ελα, ελα, ενας αγιος πετραν λειπει απο το πανθεον των αγιων, γιατι απο τους αλλους εχουμε πηξει!
αγιους ιωαννηδες, αγιους γεωργιους κλπ δεν ξερουμε ποσους εχουμε πια! :p
αγιο πετραν ομως δεν εχω ξανακουσει!
Printable View
ελα, ελα, ενας αγιος πετραν λειπει απο το πανθεον των αγιων, γιατι απο τους αλλους εχουμε πηξει!
αγιους ιωαννηδες, αγιους γεωργιους κλπ δεν ξερουμε ποσους εχουμε πια! :p
αγιο πετραν ομως δεν εχω ξανακουσει!
Περίμενε, γράφω ένα κείμενο πεντέμισι χιλιάδων λέξεων για τα θετικά και τα αρνητικά από αυτό που λες. "Συγχώρεση εαυτού δεν σημαίνει απαραίτητα και συγχώρεση αγάπης" (Ramazzoti & Eros, 2008, Journal of Love Science). Βέβαια οι Romeo & Juliet (2011, in press, Journal of Agapology) διαφωνούν αφού λένε ότι αγάπη είναι καθαρά εσωτερικό και όχι εξωτερικό φαινόμενο και έχει να κάνει με external attributions of causal internal representations (αυτό είχε φανεί και στο πείραμα του Dr. Lovemachine άλλωστε, Journal of Lovely Christian Studies). Βέβαια according to Paparizou "αν ήσουν αγάπη θα με κράταγες" και ότι η "αγάπη που είναι από νάιλον ίσως τελικά να είναι αγάπη" σε αντίθεση με τα αποτελέσματα των Vandi & Karvelas. Περισσότερα σε λίγο...
εσυ εισαι η κολαση και ο παραδεισος εσυ....λολ τραγουδηστε πριν βγουν οι υπερανω και μας φιμωσουν...ναι αυτοι που δεν εχουν σταυρωσει καμμια ανησυχια και εσωτερικη αναζητηση αλλα χωνουν μπηχτες λολ.
Αντιτίθεμαι στην ιδέα της οργανωμένης θρησκείας, αλλα μου αρέσει να πιστεύω σε κάτι ανώτερο. Πες το Θεό, πες το Επιστήμη, πες το Πραγματικές Δυνατότητες του Ανθρώπου, πες το εξωγήινοι, πες το Τύχη... δώσε του οποιο όνομα θέλεις. Εάν εκφράζει εσένα, αυτό που πιστεύεις και ελπίζεις, αυτό που ονειρεύεσαι και προσδοκάς, κάτι που θαυμάζεις και αποζητάς για τον εαυτό σου, αυτό είναι ο Θεός σου... και η έλλειψη του μπορεί να γίνει η δικη σου "Κόλαση".
Η ύπαρξη "Θεού" (και χρησιμοποιώ τον ορο εντελώς γενικά, όσο πιο πλατιά γίνεται) είναι κάτι τόσο μα τόσο προσωπικό, ακριβώς επειδή δεν βασίζεται σε αποδείξεις (γιατί αλλιώς θα ήταν γνώση -κάπου το έχω ξαναγράψει αυτό) αλλα σε πιστη. Το μονο χαρακτηριστικό που θέλω να πιστεύω ότι έχουν οι περισσότεροι "Θεοί" στους οποιους πιστεύουν οι άνθρωποι, είναι ελευθερια βούλησης. Το καθετί μπορεί να χρησιμοποιηθεί τόσο για καλο όσο και για κακό (βλέπε σταυροφορίες, Jihad κτλ) και απομένει από εμάς να επιλέξουμε πως θα αφήσουμε την "πιστη" μας να μας επηρεάσει.
Δεν πιστεύω λοιπόν συνειδητά σε κάποιον συγκεκριμένο Θεό. Ο δικός μου "Θεός" είναι η Ανθρώπινη Γνώση: πιστεύω ότι οι άνθρωποι έχουν τη δυνατότητα να κάνουν Θεϊκά πράγματα, πιστεύω στην πρόοδο της επιστήμης, πιστεύω στις ικανότητες του ανθρωπινου μυαλού, στο σεβασμό της ανθρώπινης ζωής γιατί είναι ο ακρογωνιαίος λίθος για να ξεκλειδωθούν αφάνταστες πιθανότητες. Ίσως για αυτό δεν έχω και ανησυχία για το τι θα συμβεί σε όσους δεν συμμερίζονται την "πιστη" μου, περί Κολάσεως και 72 παρθένων που περιμένουν στον Παράδεισο.
