Ειπε ο γαιδαρος
τον πετεινο κεφαλα
και γυρισε ο πετεινος
και τουριξε ροχαλα .
Printable View
Ειπε ο γαιδαρος
τον πετεινο κεφαλα
και γυρισε ο πετεινος
και τουριξε ροχαλα .
-------------------------------------------------------------------------------------
εισαι μια ροκ μπαλαντα
που θα αγαπω για παντα
χωρις να ξερω το γιατι
ενα τραγουδι εισαι
που χρονια με εκδηκισαι
γιατι δεν εχεις ξεχαστει
Σαν αποθανω βαλτε μου
το κινητο στο μνημα
μα μη με θαψετε βαθια
γιατι δεν θαχει σημα .
Close enough to start a war
All that I have is on the floor
God only knows what we're fighting for
All that I say, you always say more
I can't keep up with your turning tables
Under your thumb I can't breathe
So, I won't let you close enough to hurt me
No, I won't rescue you to just desert me
I can't give you the heart you think you gave me
It's time to say goodbye to turning tables
To turning tables.
She wore blue velvet
But in my heart there'll always be
Precious and warm a memory, through the years
And I still can see blue velvet through my tears...
Κρυφό μαράζι και στενοχώρια
έχω αγάπη μου που ζούμε χώρια,
με τρώει η θλίψη κι η αγωνία
που έχεις φύγει χωρίς αιτία.
Αγάπη μου πού να `σαι, ποιος ξέρει που κοιμάσαι,
ποια σ’ έχει ξεμυαλίσει, το σπίτι μου `χει κλείσει,
γύρνα ξανά κοντά μου μεγάλε έρωτά μου,
εγώ που σε λατρεύω στους δρόμους σε γυρεύω.
Κρυφό μαράζι και στενοχώρια
έχω αγάπη μου που ζούμε χώρια.
Έλα να διώξεις τη μοναξιά μου
και να στεγνώσεις τα δάκρυά μου,
να ξαναφτιάξεις, αχ, τη ζωή μου,
να βγει κι ο ήλιος και στην αυλή μου.
Αγάπη μου πού να `σαι, ποιος ξέρει που κοιμάσαι,
ποια σ’ έχει ξεμυαλίσει, το σπίτι μου `χει κλείσει,
γύρνα ξανά κοντά μου μεγάλε έρωτά μου,
εγώ που σε λατρεύω στους δρόμους σε γυρεύω.
Κρυφό μαράζι και στενοχώρια
έχω αγάπη μου που ζούμε χώρια
Πολυ Πάνου.
Στίχοι: Νίκος Μουρκάκος
Μουσική: Θόδωρος Δερβενιώτης
1. Πόλυ Πάνου
Δώστε μου μία συμβουλή
πώς πρέπει να βαδίσω,
η προδομένη καρδιά
ακόμα να τον αγαπά,
ή πρέπει μέσα απ’ την ψυχή
για πάντα να τον σβήσω.
Αδέρφια, φίλοι και γνωστοί,
δώστε μου μία συμβουλή.
Δώστε μου μία συμβουλή,
πέστε μου τι να κάνω,
θέλω να φύγω, να σωθώ,
μα μόλις φεύγω τον ζητώ,
τον πόνο που `χω στην καρδιά
πέστε μου πώς να γειάνω.
Αδέρφια, φίλοι και γνωστοί,
δώστε μου μία συμβουλή.
Δώστε μου μία συμβουλή,
θόλωσε το μυαλό μου,
βλέπω πως πάω να γκρεμιστώ
μα δεν μπορώ να χωριστώ
κι ας τυραννιέμαι κι ας πονώ,
κι ας ζω με τον καημό μου.
Αδέρφια, φίλοι και γνωστοί,
δώστε μου μία συμβουλή
Στίχοι: Θόδωρος Δερβενιώτης
Μουσική: Γιώργος Μητσάκης
1. Πόλυ Πάνου Φωνητικά: Αντώνης Κλειδωνιάρης
Απόψε που η νύχτα θλιμμένη προχωρεί,
κάθε μου καρδιοχτύπι το κάνει πιο βαρύ,
τον καημό μου δεν μπορώ, δεν μπορώ να γειάνω
απόψε θαρρώ, αχ, θαρρώ πως θα πεθάνω.
Όπου κι αν είσαι, γύρισε, ωωω
ο πόνος με πλημμύρισε.
Σαν φάντασμα πλανιέμαι στην μαύρη σκοτεινιά
γιατί μ’ έχεις ξεχάσει με τόση απονιά,
και κουράγιο δεν μπορώ, δεν μπορώ να κάνω,
απόψε θαρρώ, αχ, θαρρώ πως θα πεθάνω.
