Printable View
Οριακή με μεταιχμιακή ναι,είναι τα ίδια...Χμμμ,η διαταραχή αυτή έχει να κάνει με στοιχεία και δομή προσωπικότητας...Δεν ξέρω αν έχει το βιολογικό της παράγοντα και γιατί χρειάζονται χάπια...Εμένα μου αρέσει στη στιγμή εκείνη που ρωτούσε η Λίζα\"Δεν είμαι νεκρή έτσι;;;\"......Σε όλο της το χάλι αυτό της είχε χτυπήσει και ήταν κι αυτό που ρώτησε....
το μονο που ξερω ειναι οτι ειναι στη δομη του χαρακτηρα κι οτι δεν παιζει θεραπει αλλα μονο βελτιωση...αυτοελεγχος, κτλ
αν μαθω εγω τον αυτοελεγχο .....βλεπω τοση ωρα τον κερσορα να ανβοσβηνει κ λεω ετσι θα το αφησω με τον κερσορα να αναβοσβηνει...μετα θα παω νουγρουβ στη nasa
Να σου πω.Είχα σήμερα ραντεβού με ψυχίατρο.Μου είπε καλά νέα για εμένα.Ότι δεν έχω παρά μόνο στοιχεία από διαταραχές αλλά καμία αυτούσια.Ούτε καν την ιδεοψυχαναγκαστική που νόμιζα.Η οριακή μου είπε ότι είναι ζόρικη και βλέπει βελτίωση ναι..αρκεί να το θες προσθέτω εγώ.Και ξέρω ότι το θες και μπορείς..και γι\'αυτό σε στηρίζουμε εδώ. Μέσα σου βλέπω στοιχεία του εαυτού μου..και μια μεγάλη ευαισθησία.Ξέρω τι σημαίνει να είσαι μόνη και να μην σε στηρίζει κανείς.Ξέρω πως πονάει....αλλά βλέπω ευαισθησία Ιωάννα..και ξέρω ότι εμείς περισσότερο απ\'όλες τις Ρόζες τις ναζιάρες ψάχναμε τον Πρίγκιπά μας....
Ένα τραγουδάκι μιας και το\'χω με τις τέχνες.....
\"Behind blue eyes\"
No one knows what it\'s like
To be the bad man
To be the sad man
Behind blue eyes
And no one knows
What it\'s like to be hated
To be fated to telling only lies
But my dreams they aren\'t as empty
As my conscience seems to be
I have hours, only lonely
My love is vengeance
That\'s never free
No one knows what its like
To feel these feelings
Like i do, and i blame you!
No one bites back as hard
On their anger
None of my pain and woe
Can show through
No one knows what its like
To be mistreated, to be defeated
Behind blue eyes
No one knows how to say
That they\'re sorry and don\'t worry
I\'m not telling lies
No one knows what its like
To be the bad man, to be the sad man
Behind blue eyes.
Σου έρχομαι με μετάφραση
Κανείς δεν ξέρει πως είναι
να είσαι ο κακός
ο μελαγχολικός τύπος
πίσω απ\'τα μπλε μάτια.
και κανείς δεν ξέρει
πως είναι να σε μισούν
πως είναι να είναι γραφτό σου να λες μόνο ψέμματα.
Αλλά τα όνειρά μου δεν είναι τόσο άδεια
όσο η συνείδησή μου μοιάζει να είναι.
Έχω ώρες μόνο μοναχικές.
Η αγάπη μου είναι εκδίκηση.
Δεν είναι ποτέ δωρεάν.
Κανείς δεν ξέρει πως είναι
να αισθάνεσαι αυτά τα αισθήματα
όπως εγώ και κατηγορώ εσένα.
Κανείς δεν εκδικείται τόσο σκληρά
στον θυμό του
Κανένας πόνος και καμία συμφορά
δεν μπορεί να φανεί μέσα.
Κανείς δεν ξέρει πως είναι
να είσαι ο κακομεταχειρισμένος,ο ηττημένος
πίσω απ\'τα μπλε μάτια.
Κανείς δεν ξέρει πως να πει:
\"Λυπάμαι και μην ανησυχείς,
δεν λέω ψέμματα\"
Κανείς δεν ξέρει πως είναι
να είσαι ο κακός,ο μελαγχολικός τύπος
πίσω απ\'τα μπλε μάτια.
exactly sweet heart...τη δικη μας την ψυχουλα δεν την βλεπουν...
