ΧΡΩΜΑ ΔΕΝ ΑΛΛΑΖΟΥΝΕ ΤΑ ΜΑΤΙΑ

Quote:

---

Originally posted by break

Quote:

---

Originally posted by NADINE

Quote:

---

Originally posted by break

Βλέπω να φεύγει η ζωή μέσα από τα χέρια μου κ εγώ να μην κάνω κάτι......... Αλήθεια πόσο άρρωστο μπορεί να είναι αυτό? Μπορεί κάποιος να μου πεί?

---

ʼρρωστο δε θα το έλεγα σε καμία περίπτωση.Έχεις σίγουρα τους λόγους σου-θετικούς κι αρνητικούς-να νιώθεις αδύναμη
ν'αντιδράσεις,ν'αντισταθεί� � στον παγετό.Εσύ,όσο μπορείς να σε παρατηρήσεις,γιατί λες να συμβαίνει αυτό;

---

Ξέρεις γιατι το θεωρώ αρρωστημένο? Ενώ βλέπω πιο είναι το σωστό δεν έχω τη δύναμη να το επιλέξω όλο το αναβάλω για αύριο ή από βδομάδα κ άφησα τα καλύτερα χρόνια της ζωής μου να περάσουν...........

---

Σωστό και λάθος...Δύσκολες να οριοθετηθούν λέξεις...Συνήθως ο χρόνος τις αποδεικνύει ως τέτοιες.
Εγώ αυτό που ξέρω είναι πως για κάθε μας επιλογή(δράση ή παράλειψη)έχουμε τους σημαντικούς μας λόγους να την προτιμούμε.
Ακόμα κι αν αντικειμενικά θεωρούνται αρνητικοί,για μας ωστόσο έχουν τέτοια δυναμική που μας κάνουν να τους δίνουμε προτεραιότητα,
θυσιάζοντας ορισμένες φορές ό,τι πολυτιμότερο έχουμε.Παρατήρησε τον εαυτό σου και μέσα στους φόβους και τα βολέματα σου
είμαι σίγουρη πως θα βρεις κάποιες από τις απαντήσεις σου.Μόλις κατακτήσεις τη γνώση των πώς και των γιατί σου θα είναι ευκολότερο
να βρεις διέξοδο από ό,τι δείχνει να επιλέγεις μη όντας το καλύτερο σου.Δεν είναι εύκολο και θέλει χρόνο,ωστόσο αξίζει τον κόπο!

Κάτι σαν αυτό μήπως?
http://www.youtube.com/watch?v=HOZRU...eature=related
Ή μήπως αναφέρεσαι στη μελλοντική μου εξέλιξη:
http://www.youtube.com/watch?v=US9apC9JAOw

Θα πας και θα παραπάς Μέγαρο!Τώρα που θα το έχεις και στα πόδια σου!
Ποιός σε πιάνει!Βέβαια το καλύτερο θα ήταν να πάτε παρέα με τον παίδαρο!

Αχ!Τι μου κάνετε τώρα κι εσύ κι η χαρά σου,άρτι χωρισμένη γυναίκα όσο να'ναι στα ευαίσθητα της!
Από τη μία το τσάι γιασεμιού,που μου τραγουδούσε από την άλλη το Μέγαρο,που είχαμε πάει...
Μου ξυπνάτε αναμνήσεις καλά κοιμισμένες από έναν άδοξο έρωτα,δύο χρόνια πριν...Κακούργες!

Μωρέ, ας έχω τον Παίδαρο στα πόδια μου και σου λέω εγώ τι θα απογίνει το Μέγαρο!
Βέβαια το καλύτερο θα ήταν να πάτε παρέα με τον παίδαρο!

Μπα, άσε, έχω καλύτερα σχέδια για τον Παίδαρο!
Αστειεύομαι... Ναι, αυτό θα ήταν το ιδανικό, στο Μέγαρο παρέα με τον Παίδαρο!

Όχι!Δεν είναι αυτό το ιδανικό!
Το ιδανικό είναι εσύ κι η φίλη σου(όπου φίλη εγώ)με τους παίδαρους σας στο Μέγαρο!

Ούτε ένα quote της προκοπής δεν είμαι σε θέση να κάνω!

