφορετική της καρδιάς.Τα λιμνάζοντα νερά διαταράχτηκαν.
Ξυπνά μέσα σου ο έρωτας για σένα και τη ζωή και πάλι!Κι είναι πολύ πιο ζωτικός από εκείνον για οποιονδήποτε άντρα.
Καλά αποτελέσματα να έχουμε για το θέμα της υγείας σου.Μόλις βγουν,ξέρεις εσύ,ποιόν θα πάρεις πάλι πρώτο ε;
Φιλάκια και όνειρα ανάλαφρα στο μέρος της καρδιάς!
Καλημέρα και σε σένα Ναταλάκι μου γλυκό.
Δεν ξέρω αν έχουμε εορτάζουσες σήμερα, αλλά αν έχουμε, να τοθς ευχυθώ χρόνια πολλά.
Οντος Ναταλία μου, δεν έχει καμία σημασία πιος είναι ο λόγος που αυτό που έχω, δεν νιώθω να με ευχαριστεί. Σημασία έχει ότι νιώθω έντονα να μην ευχαριστιέμαι με τίποτα από όσα μου προσφέρει. Ολα είναι επιφανιακά για μένα πια.
Πολλές φορές σκέφτομαι πως θα ήθελα να γύριζα τον χρόνο πίσω, να άλλαζα την διαδρομή που ακολούθησα χαραχμένη από τους άλλους, και να ακολουθούσα από τότε τα δικά μου θέλω. Μπορεί και να έβγαινα σε αδιέξοδα πολλά, μπορεί να είχα αποτυχίες, αλλά θα ήταν τα δικά μου θέλω, και θα ήμουνα πανευτυχής με τα λάθη μου.....
Τώρα προσπαθώ να ακολουθίσω αυτά που θέλει η καρδιά μου, να κερδίσω τον δικό μου χρόνο, αλλά είναι τόσο δύσκολο να γίνει... Τόσο δύσκολο για τους γύρω μου να το αποδεκτούν.... Να το κατανοήσουν..... Να καταλάβουν πως μια μέρα θέλω να αφήσω το σπίτι ανω κάτω, λες και το βομβάρδισαν, και να ασχολιθώ μόνο με ότι αγαπάω.....
Θέλω να κάνω τόοοοσα πολλά για μένα.... Τόσα πολλά... Θέλω να τρέξω, να φωνάξω, να κλάψω, να γελάσω, να πάω ταξίδια, να κατεύω ένα 3ήμερο θεσσαλονίκη....... Θέλω, θέλω θέλω........ Και θα τα κάνω..... Αργά ή γρήγορα θα τα κάνω ..... Γιατί αποφάσησα πως τα "θέλω" μου θα γίνουν "πρέπει" στην ζωή μου.....
Αρκετά σας ζάλισα όμως.... Ας μην βαραίνω άλλο το κλίμα με τα δικά μου....
Ναταλάκι μου, πάντα είσαι το πρώτο άτομο που παίρνω τηλέφωνο, και για τα καλά και για τα κακά, και το ξέρεις.... Δεν γνωριζόμαστε προσωπικά, κιόμως σε νιώθω τόσο δικό μου άτομο, που και μόνο με σένα να μοιραστώ την χαρά ή την στεναχώρια μου, μου είναι αρκετό, είναι σαν να τα μοιράστηκα με όλο τον κόσμο... Ξέρω πως το χαμόγελο στα χείλη σου για την απώλιά μου πχ, ή το βάρος της φωνής σου για κάπια στεναχώρια μου, βγαίνουν μέσα από την ψυχή σου... Αυτό είναι πολύ συμαντικό για μένα....
Σήμερα θα πάω για προσκήνημα στην Παναγία Χρυσοσπηλιώτισσα και θα ανάψω και ένα κεράκι για σένα, για να αλαφρίνει την ψυχούλα σου από όλα όσα την βαραίνουν...
Φιλάκια πολλα
http://1.bp.blogspot.com/-ExHWHEfisO.../xrisospil.jpg
Α και κάτι που ξέχασα... Σήμερα είμαι επίσημα 97.6 (Αφού εδώ και 2 μέρες το ίδιο δείχνει η ζυγαριά). Εμένα δεν μου πρόσφερε καμιά χαρά αυτό, αλλά ξέρω πως ένα χαμόγελο χαράς θα το φορέσετε εσείς στο πρόσωπό σας, και αυτό μου αρκεί.
