περι πενθους δυσκολες ερωτησεις......

Ιωάννα κουράγιο, νιώσε τη θλίψη σου, έτσι θα έρθει κάποια στιγμή ξανά που να μπορείς να την προσπεράσεις... Είμαστε εδώ όποτε αιστανθείς ανάγκη για e-συντροφια...
Φιλιά...

ΥΓ. Psychangel μου άρεσε πολύ το κείμενό σου...

\"... τουλάχιστον ο ΠΟΝΟΣ με κάνει να ΝΟΙΩΘΩ ...\"

Καλη μου Ιωαννα τι κανεις? Πως παει η ζωη στο σπιτι με τον μικρο?
Συντομα θα συνεχισω να γραφω απο το βιβλιο για την απωλεια, στο γραφειο εχω συνδεση διαρκως..
Πολλα φιλια στελνω.

Ενα στιχάκι προς την Ιnter. (αν και δεν λέει ακριβώς αυτό που θα ήθελα να πώ αλλά η δύναμη των στίχων είναι ότι μπορείς να τους μεταφράζεις όπως θέλεις)

\"Να γράφεις να τηλεφωνείς,
και ας μην μένει εδώ κανείς\"

POWER

Το διαβασες Ιντερ το τελευταιο αποσπασμα που περασα? Οπως και να χει θα συνεχισω να το γραφω κι οποτε βρεις τη θεληση και το κουραγιο, ελπιζω να διαβαστουν. (γενικότερα κιολας)..
Πως εισαι λοιπον αυτες τις μερες της \"κατανυξης\"?
Θα θελ να ειχα καταφερει να μπω πιο βαθεια στο πνευμα τους.. Πραγματα που νεοτερη, στα εφηβικα μου χρονια εκανα με τοση φυσικότητα και ευκολία!
Τωρα πια θελει να καταβαλλω μεγαλη προσπαθεια για να νιωσω εκεινο το ανατριχιασμα, το φουντωμα του πνευματος που αισθανομουν διαβαζοντας την Κενη διαθηκη, τη Βιβλο, βλεποντας τον Ιησού απο τη Ναζαρέτ.
ποτε δεν κατασάλλαξα στα της πίστεως, ωστοσο ομολογώ οτι έμπαινα σε μια σπάνια διάσταση πνευματικότητας, σαν να επικοινωνουσα με κατι πολυ βαθυ και σοφό μεσα μου....
Με επιασε η φλυαρια μου!
Σημερα θελω ν παω στην εκκλησια, να ακουσω τον θρηνο... και να ανψω ενα κερακι.
Ιντερ, γραψε τα νεα σου οταν μπορεις.
Πολλα φιλια.

Καλή Ανάσταση Ίντερ μου σε σένα και το αγοράκι σου.
Να είστε καλά...



Παραθέτω το απόσπασμα που με κάνει να ριγώ...

Χριστός ανέστη εκ νεκρών,
θανάτω θάνατον πατήσας,
Και τοις εν τοις μνήμασιν ζωήν χαρισάμενος

Ρε παιδιά που είναι η Ίντερ; Πάει πάρα πολύς καιρός και την έχω σκεφτεί πολλές φορές. Ήταν τόσο εκφραστική στο φόρουμ και τώρα...Ανησυχώ...

Κι εγω ανησυχω.
Ευχομαι να ειναι καλα η κοπελα.
Την εχω σκεφτει απειρες φορες.

Πριν μια εβδομάδα πήρε το μάτι μου το όνομα της στα μέλη....
Δεν συμμετείχε.....

Σοβαρά;

Νόμισα ότι δεν ξαναμπήκε από τότε. Πάντως να τη στείλουμε την αγάπη μας από εδώ αν ξανατύχει και μπει και να ξέρει ότι τη σκεφτόμαστε...

Και ακόμα σε σκεφτόμαστε....
σαν να μην πέρασε μια μέρα.

Σου στέλνω μια γλυκιά καλημέρα :)

Οταν πρωτομπήκα εδώ σαν επισκέπτης, το πρώτο θέμα που διάβασα ήταν αυτό.
Με άγγιξε πολύ και έτσι αποφάσισα να γίνω μέλος και να γράψω το θέμα μου.
Από τοτε έχουν αλλάξει πολλά εδώ. Ελπίζω όχι μόνιμα.
Ιντερ...εύχομαι να ειναι όλα καλά στη ζωή σου....

Έχεις δίκιο Θεοφανία.
Κι εμένα εκείνη την εποχή, αυτό εδώ το θέμα, ήταν η σωτηρία μου, κυριολεκτικά μιλάω. Δεν ξέρω, ήμουν σε απελπιστική κατάσταση.
Να\'να καλά η Ίντερ που το άνοιξε και της στέλνω κι εγώ τις ευχές μου, έχει καιρό να φανεί, ελπίζω να είναι αγωνίστρια όπως έδειξε ότι ήταν.

Ο καθένας μας, ανεξαιρέτως, έχουμε το μερίδιο ευθύνης μας. Ελπίζω να έρθουν καλύτερες μέρες σε τούτο το φόρουμ...Ας βάλουμε ο καθένας ένα λιθαράκι για να γίνει αυτό, ο καθένας με τον τρόπο που νομίζει καλύτερο.
:)