ναι με λατρευω οταν μου γκρεμιζω τα στερεροτυπα....τι χαρα !!!ουστ απο δω βρωμοστερεοτυπο λολ
Φωτεινη καλα το λαλαει η Carrie.Ασφαλεια στις σκεψεις δεν νομιζω η ασφαλεια ειναι μεσα μας και οχι στο κεφαλι μας ετσι νομιζω εγω.........
Printable View
ναι με λατρευω οταν μου γκρεμιζω τα στερεροτυπα....τι χαρα !!!ουστ απο δω βρωμοστερεοτυπο λολ
Φωτεινη καλα το λαλαει η Carrie.Ασφαλεια στις σκεψεις δεν νομιζω η ασφαλεια ειναι μεσα μας και οχι στο κεφαλι μας ετσι νομιζω εγω.........
ναι γκαις..το στερεοτυπο μου "οταν εχω οργανωμενη την σκεψη μου ειναι ηρεμη και η ψυχη μου"..
ακομα βεβαια δεν το αποχωριζομαι τοσο ευκολα..μη λεω και οτι να ναι..με βοηθαει αλλα οχι οπως νομιζα..
Εγώ σκέφτομαι πως να είναι άραγε το μέλλον μου; Δεν είμαι και πολύ αισιόδοξος πάντως αλλά τουλάχιστον είμαι καλύτερα από ότι περίμενα πως θα'μαι...
οταν τα στερεοτυπα ομως δεν τα εχεις επεξεργαστει, και οι σκεψεις και το ολο οικοδομημα που χτιζεις πηγαζει απο λαθος ,ροπη δυναμης προς το κυριο αξονα ,που στη ουσια εισαι εσυ .
λογικο ειναι να τα καταρριπτονται,και να γκρεμιζονται
δικες μου σκεψεις
ναι σοφτακι αυτο λεμε..Quote:
Originally Posted by soft
ποσο επωδυνο ειναι οταν αντιλαμβανεσαι καποια στιγμη, οτι πανω σε μια λανθασμενη βεβαιοτητα,εχτιζες ουρανοξυστη..
σορρυ δεν τα διαβασα ολα !!
γυρισα τωρα απο καπου και μπηκα με φορα :)
Quote:
Originally Posted by Φωτεινη!
φωναζεις τις "μπουλτοζες" να καθαριζουν τον χωρο και ξεκιναει η καινουρια ανοικοδομηση ,σε ποιο σταθερες βασεις ,και εδαφος
Αυτο πιστευω ,και εχω τους λογους μου
Ακομα και αν αυτο σε κανει να διεκδικησεις ,ποδοπατησεις εδαφη, που οι αλλοι θεωρουσαν κεκτημενα λογο χρησικτησιας ,ολα αυτα τα χρονια
κι αν αυτες οι νεες βασεις αποδειχτουν εξισου σαθρες?τοτε τι σοφτ?
καταληγω στην ματαιοτητα των οικοδομηματων..θα μεινω στο ισογειο..εχω και υψοφοβια :D
φωτεινη οταν εχεις δοκιμασει να χτισεις μονη σου το οικοδομημα που ειχες μονο καποιες θεωρητικες γνωσεις σαν πολιτικος μηχανικος ,αντλωντας αυτα τα μαθηματα απο οικογενεια ,και τα στερεοτυπα ,και βλεπεις οτι δεν στεκουν ορθια ,γιατι παντα θα εχεις μαθει λαθος μηχανικη λολ!Quote:
Originally Posted by Φωτεινη!
τοτε πας σε ενα που να εχει ενα πτυχιο ,και μαζι θα φτιαξεται τις γερες βασεις τουτη φορα ,και με αρχιτεκτονα εσενα ,το πως ακριβως το θελεις
ποτε δεν βγαινει παντα με το αρχικο σχεδιο που ειχαμε στο μυαλο μας ,αλλα πεφτει κοντα καπως ,και παντα
ενας ουρανοξυστης θελει και την απαραιτητη συντηρηση
Αυτο δεν πρεπει να το ξεχναμε ποτε !
μα..
δεν μου αρεσαν ποτε οι ουρανοξυστες...
καλα βρε φωτεινη δεν θα τα χαλασουμε στους οροφους :PQuote:
Originally Posted by Φωτεινη!
αρκει να ειναι σταθεροι ,καλη μου
Σκέφτομαι αυτό που λέει η υπογραφή μου...
:)
Σκεφτομαι ποσο μεγαλη αρετη ειναι η υπομονη για τους ανυπομονους..
Όχι, σκέψεις είναι αυτές και τρέχουν. Τώρα σκέφτομαι αυτό που μόλις διάβασα. Υπομονή. Ναι. Σπουδαία αρετή..
σκεφτομαι. διαδικασια. διαδικασια . διαδικασια. το πλαισιο που εντασσεται το καθε ενα πραγμα ξεχωριστα.
