Printable View
Εμαθα κάτι που δεν ήξερα. Monkeys. Εγώ δεν έχω αντιληφθεί τέτοιους ανθρώπους γύρω του. Πιθανόν υπάρχουν, αλλά δεν τους ξέρω. Εχω, όμως πάρα πολλές ενδείξεις τριγωνισμού. Αν εννοούμε το ίδιο πράγμα. Διαρκώς μου μιλάει για άλλες, μάλλον για να με κάνει να ζηλέψω, όπως είπε και ο Αιολος πιο πάνω. Edit -- Δεν αποκλείεται να με βλέπει και στο ρόλο του flying monkey, τώρα που το σκέφτομαι. Εν μέρει, τουλάχιστον .
Οντως πιο πολύ για νάρκισσος μοιάζει η δικιά σου. Ειδικά το "έτσι είμαι εγώ κι αμα σου αρέσει". Μια borderline θα σε έβριζε , θα σου έκανε επίθεση αν της έλεγες να χωρίσετε. Ενώ η νάρκισσος σου λέει "δεν μου καίγεται καρφί".Quote:
Originally Posted by OD1
Δεν αντιμετώπισα πρόβλημα ως προς αυτό το ζήτημα. Ίσως συνέβαλε και ο περιορισμός των κοινωνικών επαφών λόγω ιού. Έχει μια ομάδα 2-3 «φιλενάδων», τις οποίες θάβει και με τις οποίες, όταν συναντιούνται, θάβουν άλλο κόσμο. Τις συνάντησα κάποιες φορές, αλλά ως εκεί. Η οικογένειά της βρίσκεται σε άλλη πόλη. Άλλους φίλους ή φίλες δεν έχει. Εγώ ήμουν ο πιο στενός της φίλος, πράγμα που με κάνει εκ των υστέρων να πιστεύω πως ίσως και να στοχοποιήθηκα αρκετά νωρίς.Quote:
Originally Posted by Ήλιος μεγάλος και ζεστός
Αυτό πιστεύω και εγώ. Όπως έχω ξαναπεί, ειδικός δεν είμαι. Τώρα αρχίζω να ενημερώνομαι συστηματικά για το ζήτημα. Σε κάθε περίπτωση μου φαίνεται πως γνωρίζει ακριβώς τις διαστάσεις του προβλήματός της, αλλά απλώς δεν την νοιάζει, γιατί μάλλον δεν το βλέπει ως πρόβλημα.Quote:
Originally Posted by Epsilon
Επίσης, δεν της ζήτησα εγώ την τελευταία φορά να χωρίσουμε. Το είχα κάνει μια φορά παλιότερα και μετά από 2 μέρες έτρεξα από πίσω της. Αυτή με χώρισε θεωρώντας πως αυτά που τις έλεγα και ο τρόπος με τον οποίο την παρουσίαζα, την έθιγαν.
Οι borderlines παρουσιάζονται συνήθως ως θύματα. Είναι πιο πιθανό λοιπόν να πουν ότι τους παράτησαν, τους φέρθηκαν άδικα, τους εξαπάτησαν ή ότι αναγκάστηκαν να βγούν από τη σχέση γιατί ο άλλος ήταν πολύ τρελάρας. Οι νάρκισσοι δύσκολα θα παραδεχτούν ότι ήταν τα θύματα, ότι εξαπατήθηκαν ή ότι τους κορόιδεψαν. Σιγά που θα βρεθεί άνθρωπος που θα τους κοροϊδέψει ή θα τους απορρίψει. Είναι πιο πιθανό να πουν ότι αυτοί ήταν που σούταραν την άλλη ή τον άλλο....
Κανείς εδώ δεν είναι ειδικός, αλλά νομίζω όλοι μας μπήκαμε στη διαδικασία να διαβάζουμε και να ψάχνουμε, γιατί είναι τόσο παράξενα αυτά που ζήσαμε και ζούμε, που θέλαμε μια εξήγηση. Βέβαια, τον νάρκισσο (τον overt) τον καταλαβαίνει κανείς καλύτερα. Ο borderline μπορεί να σε τρελλάνει. Εγώ τους πρώτους έξι μήνες διάβαζα κι έβλεπα κάθε μέρα βιντεο, σαν αυτά που βάλαμε παραπάνω.Quote:
Originally Posted by OD1
Κι ένας - μια bordeline με υψηλό ποσοστό covert ναρκισσισμού μέσα της;Quote:
Originally Posted by aeolus74
Η borderline θεωρεί περισσότερο ότι είναι το κακοποιημένο θύμα. O covert δεν θεωρεί τον εαυτό του κακοποιημένο, αλλά αδικημένο από τη ζωή, αυτός του οποίου οι ικανότητες δεν εκτιμήθηκαν από τη γκόμενα, το αφεντικό, την κοινωνία....το σύμπαν. Με βάση το παραπάνω όσο περισσότερο υπερισχύει η ναρκισσιστική πλευρά, κινούμαστε από το: "με κακοποίησε, με παράτησε κτλ" στο "δεν άξιζα να είμαι μαζί με αυτό το άτομο".Quote:
Originally Posted by Epsilon
Οκ, πολύ χρήσιμο το παράδειγμα, αν και ο παρονομαστής είναι κοινός. Μιζέρια vs Μιζέρια ένα πράγμα...
