Printable View
sabb δε μιλησα για ψυχη.Πιστευω με καταλαβες.Απλως δε με ενδιαφερουν γιατι δεν εχουν λογικη,ΜΕ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΥΝ ΟΙ ΓΝΩΣΤΙΚΟΙ ΚΑΙ ΕΞΑΛΛΟΥ ΑΝ ΜΟΥ ΛΕΓΑΝ Η ΒΛΕΠΑΝΕ ΑΥΤΑ ΤΑ ΧΑΖΑ ΠΟΥ ΚΟΛΛΗΣΑ ΣΕ ΜΕΝΑ ΜΟΝΟ ΘΑ ΤΑ ΒΛΕΠΑΝΕ ΤΙ ΤΟΥΣ ΕΚΑΝΑ?ΦΥΣΙΚΑ ΟΛΟ ΤΟ ΚΟΣΜΟ .ΕΤΣΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ?Απλως ο φανατισμος μου ειναι για να διωξω τις κ...ιδεες.Δε θελω να εξηγησω αλλο γιατι θα μου κανει κακο .Πιστευω καταλαβατε ;)
Καλησπέρα Αφρούλα μου...
καθόμουν πριν λίγο και μιλούσα με μια γυναίκα, η οποία μου άνοιξε την ψυχή της και ούτε κι εγώ μπορούσα να φαναστώ πόσα έκρυβε τελικά αυτή η ψυχή.
Η ιστορία της, μου θύμησε εσένα και της είπα οτι θα μπω να τα γράψω εδώ μέσα, και μου είπε, αν πρόκειται να βοηθηθεί έστω και λίγο κάποιος απο αυτήν την ιστορία, να τα γράψεις...
Η γυναίκα αυτή λοιπόν, έχει μια κόρη, την ας την πούμε Μαρία...
Η Μαρία ήταν είναι ένα όμορφο κορίτσι και πολύ έξυπνο. Μέχρι που μια μέρα, ξαφνικά, αρρώστησε.
Αρχισε η μητέρα της και φίλη μου, να μου εξηγεί τα συμπτώματα της κορούλας της.
Αρχισε να βρίσκει τον εαυτό της άσχημο.
Η Μαρία, δεν ήταν ένας επιφανειακός άνθρωπος, διάβαζε, είχε πολλά ενδιαφέροντα, μέχρι να της συμβεί αυτό..
Κοιτιόταν με τις ώρες στον καθρέπτη. Αρχισε να γίνεται επιθετική. Εκρήξεις οργής. Εμπαινε στο δωμάτιό της κι έσπαζε τα πράγματα. Δάγκωνε τα χέρια της για να ηρεμήσει απο τα νεύρα της και ξερίζωνε μόνη της τα μαλλιά της.
Αρχισε να της φταίει το δέρμα της, φοβόταν οτι ήταν πολύ άσπρη! Την είχε πιάσει και αυτή η ιδέα. Καταλαβαίνεις, με το που μου τα διηγήθηκε όλα αυτά η μητέρα της, θυμήθηκα εσενα Αφρούλα.
Ο πατέρας της δεν μπορούσε να καταλάβει τι γινόταν και μάλλωνε με το παιδί. Οι καβγάδες όλο και πιο συχνοί. Μέχρι που μπήκε στη μέση η μάνα και του είπε \" Αυτή έχει πρόβλημα, δεν θα κάνεις κι εσύ τα ίδια. Σταματα να μαλλώνεις μαζί της, δεν είναι καλά το παιδί απο τα νεύρα του είναι έτσι.\"
Με το που το μαθαίνει ο πατέρας, τον πλάκωσε η στεναχώρια. Μια μέρα, δεν μπορούσε να σηκωθεί απο το κρεβάτι. Απο τη μέση και κάτω, ένιωθε να έχει παραλύσει. Η γυναίκα, η φίλη μου, τον έτρεχε στα νοσοκομεία και δεν του έβρισκαν κάτι παθολογικό. Τέλοσπάντων, πήγαν σε έναν πρακτικό γιατρό και λύθηκε το πρόβλημα του πατέρα. ( Πάντως έπαιξαν ρόλο τα λόγια της πανέξυπνης αυτής γυναίκας, που του είπε, γίνε καλά, μην ζηλεύεις που προσέχω τόσο τη μικρή, εκείνη έχει το πρόβλημα, γίνε καλά γιατί δεν αντέχω... κι έτσι κι έγινε).
