https://www.youtube.com/watch?v=qFVTuTTK5Ak
Printable View
Σκέφτομαι ότι ίσως ν' ανοίγομαι υπερβολικά πολύ και πρέπει να το προσέξω αυτό γιατί τελικά γυρίζει εναντίον μου...
Επίσης σκέφτομαι ότι ευτυχώς που έχω τουλάχιστον τον γάτο για παρέα...
θα τους τσακισω τους μαλακες.. ουστ
σκεφτομαι οτι εδω μεσα εχει πολυ γυναικομανι φωλιαααα λολολλλλλλλλλλλλλλ
Μακ λύσε μου ένα γρίφο που μου ήρθε στο μυαλό....
Όταν κάποιος έχει κατάθλιψη έχει τρεις δρόμους
1)Να πάει σε ψυχίατρο
2)Να αυτοκτονήσει
3)Να αναγεννηθεί
Αν κάποιος πάει σε ψυχίατρο αρχίζει να συμβιώνει με την ιδέα της κατάθλιψης. Και στο τέλος λόγω των φαρμάκων συμβιώνει με την κατάθλιψη και την κάνει μέρος της ζωής του. Αν δεν πάει στο ψυχίατρο θα μπορέσει κάποιος να συμβιώσει με τη κατάθλιψη για 15 ή για 20 χρόνια; Αν όχι τότε δεν θα εξαναγκαστεί να αναγεννηθεί; Βεβαίως και μπορεί να κάνει απόπειρα και να είναι επιτυχημένη, αλλά μήπως τελικά η μοναδική διέξοδος για την αναγέννηση είναι το να αντιμετωπίσεις αυτό που σε έφερε εδώ ξεκινώντας για παράδειγμα με τα πιο απλά πραγματάκια, τρώγοντας για παράδειγμα τροφές πλούσιες σε θρεπτικά στοιχεία;
Εσύ τι έχεις να πεις;
Αγαπητε Ντεπ , ευλογη και ευστοχη η απορια σου . Αν μιλαμε για βαρια κτθλψη , η φαρμακευτικη αγωγη ειναι απαραιτητη . Αλλα αυτη ειναι πολυ σπανια , μελητεα θαλεγα , και εμπεριεχει εντονη αυτοκτονικοτητα . Συμφωνω οτι η μοναδικη διεξοδος για την αναγεννηση , ειναι ανευ φαρμακων , αλλα αυτο που σεφερε σε αυτην την κατασταση , δεν ειναι η κακη διατροφη , αλλα καποιο στρεσσογονο/τραυματικο γεγονος , το οποιο δεν μπορεσες να το διαχειριστεις σωστα , για αγνωστο μεχρι στιγμης λογο ( αμα ηξερα και το λογο , θαπαιρνα και το Νομπελ ιατρικης !! ) . Οποτε , κοιταζοντας πισω , θεωρω οτι η καλυτερη μεθοδος ειναι η ψυχοθεραπεια , την οποια ουδεποτε εκανα , πολυ κακως , διοτι το ιδιο το συστημα σε σπρωχνει στην πεπατημενη , που ειναι ο ψυχιατρος με τα πολυχρωμα φαρμακακια , βλεπεις , τα μεγαλα συμφεροντα κανουν κουμαντο , οι φαρμακοβιομηχανιες . Απο την αλλη , αντε να βρεις τον καταλληλο ψυχοθεραπευτη , πολυ δυσκολο . Και μετα την παροδο καποιου χρονικου διαστηματος , η καταθλιψη αυτονομειται , αποκτα την δικη της υποσταση , δλδ , αν σου προκαλεσε κτθλψη ενας χωρισμος πχ. , και να πετυχεις επανενωση με το αντικειμενο του ποθου σου , δεν περναει η κτθκλψη , διοτι απαξ και πυροδοτηθει , θελει διαφορετικη μεταχειρηση , εχεις ασθενησει πλεον . Νομιζω οτι ημουν σαφης οσον αφορα την αποψη μου , περι κτθλψης .
Depressed_soul, δεν ξέρω τι ηλικίας είσαι αλλά, ψυχοθεραπεία (εννοώ ψυχολογο) καλό είναι να κάνει κάποιος όσο πιο νωρίς γίνεται στη ζωη του, για να δει αποτελέσματα, ήτοι όσο είναι πιο ευπλαστος σαν χαρακτηρας και συνεπως δεκτικός στην αλλαγή. Αναγεννηση άνευ φαρμακων σημαίνει πράξεις από μέρους σου, σημαίνει να επιδιωξεις να διορθώσεις ή να κανεις πράγματα τα οποια ήταν η αιτια της καταθλιψης. Τα φαρμακα ηρεμουν αλλα δεν διαγράφουν αυτα τα πραγματα από τη μνημη.
