Προσωπικά για μένα αμήν και πότε για να έρθει ο αιώνιος ύπνος...να πάψω να υποφέρω επιτέλους...Quote:
Originally Posted by admforall
Προσπαθούσα και πριν ν' απαντήσω στην Έρις αλλά κόλλησε ο υπολογιστής, για να πάω κι εκεί τώρα που συνήλθε...
Printable View
Προσωπικά για μένα αμήν και πότε για να έρθει ο αιώνιος ύπνος...να πάψω να υποφέρω επιτέλους...Quote:
Originally Posted by admforall
Προσπαθούσα και πριν ν' απαντήσω στην Έρις αλλά κόλλησε ο υπολογιστής, για να πάω κι εκεί τώρα που συνήλθε...
Και πολύ καλά έκανε.Καταρχήν δε ξέρουμε τι ακριβώς σύνδρομο είχε το παιδί και τι ζωή θα ζούσε.Και σου μιλάω ως ένας άνθρωπος που γεννήθηκε στους 8.5 περίπου μήνες με καισαρική τομή λόγω επιπλοκών της μάνας μου στην εγκυμοσύνη.Και υποφέρω απο την ΔΕΠ-Υ που ίσως μπορεί να έχει προκληθεί από αυτές τις επιπλοκές.Απο το να γεννηθεί λοιπόν κάποιος ως "κουτσό" άλογο και να τρέχει όλη του την ζωή να προλάβει τους φυσιολογικούς και πάλι να μένει πίσω,καλύτερα να μην γεννηθεί.Ας υποφέρουν μόνο οι γονείς που έχασαν ένα παιδί παρά και το ίδιο το παιδί όταν θα συνειδητοποιήσει ότι υστερεί σε σχέση με τα υπόλοιπα φυσιολογικά παιδιά.Quote:
Originally Posted by always sad
Πήγα στην ψυχολόγο σήμερα όπου ξόδεψα πολλά χαρτομάντηλα...αυτή τη στιγμή νιώθω εξαντλημένη, μάλλον από το κλάμα θα είναι, δεν ξέρω...Quote:
Originally Posted by Έρις
Με αυτή την λογική ας αυτοκτονήσει κιόλας.........Quote:
Originally Posted by admforall
Ναι αν κάποιος πιστεύει ότι έτσι θα λύσει τα προβλήματα του ας το κάνει.Ο άνθρωπος πρέπει να είναι ελεύθερος να επιλέξει να κάνει ότι θέλει με την ζωή του ακόμη και να την τερματίσει αν γουστάρει.Χρειάζεται όμως πολλά κιλά α...α για να το κάνει κάποιος.
Ελεύθερος είναι έτσι και αλλιώς ...αλλά κάτι σε κρατάει και δεν το κάνεις....ο φόβος, η ελπίδα, οι δικοί σου άνθρωποι...ε υπάρχεις που υπάρχεις δηλαδή, προσπάθησε να ζήσεις και λίγο όπως θες αντί να το ρίχνεις στον ύπνο........
Για μένα πρέπει να επιλέξει το ίδιο αν θέλει να ζει. Ας ζήσει και μετά να αυτοκτονήσει από το να πεθαίνει από τόσο νωρίς χωρίς να επιλέγει.Quote:
Originally Posted by admforall
ειδες πως φαινονται οι δημοκρατικες μου αποψεις?:pQuote:
Originally Posted by cube
Καλημέρα παιδιά, ξύπνησε κανείς;
Αυτή τη στιγμή είμαι κάπως πιο ήρεμη αλλά και πάλι θα ήθελα κάπου να μιλήσω...όχι ότι ξέρω και τι να πω, παρέα θέλω βασικά...
Καλημέρα κύκνε ή μάλλον καλησπέρα.
Καλησπέρα always sad, τι κάνεις;Quote:
Originally Posted by always sad
Εγώ είχα πάει μια βόλτα με τον αδελφό μου, πριν λίγο γύρισα γιατί εκείνος μου είπε ότι θα έρθει σε λίγο αλλά πέρασε ώρα κι ανησυχώ λιγάκι αλλά δεν θέλω να πάρω τηλέφωνο και να τον ρωτήσω που είναι, θα είναι σαν να τον ελέγχω...