Όπου κι αν είσαι, γύρισε, ωωω
ο πόνος με πλημμύρισε.
Σ’ αυτή την μαύρη νύχτα και στην κακοτοπιά,
χωρίς εσένα τώρα, τι να ελπίζω πια,
η ζωή μου φεύγει, αχ, φεύγει και την χάνω,
απόψε θαρρώ, αχ, θαρρώ πως θα πεθάνω.
Όπου κι αν είσαι, γύρισε, ωωω
ο πόνος με πλημμύρισε
At Sea
As night hath stars, more rare than ships
In ocean, faint from pole to pole,
So all the wonder of her lips
Hints her innavigable soul.
Such lights she gives as guide my bark;
But I am swallowed in the swell
Of her heart's ocean, sagely dark,
That holds my heaven and holds my hell.
In her I live, a mote minute
Dancing a moment in the sun:
In her I die, a sterile shoot
Of nightshade in oblivion.
In her my elf dissolves, a grain
Of salt cast careless in the sea;
My passion purifies my pain
To peace past personality.
Love of my life, God grant the years
Confirm the chrism - rose to rood!
Anointing loves, asperging tears
In sanctifying solitude!
Man is so infinitely small
In all these stars, determinate.
Maker and moulder of them all,
Man is so infinitely great!
Συνεχίζοντας το πρόγραμμα ..
***
Απόστολος ΚαλδάραςΜουσική: *Απόστολος Καλδάρας1.
Νίκος Ξανθόπουλος2.Στέλιος Καζαντζίδης*&*Μαρινέλλα
Στη ζωή ποτέ μου δε μετάνιωσα που πολύ σ’ αγάπησα και πόνεσα.
Γιατί στην καρδιά μου,*πρώτη μου φορά μου,*τέτοια αγάπη ένιωσα.*
( Ρεφραίν )Τώρα που κρατώ εσένα αγκαλιά,*της αγάπης μου το περιβόλι
γέμισε λουλούδια, γέμισε πουλιά και με ζήλια το κοιτάζουν όλοι.
Στη ζωή ποτέ μου δε μετάνιωσα που πολύ σ’ αγάπησα και πόνεσα.
Γιατί στην καρδιά μου,*πρώτη μου φορά μου,*τέτοια αγάπη ένιωσα.
Απορώ με μένα εγώ που μέχρι χτές έπαιζα, γελούσα μ’ όλες τις καρδιές.
Τώρα εσύ γλυκιά μου μεσ’ στα όνειρά μου είσαι όλες τις βραδιές.*
( Ρεφραίν )Τώρα που κρατώ εσένα αγκαλιά...Στη ζωή ποτέ μου δε μετάνιωσα
που πολύ σ’ αγάπησα και πόνεσα.
Γιατί στην καρδιά μου,*πρώτη μου φορά μου,*τέτοια αγάπη ένιωσα.
Άλλο ένα
Πετραδάκι-πετραδάκι *
Στίχοι: *Ευτυχία Παπαγιαννοπούλου
Μουσική: *Απόστολος Καλδάρας1.Μιχάλης Μενιδιάτης**
Φωνητικά: Άννυ Λιαροπούλου
2.Νίκος Ξανθόπουλος
*
Πετραδάκι πετραδάκι*για τα σένα το `χτισα της αγάπης το τσαρδάκι
κι όμως δε σ’ απόχτησα.
Τα ψηλά τα σκαλοπάτια*όσες τ’ ανεβήκανε
βρήκαν πλούτη, μεγαλεί αμα καρδιά δε βρήκανε.
Για μια πλούσια αγάπη*τη δική μου πρόδωσες
και το ταπεινό τσαρδί μου*μου το περιφρόνησες.
Φλόγες άναψα ένα βράδυ*το τσαρδάκι το `καψακι ύστερα πάνω στη στάχτη*μοναχός μου έκλαψα.
You'll have to cry me out
You'll have to cry me out
The tears that will fall mean nothing at all
It's time to get over yourself
Θέλω να σε δω
να μ' εκδικηθείς,
να πιω νερό
κρυφά, εκεί που θα πλυθείς...
Στίχοι: Διονύσιος Σολωμός
Μουσική: Γιάννης Μαρκόπουλος
1. Νίκος Ξυλούρης
Άκρα του τάφου σιωπή στον κάμπο βασιλεύει.
Λαλεί πουλί, παίρνει σπυρί κι η μάνα το ζηλεύει.
Τα μάτια η πείνα εμαύρισε στα μάτια η μάνα μνέει
στέκει ο Σουλιώτης ο καλός παράμερα και κλαίει.
"Έρμο τουφέκι σκοτεινό,τι σ’ έχω `γώ στο χέρι;
Οπού συ μου `γινες βαρύ κι ο Αγαρηνός το ξέρει".