πηγαινοντας σε ψυχιατρο δεν συμφωνω ότι συμβιβαζεσαι με την εννοια της καταθλιψης ή της οποιας διαταραχης. δες το σαν μια ευκαιρια να γνωρισεις σε βαθος τον εαυτό σου και τι πραγματικα σε ενοχλει. παλαιοτερα εκανα ψυχοθεραπεια (παρεα με αγωγη γιατι ειχα φτασει σε μη λειτουργικο σημειο) και με εκανε να νιωσω πολυ καλυτερα και ισως και να διαχειριζομαι καποιες καταστασεις που προεκυψαν αργοτερα που θα με εφερναν σε απελπισια.
Το θεμα ειναι με τις ψυχικες ασθενειες οτι δεν περνανε ποτε. απλα μαθαινουμε να ζουμε με αυτες και να τις διαχειριζομαστε. εγω αντιμετωπιζω συνεχεια σωματικα συμπτώματα διαφορετικα καθε φορα, ταυτοχρονα μου προκυπτουν και φοβιες απο το πουθενα. τωρα παλι ξεκινησα αγωγη γιατι ξυπνουσα με ταχυκαρδιες, και μου ξεκινησαν οφθαλμικες ημικρανιες ...(αν δεν το εχετε βιωσει ειναι αρκετα τρομακτικο) και σημερα εχω πρωτη συνεδρια νευροαναδρασης ....βλεποντας.
Τις τελευταίες ημέρες συμβαίνει να έχω σιχαθεί αρκετούς με τους οποίους συσχετίζομαι. Βεβαια πάντα τους θεωρουσα βασικα ως γνωστους παρα φιλους, ως ατομα για να μου καλύπτουν κενα. Καπου ξεκινουν προστριβες, ειρωνείες, άμυνες και βλεπω πλεον τετοια ατομα ανταγωνιστικα, ήτοι να τους επιβληθω εκει που αισθανομαι έστω και την παραμικρη προσβολή. Σημασία εχει ότι μου καλυπτουν κενα τα οποια δεν καλύπτω τωρα αλλιώς.
Υπήρξε και μια αποτυχημενη προσπαθεια δημιουργίας σχεσης αυτες τις μερες (εχω γραψει πιο πανω γι αυτο). Το τελευταιο δεν με αγγιξε, όμως με εκανε να διερωτωμε που έκανα λάθος, ίσως και να μην εκανα, ίσως όμως και να ανεβασα τον πυχη και εκει να ηταν η αιτια της αποτυχιας (ήτοι ξεκινας γνωριμια με καποια και θεωρεις αλλες πιο ποθητες) κι αρα να ειμαι υπερβολικος και να χασα αλλη μια καλη περιπτωση, μπορει βεβαια εγω να μην ανταποκρινομουν τελικα στα δικα της στανταρ.
Με εχει πιασει και μια ταση (ορθως σε καποιο βαθμο) να διαγραφω επαφες απο τη μνημη του κινητού. Καποιες είναι όντως αχρειαστες.
Εγώ έχω πάει σε ένα μήνα σε 3 ψυχίατρους και 1 ψυχίατρο-ψυχοθεραπεύτρια.
Οι τρεις ψυχίατροι δεν με ρώτησαν ποτέ πριν νιώσω άσχημα, τι διατροφή ακολουθούσα, η δε 4η με ρώτησε μετά από 40 λεπτά συζήτησης.
Τι δεν μου πρότεινε κανείς από τους 4;
Να κάνω αναλύσεις αίματος για να δούμε αν υστερώ σε μεταλλικά στοιχεία, βιταμίνες κτλ Μάντεψε τι μου έστειλε ένας φίλος στο FB πριν 20 λεπτά που έκανε την ανάλυση; Δεν μπορούσα να την κάνω εγώ στον εαυτό μου την ανάλυση, δεν είχα τη ψυχική δύναμη και την έκανε ένας φίλος και τι μου έστειλε πριν 20 λεπτά;
Ότι παρουσιάζω έλλειψη σε 4 βιταμίνες και 2 ιχνοστοιχεία!
Λοιπόν ας δούμε τι μου πρότειναν οι 3 ψυχίατροι +1 ψυχίατρος-ψυχοθεραπευτής
1)Αντικαταθλιπτικά (βέβαιη συμβίωση με αυτά)
2)Ομοίως ως άνω
3)Αντιψυχωσικά (βέβαιη καταστροφή στη ζωή μου)
4)Αγχολυτικό-υπνωτικό (βέβαιος εθισμός)