Κυκνε μην αισθανεσαι ετσι για τον αδερφο σου, να αισθανεσαι ανετα. Ελπιζω να εισαι καλα σημερα.
Εντάξει, γύρισε οπότε απ' αυτό ηρέμησα αλλά από τον φόβο ότι θα πάθω κάτι εγώ όχι εντελώς...θέλω να ξαπλώσω για λίγο αλλά δεν τολμάω, δεν ξέρω αν θα μπορέσω μόλις με πιάσει το ηρεμιστικό όπως και τις προάλλες...αν μπορείς κάνε μου παρέα, δεν θέλω να είμαι μόνη μου τώρα...Quote:
Originally Posted by always sad
Νιώθεις καλύτερα, κύκνε;
Μέτρια νιώθω...συμβαίνει κάτι στο facebook τώρα που με κάνει να γελάω αλλά στα μεσοδιαστήματα εμφανίζεται πάλι ο φόβος που παραμονεύει... :(Quote:
Originally Posted by Έρις
Κυκνε σορυ αλλα ξεχαστηκα. Κι εγω δεν ειχα παρεα τωρα αλλα εψαχνα κατι στο ιντερνετ γι'αυτο ξεχαστηκα. Γιατι εισαι τοσο χαλια τι σου συνεβη; Με τον πρωην σου ποσο καιρο τα χατε;
Δεν πειράζει... :)Quote:
Originally Posted by always sad
Θα τα πω συνοπτικά τώρα κι αν θέλεις να με ρωτήσεις κάτι ελεύθερα...όταν ήμουν έφηβη μου είχε επιτεθεί κάποιος γνωστός μου κι από τότε άρχισα να φοβάμαι τους άντρες και σε γενικές γραμμές απέφευγα τις σχέσεις με το άλλο φύλο μέχρι που γνώρισα τον πρώην μου που ήταν πολύ καλός μαζί μου οπότε και του εμπιστεύθηκα τι είχε συμβεί κι έγινε ακόμα πιο καλός...ήμασταν μαζί περίπου για ένα χρόνο, ξέρω πως δεν είναι κανένα τεράστιο διάστημα αλλά εγώ τον αγάπησα πολύ και τον έχω μεγάλη ανάγκη...αλλά είμαστε μαλωμένοι και δεν μου μιλάει καθόλου παρόλες τις προσπάθειες μου...χθες στην ψυχολόγο τελείωσα μισό πακέτο χαρτομάντηλα...
Ακόμα και τώρα πολλές φορές ειδικά όταν σκοτεινιάζει φοβάμαι ότι εκείνος (ο κακός της υπόθεσης) θα μου ξανακάνει κακό κι αυτός είναι ένας ανεξέλεγκτος φόβος στον οποίο δεν μπορεί να επέμβει η λογική μου...δυστυχώς :(
Οταν λες επιθεση εννοεις σεξουαλικη; Αν εισαι σε θεση που θες και μπορεις να πεις, τι ηλικια ειχες εσυ και τι εκεινος; Οταν λες γνωστος;
Ναι, σεξουαλική αλλά απ' όσο μπορώ να θυμηθώ γιατί έχω ένα κενό μνήμης από εκείνη τη νύχτα δεν την ολοκλήρωσε αλλά ακόμα κι έτσι με τρόμαξε πολύ...εγώ ήμουν 16 στα 17 κι εκείνος 23...ήταν το αγόρι μιας από τις φίλες μου που είχαμε βγει όλοι μαζί εκείνο το βράδυ και σε κάποια φάση εγώ δέχτηκα να βγω έξω από το κλαμπ που ήμασταν μ' αυτόν λόγω μιας δικαιολογίας που μου είπε και που εγώ πίστεψα κι εκεί άρχισε να μου την πέφτει και να μην σταματάει να μ' ακουμπάει παρόλο που του το ζητούσα...Quote:
Originally Posted by Nefeli28
Όση ώρα τα γράφω αυτά νιώθω σαν να μην μιλάω για μένα αλλά για κάποιαν άλλη, υποθέτω πως είναι ένας τρόπος να προστατευτώ από το να με πιάσει ξανά τρόμος και να μην μπορώ να κλείσω μάτι...δεν ξέρω πως γίνεται...
