Quote:
Originally posted by Ava
Ποια η σκοπιμότητα του να δουλευόμαστε μεταξύ μας? Τι ευχαρίστηση αντλούμε λέγοντας ψέμματα? Γιατί να συμβαίνει αυτό, τη στιγμή που μπορούμε απλώς να σιωπήσουμε?
Δεν ξέρω πια αν πρέπει να ευχηθώ κάπου, αν πρέπει να συλληπηθώ κάποιον, γιατί απλώς μπήκα στη διαδικασία να αμφισβητώ τα πάντα. Και δεν το ήθελα αυτό, πιστέψτε με. ʼρχισε να με κουράζει πολύ το φόρουμ, με λύπη μου διαπιστώνω ότι όσο πάει ο καιρός, γίνεται όλο και χειρότερο.
Oταν καποιος δεν εχει ζωη περα απο το φορουμ και θελει παση θυσια να γινεται το επικεντρο κανει οτιδηποτε.Θα κανει κατι μια φορα δε θα πετυχει,θα κανει κατι δευτερη δε θα πετυχει...ε μερικοι δε το βαζουν κατω ουτε στην εκατοστη φορα απο οτι φαινεται.Μονο που απο οτι βλεπω πλεον εχουν ξυπνησει σχεδον ολοι.Υπαρχουν και λιγοι που δεν εχουν ξυπνησει ή μαλλον υπαρχουν και καποιοι που το "παιζουν" οτι δεν εχουν ξυπνησει μαλλον απο τυψεις και συμπονια.Μονο που στην πορεια ελπιζω να δουν οτι ο καλυτερος τροπος να βοηθας καποιον ειναι να μη του χαιδευεις τα αυτια οταν μαλιστα θες να αποκαλεισαι φιλος του.