Νέο συμπτώμα...άγχος ξανά...πόνος στα μάτια

Όχι δεν με επηρεάζει κάτι από θέμα θερμοκρασίας δωματίου ή διατροφής ή οτιδήποτε άλλο...απλά αν κλείσω τα μάτια μου να κοιμηθώ και μου έρχεται η σκέψη ότι ποτέ θα αποκοιμηθω πως θα αποκοιμηθω η διαδικασία δηλαδή της μετάβασης από το ξύπνιο στον ύπνο ποτέ θα γίνει..μου έρχεται αυτή η σκέψη με τυραννάει και νιώθω μετά ότι δεν μου έρχεται ο ύπνος ...αυτό με ενοχλεί..επίσης επειδή έχω ιδεοψυχαναγκαστικη διαταραχή με αγχωνει το γεγονός ότι έχω ακούσει πως αν δεν κοιμάσαι 1 2 μέρες αρχίζεις να έχεις παραισθήσεις και επειδή λόγω της ιδεοψυχαναγκαστικης διαταραχής φοβάμαι την ψύχωση φοβάμαι μήπως λόγω αϋπνίας αναπτύξω ψύχωση...μου έχει δημιουργηθεί φοβία ..προσπαθώ να την ξεπεράσω αλλά δεν τα καταφέρνω :( δεν ξέρω τι να κάνω μάλλον θα καταλήξω στα φαρμακα

Quote:

---

Originally Posted by ireneandria

Καλημέρα.ολοι σε νιώθουμε γιατί έχουμε περάσει κ περνάμε δύσκολα.εγω παρόλο που κοιμάμαι κάθε πρωί ξυπνάω μέσα στο άγχος και στην ταραχή.καταφερνω και ηρεμώ λιγο από το μεσημερι κ μετά.εχεις δοκιμάσει τίποτα για τον ύπνο από φαρμακείο φυτικά η ρόφημα βαλεριάνα ς.

---

Δεν έχω δοκιμάσει κάτι προς το παρών... αλλά αν συνεχίσει αυτή η δυσκολία στον ύπνο θα καταλήξω στα φαρμακα από ψυχίατρο :( νιώθω ότι έχω πιάσει πάτο

Quote:

---

Originally Posted by Noname144

Δεν έχω δοκιμάσει κάτι προς το παρών... αλλά αν συνεχίσει αυτή η δυσκολία στον ύπνο θα καταλήξω στα φαρμακα από ψυχίατρο :( νιώθω ότι έχω πιάσει πάτο

---

Κάπως έτσι γίνεται πιάνουμε πάτο ,αλλά το θέμα είναι να το δεχτούμε κ να πάρουμε απόφαση να βοηθήσουμε τον εαυτό μας.ειναι αρκετά δύσκολο στην αρχή να το αποδεχτούμε εγώ δεν ήξερα τι μου συνέβαινε ,έλεγα θα τρελαθώ.πλεον έχω συνειδητοποιήσει ότι θέλω φαρμακευτική στήριξη κ πολλή δουλειά με τον εαυτό μου κ δύναμη.κανε ότι καλύτερο για σένα κ μη χάνεις τη ζωή σου κ τις στιγμές σου με το μωράκι σου.ειναι δύσκολο αλλά το αξίζεις.

Προσπαθώ πολύ να μην τα παρατήσω στην ζωή μου...από πάντα ότι και να μου συνέβαινε προσπαθούσα...μακάρι να καταφέρω να ηρεμήσω σύντομα ...

Quote:

---

Originally Posted by Noname144

Προσπαθώ πολύ να μην τα παρατήσω στην ζωή μου...από πάντα ότι και να μου συνέβαινε προσπαθούσα...μακάρι να καταφέρω να ηρεμήσω σύντομα ...

