οχι αγορι μου, δεν απευθυνομουν σε εσενα, αλλα στον winston man που επιτεθηκε στην φιλη μου την ντορα.. στο π. μ που σου εστειλα εγινε λαθος εκ παραδρομης...Quote:
Originally Posted by jimmaster
βασιλης:)
οχι αγορι μου, δεν απευθυνομουν σε εσενα, αλλα στον winston man που επιτεθηκε στην φιλη μου την ντορα.. στο π. μ που σου εστειλα εγινε λαθος εκ παραδρομης...Quote:
Originally Posted by jimmaster
βασιλης:)
Ενταξει καταλαβα...Quote:
Originally Posted by seleios
σβησε τα πμ σου γιατι δεν μπορεις να λαβεις αλλα...εχει γεμισει το Inbox
Για σημερα η προταση για ραντεβου πηρε ακυρο λογω κουρασης...γυρισε απο 2ημερο...εννοειται ψιλοαπογοητευτηκα...αλλα μπορει να λεει κι αληθεια...δεν θα επιμεινω και πολυ παντως...εγω δεν γινομαι μαλακας κανενος...παω παρακατω σουμπιτος...
Εχεις σκεφτει να χρησιμοποιησεις βοηθηματα,οπως κουκλα για παραδειγμα ,για να νιωσεις πιο ανετα με την διαδικασια,πριν πας σε οικο ανοχης?
Μπορει να σου φαινετε περιεργο,αλλα πιστευω οτι αν μπεις σε μια διαδικασια μηχανηκα εστω και με αυτον τον τροπο να εξπερματωσεις,θα νιωσεις πιο ανετα να λειτουργησεις σε νορμαλ συνθηκες.
Επισης θα ηταν καλο,να ενημερωσεις την κοπελα στον οικο ανοχης,δεχονται πολλες περιπτωσεις σαν την δικια σου λογικα,δεν ειναι ντροπη,ειναι κατι που συμβαινει.
Αν εξηγησεις λοιπον στην κοπελα ,οτι θελεις τον χρονο σου,θα σε βοηθησει σιγουρα .
Αλλη μια λυση,που ομως δεν θα στην προτεινα αμεσα,οσο σαν εξασκηση,πανω στην σεξουαλικη διαδικασια,ειναι να βαλεις αγγελια και να διευκρινιζεις την απειρια σου και το τι θελεις,πιστευω οτι πολλες κυριες ,μπορει να ηθελαν μια τετοια εμπειρια και να εχουν διαθεση να σε βοηθησουν.
Οι κουκλες ειναι ακριβες....βλεπεις εχω πεσει και στην περιτπωση του οικονομικου να πουμε...ξερω γω τι να σου πω...το να παω σε οικο ανοχης και να το πω το θεωρω πιο καλη λυση....γιατι με τις αγγελιες πιστευω οποια ενδιαφερθει δεν θα μαρεσει εμφανισιακα...ή θα ναι μεγαλης ηλικιας....μην παθουμε καμια ζημια λογω εμφανισης και κομπλαρω κι αλλο...Quote:
Originally Posted by psili
ποτε αρχισες να προβληματιζεσαι εντονα, και την ηταν αυτο που πυροδοτησε την "επανασταση" σου? θες να μας πεις?
Δεν ειναι το θεμα μας εδω, αλλα θα σου πω...ανα περιοδους προβληματιζομουνα εντονα αλλα δεν κρατουσε πολυ...ηταν μεγαλη η αλλαγη που επρεπε να συμβει μεσα μου και απλα δεν ειχα την ωριμοτητα να το παρω αποφαση...ημουν σε ολα τα μετωπα απογοητευμενος και σε συνδυασμο με την τελειομανια μου ενιωθα οτι ειναι τεραστιες οι αλλαγες που πρεπει να κανω οποτε απο βαρεμαρα τα παρατουσα...δεν εβλεπα μπροστα....εβλεπα μονο τη στιγμη...και παρασυρομουν παλι στο φαγητο διατηρωντας τα πολλα κιλα μου...Quote:
Originally Posted by seleios
Μετα παντα κατι παρουσιαζοταν που με κρατουσε πισω...να παρω το πτυχιο, ο στρατος, και δεν μπορουσε να ηρεμησει το μυαλο μου....επρεπε να φτασει το παρον, 1μιση χρονο αφου απολυθηκα (στο μεσοδιαστημα ημουν ενα ρακος που "προσπαθουσε" να βρει δουλεια και να σουλουπωσει τον εαυτο του...) οπου ουσιαστικα ζω με τους δικους μου και χρειαστηκε ολο αυτο το διαστημα απραξιας για να καταλαβω σιγα σιγα τι παιζει...στις αρχες αυτου του μηνα περασα ενα δεκαημερο κρισης...ηταν σαν να αρχισε ο εαυτος μου να συνερχεται...περασε η ζωη μου μπροστα απ τα ματια μου...συγκλονιστηκα...καταλα βα που βρισκοταν η πραγματικοτητα και που εγω...ακομα παθαινω τετοιες κρισεις ειλικρινειας...πριν απο κανα 2 μερες, μιλουσα με ενα φιλο μου που με ειδε οτι δεν ημουν καλα και ειμασταν σε ενα μαγαζι...κι οταν του ειπα οτι ο ανωριμος βλακας που εβλεπε (στον εαυτο μου αναφερομουν) απο μεσα του υπεφερε απο συμπλεγματα και ψυχολογικα και ξεσπουσε αγαρμπα στους φιλους του και στον εαυτο του κυριως...δακρυσα...σαν να ξεσπουσε ο οργανισμος...ξοδεψα πολυ καιρο με αυτες τις μαλακιες...δεν ξερω αν ειναι αργα...αλλα προσπαθω να παρω πισω τα χρονια που εχασα απ τη ζωη μου....πιστευω θα το καταφερω...
