Ο,ΤΙ ΟΜΟΡΦΟ ΔΙΑΒΑΣΑΜΕ ΚΑΙ ΘΕΛΟΥΜΕ ΝΑ ΜΟΙΡΑΣΤΟΥΜΕ...

Λήθη

Καλότυχοι οι νεκροί που λησμονάνε
την πίκρια της ζωής. Όντας βυθίσει

ο ήλιος καί το σούρουπο ακλουθήσει,
μην τους κλαίς, ο καημός σου όσος και νάναι.

Τέτοιαν ώρα οι ψυχές διψουν και πάνε
στης λησμονιάς την κρουσταλλένια βρύση
μα βούρκος τό νεράκι θα μαυρίσει,
α στάξει για αυτές δάκρυ όθε αγαπάνε.

Κι αν πιούν θολό νερό ξαναθυμούνται.
Διαβαίνοντας λιβάδια από ασφοδύλι,
πόνους παλιούς, που μέσα τους κοιμούνται.

Α δε μπορείς παρά να κλαις το δείλι,
τους ζωντανούς τα μάτια σου ας θρηνήσουν:
Θέλουν μα δε βολεί να λησμονήσουν.

Λορέντζος Μαβίλλης

Ο,ΤΙ ΣΕ ΣΕΝΑ ΗΤΑΝ ΒΟΥΝΟ (Bertolt Brecht)


Ό,τι σε σένα ήταν βουνό
το ισοπέδωσαν
και σκέπασαν την κοιλάδα σου.

Από πάνω σου περνάει τώρα
ένας δρόμος άνετος.

ΑΠΩΛΕΙΑ ΕΝΟΣ ΠΟΛΥΤΙΜΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ (Bertolt Brecht)


Έναν πολύτιμο άνθρωπο έχεις χάσει.
Τ' ότι έφυγε από σένα, δεν είναι απόδειξη
Ότι πολύτιμος δεν είναι. Παραδέξου το:
Έναν πολύτιμο άνθρωπο έχεις χάσει.

Έναν πολύτιμο άνθρωπο έχεις χάσει.
Έφυγε από σένα, γιατί υπηρετούσες μια καλή υπόθεση
Κι αυτός πήγε μια τιποτένια να υπηρετήσει. Παραδέξου το, όμως:
Έναν πολύτιμο άνθρωπο έχεις χάσει.

Μενέλαος Λουντέμης

Ἐρωτικὸ κάλεσμα

Ἔλα κοντά μου, δὲν εἶμαι ἡ φωτιά.
Τὶς φωτιὲς τὶς σβήνουν τὰ ποτάμια.
Τὶς πνίγουν οἱ νεροποντές.
Τὶς κυνηγοῦν οἱ βοριάδες.
Δὲν εἶμαι, δὲν εἶμαι ἡ φωτιά.
Ἔλα κοντά μου δὲν εἶμαι ἄνεμος.
Τοὺς ἄνεμους τοὺς κόβουν τὰ βουνά.
Τοὺς βουβαίνουν τὰ λιοπύρια.
Τοὺς σαρώνουν οἱ κατακλυσμοί.
Δὲν εἶμαι, δὲν εἶμαι ὁ ἄνεμος.

Ἐγὼ δὲν εἶμαι παρὰ ἕνας στρατολάτης
ἕνας ἀποσταμένος περπατητὴς
ποὺ ἀκούμπησε στὴ ρίζα μιᾶς ἐλιᾶς
ν᾿ ἀκούσει τὸ τραγούδι τῶν γρύλων.
Κι ἂν θέλεις, ἔλα νὰ τ᾿ ἀκούσουμε μαζί.

---> Ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΙΜΟΥΛΗΣ απαγγέλλει Arthur Rimbaud : "Ένα φαντασμαγορικό μελλόδραμα κατάντησα"

ΜΟΝΟΤΟΝΙΑ (Κωνσταντίνος Καβάφης)


Την μια μονότονην ημέραν άλλη
μονότονη, απαράλλακτη ακολουθεί. Θα γίνουν
τα ίδια πράγματα, θα ξαναγίνουν πάλι -
η όμοιες στιγμές μας βρίσκουνε και μας αφίνουν.

Μήνας περνά και φέρνει άλλον μήνα.
Αυτά που έρχονται κανείς εύκολα τα εικάζει.
Είναι τα χθεσινά τα βαρετά εκείνα.
Και καταντά το αύριο πια σαν αύριο να μη μοιάζει.

^^^^^^^
Δε μας προσέχεις κοπελιά, πάλι τρακάραμε,
μα και στην ίδια σελίδα!!
Ας είναι, εμένα δε με πειράζει, δε με νοιάζει να κάνω συλλογή,
με νοιάζει να το γράφω όταν το αισθάνομαι.....