Και το παιδί στην τριτοκοσμική χωρα που μεγαλώνει χωρίς να έχει ακουστά καμια θρησκεία από αυτές που ξέρουμε εμείς, απλά και μονο με αγάπη και σεβασμό; Και το μωράκι που πεθαίνει από ανίατη αρρώστια πριν προλάβει καν να μάθει να μιλάει ώστε να προσευχηθεί στο θεό της αρεσκείας του; Και ο άνθρωπος που εκτιμά τον συνάνθρωπο του, βοηθάει, συμπονά, συμμετέχει στα κοινά, υπερασπίζεται τους αδικημένους και μοιράζει αγάπη, αλλα στο όνομα του Allah; Όλοι αυτοί θα πάνε στην "Κόλαση" επειδή έκαναν λάθος το όνομα;
Χαλάρωσε λοιπόν καλή μου Lou!, και μην αγχώνεσαι για κάτι που, εξ ορισμού του, δεν μπορεί να αποδειχτεί. Ίσως να μην υπάρχει απόδειξη, ίσως να μην είμαστε ικανοί να την κατανοήσουμε... Όπως και να έχει, πίστεψε σε κάτι που θα κάνει ΕΣΕΝΑ να αισθάνεσαι σιγουριά και δύναμη, και άσε όλους τους άλλους να προσπαθούν να σε πείσουν ότι ο δικός τους Θεός την έχει μεγαλύτερη...
Η σύγχρονη μορφή της έκφρασης των ρευμάτων του αθεισμού έχει μία πολεμική που δεν είχε στο παρελθόν. Κι αυτό γιατί έχει πια βάση επιστημονική, έχει αδιάψευστα στοιχεία, έχει δλδ τα πολεμοφόδια που χρειάζονται για την κόντρα εναντίον των θρησκειών. Στην φαρέτρα των αθειστών έχει παραχωρηθεί μία βιβλιογραφία από επιστήμονες, φιλόσοφους, βιολόγους, φυσικούς, κτλ, που εκπαιδεύουν τον αναγνώστη τους να επιχειρηματολογεί επί της ουσίας και να κάνει χρήση της λογικής,της γνώσης, της διαλεκτικής, ασκώντας δημιουργική, δυνατή κριτική με αυτοπεποίθηση και δίχως μισόλογα. Dawkins, Hitchens, Harris, Onfrey, Alper και άλλοι διδάσκουν τον νου των ανθρώπων στο κονταροχτύπημα με τη μυθολογία και την άρνηση της υποταγής στο πίστευε και μη ερεύνα. Και επίσης έχουν διαλέξει την κατάλληλη εποχή για να το κάνουν, καθώς έχει διαπιστωθεί η υποχώρηση των θρησκειών σε διάφορες χώρες, με μαθηματικό μοντέλο και αύξηση των αθέων (και φυσικά και η επιρροή της αύξησης αυτής και της αλλαγής στην ποσοστιαία μετακίνηση στο σώμα των κοινωνιών). Οπότε νομίζω πως δικαιολογημένα οι ιδεολογικές μάχες κλιμακώνονται, γιατί αντίθετα απ' ό,τι δείχνουν οι εξουσιαστικοί φορείς των κύριων μονοθειστικών θρησκειών, έχουν προβληματιστεί σε Μεγάαααλο βαθμό από την απόσυρση μεγάλου αριθμού ανθρώπων από τα δόκανά τους. ΚΑΙ ΧΑΝΕΤΑΙ ΚΑΙ ΧΡΗΜΑ, που είναι σημαντικότερος παράγοντας, λολ... Εκτός αν πιστεύει κανείς ότι τόσος πανικός και αντιδράσεις υπάρχουν μόνο για τους λεκτικούς ή γραπτούς διαξιφισμούς. Don't think so///
Η γνώση είναι το μέσο και καθώς η γνώση πια με τη χρήση του διαδικτύου είναι πολύ περισσότερο ανοιχτή, ελεύθερη και οι πηγές άφθονες, η μετάδοση της γνώσης και η ταχύτητα διασποράς των αμφιβολιών παίζει σε κλίμακες έξω από χώρους επιρροής που ως τώρα βασιζόταν η προπαγάνδα των μονοθειστικών θρησκειών (σχολεία ας πούμε). Ένας καινούργιος κόσμος ανοίχτηκε, ένας παλιός συρρικνώνεται. Α brave new world ahead of us. έτσι πάει.
Καθώς λοιπόν ως τώρα οι θρησκείες σέρβιραν το υπερβατικό, το άφατο, το μεταφυσικό δίχως καμία ανάγκη εξήγησης ως υποχρεωτικό και με την αλαζονεία του "κατάπιε το γιατί το λέω γω, που μου το έχει πει ο gsus, μου το ψιθύρισε ο μωάμεθ, μου το εκμυστηρεύθηκε ο αλλάχ, κουλουπού, τώρα αυτά μας τέλειωσαν και η αντίδραση για την διανοητική καταπίεση γιγαντώνεται. Ξεχύνονται ορδές αποστασιών.
