Σαν ηθοποιος ειναι φοβερη απλα εγω δεν βλεπω και τα ειδη ταινιων που παιζει, της εχει αδυναμια το αγορι μου, αυτος μου εδειξε το πριν και το μετα που τραβηχτηκε :P
Printable View
Indiana Jones and the dial of destiny. Κλασσικη ταινια Indiana Jones. Αρκετα καλη.
και είναι κακό; όχι. δικαίωμά της είναι. βασικα, δεν εχω δει τη νέα της ταινία. περι γούστου, ουδείς λόγος. ανήκουμε στον εαυτό μας και ό,τι κάνουμε στον εαυτό μας δεν αφορά κανέναν άλλο. ξερωγώ.
-μιλάω κι εγώ που είχα θυμωσει με την Άνια Τέιλορ Τζόυ και τις πλαστικές της. μετά, ηρέμησα.
Τις τελευταίες μέρες βλέπω το Μάρκο Πόλο στο Netflix...Καμμία σχέση με ταξίδια και εξερευνήσεις...Σε όσους σας λείπει το Game of Thrones, είναι ένα καλό υποκατάστατο.
https://www.youtube.com/watch?v=B4d6zUIxfes
Μιας και αναφέραμε την Ιρλανδία, έφαγα φλασιά..
Τα πλυντήρια της Μαγδαληνής - Αληθινή ιστορία.
Εκεί όπου η Ιρλανδία «ξέπλενε την ντροπή» χιλιάδων νεαρών γυναικών.
Τα πλυντήρια της Μαγδαληνής, γνωστά και ως Άσυλα της Μαγδαληνής, δημιουργήθηκαν το 18ο αιώνα από την εκκλησία της Ιρλανδίας και λειτουργούσαν μέχρι τα τέλη του 20ου αιώνα. Διοικούνταν από θρησκευτικά ινστιτούτα και μοναχές. Σκοπός τους ήταν να φιλοξενούν και να φροντίζουν ιερόδουλες, εγκαταλελειμμένες γυναίκες, έγκυες εκτός γάμου, ορφανές, γυναίκες με αναπηρία κ.ά. Τα πλυντήρια της Μαγδαληνής έγιναν “μεγάλα συγκροτήματα” και εξαπλώθηκαν σε ολόκληρη τη χώρα. Κατά συνέπεια, έγιναν μέρος του ευρύτερου συστήματος ελέγχου των παιδιών και των γυναικών της Ιρλανδίας.
Οι γυναίκες στα πλυντήρια ουσιαστικά φυλακίζονταν και έχαναν κάθε ανθρώπινο δικαίωμα. Δούλευαν κάτω από σκληρές συνθήκες, βασανίζονταν και συχνά κακοποιούνταν. Τα ιδρύματα αυτά είχαν εξελιχθεί σε πρώτης τάξεως κερδοφόρες επιχειρήσεις, εκμεταλλευόμενα γυναίκες και παιδιά, ο αριθμός των οποίων παραμένει άγνωστος μέχρι σήμερα.
Πρόκειται για μια ιστορία για την οποία η Ιρλανδία έχει κάθε λόγο να ντρέπεται.
Η ιρλανδική κυβέρνηση αφού τα έκλεισε το 1996 αναγνώρισε ότι οι γυναίκες στα πλυντήρια της Μαγδαληνής υπήρξαν θύματα κακοποίησης με χαρακτηριστική καθυστέρηση πέντε ετών το 2001. Ωστόσο, αντιστεκόταν στις έρευνες καθώς υπήρχαν αποδεικτικά στοιχεία ότι τα δικαστήρια της Ιρλανδίας έστελναν συνήθως γυναίκες που είχαν καταδικαστεί για μικρό-εγκλήματα στα πλυντήρια και πως η ίδια η κυβέρνηση είχε υπογράψει κερδοφόρες συμβάσεις με αυτά. Η επίσημη κρατική «συγνώμη» έφτασε με ακόμα μεγαλύτερη καθυστέρηση μόλις το 2013.
Η Ιρλανδή τραγουδίστρια και τραγουδοποιός Sinéad O'Connor που έφυγε από την ζωή είναι ένα από τα πιο γνωστά "θύματα" των καθολικών εκκλησιαστικών πλυντηρίων της Μαγδαληνής.
