Printable View
Νομίζω ότι δεν έχει νόημα να συζητάμε αν υπάρχουν ή όχι, αυτά που κάποιος βλέπει, ακούει και βιώνει ως αληθινά. Το έχω περάσει κι εγώ κατά το επεισόδιο, όταν είσαι σε αυτή τη φάση όλα σου φαίνονται αληθινά. Το θέμα είναι να παίρνεις την σωστή αγωγή και να κάνεις ότι άλλο καλό μπορείς ψυχικά και σωματικά για τον εαυτό σου.
Κουράγιο παιδιά, θα έρθουν καλύτερες μέρες για όλους μας..
ξαναρχισανε οι φωνες και η παρακολουθηση.
μιλησα με τη γιατρο.μου λεει οτι πρεπει να ψυχοεκπαιδευτω και να καταλαβω οτι ειναι απο την παθηση αυτα.εγω τα ζω ομως πραγματικα.
μου ειπε οτι ειμαι απο τις περιπτωσεις που ειναι ανθεκτικος ο οργανισμος στα φαρμακα.και απογοητευτηκα πολυ.μια ζωη ετσι θα ειμαι?μου ερχεται να κλαψω απο την απογοητευση αλλα δε μου βγαινει δακρυ.απελπιζομαι.ειμαι καταδικασμενη να ζω με αυτα μια ζωη?
δε μου βαζει το aloperidin για να μην κανω εξωπυραμιδικα. χαλια μαυρα
αν καποιος ειναι ανθεκτικος στα φαρμακα τοτε γιατι να μην τα κοψει τελειως αφου δε μπορει να ηρεμησει απο συμπτωματα ουτε με τα φαρμακα?
Κουραγιο boo! Σκέψου πόσα βήματα έκανες... το είπες στη γιατρό σου, το συζητήσατε... πριν το ζούσες ως τόσο αληθινό που δεν ήθελες ούτε στη γιατρό σου να το πεις. Εχεις κάνει πολλά βήματα! Δείξε υπομονή και επιμονή στον στόχο σου να καλυτερεύσεις την ζωή σου και όλα θα πάνε καλά!Quote:
Originally Posted by boo
Ξέρω οτι υπάρχουν περιπτώσεις που ζουν με τα συμπτώματα μια ζωή αλλά μαθαίνουν να τα διαχειρίζονται σωστά έτσι ώστε να μην τους προκαλεί πρόβλημα στη ζωή τους. Πάλεψε το!
το εκανα το βημα και μιλησα στη γιατρο αλλα μου ειπε οτι πρεπει να ψυχοεκπαιδευτω.δε καταλαβα τι ενοουσε.θελει να λειτουργω μαζι με συμπτωματα.ε αυτο γινεται μονο στις καλες φασεις.δεν με καταλαβαινει.δε ξερει πως ειναι.ειναι της παθησης.αυτη ειναι η καραμελα.κανενας δεν καταλαβαινει.
εκει που ειχα στρωσει σχετικα για καποιες μερες τωρα τα ιδια και χειροτερα.και δε ξερω για ποσο.
καταλαβαινω οτι μαλλον δε θα ξαναγινω ποτε εντελως καλα.ολο υποτροπες και ολο μεγαλυτερες δοσεις φαρμακων.εχω δοκιμασει πολλα.
θα κοψω τα φαρμακα απο σημερα.δεν εχει νοημα να τα παιρνω.θελω να δωσω ενα τελος αλλα κωλωνω.τρελαινομαι.ετσ νοιωθω.θελω να βαλω ενα τελος.δε θελω να ζω ετσι και αφου δε γινεται να γιατρευτω καλυτερα να μη ζω.δεν αντεχω κι αλλο
οχι παλι ρε γαμωτο.οχι παλι.γιατι?????
θα σταθεροποιηθεις καποια στιγμη.....Quote:
Originally Posted by boo
Σε καμια περιπτωση μην κοψεις τα χαπια
κανε υπομονη
πανε 14 μηνες που δεν ειμαι σταθεροποιημενη.το τελευταιο επεισοδιο κραταει απο περυσι το Δεκεμβρη δηλαδη.μονο μερικες υφεσεις λιγων ημερων εχω κατα διατηματα.και μετα καταθλιψη.και μετα ξανα επεισοδια.βαρεθηκα.
θελω ή να ειμαι παντελως καλα ή να ειμαι τελειως χαμενη και να μη καταλαβαινω τι μου γινεται.το ενδιαμεσο με σκοτωνει.καλυτερα να φουνταρω.
ετσι ειναι....Quote:
Originally Posted by boo
το καλο ειναι οτι κανει υφεσεις....πρεπει να κανεις υπομονη μεχρι οι υφεσεις να μεγαλωσουν...και να μεγαλωσουν ,ωστε να σταματησουν τελειως τα συμπτωματα......
δεν γινεται απο την μια μερα στην αλλη.....
εαν δεν ειχες υφεσεις θα ηταν κακο ...απο την στιγμη που εχεις κανε υπομονη....μεχρι να γινουν ακομα ποιο πολλες ωστε να σταθεροποιηθεις τελειως
την αγωγη μην την σταματησεις ουτε μερα
αφου η αγωγη δε μου κανει τιποτα γιατι να την παιρνω?δε βλεπω καποιο αποτελεσμα ουσιαστικο
δεν σ εχουν σταματησει ποτε τα συμπτωματα? ουτε για λιγο καιρο?Quote:
Originally Posted by boo
ποσο καιρο την παιρνεις την αγωγη?την ακολουθεις κατα γραμα?