---

Θα τα καταφέρεις.οσοι υποφέρουμε από άγχος,κατάθλιψη,ιδψ κ όχι μόνο παλεύουμε καθημερινά κ τα καταφέρνουμε.εχουμε πολλή περισσότερη δύναμη μέσα μας όσο κι αν πέφτουμε ,σιγά σιγά σηκωνόμαστε ξανά και ξανά.

Αυτή τη στιγμή που σου γράφω κλαίω...έχω απελπιστει τελείως...νιώθω ότι η ζωή μου πάει απ' το κακό στο χειρότερο και τελειωμό δεν έχει το κακό...δεν μπορώ ούτε να κοιμηθώ είναι τραγικό το να μην κοιμάται ο άνθρωπος...αύριο μάλλον θα πάω σε ψυχολόγο δεν πάει άλλο έφτασα στον πάτο .δεν αντέχω άλλο...σίγουρα θα μου βάλει και αγωγή...

Και ααααν βοηθησει και η αγωγή... μετά τι άλλο θα με βοηθήσει

Quote:

---

Originally Posted by Noname144

Και ααααν βοηθησει και η αγωγή... μετά τι άλλο θα με βοηθήσει

---

Πως είσαι?μην απελπίζεσαι κι εγώ κλαίω αρκετά συχνά αλλά θα περάσει.προσπαθησε να ασχοληθείς με το μωράκι σου.ο ψυχολόγος δεν μπορεί να σου δώσει αγωγή μόνο ο ψυχίατρος η νευρολόγος αλλά για μένα αν το πάρεις απόφαση να πας σε ψυχίατρο.η αγωγή θα καταλαγιάσει τα έντονα συναισθήματα από εκεί κ μετά εξαρτάται από εμάς αλλά θα σε βοηθήσει.

Quote:

---

Originally Posted by Noname144

Αυτή τη στιγμή που σου γράφω κλαίω...έχω απελπιστει τελείως...νιώθω ότι η ζωή μου πάει απ' το κακό στο χειρότερο και τελειωμό δεν έχει το κακό...δεν μπορώ ούτε να κοιμηθώ είναι τραγικό το να μην κοιμάται ο άνθρωπος...αύριο μάλλον θα πάω σε ψυχολόγο δεν πάει άλλο έφτασα στον πάτο .δεν αντέχω άλλο...σίγουρα θα μου βάλει και αγωγή...

---

Ο ψυχολόγος δεν μπορεί να σου γράψει αγωγή γιατί δεν είναι γιατρός..Σε ψυχίατρο πρέπει να πας...Αλλά πρέπει να αλλάξεις και τις παθογένειες που προκάλεσαν την διαταραχή.

Quote:

---

Originally Posted by Noname144

Και ααααν βοηθησει και η αγωγή... μετά τι άλλο θα με βοηθήσει

---

Τζαμπα ταλαιπωρεις τον εαυτο σου... Πηγαινε σε 1 ή 2 ψυχιατρους - νευρολογους για να δεις αν βγαλουν την ιδια διαγνωση και κυριως αν προτεινουν τα ιδια φαρμακα που θα σε ανακουφισουν.

Απόψε έχω δυσκολία στο να κοιμηθώ πάλι...νιώθω ότι μου κόβεται η ανάσα μόλις πάει να με πάρει ο ύπνος....έχω αγχωθει πολύ που δεν μπορώ να αποκοιμηθω...είναι κανείς εδώ?