Η μικρή, γύρω στα 17 τότε, χειροτέρευε. Αρχισε να αρνείται να κάνει τα στοιχειώδη. Την τσάντα για το σχολείο της την έφτιαχνε η μάνα της. Την συμβούλευε, παμε κορίτσι μου σε ένα γιατρό, δεν είσαι καλά. Η μικρή Μαρία την έβριζε \" εγώ δεν είμαι τρελή να τρέχω σε τέτοιους γιατρούς!\" Και τότε της είπε η μάνα της \" όλοι μας έχουμε τα ψυχολογικά μας. Ετσι κι εσύ. Μόνο τρελή δεν είσαι Μαρία μου, απλά έχεις κι εσύ τα άγχη σου. Αν είχα λεφτά θα πήγαινα κι εγώ σε ψυχολόγο. Μα τώρα έχω λεφτά μόνο για σένα και θέλω να πας\"
Η Μαρία χειρετέρευε. Αρχισε να φοβάται να βγεί έξω. Δεν ήθελε να την κοιτάζει κανείς, να την σχολιάσει κανείς. Είε κρίσεις βουλιμίας και ανορεξίας. Χτυπιόταν μόνη της. Πάθαινε κρίσεις υστερίας όπου ούρλιαζε και αρνιόταν πλέον να πάει στο σχολείο. Σταμάτησε να πηγαίνει. Για τα επόμενα 2 χρόνια δεν βγήκε απο το σπίτι.
Είχε ξεκινήσει να πηγαίνει στον ψυχίατρο και έκανε και ψυχοθεραπεία. Εντωμεταξύ, δεν ήθελε να την βλέπει κανείς κι έβγαινε μόνο βράδια! Οι γονείς της την πήγαιναν αργά τη νύχτα με το αμάξι και περίμεναν να τελειώσει η συνεδρία για να την πάρουν.
Η κατάσταση αυτή βελτιώθηκε. Η Μαρία είχε καλή αντιμετώπιση απο το σπίτι. Η μάνα της πολλές φορές την έπαιρνε αγκαλιά τα βράδια, και την διαβεβαίωνε όσες φορές χρειαζόταν μέσα στην μέρα οτι δεν είναι άσχημη. Πήγε κι έπιασε τους διευθυντές του σχολείου να της φερθούν προσεκτικά και το κορίτσι ξεκίνησε να πηγαίνει πάλι στο σχολείο μετά απο 2 χρόνια διακοπής.
Με την φαρμακευτική αγωγή, και την κατάλληλη αντιμετώπιση απο το σπίτι και τον γιατρό της, η Μαρία πλέον, βγαίνει κανονικά, έχει τις παρέες της και την ζωή της, έδωσε τις πανελλήνιες και πήγε πολύ καλά... ντύνεται με ρούχα ελαφριά, πάει στην παραλία για μπάνιο...
Καμιά φορά μόνο όταν την βλέπει η μαμά της να κοιτιέται σοτν καθρέπτη της λέει, φύγε απο κει! Κι εκείνη ακούει. Εγινε ξανά το χαμογελαστό και έξυπνο κορίτσι. Εμαθε να μην δίνει σημασία στις κακές σκέψεις, να μην την παγιδεύουν. Ακόμα βέβαια την παρακολουθεί ο γιατρός.
Αφρούλα, στα γράφω, για να δεις πως κι άλλοι πέρασαν αυτό που περνας και όμως τα κατάφεραν! Ετσι θα τα καταφέρεις κι εσύ καλή μου. Φρόντισε να βρεις έναν ειδικό που να μπορείς να τον εμπιστεύεσαι και να βλέπεις οτι γίνεται δουλειά.
Ολα θα πάνε καλά.
weird μου με εκανες να κλαψω με την ιστορια σου γιατι αυτη ΕΙΜΑΙ ΕΓΩ.
Ναι αλλα εγω τον βλεπω ομορφο τον ευατο μου weird μου γλυκια οι αλλοι με λενε ασχημη.Και αποψε το ακουσα με τα ιδια μου τα αυτια!!!!!!!!Δε ξαναβγαινω εξω.Δε μπορω να ακουω αυτη τη λεξη............δεν αντεχω........:(:(
ομως η Μαρια αν ακουσει το ασχημη καπου τι θα κανει?Εδω ειναι το θεμα!!!
Θα ρωτήσω την μητέρα της καλή μου, εγώ την Μαρία δεν την έχω δει...Quote:
Originally posted by afrula
ομως η Μαρια αν ακουσει το ασχημη καπου τι θα κανει?Εδω ειναι το θεμα!!!
Θα την ρωτήσω και θα σου πω, πως το αντιμετωπίζει.