Και καθώς έγινε μεγάλος λόγος και σε τούτο το θρεντ για την πνευματικότητα, αυτή τους έχει απομείνει και εκεί προσανατολίζονται και θα την εκμεταλλευτούν δεόντως. Έλα μου που κι εδώ υπάρχει ο αντίλογος. Αν μπορώ να συνδυάσω, σου λέει ο απλός ανθρωπάκος, την πνευματικότητα ΧΩΡΙΣ την πίστη σε Θεό, εχμ, πάπαρε, πάλι έχεις θέμα.... :P:D
Λου, επίσης θα ήθελα να προσθέσω ότι το ίδιο ερώτημα που απασχολεί εσένα είναι ένα από τα δυνατότερα επιχειρήματα του αθεισμού. Ονομάζεται the argument from evil, ή the problem of evil και του έχει δοθεί ο ορισμός Θεοδικία σε υπεράσπισή της θεικής παναγαθότητας, λολ, από τον Leibniz(Theodicy), ως απάντηση σε προηγούμενο έργο του σκεπτικιστή Bayle. Πάμε πίσω στο 1700 τόσο δλδ, άρα δεν είναι φρέσκο, λολ ( α ρε Λου με τους ετεροχρονισμούς σου, χαχαα)
Ας δούμε τώρα τι βγαίνει από τη θεοδικία. Πώς μπορεί ο θεός να είναι πανάγαθος όταν υπάρχει το "κακό"? Ή δεν υπάρχει θεός λοιπόν ή δεν είναι πανάγαθος, αφού μπορεί να σταματήσει το κακό και δεν το κάνει, άρα επιτρέπει να βασανίζονται τα πλάσματα που αγαπά. Contradiction, δε νομίζεις?
Μετά άλλο ερώτημα, αν είναι πανάγαθος και θέλει να σταματήσει το κακό, αλλά δεν μπορεί, είναι μεν πανάγαθος, αλλά όχι παντοδύναμος. Ή δεν υπάρχει θεός:P
Aν δεν είναι πανάγαθος, ούτε παντοδύναμος, τότε γιατί είναι θεός, αφού είναι σαν κι εμένα κι εσένα, που δεν είμαστε πανάγαθες, ούτε παντοδύναμες? Κι αν είναι σαν εσένα κι εμένα, δε σου μοιάζει λίγο άκυρο να προσεύχεσαι σ'αυτόν? Εναλλακτικά μπορείς να προσεύχεσαι σε μένα κι εγώ σε σένα, χαχααααα λολ
Επίσης υπάρχει και το πανταχού παρών. Άλλη μπαρούφα. Ήταν ας πούμε στα στρατόπεδα συγκέντρωσης και έβλεπε να πεθαίνουν αθώα παιδάκια και ενήλικες και ηλικιωμένοι και άρρωστοι και πεινασμένοι άνθρωποι και δεν έκανε τίποτε γι αυτό? Ή είναι παρών όταν δολοφονίες, βιασμοί, βασανιστήρια, πόλεμοι, αυτοκτονίες, φυσικές καταστροφές συμβαίνουν και μένει αμέτοχος? Στο πρόσφατο τσουνάμι στην Ιαπωνία ήταν παρών και έμεινε αμέτοχος? Εχμ, εσύ θα έμενες στη δική του θέση???? Άρα δεν είναι ούτε πανταχού παρών. Ή δεν υπάρχει θεός.:P
Κοντολογίς, μ΄αυτά κι εκείνα, οι θρησκείες τα έχουν βρει σκούρα. Και η επόμενη τακτική θα είναι το ΚΟΨΕ ΚΑΤΙ ΚΟΨΕ ΚΑΤΙ ΚΟΨΕ ΚΑΤΙ ΚΟΨΕΕΕ, ΣΑΝ ΠΟΛΛΑ ΠΑΙΔΙ ΜΟΥ ΜΑΣ ΤΑ ΛΕΣ ΑΠΟΨΕ. Μη σου κάνει εντύπωση, ήδη κάποιοι θεωρητικοί (θεολόγοι) υποστηρίζουν το αυτό.
Πως για να μπορέσει να επιβιώσει στις συνειδήσεις των ανθρώπων η ύπαρξη της έννοιας θεός, θα πρέπει να "θυσιάσουν" κάποια κομμάτια του, να το μαζέψουν, να το τροποποιήσουν, για να γίνει πιο, πώς να σου το πω ρε Λου, ΕΠΙΒΙΩΣΙΜΟ.:p
Θα ψάξω να σου βρω έναν θεωρητικό που το υποστηρίζει, να σου δώσω λινκ και όνομα, το διάβασα πρόσφατα.