Ώστε έτσι, φιλενάδα? Έχεις καταχθόνια σχέδια βλέπω... Θα με κάνεις Μεγαρόφιλη, αυτό είναι και η μεγαλύτερή σου πρόκληση! Και μετά θα μου κάνεις και μία λοβοτομή, ώστε να ξεχάσω όσα άσματα ξέρω ήδη.
Τα περισσότερα από αυτά τα βάζω για το γελοίον του πράγματος και μερικές φορές ανατριχιάζω από αηδία με όσα ακούω και όσα διαβάζω (το πρώτο σχόλιο στο Μέγαρο της Σακελλαρίου παρακαλώ).
Δεν κρύβω, όμως, ότι με το συγκεκριμένο τραγούδι την καταβρήκα! Κουνιόμουν, λυγιόμουν και μάζευα από το πάτωμα του μπάνιου τις τρίχες (από τα μαλλιά, μην παρεξηγηθώ κιόλας) του έξω από δω (δεν πρόλαβα να καθαρίσω ακόμα).
Σκέψου, όμως και την άλλη εκδοχή: Φαντάζεσαι να πορωθείς εσύ τόσο και να με σέρνεις στα σκυλάδικα? Απ, απ! Μη βιάζεσαι να αναφωνήσεις με φρίκη και αποτροπιασμό "αποκλείεται". Ποτέ δεν ξέρεις τι γίνεται!
http://www.youtube.com/watch?v=qKyRp41gxtw
Το τελευταίο δεν είναι για σένα. Είναι για κάποιον κουλτοροσυγγενή, που απεχθάνεται το Βοσκόπουλο!
Αυτό να δω και τι στον κόσμο!! Να σε εκλιπαρώ κι εσύ να με σέρνεις αλύπητα σε περιθωριακά μαγαζιά, για ξέφρενες νύχτες, με ή και χωρίς τους παίδαρους!

Κοριτσάκια μου καλά φεύγω τώρα. Θα με φιλοξενήσει μία φίλη μου (γιατί, μην τα ξαναλέμε, δεν θα κάτσω να σκάσω).
Έχω έτοιμα τα πραγματάκια μου. Σας φιλώ γλυκά! Θα τα πούμε αύριο!

Πού πάει μεσοβδόμαδα το Αβουλίνι;
Τι είναι πιο σημαντικό από την εργασία της;
Ποιά είναι αυτή η φίλη που προτίθεται να το φιλοξενήσει;
Πρόκειται πραγματικά για φιλική σχέση ή μήπως η πρόσφατη "ήττα" την έκανε να τη δει αλλιώς;
Μήπως η ʼβα μας πλέον το πάει το γράμμα;
Tην καίει τη βάτα;
Μελώνει το μελομακάρονο;
Θα πάει τελικά στο Μέγαρο με τον παίδαρο ή να την είδε λαϊκά;
Μήπως η Αρλέτα την εκφράζει πλέον περισσότερο από τον Φλωρινιώτη;
Ποιός θ'απαντήσει στα καυτά ερωτήματα;

http://www.youtube.com/watch?v=0zvp5...130E392A9F2F25
Οπως καταλαβαινετε βρεχει κ στην Καλαματα!Δηλ οχι μονο βρεχει,αλλα θα μας δειτε στις ειδησεις!Εχουν πλημμυρισει τα παντα.....
Χρειαζοταν...Παρακαλουσα μερες να βρεξει.Κατι σαν καθαρση......

Quote:

---

Originally posted by NADINE
Όχι!Δεν είναι αυτό το ιδανικό!
Το ιδανικό είναι εσύ κι η φίλη σου(όπου φίλη εγώ)με τους παίδαρους σας στο Μέγαρο!

---

Τι εγινε?Εγω καλε δε χωραω στο μεγαρο με η εστω κ χωρις παιδαρο?

Χίλιοι καλοί χωράνε...Είσαι ευπρόσδεκτη ασφαλώς!
Απλά δεν υπολόγισα πως ενδιαφέρεσαι να ανέβεις Θεσσαλονίκη από τη στιγμή που ήμουν Πάτρα
και δεν ήρθες από Καλαμάτα να με δεις,μέρα μάλιστα ρεπό σου!Αλλά πάλι,δεν αποκλείεται αυτήν τη φορά
να κάνεις πολλά περισσότερα χιλιόμετρα για τη χαρά σου και κοντά στο βασιλικό να ποτιστώ κι εγώ,η δόλια γλάστρα!