Πάντως, αναστοχαζόμενος όλα αυτά, αφενός χαίρομαι για τη νέα γνώση, αφετέρου είμαι λίγο μουδιασμένος. Μουδιασμένος, για δύο λόγους:
Α. Έχω αρχίσει να σκέφτομαι περίεργες συμπεριφορές ανθρώπων γύρω μου με όρους φάσματος ΔΠ και είναι λίγο τρομακτικό αυτό, αν και εξαιρετικά χρήσιμο.
Β. Πρέπει να ξεχάσω έναν άνθρωπο, ο οποίος προφανώς δεν υπήρξε ποτέ. Είναι λίγο σκληρό αυτό και πρέπει να πω ότι έχω δυσκολίες. Respect σε όλους εδώ μέσα που βρήκαν τη δύναμη να το κάνουν μετά από σχέσεις ή «σχέσεις» που κράτησαν χρόνια.
Ισχυει αλλά μην το κανείς αυτό. Μην προσπαθείς να δεις τι είναι ο άλλος ούτε στους γύρω σου ούτε σε κάποια σχέση σου. Κοιτάς απλά την γενική συμπεριφορά τους απέναντι σου, αν σου αρέσει η όχι, αν ναι τους δέχεσαι και ανταποδίδεισ , αν όχι δεν ασχολείσαι και απομακρύνεσαι.Quote:
Originally Posted by OD1
Επίσης δεν είναι όλοι ίδιοι, υπάρχουν και καλοί borderline που σαν παρέα κάποιες στιγμές να τους χαίρεσαι, δεν χρειάζεται καταδίκη. Στις στενές τους σχέσεις έχουν το θέμα.
Το έκανα κι εγώ αυτό, το πρώτο εξάμηνο. Πότε νόμιζα ότι είμαι εγώ borderline, πότε οι δικοί μου... Σε τρελλαίνει στην αρχή. Χρειάζεται να περάσει λίγος καιρός για να συνέλθεις. Αν δεν έχετε πια καθόλου επαφές, θα σου περάσει γρήγορα. Εγώ τον βλέπω ανα 2-3 μήνες, οπότε δεν περνάει ακριβώς. Σταμάτησα όμως να κοιτάζω καχυποπτα τους δικούς μου.Quote:
Originally Posted by OD1
Ακριβώς! το θέμα ειναι ότι αποδίδουν τα αίτια της μιζέριας τους σε εξωτερικούς παράγοντες, στο περιβάλλον. Δυσκολεύονται να καταλάβουν ότι η μιζέρια την οποία νοιώθουν και γενικά τα αρνητικά τους συναισθήματα είναι προϊόν του τρόπου με τον οποίο ερμηνεύουν τον κόσμο, ότι την παράγουν οι ίδιοι και δεν φταίνε οι άλλοιQuote:
Originally Posted by OD1
Απλά και κατανοητά...
https://www.youtube.com/watch?v=3CPPoIw0rtQ
Ευχαριστούμε, Αίολε. Να ρωτήσω κάτι. Συνέβη και στους δικούς σας borderline να "κρύβονται" πίσω από το πρόσχημα της δουλειάς ή κάποιο άλλο πρόσχημα; Εμένα ο δικός μου δινει την εντύπωση ότι προφασίζεται τη δουλειά του για να έχει τον έλεγχο του πότε και που θα βρεθούμε, πότε και ποση ώρα θα μιλήσουμε κλπ. Και την ίδια στιγμή που ψάχνει να με βρει ή να μου μιλήσει, ταυτόχρονα βάζει όρια του τύπου: "έχω μόνο 2 ώρες διαθέσιμες, μετά έχω δουλειά". Το έχω καταλάβει και δεν επιμένω για περισσότερο.Quote:
Originally Posted by aeolus74