Σκέφτομαι εκείνο το μεγάλο άσπρο πανί. Φορές φορές απλώνει παντού και σκεπάζει τα πάντα, σα γερασμένο αλεξίπτωτο μετά την πτώση, δήθεν για να μην κάθεται η σκόνη και θαμπώνει τη γυαλάδα. Εκεί πάνω όλες οι προβολές / μου / σου / του. Τι φάρσα! Μόνο γιώτα. Σπαθάτο μπαστουνάκι. Ποτέ ήτα. Δε σηκώνει καν το δεύτερο το ταυ. Κόπηκε κι αυτό κάπου στο μοντάζ.
Σκέφτομαι τι φάρσα! Κι ακούω τον Ρεμπώ-Ρεμπώ-Ρεμπώ να μου φωνάζει. Παράτα τις ευγένειες και όρμα στο βαγόνι. Ούτε καν εισιτήριο στο χέρι.
Ποιος διαβάζει ρε τα ψιλά γράμματα, τα μάτια μας όλα στο πανί. Στην προβολή.
Κι όμως πότε πότε είναι και κάποιος που λαμβάνει..
Σκέφτομαι σαλλιγκάρια μετά τη βροχή που τους αγγίζεις τα μάτια και τραβιώνται, αυτά τα φυτά δεν ξέρω πως τα λένε που τα ροδοπέταλα τους κλείνουν με ένα μόνο άγγιγμα, σκέφτομαι ευαίσθητα πράγματα, φυλαγμένα.
Μην τα σκοτώνεις τα σαλιγκαράκια τι σου φταίνε;;;;;;
Σκεφτομαι οτι ο πυργος χτιστηκε πολυ ψηλος ,και κανενας δεν μπορει να τον φτασει
Τι κριμα !
Quote:
Originally Posted by whitecandle
δεν τα σκοτωσε
αγγιζει τις κεραιες τους και αυτα μαζευονται. δεν πεθαινουν. ξαναβγαινουν μετα.
Μπορεί να τα τύφλωσα...
μπα ! το χω κανει και γω...οι κεραιες τους παραμενουν ακεραιες....
Μακάρι....
(χα ωραίο λογοπαίγνιο, αντε και το χρειάζομαι γιατί είμαι χάλια :) )
σαλιγκαρια ε;τι μου θυμησατε τωρα!
προσπαθουσα να τα βαλω να κανουν αγωνες οταν ημουν μικρη για να δω πιο παει πιο γρηγορα!
Σκέφτομαι αυτή τη μισή ουγκιά αγάπης που δεν πήραμε και πως αυτή γίνεται υπεραξία, 25 γραμμάρια περισσότερης ψυχής, βάσανο και λύτρωση και πως μας σπρώχνει μακρυά από τα πλήθη.
Σκεφτομαι την σημασια της επιγνωσης...
Ποση ψευτια και υποκρισια μπορει να κρυβει μεσα του,ενας φαινομενικα αληθινος ανθρωπος
Σκεφτομαι οτι με δυο τσιπουρακια χαλαρωσα και ξεχασα για λιγο τα υπαρξιακα μου :D
καλησπερα :)
Εγω παλι εφαγα του σκασμου παρεα με κατι σφιξιματακια στο στηθος.....ευχομαι ολα να πανε καλα..................
σιγα μη σκεφτεσαι και τον φθονο του πεους, κοπελια...Quote:
Originally Posted by carrie
Και 2 ποτά Jin κάνουν τη δουλειά τους ...και μετά δεν έχεις να σκεφτείς τίποτα...! :)Quote:
Originally Posted by Φωτεινη!
η ζωη είναι ωραία...............:)
Σκεφτομαι τα ορνεα
Θέλω αλλο ένα ταξιδάκι.....:)
πως περναει στην αιωνιοτητα μια χαρτοπετσετα? Να την κορνιζαρω, να την καδραρω, να την πλαστικοποιησω???
λιωστην πανω σε ενα κερι
λιωνει η χαρτοπετσετα? εγω νομιζα οτι καιγεται
ναι,και δυο σαουθερν,ουισκια,μαρτινια !!!!Quote:
Originally Posted by iberis
μακια :)
Σκέφτομαι ότι δεν ήταν το κίτρινό του που μ’ έκανε να το κατεβάσω από το ράφι και να το ξεφυλλίσω ξανά.
Σκέφτομαι τον Φλορεντίνο Αρίσα να μετράει 53 χρόνια, 7 μήνες και 11 μέρες με τις νύχτες τους.
Σκέφτομαι τη Φερμίνα Δάσα και τα ξέπλεκα μαλλιά της που πήραν ν’ ασημίζουνε στο χρόνο.
Σκέφτομαι τον έρωτα στα χρόνια της χολέρας, στα χρόνια της παντιέρας, στα χρόνια της κρίσης, σε όποια εποχή και σε όποιο τόπο,
σκέφτομαι πέρα από και όπως.
Σκέφτομαι ότι «για όλη μας τη ζωή» ήταν η τελευταία ατάκα.
Μα το αύριο σαν ποτέ.
Και σκέφτομαι ότι όλη μου η ζωή σήμερα, τώρα. Όλη μας η ζωή κάθε στιγμή.
Σκεφτομαι οτι εχει ερθει η ωρα μαλλον να αλλαξω το νικ μου.