Το κακο ειναι οτι θα ερθω κ δε μπορω να σου κανω κ εκπληξη.......Ησουν Πατρα αλλα ησουν με τη Λουλου σου κ οχι μονο!Με φαγαν οι γαμοι κ τα μπιφτεκια!Τι να κανω?Δεν προτεινα να ερθετε ολοι μαζι να σας κανω το τραπεζι κ ειπες οχι?Κ δε μ'αρεσει που εκοψες επαφες με την Πατρα!Μια ελπιδα ειχα κ εγω κ αυτη παει?Εγω θα ερθω θεσσαλονικη κ θ'ανεβει κ η χαρα μου κ για τιμωρια θα μας φιλοξενισεις κιολας!

Ενα πολυ αγαπημενο τραγουδι
http://www.youtube.com/watch?v=0zvp5...130E392A9F2F25
Στις αρχες του φθινοπωρου
να βρεχει,να βρεχει,να βρεχει....μ'αρεσει να περπαταω στη βροχη,χωρις ομπρελα,χωρις αδιαβροχο.κ ας βρεχομαι μεχρι το κοκκαλο,κ ας κρυωνω κ ας πονω,αρκει να βρεχει

Καλησπέρα....

Οπιος καταλάβει κατάλαβε...

http://www.youtube.com/watch?v=EN2CoAGzx-w

Κι εγώ που ζω για πάντα εδώ κι όλο φεύγω το τέλος πριν να δω
κάθε νύχτα που περνάει γυρίζω ξανά σκοτάδι γίνομαι και παραδίνομαι
στο ρυθμό σου που καίει ακόμα αυτό το σώμα που μένει χρόνια χωρίς σκιά......................

Κάποτε κάπιος μου το είχε αφιερώσει..... Τώρα παραμένει απλά ένα αγαπημένο τραγούδι....

http://www.youtube.com/watch?v=lEpST...eature=related

Πάλι μέτρησα τ΄αστέρια κι όμως κάποια λείπουνε
μόνο τα δικά σου χέρια δε μ΄ εγκαταλείπουνε
πώς μ΄αρέσουν τα μαλλιά σου στη βροχή να βρέχονται
τα φεγγάρια στο κορμί σου να πηγαινοέρχονται

Να κοιμηθούμε αγκαλιά να μπερδευτούν τα όνειρά μας
και στων φιλιών τη μουσική ρυθμό να δίνει η καρδιά μας
Να κοιμηθούμε αγκαλιά να μπερδευτούν τα όνειρά μας
για μια ολόκληρη ζωή να είναι η βραδιά δικιά μας

Τα φιλιά σου στο λαιμό μου μοιάζουνε με θαύματα
σαν τριαντάφυλλα που ανοίγουν πριν απ΄τα χαράματα
στων ματιών σου το γαλάζιο έριξα τα δίχτυα μου
στις δικές σου παραλίες θέλω τα ξενύχτια μου

Να κοιμηθούμε αγκαλιά να μπερδευτούν τα όνειρά μας
και στων φιλιών τη μουσική ρυθμό να δίνει η καρδιά μας
Να κοιμηθούμε αγκαλιά να μπερδευτούν τα όνειρά μας
για μια ολόκληρη ζωή να είναι η βραδιά δικιά μας

Quote:

---

Originally posted by Γλαύκη

Το κακο ειναι οτι θα ερθω κ δε μπορω να σου κανω κ εκπληξη.......Ησουν Πατρα αλλα ησουν με τη Λουλου σου κ οχι μονο!Με φαγαν οι γαμοι κ τα μπιφτεκια!Τι να κανω?Δεν προτεινα να ερθετε ολοι μαζι να σας κανω το τραπεζι κ ειπες οχι?Κ δε μ'αρεσει που εκοψες επαφες με την Πατρα!Μια ελπιδα ειχα κ εγω κ αυτη παει?Εγω θα ερθω θεσσαλονικη κ θ'ανεβει κ η χαρα μου κ για τιμωρια θα μας φιλοξενισεις κιολας!

