Μπράβο constantly_curious!! Ελπίζουμε να είναι κολλητικό να μας κολλήσεις :)
Printable View
constantly curious! μπραβο κι απο εμενα!! Συνέχισε ετσι!
Εγω και σήμερα δεν είμαι καλα..Κυκνε μου.. ο,τι ειπα και χθες.
Εσυ πως εισαι;;
Εγώ σαν χαμένη και νιώθω μια ψυχική ανισορροπία χωρίς να ξέρω ακριβώς τι φταίει...ίσως που μερικές φορές δεν παίρνω όλα τα φάρμακα (έχω βαρεθεί με τόσα πολλά που είναι πια) κι ίσως αυτό να με αποδιοργανώνει, παίζει; Και τις τελευταίες μέρες που άρχισα να τα παίρνω πάλι με μεγαλύτερη συνέπεια μερικά πρωινά ξυπνάω με βαρύ κεφάλι λες και μου προκαλεί παρενέργειες το seroquel των 50 που παίρνω το βράδυ...
Παρακολουθεις καποιο γιατρο ετσι?
Τι σου λεει?
Σιγά σιγά, θα συνελθεις αρκει να προσπαθεις.
Εγώ τώρα νιώθω παλι έτσι χαμένη..
Η ζωη εχει απειρα βαθη κ απειρεσ ποιοτητεσ εγω λεω αυτα με τισ εμπειριεσ μου αυτα βγαινουν τωρα εσεισ προφανωσ θα λετε κατι αλλο λογικο αυτο
Σας ευχαριστω για τα "μπραβο" παιδια πολυ !
Ευχομαι σε ολους εμας εντος και εκτος φορουμ καποιες ποιοτικες στιγμες πληρωσης εσωτερικης.
Τελικα στιγμιαια φλασια ειναι ολα... πανικοι αγχη χαρες λυπες... και ο χρονος απο πανω - δυναστης- στο μυαλο μας !!!
Για ενα στιγμιαιο - φευγαλεο γινεται ολος ο κοπος.
Εγω παντωσ μετα απο δεκα χρονια εγινα εντελωσ ζωον κ χεστηκα πλεον αμα ειμαι καλα δεν ειμαι
Ειμαι ζωον πλεον κ χεστηκα για ολα αμα γινω ανθρωποσ ισωσ ενδιαφερθω για κανενα τωρα ειμαι ζωον αυτη τη στιγμη
Κυκνε πανε πιεσ καφε δε ξερω τι βαζουν μεσα παντωσ κανει δουλεια στρωνω νομιζω
Μόλις τον τελείωσα έλις...δεν λέει να πιω κι άλλον γιατί θα βρυκολακιάσω τη νύχτα και θα κοιμάστε όλοι και θα τρελαθώ που δεν θα έχω ποιον να μιλήσω...δύο ήπια για απόγευμα...κάνει κάποια δουλειά σίγουρα, χωρίς αυτόν θα κοιμόμουν όλη τη μέρα με τόσα φάρμακα αλλά θα ήθελα να κάνει ακόμα περισσότερη γιατί είναι στιγμές που ακόμα κι αν έχω πιει νυστάζω κι αυτό μου τη δίνει...
Δεν ξέρω τι χαπια παιρνεις. Όμως βοηθούν σε ένα βαθμό.
Επίσης , καλό ειναι να μην πίνεις πολύ καφέ ή αλκοόλ εννοειται. Χειρότερα θα γινεις..δεν εχει νόημα.
Ξέρω οτι δυσκολεύεσαι όπως ολοι μας. Θυμαμαι ότι είχες και διαφορα να λύσεις νομίζω.
Το ξαναλέω όμως σιγα σιγά με μικρά βήματα καθε φορα θα συνέρθεις. Θα φας και τα μούτρα σου όπως όλοι.
Εσυ προσπαθησε να μην το αφηνεις να σε αφήνει.
Τα λεω για να τα ακούω και εγώ..!! :P
Δεν μπορώ χωρίς καφέ, θα κοιμάμαι όλη μέρα...αλκοόλ δεν πίνω συχνά...παίρνω αντικαταθλιπτικά κι αντιψυχωσικά που είναι αρκετά δυνατά, εμένα τουλάχιστον με νυστάζουν...και με ενοχλεί που δεν μπορώ να ζήσω φυσιολογικά και που χρειάζεται να καταβάλλω διπλή προσπάθεια απ' τους υπόλοιπους για να ζήσω...