Εχω την αίσθηση πάντως οτι πλέον, έχει κατακτήσει το να μην την νοιάζει.
Αφρο, δεν αντέχεις τώρα, που δεν το έχεις ξεπεράσει. Όταν ξεπεράσεις αυτό το μίγμα ιδεοληψίας-κατάθλιψης και διατροφικής ανισορροπίας που σε τυραννάει, θα το αντέχεις μια χαρα.Quote:
Originally posted by afrula
Ναι αλλα εγω τον βλεπω ομορφο τον ευατο μου weird μου γλυκια οι αλλοι με λενε ασχημη.Και αποψε το ακουσα με τα ιδια μου τα αυτια!!!!!!!!Δε ξαναβγαινω εξω.Δε μπορω να ακουω αυτη τη λεξη............δεν αντεχω........:(:(
Σου είπα την ιστορία για να δεις, οτι κι άλλοι το έπαθαν και το ξεπέρασαν.
weird μου το ακουσα χτες μπροστα μου και ζητησα το λογο και ειπε ταχα δεν ειπε τιποτα.Μου χει κατσει στο στομαχι.Δε θελω να ξαναβγω εξω με ολους τους βλακες.Δεν αντεχω αυτη τη λεξη !Γιατι και εγω σπανια βλεπω καποιον ασχημο εναν στους 30 ξερω εγω ποσο μαλλον να με πουν εμενα που ειμαι μια χαρα.Δε μπορω να το αντιμετωπισω.Εχω αγχωθει,εχω ταχυκαρδιες και σκεφτομαι ολοι με βλεπουν ετσι τωρα και ουτε παω να κοιταχτω στο καθρεπτη .Τα παρατησα ολα...
πριν ηταν φανταστικος ο φοβος ΤΩΡΑ ΕΓΙΝΕ ΠΡΑΞΗ!!!!Ουτε μονη μου δε νιωθω καλα τωρα...
Αφρούλα σου έχω στείλει ενα U2U. Αν θέλεις, διάβασέ το.
το διαβασα και σε ευχαριστω πολυ ,εγω ξερω τι ειμαι αλλα δε μπορω να καταλαβω αφου ολοι την ιδια εικονα βλεπουν, που το βλεπουν το ασχημο????Ειναι μια λεξη οκ.Εγω γιατι δε βλεπω ασχημους ανθρωπους ???αρα δεν τους αρεσω και χεστηκα να αρεσω δε μενδιαφερει αλλα με ποιο δικαιωμα να το πουν αυτο???Αφου ειμαι ομορφη εγω, η γνωμη μου και ολοι οσοι μου το χουν πει αγνωστοι γνωστοι μια χαρα δηλαδη ,γιατι τωρα πια εχασα και την εννοια της ομορφιας .Ζητησα το λογο και με εβρισε και μου επιτεθηκε.Αυτον τον κραταγαν 5, εμενα ενας να μη τον δειρω.Επρεπε να καλεσω την αστυνομια αλλα δε το κανα γιατι ηταν γνωστος της γειτονιας και δεν ηθελα απαξιουσα αλλα εγω δεν ειμαι καλα!!!!:(:(:(ειμαι κλεισμενη μεσα και βλεπω τηλεοραση και συνεχεια κλαιω.Δε προκειται να βγω εξω λιγο το βραδακι μπορει να παρω αερα και μετα παλι μεσα.Δε μπορω να τα βγαλω περα με το στομα των ανθρωπων δεν καταλαβαινω τη χαζομαρα που λενε.Καλυτερα μονη μου και δε θελω κανεναν.Παιδια ΤΟ ΑΚΟΥΣΑ ΤΩΡΑ ΜΠΡΟΣΤΑ ΜΟΥ!!!!!Πριν ηταν ψιθυριστα η απο μακρια η μπορει και να ταν η ιδεα μου.Τωρα παραιτουμαι.Δε μπορω να ζω στη ζωη με αγχος,φουσκωμα στο στομαχι για τη καθε βλαμμενη και βλαμμενο!!!Ειλικρινα θελω να ησυχασω δε ξερω μπορει να παω σε ενα μοναστηρι να γαληνεψω.Δεν ειμαι η afrula που πρεπει να ειμαι ,ειμαι μια αλλη δεν ειμαι εγω!!!!!!!!:(.............................
αφρουλα και ο πιο ομορφος ανθρωπος στον κοσμο, οταν ειναι δυστυχισμενος, στρεσσαρισμενος,αγχωμενος, φοβισμενος ,ασχημαινει...ποσο μαλλον ενας κανονικος ανθρωπος...