---

Ούτε εμένα μου αρέσει που έκοψα επαφές με την Πάτρα.Ούτε και το πολυπιστεύω για να είμαι ειλικρινής!
Σε κανά δίωρο όμως συμπληρώνω 24 εγκράτειας!Σκυλί μαύρο!Όχι,παίζουμε!Τέλος πάντων,θα δείξει...

Την επόμενη εβδομάδα μου έρχεται το Λούμπι μου κι ένας φίλος της.Στο ιδεατό σενάριο θα γύριζα μαζί τους Καλαμάτα.
Θα ερχόμασταν incognito με το Λούμπι στο εστιατόριο σου και θα παράγγελνα τη σπεσιαλιτέ από τα χεράκια σου.
Μετά θ'ανέβαινα ασφαλώς και μια Πάτρα.Στο ρεαλιστικό σενάριο θα επιστρέψω στην Πλάκα,τη γη των ανέμων και της ερημιάς.

Όταν με το καλό ανέβετε Θεσσαλονίκη-αν ακόμα έχω σπίτι εκεί-εννοείται πως θα μείνετε σ'εμένα.Θα σας δώσω
το διπλό κρεβάτι με τον φούξια τοίχο,τα φωτάκια,τις καρδιές και το Παρίσι για να ενθαρρυνθεί η χαρά σας να εξωτερικευτεί ελεύθερη.
Εγώ θα κοιμηθώ στο δωμάτιο του Μποτέρο καθώς είμαι η μούσα του.Αν και δε μας κόβω να κοιμόμαστε!Μπούρου μπούρου θα τη βγάλουμε.
ʼσχετο:γιατί δεν κατεβάζετε το msn να μιλάμε τριπλέτα χωρίς ξένα μάτια πάνω μας;Να μιλώ στη μία στο κινητό στα δεξιά
και ταυτόχρονα στο σταθερό στα αριστερά δεν είναι κι ό,τι καλύτερο.ʼντε,οργανωθείτε!� �κτός αν στους δύο τρίτος δε χωρεί.

Αχ!Πωλίνα!Αυτή η αγκαλιά πόσο μαγική δύναμη κρύβει μέσα της!Και εκείνα τα μπερδεμένα όνειρα...
Αχ!Τι μου σκαλίζεις κι εσύ τώρα...Θέλω το Τηρόμπρατσο για μαξιλάρι μου!Καλύτερο δεν έχω.

Στον παρακάτω πίνακα του ο Lucian Freud μ' απέδωσε με καφετί τρίχωμα,αλλά είμαι σκυλί μαύρο,μη με αδικήσω!

Γλυκια μου ποτε δεν μπορεσα να καταλαβω γιατι το κανουμε αυτο στον εαυτο μας ενω μεσα μας το ξερουμε πως δεν ειναι ετσι,πως δε θα γινει.Γιατι πρεπει να στερηθεις τωρα μια κ σημαντικη χαρα απο τις λιγες που σου χαριζονται αυτο τον καιρο?Αλλοι ειναι 5000 χιλιομετρα μακρια!ξερω κ τα αλλα.Οτι δε θελουμε δε γινεται.Θελω πολλα να πω αλλα αυτες τις μερες πραγματι με κυνηγαει ο χρονος.

http://www.youtube.com/watch?v=AZQfI...eature=related

καλη σου νυχτα(για μενα θα εισαι παντα η γιασεμενια μου)μοσχομυρομανολενια μου..
Οι μανολιες ανθιζουν την ανοιξη,πως τις ανθισες φθινοπωριατικα μονο εσυ ξερεις!Να ξερεις πως τις αγαπω πολυ,Εχω στον κηπο μια που κανει τα λευκα ανθη τα μεγαλα τωρα.Παλιοτερα υπηρχε κ μια σαν αυτη της φωτο αλλα ξεραθηκε.Φιλια.....πολλα....

