οκ μια προσπαθεια εκανα απο καλο...και γω κατι εμαθα με τοσους ψυχιατρους .....δεν ειμαι κ ντιπ ασχετη αυτη τη διαταραχη εχω λες να ειμαι ανιδεη?
Printable View
οκ μια προσπαθεια εκανα απο καλο...και γω κατι εμαθα με τοσους ψυχιατρους .....δεν ειμαι κ ντιπ ασχετη αυτη τη διαταραχη εχω λες να ειμαι ανιδεη?
Κοίτα, ηρεμία...πως το εννοώ. Δεν θα σπάσω ποτήρια όπως παλιά για ψίλου πήδημα ούτε θα ουρλιάξω ούτε θα πιαστώ στα χέρια με κανέναν. Εντάσεις υπάρχουν αλλά είναι σπάνιες. Αυτοτραυματισμοί δεν υπάρχουν καθόλου πια, παλιά υπήρχαν. Υπερβολές διατροφικές δεν υπάρχουν πια. Ζω κάπως αποφευκτικά τα τελευταία χρόνια, δεν ξέρω αν είναι η κατάλληλη λέξη, σαν να κλείστηκα πολύ στον εαυτό μου για να αποφεύγω καταστάσεις. Είμαι ακόμα πολύ ευσυκίνητος όμως, κλαίω πολύ εύκολα και συγκινούμαι ακόμα και απλά πράγματα, με ταινίες κλπ. Μέσα μου νοιώθω ένταση και κυρίως δεν χαλαρώνω εύκολα. Είμαι ντροπαλός άντρας και ευγενής κι ίσως αυτό δεν ενθαρύνει την βία. Ακόμα κι όταν με εξευτέλισαν δεν αντέδρασα αρκετά oριακά. \'Εκανα μεταβολή πολλές φορές για να αποφύγω εντάσεις αλλά παλιά γίνονταν ομηρικές μάχες και είχα πιαστεί και στα χέρια. \'Εχω όμως και την φοβερή εξάρτηση που έχουν οι οριακοί, οραματίζομαι σχέσεις απόλυτης εξάρτησης και δωσίματος, και πράγματι δεν είμαι από τους ανθρώπους που δεν τους πειράζει η εγκατάλειψη. Αυτό το μαύρο - άσπρο που περιγράφουν το έχω. Δεν ξέρω τί σημαίνει απροσωποποίηση, νομίζω κάπου το\'δα κι αυτό. Αν ξέρει κανείς ας μου πει τί σημαίνει απροπροσωποποίηση.Quote:
Originally posted by interappted
προσπαθω γαιτι borderline με ηρεμια για καιρο ...κι εγω σηκωνω τα χερια ψηλα
Λένε πως η οριακή διαταραχή αρχίζει να εκδηλώνεται νωρίς στην ενήλικη ζωή.Είσαι εσύ ο οριακός που θεραπεύτηκε χωρίς φαρμακευτική αγωγή;Θεραπεύτηκες κάνοντας απλά ψυχοθεραπεία;Αυτό είναι ευχάριστο νέο,αν έτσι,για την Ίντερ....Ποιά ακριβώς ήταν η διάγνωσή σου;Η οριακή μπορεί να συνυπάρχει με κατάθλιψη αλλά και άλλες διαταραχές..Quote:
Originally posted by Mοναξιά
Τέλος πάντων, το ερώτημά μου αν παρακολουθεί κάποιος ειδικός το forum είναι πώς ένας πρώην οριακός θεραπεύτηκε χωρίς ιατρική παρακολούθηση μετά από περίπου μία επταετία επίμονων συμπτωμάτων της διαταραχής (επταετία, όσο η χούντα, τόσο κράτησε το δικό μου βάσανο). Αυτό θα ήθελα να μου το απαντήσει κάποιος γιατρός ή ψυχολόγος του forum, γιατί άλλο κατάθλιψη άλλο οριακή διαταραχή. Και σε ποιά ηλικία ξεκινά να εκδηλώνεται η συγκεκριμένη διαταραχή, κι αυτό έχει μεγάλη σημασία για μένα γιατί έχω την αίσθηση ότι στη ζωή μου ήταν μια σφήνα μεταξύ 22-30 περίπου ετών το χοντρό παιχνίδι.