επισης τι αγωγη περνεις?μπορεις να πεις τα χαπια?
και επισης εαν την κοψεις τα πραγματα θα γινουν ακομα χειροτερα.....θελει καιρο.....πολυ καιρο για να σταθεροποιηθεις..
εχω επεισοδια απο το 2013.ειχα γινει καλα για 9 μηνες με καποια φαρμακα αλλα μου τα κοψανε λογω παρενεργειων μετα.
τωρα απο περυσι το Δεκεμβρη ειδα οτι γινομουν καλα σχετικα για μερικες μερες αλλα μετα παλι εξαρση.συνολικα 14 μηνες ζητημα να ειμαι σχετικα καλα για πανω απο 1-1.5 μηνα αν αθροισω τις σχετικα καλες μερες.
παιρνω
1200mg solian,
160mg dipiperon,
200mg lamictal,
0.5-1mg xanax(οχι καθε μερα),
30mg remeron,
4mg akineton
Boo και εγω ψυχωσικο συνδρομο εχω..εχω κανει πολλες υποτροπες και ταλαιπωρουμαι χρονια οταν ειμαι σε επεισοδιο ταλαιπωρω κιαλλου...και εγω περνω αγωγη τωρα και εχω συμπτωματα οτι ακουνε τις σκεψεις μου και με βλεπουν απο την τηλεοραση και εγω τα βιωνω αληθινα το μυστικο ειναι το συναισθημα αν εισαι ηρεμος περνανε γρηγορα οι παρανοιες ενω σε επεισοδιο εγω ημουν συναισθηματικα φορτισμενος με αγχος και θυμο επισης τα παραληρηματα μου μου γινοντουσαν εμμονη....στο τελευταιο επεισοδιο ημουν φοβερα δυσλειτουργικος...σε καθε βημα ειχα και παρανοια και λογο φοβου τραμπουκιζα κοσμο αν συνεχιζε η φαση με αυτα που κανα δεν θα χε καλη καταληξη...νομιζω και εσυ παρολο που χεις συμπτωματα δεν εισαι σε γαμησετα επεισοδιο πιο σταθερη ακουγεσαι
για αρχη κακως σου κοψανε τα φαρμακα οταν ειχες γινεις καλα.....απλα επρεπε να σ ελατωσουν τις δοσεις..οποιος το εκανε πραγματικα ηταν πολυ ανευθυνος......απιστευτο/....
για μενα συνεχισε την αγωγη σου μεχρι τον ιουνιο να δεις αν θα δρασει....και εαν εχουν αυξησει οι υφεσεις....
εαν δεν εχουν αυξηθει οι υφεσεις.......θα ζητησεις αλλαγη αγωγης......ισως να μην σε πιανει αυτη η αγωγη και να χρειαζεσα;ι αλλη.......αλλα κανε υπομονη δεν ειναι και πολυ καιρος....
τωρα τελευταια αν θυμαμαι καλα απο αυτα π εγραφες ειχες περισσοτερες υφεσεις παντως?
θελω να τα σπασω ολα αλλα μετα θα μου ζητανε κι εξηγησεις.εχω πολυ θυμο και νευρα.ευερεθιστη νιωθω.οργη.απογνωση.
μου τα κοψανε γιατι ειχα παρενεργειες.τρεμουλο παρα πολυ σε χερια και ποδια και διπλοπιες.γι αυτο δε μου το ξαναδινει η γιατρος.Quote:
Originally Posted by nick190813
ημουν για καμια εβδομαδα σχετικα αρκετα καλα και ειχα ξεθαρεψει.κι αρχισα να μιλαω για στοχους που ηθελα να βαλω.
τωρα ολο αυτο με καταπινει.δε μπορω να σκεφτω τιποτα.ολα κουβαρι.
δε μπορω να μεινω ετσι ως τον Ιουνη.κουραστηκα.κατι πρεπει να γινει συντομα.ή να γινω καλα εντελως ή να χαθω στα συμπτωματα να χασω καθε επαφη για να μην καταλαβαινω τι γινεται ή να βαλω ενα τελος σε ολα.
μαλιστα...Quote:
Originally Posted by boo
λοιπον ..πρεπει να κανεις υπομονη......πρεπει να μαθεις να ζεις με τα συμπτωματα και να μην σε ενοχλουν...μεχρι το καλοκαιρι.....
αλλιως ισως να υπαρχει ποιο γρηγορος τροπος...και αυτος ειναι να κανεις εισαγωγη σε μια ψυχιατρικη κλινικη,ωστε να σ δωσουν δυνατοτερα φαρμακα και να σε ελεγχουν κιολας....
εγω θα σ προτεινα το πρωτο να κανεις υπομονη...
τα υπολοιπα που λες δεν τα σχολιαζω...το να βαλεις ενα τελος....το ξερεις και εσυ οτι εχεις ακομα 50 χρονια ζωης...εχεις να ζησεις παρα πολλα.....μια φορα ζουμε...μονο μια και θες να το στερηθεις? δεν θες να δεις πως θα εισαι στο μελλον?