Μωρο εκεινο το ιδεατο σεναριο καντο να παιξει.....Δεν θα παθει τιποτα κ κανεις αν λειψεις λιγο απο την Πλακα.

http://www.youtube.com/watch?v=wU94g...eature=related
Μεχρι που θα κανω στραβα ματια κ θα σου επιτρεψω να μεινεις στο Λουμπι σου....
Το θελω τοσο μα τοσο πολυ...Προσπαθησε ψυχουλα μου...Χρωστας στη Ναταλια κ καποιες μικρες αποδρασεις....

Τωρα περιμενεις εγω να κοιμηθω?μετα απο τετοια βομβα!Πρσπαθω να φανταστω το σπιτι σου!Σιγουρα θα ειναι ιδιαιτερο σαν εσενα κ θα μου αρεσει πολυ!Αυριο θα πω στο Νικο να μου δειξει το ΜΣΝ να οργανωθουμε.Τωρα μαλλον θελεις να σου βαλω το"δεν υπαρχει ευτυχια που να κοβετε στα τρια,στην περιπτωση μας ομως δεν υπαρχει αλλος δρομος"αλλα θα σου βαλω Μελινα Κανα"Ελα να σε δω"
http://www.youtube.com/watch?v=SPfja...eature=related

Καλησπέρα σας!
Ξεκινώ, απαντώντας στα καυτά ερωτήματα της Ναταλίας μας. Η φίλη είναι φίλη, όχι, δεν το πλάθω το τσουρέκι, δεν το τρίβω το κατάστρωμα, δεν το γυαλίζω το πόμολο! Σε περιόδους συναισθηματικής κρίσης έχω ανάγκη να φεύγω από το σπίτι, να μιλούν γύρω μου για άσχετα και ασήμαντα και να απασχολείται το μυαλό μου με χαζομαρούλες, ώστε να μη γυρνάει στα ίδια και στα ίδια. Όσο και αν έχω πληγωθεί και διαψευστεί κατά καιρούς, δυστυχώς αγαπώ πολύ τους άντρες, ώστε να τους απαρνηθώ. Μακάρι να γινόταν, να βρω την υγειά μου, έλα όμως που δε γίνεται.
Σε διάφορες περιπτώσεις πάλι, όλα τα άλλα είναι σημαντικότερα (και σίγουρα πιο ευχάριστα) από τη δουλειά μου.
Τέλος, η περίπτωσή μου χρήζει ειδικής παρακολούθησης, καθώς μπορούν να με ευχαριστήσουν τόσο η Αρλέτα, όσο και ο Φλωρινιώτης, κάτω από διαφορετικές εννοείται συνθήκες. Αλλά αυτό μάλλον το έχετε ήδη διαπιστώσει...
Περιμένω πώς και πώς τη φιλοξενία στον ιδιαίτερο χώρο της ακόμη πιο ιδιαίτερης Ναταλίας! Έχει να γίνει χαμός! Μπίρι μπίρι με τις ώρες, αυτό είναι που φαντάζομαι κι εγώ. Χθες το βράδυ σας σκεπτόμουν και αναρωτιόμουν ας γράφετε και τι γράφετε.
Στο άλλο θέμα τώρα: Πώς θα εγκαταστήσω msn, που είμαι άσχετη από τεχνολογία? Θα περιμένω λίγες μέρες, ώστε να έρθει ο τεχνικός που θα περάσει το αντιιικό πρόγραμμα. ΊΙΙΙΙ, πόσα "ι" είχε αυτή η λέξη! Υποψιάζομαι πως θα με κοιτάξει πάλι σαν να είμαι εξωγήινο ον, αλλά δε με νοιάζει. Πιστεύω πως αν του πω ότι θέλω να κάνω τριπλέτα με τις φιλενάδες μου, θα το σεβαστεί και θα σπεύσει να ικανοποιήσει την επιθυμία μου!
Θα με εκτιμήσει, δε, ιδιαίτερα, αν του το εξηγήσω σαφέστερα με οπτικοακουστικό υλικό:
http://www.youtube.com/watch?v=fWXxGfLbZDk

Aμαν Αβουλινι μου!Πανω που το ειχαμε στρωσει λιγο το επιπεδο!Ασε που ειμαι στο μαγαζι κ με το που αρχισε να λεει ετρεχα να το χαμηλωσω να μην γινουμε ρεζιλι!Που τα ξερεις ολα αυτα ηθελα να ξερω?Χαζουλινι μας ελειψες κ εσυ κ τα μπουζουκια σου!Φιλακια....