ειναι η φορτιση και το βαρος που καθρεφτιζονται στην εκφραση μας,και μονο ομορφοι δεν ειμαστε τοτε,οτι χαρακτηριστικα κι αν εχουμε....
μπορει λοιπον να συναντας ανοητους που να μη ξερουν τι τους γινεται, μπορει ομως και να δειχνεις με την εκφραση σου ολη αυτη τη δυστυχια που ζεις και μερικοι επισης ανοητοι νατην αναγνωριζουν σαν ασχημια γιατι δεν μπορουν να καταλαβουν οτι εισαι μια ομορφη κοπελα,απλως δυστυχισμενη....
Αφρούλα, δεν σε βλέπουν όλοι έτσι. Μην γενικεύεις την στάση ενός ανθρώπου σε εκείνη όλων των ανθρώπων!Quote:
Originally posted by afrula
weird μου το ακουσα χτες μπροστα μου και ζητησα το λογο και ειπε ταχα δεν ειπε τιποτα.Μου χει κατσει στο στομαχι.Δε θελω να ξαναβγω εξω με ολους τους βλακες.Δεν αντεχω αυτη τη λεξη !Γιατι και εγω σπανια βλεπω καποιον ασχημο εναν στους 30 ξερω εγω ποσο μαλλον να με πουν εμενα που ειμαι μια χαρα.Δε μπορω να το αντιμετωπισω.Εχω αγχωθει,εχω ταχυκαρδιες και σκεφτομαι ολοι με βλεπουν ετσι τωρα και ουτε παω να κοιταχτω στο καθρεπτη .Τα παρατησα ολα...
Λες, γιατί εγώ να βλέπω... ενώ οι άλλοι να βλέπουν...
Νομίζω οτι υπάρχει μια διαφορετικότητα αλλά και μια ομοιότητα στο βλέμμα των ανθρώπων.
Όλοι βλεπουμε μια πραγματικότητα, αλλά την ερμηνεύουμε ο καθένας διαφορετικά.
Αλήθεια, πώς σου φαίνεται η ιδέα των διαφορετικών οπτικών της μιας και μοναδικής πραγματικότητας?
Κι αν βάλουμε και τις λέξεις στο παιχνίδι, τελικά οι λέξεις, ποιά πλευρά πραγματικότητας σημαίνουν για τον καθένα?
Την υποκειμενική ή την αντικειμενική?
Νομίζω οτι σε τρομάζει η αντίθεση, μια λέξη - πολλές σημασίες, αλλά και ένα ερέθισμα - διαφορετικές λέξεις.
Δεν ξέρω, υποθέσεις κάνω, αλλά θα ήθελα να μου πεις τι σκέφτεσαι πάνω σε αυτά :)
Αφρούλα πρέπει να ξέρεις την Μόνικα Μπελούτσι μια κουκλάρα καλλονή ηθοποιό.Εχεις δει τον άνδρα της;Εμένα μου φαίνεται άσχημος ενω της Μπελούτσι της αρέσει.Το θέμα της ομορφιάς είναι τελείως υποκειμενικό.Σου το λέμε τόσοι γιατί δεν μας ακούς;Σκασίλα σου τι λέει ο κάθε βλάξ.
ναι ρε παιδια αλλα γιατι εγω δε το λεω?Τι σημαινει ασχημος.Δηλαδη δε μας αρεσει καποιος κατευθειαν ασχημος ,μπαζο ,πατσαβουρα.Τι να πω αυτοι βαριουνται να πουν τι εννοουν και αρκουνται στις λεξεις.weird εγω τι να πω τωρα?Μεσα απο την εμπειρια μου για να παιρνω ψυχοφαρμακα 9 χρονια δεν υπαρχει αντικειμενικη ομορφια.Αδυνατισα ομορφυνα και τσακ ασχημη ειναι.Αυτο που δε καταλαβαινω ειναι γιατι ασχολουνται μαζι μου και οχι με αλλες?Απο ζηλια.Επειδη η συμπεριφορα μου ξεχωριζει δηλαδη να ναι 10 και χα χου και να βγαινω εγω και να ειμαι ηρεμη και γαληνια και δυναμικη ΕΚΕΙ ΘΑ ΤΟ ΑΚΟΥΣΩ.Τελικα η ζηλια ειναι .Και ειναι απλως μια λεξη.Αλλα 1 στους 30 ειναι ασχημος και εκει εγω γιατι ρε παιδια δε μπορω να πω ειναι ασχημος?