Δεν αντέχω να ξαναφάω τα μούτρα μου, τα έχω φάει για δυο ζωές...
Είναι δύσκολο μέχρι να παρεις την απόφαση να ξαναπροσπαθησεις..
Πολλές φορες αν και δεν ξερω τι εχεις
μεγαλοποιούμε κι εμεις τα πραγματα χωρίς να ισχύουν..Σκέψου και αυτο! Η ζωή ειναι πιο εύκολη και απλη. Ο φόβος την δυσκολεύει..
Αυτο ειδικα τ τελευταιο ισχυει πολυ σ μενα γι αυτό το λεω..
Έχω κατάθλιψη, πολύ άγχος και κάποιες φοβίες...και μόνο λόγω της κατάθλιψης ακόμα και τα πιο απλά πράγματα όπως το να πλυθώ και να περιποιηθώ τον εαυτό μου στα βασικά είναι δύσκολο, είναι στιγμές που δεν έχω κουράγιο ούτε να κουνηθώ...όταν με πιάνει κι άγχος και φόβος εκεί είναι που αποτελειώνομαι...
Εσύ τι έχεις;
καταλαβα...εχεις δικιο να κουραζεσαι πολυ ευκολα τοτε..κ παλι σιγα σιγα ο,τι μπορεις! Υπομονη!
Εγω εχω διαταραχη πανικου που ειχε υποτροπιασει..εχω κοψει τωρα κ τ χαπια...
θα δουμε! Περναω μια αγχωτικη περιοδο τωρα..εχω θεματα με την αυτοπεποιθηση μου εγω
αλλα επιασα πάτο παλι δεν την παλευω! :/
Κάνω υπομονή αλλά να δούμε πότε θα εξαντληθεί...
Τώρα νιώθω όπως περιγράφουν αυτοί οι στίχοι:
"Μ' έκοψαν και μ' άφησαν να ζω
με την πληγή μου, με την αγάπη μου...
Δεν μπορώ να ζήσω ή να πεθάνω
μισό κορμί, μισό κομμένο όνειρο..."
Δηλαδή νιώθω παγιδευμένη μεταξύ ζωής και θανάτου...
Τι να πω, μακάρι σύντομα να νιώσεις καλύτερα...να το πεις στο γιατρό σου όμως ότι ζορίζεσαι...
Aχ δν ξερω να σε βοηθησω περισσοτερο...
Ξερω ομως οτι πρεπει να κανεις υπομονη
και να δινεις χρόνο στον εαυτό σου και κυρίως να μην τον πιέζεις!
Σ ευχαριστω...απλα νιωθω ευάλωτη κ αδυναμη κ οτι δεν λεω να βοηθησω τον εαυτό μου. Θα το πω ναι...αλλα βλέεπω δεν βοηθαω τον εαυτό μου..με αφήνω
Δεν έχω άλλη υπομονή νεράιδα μου, παλεύω γύρω στα 15 χρόνια και κουράστηκα πια...αν είναι να γίνει κάτι καλό να γίνει σύντομα αλλιώς καλύτερα να μου συμβεί κάποιο ατύχημα και να ξεμπερδεύω αλλά μια κι έξω, μην νιώσω πόνο και ταλαιπωρία ακόμα και στο θάνατο...
Σε κάνα μισάωρο αρχίζει μια αστυνομική σειρά που παρακολουθώ και με αφορμή αυτήν είπα στη μαμά μου ότι όταν πεθάνω δεν θέλω να μου κάνουν νεκροψία...
ουτε εγω μπορω να σε βοηθησω αρκετα αλλα θα σου πω ενα πραγμα που πιστευω να βοηθησει , και το ξερεις νομιζω (πολυ γενικο βεβαια)
ΤΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΕΡΧΟΝΤΑΙ ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΔΕ ΤΑ ΠΕΡΙΜΕΝΕΙΣ ;)
ισχυει σε μεγαλο βαθμο (σε οτι αφορα για κατι που θελουμε να πραγματοποιηθει -στοχος, επιθυμια κλπ) !
γι'αυτο ειναι ενας λογος να μην τα παρατας οσο δυσκολο και αν φενεται αυτη τη στιγμη!
Το θέμα όμως είναι ότι εγώ έχασα τα νιάτα μου βυθισμένη μέσα στα τόσα προβλήματα οπότε τώρα δεν μου μένουν και πολλά χρόνια για να έχω την πολυτέλεια να περιμένω...ήδη έχει περάσει η μισή μου ζωή...