Κι εσείς μου λείψατε! Πολύ! Αλήθεια!
Και για να επανορθώσω, βάλε το δυνατά, μη φοβάσαι, αλήθεια σου λέω:
http://www.youtube.com/watch?v=54xnt...eature=related

Δεν το περίμενες να έρθω στο Ντουμπάι,
όμως την πάτησες, γι' αυτό και bye bye!!
ΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ!!!!!!!!!! Μεγαλείο! Ποιότης! Αρχοντιά!

Δεν κρατιέμαι, να βάλω άλλο ένα απείρου κάλλους?
Θα βάλω! Χαμήλωσε τώρα, μη ξεφτιλιστείς...
http://www.youtube.com/watch?v=W_JAJntgVbE
ΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩ!!!!!!!! Τι στίχος! Τι φωνή! Αυτό περιμένω να ακούσω από τον επόμενο άντρα και θα τον μπουγελώσω κανονικά, το υπόσχομαι! (Μόνο αυτό δεν μου έχει τύχει να ακούσω ακόμα).
Για όσες δεν αντέχετε όλο το άσμα ακούστε το από το 2.45 min. Τόσο κόπο έκανα να τα βρω και να σας τα παραθέσω!!

Ημαρτον!μη με βασανιζεις αλλο!θα κανω οτι θες!

Καλά τότε! Χμμμ, για να δούμε...
Βρήκα! Αν δεν έρθεις μέσα στον επόμενο μήνα, τότε θα σε βασανίζω αλύπητα! Έχω πολλές ακόμη "βόμβες" στο ρεπερτόριό μου! Τι μας πέρασες, κυρία μου, ότι κι ότι?
Αν κάποια θέλει να ξαποστείλει ευγενικά έναν φορτικό τύπο, έχω τον κατάλληλο τρόπο: Δια της μουσικής! Αν υποψιαζόταν όσοι συναναστρέφομαι ότι είμαι σε θέση να ψάξω τέτοια στον ελεύθερο χρόνο μου, θα μου είχαν κόψει και την καλημέρα. Που να παρουσιάσεις ότι αυτά σε εκφράζουν, ότι τα θέλεις, αυτά και μόνον αυτά. Δεν πιάνει το κόλπο σε όλες τις περιπτώσεις, αλλά νομίζω πως αν ένας άντρας μου έβαζε να ακούσω τέτοια, ακόμη θα έτρεχα..
Σήμερα απέκτησα ένα βιβλίο! Χαρά μου, με καμάρι σου ανακοινώνω πως από σήμερα ξεκινώ μελέτη και μάλιστα σοβαρή! Ο βιβλιοπώλης μου τόνισε ότι είναι βιβλίο για "λίγους" αναγνώστες. Πες το σε μία ψυχή να χαρεί!

Ξέχασα να πω ότι το "έλα να σε δω" της Μελίνας Κανά το πρόσθεσα στα "αγαπημένα" μου.
Ομολογώ ότι δεν το ήξερα και με μάγεψε. Η μουσική και ο στίχος του είναι από αυτά που στοχεύουν κατευθείαν στην καρδιά μου!

Και τώρα σας παραθέτω ένα από τα πιο αγαπημένα, ίσως και το πιο αγαπημένο τραγούδι του παρελθόντος μου. Από τα φοιτητικά μου χρόνια. Το είχα σε βινύλιο:
http://www.youtube.com/watch?v=xpnQ0...eature=related
Ένα σας λέω: Το έψαχνα μέρες τώρα και μόλις το βρήκα συγκινήθηκα! Δικό σας!

Γιάννης κερνάει, Γιάννης πίνει...