Αστο δεν θα ασχοληθω γιατι θα γινω πολυ κακος. Καλη συνεχεια...Quote:
Originally Posted by seleios
δεν θα μπορουσες να το κανεις...Quote:
Originally Posted by Winston_man_2
Μεταξυ σας με πμ...
Δεν θα το ξαναπω
jimmaster,
Αυτό ΄το περιστατικό με την ***** μην το σκέφτεσαι, μη σε παίρνει από κάτο. Σκέψου το σαν πειραματισμό, πχ κάποιος που θέλει να εφαρμόσει μια φόρμουλα την πρώτη φορά που την εφαρμόζει δικαιούται να αποτύχει ακόμα και παταγωδώς, τη δεύτερη όμως φορά τα πάει καλήτερα. Για να πας σ΄ αυτή σημαίνει έχεις έλξεις, ορμές, ίσως καλήτερες από άλλους, κι αυτό από μόνο του, σου είναι μια αυτοεπιβεβαίωση. Βάλε τα δυνατά σου και ξαναδοκίμασε. Είναι και θέμα αισθήματος της δεδομένης στιγμής. Σκέψου ότι αυτό το αίσθημα την επόμενη φορά μπορεί να σου ειναι πολύ διαφορετικό από την πρώτη φορά.
Οκ τωρα θα ειμαι απειρως λιγοτερο αγχωμενος...οσο το σκεφτομαι ολο αυτο τον καιρο επρεπε να πηγαινω συνεχως...ακομα και 10 συνεχομενες αποτυχιες που λεει ο λογος κατι θα μου αφηναν οσον αφορα το ποσο καλα ξερω τον εαυτο μου..Quote:
Originally Posted by ioannis2
Ευχομαι καλη πρωτοχρονια σε ολους και ευχαριστω για την συμπαρασταση.... προσπαθω να ξεχασω λιγο και να απολαυσω την ημερα...στην πιο δυσκολη στιγμη της ζωης μου
δεν εχω να πω κατι αλλο...υγεια πανω απ ολα... και κουραγιο
Ρε παιδια σορρυ που σας ριχνω χρονιαρα μερα! Νιωθω χαλια και θελω καπου να τα πω... Φοβαμαι πολυ για το μελλον! Νιωθω οτι θα πεθανω μονος και χωρις να εχω ποτε μου μια ερωτικη εμπειρια! Συνεχως το μυαλο και το σωμα μου ειναι εκει. Δεν σκεφτομαι καθαρα και ειμαι σε πανικο! Δεν αντεχω αλλο :(
Η επικοινωνια μου με την κοπελα ειναι προς το παρον με μυνηματα και τυπικη τελειως... Φοβαμαι θα βγουμε βολτα και θα φοβηθω να προχωρησω...δεν μου εχω εμπιστοσυνη...χθες που εκανα πρωτοχρονια με τους δικους μου μερικες φορες δακρυσα...ημουν χαλια απο μεσα μου .. Νιωθω οτι πεταω τα νιατα μου σε ενα δρομο χωρις γυρισμο...
Ελεγα αν υπαρχει καποιος οικος ανοχης στην περιοχη να παω να δοκιμασω...αλλα κωλωνω...σαν να με φοβιζουν οι γυναικες ρε γμτ! Νιωθω σαν φοβισμενο καταπιεσμενο ανθρωπακι που προσπαθει με ολη την δυναμη της ψυχης του να ξεσπασει...ΒΟΗΘΕΙΑ δεν ανεχεται αλλο...!!
Με μισω καλυτερα νεκρος...:(
Δεν ειναι κανεις να πει μια κουβεντα??? Ειναι τοση η πιεση...δεν αντεχεται αλλο... Καταπια μια γερη δοση πικρας...φοβαμαι θα αρρωστησω...τρεμουν τα χερια μου.... :( Νιωθω τοση μοναξια και απογνωση...δεν ειναι κανεις On line...δεν εχω και κανενα να τα πω...θεε μου
Γιατι να ειναι τοσο αδικη αυτη η ζωη? γιατι να σου δινεται υγεια και χρονος ζωης και να μην ξερεις τι να τον κανεις? γιατι να ειμαι παγιδευμενος στον εαυτο μου...?
Δεν εχω ξανανιωσει τοσο ασχημα ποτε μου...
Eλα ρε χρόνια πολλά, υγεία αγάπη ειρήνη και να βρούμε και καμιά κοπελίτσα, δουλειά όποιος δεν έχει και γενικά ότι γουστάρει ο καθένας.
Το τέλος του 2010 μου επιφύλασσε και το κάψιμο (μαλλον) της κάρτας του pc που την πήρα πριν 3 μήνες 280 ευρώ (ευτυχώς υπάρχει εγγύηση) και νευρίασα που δεν μίλησα σε μια κοπελιτσα ο βλάκας, μπορεί να έτρωγα και χυλόπιτα μπορεί και όχι...:cool: Γενικά τους τελευταίους 2 μήνες ξεκολώθηκα να βγαίνω έξω ακριβώς μπας και βρω τίποτα και νομιζω πως κάτι θα γίνει στο τέλος. Ένας φίλος στο msn μου λεει άντε και να βρούμε και καλά ....ε χεμ ως ευχή μπας και πιάσει για να δούμε....;)