Κυκνε μου προσπαθησε να ηρεμησεις μην το σκεφτεσαι η ζωη ειναι ωραια αρκει να μην παιζει παιχνιδια το μυαλο μας. Σιγουρα υπαρχουν πολλα προβληματα και δεν ειναι ολες οι μερες ιδιες, αλλα πρεπει να το παλευουμε μεσα μας να ειμαστε καλα. Αφου με ενα σοκ επαθες αυτο που επαθες, ισως με ενα αλλο σοκ να επανερχοσουνα, πχ να εβρισκες ενα αγορι η αντρα δεν ξερω την ηλικια σου που θα σου εκανε δωρο ενα μεγαλο κουκλο να σε ευχαριστησει ε τι λες; Και να σου εκανε ολα τα χατιρια.
Άντρα χρειάζομαι, με αγόρι θα με πάνε μέσα :p 38 χρονών είμαι...θα μ' ευχαριστούσε πολύ ένας μεγάλος κούκλος κι ας είμαι μεγάλη αλλά περισσότερο θα μ' ευχαριστούσε μια υπόσχεση απ' αυτόν τον άντρα ότι δεν θα μου κάνει κακό ποτέ...Quote:
Originally Posted by always sad
Παλεύω όσο μπορώ πάντως, πραγματικά...αλλά είναι πολύ δύσκολη η μοναξιά...
ναι αλλα κυκνε ο νεος είναι ωραιος :pQuote:
Originally Posted by Κύκνος
Κύκνε μου συγγνώμη μην με παρεξηγείς αλλά πάσχω από μία πάθηση και συνεχώς ξεχνάω! Σε καταλαβαίνω, θα τον βρεις αρκεί να κάνεις υπομονή...Αν είναι σωστός δεν χρειάζεται να σου δώσει καμία υπόσχεση, θα καταλάβεις από μόνη σου ότι αξίζει. Το να θέλει να κάνετε κάτι ενώ εσύ δεν θέλεις και να επιμένει μην το ταυτίζεις με το να θέλει να σου κάνει κακό, μπορεί απλά να του αρέσεις πολύ. Το να προχωρήσει βέβαια παρακάτω χωρίς να το θες σίγουρα θα σημαίνει κάτι κακό, οπότε πάμε για τον επόμενο και του δίνουμε τα παπούτσια στο χέρι. Ψάχνοντας θα πας όμως, βγαίνε ραντεβού έστω για έναν καφέ που είναι και το πιο ασφαλές πρωί καλύτερα, και θα δεις πως θα πάει. Καλύτερα να μη φτάσεις ως το σημείο που σου είπα για να καταλάβεις τον άλλον, αλλά να βγεις πολλές φορές και να του κάνεις ερωτήσεις, να τον ψυχολογήσεις, και να δεις άμα σε πιέσει καθόλου σε απλά πράγματα.
Πως θα ξεφύγω από το μυαλό μου;.....
να ξεφυγεις δεν γινεται...να βρεις τροπους αντιμετωπισης ώστε να επανελθει σε σωστη πορεια και ηρεμια γινεταιQuote:
Originally Posted by Έρις
Πώς; ...όσο και να προσπαθώ, μόνο πονάει...
τι εχεις?ακούγεσαι λιγο μελαγχολικηQuote:
Originally Posted by Έρις
και δεν θα εχεις βρει τον σωστο τροπο για αυτό ποναει...
όλοι οι τρόποι πονάνε... φοβάμαι ότι μόνο κακό κάνω...
η προσπαθεια δεν είναι κακο....σιγουρα.....είναι πολύ καλο θα ελεγα....γτ ψάχνεις τροπους να βρεις διεξοδοQuote:
Originally Posted by Έρις
αλλα δεν μ ειπες ακομα τι εχεις?εχεις καποια ψυχικη ασθενεια φανταζομαι?
καταθλιπτικόμορφη οπτική των πραγμάτων...