Αδύνατο να κοιμηθώ! Λίγο οι μουσικές, λίγο οι θύμησες, λίγο η βροχή, δε θέλει και πολύ.. Θυμήθηκα.. Η μνήμη είναι το μεγαλύτερο θηρίο.. Αν δεν κάνω λάθος, ο Ρενέ Μαγκρίτ παριστάνει τη μνήμη με αιμάτινο σημείο στον κρόταφο..
Η Γλαύκη, χωρίς να το θέλει βέβαια, μου θύμισε τα χρόνια και τα ακούσματα του τότε... Η ψυχή δεν κοιμάται ποτέ και η μουσική είναι εκεί, για να της το θυμίζει..
Δεν ξέρω καν αν γίνομαι κατανοητή, αλλά μία δοξαριά, ένας και μόνο στίχος, ένα ηχόχρωμα φτάνει για να σε γυρίσει πίσω..
Γύρισα! Και είμαι 18 χρονών στη σκέψη μου.. Και ψάχνω με την ανασφάλεια της επαρχιωτοπούλας τους δρόμους της μεγαλούπολης, που στη συνέχεια θα λατρέψω.. Ακούω τις μουσικές, οσφρίζομαι τις άπειρες μυρωδιές, μέχρι να γνωρίσω κάθε γειτονιά από τη μυρωδιά και μόνο, μαθαίνω τα μονοπάτια τα κρυφά.. Τα αποζητώ κάθε στιγμή..

Kαλημέρα από μια δροσερή ηλιόλουστη Θεσσαλονίκη!

--->ΜΑΡΓΑΡΙΤΑ ΖΟΡΜΠΑΛΑ - ΝΙΚΟΣ ΖΟΥΔΙΑΡΗΣ : ΜΙΑ ΚΑΛΗΜΕΡΑ

Quote:

---

Originally posted by Ava

Η μνήμη είναι το μεγαλύτερο θηρίο.. Αν δεν κάνω λάθος, ο Ρενέ Μαγκρίτ παριστάνει τη μνήμη με αιμάτινο σημείο στον κρόταφο..

---

Memory - René Magritte

1938

Memory - René Magritte

1947

Memory - René Magritte

1954

Σκέφτομαι τη δύναμη της θετικής ενίσχυσης του άλλου.Τι θαύματα κάνει στην αυτοπεποίθηση του,την ενέργεια,την οπτική του...
Στην αρχή μιας σχέσης λατρεύουμε κάποια στοιχεία στον άλλον,υποτιμούμε τα όποια αρνητικά του δειλά διαφαίνονται,τον στηρίζουμε
να γίνει ακόμα καλύτερος,συνεργούμε να δει μέσα από τα δικά μας μάτια πόσο ξεχωριστός είναι κι ας μην το πίστευε ο ίδιος ποτέ...
Στην πορεία της σχέσης ο έρωτας μαζεύει σιγά σιγά το αιθέριο πέπλο του,απογυμνώνεται το αγαπημένο σώμα,σκληραίνει κι η δική μας ματιά.
Τα κοπλιμέντα περιορίζονται,όσα μέχρι τότε δεν ήταν θέμα γιγαντώνονται,τόσο που σχεδόν παραγκωνίζουν τα θετικά,αρχίζουμε κι απαιτούμε
αλλαγές,απογοητευόμαστε,γκ ρινιάζουμε...Σιγά σιγά περνάμε στην όχθη των πολλών,εκείνων που βλέπουν τον αγαπημένο απλό ανθρωπάκο.
Εκείνος βέβαια παραμένει ο εαυτός του.Δεν ξέρει τι να κάνει ν'ανταποκριθεί,ίσως και να κουράστηκε και να μην τον ενδιαφέρει πια...
Εμείς εντωμεταξύ αλλάξαμε κι ούτε εκείνος συμβαδίζει ούτε η σχέση μας γεμίζει.Λέμε,λέμε,λέμε...Κάπ οια στιγμή σταματάμε
και να λέμε,να επικοινωνούμε,ακόμα και ν'απογοητευόμαστε,καθώς έσβησε εντελώς η γοητεία...Τίποτα δε μοιάζει να έχει νόημα.Σταματούν
οι δικές μας προσπάθειες κι ως αντίδραση στη δική μας δράση κι οι όποιες του άλλου...Τα σώματα από αγκαλιά κοιμούνται πλάτη
(αν όχι και σε ξεχωριστά δωμάτια)οι κουβέντες περιορίζονται στα αναπόφευκτα πρακτικά και το παλάτι που λαχταρούσαμε μια φορά κι έναν καιρό
να κατοικήσουμε μετατρέπεται σε φυλακή,απ'την οποία ψάχνουμε τρόπους να δραπετεύσουμε.Κι αυτό στην καλύτερη μάλιστα περίπτωση,
όπου έχουμε ακόμα κάποια ενέργεια να ξοδέψουμε σε όνειρα κι απόπειρα υλοποίησης τους.Πόσο θλιβερό,Θεέ μου!Πόσο κρίμα...