Ναι, αυτό ακριβώς έγινε. Θεραπεύτηκα από την οριακή χωρίς φάρμακα. Αυτό είναι το μυστήριο και ταυτόχρονα ο μεγάλος μου φόβος γιατί κι εγώ αυτά που έχω διαβάσει και ακούσει λένε ότι αυτό δεν θεραπεύεται και μήπως ξαναγυρίσει. Η διάγνωση τότε, παλιά, ήταν καθαρή οριακή διαταραχή και όλα τα συμπτώματα υπήρχαν, άρα δεν ήταν λάθος διάγνωση. Ψυχοθεραπεία δεν έκανα, απλά πέρασα μια χρονιά σε απομόνωση, όχι σε νοσοκομείο, και αυτό ήταν. Μετά ξαναγύρισα στη κανονική ζωή όλα ήταν στη θέση τους, ηρεμία, τάξη και ασφάλεια. Αλλά άλλαξα ριζικά τις συνθήκες της ζωής μου, από τόπο κατοικίας, δουλειά, γειτονιά, εμφάνιση, τα πάντα. Ζύγιζα 110 κιλά όσο έπασχα και μέσα στην επταετία έπεσα στα 80, μιλάμε για ένα θαύμα ή απλά είμαι φαινόμενο θέλησης. Από τότε δεν έχει παρουσιαστεί ένα ψυχωτικό επισόδειο, ούτε βουλιμία, ούτε αυτοτραυματισμοί, ούτε τίποτα ρε παιδιά.Quote:
Originally posted by kassi_21
Λένε πως η οριακή διαταραχή αρχίζει να εκδηλώνεται νωρίς στην ενήλικη ζωή.Είσαι εσύ ο οριακός που θεραπεύτηκε χωρίς φαρμακευτική αγωγή;Θεραπεύτηκες κάνοντας απλά ψυχοθεραπεία;Αυτό είναι ευχάριστο νέο,αν έτσι,για την Ίντερ....Ποιά ακριβώς ήταν η διάγνωσή σου;Η οριακή μπορεί να συνυπάρχει με κατάθλιψη αλλά και άλλες διαταραχές..
Πολύ σε χαίρομαι.Σου εύχομαι τα καλύτερα...Είσαι όντως φαινόμενο αλλά επιμένω να μη βασιστείς σε αυτά που σου λέμε εμείς ως μη ειδικοί και να πας να το ψάξεις και σε κάποιον ειδικό.Πιο ειδικό από τον παλιότερό σου και λιγότερο ραμολί.....
Επίσης να πω ότι αυτό το αίσθημα ότι χάνεσαι στον καθρέφτη δεν ξέρω αν το έχετε ζησει, μερικοί από σας (οριακοί) ίσως παθαίνετε κρίση πανικού αν δείτε κάτι στο πρόσωπό σας, ένα σημαδάκι, ένα στίγμα και προσπαθείτε να το βγάλετε και αυτοτραυματίζεστε και σας αγχώνει αυτό. Ε κι αυτό ακόμα δεν υπάρχει πια και ξέρετε γιατί δεν υπάρχει σε μένα ? Γιατί το έπαθα πολλές φορές τόσο που τρόμαξα και ξύπνησα οριστικά. Μην σκαλίζετε το πρόσωπο ή το σώμα σας, να το σέβεστε σαν ναό με ό,τι κουσούρια κι αν έχει και να το αγαπάτε. Μόνο η αγάπη σώζει και δεν ανήκω σε καμμιά αίρεση, είμαι και άθεος να ξέρετε. Καταπολέμησα την αυπνία- χρόνια αυπνία - με τεχνικές αυτοσυγκέντρωσης και αυτό που ανέφερε κάποια κοπέλα σε άλλο post, αυτοπαρατήρηση. Υπάρχουν και κάποια πολύ καλά ξένα sites που προτείνουν εναλλακτικές θεραπείες (οραματισμό, τεχνικές χαλάρωσης κλπ). Θα φροντίσω αν ενδιαφέρεστε να σας τα παραθέσω, αλλά ούτε και τέτοιες τεχνικές χρησιμοποίησα και ούτε την ομοιοπαθητική δεν πίστεψα ποτέ κατά βάθος. \'Ολο το μυστικό είναι ένα ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΚΑΙ ΕΠΙΜΟΝΗ ΚΑΙ ΝΑ ΜΕΤΑΤΡΕΨΕΤΕ ΤΟ ΜΙΣΟΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ ΣΕ ΜΙΣΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΔΙΑΤΑΡΑΧΗ. Αλλά θέλει άσκηση και καθημερινή άσκηση.