τι στο καλο αορατη ειναι?μην γινεται ορατη μονο με μικροσκοπιο???μικροσκοπιο,σ τηθοσκοπιο...ψυχοσκοπιο εχει βγει ε,αν βγαλουν τοτε το σκηνικο θα αλλαξει..
αλλιως
πιο καλη η μοναξια με τον εαυτο μου που με καταλαβαινει με συμποναει με νιωθει ειμαστε κ 2 εαυτοι οποτε παντα εχω παρεα στην μοναξια μου
εμενα kassi μου ειπε οτι ειμαι μεταιχμιακη κ μαλιστα ζορικη περιπτωση...η μονη λυση ειναι η αυτοπαρατηρηση...
δεν ειχα καλα νεα δυστυχως...η διαταραχη βαραει τελικεςς κ φαρμακα επρεπε να παιρνω τουλαχιστον πριν μια δεκατια...
τωρα αντε να τη μαζεψω....
Ναι εγώ την πέτυχα μικρή και το σουλουπώνω αλλά μη νομίζεις ζορίστηκα κι εγώ.Κι εμένα ζόρικη μου την έβγαλε την οριακή.Αλλά δεν καταλαβαίνω γιατί ζόρικη και τι σκατά βιολογικοί παράγοντες υπάρχουν αλλά υποκλίνομαι στους γιατρούς..Σκέψου όμως ότι πριν 4 χρόνια όταν ρωτούσα τον γιατρουδάκο για τον ιδεοψυχαναγκασμό μου μού είπε ότι έχει ζωή ήδη 7 χρόνων..Φαντάσου...αλλά φαίνεται ήμουν μικρή και γλίτωσα τα βαριά.Ευτυχώς για εμένα..Θα ρωτήσω για οριακή και θα σου πω γιατί είμαι άνθρωπος που δεν δέχεται ότι για κάθε πρόβλημα δεν υπάρχει λύση.....Π.χ.Για τον ιδεοψυχαναγκασμό λένε ότι υπάρχει μετά από έρευνες κάποια ιδιαιτερότητα σε δύο τμήματα του εγκεφάλου που σχετίζονται με την λέψη ιδεών και αποφάσεων και γι\'αυτό υπάρχει αυτή η ιδεοληψία.Για την οριακή τι σκατά υπάρχει και γι\'αυτό παρεμβαίνουν με φάρμακα;;;Θα ψάξω...Quote:
Originally posted by interappted
εμενα kassi μου ειπε οτι ειμαι μεταιχμιακη κ μαλιστα ζορικη περιπτωση...η μονη λυση ειναι η αυτοπαρατηρηση...
δεν ειχα καλα νεα δυστυχως...η διαταραχη βαραει τελικεςς κ φαρμακα επρεπε να παιρνω τουλαχιστον πριν μια δεκατια...
τωρα αντε να τη μαζεψω....
Καλησπερίζω. Μπορεί να μην υπάρχει κανένα σύμπτωμα οριακής διαταραχής για 5 χρόνια κι ύστερα να αρχίσουν πάλι τα συμπτώματα ? Αυτό θα ήθελα να ρωτήσω.
καλως ηρθες!συνφωνα με το γιατρο μου οχι..ειναι σαν ολες τις αλλες αρρωστειες :εξαρση και υφεση αλλα παντα υπαρχει..το σε υφεση ειναι σχετικο...απλα ισως καλοι εξωτερικοι παραγοντες να μη βγαζουν τη διαταραχη σε ολο της το μεγαλειο..
γιατι ρωτας ?ειχες κ βελτιωθηκες κ ξανασουρθε???για πες γιατι....να ξερω κι εγω τι παιζει απο πειρα κι οχι απο βιβλια
Νομίζω φίλε/φίλη πως όχι.Η διαταραχή δεν φεύγει και ξανάρχεται εκτός αν υπάρχει φαρμακευτική αγωγή και μία την ακολουθείς, μία τη σταματάς.Οπότε άλλοτε βλέπεις ύφεση και άλλοτε έξαρση.Δεν σε βρίσκει ξαφνικά,σε χάνει και σε ξαναβρίσκει...(η προσωπική μου γνώμη-δεν είμαι ειδικός)
Προς Ιντεράπτιντ....Μου θυμίζεις το ανέκδοτο που λέει Πού πήγε η μικρή τάδε όταν την πάτησε αυτοκίνητο;Εδώ,εκεί,παραπέ� �α....
ετσι ειναι αλλιως καποια στιγμη θα με ειχε χασει κι εμενα η διαταραχη αλλα αυτη ειναι χειροτερη κι απο τη σκια μου..με ακολουθει σαν πιστο σκυλακι Ιωαννα μη τρεχεις να σε προλαβω
ελα ρε διαταραχη μπας κ θες να σε περιμενω κι ολας???