Σας ευχαριστώ για την πρόθεση όπως και να ΄χει και τους δύο... :)
θα σου πω κατι αλλο την πρωτη φορα (ας πουμε) που επαθα καταθλιψη (εκει που νομιζα οτι ειχα χασει καθε ελπιδα για τα παντα σχεδον) βρηκα εναν ανθρωπο που μου αλλαξε 180 μοιρες την ζωη μου για ενα δαστημα περιπου ενος χρονου!
ασχετα τι εκανα ο βλακας μετα και τα γκρεμισα ολα και καλα να παθω (τα εχω αποδεκτει πλεον οπως εχουν γινει και κοιταω μπροστα)
δεν ξερω ακριβως τι περνας αλλα απλα μην παρατας αυτο που κανεις ή που εχεις αρχισει ...
οι περισσοτεροι τα παρατανε ενω εχουν φτασει στην πηγη και δε το ξερουν (τροφη για σκεψη )
Βασικά δεν κάνω τίποτα, απλά επιβιώνω αυτό είναι το πρόβλημα ότι δεν ζω...είμαι σαν ζωντανή - νεκρή...απλά αναπνέω, τρώω κλπ αλλά ως επί το πλείστον τίποτα άλλο σημαντικό...είμαι 37 χρονών και δεν έχω σύντροφο άρα δεν βλέπω οικογένεια και παιδιά στον ορίζοντα που θέλω να κάνω, δουλειά δεν έχω...τι να με κρατήσει και να με κάνει ευτυχισμένη; Δεν έχω τίποτα, νιώθω άδεια...
και γιατι το λεω αυτο γιατι και γω εχω νιωσει ετσι (φανταζομαι εσυ σιγουρα εχεις περασει πιο δυσκολα απο μενα) και δεν μπορω να σε βοηθησω αποτι φαινεται να αλλαξεις την "οπτικη γωνια " που βλεπεις τα πραγματα
κύκνε γειά σου ! Αν σε παρηγορεί, και εγώ ζω έτσι όπως περιγράφεις ,δεν κάνω τίποτα και δεν ξέρω τι να περιμένω. έχω απογοητευτεί και από ειδικούς, οπότε ούτε ξέρω από που να (ξανά)πιάσω το πρόβλημα..
σου ευχομαι μεσα απο την καρδια μου να την αποκτησεις αυτη την διαθεση για αλλαγη ,θα δεις μεγαλες διαφορες (το "κακο" ειναι οτι θελει προσωπικη δουλεια)
Να 'σαι καλά αλλά δεν ξέρω τι άλλο να κάνω, προσπαθώ...αλλά όσο δεν έχω το βασικό όπως δουλειά για να έχω μια καθημερινή ρουτίνα εκτός σπιτιού πώς θα έρθει η οποιαδήποτε αλλαγή;
Σε δείχνει online, αν όντως είσαι πες τίποτα...σιχαίνομαι να ξυπνάω μέσα στη νύχτα και να είμαι μόνη...
Κυκνε εγω ειμαι ξυπνια αν θες παρεουλα
Εχω αγχος για το τεστ παπ και θα αργησουν να βγουν τα αποτελεσματα.Σε 10 μερες μου ειπαν.
Α, κατάλαβα...πως να κοιμηθείς αν έχεις άγχος; Λογικό...εύχομαι να είναι όλα καλά...
Εγώ έφτιαξα καφέ, δεν την παλεύω καθόλου...δεν ξέρω τι να κάνω, σε λίγο θα φύγει κι ο αδελφός μου για τη δουλειά...σκατά...τι στο καλό γιατί δεν μπορώ να κοιμηθώ σαν άνθρωπος; Μεσάνυχτα ξάπλωσα, δεν είναι λογικό να ξυπνάω μέσα στη νύχτα...μη φύγεις αν γίνεται, δεν θέλω να μείνω μόνη...
Δεν παιρνεις τιποτα για τον υπνο? κανενα ηρεμηστικο η υπνωτικο?
Παίρνω αντιψυχωσικό, το seroquel, αλλά σήμερα με πήρε ο ύπνος ενώ έβλεπα τηλεόραση και δεν το πήρα και δεν ήθελα να το πάρω όταν ξύπνησα γιατί το έκανα τις προάλλες κι είχα ένα κεφάλι καζάνι το πρωί...είναι δυνατό χάπι, εσύ λογικά δεν θα το έχεις πάρει ποτέ, ε;