Σας φιλώ γλυκά και τρυφερά
Το Πωλινάκι σας
Καλημέρα,Πωλινάκι μου!Μήπως μπορείς να μικρύνεις την εικόνα γιατί μας αναγκάζει να πηγαίνουμε πέρα δώθε;Μερσί προκαταβολικά!
Με λίγη ναυτία διάβασα το ποστ σου και σ'ευχαριστώ για τη γλυκειά σου σκέψη και το κεράκι που θ'ανάψεις για μένα!Φιλάκια πολλά!
Καλησπερα Ναταλάκι μου. Τώρα είδα το ποστ σου που πόσταρες σχεδόν την ίδια ώρα με μένα. Σε καταλαβαίνω απόλυτα για την επιλογή που έκανες να είσαι δίπλα στους δικούς σου και να αφίσεις τα σχέδιά σου για "αργότερα", και κάπια να τα ακυρώσεις κι όλας..... Και εγώ στην θέση σου το ίδιο θα έκανα.
Θέλω να σου θυμίσω όμως κάτι. Θυμάμαι πριν λίγο καιρό, που μας είχες πει πως η μαμά σου αρχές του χρόνου είχε γράψει στο ημερολόγιό της να της στήλει ο Θεός ένα μεγάλο κτύπιμα, ένα ταρακούνυμα (δεν θυμάμαι πως ακριβώς το είχες πει), με την ελπίδα να καταφέρει να ανταπεξέλθει σε αυτό. Και ο Θεός την άκουσε. Της το έχει στείλει. Ναι, το ξέρω, είναι οδυνηρό κτύπημα, σε κάνει να διερωτάσε γιατί η μαμά, γιατί ταυτόχρονα σχεδόν με τον μπαμπά, και άλλα πολλά. Εκεί που θέλω να καταλύξω είναι πως, μπορεί να νιώθεις πως η ζωή σου τελείωσε, πως ο Θεός δεν σε ακούει κτλ κτλ κτλ, και όμως, έχεις ένα ζωντανό παράδειγμα δίπλα σου, το οποίο σου δείχνει πως ο Θεός ακούει, και στέλνει και τα καλά που του ζητάμε, και τα κακά.
Μην αφίνεις την ελπίδα σου να πεθαίνει έτσι απλά. Ναι συμφωνώ πως για κάπια πράγματα ίσως έχουν στενέψει τα όρια πια, ίσως να είναι και ακατόρθωτα, όπως πχ οι σπουδές, όμως αυτό δεν είναι το τέλος της ζωής σου.
Θυμάσαι που σου έλεγα πως ο μπαμπάς θα γίνει καλά γιατί έχει ακόμα ένα εγγονάκι να πάρει από σένα? Ακόμα το πιστεύω, και αυτό είναι που εύχομαι κάθε φορά που ανάβω ένα κεράκι για σένα. Ο Θεός να τους βοηθήσει να αντέξουν, και να σε βοηθήσει και εσένα να αποκτίσεις αυτό που πραγματικά έχεις (πιστεύω) σαν μεγαλύτερο όνειρο της ζωής σου.
Σε φιλώ γλυκά για την ώρα, πάω για προσκύνημα.
ΥΓ. Εβαλα μόνο το λινκ της φώτο, γιατί όντος τελικά ήταν πολύ μεγάλη.
Αχ...Πωλινάκι μου...Αυτό το εγγονάκι μου βγάζει την ψυχή πριν καν γεννηθεί...
Δεν ξέρω...Δεν έχω εικόνα πια...Νομίζω χάθηκε κι αυτό μαζί με όλα τ'άλλα...
Αδιέξοδες καταστάσεις όπου κι αν στρέψω το βλέμμα.Αν μου αξίζει το θαύμα,
εδώ είμαι να το δεχτώ με ανοιχτές αγκάλες.Προς το παρόν μόνο η μεγαλόχαρη,
που σήμερα τιμούμε την κοίμηση της,κατάφερε την παρθενογένεση!
Μόλις έμαθα πως η κατά ένα χρόνο μικρότερη ξαδέρφη μου περιμένει το τρίτο της παιδάκι.
Ξυπνά η Δημητρούλα μέσα μου!Εγώ πότε θα γίνω μάνα;Αλλά μη σας ζαλίζω...Λείπει διακοπές
κι η μόνη που με νιώθει έντονα στο θέμα αυτό...Καλή της ώρα όπου την σέρνει ημίγυμνη η ξαδέρφη της!