Η ψυχολογία μου είναι ο πάτος ενός βαρελιού...πφφφ...είμαι τελείως χάλια....παντρεύτηκα εδώ και δύο χρόνια έναν άνθρωπο που είναι κενός από συναισθήματα είναι εγωιστής και κοιτάει μόνο την πάρτη του...υποφέρω μέσα σε ένα γάμο...είχαμε 6 χρόνια σχέση και ήταν ο καλύτερος άνθρωπος του κόσμου..μόλις παντρεύτηκαμε έγινε θηρίο ανήμερο...επίσης έχω εδώ και 10 χρόνια ιδεοψυχαναγκαστικη διαταραχή που με κουράζει και με διαλύει κάθε μέρα στην καθημερινότητα μου αλλά κάνω ότι μπορώ για να ζω καλά....έχω ένα μικρό παιδάκι που το αγαπάω πολύ και θέλω να το μεγαλώσω καλά και με αγάπη ...ατύχησα όμως που παντρεύτηκα έναν άνθρωπο που μου μιλάει άσχημα όλη μέρα .. ποτέ δεν συζητάει μαζί μου μόνο γελάει και κοροϊδεύει...δεν μπορώ να συζητήσω απόλυτως τίποτα μαζί του...νιώθω μόνη μου πιο μόνη από ποτέ....σε ποιον να τα πω να μιλήσω να βγάλω όλο το πόνο από μέσα μου και να ξαλαφρωσω...φίλους δεν έχω...δεν ξέρω πως κάνω υπομονή και πως βρίσκω κουράγιο,ίσως ο Θεός δεν με άφησε....ήθελα απλά να πω αυτά που νιώθω τώρα...ξέρω ότι πολλοί άνθρωποι εδώ μέσα περνάτε πολύ δυσκολα

Γτ δν τον χωρίζεις?

Quote:

---

Originally Posted by Noname144

Η ψυχολογία μου είναι ο πάτος ενός βαρελιού...πφφφ...είμαι τελείως χάλια....παντρεύτηκα εδώ και δύο χρόνια έναν άνθρωπο που είναι κενός από συναισθήματα είναι εγωιστής και κοιτάει μόνο την πάρτη του...υποφέρω μέσα σε ένα γάμο...είχαμε 6 χρόνια σχέση και ήταν ο καλύτερος άνθρωπος του κόσμου..μόλις παντρεύτηκαμε έγινε θηρίο ανήμερο...επίσης έχω εδώ και 10 χρόνια ιδεοψυχαναγκαστικη διαταραχή που με κουράζει και με διαλύει κάθε μέρα στην καθημερινότητα μου αλλά κάνω ότι μπορώ για να ζω καλά....έχω ένα μικρό παιδάκι που το αγαπάω πολύ και θέλω να το μεγαλώσω καλά και με αγάπη ...ατύχησα όμως που παντρεύτηκα έναν άνθρωπο που μου μιλάει άσχημα όλη μέρα .. ποτέ δεν συζητάει μαζί μου μόνο γελάει και κοροϊδεύει...δεν μπορώ να συζητήσω απόλυτως τίποτα μαζί του...νιώθω μόνη μου πιο μόνη από ποτέ....σε ποιον να τα πω να μιλήσω να βγάλω όλο το πόνο από μέσα μου και να ξαλαφρωσω...φίλους δεν έχω...δεν ξέρω πως κάνω υπομονή και πως βρίσκω κουράγιο,ίσως ο Θεός δεν με άφησε....ήθελα απλά να πω αυτά που νιώθω τώρα...ξέρω ότι πολλοί άνθρωποι εδώ μέσα περνάτε πολύ δυσκολα

---

Θα προτεινα να παρεις το παιδι σου και να φυγεις απο την τοξικη σχεση αλλά δεν αρκει. Πρεπει να μιλησεις με τον καταλληλο ιατρο ψυχικης υγειας... 6 χρονια ηταν ο καλυτερος αντρας και μολις παντρευτηκατε, ξαφνικά άλλαξε... Μηπως υπαρχει μια δοση υπερβολης; Δυσκολο καποιος να κρυψει τον πραγματικο του εαυτο για τοσα πολλα χρονια...

Δεν ειναι υπερβολή ,όσο και να ακούγεται σαν υπερβολή....είναι η αλήθεια .δεν ξέρω γιατί άλλαξε εντελώς και ολοκληρωτικά όλος ο χαρακτήρας του μετά τον γάμο.εγινε όμως και είναι αλήθεια