ΥΣΤ. έχει πολύ μεγάλη σημασία να δούμε πότε κατήγγειλε μέσα από την μουσική της αυτή την τρομαχτική ιστορία η Joni Mitchell το έκανε 1994, δυο χρόνια πριν κλείσει αυτά τα κολαστήρια η Ιρλανδική κυβέρνηση, όταν έγραψε και τραγούδησε το The Magdelene Laundries ενώ το σινεμά ασχολήθηκε για πρώτη φορά με το θέμα πάρα πολύ αργότερα το 2002 όταν και βγήκε στις μεγάλες οθόνες η ταινία The Magdalene Sisters (Οι Κόρες της Ντροπής), το θέμα επίσης έθιξε και η πολυβραβευμένη ταινία Philomena του Stephen Frears το 2013.
https://www.youtube.com/watch?v=Ps5NXYuLFms
Καλημέρα Tommorello!
Δεν σου κρύβω ότι νιώθω κάποια έκπληξη που ταυτίζομαι μαζί σου αλλά είχα δει παλιότερα το "The Magdalene sisters" κι είχα σοκαριστεί με την σκληρότητα που αντιμετωπίζονταν αυτές οι γυναίκες... Βρήκαμε ένα κοινό σημείο...
η ιστορία είναι σοκαριστική και να σκεφτεί κανείς πόσο πρόσφατη είναι!
πρόσφατα είδα το unloved που μιλάει για μια αληθινή ιστορία από ένα ανάλογο "μοναστήρι" στην Γαλλία.
https://youtu.be/A5HTBYR7m0o?si=U5II0OT7t12eV7KN
Ατμόσφαιρα Μεξικό τι να λέμε τώρα πολύ ωραία ταινία. Απλή, με μια σκηνή απόλυτο δράμα κλπ.
Είναι σειρά κι όχι ταινία αλλά ας το γράψω... Κάθισα χθες κι είδα το πρώτο επεισόδιο της σειράς "Η μάγισσα" στον ΑΝΤ1 και δεν μου άρεσε καθόλου, πολύ βίαιη... Και περίμενα ότι θα μου αρέσει γιατί έχει καλούς ηθοποιούς αλλά μου χάλασε την διάθεση... Δεν θα την ξαναδώ...
@tommorello, θενκς για την πρόταση. Και για την αναφορά στη Sinead.
Που έφαγε τρελές φρίκες σε όλη της ζωή, με αποκλεισμό/οστρακισμό από τη μουσική κοινότητα,
πάλευε μια ζωή με κατάθλιψη, έτρωγε bullying από το πώς επέλεγε να εκφράζεται έως και για το σώμα της,
και τέλος όλοι με περισσή υποκρισία την αποχαιρέτησαν ως είδωλο και ίνδαλμα. Μια αποτύπωση της κοινωνίας
κι αυτές οι συμπεριφορές, με όλες τις κρυφές της σαπίλες.
και για να καταλάβουμε, κατάφεραν να της αποσπάσουν τα δικαιώματα για το nothing compares to you, όποτε παιζόταν αυτό το τραγούδι, μόνο, έπερναν λεφτά που της αναλογούσαν.
είδα πρόσφατα ένα ντοκιμαντέρ, πριν την αποχαιρετήσουν. νομίζω κυκλοφορούν δύο ντοκιμαντέρ με τη ζωή της, κυκλοφόρησαν όσο ήταν εν ζωή. εγώ είδα αυτό.
https://www.imdb.com/title/tt10196368/
είδα κι εγώ το πρώτο επεισόδιο του Μάγισσα. ο Χαρίτος είπε πως δεν έκοψαν τίποτα από την σειρά, γι αυτό και θα τα δούμε.. όλα!!
η αρχή ήταν ψαρωτική. το 1899 ξεκινάει με αυτό το "ξύπνα!" τα επεισόδια του. άσχετο.
Δεν την έχω δει, αλλά αυτή θέλω να δω, όποιος την έχει δει θέλω ρίβιουζ.
https://www.youtube.com/watch?v=4yKsIdr_PNU&ab_channel=Mr.Robot
mr robot είναι σειρά και είναι 5 κύκλοι νομίζω.
προσωπικά είναι από τις αγαπημένες μου.
Ο Λαβύρινθος του Πάνα.
Είναι μία ταινία που λατρεύω και την έχω δει πάνω από δέκα φορές,
και δε τη βαριέμαι ποτέ.