για γελια ειναι η για κλαματα δεν ξερω αλλα αν 1000 φορες2 να γελαω παρα να κλαιω
Δεν ξέρω τί έχω, ξέρω απλά ότι νοιώθω απαίσια ειδικά την τελευταία χρονιά. \'Εχω διάγνωση οριακής αλλά ζω ήρεμα και αυτοπειθαρχημένα και οι γιατροί έχουν σηκώσει τα χέρια τους ψηλά γιατί πριν χρόνια είχα όλα τα συμπτώματα του borderline (αυτοτραυματισμούς, βουλιμία, μίσος, θυμό, εθισμούς κλπ). Τώρα όμως δεν παίρνω χάπια αλλά υποφέρω από κατάθλιψη. Αυτή η αίσθηση του κενού που λένε υπάρχει, αλλά νοιώθω πολύ ήρεμος και ανησυχώ γιατί η ηρεμία μου διαρκεί πολύ, χρόνια, όχι ένα και δύο. Μπορεί να ναι τόσο ελεγχόμενο το περιβάλλον μου και αν βρεθώ σε άγχος να ξαναγίνουν τα ίδια ? Ο γιατρός μου είπε ότι μπορεί να ναι επειδή μεγάλωσα πολύ. Είμαι παρορμητικός ακόμα αλλά πολύ σπάνια ξεσπάω. Εχω περάσει τα 32, δεν δίνω ακριβή ηλικία για να μην δώσω το στίγμα μου. Είμαι κάτω από 37 πάντως.Quote:
Originally posted by kassi_21
Νομίζω φίλε/φίλη πως όχι.Η διαταραχή δεν φεύγει και ξανάρχεται εκτός αν υπάρχει φαρμακευτική αγωγή και μία την ακολουθείς, μία τη σταματάς.Οπότε άλλοτε βλέπεις ύφεση και άλλοτε έξαρση.Δεν σε βρίσκει ξαφνικά,σε χάνει και σε ξαναβρίσκει...(η προσωπική μου γνώμη-δεν είμαι ειδικός)
Ίντερ μπορείς να βοηθήσεις \"μοναξιά \"που ξέρεις και κάτι παραπάνω;Έλα ρε ποιό στίγμα;Ποιός σε ξέρει εδώ;Εγώ έχω βγάλει τη μισή μου αυτοβιοραφία εδώ κι εσύ ανησυχείς για μια ηλικία;;;Περαστικά εύχομαι και ο ψυχίατρος θα σε συμβουλέψει για τα περισσότερα...Το σίγουρο είναι ότι το αγχογόνο περιβάλλον τρέφει πολλές διαταραχές.
προσπαθω γαιτι borderline με ηρεμια για καιρο ...κι εγω σηκωνω τα χερια ψηλα
μην ειναι λαθος διαγνωση?30-35 η διαταραχη απο οτι ξερω ειναι στα φορτε της αφιερωνει και τωρα που σε 29 μερες κλεινω τα 30 το καταλάβαινω..ισως να βοηθησε και η ψυχοθεραπεια?αλλα οχι λεει στο φορουμ με την σχεση με τον ψυχιατρο μακαρι να μπορω να βοηθησω...αλλα κι εγω μια ασθενης ειμαι...το λεω συνεχεια να το χωνεψω γιατι dr says οτι δεν εχω συμβιβαστει με τη διαταραχη μου κι οτι αρνουμε να το δεχτω...
Τέλος πάντων, το ερώτημά μου αν παρακολουθεί κάποιος ειδικός το forum είναι πώς ένας πρώην οριακός θεραπεύτηκε χωρίς ιατρική παρακολούθηση μετά από περίπου μία επταετία επίμονων συμπτωμάτων της διαταραχής (επταετία, όσο η χούντα, τόσο κράτησε το δικό μου βάσανο). Αυτό θα ήθελα να μου το απαντήσει κάποιος γιατρός ή ψυχολόγος του forum, γιατί άλλο κατάθλιψη άλλο οριακή διαταραχή. Και σε ποιά ηλικία ξεκινά να εκδηλώνεται η συγκεκριμένη διαταραχή, κι αυτό έχει μεγάλη σημασία για μένα γιατί έχω την αίσθηση ότι στη ζωή μου ήταν μια σφήνα μεταξύ 22-30 περίπου ετών το χοντρό παιχνίδι.