χεσε μεσα ας παρω αλλη μια παρατηρηση ακομα απο τον αντμιν μιας και ειμαι μαλλον καμια εγληματιας εδω μεσα που τα λεω εξω απο τα δοντια.λοοοοοοοοολ.
Printable View
χεσε μεσα ας παρω αλλη μια παρατηρηση ακομα απο τον αντμιν μιας και ειμαι μαλλον καμια εγληματιας εδω μεσα που τα λεω εξω απο τα δοντια.λοοοοοοοοολ.
Ετοιμαζόμουνα να σε ρωτήσω εάν η απόκτηση παιδιού είναι πρωταρχικός στόχος, καθώς αρκετές γυναίκες έχουν σκεφτεί να προχωρήσουν μόνες. Αλλά κοιτάζοντας ένα σχετικό παλιότερο θέμα για 'Ανύπαντρη μητέρα από δότη τράπεζας σπέρματος' είδα ότι είχες ήδη γράψει σε αυτό πως επειδή είσαι 43 όλοι φεύγουν όταν ακούν για παιδί, οπότε το έχεις ήδη σκεφτεί. Εάν λοιπόν σήμερα είσαι 44 χρονών, κατανοώ ότι τα περιθώρια στενεύουν.
Όμως το τωρινό θέμα το άνοιξες επειδή ζητάς σύντροφο για κάτι παραπάνω από μια εφήμερη σχέση. Καλώς ή κακώς, είναι δύσκολο να μπει κανείς σε διαδικασία απόκτησης παιδιού με το καλημέρα σας. Μήπως λοιπόν θα ήταν καλό να δεις λίγο τις δικές σου προτεραιότητες και ανάλογα να πράξεις?
Κια είναι γεγονός ότι βγάζω και άγχος και πικρία γιατί έχω φάει πολλές "ήττες" τελευταία σε θέμα συμπεριφοράς αντρών με τη μεγαλύτερη να με έχει πειράξει τόσο πολύ που ίσως γι΄ αυτό βλέπω λίγο κυνικά τα πράγματα. Σας πληροφορώ λοιπόν ότι με αυτούς που μου άρεσαν (τρεις τα τελευταία 3 χρόνια) έκανα σχέση με σεξ μαζί τους έστω δίμηνη, τρίμηνη δεν έχω ιδιαίτερα απωθημένα γιατί δεν ήμουν ιδιαίτερα συναισθηματικά μπλεγμένη οπότε μετά από λίγο το ξεπέρασα. Αυτό όμως που με έχει πειράξει περισσότερο από όλα και δεν μπορώ ακόμα να το ξεπεράσω είναι ένας κύριος αρκετά μεγαλύτερος από μένα, που με φλέρταρε έντονα σε δημόσιο επαγγελματικό χώρο για μεγάλο χρονικό διάστημα ο οποίος μου άρεσε τοσο πολύ ως άντρας όσο κανένας δεν μου έχει αρέσει μέχρι τώρα και νόμιζα ότι επειδή ήταν και πάρα πολύ καλλιεργημένος άνθρωπος θα αντιμετωπίσει την κατάσταση με ωριμότητα, καλή διάθεση και ένα άλλο επίπεδο. Και όμως από τη στιγμή που του έδειξα και γω ενδιαφέρον και κατάλαβε ότι τον είχα ερωτευτεί και ήθελα σχέση έστω και μόνο σεξ μαζί του έγινε άφαντος,δεν απαντούσε στα τηλέφωνα, παραιτήθηκε από τη δουλειά, έφυγε στο εξωτερικό κα. Αρνηση σε όλα. Ποτέ δεν΄έγιμνε σεξ με αυτόν. Αλλά με πείραξε πάρα πού η συμπεριφορά του που κατάλαβε ότι τον είχα ερωτευτεί παραφορα και δεν μου είπε ποτέ "ευχαριστώ κοπέλα μου αλλά δεν ενδιαφερομαι". Κατάλαβα μετά από καιρό και από διάφορες κινήσεις του ότι απλ΄αήθελε αρπαχτή και όταν είδε συναίσθημα την έκανε με ελαφρά πηδηματάκια. Ούτε αρπαχτή δεν ήθελε πια
Μπλου και εγω εχω περασει κατι παρομοιο και ξερεις τι αρχησα να σκευτομαι να κανω?Να τους κοιταω και εγω σαν ενα κομματι μακρυ κρεας να δω ποου θα βγει αυτο.Αλλα δεν εχω καν ορεξεις και γιαυτο πλεον και παντα οταν κανω σεξ νιωθω συναισθηματα και το κανω.Χωρις συναισθημα ειναι να το αυνανιζομαι μονη καπως ετσι το βλεπω.