Αυτή είναι η μία οπτική. Η άλλη έχει ως εξής:
Στην αρχή μιας σχέσης αρκούμαστε στα όσα καλά έχει να μας προσφέρει ο σύντροφός μας και τα υπερτονίζουμε, μπας και πείσουμε κι εμάς τις ίδιες, με τις υψηλές προσδοκίες. Για παράδειγμα, δεν έχει τη δουλειά που ονειρευόμουν να ασκεί ο άντρας μου, αλλά δεν είναι κούκλος? Και στεκόμαστε εκεί, μέχρι να μας ενοχλήσει ιδιαίτερα στο μέλλον αυτό που είχαμε διαβλέψει από την πρώτη κιόλας στιγμή που τον γνωρίσαμε.
Τα αρνητικά του μπορεί να μη διαφαίνονται δειλά, μπορεί να βγάζουν μάτι, αλλά εμείς, προκειμένου να είμαστε στη σχέση, φοράμε τις παρωπίδες μας και παριστάνουμε ότι δεν τα είδαμε ποτέ.
Το σεξ στην αρχή είναι ο καταλυτικός παράγοντας. Με το πέρασμα του χρόνου, καθώς λιγοστεύει ή και παύει να υπάρχει, απογυμνώνονται γνωρίσματα και καταστάσεις και πλέον έχουμε να κάνουμε μόνο με αυτά. Μας ενοχλούν τα κρύα του αστεία, η προφορά του, οι μπύρες που πίνει και ρεύεται κιόλας, το ότι πιάνει λες και θα του φύγει κάποιο σημείο του σώματός του βλέποντας τηλεόραση.. Εμείς, από την άλλη.. Πάνε τα μοσχομυρισμένα και φρεσκολουσμένα μαλλιά, νομίζουμε πως έχουμε δικαίωμα να κυκλοφορούμε μπροστά του άλουστες, πάνε τα σέξυ εσώρουχα και επανέρχονται τα άνετα βαμβακερά, τα ραντεβού για αποτρίχωση είναι όλο και πιο αραιά.. Λες και δίναμε εκατέρωθεν μία παράσταση, που, με το πέρασμα του χρόνου, έληξε. Πέφτουν οι μάσκες, φεύγει το παθιασμένο σεξ και μένουν οι σωβρακοφανέλες, οι γυρισμένες πλάτες στο κρεβάτι και η μουρμούρα. Γιατί αλλιώς τα θυμόμαστε και αλλιώς μας προκύπτουν τελικά. ʼρχισε η φθορά.
Και αυτό είναι η καλή εκδοχή, αυτή που είμαστε μόνον οι δυό μας. Γιατί μπορεί να συνεχίσουν να υπάρχουν τα σέξυ εσώρουχα, η γοητευτική συμπεριφορά, τα ερεθιστικά ανδρικά αρώματα, τα φρεσκοσιδερωμένα πουκάμισα, αλλά να απευθύνονται πλέον σε άλλους συντρόφους.

Ναι, αυτά ήταν τα έργα! Ευχαριστώ!

http://www.youtube.com/watch?v=HKk-xH1vRVg

Μονη μου......Καληνυχτα πολυτιμες μου.....

Περίμενε, χαρά μου!
Στάσου.... μύγδαλα!!

Σου αφιερώνω δύο κομμάτια, για λόγους που μόνον εσύ γνωρίζεις:
http://www.youtube.com/watch?v=elqPZ2GIi6U
και το καλύτερο το φυλάω για το τέλος! Ορίστε κι αυτό!
http://www.youtube.com/watch?v=1EqNkF6RazM

Έτσι θα το άφηνα το κορίτσι μας? Παραπονεμένο?

Αλήθεια, δε σε ρώτησα, γιατί δε μου' ρχεσαι μια βόλτα?
Γιατί άραγε?
Υποψιάζεσαι πόσο πάρα πολύ θα σε διασκεδάσω!!!