Ο παλιός σου ήταν τόσο ραμολί όσο ο πάπας της Ρώμης ο συγχωρεμένος;;;
να σαι καλα !μα πολυ καλα μας εδωσες κουραγιο! αυτο που ειπες για το προσωπο...ναι αν δω κατι με χαλαει αλλα πιστευα οτι ειναι απο ψωνιο
Όχι ήταν κοτσωνάτος τότε, εγώ τον αρρώστησα χαχα, κόντευα να τον τρελλάνω. Μίσος μιλάμε, πολύ μίσος.Quote:
Originally posted by kassi_21
Ο παλιός σου ήταν τόσο ραμολί όσο ο πάπας της Ρώμης ο συγχωρεμένος;;;
Τα λες καλά.Όχι, προσωπικά η ψυχίατρός μου κάνει εξάιρετη δουλειά που δεν θέλω άλλον ή κάποια άλλη θεραπεία.Θέλει αλλαγή στον τρόπο ζωής αγαπητέ μου και αυτό ως αυτοθεραπευόμενος το ξέρεις πολύ καλά....Πολύ ευεργετικό είναι το γυμναστήριο....Quote:
Originally posted by Mοναξιά
Επίσης να πω ότι αυτό το αίσθημα ότι χάνεσαι στον καθρέφτη δεν ξέρω αν το έχετε ζησει, μερικοί από σας (οριακοί) ίσως παθαίνετε κρίση πανικού αν δείτε κάτι στο πρόσωπό σας, ένα σημαδάκι, ένα στίγμα και προσπαθείτε να το βγάλετε και αυτοτραυματίζεστε και σας αγχώνει αυτό. Ε κι αυτό ακόμα δεν υπάρχει πια και ξέρετε γιατί δεν υπάρχει σε μένα ? Γιατί το έπαθα πολλές φορές τόσο που τρόμαξα και ξύπνησα οριστικά. Μην σκαλίζετε το πρόσωπο ή το σώμα σας, να το σέβεστε σαν ναό με ό,τι κουσούρια κι αν έχει και να το αγαπάτε. Μόνο η αγάπη σώζει και δεν ανήκω σε καμμιά αίρεση, είμαι και άθεος να ξέρετε. Καταπολέμησα την αυπνία- χρόνια αυπνία - με τεχνικές αυτοσυγκέντρωσης και αυτό που ανέφερε κάποια κοπέλα σε άλλο post, αυτοπαρατήρηση. Υπάρχουν και κάποια πολύ καλά ξένα sites που προτείνουν εναλλακτικές θεραπείες (οραματισμό, τεχνικές χαλάρωσης κλπ). Θα φροντίσω αν ενδιαφέρεστε να σας τα παραθέσω, αλλά ούτε και τέτοιες τεχνικές χρησιμοποίησα και ούτε την ομοιοπαθητική δεν πίστεψα ποτέ κατά βάθος. \'Ολο το μυστικό είναι ένα ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΚΑΙ ΕΠΙΜΟΝΗ ΚΑΙ ΝΑ ΜΕΤΑΤΡΕΨΕΤΕ ΤΟ ΜΙΣΟΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ ΣΕ ΜΙΣΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΔΙΑΤΑΡΑΧΗ. Αλλά θέλει άσκηση και καθημερινή άσκηση.