--->ΛΙΖΕΤΑ ΚΑΛΗΜΕΡΗ : ΤΟ ΜΥΣΤΙΚΟ
(Γιώργος Καζαντζής-Γιάννης Τσατσόλπουλος)
Αχ ζωή, κάτι μου κρύβεις, κάτι μαγικό που το ποθώ
Πως περνάς, και νιώθω να το αγγίζω όσο το απωθώ
Να 'μαι καλά, στα χαμηλά και δω στη γη να ξημερώνω
Να ζω με τούτα τα ψηλά να χάνομαι στο χρόνο
Να σέβομαι τη λογική τα συναισθήματα να πνίγω
Κρυφά να γίνομαι παιδί να ξαναπαίζω λίγο
Αχ ζωή, κάτι μου κρύβεις, κάτι μαγικό που το ποθώ
Πως περνάς, και νιώθω να το αγγίζω όσο το απωθώ
Να λέω το πικρό γλυκό να ζω δυο πόδια για να βγαίνω
Καφέ να πίνω στο σταθμό να μην πηδάω στο τρένο
Να βάζω παραεκεί το εγώ μην αγαπήσω σαν κουρσάρος
Κι απ' του ονείρου να λυγώ το πουπουλένιο βάρος
Αχ ζωή, κάτι μου κρύβεις, κάτι μαγικό που το ποθώ
Πως περνάς, και νιώθω να το αγγίζω όσο το απωθώ
Μονο ημιγυμνη καρδια μου?Κατσε εμεις να πηγαινουμε στις συναυλιες κ στα θεατρα κ κατι αλλες να κανουν κρουαζιερες,να κολυμπανε στο Σκορπιο κ να εχουν κ τους μαυρους να τις περιμενουν με ανοιχτες αγγαλες!Με μαυρο βεβαιως,βεβαιως...........
Χαρα μου,λιγο καθυστερημενα ΧΡΟΝΙΑ ΣΟΥ ΠΟΛΛΑ να τα εκατοστησεις,να γινεις πολυ σοφη στην καινουργια 10ετια,να εισαι ευτυχισμενη κ ολα τα ονειρα σου να γινουν πραγματικοτητα,ειδικα εκεινο που θελει κ η επισημη αγαπημενη μου...........
Ορίστε;Είχε πρόσφατα γενέθλια η ʼβα;Και το ξέρεις εσύ κι όχι εγώ;
Σαν πολύ δεν προχώρησε η σχέση σας;Δε μας τα λες καλά επίδοξη αγαπημένη...
Θα τηλεφωνήσω αύριο να τσεκάρω τι παίζει με μαύρους,άραχνους και δε συμμαζεύεται.
Αν είναι όλα όπως τα λες να δούμε πώς θα τη μαζέψουμε να γυρίσει τέλος του μήνα πίσω.
Ούτε με απαγωγή δε θ'αφήσει τη dolce vita η Σαμάνθα μας...Ας είναι καλά η ξαδέρφη!
Ίσως θα ήταν καλή ιδέα στις αποσκευές της επιστροφής να την πάρει κι αυτήν!Σόδομα και γόμορα!
Ναταλακι μου μου φτιαχνεις το κεφι παντα....ειμαι λιγο καλυτερα μετα απο ενα λυτρωτικο κλαμα...να χαιρομαι την πεθερα μου που τα καταφερε να τσακωθω με την κορη μου κ να μην της δωσω δωρο για τη γιορτη της να φυγει κ σχεδον να μη μιλαμε κ δεν εχω σκοπο να την παρω τηλ για τις επομενες 15 μερες μεχρι να ξαναερθει αν δεν παρει εκεινη να μου ζητησει συγνωμη.Για μα βγει αληθινος κ ο καφες της φιλης μου.Μη λες οτι δε σε καταλαβαινω.ειμαι ομως λιγη αποψε να το συζητησουμε.Με πονανε αυτα που γραφεις γιατι συνειδητοποιησα οτι δεν κανω πια ονειρα εγω.Δουλευω,κανω τα απαραιτητα,παω κ κανα θεατρο που κ που αλλα δεν ζω.φυτοζωω.Ουτε για τα παιδια μου δεν κανω ονειρα.εχω βολευτει στη χαμοζωη μου.Ακομη κ το χειρουργειο καποτε δε με αφορα.Αν ερθει,οποτε ερθει λ αν φυγω κ πανω σ'αυτο δεν εγινε δα κ τιποτα.δε θα χασει η βενετια βελονι.Ολων οι ζωες θα συνεχιστουν κανονικα.Δε μπορω....
