φαε να χαλαρωσεις,,,,
Printable View
[QUOTE=tasakiou;403740]Χαχα έφαγα...[/QUΑνθρωπος που του αρεσει η σοκολατα ξερει να απολαμβανει τη ζωη.
ετυχε και ειδα χτες το Beyond the Black Rainbow (τη ταινια του Πανου Κοσματου), ενω ο ελληναρας χαχανιζε με τον Λαζοπουλο και λοιπα τηλεοπτικα σκουπιδια. με εντυπωσιασαν τα χρωματα, τα σκηνικα, οι φωτισμοι κι ολα αυτα, αλλα δυστυχως καπου ο σκηνοθετης ξεχασε το σεναριο. κι αναρωτιεμαι, οταν εχεις αφοσιωθει τοσο στο ενα μερος, το κανεις καλα πολυ καλα, αλλα χανεις την εικονα του συνολου, πως γινεται να επανελθεις και να εχεις σωστη ματια ? σου γινεται συνηθεια κατι, εντρυφεις εκει, αλλα παρατας ολα τα υπολοιπα. πως ξεσυνηθιζεις απ'αυτο ?
Γαληνεμένη, χαλαρή και νυσταγμένη...νομίζω πως θα κοιμηθώ καλά απόψε στη φωλιά μου...
Πάλι τα ίδια...άγχος, ταχυκαρδία, τρέμουλο εσωτερικό κι εξωτερικό...και χωρίς να υπάρχει λόγος, σήμερα ήταν μια ήρεμη μέρα...και με πονάει και η καρδιά μου...αμάν πια, βαρέθηκα!
Μοναξια...ο μονος ανθρωπος που μαλλον με καταλαβαινει ειναι η κοπελα μου.Ουτε οικογενεια ουτε φιλοι.Το μονο που αναζητω ειναι η αγκαλια της,εκει ειναι που γαληνευω.Οταν ειμαι μακρια της νιωθω ανασφαλεια,αγχος και νευρα.
Διχασμένη στα δύο...από τη μια σχετικά ήρεμη, από την άλλη ανήσυχη, έχω την αίσθηση ότι κάτι κακό θα συμβεί...ψεύτρα να βγω...
Φοβάμαι κι είμαι αγχωμένη...αλλά δεν μπορώ να κάνω τίποτα γι' αυτό...θέλω να μιλήσω και δεν μπορώ, είμαι αναγκασμένη να μείνω με το φόβο και το άγχος...
νοσταλγία....θελω κάποιες στιγμές της ζωής μου που π'ερασαν να τις ξαναζήσω....
Πάλι ταχυκαρδία...ε, ρε παιδί μου πια μ' αυτό το πράγμα, όταν με πιάνει δεν παλεύεται!
Τρομαγμένη...όλη τη νύχτα έβλεπα εφιάλτες...