έλα ρε.Έχεις τρελό γέλιο.Αποκλείεται να αρρωστήσεις ψυχίατρο σου λέω..Μη φοβάσαι...Μα καλά όμως τον αρρώστησες με 2 φορές που πήγες;;;;Quote:
Originally posted by Mοναξιά
Όχι ήταν κοτσωνάτος τότε, εγώ τον αρρώστησα χαχα, κόντευα να τον τρελλάνω. Μίσος μιλάμε, πολύ μίσος.Quote:
Originally posted by kassi_21
Ο παλιός σου ήταν τόσο ραμολί όσο ο πάπας της Ρώμης ο συγχωρεμένος;;;
Μοιάζει ψυχοσωματικό..Όσο πιο πολύ αποδέχεσαι το είναι σου,τόσο λιγότερο σε πειράζουν τα κατά καιρούς σημάδια..Quote:
Originally posted by interappted
να σαι καλα !μα πολυ καλα μας εδωσες κουραγιο! αυτο που ειπες για το προσωπο...ναι αν δω κατι με χαλαει αλλα πιστευα οτι ειναι απο ψωνιο
Στην πρώτη φάση πήγαινα τακτικά, προ ανάρρωσης, τότε τον τρέλαινα. Μετά χάθηκα για 6-7 χρονάκια και τώρα τον είδα 2 φορές έτσι για εθιμοτυπική επίσκεψη, με έτρωγε η περιέργεια να δω ζει τί κάνει, ζει πεθαίνει αυτό το θηρίο. Ξέρεις αποκτάς και ερωτική σχέση με τον γιατρό σου καμμιά φορά φρουδική, όχι σεξουαλική μην παρεξηγηθώ, ακόμα δεν πούστεψα - ζιγκόλεψα.Quote:
Originally posted by kassi_21
έλα ρε.Έχεις τρελό γέλιο.Αποκλείεται να αρρωστήσεις ψυχίατρο σου λέω..Μη φοβάσαι...Μα καλά όμως τον αρρώστησες με 2 φορές που πήγες;;;;Quote:
Originally posted by Mοναξιά
Όχι ήταν κοτσωνάτος τότε, εγώ τον αρρώστησα χαχα, κόντευα να τον τρελλάνω. Μίσος μιλάμε, πολύ μίσος.Quote:
Originally posted by kassi_21
Ο παλιός σου ήταν τόσο ραμολί όσο ο πάπας της Ρώμης ο συγχωρεμένος;;;
Μεγάλη παγίδα επίσης και η εξάρτηση από τον γιατρό. Αν αναπτύξεις εξάρτηση από γιατρό την πάτησες.
Γι\'αυτό αγαπούλα σε ήθελε στο ντιβάνι.Πλάκα κάνω έτσι;Προς Θεού.Κι εγώ λέω κάποια στιγμή να δω τον Γιωργάκη αλλά επειδή μου λείπει και θέλω να απεξαρτηθώ το παλεύω με την άλλη.Μιλάμε για τρελή εξάρτηση με τον γιατρό.Αν δεν ήταν γιατρός και ήταν μικρότερος γκόμενο θα τον είχα πιάσει αλλά αυτά συμβαίνουν κατά καιρούς με τους ψυχιάτρους.Είναι αναπόφευκτες σχέσεις.Ξέρω ότι αν πάω να δω τον Γιωργάκη θα κυλήσω.Γι\'αυτό έναν ένα τη φορά.Η ψυχίατρος με περιμάζεψε όταν με είχε πετάξει ο άλλος στους δρόμους..Της χρωστάω χάρη και δεν μπορώ να την αφήσω και να ταλαντεύομαι αλλά δεν κρύβω ότι ο άλλος είχε πολλές γνώσεις και τρελή αναλυτικότητα.Και μου τα έλεγε ότι είμαι καλός αλλά εγώ έλεγα Που πας ρε ψωνάρα!Ο άλλος δε,δεν μου μίλησε ποτέ για οριακά χαρακτηριστικά.Είναι το μόνο μείον..Αλλά ελπίζω να καταλαβαίνεις ως ψυχασθενής κι εσύ ότι δεν μπορείς να βολεύεσαι με τον ένα,να σε βοηθάει και μετά να λες\"Σόρυ ήταν διάλειμμα\" και τώρα τα βρήκα με τον παλιό μου ψυχίατρο>>.Μ\'αρέσει το σκεπτικό.Τι θηρίο ρε;Ραμολί ήταν....Μην ευμενίζεις τις καταστάσεις...