οι Δον Κιχώτες πάν' μπροστά κι οι Σάντσοι ακολουθάνε!

Ο αγαπημένος Κρυωτάκης, στο αγαπημένο μου

ΔΟΝ ΚΙΧΩΤΕΣ

Οι Δον Κιχώτες πάνε ομπρός και βλέπουνε ως την άκρη
του κονταριού που εκρέμασαν σημαία τους την Ιδέα.
Κοντόφθαλμοι οραματιστές, ένα δεν έχουν δάκρυ
για να δεχτούν ανθρώπινα κάθε βρισιά χυδαία.

Σκοντάφτουνε στη Λογική και στα ραβδιά των άλλων
αστεία δαρμένοι σέρνονται καταμεσίς του δρόμου,
ο Σάντσος λέει ?δε σ' το 'λεγα;? μα εκείνοι των μεγάλων
σχεδίων, αντάξιοι μένουνε και: ?Σάντσο, τ' άλογό μου!?

Έτσι αν το θέλει ο Θερβάντες, εγώ τους είδα, μέσα
στην μίαν ανάλγητη Ζωή, του Ονείρου τους ιππότες
άναντρα να πεζέψουνε και, με πικρήν ανέσα,
με μάτια ογρά, τις χίμαιρες ν' απαρνηθούν τις πρώτες.

Τους είδα πίσω να 'ρθουνε -- παράφρονες, ωραίοι
ρηγάδες που επολέμησαν γι' ανύπαρχτο βασίλειο --
και σαν πορφύρα νιώθωντας χλευαστικιά, πως ρέει,
την ανοιχτή να δείξουνε μάταιη πληγή στον ήλιο!

Κ.Καρυωτάκης

" Αλιμονο σε αυτους που καθοριζουν τον εαυτο τους με βαση αυτα που εχουν κανει και οχι αυτο που ειναι"

ΑΝ ΔΕΝ ΕΧΕΙΣ ΟΤΙ ΑΓΑΠΑΣ,ΝΑ ΑΓΑΠΑΣ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΕΧΕΙΣ...

Επιδέχεται η αγάπη προστακτικής,absolute μου;
Μήπως εννοείς να εκτιμούμε όσα μας δίνονται;
Να μην είμαστε αχάριστοι;Οκ.Η αγάπη όμως δε βιάζεται...
Ούτε αρκείται στα υποκατάστατα και τα βαφτίζει αγάπη...
Αυτή είναι η δική μου αίσθηση...Θα μ'ενδιέφερε πολύ η δική σου!

http://www.youtube.com/watch?v=flkFW...layer_embedded

ενα βιντεακι με μικρες χαρες της ζωης...

καλη μου NADINE, αυτο ακριβως να εκτιμουμε οσα εχουμε γιατι τουλαχιστον αυτα τα εχουμε!!!Η αγαπη οντως δε βιαζεται...και ομως παντα ερχεται τελικα οταν την εχεις αναγκη...

:) Όλοι την έχουμε ανάγκη ν'ανθίσουμε!Είναι ευλογία απ'όπου κι αν έρχεται!
Εύχομαι να την αξιωνόμαστε,ατέρμονη στο χρόνο κι απύθμενη σε ένταση!

Quote:

---

Originally posted by zwhtsa

http://www.youtube.com/watch?v=flkFW...layer_embedded

ενα βιντεακι με μικρες χαρες της ζωης...

---

Ζωήτσα μου,σ'ευχαριστώ πολύ που μου το θύμισες!
Το είχα δει στον κινηματογράφο πέρισυ,νομίζω...
Τίποτα δεδομένο!Όλα άξια προσοχής και πολύτιμα!

ΜΑΚΑΡΙ!!!!ΕΙΝΑΙ ΕΥΛΟΓΙΑ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΚΑΙ ΣΟΥ ΔΙΝΕΙ ΔΥΝΑΜΗ ΝΑ ΑΝΤΕΧΕΙΣ ΣΕ ΟΣΑ ΣΥΜΒΑΙΝΟΥΝ ΓΥΡΩ ΣΟΥ,ΝΑ ΣΥΝΕΧΙΖΕΙΣ...ΒΕΒΑΙΑ ΙΣΧΥΕΙ ΚΑΙ ΤΟ "ΑΓΑΠΗ ΤΙ ΔΥΣΚΟΛΟ ΠΡΑΓΜΑ",ΑΛΛΑ ΤΟ ΠΙΟ ΟΜΟΡΦΟ!!!ΧΤΕΣ ΠΑΡΑΛΙΓΟ ΝΑ ΜΟΥ ΞΕΦΥΓΕΙ ΝΑ ΤΟΥ ΤΟ ΠΩ,ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΤΟΛΜΗΣΑ,ΕΙΜΑΣΤΕ ΛΙΓΟ ΚΑΙΡΟ ΜΑΖΙ...