Και παρολο π λες οτι εγω τουλαχιστον εκανα ενα παιδακι μην νομιζεις οτι νιωθω ολοκληρωμενη σε ολα αλλα μονο απο αποψη μητρωτητας.Εχω μεγαλη ανακγη αν ερωτευτω και να με ερωτευτει καποιος και νιωθω πολυ μοναξια κιας εχω ενα γλυκο και χαρουμενο παιδι που μου δινει αλλου ειδους χαρες.
Α οκ...έγραψα 43 γιατί έτσι είχες αναφέρει στο περσινό θέμα που κοίταζα.
Όπως και να έχει, και οι δύο ηλικίες απαγορευτικές δεν είναι για παιδί, αλλά ένα παιδί μέσα από μια ωραία σχέση είναι κάτι που χρειάζεται χρόνο. Όχι τόσο χρόνο ίσως όσο σε μικρότερες ηλικίες, καθώς δυο άνθρωποι μεγαλύτερης ηλικίας υποτίθεται πως είναι πιο κατασταλαγμένοι. Αλλά οπωσδήποτε μεσολαβεί ένα διάστημα που ίσως για εσένα είναι κρίσιμο. Έτσι, πιστεύω ότι διογκώνεται και το άγχος, γι' αυτό είπα ότι ίσως βοηθήσει να βάλεις κάποιες προτεραιότητες.
Εγω εχω πολλες γνωστες γυναικες που λογω σπουδων παντρευτκαν στα 40-48 και μια χαρα εκαναν παιδια και ειναι και πολυ πιο ηρεμες μανες και συνεσταλμενες.
Γιατι οχι?Τα παιδια ειναι κατι πολυ γλυκο και κατι π σου δινει μεγαλες χαρες.Αν δεν κατσει να βρεις και συντροφο μια χαρα ειναι να κανεις ενα παιδι χωρις αυτον.Ετσι και αλληως εμεις μεγαλωνουμε τα παιδια οι αντρες δεν χαμπαριαζουν πολυ απο πατρικα ενστικτα.Εγω πολυ ανετα αν ειχα σταθερη δουλεια θα εκανα αλλο ενα παιδι χωρις να εχω εναν αντρα που δεν με αγαπαει η δεν με σεβεται.
Ε κοντα με τις δικες σας ηλικιες ειναι περιπου ε?λολ
Λοιπόν διάβασα πολύ λίγα, αν και δεν με συμφέρει, για να εκφέρω πιο ολοκληρωμένη άποψη, διάβασα μόνο λίγα. Κι εγώ πικραμένη είμαι, ψάχνω έναν άνθρωπο να με δει σοβαρά από την αρχή γιατί κι εγώ αυτό θέλω και δεν το βρίσκω. Όλοι θέλουν την ξεπέτα. Και φυσικά δεν μπορώ να ξεκινήσω σχέση με έναν τέτοιον "άνθρωπο" χαχα.
Πανικούλα, αυτό για τους άντρες το ανέφερες εσύ και φαντάστηκα ότι θα το είπες γιατί υπέθεσες ότι το είπα κι εγώ, δεν μπορώ να εξηγήσω γιατί, πάντως συμφωνώ σε πάρα πολλά μαζί σου αν όχι σε όλα. Το ίδιο και με την μπλου, μόνο που εγώ είμαι πιο αυστηρή με τους άντρες. Τους θεωρώ αλήτες και φυσικά δεν μ αρέσει. Για να μην πουν μερικοί ότι μου αρέσει...
Anyway, πάω για ύπνο, δεν ξέρω αν θα τα δω αύριο αυτά που μου γράψατε, και αν δω μόνο λίγα επόμενα, όχι όλα... :) Καληνύχτα σας.
Μπορεί να έχω σκεφτεί θεωρητικώς αν φτάσω 44 με 45 αυτή την εκδοχή αλλά δεν θα το έκανα ποτε γιατί είναι τελικά εγωιστικό νε κάνεις μόνη παιδί. Δεν με ενδιαφέρει το θέμα, εδώ συζητάμε για το θέμα σ΄χεσεων και για το αντρικό φύλο. Επομένως σε αυτό να επικεντρωθούμε.