Quote:
Originally posted by NADINE on 17/8/09 στις 05:13 - ΝΤΙΒΑΝΙ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ
Όνειρα...
Μ'αφορμή μια κουβέντα στο τσατοδωμάτιο με το αστεράκι,
συνειδητοποιώ πως πολύ καιρό τώρα δεν κάνω όνειρα.
Είναι που κουράστηκα να φαντασιώνομαι μια ζωή,
που δεν φροντίζω τελικά να επιδιώξω,
είναι που μεγαλώνω και προσγειώνομαι,
είναι που αλλάζω και δε με ξέρω πιά,
ποιά πίστευα πως είμαι και ποιά τελικά είμαι,
τι νομίζω πως θα ήθελα,ενώ τελικά δε θέλω...
Τι θέλω;Γιατί δεν ονειρεύομαι;Μεταίχμιο;Σιωπ ή;
Είναι τα όνειρα κινητήρια δύναμη της υλοποίησης;
Είναι επαναύπαυση φυτοζωής σε μιά φρούδα ελπίδα,
μια ψευδαίσθηση απτού ενάντια στη ζωή τη ζώσα;
Ξύπνησα και δεν κοιμάμαι.Κενός ο ύπνος,κενός κι ο ξύπνιος...
ʼδεια η ζωή μόνο με όνειρα,ανούσια τα όνειρα χωρίς ζωή...
Κι εγώ ανάμεσα ή μήπως πουθενά,όχι στο πριν με μεγάλη αντίσταση,
όχι σίγουρα στο μετά,κάτω από ένα δυσβάσταχτο "ΔΕΝ ΞΕΡΩ!"για τώρα...
Tο μόνο που ξέρω είναι πως "ό,τι δεν συνέβη ποτέ,
είναι ότι δεν ποθήσαμε αρκετά",που λέει κι ο Καζαντζάκης.
Κου κου..... ποιος δεν ονειρεύεται, ε ? ποιος φοβάται να ονειρευτεί ? συμφωνώ με τον Καζαντζάκη με μία παρέμβαση ότι δεν ποθήσαμε και δεν μοχθήσαμε να αποκτήσουμε !
Φεύγω διακοπές το Σάββατο, και προσπαθώ να ανέβω?. Πάω μάλλον Σκύρο? τα ζουζούνια είναι καλά, η μαμά τους έτσι κι έτσι, γιουβέτσι?.
Πολλά φιλάκια?. Τρελοκόριτσο σε σκέφτομαι συχνά !!!!!!!!
Αλαλουμένιααααααααααααααα αααααααααααα μουυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυ υυυυυυ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! :love: :love: :love: :love:
L
για κάποιο λόγο δεν με πήγαινε στην τελευταία σελίδα, και έστειλα ένα ποστ και με πήγε.... μπλόκαρε το γιασεμί
ναταλάκιιιιιιιιιιιιιιιιιι ιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιι
Nαι,τελευταία το κάνει αυτό σε πολλά τόπικς.
Όταν ξεκινά μια σελίδα με ένα ποστ δεν την ανοίγει.
Λύνονται τα μάγια μόλις κάποιος ποστάρει δεύτερο.
Πολύ χαίρομαι που είστε όλοι καλά!Οι άλλοι δηλαδή
γιατί εσένα στο κεφάλι σου ξέρω τι στριφιγυρίζει.
Ελπίζω στις διακοπές να ξελαμπικάρεις λιγάκι
και να μου γυρίσεις με ανάλαφρες οπτικές
για τον υπέροχα αξιολάτρευτο εαυτό σου!
Πάλι με πλησιάζεις,αλλά δε με αγγίζεις!
Αμάν αυτές οι αποστάσεις!Μας έφαγαν!
Σε φιλώ γλυκά και σ'αγαπώ!
Α!Ξέχασα να σου πω!Ξεκίνησα επιτέλους το βιβλίο σου!
Ίσως του χρόνου να το έχω τελειώσει!Καλά,μη φανταστείς
πως διάβασα πολλές σελίδες.Το πήρα μαζί μου στην προηγούμενη
χημειοθεραπεία της μαμάς,όσο μου επέτρεπαν οι συνεχείς
κλητικές προσφωνήσεις του ονόματος μου.Το μόνο που μου έμεινε
προς το παρόν είναι το βιογραφικό σημείωμα από τον ίδιον το συγγραφέα-
δημοσιογράφο(γνωστή ομολογουμένως φάτσα κι από την τηλεόραση)!