Quote:
Originally Posted by Έρις
μ αρεσει η εκφραση που χρησιμοποιείς...φανταζομαι απλοικοτερα γραμεννο ενοεις καταθλιψη η καποιου είδους καταθλιψη..
ειχα και εγω καταθλιψη....δεν θελω ουτε να την θυμαμαι...απαισια ,όλα μαυρα ηταν,ατονα,αχρωμα,τα μονα συναισθηματα π θυμαμαι ότι ειχα ηταν λυπης-στεναχωριας- ,πολυς ψυχικος πονος,και το παραμικρο που ακουγα η αν καποιος μ φωναζε με εριχνε ,με εριχνε παρα πολύ ........
αλλα καταφερα παλεψα και την ξεπερασα......
θυμαμαι ακομα ποσο ωραια αρχισα να νιωθω όταν εφευγε η καταθλιψη ,επι ένα χρονο κοντα δεν ενιωθα τιποτα....και όταν ξαναμπηκε το χρωμα στην ζωη μ ηταν ωραια...
εχεις επισκεφθεί καποιον ειδικο?το εχεις καιρο ?
θα σου εγραφα πολλα να σε βοηθησω...αλλα είναι λιγο αργα και σ λιγο θα παω να κοιμηθω...θα στα γραψω τις επομενες μερες εάν σε βρω ονλαιν
Ευχαριστώ! Καληνύχτα!
καληνύχτα εριςQuote:
Originally Posted by Έρις
Και της φυλακής τα σίδερα είναι για τους λεβέντες :pQuote:
Originally Posted by nick190813
Δεν πειράζει, μην ανησυχείς... :)Quote:
Originally Posted by always sad
Ξέρεις κάτι; Νομίζω ότι δεν εμπιστεύομαι αρκετά τον εαυτό μου και την κρίση μου...
Αλλά καταλαβαίνω και συμφωνώ με τις συμβουλές σου, σ' ευχαριστώ! :)
Να ρωτήσω και κάτι άλλο: σου έχει τύχει ποτέ να τρέμεις και να χτυπάει πιο δυνατά η καρδιά σου επειδή δέχτηκες ένα ευχάριστο σοκ για κάτι που περίμενες με αγωνία; Έτσι νιώθω αυτή τη στιγμή κι αυτά τα συμπτώματα τα έχω συνδέσει με αρνητικά γεγονότα...
Σιγουρα μου εχει τυχει. Αλλα γιατι το συνδεεις με αρνητικα γεγονοτα; Να ευχεσαι και εσυ και ολοι να μαστε ολοι καλα και πανω απο ολα ο εαυτος μας, μονο ετσι θα φτιαξουμε ενα καλυτερο κοσμο. Να προσπαθεις για το καλυτερο για σενα και να διωχνεις τους ανθρωπους που σου λενε οτι δεν μπορεις. Φιλικα.
Γεια σου ρε σαντ
Γεια σου ελις.
Καλησπέρα! :)Quote:
Originally Posted by always sad
Το έχω συνδέσει με αρνητικά γεγονότα γιατί συνήθως η καρδιά μου χτυπάει έτσι όταν έχω αναστατωθεί από κάτι άσχημο, γι' αυτό...
Αλλά αυτό που μου προκάλεσε αυτό το χτυποκάρδι σήμερα ήταν ένα μήνυμα που περίμενα καιρό και που είχα ζητήσει από το πρόσωπο για το οποίο σας μιλούσα τις προάλλες κι η απάντηση ήταν αυτή που ήθελα κι ήλπιζα και μου προκαλεί γαλήνη κι ελπίδα για το αύριο...
Αλλά νιώθω και λίγο τρομαγμένη επειδή έβλεπα ένα θρίλερ, κανονικά δεν με τρομάζουν έτσι, δεν ξέρω γιατί απόψε...
Έλα, εντάξει, μια χαρά τότε όλα, να το γιορτάσουμε, πάμε για άλλες πολιτείες!! :D Αλλά το θέμα είναι ότι εγώ τώρα νύσταξα και οι μόνες πολιτείες που θα πάω είναι στο κρεββάτι μου :( :( , κύκνε κράτα γερά και όλα καλά θα πάνε! Καληνύχτα..Quote:
Originally Posted by Κύκνος