Άλλο σημάδι του πανικού τους. Vatican seeks "common ground" with atheists. πηγή Canadian Atheist. The Vatican launches a series of PUBLIC DIALOGUES WITH NON-BELIEVERS, ξεκινώντας απ' το Παρίσι. Επίσης έχω να σου στείλω ένα γαμάτο αρθράκι, αλλά δεν το κάνω εδώ, γιατί δε θέλω να προωθώ θρησκευτικολάγνα σάιτς έτσι κι αλλιώς, αλλά που θα σου δείξει ξεκάθαρα πώς Ελίσσονται, πώς βάζουν και οι φορείς της ελληνικής ορθοδοξίας ΜΠΟΛΙΚΟ νερό στο κρασάκι τους. Είναι φόβος Λου, φόβος για τα κεκτημένα τους. Και δεν αποδεικνύει μόνο την κενότητα των δοξασιών τους, αλλά και έναν υφέρποντα ιδεολογικό χαμαιλεοντισμό εν καιρώ αντιμετώπισης μίας πολεμικής με @ρχίδια@ απέναντί τους. αίμα δάκρυα κι ιδρώτα έχει το μέλλον τους και οι θεσούλες τρίζουν...
Εμένα προσωπικά οι προτροπές για μετριοπάθεια όταν συστήνονται ως ιδανικές απέναντι σε εξουσίες, μου μοιάζουν φιλικές απέναντί τους, άρα με απωθούν. Και ξέρεις και το άλλο, ε? Θεωρούν τους αγνωστικιστές ως φιλικά διακείμενους, τους ονομάζουν positive agnostics ή θετικούς αγνωστικιστές, με την έννοια πως μπορούν να τους επηρεάσουν (πράγμα που δεν επιχειρούν με έναν strong atheist, γιατί ξέρουν πως δεν έχουν την παραμικρή πιθανότητα να τον προσελκύσουν να πιαστεί στο δίχτυ). Γι αυτό πάντα στέκομαι στη θέση δυνατός αθειστής, γιατί είναι αυτή που έχει- κατά την προσωπική μου άποψη- την καθαρότερη γραμμή και τη μεγαλύτερη απόσταση από προσηλυτισμό. Οπωσδήποτε, δε θέλω να υποδείξω πως ό,τι επιλέγω είναι το ιδανικότερο, ο καθένας έχει δικαίωμα να επιλέξει τη γραμμή και τη θέση του, αλλά απορώ όταν διαβάζω για μετριοπάθεια σε συζητήσεις μεταξύ μας, ενώ δε ζητάται μετριοπάθεια πχ από θρησκευτικούς ηγέτες. μου φαντάζει άκυρο. Την ταπεινότητα που σου ζητάνε, θα έπρεπε να στη διδάσκουν πρώτα.
Καλή μου Ηρώ, συμφωνώ απόλυτα σε όσα καταθέτεις - περίεργο αλλά δεν έχω διαφωνήσει ποτέ μου μαζί σου - κι επί πρόσθετα να σημειώσω πως ουσιαστικά η διαφορά του αθεϊστή με τον πιστό , οποιασδήποτε θρησκείας, είναι πως δεν ενδιαφέρεται να προσηλυτίσει κανέναν στον αθεϊσμό , οι πεποιθήσεις του είναι ξεκάθαρα προσωπικές αλλά ωστόσο βασίζονται σε βαθιά επίγνωση των εσωτερικών του αναζητήσεων και κυρίως σε γνώση των θρησκειών και των ρόλων τους. Δεν απορρίπτει κάποιος έναν φιλοσοφικό προβληματισμό χωρίς να έχει πρώτα διαμορφώσει μια συγκροτημένη άποψη από χίλιες δυο παραμέτρους, όχι κατά βάση καθαρά ορθολογιστικές ή ματεριαλιστικές, αλλά κυρίως εκφράζοντας έναν βαθμό αυτογνωσίας , απαλλαγμένης από φοβικά σύνδρομα μεταθανάτιας αγωνίας για την κατάληξη του σαρκίου του.
Παραθέτω μια ενδιαφέρουσα άποψη του Victor Stenger, που με λογικά επιχειρήματα αποτυπώνονται οι αρχές του κινήματος των Νέων Αθεϊστών - δυστυχώς το link είναι από το δικό μου blog και φυσικά δεν είναι κανείς υποχρεωμένος να το διαβάσει , εάν δεν το επιθυμεί - http://sabbpat.blogspot.com/2010/12/...-24122010.html