Δεν ήξερα πως μου πήρες το βιβλίο,που έγραψε ο Θεός ο ίδιος!
Αν το ήξερα,ίσως το ξεκινούσα 16 μήνες νωρίτερα,σε μια άλλη κλινική!
Μικραίνει το φεγγάρι
σα ζωντανό σφουγγάρι
μέσα του κλείνει
ό,τι έχει μείνει απ' την αγάπη μας...
--->ΝΕΝΑ ΒΕΝΕΤΣΙΑΝΟΥ : ΜΙΚΡΑΙΝΕΙ ΤΟ ΦΕΓΓΑΡΙ
Στίχοι: Νίκος Γκάτσος
Μουσική: Μάνος Χατζιδάκις
Τι ωραία λόγια τι ωραίος πίνακας
:) Κι η μουσική του Μάνου μας δεν πάει όμως πίσω ε;
Γιασεμενια μου τι κανεις?Εχεις φιλια απο τη χαρα μου που θα πηγαινε σε παιδοτοπο....Τωρα τι μωρα θα συναντησει εκει....δεν ξερω....Ξερεις διαβασα κ αυτα που εγραψες στη λυπημενη κ ειδα κ αυτο που ειχες γραψει το 09.Κ εγω που νομιζα οτι μονο εγω νιωθω ετσι....Δε μπορω να το εξηγησω αλλιως οτι γραφεις αυτα ακριβως που σκεφτομαι.Το ελεγα κ με τη Βαμβουνακη παλιοτερα...Τωρα μ'εσενα...Εχεις θειο χαρισμα γλυκια μου......
Ποιο βιβλιο σου εχει κανει δωρο η Αλαλουμενια κ ειναι τοσο καλο?
Κ που θα βρω το ντιβανι?
Θελω τοσα να πω....αλλα δε μπορω να γραφω...Γιατι να μην εισαι πιο κοντα....
Ούτε που θυμάμαι ποιό σου είχα πάρει, θυμάμαι ότι είχε όμως ωραίο εξώφυλλο με ένα αλογάκι... αν είναι καλό πες μας να το πάρουμε.... αλλά μη το τελειώσεις σε ένα χρόνο...
Ελπίζω τα καλύτερα με τη μαμά σου, έχω περάσει και εγώ τη φάση χημειοθεραπείες με τον πατέρα μου και δεν είναι ότι πιο ευχάριστο... σε τέτοιες στιγμές όμως καταλαβαίνουμε πόση δύναμη έχουμε μέσα μας...
Πότε θα σε δώ?? έχασες και άλλα κιλά, το ξέρω ότι δεν θέλεις να μιλάς γι' αυτό αλλά εγώ θέλω να μάθω... εντυπωσιάστηκα την τελευταία φορά που σε είδα... μια κούκλα !
Ματς, μουτς σε όλους.... θέλω διακοπές τώρα !!!!!!!!!!!!
αχ..μακάρι να είσαστε οι μόνες που το σκέφτεστε αυτό Ναντινάκι μου!εμένα η αδελφή μου το έχει δέσει κιόλας σίγουρο πως θα μείνω άτεκνη....(και ναι ,από ζήλεια το θεωρεί ως δεδομένο,αλίμονο αν οι "δικοί" μας άνθρωποι σκέφτονται έτσι)κατά τα άλλα σας στέλνω ένα ζεστό χαμόγελο από τα βάθη της ψυχής μου και εύχομαι να φωτίσει έστω για λίγο την βραδιά σας :)Quote:
Originally posted by NADINE
Ξυπνά η Δημητρούλα μέσα μου!Εγώ πότε θα γίνω μάνα;Αλλά μη σας ζαλίζω...Λείπει διακοπές
κι η μόνη που με νιώθει έντονα στο θέμα αυτό...Καλή της ώρα όπου την σέρνει ημίγυμνη η ξαδέρφη της!
Μετα τη συναυλια του Παντελη Θαλασσινου με μια γλυκα στη ψυχη......
Για τη γιασεμενια μου κ οχι μονο.....
http://www.youtube.com/watch?v=wMI-gyNwEEM
Στα μαγια κ στα ονειρα ψυχουλα μου......για να μη σου βαλω το αναθεμασε δε με λυπασαι......κ μην ξεχνας οτι εχεις 400 λεπτα ακομη κ ο μηνας εχει 20!!Τωρα που πηρα λιγο θαρρος οτι μπορει να ενδωσεις τελικα.....