Να σου πω τη γνώμη μου ? Καταρχήν διαφωνώ με την λέξη ψυχοπαθής. Δεν πάσχει η ψυχή σου ή η ψυχή μου. Αυτό που συμβαίνει είναι ότι η προσωπικότητα είναι διαφορετική από το κοινώς αποδεκτό, και σε κάποιες περιπτώσεις - όχι πάντα όμως - αυτή η μη λειτουργική προσωπικότητα αρρωσταίνει τους άλλους και τον εαυτό της. (\'Αλλο πράγμα πρόσωπικότητα και άλλο ψυχή. Αυτός που θεραπεύει την ψυχή του έχει κερδίσει το παιχνίδι, η προσωπικότητα δεν αλλάζει και ίσως δεν πρέπει και να αλλάξει). Δεύτερον, ο διαταραγμένος ή ο ψυχοπαθής ήQuote:
Αλλά ελπίζω να καταλαβαίνεις ως ψυχασθενής κι εσύ ότι δεν μπορείς να βολεύεσαι με τον ένα,να σε βοηθάει και μετά να λες\"Σόρυ ήταν διάλειμμα\" και τώρα τα βρήκα με τον παλιό μου ψυχίατρο>>.Μ\'αρέσει το σκεπτικό.Τι θηρίο ρε;Ραμολί ήταν....Μην ευμενίζεις τις καταστάσεις...
ο αλλιώτικος ή όπως θες πες τον, καλό είναι να ξεκαθαρίσει από την αρχή ποιόν δρόμο θα ακολουθήσει. Θέλει να κολλήσει σε έναν συγκεκριμένο θεραπευτή ? Αυτό θα ναι καταστροφικό, ειδικά για μια οριακή προσωπικότητα που παρουσιάζει σαφώς έντονες τάσεις εξάρτησης από πρόσωπα. Τί να το κάνει κάποιος να απεξαρτηθεί από την μαμά ή τον εραστή και να εξαρτηθεί από τον ψυχίατρο ? Η οριακή προσωπικότητα εξ ορισμού δεν είναι συμβατή με τον ψυχαναλυτή ή τον ψυχίατρο, χρειάζεται απόλυτη απελευθέρωση και στήριξη στις δικες της δυνάμεις και άλλους δρόμους, πιο εσωτερικούς. Αν μπλέξει με οποιονδήποτε ψυχίατρο, όσο καλός και να ναι αυτός δεν θα τον βοηθήσει όπως θα βοηθούσε έναν απλό νευρωτικό. Και για να συνενοούμαι εννοώ ότι θα τον βοηθήσει στο κομμάτι συμπτώματα πιθανόν με τα φάρμακα, αλλά στο κομμάτι ψυχή δεν θα κάνει τίποτα. \'Η θα κοιτάξει βαθειά στην ψυχή του ο οριακός ή καλύτερα ας μην κάνει τίποτα, ας παίρνει μια ζωή φάρμακα. Είμαι της σκληρής σχολής αντιμετώπισης Gestalt σχολής και τέτοια. Χρειάζεται ένα ή πολλά βιωματικά σοκ για να θεραπευθεί η ψυχή, ο διάλογος είναι περιττός και τα αποτελέσματα πρόσκαιρα.