Πώς αισθάνεστε τώρα;

Quote:

---

Originally Posted by ioannis2

Συμφωνω με την Τασσακιου. Αμα αγαπήσουμε τον εαυτο μας όπως είναι δε θα μας απασχολεί πως μας βλέπουν οι άλλοι. Αμα μεσα μας δεν εχουμε βρει την ισορροπία με τον εαυτο μας στο παραμικρό αρνητικο/μειωτικο που θα μας πουν ταραζόμαστε.

Κύκνε, μεσα μας υπάρχει και το άσπρο και το μαύρο. Το ζήτημα ειναι να κατορθωσουμε να λειτουργουμε περισσότερο με το άσπρο παρα με το μαύρο ασχέτως αν δεν αλλάζει τιποτα στη ζωη μας. Ωστοσο κανοντας το αυτο εχουμε έστω αμυδρες ελπίδες ότι κατι θα αλλάξει.

---

Πόσο δίκιο έχεις σ' αυτό που τόνισα...συμφωνώ απολύτως!
Εγώ προσπαθώ να λειτουργώ με το άσπρο αλλά δεν τα καταφέρνω πάντα, εσείς; Εσείς το πετυχαίνετε πάντα;

Quote:

---

Originally Posted by Κύκνος

..Εγώ προσπαθώ να λειτουργώ με το άσπρο αλλά δεν τα καταφέρνω πάντα, εσείς; Εσείς το πετυχαίνετε πάντα;

---

Όχι δεν τα καταφέρνουμε πάντα, ειναι περίπου 50 - 50. Δεν εξαρτώνται και όλα από εμάς.

Quote:

---

Originally Posted by Κύκνος

Πόσο δίκιο έχεις σ' αυτό που τόνισα...συμφωνώ απολύτως!
Εγώ προσπαθώ να λειτουργώ με το άσπρο αλλά δεν τα καταφέρνω πάντα, εσείς; Εσείς το πετυχαίνετε πάντα;

---

Η αλήθεια είναι πως χρειάζεται υπενθύμιση και ειδικά όταν έρχεται το μαύρο και δν βλέπεις τη μύτη σου!! :) να κάνεις μια λίστα με όσα έχεις καταφέρει, με ότι σου αρέσει ή ο,τι άλλο θες και να την έχεις πάντα μαζί σου..Ένα σ'αγαπώ στον εαυτό μας καμια φορά δν είναι κακό, να πηγαίνουμε στον καθρέφτη και να μας αρέσουμε δεν είναι ψώνιο, να ξέρουμε τα αρνητικά μας και να τα αποδεχόμαστε δεν είναι επικίνδυνο..Το άσπρο θα έρθει όταν αποδεχτείς το μαύρο στη ζωή σου!βλέπε γινγκ γιανγκ!Εγώ πολλές φορές έχω θυμώσει με αυτό το μαύρο αλλά δν βλέπω να γίνεται τπτ..

Quote:

---

Originally Posted by ioannis2

Όχι δεν τα καταφέρνουμε πάντα, ειναι περίπου 50 - 50. Δεν εξαρτώνται και όλα από εμάς.

---

Έχεις δίκιο...κι αυτό που είπες με κάνει να νιώθω καλύτερα με τον εαυτό μου για τις φορές που δεν τα καταφέρνω γνωρίζοντας πως δεν είμαι η μοναδική...

Quote:

---

Originally Posted by tasakiou

Η αλήθεια είναι πως χρειάζεται υπενθύμιση και ειδικά όταν έρχεται το μαύρο και δν βλέπεις τη μύτη σου!! :) να κάνεις μια λίστα με όσα έχεις καταφέρει, με ότι σου αρέσει ή ο,τι άλλο θες και να την έχεις πάντα μαζί σου..Ένα σ'αγαπώ στον εαυτό μας καμια φορά δν είναι κακό, να πηγαίνουμε στον καθρέφτη και να μας αρέσουμε δεν είναι ψώνιο, να ξέρουμε τα αρνητικά μας και να τα αποδεχόμαστε δεν είναι επικίνδυνο..Το άσπρο θα έρθει όταν αποδεχτείς το μαύρο στη ζωή σου!βλέπε γινγκ γιανγκ!Εγώ πολλές φορές έχω θυμώσει με αυτό το μαύρο αλλά δν βλέπω να γίνεται τπτ..

---

Σ' αυτή τη φάση νιώθω κατά μεγαλύτερο ποσοστό να έχω κατακλυστεί από το μαύρο...και δεν νιώθω ιδιαίτερη αγάπη για τον εαυτό μου...

Αισθάνομαι χαμένη...

Quote:

---

Originally Posted by Ξωτικό

Λακρυνιο μου, τι επαφες;;; τι συνεβη;

---

depression mode, αλλα μαλλον δεν ξερει η κυρια depression με ποιον πηγε να τα βαλει!

Νιώθω θυμωμένη γιατί έβγαλα έρπη για 3η φορά μέσα σε 40 μέρες που αποδυκνύει πόσο έχω αγχωθεί και πως το σύστημα μου στέλνει σημάδια εξάντλησης,ψυχικής και σωματικής μάλλον!Τον μισώ τον έρπη τον μισωωω

Εξαντλημένη...και ζαλίζομαι...

Αόρατη και πιο μικρή κι από μυρμήγκι...

Έχω παγώσει, τρέμω, πονάω, όλα μαζί...δεν μπορώ...

Φοβάμαι...είμαι μόνη μου και φοβάμαι, ας έρθει κάποιος...

Τρέμουν τα χέρια μου, έχω ταχυκαρδία και δε μπορώ να αναπνεύσω καλά...

Άγχος νιώθω..λες κ δίνω πανελλήνιες χωρίς κπ ιδιαίτερο λόγο! Κ μια περίεργη αίσθηση, δν θέλω να καπνίσω, να πιω καφέ, θέλω μόνο να φάω σοκολάτα...τι είναι παιδιά?θα τη βγάλω καθαρή ή πάω για κάνα επεισόδιο???

τελευταια παρατηρω πως ολοι ειναι κουρασμενοι, δεν εχουν διαθεση ουτε να μιλησουν, σαν να ειναι ετοιμοι να εκραγουν ή καλυτερα να καταρευσουν. μαλλον χρειαζεται να ερθει ενα τελος. αν και η ιστορια μοιαζει να κινητε κυκλικα, και οι κυκλοι επαναλαμβανονται συνεχεια. εχω και τοσες πολλες σκεψεις αλλα κανενα αξιολογο ατομο να τις μοιραστω. ή τουλαχιστον που να ειναι ταιριαστο. κι ετσι συνεχιζουμε το ταξιδι μονοι στο κοσμο αυτο.